Als de storm woedt.
GELD EN LIEFDE
Door een defect aan de stuurinrichting verkeerde het Duitsche s.s. .Kurt Hertwig Siemers" nabij Hoek van Holland in
nood. De bekende sleepboot .Witte Zee" schoot te hulp en sleepte het schip veilig den Nieuwe Waterweg binnen
Minister jhr. ir. O. C. A. van Lidth de Jeude heeft Dinsdag
in het gebouw voor Kunsten en Wetenschappen te den Haag
den tweeden verkeersdag van de K.N.A.C. geopend
Bij Kleykamp te den Haag is Dinsdag door minister Gelissen
een kanttentoonstelling geopend. Een fraaie inzending
waaiers
De wielerbaan voor den Zesdaagsche, die van 6 tot 12 November a s. in de Nenijtohal te Rotterdam ver
reden wordt, is gereed, zoodat de renners deze week kunnen gaan trainen
FEUILLETON
Roman van HUGO BETTAUER,
(Nadruk verboden.)
12)
Rolf Hörmann was de zoon van een arme
weduwe, die in hetzelfde huis woonde, slechts
drie jaar ouder dan Franzi, afgestudeerd
leerling der Kunstacademie en zooals zijn
leeraren beweerden, een buitengewoon veel-
I belovend schilderstalent. Maar arm, straat-
j arm, minstens even arm als Franzi! En ver-
1 liefd. smoorlijk verliefd! Op Franzi natuur
lijk!
Franzi glimlachte, toen zij aan Rolf dacht.
Hoe aandoenlijk bezorgd was die jongen voor
haar.
En zij? O zeker, ze mocht hem ook graag
heel graag zelfs, zooals men een ouderen
broer lief heeft. Zoodra hij carrière gemaakt
had en den kost kon verdienen, zou ze wel
bereid zijn z'n vrouw te worden. Maar dat
kon nog wel jaren, vele jaren duren en als
het dan eenmaal zoover was, zou ze niet
zoo jong en niet meer zoo knap, en zouden
haar beste jaren voorbij zijn.
Franzi zette zich weer aan haar naai
tafel en begon met handige vingers de zwarte
lappen zoo te draaien en te wringen, dat zij
den vorm van een been aannamen. Zoo, nu
de voeten met lakleer bekleeden en het on
derstuk zou spoedig klaar zijn. Maar dan
kwam het voornaamste, het bovenlichaam
en het hoofd en er zouden zeker nog wel
twee uur verloopen eer ze klaar was.
Met heldere, volle stem zong Franzi een
volksliedje, omdat de tijd daardoor vlugger
omging.
Ze was nog niet heelemaal klaar, toen
de bel ging. Zeker Rolf, zei ze in zich zelf.
En hij was het ook. Groot, slank en jong
stond hij voor haar en kuste haar de han
den, tot zij die lachend terug trok.
„Niet zoo aanhalig Rolf; een arm naaistertje
kust men heelemaal niet de handen".
„Ach wat, nog een paar jaar en je bent
geen naaistertje meer, maar de vrouw van
een beroemd schilder, waartegen zelfs de
burgemeester hoog moet opzien".
Het meisje glimlachte weemoedig.
„Je bent toch een onverbeterlijke droomer,
Rolf. Wie weet, wat er over een paar jaar
van ons beiden geworden is!"
Rolf streek haar liefkozend over het kort
geknipte haar. dat, nu een verdwaalde zon
nestraal in de kamer viel, lichtte als goud
Hij sloeg zijn arm om haar heen, trok haar
naar zich toe en wilde haar op den mond
kussen.
„Laat dat! Je weet, dat ik dat niet hebben
wil!"
Boos liet Rolf af.
„Ik begrijp dat niet, Franzi! Je bent toch
niet dom je staat in geestelijk opzicht huizen
hoog boven andere meisjes verheven, waarom
wijs je mij dan telkens weer af? Begrijp je
dan niet, dat ik dat niet uithoud, dat ik zoo
vreeselijk naar je verlang, dat ik nog gek
word, als dat zoo doorgaat? Je moest toch
weten, dat ik het goed en ernstig met je
meen".
