IVOROLlfvll
Oslo-Staten in April te
Brussel bijeen
Kunst in Haarlem
en daarbuiten
Het minste tandbederf
WOENSDAG 31 MAART 1937
HAARLEM'S DAGBLAD
3
De experts van de zes landen, die
het z.g. Oslo-blok vormen, zullen vol
gens den Brusselschen Correspondent
van de „Metropole" te Brussel bijeen
komen teneinde een conferentie van
de gedelegeerden der betrokken re
geeringen voor te bereiden. Naar het
Alg. Hbld. meent te weten, zou de
bijeenkomst op 12 April te Brussel
beginnen.
Het verblijf van Prinses en
Prins te Monte Carlo.
Prinses Juliana en Prins Bern hard. die zich
thans onder den naam graaf en gravin Stern
berg te Monte Carlo bevinden, hebben zich
Dinsdagmorgen naar de „Monte Carlo Coun
try Club" begeven, waar Paaschtennistour-
nooien gehouden worden. De koninklijke
gasten speelden zelf eenige partijen en keer
den vervolgens naar hun hotel terug, dat zij
slechts weer verlieten voor een autotocht.
Brutale inbraak te Rotterdam.
Dieven maken een flink bedrag buit.
In den nacht van Zaterdag op Zondag heb
ben dieven hun slag geslagen in het kantoor
van de toffee- en caramelfabriek „Gilda" (Gil
let en Davids) aan de Korenaarstraat 51 te
Rotterdam.
De dieven hebben alle lessenaars in het
kantoor opengebroken en ook de brandkast
in het privékantoor geforceerd. Hieruit is een
bedrag van f 2800 gestolen.
Zij hebben voorts een aantal dames arm
bandhorloges, sigarettenaanstekers en porte
feuilles, reclametartikelen, die de firma aan
haar clientèle geeft, meegenomen. Ook de
kleine kas en de postzegelkas zijn leeggehaald.
Aangezien er in diverse lessenaars nog wat
kleingeld is blijven liggen vermoedt men, dat
de inbrekers in hun werk gestoord zijn.
Het is mogelijk, dat de ongewenschte bezoe
kers via een schutting aan de achterzijde het
pand zijn binnengekomen, doch het onderzoek
dat de politie met speurhonden heeft ingesteld,
heeft, daaromtrent nog geen zekerheid ver
schaft.
De firma is tegen inbraak verzekerd.
De dieven hebben bovendien een aantal ef
fecten meegenomen, die voor de firma een
waarde van f 53.000 vertegenwoordigen. Aan
gezien deze aandeelen evenwel van de N.V
zelf zijn en niet op de beurs verhandeld wor
den, zoodat er onmiddellijk duplicaten van
kunnen worden uitgegeven, zijn deze papieren
voor buitenstaanders van geenerlei waarde.
Visscherij aan de Palestijnsche
kust.
Pioniersarbeid onder Nederlandsche leiding.
'HAIFA, 30 Maart (A.N.P.) Het zal den
Nederlandschen lezer interesseeren te verne
men dat Palestina op het punt staat een
nieuw gebied van bedrijvigheid open te leggen
waraan Nederland door talrijke banden van
traditie is gebonden, n.l. dat van de visscherij.
Des te belangwekkender zijn deze experimen
ten, omdat de leiding van dezen pioniers
arbeid in handen ligt van iemand, die meer
dan twintig jaar in aanraking is geweest met
de Nederlandsche scheepvaart als agent van
de K.PM. op Sumatra en Java en die nu met
groote toewijding den grondslag tracht te
leggen voor een nieuwe bedrijfstak, waarvan
hij verwacht, dat ze aan honderden werk en
een bestaan zal verschaffen.
Als bij zooveel, dat in Palestina tot stand
is gebracht, zijn de moeilijkheden legio, wat
echter nog niet hoeft te beteekenen dat men
aan het uiteindelijke succes moet wanhopen.
