H. K. H. Prinses Juliana te Reclcenwalde.
GELD EN LIEFDE
Drinkt meer melk I Te Valkenswaard is een eomité begonnen met het verschaffen van fleschjes melk, tegen een zeer gering s*or'n9 in het internationaal telefoonverkeer door de beschadiging van een kabel bij
bedrag, aan schoolkinderen. Eenigen die het zich goed laten smaken Zwijndrecht. Met man i .n macht werd het herstellingswerk uitgevoerd
verlaat de haven van Marseille voor zijn eerste reis naar Algiers
komst te Straatsburg voor de onthulling Yan het doodenmonument
Het bezoek van H. K. H. Prinses
Juliana aan Reckenwalde. Prins
Bernhard filmt zijn bruid. Achter de
Prinses de moeder en broer van Prins
Bernhard
Zou dat karretje van mij nu ook aan
de nieuwe voorschriften van het rijwiel-
reglement voldoen?....
Mr. dr. W. J. A. Kernkamp
is benoemd tot bijzonder
hoogleeraar aan de Rijks
universiteit te Utrecht
H. K. H. Prinses Juliana werd bij haar aankomst met Prins Bernhard te Reckenwalde door de be
woners der omgeving hartelijk verwelkomd De auto in de versierde oprijlaan
FEUILLETON
Roman van HUGO BETTAUER.
((Nadruk verboden,)
6)
En bovendien nog vrijgezel! In dit land,
waar geld zoo'n belangrijke rol speelde, was
deze rijke, sympathieke man vrijgezel geble
ven.
De heer Schlampovsky zette zich in postuur
vergroot een traan over zijn ongelukkig va
derland, dat, nu het niet langer verdeeld is,
zijn oude klaagliederen niet meer kon zin
gen en na zijn derden cocktail bracht hij
het gesprek handig op zijn beminde dochter
Valeska.
Een werkelijk ideaal Poolsch meisje. Zedig
en voornaam, huiselijk en mondain, vijf
wereldtalen sprekend, uitstekende danseuse
en kampioen tennisspeelster en zeldzaam be
gaafde pianiste. En charmant, charmant!
Dikke zweetdroppels parelden op Fred Hol
me's voorhoofd. De overtuigende beschrijving
des heeren Schlampovsky greep hem ten zeer
ste aan en hij, die nog nooit in Europa as
geweest en nog nooit een levend Poolsch
edelman te zien had gekregen, was oprecht
verbaasd over de achting, die deze hun doch
ters blijkbaar toedragen.
Valeska kwam terug mi het gesprek werd
afgebroken. Inderdaad, ze was van een zeld
zame schoonheid, die Valeska. Nieuwsgeirig
gluurde Fatty haar aan. Hm, haar papa
scheen niet overdreven te hebben.
Een gedachte schoot hem door het hoofd:
misschien had hij nu reeds gevonden wat
Garrick zocht, zoodat hij niet eerst den
heelen Europeeschen hooiberg behoefde te
doorzoeken. Negentien jaar oud, beschaafd,
deugdzaam, zooals haar vader verzekerd
had, lief en vriendelijk. Garrick wat kan
je nog meer verlangen?
Het gesprek werd allergezelligst; Valeska
klapte, uitgelaten als een klein meisje, in de
handen toen zij hoerde, dat Fred Holme de
vertrouweling, vriend en privé-secretaris van
den rijksten man ter wereld was en hij vond
het heerlijk naïef en kinderlijk onschuldig
van het mooie meisje, dat ze zoo intiem met
hem was en in het vuur van het gesprek tel
kens haar kleine, mooi gevormde handje op
de zijne legde. Alleraardigst vond hij het,
maar hij kreeg het zoo warm, dat hij de eene
whisky na de andere moest bestellen om af
te koelen.
Den volgenden dag was de zee vrij ruw.
Mama Schlampovsky was werkelijk zeeziek,
mijnheer Schlampovsky voelde zich ook niet
heelemaal lekker en zoo bracht Fred bijna
den geheelen dag alleen met Valeska door.
's Avonds na het souper lagen beiden naast
elkaar lui in hun dekstoleen. Duizenden ster
ren keken op hen neer, de lucht was zoel,
Valeska was stil en droomerig en Fred achtte
nu het oogenblik gekomen om het hart en
de wenschen van het knappe meisjes nauw
keurig te peilen. Zij konden elkaar uitstekend
verstaan daar Fred, die een Duit-sche moeder
had gehad, die taal bijna volkomen mach
tig was, bovendien wat Fransch kende en
Valeska op haar beurt bijna vloeiend Engelscb
sprak.
Fred nam de hand van het dicht naast
hem liggende meisje.
„Miss Valeska, wat zoudt u zeggen als ik u
meedeeldedat ik u voor een zeer. zeer rijk
man, een verstandig, invloedrijk man van
zes en dertig jaar die zich zeer eenzaam voelt,
heb uitverkoren? Zoudt u bereid zijn
Verder kwam Fred niet, want Valeska sloeg
plotseling haar armen om zijn hals, schoof
zich met een katachtige beweging half op
zijn stoel, drukte haar lippen op zijn gladge
schoren wang en fluisterde:
„Jij, lieve jongen; ik heb van het eerste1
oogenblik af geweten, dat je mij lief hebt.
Ik zeg niet neen, Fred, want ik heb altijd
een voorliefde voor dikke en rijke mannen
gehad!"
Fatty kreeg bijna de stuipen van ontzet
ting. Dl zijn verwarring drukte hij het meisje
stevig tegen zich aan en hij wilde het fatale
misverstand ophelderen, maar Valeska liet
hem niet aan het woord komen.
