In 7\ dag van Medan naar den Haag
Plaats een Groentje
Haarlem's Dagblad
Koninklijk Ping-Pong.
e beste
e goedkoopste
e gemakkelijkste
e afdoende
Dat wat je niet hebt.
Haagsehe zorgen.
Oslo-experts zijn
klaargekomen
Eindrapport vastgesteld
M /-A N n A "G 8 M"A ART 1937
H A A REE M'S D' A G BEAD
Een record voor sportvliegers.
Ir.
de Kok Zondag op
Ypenburg geland.
Op terugreis bijna voortdurend
slecht weer.
De directeur-generaal der Koninklij
ke, ir. De Kok, die in gezelschap van
den heer Schmidt Crans met zijn eigen
vliegtuig een tocht naar Indië gemaakt
heeft, is Zondagochtend tegen 12 uur
op het vliegveld Ypenburg geland.
Overweldigend was de belangstelling voor
deze aankomst. Het gebouw van de Haagsehe
en Rotberdamsche aeroclubs en het restaurant
van het vliegveld waren geheel gevuld met
hen, die den heer De Kok en zijn reisgenoot
welkom in liet vaderland kwamen wenschen.
Omstreeks kwart voor twaalf kondigde een
stem door den luidspreker aan, dat de Ph-
K.O.K. in zicht was en het meerendeel der aan
wezigen snelde het veld op, dat door een dun
ne sneeuwlaag bedekt was. Enkele minuten
later kreeg de Dragonfly grond onder de wielen
en rolde naar de plaats, waar de onder-haven
meester, de heer Asjes een oranjevlag had
ontplooid.
Het portier ging open en met een lenigen
sprong op het veld stond ir. De Kok temidden
van zijn vele vrienden en verwanten. Bloots
hoofds en zonder jas drukte hij steeds maai'
handen. Hartelijke woorden richtte men tot
hem en ook tot den heer Schmidt Crans, den
bekwamen chef-instructeur der Nationale
Luchtvaar tschool.
De fotografen deden hun werk, waarna de
beide vliegers het- clubgebouw betraden. Daar
werden zij door de heeren C. Kolff, voorzitter
van den raad van beheer der N. L. S. en jhr.
Van den Berg van Heemstede namens de Kon.
Ned. Ver. voor de Luchtvaart toegesproken.
Over zijn vlucht vertelde ir. De Kok, dat hij
gedurende de laatste etappes veel tegenwind
gehad heeft en zijn aanvankelijk plan, om
Vrijdagmiddag op Ypenburg te landen, niet
heeft kunnen volvoeren.
Vooral het einditraject (de vliegers startten
Zondagmorgen om 9.13 uur van Le Bourget)
was zwaar. Het zicht was slecht en dwong tot
laag vliegen, even boven de boomtopepn.
„Wij keken allebei of er geen kerktorens of
schoorstoenen in den weg stonden", aldus de
heer De Kok.
Hij vertelde nog op den heenweg sneller te
hebben gevlogen dan de Ah' Prance en de
Imperial Airways en op den terugweg de K. L
M. te hebben bijgehouden.
Wat Schmidt Crans vertelde.
De heer Schmidt Crans was, nadat de eerste
drukke oogenbilikken voorbij waren, gaarne
bereid het een en ander over den terugtocht
mede te deelen. Hij was een en al -lof over de
wijze, waarop de machine zich gehouden had.
Geen enkele moeilijkheid van eenige beteeke-
nis hadden zij met de motoren gehad. Met het
De Telegraaf ging Zondag prat op het vol
gende Eigen telegram uit Londen:
„Koning George heeft thans de gewoonte
aangenomen, eiken dag na de lunch een par
tijtje ping-pong te spelen. En zoo kan men
in den namiddag na het koffie-uurtje in een
der kamers van Buckingham Palace het getik
hooren van het ping-pongballetje.