In dit geval ligt de voornaamste moeilijkheid
in het ontbreken van behoorlijke havenplaat
sen. Hoewel daarmede nog lang niet alles is
gezegd brengt toch het feit, dat het hier
een geheel nieuwe bedrijfstak betreft vanzelf
sprekend mede een nijpend gebrek aan ge
schoold personeel, terwijl de onbekendheid
met de portee van de zaak in vele gevallen
steun achterwege doet blijven, zelfs van die
zijden, die met de verwezenlijking der plannen
hét meest gediend worden.
Wat de aanlegplaatsen betreft is het ook
geenszins eenvoudig. Het gebied langs de
zee op een bepaalden afstand van de strand-
lijn is staatsdomein en in verband met de
stia.e ;ische beteekenis van de Palestijnsche
kust wordt daar niet licht over gedacht.
Slechts samenwerking tusschen de regeering
en de Joodsche instituten kan de voorwaarden
scheppen voor de uitoefening van het vis-
sci erijbedrijf.
Palestina importeert momenteel jaarlijks
voor ongeveer 200.000 pond sterling aan visch,
daarbij is nog gerekend wat Italiaansche
visschers die hun netten uitzetten in het
Oostelijk bekken van de Middellandsche Zee,
hier aan wal brengen. Men meent dat er
emnlooi bestaat voor een vloot van zeker 25
trawlers en 50 andere visscherschepen. Voor
de volkshuishouding van een land als Pa
lestina is dit van niet geringe beteekenis.
In vergelijking hiermede is het begin, dat
men heeft"gemaakt ook zeer bescheiden. Tien
man personeel werken op de trawler, welke
oorspronkelijk op particulier initiatief van
den heer Fraenkel in de vaart werd gebracht;
het is nu tevens opleidingsvaartuig waar aan
de Jewish Agency" en de „Palestijnsche
Joodsche Arbeidersfederatie" hun steun ver-
leenen. opdat men zoo snel mogelijk een aan
tal ervaren visschers ter beschikking zal heb
ben.
De ..Bikura" heet het scheepje van den
heer Fraenkel, waarmede de Joodsche vis-
scherij-vTag over de zeeën wordt gedragen. Het
meet 37 ton. werd door hem zelf in Italië
gebouwd, nadat hij een vergeefschen kruis
tocht door Nederland. Frankrijk en Engeland
had gehouden om iets voor het doel geschikt
te vinden.
Einde 1934 heeft hij. te zamen met den
heer Goldberg uit Soerabaja nu te Tel Aviv
de Palestine Boat Building Company Ltd.
opgericht, welke maatschappij echter mank
gaat aan'hetzelfde euvel als de visscherij, n.l.
geen vrije plaats langs de kust om een werf
te plaatsen.
Zoo moet men voorloopig nog blijven aan
zien. dat allerlei mogelijkheden nog onbenu
blijven, totdat ook daarvoor het uur zal zij;
geslagen.
De moeilijkheden by het
U. S. O.
K. R. O. wil contract nog niet
verlengen.
Mededeelingen van omroepzijde.
Onlangs hebben wij melding gemaakt van
een geschil, dat was gerezen tusschen de leden
van het Utrechtsche Stedelijke Orkest en het
bestuur van dat orkest. Daar in Utrecht ge
ruchten de ronde bleven doen, heeft genoemd
bestuur vorige week gemeend in een pers
conferentie van zijn zienswijze te moeten
blijk geven. In deze conferentie werd o.m.
gezegd, dat de dirigent van Goudoever, over
wiens leiding bij de orkestleden ontevreden
heid bestond, ziekteverlof had gekregen. Na
afloop van dit verlof hoopte men, dat de diri
gent zich weer aan zijn taak zou kunnen wij
den. Bij de uiteenzettingen werd ook de naam
van den K. R. O. genoemd, voor welken om
roep het U.S.O. naar men weet. optreedt. De
leiding van den K. R. O. heeft hierin aan
leiding gevonden van zijn standpunt blijk
te moeten geven, waarbij allereerst opge
merkt woi'dt, dat men gemeend heeft tot nu
toe buiten het conflict te moeten blijven, daar
men alles wilde vermijden, dat maar in den
zin van partijstelling zou kunnen worden
uitgelegd. Verder wordt o.m. van K.R.O.-zij-
ae verklaard:
Van de zijde van het U.S.O.-bestuur is de
bewering gelanceerd, dat er dezerzijds nimmer
klachten zijn geuit over den artistieken gang
van zaken. Ook beroept men zich er op, dat
toch bij de viering van het 10-jarig bestaan
van den omroep waardeering is geuit voor het
U. S. O.
Bij herhaling zijn aan de artistieke leiding
van hst orkest zeer scherpe klachten geuit
over de geleverde prestaties. Uit het geheele
verloop van het hangende conflict is wel
overduidelijk gebleken, dat niet alleen de K.
R. O. gegronde redenen meende te hebben,
om critiek te oefenen, immers, blijkens de
verslagen van een vorige persconferentie
heeft, nadat de dirigent de stellige verzeke
ring had gegeven, dat hij met de gemaakte
opmerkingen en wenschen ten aanzien van
zijn artistiek beleid in de toekomst rekening
zou houden, het U. S. O.-bestuur hem de toe
zegging gedaan, dat hij, na een hem verleend
ziekteverlof, toch zou worden gehandhaafd.
Ter nadere verduidelijking diene nog, dat
de door den K. R. O. naar voren gebrachte
klachten ook betrekking hebben gehad op de
groote beperktheid van het U.S.O.-repertoire,
op chronisch gebrek aan voldoende repetitie-
tijd e.d.m.
In deze persconferentie misten wij de ver
melding, dat het tienjarig bestaan van den
K.R.O. is gevierd in October 1935, terwijl de
steeds groeiende ontevredenheid over de ar
tistieke prestaties van het U. S. O. voorna
melijk na dien tijd is ontstaan zooals dit ook
bij een onderhoud met het bestuur van het
U.S.O. ten kantore van den K.R.O. zeer dui
delijk werd gestipuleerd.
De K.R.O. betreurt ten zeerste, dat het be
stuur van het U. S. O. gemeend heeft dezen
omroep te moeten betrekken in het ter pers
conferentie naar voren gebrachte. De in
terne moeilijkheden bij het U. S. O. waarvan
de K.R.O. vooral in den laatsten tijd op zoo
ernstige wijze den terugslag in de betref
fende orkestuitzendingen moest ondervinden,
vormen de oorzaak van het feit, dat de K.R.O.
huiverig is en blijft om het met 1 Mei a.s. ex-
pireerende contact te vernieuwen of daarom
trent zelfs maar voorbereidende stappen te
ondernemen.
Primair zijn voor den K.R.O. artistiek wel
verantwoorde orkestuitzendingen. Deze ziens
wijze is voor den K.R.O. de eenig mogelijke
in het volle besef van zijn verantwoordelijk
heid voor de besteding der door zijn luis
teraars vrijwillig bijeengebrachte gelden.
In verband met de in den aanvang van de
ze uiteenzetting gegeven motiveering, acht de
K.R.O. het gewenscht, om het bij de hier
gegeven toelichting zijnerzijds te laten en
daarop in de pers niet meer terug te komen.
MR. E. PELINCK OVERLEDEN
Dinsdagmiddag overleed in zijn woning te
Assen mr E. Pelinck, oud-president van de
arrondissementsrechtbank te Assen en oud
lid der Eerste Kamer. De overledene was rid
der in de orde van den Nederlandschen
Leeuw
"Wij gaan inderdaad deze week eens ver
buiten onze veste, maar het is interessant
en actueel iets te noteeren over een schUder-
kunst, die weinigen van ons van eigen aan
schouwing bekend zal zijn en waarop in deze
maanden de aandacht van kunstgeleerden en
kunstminnaars gevestigd wordt. Wie de poli
tieke moeilijkheden, die thans in het oude
Spanje om oplossing vragen, in zijn krant
volgde, las daarbij veel over een Catalaansche
republiek en hem zal het zeker belang in
boezemen te weten, dat er. reeds lang voor
er een Catalaansche republiek bestond, een
Catalaansche schilderkunst van buitenge
woon belang existeerde. Er is op het oogen-
blik in Parijs, in het Musée du Jeu de Peau-
me een tentoonstelling van ingericht en eer-
artikel van Jean Cassou in „Marianne" ves
tigt er de aandacht op en deelt het een er
ander over de Catalanen en hun kunst mede
Er is in de laatste kwart-eeuw in Catalonk
een artistiek en intellectueele separatistisc!
streven gaande geweest dat. zooals dat ge
woonlijk het geval is met de politiek
wenschen der bevolking parallel loopt.