„Weet je, Fred, ik ben dood-ongelukkig,
ik heb in Warschau enorme schulden. Die wil
je zeker wel voor me betalen, nietwaar? Papa
bezit zelf niets en heeft zijn gelieele inkomen
voor ich zelf noodig. Maar jij lieve jongen,
jij wilt me helpen nietwaar?"
Fred begon te begrijpen, dat het in Europa
eenigszins anders toegaat dan in Amerika
en dat hij zich ezelachtig had aangesteld.
Hij krabbelde uit den dekstoel overeind en
stelde haar voor, het zakelijke deel van hun
onderhoud later te bespreken.
Toen men op den zesden dag in South
ampton aan kwam, nam Fred Holme harte
lijk afscheid van Valeska, schudde papa
Schlampovsky stevig de hand en overhandig
de deze op discrete wijze een chèque waarmee
hij de rekeningen van zijn dochter kon be
talen en bovendien zichzelf nog een beetje
op de been kon helpen.
En daarop reisde Fatty naar Londen om in
den hooiberg naar de naald te gaan zoe
ken
Kleine teleurstellingen.
In Londen huurde Fred Holme een vorste
lijk appartement in Hotel Majestic aan de
Oxfordstreet. Onmiddellijk na zijn aankomst
wierp hij zich met mannenmoed in deze
"Jngelsche hooischelf. Hij slenterde langs de
lostzijde van het Hyde-Park tot Hyde-Park-
Corner en boemelde daarna door de over
drukke Piccadillystreet, Na een uur bleef hij
uitgeput staan en leunde wanhopend tegen'
een brievenbus, die er uitzag als een choco
lade-automaat.
Een reusachtige politieagent begluurde den
gentleman, in wien men op tien passen af
stand aan de kleeding en de gewatteerde
schouders den Yankee herkende, trad op hem
toe en informeerde belangstellend of hij soms
niet wel was.
Fred knikte ontkennend,
„Ik voel me zoo lekker als kip en als ik
binnen niet al te langen tijd een behoorlijken
brandy in m'n maag krijg, ben ik volmaakt
tevreden".
Hij wenkte een taxi en reed terug naar
het hotel, om daar met den portier overleg te
plegen.
,Man zeg me eens, waar ik hier in Londen
knappe, jonge meisjes te zien krijg, ware
kinderen van dit land.
De portier onderzocht den hem aangebo
den sovereign nauwkeurig op zijn echtheid
en dacht diepzinnig na.
„Gaat u vanavond eens naar Covent Gar
den, sir. Groote opera-avond en daar vindt u
het beste Londensche publiek".
Fatty kleedde zich in rok, waarin hij er
zoo voornaam en degelijk uitzag als een Trust
president en kocht een geheele loge in Covent
Garden.
De hotelportier bleek goed op de hoogte
te zijn, want werkelijk, in de loges en^de
stalles zag men vrouwen in elke kleur en
formaat. Sierlijke, slanke, indrukwekkende
men majestueuze vrouwen, wier blonde haar
rood geverfd was en andere, wier roode haar
zwart geverfd was, eenvoudige degelijke
vrouwen en andere, die veel op wandelende
juwelierswinkels geleken.
De onbetwistbaar charmantste vrouw zat
in de loge naast Fatty maar hij herkende haar
door dee platen van de ..New York Tribune"
als de echtgenoot,e van den Amerlkaanschen
;ezant. Deze zat bescheiden achter haar en
sprak juist zijn afkeuring er over uit, dat
Tannhauser te voet ten tooneele verscheen
en niet door een zwaan werd getrokken.
In de groote pauze begaf Fred Holme zich
na kort beraad, naar de loge van den gezant
en stelde zich voor. Zijn naam met de toe
voeging „particulier-secretaris van Mister
Garrick", deed wonderen. De gezant schud
de hem stevig de hand, stelde hem aan bijn
gemalin voor en noodigde hem in hun loge
te blijven.
Henry Garrlck's secretaris! Nu kwam het
er op aan voorzichtig te zijn; één woord van
Garrick en je werd als gezant overgeplaatst
naar Madrid of heelemaal naar Boedapest, of
een anderen verren uithoek.
Holme stevende regelrecht op zijn doel
af.
„Excellentie, ik zou hier in Londen gaarne
eenige knappe jonge meisjes leeren ken
nen. Zoudt u mij daarbij willen helpen?".
Mrs. Evelyn Lawrence, de echtgenoote van
den gezant, was opeens vuur en vlam. Geen
twijfel mogelijk. Fred Holme wilde trouwen!
Nu, een betere partij kon men moeilijk vin
den, een schitterende gelegenheid dus om de
vrouwelijkste aller vrouwelijke 'eigenschappen
uit te oefenen en te koppelen.
Zij gaf haar echtgenoot die juist Iets wilde
zeggen, een wenk dat hij moest zwijgen.
„Mister Holme, het zou me een zeer groot
genoegen doen, wanneer u morgen bij ons
zoudt willen komen thee drinken. U zult
dan een aantal allerliefste jongedames leeren
kennen".
Inderdaad bleek op de tea van de gezants
vrouw een heele rij dames van diverse
pluimage aanwezig te zijn. Natuurlijk be
kommerde Fred zich slechts om die meisjes
die voor zijn doel in aanmerking kwamen
en zoo op het oog aan de door Garrick ge
stelde eischen voldeden. En dat waren de
negentien jarige Maud Holborn dochter van
een in Tndië overleden generaal en twee zus-
les, Blanche en Rose genaamd, van zeer def-
tigen, maar verarmden huize, Waar ouders
waren overleden en zij woonden bij een fa
milielid, de gravin, douab-ière v Parmoor.
(Woidi -i-volgd)
