Vlammende Schoonheid
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
TEMPLE BAILY.
(Nadruk Verboden.)
20)
Maar toen Mary Lee erop uittrok, was zij
toch niet zoo zeker van haar zaak als zij het
Virginia wel had laten voorkomen. Want wat.
als ze hem vond? Zij moest voorzichtig te werk
gaan, zijn sympathie zien te wónnen en hem
dan weer op het goede pad zien te brengen.
Zij vond hem tenslotte in het restaurant,
waar zij hem en Virginia den eersten avond
naartoe had gebracht. Het groepje, waar hij
deel van uitmaakte was in een heftige discus
sie gewikkeld. Het ging erover, welke dingen
waard waren om geschreven te worden, ont
dekte zij, na even geluisterd te hebben. De
beste manier om te schrijven was de meest
objectieve, werd er heftig beweerd. Men moest
een gedachten visie van zijn onderwerp hebben.
Toen mengde Mary Lee zich in het gesprek.
Wat, ge dachten visie, zei ze. Niets daarvan
De grootste werken zijn uit een groote, sub
jectieve emotie geschreven. Neem „Anne Kare-
nina" bijvoorbeeld of „Vanity Fair". Denk je
dat Thackeray die groote scène van het bal
bij Waterloo objectief geschreven heeft? Hij
liet zich meesleepen door wat hij voelde en
Beckey's reactie is het meest menschelijke in
de heele litteratuur.
Zij lachten haar uit.
Ouder we tsch! werd haar naar het hoofd
geslingerd.
Maar zij verweerde zich.
Als één van jullie iets kan scheppen, dat
half zoo lang zal blijven voortleven als dat. ja.
dan heb je het recht om te critiseeren.
Daar waren zij woedend over en Rickey niet
het minst van alien,
Denk je dat wij van plan zijn onze ge
dachten te leenen van hen, die ons zijn voor
gegaan?
Wij hebben afgerekend met het oude, wij
zullen de nieuwe kunst maken.
Maar Mary Lee scheen al niet meer naar
hen te luisteren. Als in gedachten had zij de
glazen, die in haai' bereik stonden, op een rij
gezet en speelde er nu met de tanden van
haai1 vork langs. Toen zong zij zacht het lied
je van het Chineesche meisje, zooals zij het
dien avond in het oude huis in Annapolis ge
zongen had. En één voor één zwegen de ande
ren om naar haar te luisteren. Mary Lee had
een mooie, rijke altstem, wie naar haar luis
terden, zagen het ongelukkige meisje, dat haar
dood tegemoet ging, zagen de ivoren minaret
ten en de treurwilgen in het maanlicht.
In de stilte, die op haar zingen volgde, zei
Mary Lee:
Jullie kunt wel zeggen, dat jullie afge
daan hebt met het oude en dat jullie de nieuwe
kunst zult maken, maar kan één van jullie
iets maken, dat dit gedicht evenaart? Het is
duizend jaar geleden gemaakt en het zal nog
duizenden jaren blijven leven!
Zij stond op.
Kom mee, Rickey. Ik heb genoeg van
kunstlicht. Ik wil de zon zien.
Toen Rickey naast Mary Lee in de bus zat,
op weg naar het park, zei ze ineens;
Soms heb ik een gevoel of we allemaal
op den verkeerden weg zijn, Rickey.
Wat bedoel je?
O, wij probeeren ons uit te drukken, ter
wijl we eigenlijk niets te zeggen hebben.
Maar ik heb heel veel te zeggen, protes
teerde Rickey heftig. Hoe het met jou is weet
ik niet. Maar ik wel.
Misschien wel, ja. Wat mij betreft, ik zou
het liefst een Zuidzee-eilander zijn en in een
strooien rokje rondloopen. Ik probeer te zin
gen en jij probeert te schrijven, maar zou het
niet veel beter zijn. als we alleen maar pro
beerden te leven?
