Answets
I0UP0M5
GIRZON
Verkade
Politieke opleving te Cenève.
felBCflHjS
P. Ozinga
Vaat
MINTA
5 FEBRUARI
STENO
TYPEN
f ENGELSCH
NEDERL.
BOEKH.
BESCH. MEISJE
INST.PONT
DROSTE
Uujïïlodehuis'.
MAANDAG 1 FEBRUARI 1937
H A A R L E M'S DAGBCAD
ir
Gen'èv
Van onzen correspondent)
't Was als een droom, een schoone droom,
die de herinnering opwekte aan lang vervlo
gen tijden, toen de Volkenbondsraad bij zijn
beraadslagingen een beetje rekening met het
afwezige Amerika had te houden, doch voor
het overige besluiten kon, wat hij voor goed
hield te beslissen. Toen de raadszetels voor
Duitschland, Italië en Japan nog door verte
genwoordigers dezer groote mogendheden be
zet waren en de Raad nog niet door hun af
wezigheid tot machteloosheid gedoemd was'
In deze week, voor het eerst na langen tijd",
heerschte er weder een opgewekt, bedrijvig
leven in het Volkenbondspaleis en in de hotel
kamers. De afwezigheid der afwezigen drukte
niet loodzwaar op de beraadslagingen. De
Raadsleden voelden zich eigen meester over
hun beslissingen. En het gevolg was, dat er
goede verblijdende, de zaak des vredes die
nende besluiten werden genomen en dat gees
tige kwinkslagen tijdens de laatste discussie
dezer zitting wederom, zooals zoo menigmaal
vroeger, voor een lachend uiteengaan konden
zorgen.
Een der redenen voor de veranderde stem
ming te Genève was natuurlijk, dat er een
algemeen gevoel van naderende en zelfs
reeds eeniger mate begonnen internationale
ontspanning heerschte. De Duitsche en Ita-
liaansche antwoorden op het Engelsche ini
tiatief-voorstel inzake de „vrijwilligers" voor
Spanje hadden op Eden en Delbos een zeer
gunstigen indruk gemaakt, die zich van zelf
ook tot de andere Raadsleden uitbreidde
Doch deze verbetering der algemeene stem
ming zou toch niet den druk der afwezigheid
van Duitschland en Italië hebben kunnen weg
nemen, indien niet het toeval hier te hulp was
gekomen, doordat bij twee van de drie groote
vraagstukken van deze 96ste Raadszitting
Alexandrette en de vluchtelingen in de Ma-
drileensche gezantschapsgebouwen) geen groo-
te belangen van de afwezigen betrokken waren
en bij de beraadslagingen over.de derde groote
kwestie (Dantzig) het officieel afwezige
Duitschland in werkelijkheid in den persoon
van den nationaal-socialistischen President
van den Senaat van Dantzig Greiser een ver
tegenwoordiger te Genève aanwezig had.
Het groote succes van deze Raadszitting
natuurlijk de succesvolle behandeling van de
Fransch-Turksche strijdvraag over Alexandret-
te geworden. Het is reeds ruim twee jaren ge
leden, dat de Volkenbond het laatst erin ge
slaagd was de kiemen van oorlogsgevaar te
doen verdwijnen. De gelukkige oplossing van
de Hongaarsch-Zuid Slavische strijdvraag in
verband met de vermoording van Koning
Alexander en spoedig daarop de niet minder
voortreffelijke regeling van het. Saarvraagstuk
waren de laatste politieke.Volkenbondssucces
sen. Thans heeft de tusschen Frankrijk en
Turkije bereikte overeenstemming inzake het
toekomstige lot van Alexandrette de reeds
lange reek^ van Volkenbondssuccessen (de
Aland-eilanden, Opper-Silezië, Oostenrijk, het
Grieksch-Bulgaarsche geschil, de Mosul-strijd-
vraag, Peru-Colombia, Hongarije-Zuid Slavië,
het Saargebied, enz.) weder op verblijdende
wijze verlengd. Een falen van Sandler's pogin
gen om in naam van den Volkenbondsi'aad de
Fransche en Turksche opvattingen tot een
compromis te brengen en de daarop gevolgde
breuk in de Fransch-Turksche vriendschap
zouden allergevaarlijkste gevolgen hebben ge
had
De deur zou open zijn gezet voor intriges
ln het Oostelijke Middellandsche Zee-gebied
en op den Balkan. En bovendien zouden on
rusten in de Arabische wereld zijn ontstaan
van onberekenbare gevolgen. Geen wonder
dan ook, dat de vertegenwoordigers van de
Balkan-Entente en de Engelsche minister-
Eden de beide partijen voortdurend hebben
aangespoord door wederzijdsche concessies
tot een compromis te komen
De hoofdverdienste, dat. dit gelukt is, komt
natuurlijk aan de ministers van buitenland-
sche zaken van Frankrijk en Turkije toe, die
inderdaad getoond hebben den goeden wil
te bezitten, om een goed einde te bereiken,
ook al moest ieder van beiden daarvoor
eigen offers brengen, Wij hebben helaas in
het geschil tusschen Italië en Abessynië ge
zien, dat alle bemoeiingen van den Volken
bond niet helpen, indiende goede wil niet
bij beide partijen aanwezig is. De behande
ling der Alexandrette-strijdvraag heeft thans
weder geleerd, dat bij het voox-handen zijn
van een goeden wil aan beide zijden de Vol
kenbondsmethoden van groot nut kunnen
zijn, om een bevredigende oplossing moge
lijk te maken. Schriftelijk overleg langs den
normalen diplomatieken weg tusschen Parijs
en Ankara had de partijen" niets nader tot
elkander gebracht Ook een lang bezoek van
den Turkschen minister Rustu Arras aan
Parijs, waar hij met Delbos en andere mi
nisters onderhandeld had, bleef vergeefsch.
Toen ging de Zweedsche minister van bui-
tenlandsche zaken Sandler hier als rappor
teur van den Volkenbondsraad aan het werk.
En deze bekwame, onpartijdige, belangelooze
leider der beraadslagingen wist, onder goe
den bijstand van de ambtenaren van het
Volkenbondssccretariaat, Delbos en Rustu
Aras tot overeenstemming te brengen. Bei
den .brachten gisteren in bijzonder warme
bewoordingen hulde aan Sandler, die het
vertrouwen beider partijen zoo had weten te
winnen, dat Delbos en Arras. nadat eenmaal
de principieele overeenstemming over de
grondlijnen der regeling verkregen was, me
nigmaal bij meeningsverschillen over de uit
werking Sandler als scheidsrechter be
schouwen. wiens oordeel door beiden aan
vaard werd!
Men weet dat Turkije wenschte, dat Alexan
drette, dat thans een deel uitmaakt van het
mandaatgebied Syrië, onafhankelijk zou wor
den, zoodra Syrië zelf over een paar jaar
onafhankelijk worden zou. Zoolang Syrië
onder het mandaat van Frankrijk stond,
waren de Turken ermede tevreden, dat
Alexandrette slechts ..zelfbestuur" en niet vol
komen onafhankelijkheid bezat. Zij vertrouw
den op Frankrijk als staat-mandataris, dat
deze ervoor zou zorgen, dat Syrië het zelf
bestuur van Alexandrette met een voor 40 pet.
Turksche bevolking zou eerbiedigen. Een der
gelijk vertrouwen in een geheel zelfstandig
Syrië hadden de Turken echter niet. Vandaar
hun aandrang op onafhankelijkheid. De
Fransehen konden dezen wensc-h echter niet
inwilligen, daar Syrië en de geheele Arabische
wereld zich tegen een afbrokkeling van het
Syrische grondgebied verzetten.
Dank zii Sandler is thans een zeer gelukkie
compromis gevonden. Alexandrette blijft ook
na het zelfstandig worden van Syrië deel van
den Syrschen staat uitmaken. Doch de Vo -
kenbond waarborgt aan Alexandrette de eer
biediging van het zelfbestuur door Syrië. Een
Hooge Commissaris van den Volkenbond zal in
een nog te sluiten verdrag zich jegens den
Volkenbond verplichten ervoor te zorgen, dat
deze regeling mzakp Alexandre *-> inder
daad blijvend zal worden nageleefd
De te Dantzig opgedane ervaring, dat een
Hooge Commissaris van den Volkenbond niet
e, 28 Januari 1936 steeds bij machte is de naleving van een rege
ling, waarop hij toezicht moet houden, te
waarborgen, heeft ertoe geleid, dat men inzake
Alexandrette den nieuwen Hoogen Commissa
ris een steuntje heeft gegeven door een aan
vullend Fransch-Turksch verdrag.
Voor Dantzig was een dergelijke verster
king van het gezag van den Hoogen Com
missaris, bijv door een Poolsch-Duitsch ver
drag, reeds te laat. Inzake Dantzig kon de Vol
kenbondsraad, tenzij hij een oorlog met
Duitschland zou willen riskeeren. tenzij hij
een oorlog met Duitschland zou willen riskee
ren, wat niemand gelukkig wenschte, niet veel
anders meer doen dan zich ,.aan te passen"
bij de veranderde omstandigheden. De Vol-
kenbondsraad heeft dit dan ook gedaan. Hij
heeft het verleden begraven en ervan af
gezien de grondwettigheid van de besluiten
van den Senaat van Dantzig, die naar veler
overtuiging de rechten der politieke minder
heden onder de Dantziger bevolking geschon
den hebben, te onderzoeken. In ruil voor deze
concessie heeft de nationaal-socialistische re.
geering van Dantzig beloofd in de toekomst
niet meer tegen de Grondwet van Dantzig te
zondigen en loyaal met den nieuwen Hoogen
Commissaris samen te werken. Voor de poli
tieke minderheden in Dantzig is dit compro
mis zeker niet prettig, doch voor de ontspan
ning in de betrekkingen tusschen den Vol
kenbond en Duitschland is deze toepassing
van de aanpassings theorie een goede zaak.
Wij zullen thans moeten afwachten, of de
Senaatspresident Greiser zich aan zijn toe
komst beloften houdt. Van de nieuwen Hoogen
Commissaris neemt men daarbij aan, dat deze
niet dan wanneer het strikt noodig is de
tusschenkomst van den Volkenbondsraad zal
inroepen.
Het derde groote vraagstuk, de vluchtelingen
in de Madrileensche gezantschapsgebouwen,
bracht een herhaling van den strijd van De
cember tusschen den Spaansche minister
van buitenlandsche zaken del Vayo en den
vertegenwoordiger van Chili Edwards. Het
toeval wil, dat deze twee heeren vlak naast
elkander aan de raadstafel zitten.
Men kon het duidelijk zien, dat zij elkan
der niet vriendschappelijk gezind zijn. Del
Vayo weet best, dat Edwards en de regee-
ring van Chili de overwinning van generaal
Franco wenschen. Edwards beschouwt del
Vayo als een halven bolsjewist, wien hij een
zoo snel mogelijke nederlaag toewenscht.
Beiden spraken dan ook geen woord met el
kander. Vooral del Vayo is tegen Edwars
uiterst verbeten en zelfs de zoetsappigste
glimlach van den Zuid-Amerikaanschen di
plomaat. wanneer hij in het debat van zijn
voortref felij ken vriend den minister van
buitenlandsche zaken van Spanje" spreekt,
kon del Vayo's gezichtsuitdrukking niet tot
een zachteren plooi brengen.
Edwards wenschte, dat een Volkenbonds
commissie naar Madrid zou gaan, om toe te
zien, dat de 4000 Spanjaarden, die thans een
kommervol bestaan leiden in de Madrileen
sche gezantschapsgebouwen van 14 staten
(o.a. ook Nederland), veilig Madrid zullen
verlaten. De Volkenbond zou dan natuurlijk
verder ervoor moeten zorgen, dat zij niet
daarna in de legers van generaal Franco
zouden gaan dienen. Del Vayo wil echter
geen algemeene verbintenis op zich nemen,
dat deze vluchtelingen Spanje vrij zullen
kunnen verlaten. Want m de eerste plaats
weet hij niet, wie zich allemaal daaronder
bevinden; er kunnen gevaarlijke samen
zweerders bij zijn, die geen vrijgeleide der
Spaansche regeering verdienen. En verder
vreest Del Vayo, dat vele regeeringen, zoo
dra de vluchtelingen in veiligheid zijn, ook
hun gezanten opdracht geven Madrid te
verlaten en dat deze gezanten dan niet naar
Valencia, doch in de richting van Burgos
zouden Vertrekken! Hij wil echter niet de
dupe ervan worden, dat hij door de vrijlating-
der vluchtelingen zou veroorzaken, dat ver-
verschillende regeeringen generaal Franco
als Spaanschen regeerder gaan erkennen!
Het gevolg der eindelooze beraadslagingen
was, dat del Vayo de toezegging gaf, dat zoo
spoedig mogelijk te Londen onderhandelingen
tusschen Spanje en Chili over de vrijlating
althans van de vluchtelingen in het Chileen-
sche gezantschapsgebouw zullen beginnen.
Zoo kon de 96ste Raadszitting ook op dit
punt met een woord van hoop en verzoening
ten einde gaan.
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
CONCERT DER H. O. V.
Over Beethoven's Vijfde Symphonie iets te
schrijven, dat nieuwe gezichtpunten ontsluit,
mag wel onmogelijk geacht worden, tenminste
als men niet tot ongemotiveerde en wilde fan-
tasiën wil vervallen. Even onmogelijk is het
wel voor een dirigent om er iets nieuws of
lersoonlijks uit te doen klinken. De eene be-
randelt het beginmotief als een met vette let
ters gedrukt motto, de andere laat het ter
stond in het hoofdtempo spelen: dat is wel het
belangrijkste verschil, dat de opvattingen der
diverse leiders te hooren geven. Overigens
hangt het voornamelijk van de meerdere of
mindere technische perfectie van het or
kestrale spel af, of de hoorder tevreden of on
voldaan zal zijn. Onwillekeurig gaat hij zijn
aandacht op de kwaliteiten van het spel con-
centreeren, wanneer het een werk geldt, waar
van geen enkele noot bij behoorlijke uitvoe
ring iets onverwachts kan brengen. Dat
orkestrale spel nu voldeed Zondagmiddag niet
steeds aan redelijke eischen. Vooral bij de uit
voering van sommige blazerspartijen was een
onachtzaamheid bemerkbaar, die bij een werk
van Beethoven niet past. Meermalen werden
inzetten gemist of stoorde onvolkomen uit
voering. De samenwerking der celli en bassen
in het Trio van het Scherzo liet eveneens te
wenschen over. Zulke dingen wreken zich bij
een partituur van Beethoven eerder dan bij
een toch zooveel gecompliceerdere als die van
de „Marche écossaise" van Debussy, waarmee
het programma besloten werd, een stuk dat
meer den indruk maakt van een fantasie over
een Schotsch thema dan van een eigenlijken
marsch.
Dat de onvolkomenheden in de vertolking
der symphonie niet aan Marinus Adam's lei
ding te wijten waren, was duidelijk en werd
nog bevestigd door de wijze waarop hij Ravel's
„Shéhérazade" dirigeerde en de noodige over
eenstemming tusschen zang- en orkestpartij
tot stand bracht. Dus hebben we van deze
kleurige en fantasierijke muziek, die in 1903
geschreven werd, ruimschoots kunnen genie
ten, temeer, wijl de zangeres Loes Flipse de
poëzie van Tristan Klingsor en de muziek van
Ravel goed aanvoelde en levendig vertolkte,
al was de kracht van haar stemgeluid niet
altijd toereikend om zich tegenover de volu
mineuze orkestratie te doen gelden.
De aanmerking, die ik hierboven aan het
adres van sommige blazers richtte sluit niet
in, dat er geen heugelijke momenten in hun
werkzaamheid waren. Als zoodanig noem ik
het recitatief der hobo in het- eerste hoofddeel
der Symphonie en de fluitsolo in „La Flüte
enchantée", het tweede onderdeel van de trits,
die Ravel's „Shéhérazade" vormt.
K. DE JONG.
DE VROUW IN HAAR BLOEI.
Is Loudi Nyhoff op weg de plaats in te
nemen, die vroeger door Enny Vrede bezet is
geworden? Zij heeft op het tooneel de zelfde
charme, gratie en distinctie als een Enny
Vrede en zij heeft ook dezelfde défauts de la
qualité. een uitspraak, die wel hoogst be
schaafd maar toch niet zuiver correct is.
Zij brengt alle kwaliteiten mede voor het ver
beelden van de vrouw uit de society, heeft
ook hetzelfde slanke figuur en is evenals
Enny Vrede was een perfect lady. Of zij
ook hetzelfde warme temperament en het
raffinement van Enny Vrede bezit, zou
ik nog niet bevestigend durven beantwoorden
maar zeker is het. dat zij onder haar kunst
zusters nu reeds een zeer bijzondere en eigen
plaats inneemt. Aan haar had de Amster-
damsche Tooneelvereeniging in het vorige jaar
haar grootste succes Biografie te dan
ken en tot nu toe is ook De Vrouw in haar
Bloei het meest gespeelde stuk in dit seizoen
van dezen troep.
Haar Valentine Salvat stel ik nog hooger
dan Marion Froude in Biografie, wat voor
een deel ook door de rol komt, die wel minder
gecompliceerd is, maar die gelegenheid biedt
tot gepassionneerder en extatischer spel. Loudy
Nyhoff kan in deze "rol haar hart nog meer
doen spreken, en in de groote scènes ook
sterker spel geven.
Als Valentine kan zij volop toonen, wat zij
als dramatische actrice waard is. En dat is
waarlijk niet gering. Zij heeft in haar spel,
dat fascineerende. dat sterk boeit en de
scènes, die zij in dit stuk speelt, eerst met
Tatia Wyma en later met Paul Storm, krijgen
een groote dramatische kracht. En steeds blijft
zij „femme du monde", de vrouw van onge-
meene charme en gratie.
Zeer heeft mij ook nu weer de voortreffelijke
Huguette Salvat van Tatia Wyma getroffen.
Wat deze jonge actrice in deze, haar eerste,
groote rol presteert is wel zeer bijzonder. Zij
„speelt" minder nadrukkelijk dan Loudi Nij-
hoff die nu en dan wel eens even gema
niëreerd wordt maar haar Huguette lééft
misschien nog meer. Zij geeft de strakke
stroeve wilskrachtige jonge moderne meisje vol
komen met de middelen, waarover zij beschikt.
Vooral haar uitstekend geconcentreerd stille
spel in het luisteren heb ik gisteren bewon
derd. Haar spel komt geheel van binnen uit.
Paul Storm speelt Pierre Vignal sober maar
overtuigend en Paul Huf speelt de kleine rol
van Paul Salvat volkomen uit.
Het minst sterke deel van de opvoering,
was ook nu weer het begin. Zoodra de hoofd
personen onder elkaar zijn stijgt de voorstel-
nlig op een hooger plan, waar zij verder heel
den avond op blijft.
Het met zoo'n bijzonder fijnen tact ge
schreven stuk van Amiel verdraagt het in
alle opzichten, dat men het voor een tweede
maal ziet. Hoe licht zou dit tooneelspel met
een zoo precair onderwerp stuitend zijn ge
worden, wanneer het. niet met een zoo zuiver
gevoel voor nuance en in een zoo exquisen
dialoog ware geschreven. Denys Amiel is een
van die Fransche schrijvers die met een uiterst
scherpe intuïtie de vrouwenziel weten te pei
len. Ik geloof dat alleen maar een Fransch-
man een tooneel met die telkens wisselende
stemmingen als dat tusschen Valentine en
Huguette kan schrijven, zoo subtiel, zoo ge
voelig en zoo zuiver. Het woord is in dit stuk
aldoor levend, behalve even aan het slot,
waar het te veel „litteratuur" wordt.
Onze schouwburg was op beide avonden,
dat Een Vrouw, in haar. Bloei ging, vooral op
de dure plaatsen vrij goéd bezet. Toch had
dit zoo belangrijke stuk in-deze prachtige op
voering nog meer belangstelling verdiend.
Het succes was dan ook hier volkomen. Aan
Loudi Nijhoff werden na II en III bloemen
aangeboden. Ik had ze gaarne ook Tatia Wy
ma gegund.
J. B. SCHUIL.
geestigst en bracht de zaal in een uitbundig
vroolijke stemming. Jammer, dat de schrij
ver het noodig oordeelde, daar nog een klei
nen epiloog aan toe te voegen in de ver
binding van de grootmoeder met „Onkel Ex-
ceilenz". den ouden vrind, die haar 40 jaar
lang had aangebeden en pas na de eerste ze
dige kus zijn stille geliefde durfde tutoyeeren.
Hier ging de schrijver wel wat ver en werd
hij zelfs even wat hij heel den avond niet
was geweest lichtelijk sentimenteel.
Maar overigens, welk een voortreffelijk blij
spel! Wat bij een ander schrijver al spoedig
zwaarwichtig zou zijn geworden, blijft bij de
zen schrijver licht en speelsch. Hij filosofeert
niet, preekt nog minder en toch is er on
danks alle lichtzinnigheid ernst in zijn stuk
door de alles wel niöt begrijpende, maar ver
gevende figuur van de kloek, die aanbidde
lijk lieve grootmoeder, in wie allen dochters
kleindochter, oude en nieuwe schoonzoons
hun vertrouwde en kameraad zien. Wie zij
eenmaal in haar kring onder haar vleugelen
heeft, opgenomen, laat zij niet meer los. wat zij
ook hebben gedaan of misdaan.
Deze grootmoeder is, zooals zij werd gespeeld
door Magda Janssens ook in de opvoering een
prachtige figuur geworden. Zij veroverde niet
alleen de harten van haar kinderen, maar ook
van allen in de zaal. Een met fijn begrip en
warmte toch steeds licht van toets ge
speelde groote rol van Magda Janssens, die het
succes aan dit geestige blijspel zal verzekeren.
Ook Ank van der Moer had een zeer geluk
kigen avond als Wera, de kleindochter, die zij
voortreffelijk spontaan, jong en spiritueel
tot leven bracht.
Trouwens bijna heel de bezetting was, zooals
wij dat van Het Masker konden verwachten.
Mien van KerckhovenKling gaf in zeer
elegante, smaakvolle toiletten met charme
en distinctie de lichtzinnige moeder. Louise
Kooiman was wat te zwaar en in het begin
ook be caricaturaal de andere dochter, die
in haar mannen alleen maar objecten tot
„verpleging" ziet, Ko Arnoldi maakte weer iets
fijns van den met aristocratische reserve ge
speelden ..Onkel Excellenz". Elias van Praag
en John Gobau gaven relief aan de elkaar
opvolgende schoonzoons en Marie van Wester
hoven was weer een schat van een oude
dienstbode.
Het publiek heeft, het stuk zeer hartelijk
ontvangen en toonde zich aan het slot zeifs
enthousiast. Het zou mij niet verwonderen, als
dit blijspel een blijvend succes voor Het Mas
ker werd.
J. B. SCHUIL.
HET NEST.
Onder den titel „Die Glockhenne" is het
Tschechisch blijspel, waarvan Zaterdagavond
door de tooneelgroep Het Masker de pre
mière te Amsterdam werd gegeven, oorspron
kelijk gespeeld en die titel geeft beter de
kern van dit stuk aan dan Het Nesf'. omdat
Anna Berger de „kloek" de centrale
figuur in deze wel zeer moderne familie-
comedie is en het geheel beheerscht. Deze
prachtig geteékende grootmoederrol en de
fijn-geestige dialoog geven voornamelijk
waarde aan dit blijspel en verklaren het
groote succes, dat dit stuik van Edmond
Konrad te Praag en Weenen en ook bij het
première publiek te Amsterdam heeft gehad.
Deze Tschechische auteur is Top Naeff
zegt het terecht in haar inleiding van het
programma van het gehalte van een Her
mann Bahr en zijn 'blijspel is in zijn licht
heid van Weenschen geest. Ik zou niet dur
ven beweren, dat hij ons overal overtuigt. In
zijn streven om drie generaties die van de
grootmoeder, de moeder en de dochter r—
naast en tegenover elkander te stellen, for
ceert hij nu en dan zooals in de verhou
ding van de grootmoeder en Onkel Excellenz
en de biecht van Wera de situatie om de
verschillen des te sterker te laten uitkomen,
maar hij doet het zonder één oogenblik van
zwaarwichtigheid op zoo speelsche, dartele
wijze, dat wij hem met genoegen volgen. En
de Weensche geest spreekt ook voortdurend
uit den „sprudelnden", nu en dan zelfs fon
kelenden dialoog.
Drie tijdperken vertegenwoordigen de
grootmoeder, de moeder en de dochter ln
dit blijspel. De grootmoeder is de vrouw van
vóór den oorlog, die heel .haar leven één man
heeft lief gehad en hem ook trouw is ge
bleven na zijn dood, de moeder is de repre-
sentante van den wuften na-oorlogschen
tijd, de vrouw, die zoo dikwijls van mannen
verandert, dat grootmama zich soms in de
namen vergist, de dochter is het moderne
meisje van dezen tijd, dat in haar liefde
recht op haar doel afgaat en zich overgeeft
aan den man, dien zij lief heeft zonder aan
de gevolgen te denken.
De „kloek" de grootmoeder neemt ze
allen onder haar vleugelen, dochters,
schoonzoons oude en nieuwe en klein
dochters hoe zij ook zijn. omdat zij in al
haar vezelen moeder is gebleven. Zij moge
als „ouderwetsche" vrouw nog zoo ver staan
van dezen modernen tijd en zijn lichtzinnig
heid en de opmerking maken, dat zij als kip
eendeneieren heeft uitgebroed, zij veroordeelt
niemand en beschermt allen in haar kring,
omdat zij nu eenmaal deze eieren heeft uit
gebroed. Wanneer zij overgrootmoeder is ge
worden. vraagt zij niet zooais de wufte
moeder doet of het kind „echt" of „on
echt" is. Het is een heerlijke, gezonde jon
gen en dat is voor haar reden genoeg om
hem onder haar breede vleugelen te nemen
en hem haar groote liefde te geven, al is zi.i
dan ook innig verheugd, dat tenslotte toch
nog de vader van dit kind komt opduiken,
dien zij met even veel liefde in den kring
opneemt en aan wien zij gaarne haar zegen
geeft, als hij haar om de hand van haar
kleindochter komt vragen. Dat slot die
familiekring om ae kloekhen met allemaal
andere gezichten dan in het begin en toch
allen weer nauw verbonden was aller-
Heden overleed onze lie
ve Zuster, Schoonzuster.
Tante en Oudtante
Frederique Jeanne
Louise de Vogel
Weduwe van
Prof. Dr. W. Einthoven.
in den leeftijd van 75
jaar.
Hilversum:
Dr. W. TH. DE VOGEL
S. C. DE VOGEL-
BIERMAN
Heemstede:
A, H. VAN HEEL
DE VOGEL
R. C. A. DE VOOGT—
DE VOGEL
O. E. DE VOGEL
hunne kinderen en
kleinkinderen
Maarden, 31 Janu. 1937
Na een langdurig en
geduldig lijden overleed
heden, in den ouderdom
van 73 jaar, onze geliefde
Vrouw, Moeder, Behuwd-
en Grootmoeder Mevrouw
Clara Kan
geboren Mok,
Diep betreurd door ons
allen.
Uit aller naam:
S. A. KAN
Haarlem, 31 Jan. 1937
v. d. Vinnestraat 19 rd.
Voor de vele blijken van be
langstelling. ondervonden bij
het overlijden van onzen innig
_eliefden Man, Vader, Behuwd-
en Grootvader
CORNELIS LUGTIG
betuigen wij onzen hartelijken
dank.
Namens de familie
N. LUGTIG—ALOT
Haarlem, Februari 1937
VEEREN-
BEDDEN
KUSSENS
GESTIKTE, en DONZEN
DEKENS
STOOMEN
Schitterende resultaten door
ONZE perfecte behandeling.
GEVESTIGD:
IDA G. H. VAN DER SLEEN
Arts voor Rheumatische ziekten
en Physische Therapie.
Westerhoutpark 16, Haarlem
Telefoon 15115
Spreekuur voor Partic.: 10.30—
11.30. beh. Di. en Do.
Spreekuur voor on- en minver
mogenden: Di. 10.30—11.30,
Vr. 4—5.
en volgens afspraak.
PRAKTIJK HERVAT
Aufgebot.
Die Ehe wollen mit einander
eingehen Hetzger Maximilian
Ernst Bussien, wohnhaft in
Dorsten,
Martha Kunigunde Sieberg,
wohnhaft in Dorsten, verkau-
ferin, vordem in Bloemendaal,
Holland.
Dorsten, dem 15 Januar 1937
DER STANDESBEAMTE
JAGER GERLINGS
Spaarne 86 Telei 10112
Verkade's „Minta Keps"
zijn heerlijk frisch in den
mond. Ook bij thee sma
ken zij bijzonder goed.
Probeert U ze eens! Prijs
2 ons voor 25 cent. In luxe
doosjes 40 cent. Vraagt U
uw winkelier ook eens naar
de verschillende andere
soorten Verkade's „Keps"!
AANVANG DER CLUBS
gevraagd van 8.30—12.30 uur,
14—16 jaar, v.d. Spiegellaan 27A
Heemstede. Aanm. na 6 uur
STENO, 3.50 p. mnd.
TYPEN 10.— totaal
HANDELSCORRESP.
ENGELSCH 4.50 p.m.
NEDERL. 4.50 p.m.
BOEKH. 4.50 p.m.
Opleid, ex. Mercurius.
Prosp. gratis Oude Gracht 71
BONBONS
PASTILLES
CHOCOLADE
VERPLEEGSTER
CACAO
„Droste" op ieder artikel,
waarborgt kwaliteit.
ALTIJD WELKOM!
Spaart plaatjes voor onze albums.
TE KOOP:
2 FORD BESTELWAGENS
een Chrysler Cabriolet. Auto-
beurs Limmen, bij Alkmaar, te
lefoon 38
Te huur gevraagd tegen 1 Mei
in Haarlem, iJmuiden of om
streken
KLEINE WONING
pl.m. 25 p. m. Br. lett. Z K F
aan Nijgh en Van Ditmar A'dara,
Gevraagd
leerling lingerie-naaisters
Vast werk. Aanm. voor 6 uu»
Atelier Zijlweg 158
ONGEH. WERKSTER
gevr., Dinsd. van 9—4, Zat. van
9—1, v. g g. v. Liefst H.N. Van
Dortstraat 74
GEVRAAGD EN AANGEBODEN
keuken-, werkmeisjes, 2de, al
leen en dagmeisjes, v. g. g. v.
Boogaard's Plaatsingbureau
Jansstraat 56, Tel. 14170
NETTE WERKSTER
gevr., v. direct. Mevr. Mr. \y. J.
HENGEVELD, Schulpweg 23,
Aerdenhout
Perkamentkappenfabriek
vraagt eenige
NETTE JONGENS.
Aanvangsalaris
niestraat 12 A.
2.50. Antho-
De lezers van een dagblad
zien uit, naar wat ook gij
aan te bieden hebt. Laat
het hun weten door te
adv'erteeren.
Leert vreemde talen
in 's werelds Grootste en
Voornaamste Taai-Instituut
The
BERLITZ
SCHOOL
Eenige methode, die het
mogelijk maakt vreemde
talen zonder voorkennis in
den kortsten tijd te leerer
spreken en schrijven.
PRIVéLESSEN
vanaf 1,50
CLUBLESSEN
vanaf 0.40
Wilhclmlnastr. 40 tel. 11204
The popular
Home Journal
ol
Great Britain
The journal
that tells how
Britishers live
think, work,
and play
SPLENDID
STORIES and
BrightArticles
MORGEN
WOLLEN-, ZIJDEN
EN WASSTOFFEN