Franzi keek hem open en eerlijk aan.
„Ja, Rolf dat weet ik wel, maar ik geloof
dat mijn gevoelens toch ook nog wel van
belang zijn, is 't niet? Je weet wel Rolf
dat ik je graag mag; ik wou. dat je m'n broer
was en ik zou je graag altijd als m'n vriend
in m'n nabijheid hebben. Maar liefde, die
moet toch heel anders zijn!"
Rolf staarde een oogenblik treurig voor zich
uit. dan lachte z'n jongensgezicht weer.
„Ach kom. onzin! Je bent pas negentier
laar en kent, jezelf nog niet eens. Wacht
eerst maar eens tot ik veel geld verdien en
dan in alle vorm je hand kom vragen, dan zul
jfi heel anders spreken. Maar nu ben ik hier
gekomen om je af te halen. Weet je, op de
Rohrerhütte in Neuwaldegg is vandaag een
groot feest met de schoonheidswedstrijd en
ik heb twee vrijkaarten gekregen. Je gaat
toch mee, hè?"
Franzi's oogen schitterden. Op dezen
heerlijken, zoelen voorzomeravond een feest
in de open lucht dat moest heerlijk zijn.
Plotseling echter versomberde haar ge
zichtje.
,,Ik heb niets om aan te trekken. Rolf,
niets anders dan die witte jurk, die ik zelf
gemaakt heb en die is te eenvoudig. En een
behoorlijken hoed heb ik heelemaal niet"
Rolf dacht even na.
„Ik weet wat! Ik loop als een haas naar
Hartmeier, die heeft volop mooie doeken in
z'n atelier en bovendien nog andere mooie
dingen, die je wel gebruiken kunt.
En zonder zich nog een oogenblik te beden
ken, snelde hij fluitend de kamer uit en
Franzi hoorde, hoe hij de vier trappen af
stormde.
Intusschen was de kleine lappenpop gereed
gekomen Franzi waschte zich vlug, kamde
haar zijdeachtig haar, trok het eenige paar
zijden kousen aan dat ze bezat en de leuke,
kleine lakpumps, die zij in een lichtzinnige
bui een maand geleden in Ottakring op een
uitverkoop had gekocht.
Rolf kwam blazend en hijgend van het
snelle loopen en warm van inspanning terug
Hij had een schitterenden Japanschen, met
goud bestikten hemelsblauwen zijden doek
geleend, drapeerde dien met een. den schil
der kenmerkenden zwier om Franzi's schou
ders en direct zag het wit batisten jurkje er
heel anders uit. Ja zoo'n wondermooi effect
maakte de doek. dat Rolf met gevouwen
handen vol bewondering voor haar bleef
staan.
..Franzi, je bent mooi. zóó mooi dat de
teden van de jury blind moeten zijn als ze
iou den eersten prijs niet toekennen!"
Franzi lachte vergenoegd. ..Wat is de eerste
prijs? Een platina armbandhorloge met
diamanten? Dat was nog zoo kwaad niet.
Maar er zullen wel knappere dames zijn dan
ik!"
Nu werd nog even vlug de kas opgemaakt.
Franzi stelde voor, bij het eindpunt van de
tram brood en worst te koopen, die men
als het donker was, in het bosch wel zou
kunnen opeten. Zoo losten zij het moei
lijke vraagstuk der voeding op.
En terwijl tallooze automobielen door de
laan van het Schwarzenbergpark naar de
Rohrerhütte reden, liepen de jonge schilder
en het kleine, knappe poppennaaistertje zon
der een zweem van afgunst over den wel zes
kilometer langen weg. om dank zij een paar
vrijkaarten, mede aanwezig te kunnen zijn
bij het feest der Weensche society. Hét brood
en de worst verorberden zij reeds op den
heenweg heimelijk achter een struik ver
scholen.
Fatty in Weenen
Fred Holme was dus in gezelschap van zijn
dienaar Gaston Duval van Rome naar Weenen
gereisd, waar hij in Hotel Bristol zijn intrek
nam.
