Nieuwe gebouw B. E. T.-veiling geopend.
Tandheelkundig
Instituut
GEHEEL GEBIT
(LN/T IN IITTIRIN^J
D 0 N D E R D A G "4 M S A R T 1937
HA'AREEM'S DA'GBEAD
3
BEVERWIJK.
Het veilingwezen gemoderniseerd.
Woensdag werd te Beverwijk het nieuwe gebouw van de B. E. T.-veiling geopend.
Daarmede behoort de laatste mondelinge afslagveiling in Noord-Holland tot het
verleden. Een overzicht van het nieuwe veilinggebouw.
Een belangrijke dag voor de
groentenmarkt.
Woensdagmiddag heeft onder zeer groote
belangstelling de officieele opening plaats
gehad van het nieuwe gebouw der B. E. T.-
veiling, dat op de Meer is verrezen. Dit was als
een belangrijk feit te beschouwen in de ge
schiedenis van de Beverwijksche' groenten-
markt, want daarmede kwam een einde aan
de oude methode van het veilen van de tuin
bouwproducten door den afslager.
Het veilen geschiedt in het vervolg op
moderne wijze, namelijk door middel van het
electrische afmijn toestel.
In de weeghal van het nieuwe gebouw, dat
eerst na het overwinnen van talrijke moei
lijkheden en vooroordeelen tot stand kwam,
waren Woensdagmiddag talrijke genoodigden
aanwezig, om van de officieele opening ge
tuigen te zijn.
Het gemeentebestuur was vertegenwoor
digd door wethouder W. van Dok en den heer
A. A. Post gemeentesecretaris. De burge
meester was wegens ongesteldheid verhin
derd aanwezig te zijn.
In het met talrijke bloemstukken versierde
gebouw sprak de heer N. Tervoort, na
mens de directie een openingswoord, waarin
hij tn de eerste plaats er de aandacht op ves
tigde. dat ordening in den verkoop en mo
derniseering van de wijze van veilen, de mo
tieven waren voor de stichting van het nieuwe
gebouw. Spr. herinnerde aan de oprichting
van de veilingen „Kennemerland", Vrije
Veiling, de Eendracht, Tuindersbelang en de
Beverwij ksche Exportveiling. In de tijden
van hoogconjunctuur hadden deze vijf veilin
gen bestaansrecht, maar in de periode van
achteruitgang, die daarna volgde, bleek toch
wel. dat versnippering leidde tot verspillin;
van kapitaal en arbeidskracht.
In 1934 vereenigden zich „Kennemerland"
en Vrije Veiling tot één lichaam; in 1936 be
sloten de drie andere veilingen dit voorbeeld
te volgen.
De heer Tervoort dankte in de eerste plaats
den architect den heer Gé Langendijk, die
tot groote tevredenheid van de directie zijn
taak heeft vervuld. Met veel ijver heeft hij
zijn taak volbracht en daarbij heeft deze jonge
architect, die een leerling is van de Haar-
lemsche M.T.S. blijk gegeven, over een ge
degen vakkennis te beschikken.
Ook dankte spr. den aannemer, den heer
Fijen uit Heilo, die een „man van opschieten"
bleek te zijn en den heer Visser van de N.V.
Technisch bureau v.h. C. Nijman, alhder, die
de electrische installatie uitvoerde.
Na nog dank te hebben gebracht aan den
directeur van Openbare Werken, den inspec
teur van politie en den marktmeester, ein
digde de heer Tervoort met het uitspreken
van den wenseh, dat het nieuwe gebouw aan
de verwachtingen zou beantwoorden.
De heer Valstar, voorzitter van het Cen
traal Bureau van de Veilingen, gaf er zijn
groote voldoening over te kennen, dat de af
slagveiling nu in Beverwijk tot het verleden
behoort. Spr. wenschte de directie daarmede
geluk.
Wethouder Van Dok gaf namens het ge
meentebestuur uiting aan zijn voldoening
over de totstandkoming van het nieuwe ge
bouw. De stichting daarvan getuigde, aldus
spr. van durf en energie en het gemeentebe
stuur heeft daarvoor groote waardeering. Het
is als een ironie van het lot te beschouwen,
dat juist spr. hier het woord moest voeren
omdat hij zich aanvankelijk als een tegen
stander van de stichting van dit gebouw
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP VRIJDAG 5 MAART
Progr. 1: Hilversum II, K. G.
Progx. 2: Hilversum I, L. G.
Progr. 3: 3.Keulen 10.10 Deutschlandsen
der 10.35 Pauze. 11.20 Keulen. 12.05 Parijs
Radio. 1.05 Vlaamsch Brussel, 3.35 Keulen, 4.20
(Parijs Radio, 5.20 Keulen, 6.35 Fransch Brus
sel, 7.20 Vlaamsch Brussel, 7.50 London Re
gional. 8.20 Fransch Brussel, 9.20 Beromün-
ster, 9.35 Fransch Brussel. 10.20 Vlaamsch
Brussel, 10.30 Berlijn, 11.20 Parijs Radio.
Progr. 4: 8— Vlaamsch Brussel. 9.20 Pauze
10.35. London Regional. 4.20 Droitwich. 7.30
Diversen, 8.20 Droitwich.
Progr. 5: van 8.v.m. tot 7.— n.m. Diver
sen. 7— Eigen Gramofoonplatenconcert:
Filmmuziek. 1. Filmselectie Sweet Adeline"
2. Broadway Melody of 1936. 3. Filmselectie
Golddiggers of 1935. 4. Ein Lied a us meiner
Heimat (Richard Tauber). 5. On Treasure Is
land (Bing Crosby) 6. Es war einmal ein Baby
(Richard Tauber) 7. Take me back to my
boots and saddle (Bing Crosby) 8. Wo ist der
Mann (Mariene Dietrich). 9. The way you
look tonight (Dixi Lee Crosby en Bing Cros
by), 10. Warum hast du mir Weh getan
(Tatjana Birkigt), 11. A fina Romance (Dixi
Lee Crosby en Bing Crosby) 12. Follow the
Fleet Selectie, 13. Please believe me, 14. Piano
Medley. 15. Poor little Angeline. Van 8.tot
12.Diversen.
heeft doen kennen. Dit werd echter alleen
veroorzaakt doordat spreker wat langer het
stokpaardje van de algeheele centralisatie
van het veilingwezen bereed dan anderen.
Nu dit evenwel niet geheel en al verwezenlijkt
kon worden, heeft spr. zich hartelijk ver
heugd in de verbetering, die nu tot stand
is gekomen. Hij hoopte, dat de beide veilin
gen in de toekomst op prettige wijze zullen
mogen samenwerken.
Achtereenvolgens voerden nog het woord de
heeren R. Muyen namens de directie van de
Vereenigde Veilingen en voor de Vrije Vei
ling; J. Visser als raadslid, J. de Smit als
voorzitter van den Christelijken Bond van
kleinhandelaren; J, Slotemaker als secretaris
en C. Kuys als voorzitter van de Kooplieden-
vereeniging „Handelsbelangen", die een fraaie
electrische klok aanboden; J. Kamper voor de
Aardappelenveiling te Halfweg; J. de Weyer
directeur van de Coöp. Haarlemsche Groen
ten- en Fruitveiling; J. P. Neyt voor den
Bond van Conservenfabrikanten; J. Gelder
mans namens de R.K. Kleinhandelarenver-
eeniging „St. Petrus", J. P. Docter uit naam
van den heer Giessen te Berlijn, den grond
legger van den export van Beverwij ksche
aardbeien en tenslotte door den heer J. de
Smit, die namens de Federatie van de Ver-
eenigingen van Kleinhandelaren zijn goede
wenschen in dichtvorm tot uiting bracht. -
De architect heeft eenige technisch bij
zonderheden omtrent den bouw medege
deeld.
De heer N. Ter voort heeft namens de
directie alle sprekers afzonderlijk beant
woord.
HAARLEMSCHE LAWN TENNIS CLUB
B. en W. stellen den Raad voor. aan de
Haarlemsche Lawn Tennis Club, te rekenen
met ingang van 1 Januari 1937. voor den tijd
van 10 achtereenvolgende jaren in huur af
te staan een gedeelte grond, gelegen tusschen
de Emmauslaan en de Spanjaardslaan, ter
grootte van pl.m. 31 A., voor het daarop aan
leggen, hebben en onderhouden van tennis
banen en een clubgebouwtje, voor een huur
prijs van f 300 per jaar.
BENOEMING VAN ONDERWIJZERESSEN
Op de voordracht ter benoeming van een
onderwijzeres aan de Dr. Huetschool (Prin
sen Bolwerk) zijn geplaatst: le Mej. G. Boer,
te Hengelo (O.) 2e. Mej. A. Dekker, te Heem
stede, en 3e. Mej. -L. Schellevis, te Alkmaar.
Voordracht ter benoeming van een on
derwijzeres aan de School voor gewoon lager
onderwijs met Montessori-leermethode (Bak
kerstraat) le. Mej. E. G. J. Clason, te 'sGra-
venhage. 2e. Mej. J. J. A. Kouwenberg, te
Maastricht en 3e Mevr. W. A Groenhof—
Wanrooij, te B'loemendaal.
De nieuwe school in Haarlem-
Noord.
Een nader voorstel van B. en W.
In verband met het raadsbesluit van 22 Juli
Juli 1936 over den bouw van een school voor
gewoon lager onderwijs in Haarlem-Noord,
deelen B. en W. aan den raad mede:
Zooals in de toelichting op ons voorstel
tot uitdrukking is gebracht, behoort met aan
vang van den cursus 1937—1938, permanente
huisvesting te worden verkregen voor School
no. 44 (Jan Jietersz. Coenschool), voox-heen
gevestigd aan het Weltevredenplein.
Het schoolgebouw aan het Weltevredenpleiix
was aanvankelijk bestemd voor de Scholen
No. 43 (Corn. Houtmanschooi) en No. 44 (Jan
Pietersz. Coenschool).
Door centralisatie van het zevende leerjaar
werd 1 September 1933 de Centrale Sclxool
no. I eveneens in dit gebouw ondergebracht,
hetgeen mogelijk was, omdat door teruggang
van het aantal leerlingen van de scholen
Nrs. 43 en 44 eenige lokalen buiten gebi'uik
waren. Wegens opvoering, in volgende jaren,
van het aantal leerlingen aan School no. 43
en toenemenden bloei van de Centrale school
no. I, tellen deze scholen thans onderschei
denlijk pl.m. 240 en 200 leerlingen waardoor
de 14 leslokalen alle in gebruik zijn.
De drie resteerende klassen van School no.
44 werden daarom met 1 September 1936 ge
detacheerd n.l. de 4e klasse in de houten
hulpschool aan den Rijksstraatweg en de 5e
en 6e klassen in twee niet bezette lokalen van
de school aan de Overtonstraat.
Aangezien tal van kinderen van School no.
44 wonen benoorden de Jan Gijzenvaart, werd
door deze maatregelen tevens gedeeltelijk
tegemoet gekomen aan de afstandsbezwaren
voor schoolbezoek aan het Weltevredenplein.
Evenals in 1935 gaf het aantal nieuw inge
schreven leerlingen (ruim 70) voor School no,
38 aan den Rijksstraatweg ook in 1936 aan
leiding tot vorming van twee eerste klassen,
waaiwan er één wegens gebrek aan lokaliteit
werd toegevoegd aan School no. 44. Deze
kinderen werden geplaatst in de hulpschool
aan den Rijksstraatweg, welke twee lokalen
telt.
Het is duidelijk, dat voor al deze uit het
Noorden komende kinderen de tijdelijke voor
zieningen dringend verbetering eischen.
B. en W. hebben den directeur van Open
bare Werken gemachtigd omtrent een voor-
loopig plan voor den bouw van een school
voor gewoon lager onderwijs, met zes lokalen
en een gymnastieklokaal, op een gedeelte van
aan de gemeente in eigendom toebehoorende
gronden aan de Gijsbrecht van Aemstelstraat
in overleg te treden met den inspecteur van
het Lager Onderwijs in deze inspectie.
Het overleg heeft tot resultaat gehad, dat
de Inspecteur zich betreffende de plaats van
stichting der school en de voorloopige plan
nen kan veieenigen. De bescheiden, bedoeld
bij artikel 1, sub d, e en f, van het bouw
besluit van 15 Februari 1924, zullen te zijner
tijd ter goedkeuring worden toegezonden.
Nadat deze is verki*egen zullen B. en W. aan
den raad onder overlegging van een uitge
werkte begrooting van kosten, vei-zoeken de
voor den bouw en eerste inrichting benoodig-
de gelden ter beschikking te stellen.
Ingevolge de wet van 4 Augustus 1933 be
hoeft het raadsbesluit, betreffende de plaats
van vestiging der school, eveneens de goed
keuring van den Minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen
le H. B. S. B
B. en W. stellen voor te benoemen aan de
le Hoogere Burgerschool B' met 5-jarigen cur
sus
a. tot tijdelijk leeraar in de wis- en na
tuurkunde: den heer D. J. Coumou, te Heem
stede; b. tot tijdelijk- leerares in de Duitsche
taal en letterkunde: Mej. C. J. Pilon, te Heem
stede.
RIJKSSTRAATWEG 16
HAARLEM-NOORD. TELEF. 16726
_loos trekken inbegr.
BESLIST PIJNLOOZE BEHANDELING.
Spreekuren alle werkdagen
van 912 en 14 uur, Zaterd. 912 uur
Avondspreekuren
Dinsdag. Woensd. en Donderd. v. 7—9 u.
(Adv. Inqez Med
O I I
-
LOUIS DE BREE EN JOHAN KAART EN DEN
STADSSCHOUWBURG.
Zaterdag en Zondag 6 en 7 Maart zal in den
Stadsschouwburg de 74e en 75e voorstelling
gegeven worden door het nieuwe gezelschap
„De Komedianten" van het geestige Fransche
blijspel „LiefdeEngros" van Louis Ver
neuil, waarin Louis de Bree en Johan Kaart
(onze bekende stadgenoot) de hoofdrollen ver
vullen.
VEREEN. VOOR NED. HERV. JEUGDWERK
HAARLEM-NOORD.
Maandag 8 Maart a.s. zal Prof. Dr. A. H. de
Hartog in de Juldamakerk, Kloosterstraat
Haarlem-Noord, een lezing houden over het
onderwerp„Waarom lijden de kin-deren om
de oudei-s?"
Er is gelegenheid tot het stellen van vragen.
(In ons vorig nummer, was de eerste regel
van dit bericht weggevallen).
SOCIETA „DANTE ALIGHIERI".
Woensdag 10 Maart, des avonds om 8.15 uur
zaal graaf Gupstavo Brigante Coloama in „De
Kerkuil", Nieuwe Gracht 23, een causerie hou
den over: „II volte di Roma".
Verder wordt medegedeeld dat dezelfde
spreker Dinsdag 9 Maait in Carlton Hotel in
Amsterdam, des avonds om 8.15 uur een cau
serie zal houden over het onderwerp: „Roma
del Rinascimenbo".
CHR. GEM. KOOR „HAARLEM".
Dezer dagen besloot het Chr. Gem. Koor
„Haarlem", dirigent de heer E. v. Zoest, de
feestelijkheden ter gelegenheid van het tien
jarig bestaan met de opvoering in revuevorm
van passages uit het vereenigingsleven in ge
bouw „St. Bavo", Smedestraat. Er werd veel
gelachen, doch er waren ook mooie ernstige
momenten zooals het zingen van het koor voor
gevangenis en ziekenhuizen. De leden speelden
met veel animo en het décor en de costuums
waren goed verzorgd. Medewerking verleenden
verder de band „De Jomuba's", 't kwartet ..De
Melodiezangers'en Anton de Munnik, piano.
De heer G. H. v. Dijk zoi-gde voor den ver
bindenden tekst. Aan het slot werden bloemen
aangeboden aan drie bestuursleden, welke 10
jaar onafgebroken hun beste krachten aan
de vereeniging gegeven hebben. Er waren drie
leden, die van de oprichting af lid waren, de
zen ontvingen een foto van het koor in lijst.
De heer E. v. Zoest ontving een boekwerk en
mevr. van Zoest bloemen.
HET TOONEEL
in net park van het fraaie buiten „Marquette" te Heemskerk, wordt van
19 Maart tot 23 Mei een bloemententoonstelling gehouden, waarvoor
de voorbereidingen thans in vollen gang zijn.