Hij draaide zich naar haar toe en keek haar
*an;
Wat bedoel je met leven?
O, de dagen nemen zooals ze zijn. Onze
ambitie vergeten, alles vergeten, behalve, dat
het leven goed is.
Het is niet goed, zei hij bitter. Zie maar
e^ns, wat het mij geeft. Michael McMillan
eh het heele verhaal van zijn gegriefden eigen
dunk kwam er hortend en heftig uit. Jinny
probeert wel mij te begrijpen, maar zij kan
het niet.
Niemand begrijpt je. Ik geloof, dat het
de vloek is van het genie.
Mary Lee had Rickey nu, waar zij hem heb
ben wilde. Hij had haar zijn wonden laten
zien. nu zou zij ze verbinden. Zij wist, dat hij
zich een miskend genie voelde met de heele
wereld tegen zich.
Ik begrijp je waarschijnlijk ook wel niet.
maar ik leef meer met je mee. dan je ver
moedt. Ik hou van je meer dan ik ooit van
een man gehouden heb. In Memphis zijn er
een massa, die verliefd op me zijn, maar ik
geef meer om jouw vriendschap dan om hun
liefde. Misschien geef jij niets om mijn vriend
schap maar je hebt me noodig. En je moet
me beloven, dat je me bij je zult laten blijven
en je helpen
Het was eerlijk gemeend en het streeelde
hem.
Je bent 'n goede kameraad voor me, Mary
Lee.
Sentimenteel was het niet, maar het beloofde
toch iets.
Je zult hun immers heel gauw toonen.
wat je eigenlijk bent, Rickey.
De boomen in het park waren kaal en zwart,
maar het winterzonnetje omspeelde ze met een
bleekgouden glans. De scherpe, koud-- lucht
deed Rickey goed na zijn opwinding en Mary
Lee's geloof in hèm en zijn talent was balsem
voor zijn wonden.
Toen zij voorstelde om naar Washington
Square terug te gaan. stemde hij gewillig toe.
Hij had zijn koffertje in het restaurant laten
staan, maar hij zei er niets van. Hij kon het
later immers terughalen! Zijn impuls om weg
te loopen leek hem nu dwaasheid.
XII.
Een allerliefste oude vrouw.
De post van twee uur bracht Virginia een
briefje van Michael.
Ik maak mij erg ongerust over mijn fiasco.
Is er iets. dat ik kan doen? En kunnen wij er
niet nog eens over praten? Mag ik bij u komen,
of komt u morgen met mij lunchen?
Zij antwoordde per telefoon.
Ik durf u niet goed hier te vragen. Rickey
kan ieder oogenblik thuiskomen en hij is niet
in de stemming. Maar ik zal heel graag met u
lunchen.
Hp nam haar mee naar een rustig restaurant
in de bovenstad, en nog voor de lunch gedaan
was. hadden zij een samenzwering op touw ge^
zet.
Ik moet je zoo dikwijls zien als maar eenigs-
zins mogelijk is, had Michael gezegd.
Maar ik kan er niets van tegen Rickey
zeggen, had zij hem eerlijk bekend. Hij wil
niets meer van je weten, dus bij ons durf ik je
niet te ontvangen.
H;j maakte plannetjes voor hen beiden.
We kunnen zoo nu en dan ook samen
een autotocht maken. Er is een plaats, waar
ik je dolgraag naai toe zou brengennaar
mijn tante Molly. Zij is een oude schat en als
het mij te benauwd wordt hier in de stad, dan
vlucht ik naar haai- boerderij. Het is een
prachtig, oud bedrijf en een boerenechtpaar
drijft het voor haar. Zij heeft er haar heele
leven gewoond en zij is nog evenzeer van den
ouden tijd als het huis zelf. Zij geeft niets om
mode, auto's of radio. Zij is dol op haar dui
ven en haar eenden en haar koeien.
Hij zweeg en lachte.
Hoe vind je, dat het klinkt?