Al spoedig stortte hij zich in den maal
stroom van het Weensche leven. De Ameri-
kaansche consul, dien hij van vroeger kende
introduceerde hem bij de beste Weensche
families, hij bezocht ook de Weensche
strandbaden, slenterde door het Prater en
werd stamgast in de voornaamste cafés. Over
al leerde hij wonderknappe meisjes kennen
blonde en zwarte beschaafde en onnoozele
vroolijke en dweeperige. Maar de ware vond
hij niet. Hij zag al spoedig in, dat de Ween
sche vrouwen geheel anders waren dan haar
se^.genooten uit andere wereldsteden en hij
stelde met het innerlijke behagen van den
man, waarin meer geërfde beschaving leef'
1an hij zelf wel vermoedt, vast. dat de Ween
-che vrouw met vooroordeelen en traditie-
gebroken had en in werkelijkheid vee! voor
uïtstrevender en moderner was dan de Ameri-
kaansche, die haar zelfverheerlijking voor
zelfstandigheid aanziet.
Maar hoe zou Henry Garrick over deze
vrouwen denken?
lederen ochtend stond Fred diep zuchtend
op. Hemzelf beviel het in Weenen uitstekend
en naar het scheen ook zijn dienaar Gaston.
Beiden konden het met. het zwakke geslacht
best vinden, en uit alles bleek wel, dat men
vooral hem graag mocht lijden. Misschien
ook zijn dollars, maar wat zou dat? Fatty
was een philosoof en dacht:
„De vrouwen houden nu eenmaal van de
mannen alleen om de een of andere reden.
En of dat nu geld of beroemdheid, geest of
een zekere handigheid in het pianospelen is,
laat me totaal onverschillig".
Maar voor Garrick is dat iets anders. Gar
rick moest en zou de mooiste, de beste en de
waardigste vrouw ter wereld hebben. En hoe
die in Weenen te vinden? En als hij ze niet
in Weenen vond, waar dan? Half Europa
had hij reeds afgereisd; zou hij misschien
ergens op den Balkan den hooiberg moeten
doorzoeken?
Merkwaardig de rijkste man ter wereld
zocht een vrouw, zonder buitengewone
eischen te stellen. Geen hertogin, geen prinses
geen erfgenam evan milliioenen, geen toon
beeld van geleerdheid slechts een een
voudig, knap, lief meisje!. En juist deze een
voudige, knappe en lieve meisjes schenen zoo
moeilijk te vinden te zijn!
Op een Zaterdag, 't was ontzettend warm,
reed Fred uit zijn hotel over den Ring. Ilij
had daar hij een hekel had aan taxi's met
dechte veeren, een groote auto gekocht en
een ter plaatse bekenden chauffeur gehuurd,
naast wien dan Gaston placht plaats te
nemen.
Midden in hun snellen tocht viel zijn blik
op een vuurrood aanplakbiljet op een reclame
zuil en hij kon nog juist het woord „Schoon
heidswedstrijd" lezen. Op de volgende zuil
'.ag hij weer dat ze'.fde woord. Fred liet de
ïuto stoppen en gaf Gaston opdracht uit te
stappen en te gaan zien waar die wedstrijd
gehouden werd.
(Wordt vervolgd).
Het weeftoestel, waarop het tapijt voor H. K. H.
Prinses Juliana en Prins Bernhard door de Rotter-
damsche vrouwen geweven zal worden, is gemonteerd.
Op 2 November wordt de eerste knoop gelegd
Tusschen de pieren te IJmuiden is
Dinsdag een Scheveningsche logger
vergaan. De kapitein en drie leden der
bemanning zijn verdronken. Eenige
der geredden te IJmuiÖen, waar zij
gastvrij onderdak vonden
Met de restauratie van de Waalsche
kerk aan het Begijnhof te Haarlem is
een begin gemaakt. De toren in de
steigers
Het Duitsche s.s. „Schwaben" raakte Dinsdag door den hevigen Zuidwester-storm nabij Hoek van Holland aan den grond. - Met
behulp van vijf sleepbooten wist men het schip weer vlot te krijgen, waarna het den Nieuwe Waterweg is binnengesleept
