D
ZWANENBERGS
H.D.*
1
VERTELLING
fok fftOUW ScUdift..
DINSDAG 3 NOVEMBER 1036
H A A R E E M'S D A G B E A D
9
VOOR DEN-
r
-POLITIERECHTER
De vertrapte fiets.
Een juffrouw reed op haar rijwiel in de
Spaarnwouderstraat en sloeg links af een
zijstraat in. Een jongen, die achter haar aan
kwam, botste tegen haar op en beiden kwa
men te vallen, waarbij de japon der juffrouw
scheurde. Dit zijn de feiten, waartegen niets
is in te brengen, maar minder vaststaand is,
wie de oorzaak van de botsing was, immers
de juffrouw zei, dat de jongen met woeste
vaart had gereden, iets wat, gezien de pres
taties van jongelieden per rijwiel, niet direct
ongeloofwaardig is, en de jongen zei, dat de
juffrouw te laat den arm had uitgestoken, wat
ook al weer niet tot de onmogelijkheden be
hoort, als we zien hoe wielrijders het aange
ven van richtingverandering veelal opvatten.
Wij kunnen daarin geen beslissing nemen,
omdat de rechter het ook niet deed en keeren
dus naar de twee gevallen fietsers terug. De
zen waren inmiddels opgestaan en begonnen
te kijven, als gevolg van hun verschillende in
zichten. Misschien ware het daarbij gebleven
en hadden we het feit niet aan de vergetelheid
ontrukt, wanneer de juffrouw geen gescheur
de japon had gehad, maar een japon is voor
een vrouw een te kostbaar artikel om een
groote scheur daarin onopgemerkt te laten
en daarom bleef het niet bij woorden, maar
ging de juffrouw den jongen met haar boori-
schappentasch op het hoofd timmeren, wat
de voorbijgangers in de Spaarnwouderstraat
dermate interesseerde, dat ze van alle zijden
kwamen toegesneld om van het schouwspel te
genieten.
Wel tweehonderd menschen, zei een jongen,
die een vriend van den aangevallene was en
daardoor wellicht wat ruim schatte, want
tweehonderd menschen is een heeleboei. De
jongen weerde de klappen wat af, maar de
juffrouw werd daardoor nog meer opgewon
den en toen begon zij haar woede op het rij
wiel te koelen, dat nu wel de scheur had ver
oorzaakt, maar toch feitelijk onschuldig was.
Ze ging op het achterwiel staan dansen, zei
den getuigen, die niet bedoelden walsen, maar
meer krachtdadig steppen; een nuchter
mensch zou zeggen: ze trapte het achterwiel
in elkaar.
Een agent, die in vrijen tijd passeerde, be
moeide zich met het geval, toen de fiets reeds
gedeukt neerlag en nam een verhoor af, clat
hij later in de Smedestraat voortzette en
waarbij de juffrouw een verklaring teekende,
dat zij op de fiets had getrapt.
Ze moet het wel erg op de zenuwen hebben
gehad, want nu wist zij niet meer, dat ze had
staan dansen en ook niet, dat ze de verklaring
had geteekend, zoodat ze zich thans geheel
onschuldig vond en meende, dat de jongen in
het beklaagdenbankje moest staan en zij voor
het getuigenhekje. Maar zoo was 't nu een
maal niet en zij werd wegens mishandeling en
vernieling veroordeeld tot een week ge
vangenisstraf, omdat ze de 30 boete, die de
officier had geëischt, niet kon betalen. De
jongen had 9.— schadevergoeding geëischt,
onder meer voor een vernielde achterband, die
hem. zei hij, een kleine f 4.— kostte. Alle des
kundigen waren het er echter over eens, dat
dit een te hooge prijs was voor een buiten
band, zoodat die van de rekening werd ge
schrapt en de schadevergoeding werd bepaald
op f 5.50.
De juffrouw zei, dat ze in hooger beroep
zou gaan
Een geheimzinnige accu.
Een accu is geen ding, dat zoo maar uit
eigen beweging van de eene auto in de andere
overgaat, dus als iemand een accu mist en
hij vindt die later in de auto van een ander,
gaat hij denken, dat die ander het ding ge
stolen heeft. Zoo was het ook nu het. geval
en daarom moest de man, in wiens auto de
accu door de politie was aangetroffen, voor
diefstal van dat voorwerp terecht staan.