Reeds lang voor den burgeroorlog die than
woedt, tot uitbarsting kwam. waren Cat."
laansche kunstgeleerden en geschiedkunde
gen tot het inventarisseeren der kunstschat
ten van kerken en kloosters in hun speciaa
gebied overgegaan. Zeker niet te vroeg, wan"
veel was reeds door buitenlandsche anti
quairs opgekocht en het land uit gehaald
Maar die voorloopige inventarisatie heeft
thans practisch nut opgeleverd doordat ze bij
het begin der vijandelijkheden dadelijk als
leiddraad kon dienen bij het ln veiligheid
brengen van veel voorwerpen van hooge
kunstwaarde. De bevolking heeft daarbij op
bewonderenswaardige wijze geholpen en als
om strijd schilderijen en voorwerpen die zij
meende dat daarvoor in aanmerking kwa
men. bii de commissie gebracht om ze buiten
bet oorlogsgevaar te doen opbergen. Dat ze.
heel goedig, ook wel eens met waardelooze
,:euwe producten kwam aandragen, bewees
'echts haar ijver voor de goede zaak en
chaadde den goeden opzet niet. Zoo zal
vat er ook verder gebeuren moge het
Aandeelen-emissie
K.N.S. M.
Tot vernieuwing der vloot.
Op Maandag 5 April a.s. zal de
inschrijving worden opengesteld op
aandeelen van de N.V. Nationaal Be
zit van aandeelen van de Kon. Ned.
Stoomboot Mij. Uitgegeven wordt een
bedrag van f 5.556.500 gewone aan
deelen tot den koers van 106 pet.
Door deze nieuwe uitgifte van aandeelen
zal het geplaatste kapitaal op f 10.000.000
worden gebracht. Met de daardoor bereikte
versterking van middelen en met die, welke
naar verwacht wordt, uit bedrijfsoverschot-
ten verkregen zal worden, hoopt men gedu
rende de eerste jaren de vernieuwing van de
vloot te kunnen bewerkstelligen.
Sit-down-staking te
Amsterdam.
Schijn of werkelijkheid?
Te Amsterdam is een sit-down-staking uit
gebroken. de eerste in ons land, en laten we
hopen, ook de laatste. Zij, die aan deze staking
deelnemen, volgen getrouw het Amerikaansche
voorbeeld, doch degenen, die de zaak nauw
keurig bekijken, kunnen den indruk niet van
zich afzetten, dat het slechts een soort sit-
down-staking is, welke slechts den uiterl ijken
schijn met haar Amerikaansche voorbeeld ge
meen heeft.
De staking is uitgebroken in een slagerij in
de Kinkerstraat te Amsterdam, waar zich
Dinsdagmorgen tien man personeel in de win
kel verschanst heeft. Achter de winkelramen
zijn groote plakkaten opgehangen, met de
woorden erop:
„Proteststaking. Wij staken, maar verlaten
den winkel niet. Deze actie gaat niet tegen den
patroon, maar tegen de crisisheffing en de te
zware lasten."
In een onderhoud, dat de Tel. met den be
drijfsleider heeft gehad, die ook aan de staking
deelnam, deelde deze aan het blad mede, dat
alle mogelijke maatregelen waren genomen om
den patroon te weren. Deze had al het perso
neel in de tweede helft van de maand Maart
een schrijven gezonden, waarin werd gezegd,
dat „wegens de slechte tijdsomstandigheden
en reorganisatie allen, ingaande 27 Maart j.l.
het vast dienstverband was opgezegd". De ge
zellen verklaarden eerst dan de deur voor den
patroon te zullen openen, wanneer dit ontslag
uit het vaste verband zou worden inge
trokken.