De koning vindt het een uitstekende metho
de om, daar er weinig tijd overblijft voor
sportbeoefening in de open lucht, toch wat
lichaamsbeweging te krijgen. Meestal speelt
hij tegen een van zijn secretarissen of adju
danten. Er wordt snel en fel gespeeld. Soms
verliest de koning, vaak wint hij, want hij is
een zeer goed speler".
Een alleraardigst bericht, dat velen beha-
gelijk zal aandoen. Immers, men voelt eruit
dat die groote mogendheden nog zoo
kwaad niet zijn als zij (vooral tegenwoordig)
lijken! Al de alarmeerende berichten over lee
ningen van honderden millioenen om als-
maar-meer bommenwerpers, tanks, slagsche
pen, granaten enzoovoorts te koopen lijken
overdreven en onnoodig' schrikaanjagend als
men leest dat het Staatshoofd dagelijks ping
pongtmisschien wel met de medewerking
van de poes van Buckingham Palace om ballen
op te snorren die onder de kasten en de piano
gerold zijn. „Gut", zullen velen zeggèn, „ping
pongt hij iederen dag? Dat doen wij ook".
Het is te hopen dat dit Koninklijk voorbeeld
school zal maken. Hoe meer vredige dagelijk-
sche tijdverdrijven voor Staatshoofden en
staatslieden hoe beter. Een man die dagelijks
pingpongt is een vredig mail. Wij hebben er
de meening eens psychiaters over gevraagd en
hij zei dat hij zich geen gevaarloozer methode
kon voorstellen om „agressieve complexen af
te reageeren". Vertaald in het Nederlandsch
beteekent dit laatste ongeveer: „zich te bezin
nen als men neiging heeft, een ander te lijf te
gaan". Niet dat we vechtlust van koning
George verwachten zouden, maar als wij de
psychiaters goed begrijpen is ieder mensch
uitgerust met een min of meer agressief com
plex. En als men dan aan het hoofd van zoo
veel bewapening staat!
Zouden misschien Hit) ér, Mussolini en Sta
lin er ook niet iets voor kunnen voelen? Zoo'n
dagelijksch partijtje ping pong?.... respec
tievelijk met Goering, die wel niet zoo vlug zal
zijn, Badoglio, die ervan verjongen zal, en den
maarschalk Worosjilof, Volkscommissaris van
Defensie? De tijding van hun tafeltennisda-
den zou door de geheele wereld ontvangen
worden met een geestdrift, waarbij de be
langstelling voor koning George's ping-pong
ver in het niet zou verzinken. Vooral als ze
fel speelden, evenals hij dat doet. Want dan
was die felheid alvast verbruikt. Alleen zou
den Goering, Badoglio en Worosjilof zoo ver
standig moéten zijn niet te winnen. De adju
danten en secret ar i.cer. van koning George
kunnen zich dat blijkbaar wel eens veroorlo
ven, maar het lijkt bepaald dolle roekeloos
heid Mussolini in een ping-pong-partijtje te
slaan.
Daarom zou het ook niet verstandig zijn de
geweldigs mannen ooit tegen elkaar te laten
spelen. Dat moet men vooral nooit doen, zelfs
niet als zij elkaar ooit eens in politieke con
ferentie ontmoeten mochten.
Zij hebben elkaar namelijk (behalve Hitier
en Mussolini bij één gelegenheid) nog nooit
gezien en gesproken. Dit is overigens een van
de kleine tekorten, die zich wreken in de in
ternationale verstandhouding.
Tempo, Tempo
Op 3 Februari, des ochtends tegen
kwart over acht vertrokken ir. 1. E.
F. de Kok, directeur-generaal van
de Koninklijke, en Hein Schmidt
Crans van Ypenburg naar Neder-
landsch-lndië.
De heenreis«duurde tien dagen, het
verblijf in Indië 16 dagen en Zon
dagochtend tegen 12 uur landde
de sierlijke Havilland Dragonfly op
het besneeuwde vliegveld onder
de gemeente Rijswijk.
