De Oranjeploeg
wint met 2-1 van Zwitserland.
Niew wereldrecord
zwemmen
De Districtswedstrijden.
Gymnastiek uitvoering
van „Concordia"
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND.
MAANDAG 8 MAART 1937
H A A R t E M'S D A G B E A D
Wedstrijd, zonder enthousiasme.
Zie voor het uitvoerig verslag
NederlandZwitserland pagina 6
De Zwitsers toonden hun groote vreugde,
toen zij tegen het einde van den wed
strijd de eer konden redden.
400 m. schoolslag dames
Uit KopenhagenTijdens internationale
zwemwedstrijden te Kopenhagen slaagde de
Duitsohe zwemster mëvr. Martha Engfeldt
Genenger er in, het wereldrecord over 400 M.
schoolslag voor dames met 5.6 sec. te verbete
ren en te brengen op 6 min. 19.2 sec. Het oude
wereldrecord stond sedert 1 October 1933 op
naam van.de Japansche Olympische kampioe
ne Hideko Mayehatta met een tijd van 6 min.
24,8 sec., te Tokio gevestigd.
Ook het jonge Deensche zwemstertje Inge
Soenensen bleef met een tijd van 6 min. 20,8
sec. precies 4 seconden beneden het wereldre
cord van de Japansche zwemster.
Op de 200 M. vrije slag vestigde Ragnhild
Hveger een nieuw Deensch record door dezen
afstand in den tijd van 2 min. 26.5 sec. te
zwemmen. Het wereldrecord op dezen afstand
staat op naam van Willy den Ouden met een
tijd vair 2 min. 25,3 sec., in het zelfde zwembad
in 1935 gevestigd.
HET OOSTELIJK ELFTAL.
De Oostelijke sub-commissie der T.C. heeft
het volgende Oostelijk elftal gekozen voor de
districtswedstrijden te Groningen:
Doel: L. Halle (Go ahead).
Achter: Weber (A.G.O.V.V.) en Kolde-
wijn (Heracles).
Midden: Beynvoort iQuick N.), Gabriels
(A.G.O.V:V.)en Roelofs (Go ahead).
Vóór: Nagels (Enschedé). Visser (Tuban-
tia), Ten Duys (Enschedé), Heetjans (P.E.C.)
en De Vries (Go ahead)
Zaterdagavond werd onder groote belang
stelling in de Gemeentelijke Concertzaal een
uitvoering gegeven door de Gymnastiek- en
Schermvereeniging „Concordia'.', onder lei
ding van den heer J. M. Berrevoets. Leidster
voor de meisjes-af deeling van Haarlem-Noord
was mevr. A. Haze voet—Tijm.
Na een opmarsch van de ongeveer 300 deel-
nemenden, van groot tot klein, van senior tot
kleuter, sprak de voorzitter, de heer F. G. J.
van den Berg, enkele inleidende woorden. Het
verheugde hem, dat de vereeniging na een ju
bileum op volle kracht is gebleven. Hij wekte
turners en toeschouwers op tot deelneming en
bezoek aan de op 12 Juni te houden Lighal-
uitvoering,waaraan ook Concordia zal deel
nemen. Voorts bracht hij dank aan het orkest
vair „Kracht en Vlugheid" uit Utrecht voor
zijn .medewerking aan deze uitvoering.
Na een in vorm en inhoud prachtig geslaag
de vrije oefening door de honderdtallen Con-
cordianen tegelijk uitgevoerd, kwam één van
de sterkste zijden van de vereeniging naar
voren: het kleuterturnen door de kinderklasse.
En tegelijk viel hier op één van de opmerke
lijkste eigenschappen van den leider: het ver
mogen tot samenstelling van nummers, die
doen denken aan een show, maar waarbij
alle effecten ten volle verantwoprd zijn, ook
in gymnastischen zin. Terecht besloeg het al
leraardigste kleuternummer veeltijd, maar
voor geen enkelen toeschouwer te veel.
Het hierna volgende nummer bewees, dat
de programma-samenstelling, of in elk geval
de volgorde van de nummers, een betere op
lossing had kunnen vinden. Na het levendige
en natuurlijke kleuterturnen kwam ri.l. on
middellijk een nummer (baloefeningen door
meisjes op schuine banken) dat levendigheid
miste en kunstmatig was o. i. zelfs gezocht.
Een andere plaats op het programma zou dat
nummer zeker meer succes hebben bezórgd.
En wat ook de samenstelling van het pro
gramma betreft na de pauze kwamen enkele
hiaten voor die bij andere keuze of andere op
volging niet waren voorgekomen.
