Duitsche koloniale verlangens.
Teruggave der oude koloniën in het belang
van alle Staten".
Buitenlandsch overzicht Hei prinselijk paar te Mittersill.
Thijs Ijs en de drie daden van Slechtbedeeld
DINSDAG 2 HAART 1937
HAARDE M'S D A G R C A D
99
Rede van Von Ribbentrop.
De Duitsche ambassadeur te Londen Von
Ribbentrop, heeft Maandag te Leipzig voor
de commissie van economische politiek van
de N. S. D. A. P. een rede gehouden over de
problemen van het vierjarenplan en de Duit-
»che rechten op koloniën.
Spreker zeide o.a. dat de gTOote mogend
heden zich door beschermende tarieven meer
afsloten, naar mate Duitschland meer expor
teerde en de tot in de grondvesten geschikte
Duitsche economie kon pas hersteld worden,
nadat het nationaal-socialisme in Midden-
Europa een „blok van orde, rust en veiligheid
had geschapen." Teneinde den internationa
len handel van Duitschland te herstellen
werd het vierjarenplan opgesteld. Het is
Duitschland als het ware door het buitenland
opgedrongen en Von Ribbentrop noemde het
belachelijk als men in het buitenland zegt,
dat men pas dan met Duitschland kan on
derhandelen, wanneer het dit plan opgeeft.
Duitschland streeft absoluut niet naar autar
kie, bovendien zijn de overige landen begon
nen met de autarkie, de politiek van Roose
velt en Ottawa is autarkisch.
Ten aanzien van de koloniale
kwestie zeide Von Ribbentrop, dat
Versailles de naties heeft gescheiden
in bezittenden en „Habenichts",
waardoor aan de eene zijde ontevre
denheid en aan de andere zijde wan
trouwen is ontstaan. Het is in het
belang van alle staten, dat een op
lossing wordt gevonden en deze op
lossing is in de eerste plaats te vin
den door het teruggeven van de vroe
gere Duitsche koloniën en in de
tweede plaats door de kracht van het
Duitsche volk zelf. Spreker zeide, dat
Duitschland recht heeft op koloniën,
het wenscht geen imperialistische
koloniale politiek drijven, noch zijn
koloniën te gebruiken voor strategi
sche bases. Een bewijs hiervoor is
het Duitsch-Britsche vlootverdrag.
Ook zou het bezit van koloniën geen
aanleiding zijn tot het vergrooten
van de vloot.
Duitschland heeft koloniën noodig. omdat
het gebieden noodig heeft, waar het in eigen
valuta grondstoffen kan koopen. Op het
o'ogenblik kan Duitschland deze grondstof
fen alleen koopen in vreemde valuta, waar
over het niet in voldoenden omvang beschikt.
Verder heeft Duitschland koloniën noodig als
afzetgebied voor de Duitsche industrie en
als arbeidsveld voor den Duitschen onder
nemingsgeest.
Spreker hoopte, dat het gezond verstand in
deze een oplossing zal weten te vinden.
Nieuwe strijd in de Madrileen-
sche universiteitswijk.
Regeeringstroepen verbeteren hun stellingen.
Havas meldt uit Madrid, dat de Spaansche
Nationalisten gisteravond om tien uur weer
tot den aanval zijn overgegaan in den sector
van de brug der Franschen universiteits
wijk teneinde te trachten de omsingeling,
die steeds nauwer om de wijk wordt aange
haald. te verbreken.
De regeeringstroepen sloegen den aanval
gemakkelijk af en gingen vervolgens tot den
tegenaanval over. Evenals den dag tevoren
slaagden zij er daarbij in hun stellingen bij
de brug der Franschen te verbeteren. De
strijd eindigde te middernacht.
Aan het zuidelijke front.
Een speciale correspondent van Havas
meldt uit Almeria, dat hij het grootste ge
deelte heeft bezocht van de dorpen, die dooi
de loyalen heroverd zijn in den sector van
Granada. Voornamelijk is hij getrokken dooi
de streken van Ugijar en Juviles, waar snel
en methodisch versterkingen werden aange
legd.