Bij het onderzoek bleek het echter een in
gewikkelde en geheimzinnige zaak te zijn en
na het hooren van alle getuigenverklaringen
staan we voor het raadsel, hoe de accu in de
auto, waar ze is gevonden, is terecht gekomen,
De accu zelf. die daar stijf en zwaar op de
rechterstafel stond, was de stomme getuige,
die alleen opheldering had kunnen geven, als
hij had kunnen spreken.
Er gebeurden in de garage, waar de accu
was aangetroffen, meer vreemde dingen; op
een dag was er een electrische soldeerbout ver
dwenen en den volgenden dag stond die
weer, waar hij den vorigen dag had moeten
staan. Er verdwenen fietsbanden en andere
dingen, die nooit meer terug kwamen en een
paar meisjes hadden van haar balcon een
jongen met een sleuteltje de garage zien ope
nen om er binnen te gaan. De jongen was er,
volgens zijn zeggen, niet binnen gegaan. Maar
die jongen had toch een sleuteltje, waarmee
hij op verzoek van een agent de deur had
open gemaakt om naar de accu te zoeken,
want die jongen was een broer van den eige
naar van de vermiste accu en dat alles maak
te. als gezegd, de zaak hopeloos verward. Voe
gen we daarbij, dat de man, in wiens auto de
accu was gevonden, als een behoorlijk mensch
bekend stónd, die een zeer aannemelijke ver
klaring gaf, hoe hij in het bezit van andere
accu's was gekomen, dan is er reden om te
•gelooven. dat iemand anders de bewuste
accu in zijn garage had gezet en hij bij ver
gissing dat ding in zijn wagen had geplaatst.
Hoe het zij. de officier vond geen termen
•om straf te eischen en de politierechter sprak
den man vrij.
FAILLISSEMENT SCHOUWBURG JANSWEG
Het weekblad Handelsbelangen neemt o.a.
op de crediteurenlijst in bovengenoemd fail
lissement. De lijst telt 62 crediteuren met een
totaal passief van 22.487.89 waarvan prefe
rent 8710.84. De baten zijn nog niet volledig
bekend. De voornaamste crediteuren zijn: N.V.
Heinekens bierbrouwerij geleverde goederen
en geldleening 5493.91; Erven Muller geld-
leening 2350; N.V. Almeria huur 3360.30
preferent
„WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN1'
Pandpoort, Koningstraat.
Noteer vooral het nummer hieronder
vermeld,
Waarmede ..Weldadigheid" kan worden
opgebeld,
In de Telefoongids treft ge het nu nog
niet aan.
Maar komt een nieuwe uitgaaf, dan vindt
ge 't daar staan.
Postgiro 212793. Telefoon 11855.
N.V. HOLLANDSCHE BETON MAAT
SCHAPPIJ
In de te 's-Gravenhage gehouden tweede
buitengewone algemeene vergadering van
aandeelhouders in de N.V. Hollandsche Beton-
Maatschappij zijn de voorgestelde wijzigingen
der statuten met algemeene stemmen aange
nomen.
VLEESCH- EN
GR0ENTEC0NSERVEN
(Adv. Ingez. Med.J
STADSBIBLIOTHEEK EN LEESZAAL
PRINSENHOF.
Nieuwe aanwinsten.
Boek- en Bibliotheekwezen.
Greve: Dertig jaren openbare leeszaal in de
residentie.
Menn: Die wissenschaftlichen Bibliotheken
Hollands.
Reichner: Jean Grolie, der König der Bi-
bliophilen.
Rechtswetenschappen.
Kooiman: De Nederlandsche gemeente In de
Negentiende en twintigste eeuw.
Pagel: Die Feme des deutschen Mittelalters.
Tieman: Politiebevoegdheid.
Toelichting op de voorschriften voor de be
grooting en rekening der gemeente.
Geneeskunde .Gezondheidszorg, Sport, Spel.
Dinand: Kruidenboek.
Heeg: Lichaamstraining voor voetballers.
Manger: Zwemmen.
Pilaar: De hygiënische beteekenis van auto-
mobielgassen.
Voorhoeve: Homoeopathie in de praktijk.
Geschiedenis.
Bouman: Jaurès, Wilson, Rathenau.
De Kadt: Van Tsarisme tot Stalinisme.
Steinberg: Maria Spiridonowa.
Thorbecke: Brieven aan zijn verloofde en
aan zijn vrouw.
Nederl. en i. h. Nederl. vert. romans:
Masefield: Klipperschepen jagen naar Lon
den.
Nordhoff en Hall: De muiterij op de „Boun
ty".
Rilke: Vertelsels van Onzen lieven Heer.
Roselaar: Het geldschip.
Streuvels: De blijde dag.
NED. BOND TOT HET REDDEN VAN
DRENKELINGEN.
De droeve lijst
In het tijdvak van 28 September tot 28
October 1936 verdronken in ons land 12 jon
gens beneden 16 jaar, 1 meisje idem, 17 man
nen en 4 vrouwen, te zamen 34 personen; bij
het te water rijden van auto's verdronken 2
mannen, in totaal 36 slachtoffers.
In hetzelfde tijdvak werden gered of wis
ten zich te redden: 8 jongens beneden 16
jaar, 7 meisjes idem, 23 mannen en 2 vrouwen
te zamen 40 personen.
Van dit getal 40 werden zwemmend gered
14, zelf wist 1 zich te redden, door middel
van botohulp 12, door handreiking 11, met
reddingshaak 1 en met een ladder 1. Door den
voorzitter van den bond, den heer A. A. Bierlee
werd een jongmensch in Amsterdam zwem
mend gered.
Uit auto's werden gered of wisten zich te
redden 29 personen, in totaal gered 69. Er
reden te water in die 4 weken 12 auto's bus
sen en vrachtauto's.
l|l||l|l'll||lllllll|!|lili||i|i||lllillll[l|!lllllllllllllllllM
lllillillllllllllll
De geschiedenis
van een edelsteen
door KATHY WALSH.
Peter Jettyson, de juwelier, zat in zijn
kleinen winkel in het noorden van Londen
en was het weer volkomen met zich zelf
eens, dat de tijden slecht waren. In zijn
étalage werden de zilveren poederdoozen stof
fig. de gouden armbanden groenachtig en
de horloges roestig. Niemand kwam bij Jetty
son iets koopen, zoodat er geen sprake van
was, dat hij van het leven ook maar iets
kon genieten. In de dalende schemering dacht
hij na over zijn treurig bestaan, waarom
niemand zich bekommerde behalve zijn ouden
vriend Thomas Green.
Thomas was, tot twee jaar terug, zelf han
delaar in edelsteenen gewest; hij was nu over
de zeventig en had zich met een klein ver
mogen uit de zaken terug getrokken. Trots
het groote verschil in leeftijd waren hij en
Peter dikke vrienden geworden.
Toen op dezen lenteavond lang en aan
houdend aan de gesloten winkeldeur gebeld
werd. dacht Peter: Dat is Thomas! Hij stond
op, opende de deur en het was inderdaad de
oude Thomas.
„Veel te doen?", vroeg de oude.
De vraag ergerde Peter. Zij scheen een
bespotting van de slechte conditie, waarin
zijn zaak verkeerde.
„Kom binnen!", antwoordde hij kortaf.
I^Een oogenblik maar. Ik wou je een klei
nen dienst verzoeken. Je moet dit juweel
hier voor me bewaren".
Hij bracht een lederen étui te voorschijn
opende het en legde het vóór Peter op de
tafel. In het étui lag, bevestigd aan een
dun platina kettinkje, een blauwwitten bril
jant van ongeveer twintig karaat, twintig
duizend dollar waard.
„Leg hem meteen in je safe", verzocht
Thomas.
„Waarom breng je zooiets hier?
„Ik vertrouw je! Morgen haal ik den steen
weer terug en breng hem in de brandkluis
van de bank. Die is nu gesloten. Anders zou
ik je niet lastig gevallen zijn
Door dit bewijs van vertrouwen was Peter
wel gevleid, maar hij kon toch maar niet be
grijpen, waarom Thomas het juweel niet in
zijn eigen huis hield. Alsof deze de onuitge
sproken vraag had gehoord, zei hij: „Weet je.
Peter ik heb 'n gevoel alsof mij vandaag iets
zal overkomen. Wat, weet ik niet. Voorgevoel
noemt men dat".
„Goed, goed", mompelde Peter. Hij nam
HAARLEMSCHE REDDINGSBRIGADE.
De gediplomeerde led neder brigade wor
den opgeroepen zich beschikbaar te stellen
voor het volgen van een gascursus, in ver
band met eventueele gasaanvallen. Het be
stuur der brigade doet een beroep op de
leden zich zoo spoedig aan te melden bij het
secretariaat. De cursus omvat gasmasker
oefeningen en ook het hulp verleenen aan
slachtoffers.
Voorts wordt bericht dat de Medische cursus
om de brigade-diploma's te behalen, begint
op Vrijdag 6 November in het Sportfondsen-
bad. Dr. Veen zal om de 14 dagen cursus
houden. Op den tusschenliggenden Vrijdag
zal de heer G. de Lugt het practische werk
leiden.
Op Dinsdag 24 November wordt de jaar
lij ksche brigade-feestavond gehouden in
„Dreefzicht". De avond wordt doorgebracht
met onderlinge wedstrijden en dansen.
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
(Inlichtingen over gevonden voorwerpen
aan het bureau van politie, Smedestraat, uit
sluitend tusschen 11 en 13 uur.)
Terug te krijgen:
Handschoenen en ceinturen, portemonnaie
met inhoud, actetasch met inhoud, Politiebu
reau Smedestraat; armbandhorloge, Boeree,
Kastanjestraat 39; rekenboekje, v. d. Manak
ker, Meidoornplein 10; briefopener, Dekker,
Rijksstraatweg 308; étui met getuigschriften.
Lausberg ,Harmenjansweg 53; hond, van
Dammen, Modderpad 63 te Hoofddorp; hond,
Kuijper, Nieuwe Gracht 17 boven; jumper.
Duik, Borneostraat 19, Heemstede; muts, Zui
derduin, Seringenstraat 21; idem, van Zwol,
Zomervaart 156; portemonnaie met inhoud,
Baan, Weltevredenplein 13; idem, Butot, Popu
lierstraat 11; idem, Stolwijk, Gierstraat 58:
idem, van Emmerik, Welgelegenstraat 23:
idem, Verhagen, Wijde Geldeloozepad 14; da-
mesparapluie, Stoute, Paviljoenslaan (con-
vierge Prov. Griffie)actentasch, Meester
Panman, School 3 aan de Botermarkt-
zak met haven en brood, Eikelenboom, Nieuwe
Gracht 50.
Centrale Tandheelkundige
Kliniek.
KENAUPARK 26 A TELEFOON 12644
KUNSTTANDEN EN GEBITTEN
ZIEKENFONDSTARIEF.
SPREEKUREN 9—11 en 1—2, Dinsdags
avonds 6.30—8.30.
(Adv. Ingez. Med.)
IIlillllllllllllllllllllllllllllllllM
het étui aan en draaide aan het mechanisme
van zijn brandkast.
Thomas keek opmerkzaam toe en nam
daarna afscheid van zijn vriend. Een weinig
onzeker als versuft ging hij heen.
Peter sloot de deur achter hem. Hij kon
niet nalaten zijn gedachten over den steen
te laten gaan. Hoe kwam Thomas aan zoo'n
kostbaar stuk? Had hij het gekocht? Ge
stolen? Verduisterd? Peter zuchtte. De waar
heid echter zou hij nooit te weten komen.
Tegen acht uur maakte Peter aanstalten
om zijn voorraad uit de vitrines te nemen en
in de brandkast te sluiten, toen er weer ge
beld werd. Hij dacht, dat het Thomas was,
die misschien nog iets over den briljant te
zeggen had.
Maar het was Thomas niet. Het was een
jonge man, die vriendeiljk vroeg:
„Meneer Jettyson?"
„Jawel. Wat wenscht u?"
Toen zag Peter, dat de jongeman Charles
Green, de zoon van den ouden Thomas, was
dien hij, omdat hij er zoo vreemd uitzag,
niet terstond herkend had.
„Meneer Jettysonis mijn vader in den
vooravond bij u geweest?"
„Je vader, Charles? Waarom? Is er wat ge
beurd?"
„Was hij niet hier?"
Jettyson keek rustig in Charles' oogen?"
„Hoe kom je aan dat vermoeden?"
Er was iets niet in den haak. Charles
maakte een abnormalen indruk. De briljant
een niet te verklaren gevoel zei hem,
dat de steen de oorzaak van Charles' onrust
was. Nu zei de jongeman plotseling:
„Vader is dood!"
„Genadige hemel!", riep Jettyson geschrok
ken,
Charles ging voort:
„Tegen zeven uur liep vader op het Totten-
hamplein tegen een auto op. Hij was terstond
dood",
„Verschrikkelijk!" Peter was hevig aange
daan, doch beheerschte zich.
„Hij had iets van huis meegenomen, dat
nu verdwenen is".
„Iets, dat u toebehoorde?"
„Nneen, toen nog niet. Waar kan hij
het naar toe gebracht hebben?", dacht Char
les hard op.
„Dat weet ik nietdat weet ik werke
lijk nietzei Peter langzaam.
De steen had Thomas toebehoord. Aan
wien hij nu behoorde, was nog een vraag.
Als hij hem aan Charles gaf, dan deed hij
misschien iets onwettigs. Het beste was dus
maar van hem af te komen. Hij zei: ,,'t Was
zeer attent van je hier te komen en mij de
treurige boodschap te brengen. Het doet mij
erg veel led. Arme oude Thomas".
Charles zag in, dat hij nu moest heen
gaan, Toen hij weg was. keek Peter in den
halfduisteren winkel rond. De luiken waren
voor de ramen en voor de deur. Niemand had
ets gezien. Hij begon ingespannen te den
ken.
Charles wist niet, waarheen zijn vader den
steen had gebracht.
VOOR DEN-
-KANTONRECHTER
De duikelaar.
De duikelaar woonde in Hoofddorp en was
kwade vrienden met de burgerij. Dat was mis
schien wel de oorzaak dat alles gegaan was.
zooals het was gegaan.
Op den hoek van den Nieuwen Weg en den
Kruisweg in de gemeente Hoofddorp sloeg de
bestuurder van een auto rechts af, waarna hij
van achteren werd aangereden door een wiel
rijder. Maar dit was natuurlijk niet aan hem
te wijten. Doch hij was uitgestapt en was
nogal heftig opgetreden. Dies had men er
hem van verdacht, dat hij een slok te veel op
had. En inderdaad, hij had wat gedronken
al verklaarde de caféhouder, dat het maar
twee borrels waren, wat ook de ambtenaar
van het O. M. niet veel vond.
Wartaal zou hij gesproken hebben. Doch
bij het verhoor van de getuigen bleek wel. dat
die wartaal heelemaal niet zoo verward was
Zoo bleek, dat hij met de vuist op tafel had
staan slaan in het politiebureau, en dat ter
wijl de inspecteur van politie zei, dat dat on
derhoud zeer rustig was verloopen.
Het geval was nauw verbonden met een ze
kere gespannen verhouding tusschen verdach
te en de Hoofddoi-psche burgerij. De omstan
ders, die dadelijk na de botsing waren toege
sneld, hadden zich met spottende opmer
kingen in het geval gemengd en dat zou ver
dachte geïrriteerd hebben. Want verdachte
heeft in Hoofddorp den bijnaam „duikelaar"
(over de oorsprong waarvan geen zekerheid
bestaat) wat hij zich nogal aantrekt. Er was
nu eenmaal een ambtseedig proces-verbaal en
daar hield de ambtenaar zich aan. waarom hij
dan ook zeven dagen hechtenis requireerde.
De verdediger, Mr. T. A. M. A. v. Löben Seis
wees echter op de vele getuigenverklaringen,
die juist er op wijzen, dat verdachte heele
maal niet dronken was. Hoe vaak men ook
afgaat op een ambtseedig proces-verbaal, hier
is het dan toch maar één getuige tegenover
velen.
De kantonrechter achtte het ten laste ge
legde bewezen en legde 50.— boete op.
JOHANNA DE HEUS ZINGT IN DEN
STADSSCHOUWBURG.
