De belegering van Madrid. Storm op de kust.
i.
---ar
GELD EN LIEFDE
Een der putten, waaruit de
belegerden in het Alcazar
te Toledo tijdens de hache
lijke dagen van het beleg,
zich drinkwater konden
verschatten
tr~ ar
t -
-*«,•
wm§m
De Are de Triomphe te Parijs wordt in gereedheid gebracht voor de plechtig
heden bij de herdenking van den wapenstilstanddag. Groote ladders worden tegen
het bouwwerk geplaatst voor het bevestigen der vlaggen en crêpe decoratie
Als de Zuidwester-storm de kust beukt
Een interessant snapshot aan de Zuider-
pier te Hoek van Holland tijdens den
storm van Maandag
De sneltrein naar Bordeaux derailleerde op 50 K.M. afstand van de stad. Hoewel
de materieele schade aanzienlijk was, kwam geen der reizigers bij dit ongeluk om
het leven
De nieuwe .Rotunden-brug" over het Donau-kanaal te Weenen is door den Oostenrijkschen Bonds
president Miklas in tegenwoordigheid o.m. van Bondskanselier dr. Schuschnigg officieel geopend
Na zijn bezoek aan de Fokkerfabrieken
te Amsterdam verlaat Prins Bernhard
het directiegebouw Links de heer
G. C. Vattier Kraane
De eerste foto van den aanval der nationalisten op de Spaansche hoofdstad Madrid. Artillerie bombardeert de stad vanuit een
verdekte stelling nabij Getafe
Nederlandsche journalisten interviewen prof. dr. Willem Mengelberg tijdens zijn verblijf te
Berlijn voor het concerteeren met de Philharmonie
FEUILLETON
Roman van HUGO BETTAUER.
.(Nadruk verboden.)
Deze Lord Cecil Douglas is het zwarte
schaap van zijn familie en werd door haar
verstooten. Kort geleden werd hij uit een
voorname Londensche club wegens valsch
spelen verwijderd en hij heeft verder een
groot aantal schandalen veroorzaakt. Na dit
alles werd hem het asphalt van Londen te
heet onder de voeten, hij kwam hierheen,
kreeg door zijn klinkenden naam toegang tot
onze society en heeft jou als eerste slacht
offer de eer waardig gekeurd van zijn boe
venstreken! Hij heeft dat alles prachtig in
elkaar gezet, jou zoogenaamd het leven ge
red, maar in werkelijkheid het parelsnoer
gestolen en wanneer mijn wantrouwen mij
niet zoo uiterst voorzichtig had gemaakt, zou
je er heel leelijk zijn ingevlogen. Maar de
comedie is nu afgeloopen. Natuurlijk moet
schandaal vermeden worden. De met de im
migratie belaste autoriteiten hebben mij ge
holpen en Lord Cecil Douglas is reeds aan
boord van een stoomschip gebracht en zal
op transport naar zijn vaderland worden ge
steld".
Franzi was diep terneergeslagen; zij legde
de handen tegen haar gelaat en boog zich
schreiend voorover. Als een troostend gebaa
legde Henry zijn arm om haar schouders.
„Je hebt niet vee] geluk met anderei
Frances.Zou je je nu voortaan niet lieve'
alleen aan mij houden? Het is werkelijk niet
gemakkelijk de vrouw van den rijksten to an
is im*
Een enkel teeder woordje en Franzi zou
haar man om den hals gevlogen zijn, zich
aan zijn borst gedrukt en hem bewezen heb
ben, hoe onmetelijk zij hem beminde. Maar
dat teedere woordje bleef uit; haar hart ver
viel in bitterheid en trots en in Henry's ge
moed bleef de twijfel.
Het kasteel aan zee.
In Juni vierde Franzi haar verjaardag en
zij ontving van haar echtgenoot een waar
lijk vorstelijk geschenk. Garrick had na den
dood van den laatsten Gould, dien in New
port aan den Atlantische Oceaan gelegen
kasteel gekocht en schonk het aan zijn vrouw
in persoonlijk eigendom.
Newport is de deftigste badplaats van
Noord-Amerika, de milliardairs hebben daar
hun villa's en er wordt streng tegen gewaakt,
dat ongewenschte elementen in de omgeving
bouwgrond koopen. Ook de hotels zijn daar
zeer kieskeurig bij het toelaten van bezoekers
Vraagt bijvoorbeeld een onbekende een
kamer dan wordt geantwoord, dat alles be
zet is; alleen de menschen die tot de be
kende groote wereld behooren worden toege-
aten.
Het door Garrick gekochte kasteel was ge
heel uit marmer in vroeg-renaissancestijl
jpgetrokken en was twee verdiepingen hoog.
Vóór had het een eigen strand met een bad
hui en een bootenhuis naar achteren had
het een groot park. met plantenkassen, stal
len, garages, vliegtuighangar en een klein
dierenpark. Het park was zoo uitgestrekt, dat
men een uur noodig had om het door te
wandelen. Het was een landgoed op zichzelf
•net lommerrijke lanen, ruiterwegen. tennis-
ïanen. golflinks, paviljoens en een uitkijk-
oren van tachtig meter hoogte, met een lift
■t aan zijn hoogste platform.
Vandaar kon men met een kijker New York
en Boston zien liggen en kon men de oceaan-
stoomers naar Europa tot Sandy Hook met
het oog volgen
Franzi stond door dit geschenk verbluft.
En toch was haar vreugde gemengd. Zij wist
dat dit geschenk door Henry met drie mil-
lioen dollar gekocht was, of met meer dan
twee honderd milliarden Oostenrijksche kro
nen en zij dacht onwillekeurig aan haar
vaderland, aan het arme Weenen en aan de
daar heerschende werkloosheid, duurte, el
lende en armoede zooals die voortdurend
geschetst werden in de Weensche bladen,
waarop zij geabonneerd was. Bovendien zou
Henry haar nu nog meer uit den weg gaan
en zou zij hem, wanneer zij maandenlang in
Newport woonde, nog veel zeldzamer zien en
de verwijdering nog veel grooter worden.
Inderdaad drong Henry er op aan, dat zijn
vrouw, die de groote hitte van New York
niet goed kon verdragen, dadelijk naar New
port zou gaan» Hijzelf zou 's Zate 'lags den
vliegtocht van een uur naar Newport maken
en dan tot 's Maandags vroeg bij haar blij
ven. Maar alreeds op den eersten Zaterdag
kon hij zijn belofte niet nakomen, doordat de
zaken hem dat verhinderden. Hij kwam eerst
op Zondag en vloog nog denzelfden avond
met Fred weer terug naar New York.
In haar trots gekrenkt, berusttte Franzi
Goed! als hij dan heelemaal geen tijd voor
haar had, als dan zijn liefde voor haar niet
groot genoeg was, om hem van die hartstoch
telijke jacht naar den dollar af te houden
zou zij zich noodgedwongen in haar lot schik
ken, op dezelfde wijze als alle andere Ameri
kaan sche vrouwen. Dus stortte Franzi zich in
het volle, bruisende Newportsche leven speel
de golf en bridge, gaf feesten en bezocht die
van anderen, alleen maar om haar innerlijke
leegheid te vullen.
Fatty iedereen noemde hem nu zoo
benutte ook door de week iederen vrijen
middag om per auto of per vlieguig naar
Newport te komen. Hij voelde dat dit huwe
lijk niet zoo gelukkig was als het wel zijn
kon en hij betreurde het innerlijk ten zeerste,
de kleine Weensche de rol van een dame der
groote wereld te zien spelen, waarvoor lij hoe
genaamd niet geschikt was. Hij wist dat
zijn aanwezigheid haar goed deed en boven
dien was het Dora, die hem geweldig aantrok.
Zóó zelfs, dat hij er meer en meer aan be
gon te denken, zijn gemakkelijke vrijgezel-
lenleven te beëindigen en Dora tot zijn vrouw
te maken.
Op den vierden Juli van elk jaar wordt
in Amerika het feit van de onafhankelijk
heidsverklaring der Noord-Amerikaansche re
publieken met alle pracht en praal herdacht.
Zoowel kinderen als volwassenen, rijken en
armen vieren dit feest op luidruchtige wijze.
Van 's middags tot laat in den nacht wordt
in alle straten vuurwerk afgestoken en wor
den onophoudelijk vreugdeschoten gelost; de
kinderen sleepen al wat maar brandbaar is
bij elkaar, om er vreugdevuurtjes mee te
stoken. De brandweer, de reddingsbrigades
en de politie hebben de handen vol en een
■stad als New York moet kapitalen uitgeven
)m alle in het asphalt gebrande gaten weer
e laten herstellen.
In het voorname en deftige Newport gaat
bet echter minder luidruchtig en minder ge
vaarlijk toe. Hier stelt men zich tevreden met
het geven van groote particuliere feesten.
Het grootste feest vond ditmaal op het kasteel
van "Garrick plaats. Gevolg gevend aan een
plotselinge opwelling, had Garrick besloten
sen partij te organiseeren. zooals zelfs mil
jardairs maar zelden aanrichten.
Driehonderd personen werden uitgenoodigd
/ier muziekkorpsen en de beroemdste Itali-
aansche vuurwerkmaker waren geëngageerd
en de uit New York ontboden Fransche koks
moesten een souper van achttien gerechten
gereedmaken.
In een goede bul, had Garrick tegen zijn
•rouw gezegd:
„Aan het tuinfeest in Weenen heb ik mijn
vrouw te danken en nu moet een Ameri-
kaansch tuinfeest je een jaar later aan den
dag herinneren, waarop de anne poppen-
naaister den schoonheidsprijs tod".
Franzi ontving zwijgend den kus dien Gar
rick haar op het voorhoofd drukte, en lachte
flauwtjes.
Eens in een oogenblik van ernstige toena
dering had Henry haar beloofd, in den zomer
met haar naar Weenen te reizen. Sedert was
daar echter niet meer over gesproken. Hoe
veel aangenamer ware haar deze reis ge
weest dan dit feest, dat zooveel van haar
zenuwen vergde en vele duizenden^zou kosten
Maar zij durfde niet tegen te spreken; voort
durend voelde zij zich tegenover Henry als
een klein kina, dat geen eigen meening mag
hebben,
Onwillekeurig moest zij aan den vriend uit
haar jeugd, den armen Weenschen schilder
Rolf Hörmann denken. Met hoeveel toewij
ding en onbaatzuchtigheid had de jongen
haar bemind, bewonderd en aangebeden.
Voor hem was ze geen klein meisje geweest,
maar een heilige, een godin, één woord van
haar en hij zou uit het raam gesprongen
zijn en zijn werk in den steek hebben ge
laten, om desnoods sneeuw te gaan schepper)
Maar Henry? Ja, hij had haar lief op zijn
eigen manier en alleen wanneer hij den tijd
er voor had.
Hij beminde zijn beroep en zijn successen
en daarnaast ook haar. Zij echter beminde
niet den opschik dien hij haar verschafte,
noch den fabelachtigen rijkdom, die haar
schuw maakte, noch de feesten, waarop zij
altijd een vreemdeling bleef, maar alleen
hem: hemzelf. Dat wil zeggen, zij zou alleen
hem beminnen, wanneer hij het wilde en
wanneer hij tusschen hen beiden geen
scheidsmuur opbouwde, waar zij niet over
heen konden komen.
(Wordt vervolgd).
