GELD EN LIEFDE Minister Deckers opent bloemententoonstelling te De Kwakel. FEUILLETON Roman van HUGO BETTAUER. (Nadruk verboden.) 14) Er klonk een trompetsignaal en een man brulde door zijn megafoon: irDe dames worden verzocht haar stembil jetten in te leveren". Begeleid door haar familieleden en aange moedigd door de juichkreten van haar vrien den en vereerders, kwam juffrouw Kathi naar voren. Door de warmte plakte haar vochtige haren op haar voorhoofd en zij zag er niet voordeelig uit, toen zij haar mandje met stembiljetten neerzette op de tafel, waar aan de heeren van het comité en de officieele stemopnemers gezeten waren. Een ander, allerliefst, zwartgelokt meisje legde een flink pak stembiljetten op de tafel, en een derde jongedame, met een waarlijk prachtige Junogestalte bracht slechts een handvol stembiljetten. Oolijke en ook scherpe opmerkingen lieten zich onder het publiek hoor en. Fred popelde van ongeduld. Als Gaston niet onmiddellijk kwam opdagen, liep zijn plan mis. Maar plots was hij terug, in de handen zijn hoed houdend, die boordevol met stembiljetten gevuld was; zóó dat in de haast enkele losse biljetten weg fladderden, Toen gebeurde Iets sensationeels op dit zomerfeest. Fred nam den hoed, ging op het blonde meisje toe en bood haar dezen aan met de woorden: „Vlug juffrouw! Hier zijn uw stembiljetten' geeft u ze onmiddellijk af. U alleen en niemand anders mag tot schoonheidskonin gin worden uitgeroepen. Franzi staarde hem met groote, verbaasde oogen-aan, niet begrijpende wat hij eigenlijk wilde. Maar Rolf begreep de zaak, nam Franzi bij haar arm en loodste haar naar de tribune. Enkele minuten later was de telling der stembiljetten, door middel van een weeg schaaltje, afgeloopen en onder luide bijvals betuigingen van de menigte, verkondigde de man door de megafoon, op Franzi wijzende die naast de drie andere dames hevig blo zende op het podium stond: ,.Deze jonge dame, Franzi genaamd haar familienaam wil zij niet noemen heeft met ruim. drieduizend stemmen den schoonheids prijs gewonnen. Het volgende aantal stem men, één duizend twee honderd, verkreeg juf frouw Katharina Bartstoffel en zij ontvangt den tweeden prijs. De derde prijs verkreeg Maar er ontstond zoom lawaai, dat men den man met de megafoon niet meer ver stond: men zag nog slechts dat de prijs- winster haar armbandhorloge ontving en dat juffrouw Kathi met spijtige gebaren het gou den taschje in ontvangst nam. Daarna ver spreidde zich de menigte in den tuin en het bosch. De fotograaf, die van de schoonheidskonin gin met magnesiumlicht een opname voor de geïllustreerde bladen wilde maken, moest zich met de dochter van den melkboer te vreden stellen, daar Franzi en Rolf, gevolgd door Fred, zich ijlings uit de voeten hadden gemaakt. Fred Holme is tevreden. Toen zij buiten het bereik der menigte ge komen waren, stelde Fred Holme zich be leefd aan hen voor en noodigde het. door de plotselinge en onverwachte overwinning uitgelaten tweetal met hem te soupeeren. Zij keken elkaar verlegen aan Franzi wierp baar mooie hoofdje in den nek en zei scherf ;end: „Dat zal niet gaan Mister Holme! Wij zijn allebei zoo arm als kerkratten, we hebben niet eens geld genoeg voor 't allergoedkoop ste schoteltje". Holme legde uit hoe de Amerikaansche ge bruiken zijn: „Bij ons betaalt altijd één enkele voor het geheele gezelschap en daar ik u beiden uitge- noodigd heb, moet ik alles betalen. Doet u mij een genoegen en weest u mijn gasten". Zij vonden het goed en weldra zaten zij te zamen op het terras van het restaurant, van alle kanten nieuwsgierig aangegluurd, terwijl Fred den kelner zijn orders gaf. Hij bestelde zóóveel en zoovelerlei dingen, alsof hij van plan was den ganschen nacht aan tafel te blijven zitten. Franzi zette van louter ont zag en bewondering groote oogen op en de jonge schilder begon al bij het hooren van de bestellingen te watertanden en werkte in afwachting daar van, alvast een paar soep broodjes naar binnen. Rivierkreeften, bouillon met ei, gebraden kip met gemengde salade en fijne compote, moccataart, ijs, vruchten, kaas en tenslotte kleintjes koffie met likeuren. Daar de kellner een wijntje van 1923 bij zonder aanbeval, bestelde Fred daarvan drie flesschen tegelijk. Gedurende dit langzaam en plechtstatig opgediende souper trachtte Fred op handige en vriendelijke manier het jonge meisje voor zichtig uit te hooren. Hij kreeg daarbij het simpele waarheidsgetrouwe en onopgesmukte verhaal van een straatarm, maar deugdzaam Weensch meisje te hooren, dat geheel alleen op de wereld stond, dat van haar handen arbeid leven moest en dat al heel tevreden was. wanneer ze eenmaal per week zooveel kon eten als zij lustte. Het verheugde hem buitengewoon te bemerken, dat haar vader en moeder haar een uitstekende opvoeding hadden gegeven en dat zij vrij behoorlijk Engelsch sprak; in een woord al de kleinig heden. die hij zag en hoorde versterkten hem in zijn overtuiging in Franzi de door Gar rick begeerde, ideale vrouw te hebben ge vonden. De aanvankelijk met het oog op Rolf serezen bezwaren, bleken ongegrond. Hij con stateerde, dat hier de liefde slechts van één kant kwam, dat Franzi's hart nog geheel vrij was en dat haar genegenheid jegens Rolf uitsluitend van vriendschappelijken aard was. 's Anderen daags moest Gaston op infor maties uit. Hoewel Fred alreeds begrepen had, dat over Franzi's lippen nimmer on waarheden noch onoprechtheden konden ko men wilde hij toch voorzichtig zijn en de waarheid ten volle uitpluizen, 's Avonds laat kwam Gaston hem verslag van zijn bevindin gen doen. Franzi stond in het huis aan den Ottakring waar zij woonde en ook bij de buren in hooge achting. Men hield algemeen veel van haar en wist enkel goeds van haar te ver tellen; haar levenswandel was onberispelijk en zelfs haar omgang met den kunstschil der gaf niemand aanleiding tot eenige af keuring. Fred was over deze inlichtingen van Gaston buitengewoon in zijn schik en hü besloot doortastende maatregelen te nemen en te handelen. Franzi Lehner had nooit iets met brie venbestellers uitstaande om de eenvoudige reden dat zij nooit brieven ontving. Van wien zou zij die ook moeten ontvangen! Familie had zij niet; met de vroegere schoolvrien dinnen onderhield zij al lang geen relaties meer en Rolf de eenige sterveling, voor wien zij zich interesseerde woonde in het zelfde huis. Daar haar naam en adres noch in het stedelijk adresboek, noch in de tele foongids voorkwamen, ontving zij zelfs niet de meest verspreide reclamedrukwerkjes van modebazars, schoonheids- en andere midde- delen, afbetalings zaken, stofzuigers en meer dergelijke. Nu echter, op dezen miezerigen regendag, had zij toch een brief ontvangen. En dit zeldzame geval had tot gevolg, dat zij in haai kamertje bitter zat te schreien, met een half afgemaakte pop op haar schoot. De briel kwam van de zaak waarvoor zij reeds jaren lang werkte en luidde: „Groote slapte in zaken noodzaakt ons geen inkoopen meer te doen, zoolang onze voor raad niet belangrijk is verminderd. Derhalve verzoeken wij u ons vooreerst geen poppen meer te zenden. Wij hopen u echter tegen het begin van den winter nieuwe bestellingen te kunnen opdragen". Franzi's hart was bij het lezen van deze fatale mededeeling ineen gekrompen en nu zat zij stil en schreide. Wat nu? Hoe zou zij den tijd tot aan den winter moeten doorkomen? Zij opende haar taschje en telde haar geld. Ongeveer genoeg voor wat brood. Weldra was het de laatste van de maand en haar schoenen moesten noodzakelijk verzoold worden. Alleen van de lucht kon ze toch niet leven. Franzi sprong op, lachte en droogde haar tranen met een poppenrokje af. Zij bezat Im mers een kostbaren schat, het armbandhor loge van platina met diamanten bezet! Gis teren had zij in 'n uitstalling van een juwe lierszaak gezien, dat een dergelijk horloge duur was. Zij wilde het niet verkoopen, maar beleenen. Zij zou er toch zeker zooveel op krijgen dat zij bij zuinig huishouden, wel drie maanden daarvan kon leven. Franzi liep naar het venster, leunde er uit, keek naar boven en floot 'n signaal. Dat was het afgesproken teeken voor Rolf, die boven haar op den zolder woonde. Dadelijk klonk het antwoordsignaal en Rolf kwam binnen in zijn bevlekte schildersjas. Het meisje reikte hem zwijgend den brief toe. Rolf las werd bleek, beet zich op de lip pen en zijn goedige, trouwe oogen werden vochtig. ..Dat is verschrikkelijk, Franzi. Wat ga je nu beginnen? Maar wanhoop maar niet, kind ik zal je helpen. Ik ben sterk en ik kan werken in de Donauhaven hebben z* altijd arbeiders nodig ik zal genoeg ver« iienen, om je voor ellende te behoeden". Franzi lachte zachtjes. (Wordt-vervolgd). Prins Bernhard bracht Donderdag een bezoek aan de Isabellakazerne te 's Hertogenbosch, waar hij het eskadron pantserwagens bezichtigde. Gekleed in overall begat de Prins zich in een der pantserwagens om een rit mede te maken Minister mr. dr. L. N. Deckers opende Donderdag te De Kwakel, gemeente Uithoorn, de chrysanthemumtentoonstelling, die er gehouden wordt Gereed voor den start. Prins Bernhard in een der pantserwagens, waarmede hij Donderdag tijdens zijn bezsek aan den Bosch een rit door de hei maakte De onlusten te Bombay tusschen Hindoes en Muzelmannen. De inhoud van een geplunderden winkel in de wijk Kalbadevi wordt op straat vernield De opgegraven fundamenten van de torens bij den ingang van het oude slot te Egmond aan de Hoef staan op hetoogenblik nog in een beton-bekisting De baan voor den Zesdaagsche In de Nenytohal te Rotterdam is goedgekeurd. Onmiddellijk na de keuring stonden de renners gereed om met hun training aan te vangen Een gewichtig werk. Niet minder dan 31.000 tulpenbollen zijn op de Amsterdamsche scholen Donderdag gepot, waarvoor het initiatief ge nomen was door de Amsterdamsche Vereeniging voor Schoolwerktuinen

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 9