Klassikaal brug in groote oefeningsverschei
denheid door alle jongens schonk de overtui
ging dat op bijzondere wijze naar goede af
werking wordt gestreefd. Goed waren ook de
vrije oefeningen op en van de plaats door
meisjes al kunnen wij het met de samenstel
ling van de'oefeningen uit allerlei o.i. niet bij
een hoorende stijlen niét geheel eens zijn, een
opmerking die ook geplaatst kan worden ten
opzichte van de knots-oefeningen door da
mes en de oefeningen in vloeienden vorm door
meisjes.
Maar aantrekkelijk waren deze drie num
mers zeker ook door de verscheidenheid in
vormen en opstellingen, en tevens door de
Deze afbeelding toont wél overduidelijk,
dat de populaire Haarlemsche Gymnas
tiek- en Schermvereeniging „Concordia",
die Zaterdagavond een goed geslaagde
uitvoering in de Gemeentelijke Concert
zaal gaf, over een groot aantal goed-
geoefende turnsters en turners beschikt.
Onze fotograaf kiekte hen, juist toen
zij den opmarsch volbracht hadden.
Het Zuidelijk elftal.
Blijkens een bericht in „De Crt." is het
Zuidelijk elftal als volgt samengesteld:
Verwijmeren (N.A.C.) d.; R. Pijpers (Roer
mond» en' v. d. Hoven (Longa) a.; Pellikaan
.Longa). Kools (N.A.C.) en H. Pijpers (Roer
mond) m,
Vonderhoff (Juliana), Vissers (N.A.C.),
Krijgh (B.V.V.), Hólthuysen (M.V.V.), en v.
Beek (B.V.V.) v.
Reserves zijh: Mes (Willem II), Trimbach
(N.O.A.D.)Vroomen (Miranda), Trouwen
(Helmond)Schlangen (Willem II).
In verband met de kampioenscompetitie
zijn de spelers van P. S. V. niet beschikbaar.
P. Er zijn van die voetbalwedstrijden
tusschen de vertegenwoordigende ploegen
van landen, die vooraf niet zoo erg veel be
langstelling wekken, dan voor een niet volle
„zaal" gespeeld worden en tenslotte door hun
spelverloop geweldige opwinding veroorzaken.
Wedstrijden, waarvan weinig verwacht werd
en die toch een speciale plaats veroveren in
de voetbalgeschiedenis. Daartegenover zijn
er andere, waarover tevoren veel te doen is,
die dan, en niet in de laatste plaats daar
door, wel voor een vol huis gestreden wor
den, maar in hun verloop een teleurstelling
worden. Van die wedstrijden, die heel gauw
we®- vergeten zijn.
Een van de laatste soort was de strijd die
Zwitserland, en Nederland dezen Zondag in
het Olympisch Stadion uitgevochten hebben.
Een wedstrijd, die geen geschiedenis zal.ma
ken.
Niet dat er slecht gespeeld is. Af en toe, bij
vlagen wgs het zelfs heel goed, aardig om
te zien voor fijnproevers, maar wij herinne
ren ons bijna niet, zoo'n tammen, passieloo-
zen wedstrijd van de oranjeploeg gezien te
hebben als dezen. De omstandigheden waren
er natuurlijk wel naar, een heel zwaar veld
en fijne sneeuwval met slechts een korte
onderbreking na de rust.Het was koud in
het Stadion en het publiek moet er unaniem
behoefte aan hebben gehad, opgewonden te
klappen en met de verstijvende voeten te
trappelen, het moet er naar verlangd heb
ben, gloeiende angstgolven om de veiligheid
van het Nederlandsche doel naar het hoofd
te voelen stijgen. Maar de inspiratie tot het
een zoowel als het ander kwam maar zeer
karig. Ook het publiek gedroeg zich uiterst
tam Er was niet voldoende om het tot op
winding te brengen.
Hoewel het veelbelovend begon. Toen de
Oranjeploeg verscheen, bleek, tot vreugde
volle verrassing van duizenden, dat Bakhuys
er tenslotte toch bij was. Hoe gaarne men
ook Lungen eens had zien spelen, het zien
van de krachtige figuur van den beproefden
middenvoor deed de .menigte goed.
Maar een verdere verrassing heeft deze
partij ook al niet gebracht. Nederland heeft
gewonnen en volkomen verdiend. Dat tegen-
punt voor Zwitserland ..had niet gehoefd" en
ir is na de rust een flinke periode geweest,
waarin de onzen den voor-sprong zeker groo-
ter hadden kunnen maken. Toen gaven zij
blijk van een zoo groote, tijdelijke, superiori
teit, dat goals hadden moeten volgen. Maar
zoo ver wilde het nu juist niet gaan. Er werd
te mooi, te handig, te weinig fel, in den goe
den zin des woords, gespeeld. Anderiesen
"a»as. na: een weinig brilliante eerste helft,
in deze periode in 'zijn besten vorm. Paauwe,
v. Heel, v. Nellen, Wels, Vrauwdeunt, zij al
len verrichtten wondere staaltjes van han
digheid, maar in de buurt van het doel raak
te het telkens mis. Dah werd er te kort ge
speeld. slecht geplaatst en schoten bleven
vrijwel uit. Er was niets te bekennen van
een verbeten wil. om het mooist mogelijke
resultaat te bereiken; er werd wel hard ge
werkt. om mooi voetbal te spelen en op dit
gebied viel er dan ook inderdaad veel te ge
nieten. Het was, alsof onze spelers den Zwit
sers wilden toonen, dat zij heusch even kun
dig, even pretty", zooals de Engelschen het
noemen, konden spelen, als zij. Dit doel werd
bereikt, maar het doel niet. Resultaten van
dit fraaie spel bleven uit, zooals ook bij de
Zwitsers het geval was.
In de eerste acht minuten van den wed
strijd toonden onze gasten, waartoe zij op
het gebied van zuiver, welberekend samen
spel in staat waren. Dat was niet mis en het
duurde zoolang als onze spelers nog niet op
toeren waren, zich nog niet op dit speltype
hadden ingeschoten. Toen het eenmaal zoo
ver was, werden de Zwitsers de minderen en
dat bleven zij verder eigenlijk tot het einde
toe. Het Zwltsersche voetbal heeft ook al de
Midden-Europeesche beroepsallure aangeno
men van sierlijk veldwerk, dat ten koste gaat
van de effectiviteit voor het doel.
De menigte kreeg reden tot juichen, toen
Vrauwdeunt in de eerste speelhelft een vol
maakte throughpass voor de voeten van
Bakhuys legde en deze op zijn beproefde ma
nier den bal in het doel kogelde. En nog eens
na de rust, toen v. Spaendonck alleen voor
den Zwitserschen doelman kwam. Zijn schot
werd door Bizzozero gestopt, maar sprong
van dezen terug 'en Vrauwdeunt benutte de
gemakkelijke kans. Toen stond het 20 en
daarna hadden er meer goals kunnen vol
gen. Er kwam echter de periode van mooi
spel zonder resultaten, in een tam tempo,
zonder begeestering, zonder overtuiging
bijna. Het tegenpunt van Zwitserland, gevolg
van een zwak moment in onze achterhoede,
kwam te laat om den hartstocht er nog in te
brengen en zoo ging de wedstrijd min of
meer als een nachtkaars uit, met een zeer
normaal resultaat en in de beste stemming.
Een bijzonderheid, en zeker een verheu
gende, was wel, dat de scheidsrechter zich
voor de rust' slechts tweemaal genoodzaakt
had gezien, een'vrij en schop toe te kennen,
eenmaal tegen elk der partijen en na de
rust zelfs heelemaal niet meer voor andere
overtredingen dan hands of buitenspel had
te fluiten. Ik hoop, dat' er vele Nederlandsche
scheidsrechters aanwezig waren, want voor
hen was er wel wat te leeren. Velen van hen
zouden, oordeelende naar de competitiewed
strijden, die wij dit seizoen zagen, ettelijke
maien voor vrije schoppen hebben gefloten,
want er Hepen vaak genoeg spelers onzacht
•tegen elkaar aan. (voor de meeste scheids
rechters tegenwoordig al reden genoeg, om
het spel „binnen de perken" te houden).
Sche dsrechter 'Baert ljet deze botsingen,
for volkomen terecht, toe en de goede ver-
Martha EngfeldtGenenger.
standhouding werd er geen oógenblik door
verstoord. Er kwamen ook geen geniepighe
den voor en de leiding bleef in vaste handen.
Maar niet iedere arbiter is een Baert helaas.
Tegen Noorwegen scoorde de debutant de
Bock '.t laatste doelpunt, tegen Duitschland
deed v. Spaendonck in zijn eersten wedstrijd
hetzelfde, tegen Zwitserland maakte de de
butant Vrauwdeunt het laatste doelpunt
weer. Een coïncidentie op zichzelf. Vrauw
deunt was overigens een gedecideerd succes.