Men schrijft ons:
De vermaarde Hollandsche zangeres Johan
na de Geus hoopt op Dinsdag 10 November
in den Stadsschouwburg alhier op te treden
Zij zal uitsluitend liederen van den compo
nist Hugo Wolf ten gehoore brengen, hierbij
terzijde gestaan door den fijnzinnigen pianist
Hendrik Andriessen, die voor ons ook geen
vreemde is.
Hier laten we eenige recensies uit de grootste
Haagsche dagbladen volgen:
De Residentiebode schreef o.m.:
„Als de zangeres den eersten schroom heeft
overwonnen stijgt zij steeds meer boven zich
zelf uit en ten laatste zou men niets liever
doen dan maar blijven luisteren en er zich in
verheugen, dat het ons gegeven is om op een
dergelijke wijze de Wolf-liederen te mogen
hooren. En dan zouden we in de eerste plaats
willen noemen: „Schlafenden Jesukind". Het
is alsof de zangeres zelf in diepe beschouwing
voor dat schilderij verzonken staat en of zij
ons daarvan haar indrukken vertelt in een zoo
teederen verteltrant, dat men met groote ont
roering dit gebeuren ondergaat."
De Avondpost schrijft:
„De muzikaliteit van deze zangeres is zoo
puur en de intelligentie zoo groot, dat men
onafgebroken geboeid blijft."
De Haagsche Courant schrijft o.a.:
„De zangeres is een begaafde, muzikale en
intelligente kunstenares, wier streven is ge
richt op en uitziet naar de geestelijke waar
den der liederen, waarvan zij zich tot tolk
maakt en waarbij vooral dat gene wat niet in
de noten staat geschreven haar kunstzinnige
aandacht heeft."
Hiillllülll
lllllllilllllllillllilllllillllllllllllllll
Rijkdom!
Charles zocht naar den steen. Maar hij
had slechts vermoedens.
Rijkdom!
Alles wat er nu te doen was, was den steen
maar rustig te laten liggen en geduld te heb
ben. Gras over de zaak laten groeien. Daarna
zou hij het juweel kunnen verkoopen.
Toen op een dag een „smart American" zijn
winkel binnen trad en vroeg of hij „iets fat
soenlijks" te koop had, draalde hij niet den
steen uit de safe te halen en den klant voor te
leggen.
„Een bijzondere gelegenheidskoop, meneer",
zei hij. „Voor tienduizend dollar sta ik u den
briljant af. Hij is zeker vijftien waard".
De Amerikaan marchandeerde niet. Zwij
gend haalde hij een pakje honderddollar bil
jetten uit zijn zak, die in het midden vast
gebonden waren.
„Hier! Telt u maar", zei hij, terwijl hij het
bundeltje op de glazen toonbank wierp en
het étui met den diamant in zijn zak stak.
Tevergeefs trachtte Jettyson het dunne
touw, dat eenige malen om de stijf saamge-
perste biljetten gedraaid was, los te maken.
Hij moest duim en vingers bevochtigen om
de banknoten aan den kant te kunnen tellen.
Het klopte! Het pakketje bevatte honderd
biljetten van honderd dollar.
Met een diepe buiging begeleidde Jettyson
den Amerikaan naar de deur. In een zwijmel
van vreugde keerde hij in zijn winkel terug
en haalde een schaar om het touw door te
knippen. Nou wou hij nogmaals rustig de ban-
noten natellen. Hè hij vertrouwde nauwe
lijks zijn oogen.
Staken de onderste biljetten niet van 't bo
venste af? Was de kleur en de teekening niet
iets anders? Hij boog zich over de bankbil
jetten, spreidde ze uit, haalde kuchend adem.
Geen twijfel! Negen en negentig biljetten van
de honderd waren valsch! Alleen het bovenste
was echt! Hij vloog naar buiten. Geen spoor
van den Amerikaan meer te zien.
Wat moest hij doen? Naar de politie gaan?
Onmogelijk! Hoe kon hij het bezit van den
steen verklaren? Men zou vragen, uitvorschen.
Jettyson sloot zich in zijn winkel op en
weende bitter.
Als hij den oplichter nog maar één keer
ontmoette! Hij zou hem onmiddellijk herken
nen. Alle duivels! Die zou niet meer lachen!
Na eenige dagen werd Jettyson's wensch
vervuld. Hij zag den Amerikaan terug. Die zat
achterovergeleund in een gemakkelijke auto
en wachtte op het wisselen van het verkeers
licht om Downing Street in te slaan. Jettyson
verliet de straat en liep ademloos op den
wagen toe.
Plotseling echter bleef hij als vastgenageld
staan. Rechts van den Amerikaan zat een
jongeman.
Het was Charles Green. Charles zag Jetty
son. Hij lachte en nam heel even zijn hoed
af, terwijl de auto zich langzaam in beweging
zette.
Nadruk verboden.
i
Vervelende vrouwen.
Iedereen is er van overtuigd, dat er ver
velende vrouwen zijn en iedereen (ook de
vervelende!) is er vast van overtuigd niet
tot die categorie te behooren.
En tochwaar komen dan de vervelen
de vrouwspersonen vandaan? Er zijn vrou
wen, die vervelend zijn omdat ze te veel pra
ten en er zijn vrouwen die vervelend zijn
omdat ze. niets te vertellen hebben.
Als de eerste soort onderhoudend en gees
tig weet te vertellendan zijn dat nog
lang niet de ergs ten.
Het is over haar die niets te vertellen heb
ben, dat we hier een woordje willen zeggen.
Je kunt toch niet altijd over het weer pra
tenis het vaste gezegde van dezulken.
En de mode interesseert ook niet iedereen
trouwens, van al die nieuwe snufjes ben
ik toch niet op de hoogte
De politiek volg ik niet, ik weet er eerlijk
gezegd niets van afEn om altijd over
anderen te praten, hè nee
Wat blijft er nu eigenlijk over om te pra
ten? Arme, vervelende stakkerds!
Gij gaat door het leven met uw oogen stijf
dicht. Ge merkt niets op ge ziet niets om
datge niets wilt zien.
Zijt ge lui? of laksch? of qnverschillig
Of alle drie tegelijk?
Want wanneer ge zegt: ik ben er niet van
op de hoogte of: ik weet er niets van, dan
geeft ge hiermede u zelf een brevet van on
verschilligheid.
Wanneer ge ergens niet van op de hoogte
bent, zorg dan dat ge er van op de hoogte
komt!
Gij stelt geen wezenlijk belang in de din
gen, omdat vermoedelijk uw gemakzucht u
parten speelt.
Niemand zal van u verlangen, dat ge een
bepaalde studie gaat maken van elk voor
werp of onderwerp, maar we zouden u wil
len toeroepen: Slaap niet in!
Word wakker enblijf wakker
Wakker voor al wat nieuw en origineel is,
wakker voor het waardeeren van iets goeds
en iets moois, wakker voor de belangen en
verdrietelijkheden van anderen.
Vervelende vrouwen lezen meestal geen
couranten en wanneer zij het doen, dan kij
ken zij vluchtig het feuilleton door Wie des
morgens en des avonds aandachtig de krant
leest, komt altijd iets tegen wat de moeite
waard is. Wie de coux-ant ter hand neemt
met het vooropgezette doel( iets te vinden
om over te praten of om van te vertellen,
die vindt altijd iets. En dit zoeken kweekt
vanzelf die soort van oplettendheid en op
merkzaamheid aan. die ons op de wandeling,
op reis en op bezoek te stade komt.
„Een vliegende kraai vangt altijd wat" is
een oud spreekwoord en daarom: laat uw
belangstelling en uw opmerkzaamheid vrije
lijk uitvliegen.
En wanneer gij al hetgeen gij vergaard
hebt in gezelschap te pas zult weten te
brengen, zult gij tot de ontdekking komen,
dat het u geen moeite kost, aan het ge
sprek deel te nemen,
AMY GROSKAMP-TEN HAVE.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIOCENTRALE OP WOENSDAG 4
NOVEMBER 1936.
Programma I: Hilversum II.
Programma H: Hilversum I.
Programma III: 8.05 Parijs Radio. Gym
nastiekles. 8.20 idem. Gramofoonmuziek.
9.05 Keulen. Tijdsein. Nieuwsberichten. Wa-
terstandberichten. 9.20 Diversen. 11,20 Ra
dio Danmark. Uurslag en klokkenspel van den
Raadhuistoren. Jens Warny's ensemble uit
Hotel „d'Angleterre. 12,20. Vlaamsch Brussel.