De tocht was volbracht in een
tempo, tot nu toe nog nimmer door
een sportvlieger bereikt.
weer- en vooral in Europa hadden de vlie
gers het echter minder goed getroffen. En
naarmate men Holland naderde, werden de
weersomstandigheden slechter.
In 7Vz dag zijn de heeren van Medan naai
den Haag gevlogen, een record voor sport
vliegers.
En dit record zou nog sprekender geweest
zijn als het alleen van de capaciteit der ma
chine of van het uithoudingsvermogen der
vliegers had afgehangen. In de vliegerij spe
len echter ook andere factoren een rol, onder
welke de weersomstandigheedn wel van beslis
sende beteekenis is. En deze factor heeft ons
aldus de heer Schmid Crans nog al eens
in den steek gelaten, vrijwel van Rangoon af.
In Brindisi wa>s het verschrikkelijk weer.
Zaterdagochtend heb ik eerst getracht langs
de westkust naai' Frankrijk te komen. Er was
echter geen doorkomen aan. Toen zijn wij over
de Apenijmen gevlogen en aan de oostzijde,
langs de Adriatische zee naar het noorden.
In Rome hebben wij getankt en zijn 'toen door
gegaan naar Lyon, Tegen 4 uur waren wij daar
en 's avonds om 7 uur zetten wij de machine
in Parijs neer.
Het laatste stuk was het zwaarste. Zicht was
er bijna niet en door zeer laag te vliegen kon
den wij door grond-oriëntatie de koers hou
den. Eerst langs een spoorlijn, toen langs de
schelde naar Numansdorp en zoo naar Waal
haven.
Maar het viel werkelijk niet mee om in dit
weer Ypenburg te vinden, zoo besloot de heer
Schmidt Crans zijn reisverhaal.
Vrachtauto door twee treinen
aangereden.
Bestuurder op slag gedood.
Op den onbewaakten overweg BeekPrin-
cenhage, ter plaatste Liesbosch, is Zaterdag de
zoon van den bierbrouwer Noren uit Princen-
hage met zijn auto door den sneltrein, die te
10.17 uur van Breda naar Roosendaal was ver
trokken. gegrepen. De auto werd over een af
stand van honderd meter meegesleurd, de heer
Noren werd op den berm van den weg geslin
gerd, waar hij zwaar verminkt bleef liggen.
Hij moet op slag dood zijn geweest.
Nadat deze aanrijding was geschied, naderde
de sneltrein uit Roosendaal naar Breda, ter
wijl de auto nog op de rails lag. De treüi reed
over den reeds zwaar gehavenden auto heen,
waardoor deze volkomen vernield werd.
DE AANLEG VAN HET VLIEGVELD
„NERHOVEN".
De eerste spade in den grond gestoken.
Onder zeer groote belangstelling van civiele
en militaire autoriteiten is hedenochtend een
begin gemaakt met den aanleg van het nieuwe
vliegveld „Nerhoven". bij Gilze-Rijen. De eer
ste spade is vandaag in den grond gestoken
en de minister van sociale zaken mr. M. Slin-
genberg heeft de Nederlandsche driekleur ge-
heschen boven het terrein, waar binnen af-
zienbaren tijd civiele en militaire toestellen
hun motorgeronk zullen doen hooren.
(Adv. Ingez. Med.)
De Stille Omgang.
Den eersten nacht 23000 deelnemers.
Gisternacht is de hoofdstad weer getuige
geweest van den Stillen Omgang, de bede
tocht, welke telkenjare tienduizenden man
nen aantrekt om te getuigen van hun geloof
in de II. Eucharistie.
Gelijk bekend is de deelneming aan den
omgang zoo uitgegroeid, dat eenige jaren ge
leden het jaarlijks herdenken van het Eucha
ristisch wonder van 1345 over twee Zondagen
moest worden verdeeld.
Dezen eersten Zondag waren 23.000 man
nen naar de hoofdstad gekomen, zestien
extra-treinen en tallooze autobussen voerden
de katholieke mannen uit Kennemerland en
Twente, uit Salland, Zeeland en Zaanland,
uit Westland en uit de Drentsche venen naar
de hoofdstad. Men zag er uit Nijmegen en
Leiden, Den Haag en Groningen, Tilburg en
Zwolle. Hilversum en Roosendaal. Amersfoort
en Gouda. De handelsreizigers en de katho
lieke jongens centrale hadden zich tot af
zonderlijke groepen vereenigd. De Noord-
Hollandsche Rijwielbond fietste ter beevaart
en kleinere groepen maakten een langen
marsch naar de hoofdstad.
Daar concentreerden alle groepen zich,
zonder eenig uiterlijk vertoon, bij het Spui,
waar de eerste groep omstreeks één uur in
de donkere steeg achter het Bagijnhof ver
dween om den omgang aan te vangen. Dooi
de Kalverstraat ging men naar den Dam,
waar voor Koningin en Vaderland werd ge
beden, verder over den Nieuwendijk. langs
Martelaarsgracht en Prins Hendrikkade,
waar op de nieuwe brug de zeevarenden in
gebed werden herdacht, door de Warmoes
straat en de Nes naar de lange brug. welker
einde wordt aangekondigd door de schutting
van de Rokin-demping. Daar stortte men een
gebed voor kerk en paus en voor de eenheid
onder de christenen Uit de Taksteeg ko
mend sloeg men rechtsaf, ten einde een
rondgang te maken rond de plaats, waar tot
19C8 de kerk van de heilige stede het stads
beeld sierde. Teruggaand door de Kalver
straat eindigde men den bidweg.
Daarna begaf men zich naar de onder
scheiden. voor iedere groep aangewezen,
kerken, om daar de H. Mis bij te wonen en te
communiceeren.
Het weer hield zich gelukkig goed. Het was
zacht vriezend weer en van gemeentewege
was er op de plaatsen, welke glad dreigden
te worden zand gestrooid. In groote regel
maat sloten jongelingen en grijsaards, ge
zonden en gebrekkigen. armen en welgestel-
den zich aaneen om stil en. ingetogen te bid
den. dat ons Vaderland moge gespaard blij
ven voor communisme en eiken anderen
vorm van modern heidendom.
Vier uur lang stroomden onafgebroken de
pelgrims toe. van wie voor een vlot ver
loop de helft voor den omgang de H. Mis
had bijgewoond. Tot de laatsten, die den
omgang maakten, behoorde de bisschop van
Haarlem, Mgr. J. P. Huibers, die daarna in
de kapel van het Bagijnhof een stille H. Mis
las
HET PRINSELIJK PAAR.
Het bericht, dat ingevolge den wensch van
Prinses Juliana en Prins Bern hard het prinse
lijk jacht den naam zal voeren van Piet Hein,
Neerlands meest populairen zeeheld, heeft bij
inwoners van Oud Delfshaven het plan doen
opkomen een plaquette te laten vervaardigen
met den beeldenaar van dezen grooten Delfs-
havenaar, teneinde deze aan te bieden aan het
algemeen comité van het nationaal huwe
lijksgeschenk ter plaatsing in het jacht.
(Adv. ingez. Med.)
TE WATER GERAAKT EN VERDRONKEN.
Zaterdagavond om ongeveer zes uur is de
22-jarige expediteurJ. Creemers te Roermond,
bij het schoonmaken van zijn vrachtauto aan
de loskade der Roer vex-moedelijk door uitglij
den te water geraakt en verdronken. Pas latei-
op den avond werd hij vermist.
Zondagmorgen om tien uur heeft men na
geruimen tijd dreggen het lijk opgehaald.
Creemers was de oudste zoon en kostwinner
van een gezin van dertien kinderen.
weg, wanneer U in deze
schoonmaaktijd iets
op te ruimen hebt, is
(Vraag en Aanbod)
13 re g e Is 3 0 cent,
elke regel meer 10centin
Jeugdig arts van zeedijk
gewaaid.
Slachtoffer verdronken.
Noodlottig- ongeluk te Spakenburg.
Zondagochtend is te Spakenburg de
25-jarige arts H. uit Amsterdam op
tragische wijze om het leven gekomen.
De heer H., die sinds enkele dagen de prac-
tijk waarnam van een der plaatselijke dokto
ren die kort geleden een operatie heeft onder
gaan, had omstreeks half negen zijn woning-
verlaten om per fiets een aantal patiënten te
bezoeken. Toen hij na eenige uren niet terug
keerde, ontstond groote ongerustheid. Onder
leiding van dokter Warmolts en de politie ging
men op onderzoek uit en zocht men den omtrek
af. een inwoner van Spakenburg heeft om
streeks het middaguur op den Zeedijk ton Zui
den van de haven de vreeselijke ontdekking
gedaan, dat het lichaam van den vermisto
onder aan den dijk in het water lag terwijl het
rijwiel zich nog op het droge bevond. Hij heeft
den drenkeling onmiddellijk op den kant ge
trokken, doch de levensgeesten bleken to zijn
geweken.
Men vermoedt, dat de heer H. dooi
den harden wind van zijn fiets is ge
waaid, togen den steenen glooiing,
welke een hoogte heeft van ander-
halven meter, is geslagen en vervol
gens in het water is terecht gekomen.
Aangezien het ter plaatste slechts on
geveer zestig centimeter diep is, neemt
men aan, dat de heer H. door den val
bewusteloos is geraakt en daarna in het
water is gestikt. Het ongeluk moet
tegen negen uur zijn gebeurd.
De Zwitsersche voetballers waren er Zater
dag al. Zij hebben toen het Stadion bezocht
en Schiphol ook. „Zij waren allen opgetogen
over het Nederlandsche landschap en vonden
de polders van ons land even mooi als hun
eigen bergen", zegt een Amsterdamsch blad.
Laten we ons dat nou goed herinneren als wij
in Zwitserland gaan spelen. Dan moeten wij
daar natuurlijk zeggen, dat wij de bergen van
hun land even mooi vinden als onze polders.
Dit is nu blijkbaar de nieuwste vorm van
internationale beleefdheid. En waarom ook
niet? Het werd tijd, dat er eens wat anders
kwam en wat hindert het dat bergen en pol
ders een beetje moeilijk-vergelijkbare schoon
heden zijn? Die Zwitsers hebben natuurlijk,
niets wetende van onzen veeteelt en land
bouw en onze drainage-moeilijkheden, ge
dacht: „Wat een voetbalvelden! Dit heele
land bestaat uit voetbalvelden!" Bovendien
hebben zij geen polders en is niets zoo
aardig als dat-wat-je-niet-hebt. Wij zouden
immers dolgraag een paar groote bergen heb
ben. desnoods maar één, met wat echte eeuwi
ge sneeuw erop, midden in onze polders? Nu
dan!
Als die Zwitsers wisten dat het Initiatief
Comité Amsterdam (I.C.A.) het plan had een
berg te bouwen bij het Kalfje, met een res
taurant op den top en een tandradbaantje,
zouden zij misschien heelemaal niet verbaasd
zijn. Want wellicht zint het Züricher I. C. A.
op een klein poldertje. in werkverschaffing uit
te voeren, en zit het ijverig uit te rekenen
hoeveel het wel kosten zou om een stukje
Züricher See af te dammen en leeg te pom
pen, opdat de bevolking de grootsche sensatie
kan smaken beneden See-peil te gaan wan
delen
Enfin, we zijn toch gevleid met het compli
ment. De Haarlemmermeerpolder even mooi
als de Jungfrau, de Matterhorn, de Grosse
Scheidegg! Wie onzer had er ooit aan ge
dacht? Zoo ondankbaar is een mensch over
wat-ie wél heeft!
Voor uitgedunde Boschjes en
het gezag van Hermandad.
Wij in den Haag hebben velerlei zorgen-
van-den-dag.