Ik zou er dolgraag naar toe willen
Goed. dan breng ik je erheen. Zou je het
kunnen schikken? Liefst zoo gauw mogelijk.
Zij beloofde het hem en in de daaropvolgen
de dagen ontmoette zij Michael nog heel
vaak. zonder dat Rickey er iets van bemerkte
Aan haar moeder schreef zij echter uitvoerig
over haar vriendschap met Michael, Zij ver
telde de heele geschiedenis van Rickey's boek
en Michael's critiek erop en Rickey's woede
daarna.
Rickey heeft natuurlijk ongelijk. U kent
hem in die buien, moeder. Hij is dan net als
vader, maar ik geloof, dat ze er geen van bel
den verantwoordelijk voor zijn. Het is waar
schijnlijk de terugslag van zooveel generaties
hooggestemde Farquhars. Maar het maakt, het
leven niet gemakkelijker.
Michael en ik zien elkaar nu heel dikwijls.
Wij zijn al twee keer naar een matinée ge
weest, Rickey dacht, dat ik naar een tentoon
stelling was. Ik ben ook werkelijk de schilde
rijen gaan kijken. Michael bracht mij erheen
en we zijn er langs gehold. Beide keeren kwam
ik laat thuis, maar Rickey was uitgegaan en
heeft mij niet gemist.
Ik ben er zeker van, dat u er niets op tegen
zoudt hebben. Michael is zoo voorzichtig en
heusch erg lief. Gisteren zijn wij naar de boer
derij van zijn tante geweest, in Winchester.
Het was net een sprookje. Wij hebben bij haar
.geluncht, we kregen gebraden kuikens en
eigengebakken koek en honing en haar be
roemde Hollandsche kaas. Zij draagt lange
jurken en een groote camée op haai- keursje
en haar grijs haar in een pompadour. U
zoudt haar heerlijk vinden, moes, want zij is
ook echt van het oude régime. Maar ze is niet
zoo'n teer poppetje als u bent. Zij is mollig
en gezellig, net als één van die lieve oude
vrouwen uit de boeken van Dickens."
Toen de lunch gedaan was, had tante Molly
tegen Michael gezegd:
Nu wil je Virginia zeker graag de duiven
en de eenden laten zien.
Zij waren toen samen naar de groote. sche
merige schuren gegaan, waar de duiven koer
den tusschen de dwarsbalken en de koeten
hen met haar slaperige oogen aanstaarden. Zij
zagen de eenden, die zich koesterden in het
zonnetje en zwommen in den vijver, die al be
vroren randen had. Daarna liepen zij door de
akkers en door de dennenbosschen.
(Wordt vervolgd.)
De overstrooming te Deventer. Het plantsoen „de Worp is geheel onder-
geloopen tot vermaak van verschillende omwonenden
Arturo Toscanini, die Donderdag en Zaterdag hier te lande
concerteert, tijdens de eerste repetitie met het Residentie orkest
De luchtlijnen naar Milaan en Praag zijn Maan
dag weer geopend, waardoor de .drukte" in
het luchtverkeer belangrijk vergroot wordt. De
toestellen op Schiphol, even voor den start
met het Engelsche slagschip .Malaya", I? Maandag te Rotterdam teruggekeerd
Reclame in de straten
van Leipzig voor de
.Messe"
De overbrenging van een der op de Westerschelde aangespoelde pot-walvisschen van Tèrneuzen
naar den destructor te Overschie. De aankomst van het vreemde transport
De dijkdoorbraak aan de „Koerhuis-
beek te Deventer. In een kwartier
was ongeveer 150 meter dijk in de
kokende watermassa verdwenen. Het
oogenblik, waarop de dijk bezwijkt en
het water, dat gelijk staat met den
IJssel, binnenstroomt
Lord Wakehurst, de nieuwe gouverneur
van Nieuw Zuid Wales, is met zijn
echtgenoote van Londen vertrokken,
om zich via Sydney naar zijn stand
plaats te begeven