Gramofoonmuziek. 12,50 idem. Salonorkest
o.l.v. Walter Feron. 1.20 idem. Gesproken
dagblad van het N.I.R. 1,35 Keulen. Concert
door het groote omroeporkest o.l.v. Otto Ju
lius Küm. 2,25 Diversen. 2,25 Parijs Radio.
Concert o.l.v. Henry Tomasi m.m.v. Mady
Hardy. 4.20 idem. Gramofoonmuziek. 5,20
Fransch Brussel. Het Omroeporkest o.l.v. Paul
Douliez. 6.20 London Regional. BBC-orkest
van N.-Ierland o.l.v. T. H. Morrison. 7.20 Bero-
münster. Concert door het omroeporkest o.l.v.
C. Bernhard. 7,50 idem. Zeemansmuziek. Wal
ter Kohier bespeelt het Schifferklavier. 8.00
idem. Zeemansuitzending. 8.30 idem. Vervolg
Zeemansmuziek. 8.35 idem. Concert door het
omroeporkest o.l.v. C. Bernard. 9.20 Fransch
Brussel. Gramofoonmuziek. 9.35 idem. Popu
lair concert o.l.v. Paul Gason. 10.20 Vlaamsch
Brussel. Gesproken dagblad van het N.I.R.
10.35 Weenen. Populaire- en dansmuziek, gr.
platen; 11.20 idem. Schrammelmuziek.
Programma IV: 8.— Vlaamsch Brussel.
Gymnastiekles. 8.20 idem. Tijdsein. Gramo
foonmuziek. 8.30 idem. Kroniek van den dag:
8.30 idem. Gramofoonplaat: 8.45 idem. Ge
sproken dagblad van het N.I.R. 9.— idem. Gra
mofoonmuziek. 9.30 Diversen. 10.35 Droitwïch.
Korte Godsdienstoefening. 10.50 idem. Tijd
sein van Greenwich. Weei-bericht. 11.05 idem.
Orgelrecital door Sidney Torch. 11.35 idem.
Gramofoonmuziek. 11.50 London Regional.
Serge Krish en zijn orkest. 12.50 Droitwich.
Gramofoonmuziek ..Kings of Jazz". 1,20 idem.
Het Birminghamsch Hippodrome Orkest o.l.v.
Harry Pell. 2.20 Londen Regional BBC-Welsh
orkest o.l.v. Mansel Thomas. 3.10 Droitwich.
Het Friary orkest o.l.v. David Aspinall. 3,50
idem. Pianorecital door Kathleen Dunn Da-
vies. 4.20 idem. Vesper in St.-Paul's Cathe-
draal. 5.10 idem. Het John MacArthur Kwin
tet. 5.35 idem. BBC-dansorkest o.l.v. Henry
Hall. 6.20 Diversen. 7.Droitwich. Claude
Hulbert en Robbie Comber. 7.20 idem. Het Al
fredo Campoli Trio. 7.50 idem. Brian
Lawrence met zijn dansorkest.
8.35 Droitwich. Concert in de Queen's Hall.
Londen, door het BBC-Symphonie orkest
o.l.v. W. Mengelberg. Paul Beard, viool en
Myra Hess, piano. 9.40 idem, Weer- en nieuws
berichten., 10.Tweede deel van het concert.
10.45 Londen Regional Jack Chapmann met
zijn orkest.
Programma V: 8.007.00 Diversen.
7.Eigen Gramofoonplatenconcert: Orgel
en pianomuziek. 1. Blaze away. Reginald
Dixon. 2. Blackpool Switchback. Reginald
Dixon. 3. Rose Marie Selectie. Patricia Ross-
borough; 4. Viennese Memories of Lehar. Re
ginald Dixon. 5. The town talks. Patricia
Rossborough; 6. Song of the Islands. Eddy
Dunstedter. 7. Dixon Hits No. 3. Reginald
Dixon. 8. Piano Medley No. R. 12. Charley
Kunz. 9. Alohoe Oe, Eddy Dunstedter, 10.
Dixon Hits No. 4, Reginald Dixon. 11. Piano
Medley No. R. 14. Charley Kunz; 12. With
sword and lance. Reginald Dixon. 8.00—12.00
Diversen.