Rotterdamsch Hofstad Tooneel
Des Duivels Prentenboek.
Het is zeker niet louter toeval, dat A. den
Hertog, de schrijver van het gisteren avond
ook hier zoo enthousiast ontvangen blijspel
„Des Duivels Prentenboek" als pseudoniem
een Hongaarschen naam heeft uitgekozen. Het
blijkt uit zijn Ex-Koning Peter, maar meer nog
uit zijn laatste stuk wel heel duidelijk, dat hij
bij de Hongaren en in 't bijzonder bij Mol
nar, dien tooneelsohrij ver par excellence
school is gegaan. Des Duivels Prentenboek
had van dien virtuozen Hongaarschen auteur
kunnen zijn en wij zouden dan zelfs van een
„zeer knappe, geestige Molnar" hebben mo
gen spreken. Hiermede bedoelen wij natuur
lijk een heel warm compliment te maken aan
den Hohandschen schrijver, wiens stuk in zijn
genre een „coup de maitre" mag worden ge
noemd. Het lijkt mij wel zeker, dat dit blijspel
van A. den Hertog zijn weg ook buiten onze
grenzen zal vinden, vooral omdat het in zijn
zeer knappe techniek, zijn speelschen geest en
zijn toegespitsten soms zelfs briljanten dia
loog feitelijk meer internationaal dan speci
fiek Hollandsch is.
Van Molnar ik schreef het reeds heeft
den Hertog- veel geleerd. Vooral bij de her
haalde vermenging van tooneel en werkelijk
heid en ae vele onverwachte en verrassende
frappes, denken wij aan den Hongaar aan
zijn Spiel in Schiosz" en „Der Leibgardist'
bijvoorbeeld en hij zou zijn blijspel nooit
hebben kunnen schrijven, wanneer hij zich niet
Molm ar's truc in Het Sprookje van den Wolf
had herinnerd. Hoe zou het hem anders mo
gelijk zijn geweest een zoo ongewoon en wel
zeer origineel gegeven in een blijspel te ver
welken.
Dat een man zijn vrouw „inzet" bij een
partij piket en haar aan zijn tegenstander
„verspeelt", mocht in de Middeleeuwen en
cok nog wel in het Oosten voorkomen, in onze
tegenwoordige Westersche maatschappij kun
nen wij ons een zoo bizar geval moeilijk in
denken. En toch is dat het gegeven van den
Hertog's blijspel niet alleen, maar hij heeft
ook kans gezien het virtuoos en speelsch uit
te werken, zóó dat wij het zonder eenig pro
test, ja zelfs met steeds stijgende bewonde
ring aanvaarden. Stone, de tooneelschrijver,
moge aan het slot zeggen: „zoo iets onzinnigs
accepteert het tegenwoordige publiek niet!"
wij hebben het toch maar gedaan, dank zij
den vorm, waarin den Hertog het gegoten
heeft. Want hij laat het ons zien als een
droom van een schrijver en het is aan zijn
weergalooze techniek te danken, dat het pu
bliek nu een dan verwaard raakt in de werke
lijkheid en den droom.
Het begin is niet het sterkste deel van het
stuk. maar als de schrijver eenmaal op gang
is, laat hij ons niet meer los en weet hij
een voortdurende stijging in zijn blijspel te
brengen. Allergeestigst vooral is de reactie
van de vrouw op dit ongewone spel, waarvan
zij de „inzet" is en telkens weer weet de
schrijver ons voor veiTassingen te plaatsen.
Het groote tooneel tusschen Alice en Stoixe
den man. die de vrouw gewonnen heeft
vóór do pauze is kortweg subliem geschre
ven en van een zoo geraffineerden, geestigen
dialoog, dat het publiek na dit bedrijf al ge
heel gewonnen was en Verbeek en Vera Bon
dam reeds toen een geestdriftige ovatie
bi-acht.
En na de pauze zijn de frappes niet van de
lucht. Telkens weer weet de schrijver ons voor
een nieuwe verrassing te plaatsen en de han
deling is als men het wonderlijk gegeven
eenmaal heeft aanvaard zoo volkomen lo
gisch. dat wij den auteur voortdurend blijven
bewonderen om de wijze, hoe hij met de moei
lijkheden als het ware jongleert en ze tot op
lossing brengt. Men moge misschien zeggen,
dat het voor een droom alles wat te logisch
is in de droomuitwerking overtreft Molnar
in het Sprookje van den Wolf nog altijd zijn
leerling maar dit is dan ook de eenige aan
merking, die wij zouden kunnen maken.
In het laatste tafereel, wanneer wij reeds
meenen. dat wij aan het eind der verrassingen
zijn weet den Hertog met de entree van de
werkelijke Alice, die zoo heel anders blijkt te I
zijn dan de vrouw uit den droom, zoo waar nog
(Adv. Ingez. Med.)
met een prachtige trouvaille zijn stuk op wel
zeer gelukkige wijze te sluiten.
Den Hertog, die in zijn vorige- stukken nog
altijd iets dilettantisch had al was zijn Ex-
Koning Peter dan ook reeds een zeer groote
vooruitgang heeft met Des Duivels Prenten
boek het beste oorspronkelijke blijspel geschre
ven, dat in jaren op ons tooneel is verschenen.
Specifiek Hollaxxdsch zooals de stukken van
Heyermans is hetzooals ik reeds schreef
niet, ja, het is door zijn speelsch vernuft, zijn
fantasie en zijn verbluffend knappe techniek
zelfs eerder on-Hollandsch en het heeft daai*-
om juist de eigenschappen, waarom het ook in
het buitenland succes zal hebben. Wanneer wij
het vergelijken met de o zeker, heel verma
kelijke en vriendelijke, maar au fond toch
leege Engelsche blijspelen, welke Laseur in
den laatsten tijd heeft gespeeld, kunnen wij
tot onze vreugde constateeren, dat het stuk
van den Hollandschen auteur daar ver boven
uitgaat.
Voor Cor van der Lugt Melsert, die weer
eens in stiijd met het dwaze geschreeuw
van den Nationalen Bond van Tooneelschrij-
vers heeft bewezen, dat hij wel degelijk
Hollandsche auteurs een kans durft geven,
wanneer zü iets goeds produceeren gaf hij
ook verled%i jaar niet „Komediespelers" van
Broedelet? is dit blijspel 'n waar fortuintje.
De opvoering had ook hier een eclatant succes
en zij dankte dit voor 'n niet gering deel ook
aan de voortreffelijke en door Bets Ranucci—
Beekman zeer knap geregisseerde vertooning.
Vera Bondam, die wij dit seizoen nog niet op
de planken zagen, speelde Alice met een verve
en een speelsche lichtheid, die heel de zaal
stormenderhand veroverde. Prachtig vooral
was zij met Dirk Verbeek in de groote scène
in III, waarin de dialoog als champagne werkt
en die door beiden met raffinement werd ge
speeld. Vera Bondam doet mij in een rol als
Alice nu en dan aan Paula Wessely denken,
omdat zij dezelfde natuurlijke warmte en
innige vrouwelijkheid in haar spel heeft.
Voor Dirk Verbeek is elke nieuwe rol tegen-
woox-dig een succes. Ook zijn Stone, die hij
bijzonder levendig en met groote distinctie
speelt, werd een triomf voor hem. En Paul
Steenbergen sloot zich als Roger Livingdale
hierbij als de derde van het trio uitstekend
aaxx.
De bijrollen waren eveneerxs door Piet
Rieniks, Piet Bron, Joekie Broedelet en Caro
van Eyck heel goed bezet en een afzonderlijk
woord van lof komt toe aan den zeer fijn ge
speelden butler van Henk van Buuren. Zoo
kregen wij dus een volmaakt sluitend geheel,
dat het stuk van de Hertog een triomfaal suc
ces bezorgde. Het publiek was dit keer vrij goed
opgekomen maar ik ben er van ovex-tuigd, dat
onze schouwburg bij een volgende opvoering
van Des Duivels Prentenboek stampvol zal
zijn.
Tenslotte wil ik hier xxog met groote erken
telijkheid getuigen, dat thans in tegenstel
ling met de opvoering van Carriere zeer
duidelijk en voortreffelijk gearticuleerd door
allen werd. gesproken, zoodat geen woord van
den geestigen tekst ook bij zeer snel tempo
verloren ging.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK.
TWEEDE JEUCDCONCERT.
Weer vulde de leergierige jeugd het grootste
deel onzer gemeentelijke Concertzaal en een
polytonale symphonie, uit ontelbare gedempte
stemmen samengesmolten maar krachtig door
het aantal der componenten, vulde die geheel.
Totdat Bertus van Lier het podium betrad om
zijn Eerste Symphonie te dirigeeren. Toen ver
stomde het tot dusver onafgebroken geroes
en weerklonk een begroetend handgeklap.
Ik hoorde Van Lier's Eerste Symphonie ook
een dag tevoren op het Ledenconcert der H.O.V.
en dus nu op het Jeugdconcert voor de tweede
maal, en ik kan niet zeggen dat deze tweede
auditie mij nader bij het werk gebracht heeft.
De cantilenes van de althobo en van de cello
in het tweede hoofddeel kan ik wel waardee-
ren, maar de rest blijft voor mij vrijwel on
verstaanbaar en ongenietbaar. Nu wordt door
de voorvechters der ultramoderne muziek niet
zelden de meening uitgesproken, dat de oudere
generatie, vastgeroest als zij is in vroegere tra
dities, over 't algemeen niet ontvankelijk kaxi
zijn voor de modernste kunstuitixigexi. maar.
dat de jongere er heel anders, veel begrijpen
der, tegenover moet staan. Het interesseerde
mij dus levendig, hoe de van onze vooroordee
len vrij te achten jeugd op deze muziek rea-
geeren zou. Tijdens de uitvoering der Sympho
nie viel daaromtrent geen conclxxsie te trekken
uit haar gedrag: er was soms eenige verwon
dering op enkele gezichten te zien, maar er
werd nagenoeg zonder uitzondering aandach
tig geluisterd. Maar de bijval aan het einde
was niet meer dan een beleefdheidsapplaus en
de opmerkingen in mijn omgeving verriedden
zeer weinig ernstige waardeering. En we heb
ben na de Variations Symphoniques van
Franck en na de Ouverture 1812 van Tchai-
kowsky een heel anderen, een werkelijk geest-
driftigen bijval gehoord, en al is dit verschil
geen criterium, het geeft toch te denken.
Vooral de Variatioxxs symphoniques bleken
in te slaan. Roelof Riphagen speelde de solo
pianopartij; hij deed het technisch correct en
rijk geschakeerd, maar wat onbeheerscht in
zijn voordracht, die de uitersten van roman
tische dweperij en wild voortgejaag bevatte.
Reeds de eerste groote solo leed onder een
overmaat van tempowisseling. Soms. als in de
langzame 5de Variaties en het mijmerende
naspel daarvan, accentueex'de hij nadrukkelij
ker dan noodig scheen; andere malen, met
name in de brillante passages van het Allegro,
vermocht hij zich niet steeds voldoende tegen
over het orkest hoorbaar te doen gelden. Dit
laatste was niet geheel op zijn rekening te
stellen, want het orkest begeleidde xneeren-
deels rogal sterk en had wat bescheidener kun
nen zijn. We moeten echter ook in aanmer-
kixxg nemen, dat Riphagen voor het eerst met
ons orkest speelde. Meerdere ervaring in deze
zal hem ongetwijfeld ten goede komen.
Een werk als de Ouverture 1812 spreekt reeds
door het onderwerp gemakkelijk tot de fanta
sie van jeugdige hoorders en het is dus geen
wonder dat dit aan drastische effecten rijke
stuk bij de jeugd een goed onthaal vond. De
bijval was wel niet zóó luid en zóó langdurig
als na de Variations maar getuigde toch van
groote erkentelijkheid voor wat Schuurman en
het. orkest gegeven hadden.
Bloemstukken, aan solist en dirigent ge
schonken getuigden daar ook van.
De Jeugdconcerten zijn nu voor dit seizoen
weer afgeloopen. Zij hebben hun nuttig werk
gedaan, werk dat blij ven den invloed kan
hebben. De commissie die ze organiseerde kan
tevreden over den uitslag zijn en heeft recht
op onze erkentelijkheid. Mijnerzijds wil ik haar
die hier brengexx.
K. DE JONG