Als hij zijn tegenwoordigen vorm weet te be
waren, is zijn plaats verder wel verzekerd en
dan zal, als Smit weer fit is. v. Spaendonck
wel moeten wijken.
Den besten speler van het veldvond ik
dezen keer wel Caldenhove. Hij was overal
en maakte practisch geen fout. De Longa,-
man v. d. Hoven deed genoeg zijn best, maar
af en toe moest zijn collega hem toch bij-
springn. Van Heel en Paauwe demonstreer
den weer merkwaardige handigheid en kijk
op den bal. Van Nellen en Wels stichtten
vaak verwarring in de vijandelijke achter
hoede. Bakhuys speelde, of hij nooit van een
zwakken enkel gehoord had. Anderiesen
herstelde zich prachtig na een zwak begin,
Halle tenslotte deed enkele dingen met veel
bravoure, maar maakte ook eenige fouten,
die echter geen fatale gevolgen hadden.-
De Zwitsers hadden een zeer homogene
ploeg, zonder buitengewone uitblinkers. Zij
speelden keurig, rustig, vaak mooi zuiver
voetbal, maar zij slaagden er niet in. de on
zen in gevaar te brengen en daardoor op te
zweepen tot dat felle enthousiasme, dat wij
van hen hebben leeren verwachten.
Een zwaar veld, irriteerende sneeuw, tempe
ratuur om het vriespunt (copyright de Bilt)
ach als de zon had geschenen op een
droog veld, hoeveel enthousiaster zou deze
strijd gestreden-zijn. Helaas, het is nog geen
lente.
Het programma vastgesteld.
Het programma voor de competitie om
het landskampioenschap luidt als volgt:
14 MAART: AjaxGo ahead.
Be QuickFeijenoord.
21 MAART: P.S.V.—Ajax.
Go aheadFeijenoord.
29 MAART: (2e Paaschdag)
P.S.V.Be Quick.
11 APRIL: FeijenoordAjax.
Go aheadP.S.V.
18 APRIL: Ajax—P.S.V.
Be QuickGó ahead.
25 APRIL: Be Quick—Ajax.
P.S.V.Feijenoord.
9 MEI: Go aheadBe Quick.
FeijenoordP.S.V.
16 MEI: (le Pinksterdag):
AjaxBe Quick.
FeijenoordGo ahead.
23 MEI: P.S.V.—Go ahead.
Ajax—Feijenoord.
30 MEI: Go ahead—Ajax.
Be Quick—P.S.V.
6 JUNI: FeijenoordBe Quick.
begeleidende muziek, die bij Concordia altijd
goed verzorgd is. De knotsoefeningen (terecht
niet knotszwaaien genoemd) stonden mas
saal zeker 't hoogst, en het gebruik, dat van
bedoeld gereedschap kan worden gemaakt,
vond een gelukkige uitdrukking.
Het persoonlijke nummer vrije oefeningen
was helaas niet volledig, daar door bijzondere
omstandigheden hier het heeren-element
moest ontbreken, Maar de dames S. Smit en
C. Kwant deden het hare, om dit nummer,
voorzoover het damesturnen betreft, volledig
te doen slagen.
De massale vrije oefeningen van de heeren
gaven den indruk, dat de vereeniging in dit
onderdeel is vooruitgegaan. Het brugnummer
was op zichzelf niet kwaad, maar toen voor
zóo'n groote- vereeniging als Concordia onvol
doende. Wel wat al te sterk steekt dat turnen
af bij de toestelgymnastiek, die door meisjes
en dames dezen avond te zien werd gegeven.
Vooral in haar ringen-nummers viel buiten
gewoon werk te genieten.
De dames-seniores traden voor het eerst op.
In een nummer, door ouderen gegeven, schuilt
altijd een gevaarlijk element. Zoodra bij het
publiek de lachlust om welke reden dan oek
wordt opgewekt, is zoo'n nummer verloren.
De wijze van optreden van de Concordia-
seniores was evenwel van dien aard, dat bij
haar de lust tot deelnemuig aan de volgende
uitvoering zonder twijfel versterkt is. Het pu
bliek ontving haar nummer dan ook met groo
te waardeëring.
Als slot van de uitvoering werd een dans
uit de jubileum-revue gegeven, een dans
nochtans, die ook in deze uitvoering op haar
plaatst was. Sterker, die nummer was het
glanspunt van den avond. Costumeering en
belichting dekten hier geen leegte. Na dit
nummer brak dan ook een storm van applaus
los. Trouwens, den geheelen avond stelde het
publiek de fraaie verrichtingen terecht op hoo-
gen prijs.
