GELD EN LIEFDE
Minister Slingenberg te Amsterdam.
Om een eind te maken aan de lietsen-
parkeer-chaos in de binnenstad van
Amsterdam wordt op de grachten een
proef genomen met tegels, voorzien
van gleuven, waarin de rijwielen ge-
olaatst kunnen worden
Miss Pam Barton, de Engelsche en
Amerikaansche golfkampioene, in actie
bij de wedstrijden te Worplesdon na
haar terugkeer uit Amerika
De nieuwste aanwinst van den Haagschen Dierentuin, een Zuid-
Amerikaansche tapir, arriveerde Donderdag in zijn nieuwe home
Het Paedolog'sch Instituut en Orthopaedische Inrichtingen te Nijmegen zijn
Donderdag in tegenwoordigheid van vele autoriteiten officieel geopend.
V.l.n.r.baron S. van Heemstra, Mgr. Diepen en prof. dr. Th. Baaider, vol
belangstelling yoor de zweminrichting
FEUILLETON
Roman van HUGO BETTAITER,
(Nadruk verboden.)
Een eenvoudige bruiloft.
Zwijgend zaten de beide heeren in de groote
grijze auto, die Garrick en zijn secretaris
naar het paleis aan Riverside Drive bracht.
Fred moest meerijden, daar Garrick nog tot
in den nacht wilde werken Even voordat
zij hun plaats van bestemming hadden be
reikt, zeide Garrick:
,Fred, vandaag is het Vrijdag en Maandag
heeft het huwelijk plaats van die Miss Bur
ger. Doe me een plezier en zorg er voor, tegen
dien tijd een geheel ingericht huisje op
Long Island als mijn huwelijkscadeau klaar
te hebben. Een beetje overmoedig, dat kleine
vrouwtje, maar verstandig".
Het bruiloftsdiner in het Belvedère-hotel
verliep ietwat ongezellig, daar men zich in
tegenwoordigheid van Garrick niet het
minste durfde te veroorloven en deze uiterst
terughoudend en ernstig was. Daar kwam
nog bij, dat er slechts alcoholvrije dranken
werden geschonken.
Op champagne en wijn had men weliswaar
ondanks het nu reeds zes jaar bestaande
alcoholverbod, beslag weten te leggen, maar
in tegenwoordigheid van Garrick waagde
niemand dat verbod te overtreden. Neen, men
stelde zich voorloopig tevreden met het
ongegiste sap van druiven aardbeien en
kersen: met de zoogenaamde „soft drinks'' die
weliswaar voortreffelijk smaakten, maar niet
de opwekkende en verhittende uitwerking van
alcoholische dranken hebben
Dientengevolge ging het zeer kalm en
waardig toe en Garrick, die dat bemerkte,
gevoelde zich als een spelbreker, ergerde zich
ten slotte en Fred Holme was woedend, om
dat er geen alcohol was en dacht met wee
moed aan de geheime wandkast in zijn wo
ning en aan de honderd flesschen whiskey,
rijnwijn en bordeaux, die daar in lange rijen
een plaats hadden gevonden.
Peter Möller, de Duitsche afdeelingschef,
tikte tegen zijn glas en hield stotterend een
schier eindelooze speech, welke tenslotte een
huldebetuiging aan het adres van Mr. Gar
rick werd, die als man van beteekenis, als
groote Amerikaan en als vaderlijke vriend
van zijn ondergeschikten werd geprezen.
Garrick moest natuurlijk antwoorden.
Hij sprak zeer kort, maar zijn woorden waren
kernachtig. Met een kleine toespeling op den
in Europa heerschenden woningnood, zeide
hij:
„Mijn geschenk voor het jonge paar komt
voort uit den wensch, dat in dit land elke
familie haar eigen huis zal hebben. Wij heb
ben de ernstigste aller gevolgen van den
oorlog, den woningnood, gelukkig doorstaan,
maar in Europa en zeker wel in de eerste
plaats in Duitschland en Oostenrijk is hij
helaas nog steeds van een schrikbarende"
beteekenis. Volgens betrouwbare berichten,
die ik zoo juist uit Weenen ontvangen heb.
een groote stad die ik niet ken maar die als
een der oudste centra der beschaving gepre
zen wordt, neemt daar de woningnood ont
zettende afmetingen aan. Hij verstoort het
huiselijk geluk, brengt de mensehen tot wan
hoop, leidt tot moord en zelfmoord, doodt
het zedelijkheidsgevoel en verwoest betrek
kingen en posities.
Men schreef mij schier ongelooflijke dingen
van echtparen, die van elkaar gescheiden
moesten leven, met vreemde menschen, te-
samen in een kamer huizen, totdat twist en
haat tusschen hen ontstaat en hen uiteen
drijft. Een bewijs, dat de energie daar ver
lamd is, dat er geen leidende krachten heer-
schen, die in staat zijn op te bouwen in plaats
van te jammeren en te klagen. Wij Ameri
kanen echter, die als de eenige overwinnaars
uit den oorlog zijn te voorschijn getreden,
wij bouwen en werken en mijn kleine ge
schenk zal dan ook een bewijs van die kracht
en gezondheid zijn. Moge het jonge paar in
het huis op Long Island slechts gelukkige
uren beleven".
Algemeen hoera-geroep werd gevolgd door
het schudden van handen en gelukwenschen.
Henry Garrick nam afscheid en verliet het
gezelschap, terwijl zijn secretaris Fred Holme
op zijn verzoek nog bleef.
Nauwelijks had Garrick zich verwijderd,
toen Fred Holme den hoteldirecteur riep en
hem opdracht gaf voor behoorlijke „stof" te
zorgen. De directeur begreep de wenk en
eenige minuten later stond een heele batterij
flesschen op tafel, waarvan elk het etiket
„Sodawater" droeg. Het bleek echter geen
sodawater te zijn, maar echte, goede, oude
wijn uit het gebied van Moezel en Rijn.
En nu eerst werd het een behoorlijke
Duitsche bruiloft!
De arme rijke.
Garrick liep zijn werkkamer in het paleis
aan Riverside Drive op en neer Het schrijf
bureau was met brieven en acten bedekt; be
langrijke documenten wachtten op afdoening
hij wilde vannacht nog een beslissing nemen
over den aankoop van een kopermijn maar
kon er niet toe besluiten aan het werk te
gaan en liep rusteloos heen en weer.
De stilte en verlatenheid van het groote.
geheel uit marmer opgetrokken paleis, oefen
de dezen avond een deprimeerenden invloed
op hem uit en een zeldzaam onbehaaglijk ge
voel maakte zich van hem meester. Voort
durend keerden zijn gedachten terug naar
de eenvoudige bruiloft in het Duitsche restau
rant. Wat had die jonge echtgenoot er ge
lukkig uitgezien en hoe tevreden en opge
wekt waren al die anderen geweest. Die
menschen kenden dat gevoel van alleen-zijn
niet; zij hadden hun vrouwen en kinderen,
de jongsten onder hen een verloofde of
althans een „sweetheart". Als zij Garrick's
wolkenkrabber verlieten waren zij vrije,
vroolijke menschen, dachten niet meer aan
geld en zaken, maar hielden zich op hun
eigen bescheiden wijze bezig.
Maar hij? Hij werd geheel in beslag geno
men door zijn werk en zijn eerzucht, voor
hem bestond geen rustpauze, geen vacanlie,
geen stil geluk niets dan werk en nog eens
werk! Sinds twee, drie jaar had hij halve
nachten hier aan deze schrijftafel alleen, of
met zijn directeuren doorgebracht; zelfs in
zijn korten slaap drongen cijfers en plannen
tot zijn onvermoeide hersenen door, om zeven
uur 's morgens hield hij het al niet meer
in bed uit, maakten nieuwe ideeën zich van
hem meester, dronk hij haastig de heete
koffie, haastte hij zich naar de City en wierp
hij zich in de gulzige armen van het nooit
eindigende werk.
En daarbij was hij nog jong. Hoe oud was
hij eigenlijk? Zeven en dertig? Neen, pas zes
en dertig. En het leven lokte hem vaak ge
noeg en er waren duizenden vrouwen, die
zich om hem verdrongen en hem met smach
tende blikken in haar netten trachtten te
verstrikken. Maar hij had geen tijd voor het
leven en al evenmin voor de vrouwen.
Zou men 't gelooven, wanneer hij beweerde
in geen jaren een vrouw te hebben aange
zien? Hij, de krachtige, kerngezonde man van
zes en dertig jaar?
Toch was het zoo! 's Morgens, 's middags
en 's avonds had hij geen tijd en kon hij zich
zelfs geen uur van het werk vrij maken. En
's nachts ja, in zijn eenzame nachten be
leefde hij meer dan eens oogenblikken, waarin
het verlangen naar een, hem toegewijde ziel
hem te machtig en zijn eenzaamheid tot een
ondragelijken last werd; oogenblikken waarin
hij verlangend de armen uitstrekte naar de
verlokkende beelden, die zijn fantasie hem
voorspiegelde. Tot hij opsprong, zich naar de
badkamer haastte, het ijskoude water uit de
douche over zijn lichaam liet strooonen, vijftig
kilogram zware halters hief, om dan moe en
afgemat weer in zijn bed te kruipen en aan
transacties, fusies, nieuwe ondernemingen en
enorme zaken te denken.
Zoo was zijn leven, het leven van den alom.
benijden, gehaten en bewonderden rijksten
man ter wereld!
Waar was dat allemaal goed voor? Was het
niet verstandiger zich zelf wat meer uit te
leven? Waarom niet naar Europa gereisd'; het
juichende, bruisende, zooveel minder nuchtere
Europa? Welk nut had het voortdurend mil-
lioenen op millioenen te stapelen en te wer
ken en te ploeteren als geen enkele van zijn
ondergeschikten?
Garrick trachtte die gedachten van zich af
te schudden.
Belachelijk daartegen te willen vechten!
Zóó waren nu eenmaal zijn lot, zijn ideaal, zijn
levenstaak en doel!
En toch en toch! Kon het een dan niet met
het anderen samengaan? Waarom geen lieve
vrouw getrouwd, die hem kinderen zou schen
ken?
Waarom niet lederen dag den noodigen tijd
aan rust en ontspanning besteed? Natuurlijk!
Als hij maar eerst een vrouw had. dan kwa
men de uren van vreugde en geluk vanzelf.
Een vrouw zou heilige rechten op hem heb
ben, die hij niet zou kunnen ontkennen. Hij
zou met haar reizen en boeken lezen, schouw
burgen en feestelijkheden bezoeken. O ja. het
ging wel, 't moest gaan!
Maar waar die -.touw vandaan te halen? Di<
beeldschoone, lieve, goedige vrouw, die hem
alleen hem zou toebehooren. hem alleen lief
zou hebben en niet slechts zijn milliarden?
(Wordt vervolgd,
Belangstelling voor een vliegtuigmotor, geëxpo
seerd op de speciale motor- en autotentoonstel
ling in Albert Hall te Londen
De Japansche bewapening in
Mongolië. De bijna onbegaan
bare wegen naar het binnen
land, waarlangs de wapen-
Mej. Krul, die in de Alexanderkazerne te den Haag geboren
werd, waar haar vader in militairen dienst, en haar moeder
marketenster was, werd Donderdag ter gelegenheid van haar
86sten verjaardag door het 2e regiment veld artillerie te den
Haag gehuldigd
Minister mr. M. Slingenberg bracht Donderdag een bezoek aan het in
aanleg zijnde .Florabad" over het IJ te Amsterdam, dat door werkloozen
wordt gebouwd