Ik zal er u wat van vertellen, doch gij moet
mij beloven er niet verdrietig om te worden.
Want dat zou ik niet op mijn geweten wil
len hebben.
Daar hebt ge de Scheveningsche Boschjes.
Die kent u allemaal wel. Het is een stukje
mooie natuur. met nèt-geharkto paden en
propere bankjes, waar wij. Hagenaars, aller
lei goeds mee doen. In onze jeugd hebben wij
er gespeeld, in onze tweede jeugd hebben wij
er lief gehad en als de zon onzes levens lang
zaam. langzaam over haar hoogtepunt heen
glijdt naar den einder der eeuwige vergetel
heid, zoeken wij er de tijdelijke vergetelheid
van den dagelijkschen sleur bij het gadeslaan
van kinder juffers, roodborstjes en het nieuwe
teere groen aan de struiken.
Die Boschjes, d e Boschjes zijn ons lief en
dierbaar Wij zouden er geen kwaad van hoo
ren en geen nieuwigheid in willen dulden
maar de nieuwigheid is gekomen: ruwe man
nen met scherpe bijlen en wreede zagen, die
links en rechts boomen vellen. Wij hebben
alarm geslagen met ingezonden stukken in
de krant en de Plantsoenendienst heeft ge
antwoord:
De Boschjes worden uitgedund. De Bosch
jes worden uitgedund, omdat de rhododen
drons zon noodig hebben.
Wij hebben geantwoord „mijnheer de
redacteur, mag ik om een plaatsje in uw veel
gelezen blad verzoeken, bij voorbaat mijn
dank. Wij hebben geantwoord: Maar,
heeren van den plantsoenendienst, wij heb
ben heelemaalniet om die rhododendrons
gevraagd. Integendeel, mijnheeren, wij vin
den die rhododendrons heelemaal niet mooi.
En wij moeten van die zoogeheeten uitdun-
nerij niets hebben, hoort ge niets
Maar de Boschjes worden uitgedund. En
de Plantsoenheeren storen zich niet aan onze
klachten en bedreigingen.
Dat is onze zorg nummer één.
Onze tweede zorg is echter van ernstiger aard.
Wij maken ons ongerust over de veiligheid in
onze stad. Binnen enkele weken is hier een
overval op een post-auto geschied, midden in
het centrum van de stad op klaarlichten dag.
En enkele tientallen dagen daarna was er die
verschrikkelijke wreede en sinistere moord op
den Haarlemschen garagehouder.
En eigenlijk heeft het poütie-onderzoek in
geen van deze twee gevallen eenig tastbaar
resultaat gehad. En dat vervult ons met wer
kelijke zorg.
Er zijn hier in den Haag in het verleden
tal van misdaden onopgelost gebleven. Dan
brak er ongerustheid uit, maar na enkele
maanden was dit allemaal weer vergeten.
Doch zoodra komt er als nu wéér zoo
iets voor. wéér een onopgehelderd misdrijf
of men gaat die oude onopgehelderde gevallen
weer oprakelen en gaat, fluisterend, de politie
verwijten maken.
Ik geloof dat de zorg voor onze veilig
heid menschelijk en begrijpelijk is, doch het
verwijt aan het adres van de politie onrede
lijk. Wat weten leeken van politioneele din
gen en methoden en mogelijkheden?
Het is voor ons politiecorps te wenschen dat
het er in slagen zal deze beide misdaden op
te helderen. En niet voor dit corps alléén
natuurlijk.
Maar: onze Haagsehe politie heeft ernstig
aan gezag ingeboet den laatsten tijd door de
bekende kwestie van 't Sant, waarvan wij
trouwens niets meer hooren. En zij kan bést
wat prestige- en gezagsversterking gebruiken.
En dat wij daarover zorg hebben is zeer wel
begrijpelijk en te billijken.
Mr. E. ELLAS.
Vrachtauto door trein
meegesleurd.
Twee inzittenden gewond.
Op den onbewaakten spoorwegovergang aan
de Koenenkade bij den Amstelveenscheweg
te Amsterdam, is Zaterdagmorgen een vracht
auto door een trein gegrepen. De vracht
auto werd over een afstand van honderd
meter meegesleurd, van de inzittenden werd
de chauffeur, levensgevaarlijk en diens
knecht lichtgewond.
De auto, die van Aalsmeer kwam, een Ford
vrachtwagen, welke niet geladen was, behoort
aan de meelfabriek malerij „Boerenbelang",
te Ouder-Amstel. Tijdens een vrij hevige
sneeuwbui reeds de wagen, die bestuurd werd
door den 31-jarigen Griffioen, terwijl naast
hem de 22-jarige knecht Rietveld was ge
zeten, over de Koenenkade, een dwars door
het land loopende smallen weg, ofschoon het
uitzicht ter hoogte van den overweg goed is,
is het zeer wel mogelijk, dat de voorruit van
de cabine met natte sneeuw bedekt is geweest
waardoor een onbelemmerd gezicht op den
weg bemoeilijkt zou zijn geweest. Hoe het zij,
de vrachtauto, bereikte den overweg gelijk
tijdig met het van Aalsmeer in vrij snelle
vaart naderende locaaltreintje. De bumper
van de locomotief trof den vrachtauto in de
flank, hetgeen een klap veroorzaakte, die tot
ver in den omtrek hoorbaar was. De auto
raakte met het voorste gedeelte aan den bum
per vast, met het gevolg, dat de wagen, of
schoon de machinist onmiddellijk na de bot
sing tegenstoom gegeven en krachtig geremd
had, over een afstand van honderd meter
werd meegesleurd, waarna hij, volkomen ver
nield, in omgekeerde richting terzijde van de
spoorbaan liggen bleef.
De chauffeur was op een afstand van on
geveer zestig meter van de plaats der botsing
uit de cabine geslingerd waar hij, badend in
zijn bloed, naast de rails bleef liggen.
De knecht zat in de cabine tusschen de
wrakstukken bekneld.
Plurilaterale overeenkomst
mogelijk?
De experts van de landen der Oslo-
groep, te weten België, Denemarken,
Finland, Luxemburg, Nederland, Noor
wegen en Zweden, die te 's-Graven-
liage op uitnoodiging der Nederland
sche regeering waren bijeengekomen,
hebben Zaterdag hun werkzaam
heden, welke in een geest van goede
verstandhouding en vriendschap,
onder leiding van dr. Ilirschfeld, di
recteur-generaal van handel en nij
verheid, zijn gevoerd, beëindigd.
Na bestudeering van de maatrege
len, welke in elk der landen, tenge
volge van de crisis zijn genomen, heb
ben de experts in een eindrapport,
dat zij aan hunne respectiecvelijke
regeeringen voor zullen leggen, de
gevolgen, welke zullen kunnen ge
geven worden aan het initiatief van
dr. Colijn ter verruiming van het in
ternationaal handelsverkeer, onder
het oog gezien.
In dit rapport namen de experts, zonder de
bestaande moeilijkheden te onderschatten,
zekere aanstonds te verwezenlijken mogelijk
heden tot uitbreiding van net handelsverkeer
in het kader van een plurilaterale overeen
komst en van aanvullende bilaterale regelin
gen in beschouwing.
Het rapport der experts ziet voorts nog on
der het oog het nut van het aanbrengen van
enkele modeficaties van practischen aard in
den tekst der Oslo-groep.
Het program van actie, dat door ae experts
in hun bijeenkomst is uitgewerkt, ware te
onderwerpen aan een conferentie van gedele
geerden van de respectieve regeeringen.
Aan het slot van hun rapport hebben de
experts nadruk gelegd op het groote nut der
hervatting van conta'ct tusschen gedele
geerden van de landen der Oslo-groep en zij
bevelen hunnen regeeringen aan, dit contact
ook voor de toekomst te verzekeren.