Intuschen maakte men het zich in den win
kel zich zoo gezellig mogelijk. Er werd gekaart,
gedomineerd en gedamd. Voor uithongeren
behoefden destalSrs ook niet bevreesd te zijn.
want- zij krijgen van hun verwanten op tijd
eten en drinken. Om de koude te verdrij ven
hadden zij een paar electrische kacheltjes
neergezet, terwijl zij ook de beschikking had
den over een radiotoestel. Gisteravond zijn de
heeren naar bed gegaan, waartoe zij zich tij
dig van dekens hadden-, voorzien, die achter
in den winkel op den grond werden uitgespreid.
De patroon, die volgens de Tel. blijkbaar
doorloopend met zijn knechts in telefonische
verbinding staat, heeft den knechts verteld,
dat zij er vandaag om 12 uur mee moesten op
houden, daar hij anders de zaak door de po
litie zou laten ontruimen.
Volgens geruchten zou de staking op touw
zijn gezet om te orotesteeren tegen de hooge
crisislasten, welke de slagers moeten betalen.
Of de regeering zich echter op deze wijze zal
laten vermurwen, om de crisislasten af te
sohaffen?
en de schoonste tanden, 1|
indien U poetst met de f H
antiseptische tandpasta jL, JJk., ij
Tube 60 en 40 ct. Poot 20 c>. A&3
(Adv. ingez. Med.)
beste deel van het kunstbezit der jongste re
publiek zijn veilig gesteld en het is voor de
Parjjzenaars een buitenkansje dat zij er aan
de Seine ondertusschen al het een en ander
van kunnen bewonderen.
Wij hebben er hier indertijd reeds over
kunnen bericht-en dat er. wat Madrid betreft,
al soortgelijke maatregelen genomen waren
om de Goya's. Greco's en Velaszques'sen voor
schade te vrijwaren, voor zoover die in de
openbare musea aanwezig waren maar bij de
Catalanen schijnt die waardeerbare activi
teit nog meer door de bevolking zelve direct
te zijn ondersteund wat voor haar kunstzin
nigheid en intelligentie pleiten zou. De Cata-
aansche aard is trouwens, volgens wie hem
kennen, vol zonnige geestdrift voor dingen
van schoonheid.
Wat leert ons de hierbij gaande afbeelding
van een der Catalaansche primitieven uit het
Museum van Barcelona, den kop van Sint
Sint George, Schnuci van onbekenden
schilder.
i Adv. ingez. Med.)
Spaansche kinderen niet naar
ons land.
Regeering weigert toe-
steming
Vele bezw&rcn geopperd.
Het departement van Justitie heeft, aan de
Amsterdamsche Commissie voor de uitzen
ding van Spaansche kinderen een wenk ge
geven, haar verdere werkzaamheden te sta
ken, daar geen toestemming kan worden ver
leend om Spaansche kinderen in ons land toe
te laten.
De minister had in zijn besprekingen met
de Amsterdamsche commissie reeds tal van
bezwaren geopperd, die er klaarblijkelijk toe
hebben geleid geen toestemming voor de toe
lating van kinderen te verleenen.
Naar de Tel. verneemt, heeft de minister
bezwaren geuit, die van administratieven,
socialen en hygiënischen aard zijn. Hij
wenschte grootere garanties, wat betreft de
selectie der kinderen, die voor 't grootste ge
deelte uit Madrid afkomstig zijn. De ver
bindingen met de ouders zijn verbroken en er
is slechts geringe zekerheid, dat dezen met de
uitzending van hun kinderen accoord gaan.
Een bezwaar, dat gewicht in de schaal heeft
gelegd. Er was namelijk gegronde twijfel ge
rezen. of de ouders door de verschillende in
Spanje opgerichte comité's gekend zijn in de
plannen, om hun kinderen naar het buiten
land te zenden.
Een administratief bezwaar van geheel an
deren aard raakte de Amsterdamsche com
missie zelf. