Een schip van tweeduizend jaren. Vlaggenweelde in Oostenrijk. Het „Utrechtsche Schipeen kostbaar Museumstuk. DIGESTIF RENNIE Hoe de Hongaarsche dundoeken bij Horthy's bezoek ontstonden. De rijksregent door de Habsburgers geboycot. VRIJDAG 11 DECEMBER 1936 HAARLEM'S DAGBLAD In de keldergewelven van het Centraal Mu seum te Utrecht is thans een schip, dat ver moedelijk omstreeks het begin van onze jaar telling gebouwd is, opgesteld. Na enkele ja ren arbeid, noodig voor de restauratie, heeft men thans de gevonden stukken zóó aan el kaar gevoegd, dat een rank en sierlijk vaar tuig op ijzeren jukken rust. In 1930 stootten landarbeiders in een der buitenwijken van Utrecht, aan de Van Hoornekade. bij het graven op stukken hout, die in den bodem verborgen zaten. Zooals al tijd, wekte dit feit aanvankelijk weinig ver bazing, doch toen er meer van het verborgene bloot kwam, wekte het gevondene eenige verwondering. Experts werden geroepen en plotseling' ging het gerucht rond, dat een oud, heel oud schip, gevonden was. Het was oud! Nog heeft men geen zeker heid, uit welken tijd het „Utrechtsche schip" precies afkomstig is, doch er is een sterk ver moeden, dat het omstreeks het begin van onze jaartelling moet zijn, dat dit vaartuig, dat thans de trots van de Utrechtsche archeo logen is, gebouwd werd. De foto's, die in den kelder van 't Centraal Museum hangen, spreken over de opgravin gen een duidelijke taal. Toen men eenmaal vermoedde, welk een kostbaar stuk uit den grond gedolven moest worden, is men met uiterste voorzichtigheid begonnen, de klei weg te graven. Zoo kwam „het Utrechtsche Schip" aan het licht, een lang, verwrongen wrak, dat in niets de sierlijkheid beloofde, die het thans vertoont Misschien moet men opgegroeid zijn aan het water en stille schepen voorbij hebben zien glijden, om de schoonheid van een schip als het Utrechtsche volkomen te waardeeren. Een sierlijkheid, die vreemd is aan de vaar tuigen van deze streken, een elegance, veel grooter dan wij hadden kunnen afleiden uit oude afbeeldingen, kenmerken dit schip, dat van ergens niemand weet vanwaar naar Utrecht kwam varen, twintig eeuwen terug. Deskundigen wij noemen Dr. A. Koster, Dr. A. E. van Giffen en den oud-havenmees ter van der Wijk meen en. dat dit schip den overgang vormt tusschen het primitieve vaartuig, een uitgeholde boom en de latere uit planken opgebouwde schepen. De bodem bestaat uit één breede, lange plank. De berg houten zijn zwaar en dik, de wrangen stoer. Naar schatting twintig eeuwen heeft het water daaroverheen gestroomd, het schip inbeddend in zand, alles bedelvend met klei. En in die twee duizend jaar is er eigenlijk zoo weinig van verloren gegaan. Het schip bestaat uit een bodempank met aan weers zijden drie „huidgangen", lange planken, die de wanden van het schip vormen. De mid delste van deze huidgangen, het (verdikte) berghout, werd geheel intact gevonden, even als de bodem. Slechts van de overige huid gangen ontbraken stukken, terwijl van een dek geen spoor gevonden werd. De huidgangen en de bodem komen samen in voor en achtersteven, die hoog oploopen. Deze scheepsbouw, die de schakel zou zijn tusschen den ouden en den nieuwen tijd, had tot nu toe geen voorbeeld in Europa. Prepareeren en restaureeren. Veel weerstand bezat het hout niet meer en zij, die hebben meegeholpen aan het transport van de wrakstukken. de bodem werd in zijn geheel vervoerd hebben menie maal hun hart vastgehouden. Zwak, bros. slik nat, vol scheuren, zoo leek het een triestig overblijfsel van zijn glorie. Doch in de kelders van het museum hebben vaardige handen het half vergane hout behandeld. Liters, em mers creosoot en olie werden op het hout ge smeerd, verdwenen als sneeuw voor de zon. MONUMENT FREDERIK VAN EEDEN. Twee jaar geleden werd te Amsterdam het Frederik v. Eeden-Gen. gesticht dat uit zijn midden een Comité vormde, hetwelk zou trach ten gelden bijeen te brengen om voor den ver eerden dichter, denker en strijder een blijvend gedenkteeken op te richten. Daar het Comité nog niet voldoende gelden voor het oprichten van een waardig monu ment heeft ontvangen, herhaalt het Comité zijn oproep. „Wanneer wij denken aan Van Eeden's zeld zaam veelzijdige werkzaamheid op verschil lend gebied en den diepgaanden invloed dien hij daardoor in welhaast alle kringen onzer samenleving heeft uitgeoefend, wanneer wij zien hoe in de laatste jaren verschillende zijner werken opnieuw werden uitgegeven en met bewondering ontvangen, dan kunnen wij niet gelooven, dat de verwezenlijking van ons plan naar een onbepaald verre toekomst moet worden verschoven: een besluit, dat ons bo vendien zou kunnen berooven van de stuw kracht welke uiteraard uitgaat van hen, die Van Eeden niet slechts uit zijn werk maar ook persoonlijk gekend hebb". Het Comité, waarvan de heer Hub. Cuypers Jr., Glipperweg 126, Heemstede (N.H.), Post rekening 151462, penningmeester is, hoopt dat velen aan zijn oproep gehoor zullen geven En steeds maar weer werd opnieuw creosoot gehaald en verwerkt. Tot langzaam aan alle vocht verdreven en het hout werkelijk droog was. Het herkreeg zijn oude hardheid en de deskundigen kn"'-^n tevreden en.... gerust gesteld. Want ang er beneden gewerkt werd met het 1 ,are materiaal, hadden de verantwoordelijke personen weinig rust. Thans is het resultaat van al dien arbeid te zien. In de lage kelder hangt een geur van creosoot. Zij herinnert ons aan de broosheid en vergankelijkheid van die schijn baar zoo stoere brokken hout, die thans weer gezond schijnen, doch die aankwamen, „zacht als turf". Even zal men, wanneer men deze toch wel zeer bijzondere bezienswaardigheid gaat be zoeken, stilstaan voor de vitrines. Daarin zijn opgeborgen de kleine onderdeelen, houten pennen, waarmee het schip oorspronkelijk in elkaar is gezet, oude spijkers, die later voor de reparaties hebben gediend. En dan zal men daar ook een hoopje bruin mos vinden. Ook dat is twintig eeuwen oud. Het is het breeuwsel, waarmee eens dit schip gedicht is en het is gaaf als was het van vandaag. Omtrent de herkomst van het Utrechtsche schip is men nog in het onzekere. Niemand weet nog, van waar het gekomen is. Men weet niet eens zeker, of het schip ooit een dek heeft gehad, maar het wordt aangenomen, dat het hout daarvan verloren is gegaan of weg- gesloopt. Het moet lang geleden zijn, dat dit scheepje gezonken is in stil water buitgn Utrecht. Maar juist het feit, dat niemand het achtte en het kon verdwijnen onder het wateroppervlak heeft het voor ons bewaard in zijn waarlijk bijzondere schoonheid. ARMENRAAD TE HAARLEM. Aan het verslag over 1935 van den Armen raad te Haarlem, is het volgende ontleend. Het Bureau van den Armenraad bracht in 1935 5049 schriftelijke rapporten uit. Het aantal rapporten verminderde, vergeleken bij 1934, met 3835. Deze vermindering werd veroorzaakt door 't feit, dat in den loop van Februari de Gem. Dienst voor Maatschappelijk Hulpbetoon geen rapporten meer vroeg aan den Armenraad, terwijl in den loop van Maart ook geen onder zoeken meer werden ingesteld door den Gem. Dienst der Werkloosheidsbestrijding. Het aan tal rapporten, uitgebracht voor de Diaconie der Ned. Herv. Gemeente, voor „Weldadig heid naar Vermogen", „Het Brokkenhuis" en de afd. Haarlem van het Nationaal Crisis Comité steeg belangrijk. Het aantal rapporten aan particulieren verminderde. De ondersteunden van Maatschappelijk Hulpbetoon werden door 9 huisbezoekers be zocht. Voorts waren voor bijzondere controle 8 controleurs en 5 controleuses werkzaam. De Commissie inzake Onderhoudsplicht, vergaderde in 1935 9 maal; in behandeling kwamen 77 nieuwe zaken. Hiervoor werden 342 rapporten samengesteld. In het gehee' kwam binnen een bedrag van f 28.755.81. waarvan f 2.567.50 was bestemd voor verhaal van verleenden onderstand. De preventieve werking van de commissie heeft ook geduren de het afgeloopen jaar aan de instellingen aanzienlijke uitgaven bespaard. De diverse ontvangsten bedroegen over 1935 f 2.482.25. Ten laste van de gemeente Haarlem werd gebracht een bedrag van f 30.979.65. Leed jaren aan indigestie. Eet nu alles met smaak. ,„Een leder, lijdende aan indigestie, zou ik deze pastilles willen aanbevelen, omdat ik door eigen ervaring overtuigd ben, dat het een prachtmiddel is." Dit schreef ons de vorige week de Heer H. C. K. te A., die jarenlang aan indigestie geleden had. De oorzaak der indigestie, het teveel aan maagzuur, wordt door Digestif Rennie Pastilles op geheel unieke wijze bestreden. Het maagzuur wordt niet alleen geneutrali seerd, maar ook geabsorbeerd, terwijl de pancreatine en pepsine, die deze pastilles bevatten, bovendien de spijsvertering krachtig bevorderen. Indigestie zal dan ook bij regelmatig gebruik, praktisch niet meer op kunnen treden. Verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende drogisten a ƒ0.40 per pakje en a ƒ1.25 per groot pak. omzetbelasting inbegrepen. PASTILLES (Adv. Ingez. Med.) De worsteling in Spanje. Dr. J. Brouwer voor Geloof en Wetenschap. MISSIONAIR EXAMEN. De classis 's-Gravenhage der Geref. Kerken heeft in haar gisteren gehouden vergadering met goed gevolg missionair geëxamineerd Dr. S. U. Zuidema te Haarlem, laatstelijk predi kant te Anna Paulowna, die door de kerk van Delft Is beroepen als miss. predikant te Solo, zulks ter opvolging van Dr. J. H. Bavinck, die als docent aan de opleidingsschool te Djokja Is opgtereden. OUDERAVOND O.L. SCHOOL BOTERMARKT Donderdagavond werd in de O. L. school aan de Botermarkt een ouderavond gehou den, waar als spreker optrad de heer J. Pan man. waarnemend hoofd der school, met het onderwerp: „Het lichtbeeld op school". On der zeer groote belangstelling zette hij de waarde van dit leermiddel voor het school kind uiteen. Tot leden van de oudercommissie werden aangewezen mevr. Van Schagen en de hee- ren Enneking Hees en Spierdijk. MILITAIRE AMBTENAREN. Verbodsbepaling. Op grond van het bepaalde in artikel 84, eerste lid, van het Reglement voor de mili taire ambtenaren der Koninklijke landmacht, heeft de Minister van Staat. M. v. D. a.i., aan militairen, bchoorende tot. he* beroepsperso- neel, verboden nevenwerkzaa: -heden te ver richten als agent van een onderneming of bedrijf Reeds bijna een half jaar duurt thans de Spaansche broederkrijg en bevechten de par tijen elkaar met wisselend succes. De berich ten die ons bereiken, zijn maar al te vaak tegenstrijdig, en tenslotte weten we nauwelijks meer, wat we moeten gelooven, en wat als onjuist ter zijde leggen. Dit was dan ook aanleiding, aldus de voor zitter der afdeeling Haarlem, van Geloof en Wetenschap, mr. F. Vorstman, dat het bestuur voor dezen avond Dr. J. Brouwer had uitge- noodigd, om een causerie over de Spaansche toestanden te houden. Dat de berichtgeving over Spanje zoo onvol doend is, aldus dr. Brouwer komt, omdat het zoo moeilijk is, juiste berichten te krijgen. Zelfs zij die dit alles van nabij gadeslaan, kun nen den toestand niet altijd geheel overzien, Men heeft zich echter, aan de hand van die berichten, een opinie gevormd over den bur geroorlog. Spr. is zich ervan bewust, dat zijn opinie daarvan in de meeste gevallen afwijkt. Men meent, dat wat op 18 Juli j.l. gebeurde aanvankelijk een godsdienst-oorlog was. Niets is minder waar. In beide kampen waren Ka tholieken en menschen die buiten de kerk staan. Allereerst bestrijdt spr. de meening, dat het Katholicisme met het Spaansche volk ver groeid is. Dat is slechts uiterlijke schijn, die bij nadere beschouwing zeer oppervlakkig blijkt te zijn. Heel veel in Spanje heeft een Christelijk gewaad gekregen, maar daaronder klopt nog een paganistisch hart. De Spaansche geestelijkheid heeft gefaald, vooral omdat zij numeriek in wanverhouding stond tegenover de burgerbevolking. De Spaan sche geschiedenis en litteratuur toonen dan ook van de Middeleeuwen af, een strijd tegen de misstanden in de kerk. Tenslotte kwam in 1931 de Spaansche Grond wet tot stand, welke enkele, voor Spanje zeer ingrijpende punten bevatte, waarvan wij het belang eigenlijk niet ten volle kunnen besef fen. De gewraakte punten geven in de eerste plaats vrijheid van uitoefening van eiken gods dienst, terwijl verder de geestelijkheid onder staatscontrole wordt gebracht. Men heeft daaruit willen afleiden, dat de republiek vijandig tegenover den godsdienst stond. Ook dat is onjuist. Maar de Grondwet was, voor Spanje, té ingrijpend. Slechts wei nigen begrepen, dat dit een nieuw Spanje be teekende. Aanvankelijk ging de strijd in Spanje dan ook uitsluitend tusschen de aanhangers van deze nieuwe grondwet, en de conservatiever tegenstanders. Doch invloeden van buiten, en spr. noemt hier vooral Italië en Duitschland en pas in laatste instantie Rusland, hebben den strijd naar een ander terrein overgebracht. Deze hebben hem tenslotte gemaakt tot een strijd tusschen fascisme en communisme, wat hij in eersten aanleg niet was. Rusland had gegronde redenen, om zich buiten den strijd te houden en deze zelfs zoo veel mogelijk tegen te gaan. Want door zijn verband met Frankrijk kwam het er op aan, dit land niet te verontrusten. Duitschland, en vooral Italië daarentegen, hadden belang bij een snelle overwinning van de hen goed gezinde „witten" in verband met de hegemonie van de Middellandsche Zee. Tenslottte heeft Rusland pas ingegrepen, na de bekendwording van het Duitsch-Japansche verdrag. Toen is ook onmiddellijk de opmarsch van Franco tot stand gebracht en thans, na een belegering van een maand is Madrid nog niet genomen. Dit is de Spaansche toestand, zooals dr. Brouwer, die eerst kortgeleden uit Spanje terugkeerde en verschillende leiders van den opstand van zeer nabij kent, dezen ziet. Een zienswijze, die misschien afwijkt van de meest gangbare, maar daartegenover een meening van een deskundige, die streeft naar objecti viteit. Een parade, die in de viel, STADSBIBLIOTHEEK EN LEESZAAL PRINSENHOF. (Openbare leeszaal en bibliotheek.)) Nieuwe aanwinsten. Zede- en Zielkunde. Dunne: Buiten de grenzen van den tijd. Freud: Psychoanalytische Studiën an Wer ken der Dichtung und Kunst. Huebner: Menschen als vergif en medicijn. Kohnstamm: Het werk van het Nutssemina- rium in de jaren 19261936. Natuurlijke historie. Arx: Körperbau und Menschwerdung. Bescherming van nuttige vogels; nestkast; vogelboschje, wintervoedering, drinkbak. Kluyver: Waarnemingen over de levenswijze van den spreeuw. Technische wetenschappen. Bertram: IJzeren ophaalbruggen. Eikendal: Technisch handboek voor den automobilist. Koch: Eenige toepassingen van de leer der eigen-functies op vraagstukken uit de toege paste mechanica. Toonkunst. Dokkum, van: De Maatschappij tot bevorde ring der toonkunst in haar wording en ont wikkeling. Geschiedenis. Grol: Het beheer van het Zeeuwsche zeewe zen 1577—1587. Jonge, de: Het costuum onzer voorouders. Knibbe: De vestiging der monarchie. Mortimer: Prinses Juliana verloofd! Uden, van: De instellingen van weldadig heid te Tiel, Yarnall: The great powers and the Congo conference in the years 1884 and 1885. Ncderl. en in het Nederl. vert, romans Rossum, van: Cinderella. Rossum, van: D? "onder brug. Schaik—Will- - ^tvorst. WEENEN, December. (Van onzen correspondent). De vlaggen-makers en de fabrikanten van vlaggendoek doen tegenwoordig in Oosten rijk goede zaken. Hun beroep moet beslist lucratief geworden zijn, want Weenen om maar eens een eenigszins vreemd metapho- risch beeld te gebruiken baadt zich heel dikwijls in een zee van vlaggen en in de andere steden en in de dorpen en gehuchten is het sedert eenigen tijd al net eender. Bij alle mogelijke gelegenheden worden de vla; gen te voorschijn gehaald en uitgestoken. De huiseigenaren, of zij het prettig vonden of niet. werden gedwongen zich vlaggen aan te schaffen. En daar, vooral natuurlijk te Wee nen, de huizen, die doorgaans huurkazernes zijn, vrij hoog zijn, moeten ook de vlaggen, die meestal uit de zolderverdiepingen wor den uitgestoken, van vrij groote afmetingen zijn, want anders zouden zij net zoo veel ef fect hebben als een klein, pieterig strikje aan den staart van een olifant. Wanneer de een of andere feestelijkheid of de een of andere herdenkingsdag, hetzij van den staat, hetzij van het Vaderlandsche Front, op komst is, dan gaan mannen in de straten rond om van huis tot huis te loopen en den portiers te vertellen, dat van hoogerhand gewenscht wordt, dat de vlag naar buiten wordt gestoken. Zulk een wensch is dan bevel. Waar zijn de tijden gebleven, dat men zelfs op de allerhoogste feestdagen van het land bijna nergens een vlag ontwaarde?! En toch is dat nog niet zoo heel lang, ongeveer maar een jaar of twee. geleden! Op den ver jaardag van de republiek, op den twaalfden November, zag men in de binnenstad bij voorbeeld bijna geen enk-el dundoek waaien. Niet eens in het Bundeskanzleramt had men het op dien dag de moeite waard gevonden de nationale kleuren uit het raam te han gen. Alleen van de torens van het Rathaus, waarin toen nog de soc.-democraten de baas waren, wapperden rood-wit-roode vlagger en ook aan de gevels van enkele gemeente scholen en andere openbare gebouwen wa ren die aangebracht. En dan zag men in de buitenwijken hier en daar vlaggen, meeste particulieren hadden het niet noodig gevonden rood-wit-roode. vlaggen van de pas in het jaar achttien ontstane republiek te koopen, Met de oude, zwart-gele vlaggen uit den keizerstijd kon men niets meer begin nen. Ik herinner me nog heel goed een ge schiedenis, die ik nogal vermakelijk vond. Het zal zoo ongeveer twaalf jaar geleden ge beurd zijn. Ik kwam veel in huis bij het ge zin van een „Hofrat", die een alleraardigste dochter had. Het was in den carnavalstijd en Selma zoo heette het meisje zou naar een gecostumeerd bal gaan. Zij had een nieuw costuum noodig en, vindingrijk als ,.Frau Hofratdn" was, liet zij door de huis naaister een carnavalspak van de oude geel zwarte vlag voor haar dochter maken! „Sic transit gloriadacht ik toen en met mij dachten het enkele andere waarbij ook Oostenrijksche jongelui. Die „Hof ra tin" had trouwens altijd pracht-ideeën. Haar man was, behalve dat hij een staatsbetrek king had, ook componist. Hij had o.a. een opera en dan verder verschillende heel aar dige liederen geschreven en hij had daar in den letterlijken zin des woords ook lauweren mee behaald, want er hingen enkele groote lauwerkransen in zijn werkvertrek, met lan ge linten er aan. En zoo vaak nu „Frau Hof- ratin" hazepeper of wild in haar keuken liet toebereiden, zoo dikwijls ook kwam zij in het werkvertrek van haar man om een paar laurierbladen van de kransen te plukken, die men in de keuken heel goed gebruiken kon. Zij was een zeer practische huisvrouw, die niet graag onnoodig geld uitgaf voor din gen. die men toch in huis had! Maar ik dwaal te ver van mijn oorspron kelijke onderwerp af. In de laatste jaren nam het aantal vlag gen en ook vaandels in Oostenrijk ont zettend toe. De Heimwehr-troepen en -ge bouwen en -clublokalen hadden groen-witte vlaggen, de door Schuschnigg in het leven geroepen Ostmarkische Sturmscharen hiel den er eigen vlaggen op na, de Freiheits- bund had eigen banieren en het Vaderland sche Front voerde vlaggen met het krukken- kruis in. In optochten worden steeds ont zaglijk veel vlaggen meegevoerd en op reus achtige openlucht-bijeenkomsten, die in de laatste jaren ook in Oostenrijk voortdurend meer in zwang gekomen zijn, ontwaart men meestal heele wouden, die uitsluitend uit vlaggen bestaan. Naast de rood-wit-roode Oostenrijksche vlaggen ziet men tegenwoor dig ook heel veel dundoeken, die uit dezelf de drie banen bestaan en die in het midden een rood kiukkenkruis dragen en dan doken er niet lang geleden rood-wit-roode vlaggen op met vlak bij den stok een chevron van groen, hetwelk een betoon van hulde aan het adres van de Heimwehr moest zijn. Deze burgerwachten werden echter kort geleden door Schuschnigg voor ontbonden verklaard en zoodoende zullen deze vlaggen waar schijnlijk wel weldra weer uit het „verkeer" verdwijnen Dan heeft, men nog vlaggen met bonte franje er om heen en met verschillen de andere emblemen en dan ziet men voort durend meer en meer vlaggen van verschil lende vereenigingen en bewegingen, die voor een deel een monarchistische tendenz be- vaak vlaggen, die wel acht of tien meter zitten. Van de gevels van de huizen hangen of nog langer zijn. Ziet u nu hoe goed het is tegenwoordig in Oostenrijk vlaggen- of vlag- ;endoekfabrikant te zijn? Weenen heeft wederom eens vlaggentooi aangetrokken. Nadat men eerst voor Ciano gevlagd heeft, heeft men het thans voor Horthy gedaan, die voor de eerste maal sinds hij regent in Hongarije is een officieel be zoek aan Oostenrijk gebracht heeft, op zijn terugweg uit Italië. De straten en boulevards waren ten deele met rood-wit-groene Hon gaarsche vlaggen versierd. Waar haalde men opeens zóó veel Hongaarsche vlaggen van daan? Men had veel thans niet meer in ge bruik zijnde wit-groene Heimwehrvlaggen ;ebruikt door er een roode baan aan vart te naaien. Men kon dat goed zien, aan de kreu kels en vouwen, die van diversen aard waren, en aan de naden, die soms niet erg netjes gemaakt waren. Horthy werd hier in Oostenrijk met veel eerbetoon ontvangen. Het was het eerste of- ficieele bezoek van een regeerend staats hoofd aan Oostenrijk. Er werden tal van feestelijkheden voor hem in elkaar gezet. Maar bij geen van deze festiviteiten was éénig lid van het Habsburgsche Huis aanwe zig. niettegenstaande de aartshertogen en aartshertoginnen tegenwoordig zulk een voorname plaats in het openbare leven be- kleeden en er haast altijd enkele bij groote officieele gebeurtenissen te zien zijn. Vooral de grijze aartshertog Eugen en de nog zeer jeugdige oudste zuster van den kroonpre tendent Otto van Habsburg, aartshertogin Adelheid, spelen m den laatsten tijd een groote rol. De Habsburgers echter konden het moeilijk met de waardigheid van hun Huis overeen brengen om ergens te verschijnen, waar ook Horthy was. vooral daar al die festiviteiten ter eere van Horthy in elkaar gezet, waren, want diezelfde Horthy had toch in het jaar 1921. toen ex-keizer-en-koning Karl voor de tweede maal trachtte door middel van een putsch weer in het bezit van den Hongaar- schen troon te komen door zijn troepen op het uit vierduizend man bestaande legertje laten schieten, dat zich om den plotseling op Hongaarsch grondgebied teruggekomen ex- monarch geschaard had. Waar deze Habs burgers allen voor de legitieme aanspraken van Karl's oudsten zoon Otto opkomen, kun nen zij moeilijk Karel's tegenstander als een vriend beschouwen. Er zou voor Horthy ook een parade van de troepen van het Weensche garnizoen gehou den worden. Ongeveer vijftienduizend man waren uit de diverse kazernes uitgerukt en hadden zich met tanks en kanonnen, auto's en luchtaanvalafweergeschut en alles, wat men aan bezienswaardigs bezat, op de Ring- strasse opgesteld. Reeds geruimen tijd ston den zij daar voordat Horthy langs zou ko men. Het sneeuwde voor den eersten keer van dezen winter, gestadig dwarrelden sneeuwvlokken op de soldaten neder, die het al kouder en kouder kregen. Daarbij moch ten zij zich haast niet bewegen Met het oog op dit slechte weer werd het grootste ge deelte van de „Truppensc.hau" afgelast en zijn alleen Horthy gezeten naast president Miklas, Schuschnigg naast DaranyienSchmidt gezeten naast Kanya in open auto's, ge volgd door enkele andere wagens, langs "de rijen der opgestelde troepen gereden. Dit schouwspel duurde natuurlijk niet lang. Men heeft de troepen niet meer laten defileeren. Dit deel van de parade is dus niet in het water, maar in de sneeuw gevallen! Omtrent de besprekingen van de Hongaar sche en de Oostenrijksche staatslieden is niet veel bekend geworden. Het officieel commu niqué is ook zeer kort en zegt alleen, dat zij in een vriendschappelijken geest gevoerd werden en dat zij een bevredigend resultaat opleverden en dat men beiderzijds dezelfde opvattingen gehad heeft. Noch in Rome, noch te Weenen hebben de Hongaren dus kunnen bereiken, dat men daadwerkelijk voor een revisie van het vredesverdrag van Tria non in de bres gesprongen is. In dit opzicht zal men in Hongarije, waar de hoop na Mus solini's rede te Milaan zoo groot was, wel teleurgesteld zijn. In Oostenrijk gevoelt men echter, dat de banden, welke dit land met Hongarije ver binden. banden, die van eeuwenouden da tum zijn, door het bezoek van Horthy weer eens nauwer werden aangehaald. W. M. BEKAAR. ALG. COÖP. BEGRAFENISVEREENIGING. De Alg. Coöp. Begrafenisvereeniging voor Haarlem en omstreken hield Donderdag avond een algemeene vergadering voor alle leden. Medegedeeld werd dat de vereeniging is ge reorganiseerd en op een gezonden financieele basis gesteld. Er is een geheel nieuw be stuur gevormd, dat met krachtige hand de zaak zal beheeren De uitvoerder behoort niet meer tot het bestuur, maar is nu een employé van de ver eeniging. Er zal een leeningscontributie van f 1 per jaar worden geheven, waarvan de bedoeling is, dat bij sterfgeval dit gestorte bedrag zal gerestitueerd worden. TARIEVEN DER K.L.M. IN VERBAND MET DEN MONETAIREN TOESTAND VERHOOGD. In verband met den gewijzigden monetai- ren toestand heeft de directie van de K.L.M. in overleg met de Nederlandsche regee ring en de betrokken buitenlandsche lucht vaartmaatschappijen er toe moeten be sluiten, om met ingang van 1 December de passageprijzen voor de verschillende van Am sterdam. Rotterdam, Milaan, Parijs en Praag uitgaande luchtverbindingen in geringe mate te verhoogen. Van de winterdienstregeling van de K. L. M. is daartoe een nieuwe, herziene oplage verschenen. NEDERLANDA ESPERANTO-EKZAMENA KOMITATO. Uitslag Esperanto-examen B. Er meldden zich aan voor dit examen 33 candidaten, waarvan 10 werden afgewezen. Geslaagd: te Beverwijk: de heer G. L. Wijs man; te Haarlem: Mej. J. Blaauw. De examens voor 1936 zijn geëindigd. Aan het A examen namen deel 371, afgew. 77, gesl. 294; aan het B examen namen deel 95, afgew. 30. gesl. 65; tezamen 466, afgew. 107, sesl. 359. Rijksgecommitteerde bij de examens was de heer J. van An del, inspecteur gymnasiaal en middelbaar onderwijs. Inlichtingen betreffende de Esperanto- examens verkrijgbaar aan het secretariaat: den heer H. J. Bulthuis, Kamillestraat 37, Den Haag.. OUD-SCHOOLHOOFD OVERLEDEN. In den ouderdom van 79 jaar is hier ter stede overleden de heer T. Huisman, oud- hoofd d^r school te Neede. De teraardebestelling zal plaats hebben op Maandag 14 December, des middags om half twee. op de Algemeene Begraafplaats aan de Kleverlaan 'j

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1936 | | pagina 6