Eenheden strijders zijn weer voorwaarts
opgerukt en hebben de nieuwe linies ge
bracht op eenige kilometers afstand van
waar zij vertrokken waren. Zij zijn thans
aangekomen in het gezicht van Orgïra en
Lanjararen. De commandant, die het bevel
voert over de colonne in de streek van
Ogijar heeft verklaard, dat in de laatste vier
dagen zijn troepen acht dorpen hebben her
overd. die een gebied van vijftig vierkante
kilometer beslaan
De door de rechtschen achtergelaten voor
raden levensmiddelen zijn voldoende om de
ravitailleering der colonne gedurende drie
maanden te verzorgen Talrijke bewoners,
die bij aankomst der rechtschen de bergen
In gevlucht waren, van waar zij de opstan
delingen bestookten, zijn naar hun dorpen
teruggekeerd.
Vele vrouwen beweren, dat haar mannen
en kinderen doodgeschoten zijn in de eerste
dagen der bezetting. Zeker is. dat in de her
overde dorpen geen enkele linksche persoon
lijkheid meer is gebleven. De rust is in de
heroverde streken teruggekeerd.
De Acclon Popular
ontbonden.
Uit Avila. 2 Maart. Een speciale correspon
dent van Havas meldt:
De Accion Popular, de partij van Gil Ro
bles, is gisteren ontbonden. De militietroepen
der partij zullen in dienst blijven in het le
ger van Franco. De militie, die aan het front
in de eerste linie strijdt, zal onderworpen
worden aan de reglementen van krijgstucht,
de imilitietroepen achter het front zullen de
zelfde verplichtingen krijgen als de Guardia
Civil.
Premie voor doorvaart door
Straat van Gibraltar ver
hoogd.
De Evening Standard zegt, dat Lloyd's zich
voorstelt de verzekeringspremie voor sche
pen. die de Straat van Gibraltar passeeren
te verhoogen, daar de tegenwoordige
premie onvoldoende wordt geacht om de ge
varen. welke de ladingen loopen en de ver
liezen, welke door mijnen worden veroor
zaakt, te dekken.
Hierna keerde Von Ribbentrop zich tegen
de „communistische ophitsing tegen Duitsch
land, die steeds weer helpers vindt in de de
mocratische landen." De sterkste garatie hier
tegen noemde Von Ribbentrop de gemeen
schappelijke afweerstelling van Duitschland
en Italië, terwijl het verdrag met Japan een
stap in de goede richting was.
Tenslotte herhaalde Von Ribbentrop de
verklaringen van den Fuehrer over de Duit
sche herbewapening en de bereidwilligheid
om te ontwapenen. (D. N. B.)
Roemenië
Gezanten van Duitschland en
Italië worden niet terug
geroepen.
Roemenië heeft met Duitschland en Italië
de moeilijkheden geregeld, die zich hadden
voorgedaan wegens de aanwezigheid van de
gezanten van Duitschland en Italië bij de
begrafenis van twee leden van den IJzeren
garde, die in Spanje zijn gesneuveld.
Naar Reuter uit betrouwbare bron ver
neemt. zullen de gezanten niet worden terug
geroepen naar hun onderscheiden landen.
Het feit, dat Duitschland en Italië twee
van de beste afnemers van Roemenië zijn, zou
de oplossing ten zeerste hebben vergemakke
lijkt. De gezanten hebben verklaard, dat zij
dein keaitodienistt hébben bijgewoond om ge
tuigenis af te leggen van hun sympathie
jegens de Roemenen,, die in" den slag zijn
gedood.
Finland.
President Kallio geinstalleerd.
(Maandag is in den Rijksdag de nieuwe
president van de Finsche republiek, Kallio,
plechtig geïnstalleerd. De nieuwe president
hield zijn eerste rede, waarin hij o.a. zeide,
dat de buitenlandsche politiek van Finland
geen wijziging zal ondergaan.
Na de bijeenkomst van den Rijksdag nam
de afgetreden president, Svinhufved, in het
slot van den president afscheid van de leden
van den staatsraad en het diplomatieke
corps, waarna de buitenlandsche vertegen
woordigers aan den nieuwen president werden
voorgesteld.
Men verwacht, dat binnenkort de regeering
af zal treden.
Italië
Geschil tusschen De Bono en
Lessona bijgelegd.
Het geschil tusschen maarschalk De Bono
en den minister van koloniën. Lessona, is,
naar Havas meldt, geregeld door een eere-
raad onder voorzitterschap van senator Santo
Romano.
Na afloop der beraadslagingen van de jury
werd het volgend communiqué gepubliceerd:
„Er zijn; geen factoren, die een ontmoeting
op de wapenen zouden kunnen rechtvaardi
gen tusschen maarschalk' De Bono en mi
nister Lessona.
Duitschland
Nieuwe golf van koloniale
propaganda
De Berlijnsche correspondent van de „Daily
Telegraph" beeft van welingelichte zijde ver
nomen, dat in Duitschland een nieuwe, uitge
breide actie tot het verkrijgen van koloniën
wordt voorbereid. Dit hangt samen met het
feit, dat de Duitsche ambassadeur te Londen,
bij het uitbrengen van zijn verslag aan Hitier,
zal moeten mededeelen, dat er op het oogen-
blik geen kans op is, dat de Britsche regeering
het teruggeven van de vroegere Duitsche ko
loniën zal overwegen.
Er worden thans groote hoeveelheden pro
paganda materiaal verzameld voor een groot
scheepsere koloniale campagne. De bedoeling
daarvan is, dat de indruk gewekt wordt, dat
In welingelichte kringen te Brussel meent
men, dat over een dag of veertien, bij den
terugkeer van Van Zeeland, een kabinets-
reconstructie zal worden ren uitvoer gelegd.
Bovesse, de liberale minister van justitie,
zou, met instemming van de liberale partij,
vervangen worden door Paul Hymans, den
vroegeren minister van buitenlandsche zaken.
De overige ministers zouden hun porte
feuilles behouden. Zooals bekend, is reeds ge-
ruimen tijd de kwestie der benoeming van
Bovesse tot gouverneur van de provincie
Namen hangende.
Over Van Zeeland's. Fransche reis wordt
overigens verzekerd, dat, indien de premier
zich naar Frankrijk heeft begeven, hij niet te
Parijs heeft vertoefd en daarohi ook geen
besprekingen van politieken aard kan hebben
gevoerd.
Men vestigt de aandacht op het feit. dat
de Belgische minister-president, die behoefte
aan rust had, naar Frankrijk is gegaan, waar
schijnlijk naar het zuiden om er zijn verlof
door te brengen en dat hij niet wenschte zijn
bestemming aan te geven, teneinde niet te
worden gestoord.
Het is niettemin waarschijnlijk, dat hij aan
het einde van zijn vacantie, d.w.z. over een
dag of veertien, op de terugreis te Parijs
eenige besprekingen zal voeren.
In Belgische diplomatieke kringen betoont
men zich zeer verrast over de uitleggingen,
die in het buitenland worden gegeven aan de
strekking der internationale politiek van het
land. Men verzekert, dat het standpunt van
België zal blijven zooals in de redevoeringen
en de officieuze commentaren sinds de op 14
October j.l. door den koning gehouden rede
werd uiteengezet. In een recente nota aan
Groot Brittannië. die tot nu toe niet werd gepu
bliceerd. zou België uitdrukking hebben ge
geven aan het verlangen een nieuwen status
voor de veiligheid vast te stellen, die geheel
West-Europa zou omvatten, Het zou daarbij
geenszins de bedoeling van België zijn zich te
onttrekken aan eenmaal aangegane verplich
tingen.
Er zou een algemeene conferentie moeten
worden gehouden om den status van België te
herzien.
het Duitsche volk als één man koloniën eischt.
Later zal dan aldus de correspondent
den belanghebbenden mogendheden een me
morandum worden aangeboden, dat door het
ministerie van economische zaken wordt uit
gewerkt.
Een inleiding tot die actie kan gezien wor
den in het inrichten van een speciale afdee-
ling op de Leipziger messe, waar een over
zicht gegeven wordt van "de resultaten van den
Duitschen ontginningsarbeid in tropische ko
loniën.
Generaal Von Epp, hoofd van het koloniale
departement der nationaal-socialistische par
tij, schrijft in de Voelkische Beobachter:
„De Duitsche arbeid in vele landen en niet het
minst de Duitseh-Italiaansche samenwerking
in Abessynië bewijzen, dat de Duitsche tech
niek op het gebied van koloniale economie een
groote reputatie heeft verworven. Duitschland
heeft steeds weer bewezen, dat het tot. kolo-
niseeren in staat is". De tentoonstelling op de
Leipziger Messe is volgens Von Epp een
uiting van het verlangen van Duitschland,
die techniek te kunnen toepassen.
Engeland's uitnoodiging aan
Abessynië.
„Zuiver normale procedure", zegt
minister Eden.
De Engelsehe minister van Buitenlandsche
Zaken. Anthony Eden, heeft in het Lager
huis in antwoord op de vraag, waarom Abes
synië is uitgenoodigd zich bij de kroning te
laten vertegenwoordigen, gezegd, dat de uit
noodiging geheel gebaseerd is op de positie
de jure van Abessynië. Het zou een dwaling
zijn, aldus. Eden, een speciale politieke be-
teekenis te hechten aan de kwestie van een
zuiver normale procedure
In antwoord op een vraag ten aan
zien van den oorlog in Spanje zeide
Eden, dat de -gevaren voor een alge
meen Europeesch conflict gelukkig
als verminderd kunnen worden be
schouwd, ten deele dank zij de actie
der Britsche regeering.
ONZE DAGELIJKSCHE KINDERVERTELLINC
De beide dwergen.zaten zóó te praten en te zeuren over het weer,
dat zij den heelen vogel waren vergeten. De helft van Ozonstralen's
touwtje lag in het gras, terwijl de nieuwe eigenaar het andere eind
in zijn hand genomen had.
Na een poosje stilte sprak Waggelmant: ,,'t Heeft nu al in een week
niet geregend. Wat zullen we een slechte oogst hebben, hè?"
„,Ja, ja," zei Wiebelaar, terwijl hij naar de lucht keek. „Toch kon er
wel eens gauw regen komen."
En geen van beiden had er iets van gemerkt, dat Thijs met boom
en vogel weggeloopen was.
Toni Ott, de
Kasteleinsche van hef slot.
(Van onzen correspondent). i
WEENEN, Maart.
Prinses Juliana en Prins Bernhard hebben,
zooals men weet, lang vertoefd op het
oude kasteel Mittersill in het Oostenrijksche
bondsland Salzburg, dat zich tusschen Zell-
am-See en de reeds op Tiroolsch grondge
bied liggende bekende wintersportplaats
Kit-zbühel bevindt ('waar de huidige hertog
van Windsor zich, zoowel als prins van Wales
als toen hij reeds koning en keizer was, zoo
gaarne placht op te houden om er de schoone
skisport te beoefenen).
Ook Prinses Juilana en Prins Bernhard
houden zich veel met skiën bezig. Er bestaat
daartoe dan ook reeds vlak bij het oude
kasteel volop gelegenheid. Af en toe ook
trekt het prinselijke paar verder den om
trek in. Een paar maal al zijn de Prinses en
de Prins in een arreslee naar Pass Thurn
getogen, die op een hoogte van 1275 meter
boven den zeespiegel ligt, vanwaar men een
schitterend uitzicht over het omringende
berglandschap heeft. Als geweldige reuzen
steken de 3660 meter hooge Grossvenèdiger
en de 3800 meter hooge Grossglockner in het
zuiden, in de Hohe Tauern, hun koppen om
hoog. Ook maakten zij via Zell-am-See en
kele excursies naar de beroemde Schmitten-
höhe. waar gerodeld en geski'd werd. Prins
Bernhard heeft van al die uitstapjes foto
grafische opnamen gemaakt.
Gisteravond is er weer een groot feest op
het kasteel geweest, waaraan alle andere
logés, waaronder enkele prinsen en prinses
sen en verscheidene graven en baronnen,
hebben deelgenomen. Prinses Juliana droeg,
net als de meeste andere dames, een
„Dirndl"-costuum, dat is een aardig en vlot
costuumpje met pofmouwtjes en een schort
je, zooals dat oorspronkelijk alleen maar
door de vrouwen en meisjes in de bergstre
ken gedragen werd maar in de laatste jaren
ook steeds meer en meer bij „steedsche" da
mes in de mode gekomen is, die het gaarne
aantrekken, wanneer zij „aufs Land", naar
buiten, tijgen. Het „Dirndl"-pakje van onze
prinses was wit, evenals het schortje en
stond haar heel aardig Prinses Juliana was
op het feest bijzonder vroolijk, zij heeft druk
gedanst en ook weer. net als op het vorige
groote feest, den „Schuhplattler" uitgevoerd,
een vermakelijke dans. waarbij veel met de
zolen op den grond geklapperd wordt. Zij
oogstte daarmede vee! bijval Er waren twee
muziekkapellen op het feest, een zooge
naamd ..Sehrammer'-strijkje, met guitaren
en harmonica, uit Zell-am-See. en een be
kende jazz-band, die men uit de stad Salz
burg had laten komen.
De kasteleinsche van het slot heeft het
erg druk. Zij moet vaak haast op alle plaat
sen tegelijk zijn. Zij moet er voor zorgen dat
altijd alles van een leien dakje gaat en dat
iedereen voortdurend tevreden is. Zij moet
de wenschen van haar gasten als het ware
al van te voren zien te raden en zij kan
steeds voor alles verantwoordelijk gemaakt
worden.
Wie is nu deze vrouw, op wier schouders
zulk een zware last rust en die zich steeds
op zulk een voorbeeldige wijze van haar
moeilijke taak kwijt?
Dat is Frau Toni Ott!
De imeeste Weeners weten wel onmiddellijk
wie zij is, zoodra zij haar naam maar hoo-
ren, want zij is steeds een bekende figuur in
het leven van de voornamere kringen ge
weest. In haar jeugd was zij een speelge
nootje van den later zoo ongelukkigen en
uit zijn land verdreven laatsten Oostenrijk-
Hongaarschen keizer en koning Karl. Zij
stoeide met hem in het groote park van het
Augarten-paleis. waar hij met zijn moeder,
aartshertogin Maria Jozefa, woonde. In dat
zelfde paleis is later het hoofdkwartier van
het Nederlandsche hulpcomité voor arme
Oostenrijksche kinderen van elke geloofsbe
lijdenis" gevestigd geweest. Van hier werden
in de treurige jaren na den wereldoorlog
duizenden en duizenden noodlijdende kinde
ren naar Holland gestuurd om daar door
pleegouders gastvrij te worden opgenomen.
Een paar jaren later resideerde Rotterdam's
gewezen burgemeester mr. A. R.. Zimmerman
in dit voormalige Habsburgsche" paleis, toen
hij commissaris-generaal voor den Volken
bond in Oostenrijk was. Men had er acht
vertrekken, met meubelen uit vroeger-Habs-
burgsch bezit, tot zijn beschikking gesteld,
zoodat een der Weensche couranten hem
eens spottenderwijs den „Achtzimmer-mann"
genoemd heeft!
In het park van dit paleis nu speelde de
kleine Toni Ott, die toen nog Toni Heissen-
berger heette, met den lateren Oostenrijk-
Hongaarschen heerscher. Hoe dat kwam?
Wel, de aartshertogin was een buitenge
woon verstandige vrouw, die zag, dat haar
zoontje graag speelkameraadjes zou hebben.
Maar zij wilde geen kinderen voor hem uit
zoeken. die zelf in hofkringen werden groot
gebracht en die dus veel te veel op de hoogte
van hofétiquette waren en misschien niet
eerlijk tegen het aartshertogje zouden zijn,
maar kinderen uit een ander milieu. Kin
deren, die wel goed opgevoed, maar niets
afwisten van al te stijve vormen en van al te
groote verschillen in rang en stand Er wer
den vertrouwelingen geroepen, die met het
werk belast werden eens naar zulke kinderen
te zoeken. Zoo gezegd, zoo gedaan. En na
dat men een aantal kinderen uitgezocht
had en men daarvan weer de beste uitgeko
zen had en deze wederom eens gezift wer
den. bleefhet tienjarige dochtertje van
den hotelhouder Heissenberger in het aar
dige en schilderachtige stedeke Spitz aan
den Donau over.
Ton werd naar Weenen gebracht, zij werd
niet verlegen en bedeesd door al het uiterlijk
vertoon aan de hofhouding van de aarts
hertogelijke familie die zeer nauw verwant
was met den ouden keizer Frans Jozef
Karl's grootvader, aartshertog Karl Ludwig.
was een broer van den keizer geweest, en de
troonopvolger Frans Ferdinand was de oudste
broer van zijn vader en dientengevolge zijn
oom de kleine Toni liet zich door dat alles
niet van de wijs brengen. Zij was een ver
standig en schrander meisje, voelde zich
ook niet door haar nieuwen, hoogen omgang
over het paard getild en werd het beste
speelkameraadje voor het keizerlijke prinsje,
dat men zich maar denken kan. De kinderen
speelden en stoeiden en ravotten met elkaar
en haalden ook af en toe kattekwaad uit.
Voor den lateren keizer, dien de last van zijn
kroon ten slotte heeft doen bezwijken, zijn
dit de gelukkigste jaren van zijn heele leven
geweest.
Trok de aartshertogelijke familie des zomers
uit de hoofdstad weg om de warme maanden
op een landgoed of op een oud kasteel door
te brengen. Toni ging mee.
Doch een paar jaar later werden de twee
van elkaar gescheiden, want de jonge aarts
hertog moest met zijn militaire opleiding be
ginnen. waarmede men bij de opvoeding van
de Oostenrijksche prinsen van keizerlijken
bloede nooit te lang wachtte.
Eerst na enkele jaren zagen de vroegere speel-
genooten elkander weer. Aartshertog Karl
had op zeventienjarigen leeftijd een voet ge
broken en moesten eenigen tijd te bed blijven.
Hij dacht toen veel aan de vroolijke tijden,
waarin hij met Toni Heissenberger gespeeld
had en hij gaf den wensch te kennen haar
weer eens te kunnen zien. Toni kwam on
middellijk, zij was inmiddels een mooi en
frsch en tevens elegant gekleed jongmeisje
geworden. Karl was aangenaam verrast. Zij
praatten veel samen en hadden het over den
zonnigen tijd, waarin zij als onbevangen en
onschuldige kinderen met elkaar in parken
en tuinen stoeiden.
Na eenigen tijd trouwde Toni Heissenberger
met een stadgenoot uit Spitz, Ott genaamd en
van nu af aan is en blijft zij Toni Ott en
wordt zij vermaard onder dien naam. Zij
woonde nu te Spitz en hier kwam zij in
aanraking met Karl's oom, aartshertog Frans
Ferdinand, die jachtgronden in de buurt van
dat stadpe bezat. Vaak. wanneer hij aan het
jagen was geweest, zocht hij Toni Ott op, hij
wardeerde haar scherp oordeel en haar ge
zond menschenverstand en zoodoende ont
stonden ongedwongen en prettige vriend
schapsbanden. Toen de morganatische echt-
genoote van den aartshertog, hertogin Sophie
van Hohenberg, Toni Ott ook eens leerde
keiinen en dacht, dat zij nogal uit de hoogte
tegen die eenvoudige burgervrouw moest doen,
zei de troonopvolger, half verwijtend, tegen
zijn vrouw: „Du, Fifi, das ïsb ausser dir die
einzige Frau, mit der man vernünftig reden
kann. Mit dér musst du liebenswürdig
sein!"
De vriendschap niet den troonopvolger
duurde tot aan diens tragischen dood in
Serajewo.
Met Paschen 1914 nog was hij weer eens
in Spitz. Het kan zijn, dat de aartshertog
toen al een voorgevoel had van het on
geluk dat hem en zijn echtgenoot^ zou tref
fen. „Auf Wiedersehnzei hij tegen Frau
Toni Ott, „wenn wir gesuild heimkehren!"
Ik heb Toni Ott omstreeks tien of twaalf
jaren geleden leeren kennen, toen ik met een
paar Oostenrijksche autoriteiten een boot
tocht op den Donau maakte. In een aardig
plaatsje in de Wachau, niet ver van Spitz,
kwam zij met een paar jonge meisjes die
bij haar en pension waren, aan boord. Zij had
toen een instituut voor jonge meisjes. Al
weldra werd ik bekoord door haar zonnige
wezen en door haar hooge intelligentie. We
hadden genoeglijk met elkaar gepraat en de
tijd vlóóg om. Het leek, alsof we dubbel zoo
hard naar Weenen warm gevaren als anders
het geval was.
Te Weenen heeft Toni Ott een paar jaar
later een restaurant in een zijstraat van den
Graben, de Habsburgergasse, bezeten, dat
hoofdzakelijk door den Oostenrijkschen adel
bezocht werd. „Toni Ott" heette dat restau
rant doodeenvoudig. Goede wijn behoeft geen
krans! In later jaren heeft zij ook een luxe
restaurant aan den Kurfürstendamm te Ber
lijn geopend. En nu vinden we haar als be
stierster van het gecompliceerde huishouden
van het slot Mittersill terug, waar zij zeker
wel op haar plaats is en een groote plaats
in ieders hart inneemt.
Zij zorgt steeds met groote toewijding
voor het wél van al haar gasten en zij
is met haar warmvoelend moederlijk hart
voortdurend op haar hoede, dat het ons jonge
prinselijke paar aan niets ontbreekt en dat
het zich op Mittersill volkomen gelukkig ge
voelt.
W. M. BEKAAR.
De aanslag op maarschalk
Graziani.
Volgens ooggetuige zouden zich ernstige
ongeregeldheden hebben voorgedaan.
Een ooggetuige van de bomaanslagen te
Addis Abeba, die te Dzjiboeti is aangekomen,
heeft den correspondent van de Daily Tele
graph een levendige beschrijving van de ge
beurtenissen in de Abessynische hoofdstad ge
geven. waaruit blijkt, als het verhaal al
thans betrouwbaar is. dat deze een zeer ern
stig karakter hebben gedragen. Hij verbelt,
dat zich duizenden inboorlingen hadden ver
zameld om de giften te ontvangen die zouden
worden uitgereikt ter gelegenheid van de
geboorte van den prins van Napels. Graziani
was met zijn staf aanwezig en in zijn nabij
heid stond een groep van 200 hoofden.
Toen werd plotseling een bom geworpen.
Dit was het sein voor het wei-pen van meer
dezer projectielen, terwijl uit twee verdekt
opgestelde maohiegewerftn het vuur werd ge
opend.
Een bom trof een pilaar van het vroegere
keizerlijke paleis, waardoor Graziani gewond
werd. Generaal Liotta, de Aboena en ver
scheidene officieren en manschappen werden
eveneens gewond. Troepen trokken dadelijk
een cordon om de groep hoofden.
Op weg naar het ziekenhuis werd de auto
van Graziani beschoten. Het station en de
strategische punten werden onmiddellijk unor
troepen bezet. Afdeelingen voorzien van ma
chinegeweren patrouilleerden door de stra
ten, terwijl honderden Abessymiërs de stad
ontvluchtten. Op verschillende plaatsen brak
brand uit en bij huiszoekingen ontdekte men
voorraden munitie.
Des avonds nam he. aantal branden toe,
zoodat de stad omringd was door een gordel
van vuur. Een dichte rook hing over Addis
Abeba. In de brandende huizen kwamen bom
men en munitie tot- ontploffing.
Naar schatting zijn neer dan tweeduizend
menschen om het leven gekomen. De Abes-
syniërs stichtten brand in de nabijheid van
een opslagplaats van benzine in het midden
der stad, zoodat de Italiaainsche soldaten al
het mogelijke moesten doen om een ontplof
fing te voorkomen.
Lijk van Ras Desta
tentoongesteld
Naar het Berliner Tageblatt uit
Addis Abeba verneemt, heeft maar
schalk Graziani het lijk van Ras
Desta naar Addis Abeba laten bren
gen om het daar ten toon te stellen.
Het doel zou zijn de bevolking te
toonen dat Ras Desta inderdaad dood
is en dat daarmee het laatste hoofd
stuk van het verzei tegen de Italiaan-
sche heerschappij in Ethiopië is afge
sloten.
