Schoonheid
Vlammende
FEUILLETON
ren verspreidden èen heerlijken geur. Hij
plukte er twee blaadjes af en legde die in zijn
notitieboekje. Hij had een blij gevoel van ver
wachting, alsof er dien maanlichten nacht
iets heel prettigs zou gebeuren.
Naar het Engelsch van
TEMPLE BAILY.
(Nadruk Verboden.)
12)
Maar ik stel één voorwaarde: dat alles onder
ons blijft. Er is geen reden, waarom je zuster
zou hoeven te weten, dat je al dat geld bij het
spel hebt verloren. Als het manuscript klaar is
kun je het mij opsturen. Daarna kun je haar
vertellen wat je wilt, maar nu zou ik er haar
geen verdriet mee aandoen. Zullen we gaan?
De wind is tamelijk guur.
De maan zat weer achter de wolken, toen
zij het bosch doorliepen. Rickey, opgewonden
na zijn wanhoop van daarstraks, stelde aller
lei vragen. Michael's blad? Hemel, was het
dat? Het beste van Amerika!
Zij schudden elkaar de hand ten afscheid.
Michael bleef in de schaduw wachten, terwijl
Rickey met zijn sleutel binnenging. Hij hoor
de Virginia's stem. toen werd de deur geslo
ten. Maar even later ging zij weer open en
Virginia kwam haastig op hem toe.
Ik zag u staan, zei ze zacht. Hoe zal ik
u ooit genoeg kunnen bedanken?
Ik vraag niet om dank.
J, maaru hebt Rickey thuisgebracht.
mr. McMillan, ik durf geen oogenblik langer
te blijven, anders mist hij mij. Hij moet nog
eten.
Komt u niet meer terug?Ik wilde u
graag nog spreken.
Het wordt misschien heel laat....
U vindt mij op de steenen bank.
De steenen bank stond tusschen twee reus
achtige laurierstruiken, die haar onttrokken
aan het gezicht, zoowel uit het huis als van
de straat. Michael dacht aan al de verliefde
paartjes die erop gezeten hadden. De laurie
Virginia schonk koffie in en zette alles voor
Rickey klaar. Terwijl hij at en dronk luisterde
zij naar het verhaal, dat hij haar opdischte.
Toen hij klaar was, ruimden ze samen de keu
ken op en gingen naar boven.
Het duurde een heele tijd, vóórdat de deur
eindelijk weer zacht geopend werd. Virginia
haastte zich geluidloos over het het gras langs
het pad.
Dacht u niet, dat ik nooit meer zou
komen?
Ik geloof, dat Rickey slaapt. In ieder ge
val vermoedt hij niet. dat ik hier buiten zit
maar als hij mij mist, kan ik altijd zeggen, dat
ik de poes zocht.
Het poesje was haar gevolgd, kwam snor
rend op de leuning van de bank zitten en
staarde met ronde oogjes naar de maan.
Wat heeft hij u verteld?
Eigenlijk niets, maai- ik ben nu toch zeker
dat het geld veilig is. Ik vroeg het hem en hij
zei: Zoo veilig als op de bank.
Michael zag hoe blij en opgelucht zij was.
Ik kan er niet veel aan toevoegen, zei
hij, behalve dat ik blij ben. dat ik gegaan ben.
Hij heeft ruzie gehad met Carney en ik durf
u wel de verzekering geven, dat uw broer zich
niet gauw meer met hem zal inlaten.
Ik zal blij zijn. als we hier weg zijn, ver
volgde zij met een bedrukte stem. U moet niet
te slecht van Rickey denken. Hij heeft geen
prettige jeugd gehad.
Hij legde zijn hand op de hare.
Alles zal nu wel goed worden, daar ben
ik van overtuigd. Hij zweeg een oogenblik,
toen trok hij zijn hand terug en stond op. Mag
ik u in New York komen opzoeken?
Haar stem klonk lichtelijk bedeesd.
Als u het graag wilt.
Ik zou het erg graag willen. Ik ben nog
al eenzaam. Ik heb den laatsten tijd niet
meer veel met menschen omgegaan. Hij zweeg
en vervolgde toen: Anthony Bleecker is zeker
een vriend van u?
Ik kan hem zoo niet noemen. Ik ken hem
pas twee dagen.
U kent hem evenlang als u mij kent.
O, maar dat is heel wat anders.
Zijn hart sprong op.
Waarom?
U bent vanavond zoo goed voor mij ge
weest.
De maan verlichtte haar ernstig, naar hem
opgeheven gezichtje.
Mijn lieve kind, ik heb maar zoo weinig
gedaan
U hebt heel veel gedaan. Als ik u niet
tegen was gekomen op de brughaar stem
brak.
Het is vreemd, zei hij na een oogenblik,
wat een invloed ervan uitgaat als twee men
schen elkaar ontmoeten. Het is of de heele
wereld anders is daarna.
Zij antwoordde niet en hij vroeg zich af, of
hij te veel had gezegd. Toen hij weer sprak
klonk zijn stem heel zakelijk.
U zult de Bleekers in New York ook wel
zien.
Dat weet ik niet. Ikik vraag mij af.
wat u van mij zult denken als ik u vertel,
waarom ik Anthony Bleecker vanavond te sou-
peeren heb gevraagd.
Zij leunde op den zonnewijzer en hij kon
haar zien glimlachen.
Zeg het mij.
Zij vertelde hem van de scène met Jane
Bleecker in het restaurant en van haar wraak
neming..
Ik wist dat zij het verschrikkelijk zou
vinden, als hij mij opzocht: daarom juist vroeg
ik hem. Later had ik er spijt van
Waarom zoudt u er spijt over hebben?
Zij heeft gekregen wat haar toekomt. Wat is
de tuin prachtig in het maanlicht.
Ze zwegen beiden, tot hij weer sprak:
Wat doet u met dezen zonnewijzer? Is
hii verkocht?
Neen, ik heb er niet aan gedacht.
Mag ik hem van u koopen? Ik heb wel
geen tuin, maar hij zou in mijn plantenserre
kunnen staan en daar de men voor mij aan
wijzen.
Ik denk, dat hij den tuin erg zou missen,
zei Virginia peinzend. Hij staat hier al meer
dan tweehonderd jaar.
Wat zal hij veel gezien hebbenIn ge
dachten teekende hij met zijn vingers de let
ters na, toen hief hij het hoofd op en keek
haar aan.
Hier in dezen ouden tuin hebben man
nen en vrouwen geleefd, hebben elkander lief
gehaden zijn gestorven. Evenals wij leven,
liefhebben ensterven.
Hij wist nauwelijks meer wat hij zei. Hij
wilde haar vriend zijn, en meer dan haar
vriend
Hij stak zijn hand uit.
Dus het hoeft niet „vaai*wel" te zijn?
Neen.
Het volgende oogenblik onttrokken de scha
duwen hem aan haar oogen. Zij was niet boos
om zijn plotseling heengaan. Zijn stem klonk
nog in haar ooren:
Evenals wij lieven, liefhebben en zullen
sterven
Van de lippen van een anderen man zou
den de woorden belachelijk of als een gemeen
plaats hebben geklonken. Maar Michael's
emotie had ze een diepe, heilige beteekenis
gegeven.
Toen Virginia weer het huis binnenging en
zich naar haar kamer begaf, voelde zij dat
die oogen blikken bij den zonnewijzer een keer
punt in haar leven waren geweest.
vin.
Hagen van afscheid.
Voordat de Farqulrars Annapolis verlieten,
kwam Anthony Bleecker nog meer dan eens
in het oude huis. Virginia mocht hem graag
Zijn vroolijkheid was haar welkom in de som
bere stemming, die zich van haar had mees
ter gemaakt. In deze laatste dagen voelde zij
het heel erg. hoe zij alle dingen van haar
jeugd moest vaarwel zeggen, en alleen een
nieuwe, onbekende wereld en vreemde avon
turen onder oogen zou moeten zien. Wat, als
Rickey geen succes had? Wat, als hij in New
York even onbetrouwbaar zou blijken als hier,
in Annapolis? Wat zou zij moeten doen, heel
alleen in die groote stad?
Maar als Tony kwam verdwenen haar ang
sten. En hij kwam ieder oogenblik binnen
vallen om zich verdienstelijk te maken. Hij
pakte al Rickey's boeken in. nadat hij Virgi-;
nia op een morgen ten einde raad bij den,
rommel had gevonden.
Jullie zijn een paar hulpelooze kleine
kinderen, had hij gezegd. Laat mij het maar
doen. Als je zoolang onder dienst bent ge-
weest als ik, kun je een olifant in een luci-,
fersdoosje krijgen.
In z'n overhemd ging hij. aan het werk. Vir
ginia, zittend op een leege kist, keek naar
hem en vergeleek hem met een jongen reus,
die de moeilijkste taak met gemak kon vol
brengen.
Hij zag haar oogen op hem gericht en zei:
U had niet gedacht, dat ik dat kon, is
't wel?
Dat u wat kon?
Zoo werken.
Neen, dat had ik zeker niet.
Hij ging naar de kamer ernaast om spij
kers te zoeken en toen hij terugkwam zei hii:
Als ik hiermee klaar ben, neem ik u mee
op de rivier.
Heusch?
Ja. Het is een heerlijke dag en als u in
New York bent is er geen rivier meer.
Ik zal haar wel missen, zei Virginia
peinzend.
Rickey kwam binnen met de post.
Drie brieven vocn jou, Jinny,
Het schrift op twee van de brieven kende
zij, het adres op den dei de was door een
vreemde hand geschreven. De enveloppe
droeg het pcs'stempe! „New York" en In
stinctmatig wist zij. dat hij van Michael
swam. Zij opendr den brie/ niet, maar legde
hem terzijde en 'as Rickey den brief van him
moeder voor, terwijl Tony hamerde.
.(Wordt vervolgd.);
De Jamboreeweek, die tol 27 Februari in Amsterdam gehouden wordt, werd
Vrijdagavond geopend met een optocht door de hoofdstad, waarbij aan het
Gemeentebestuur de eerste Jamboree brochure werd aangeboden
De commissaris der Koningin in Utrecht, jhr. mr. dr. L. H. N. Bosch Ridder van Rosenthal,
heeft Vrijdag te Kockengen een tweetal bruggen officieel voor het verkeer in gebruik
gesteld. De plechtigheid bij één der bruggen
Koningin-weduwe Mary van Engeland bezichtigt met den
Hertog van Kent een model van den mantal, dien de
Koning bij zijn kroning in Mei a.s. zal dragen en dat ge-
exposeerd is op de Jaarbeurs te Londen
De tinbaggermolen, in opdracht van het Ned. Indische Gouvernement door de firma Smulders te Schiedam gebouwd, zal begin
Maart naar zijn plaats van bestemming, het eiland Banka, getransporteerd worden
De Fransche ski
patrouille maakte
bij de internatio
nale wedstrijden
te Chamonix een
schitterend figuur.
De aankomst der
Fransche deel
nemers
De Russische maarschalk Legorov heeft
met eenige leden van den Russischen
generalen staf een bezoek aan Llthauen
gebracht. De gasten tijdens de plechtig
heid bij hét graf van den Onbekenden
Soldaat te Kaunas
De Jonge Achten van .Nereus* zijn op den Amstel te
Amsterdam weer in training gegaan voor de komende
groote wedstrijden
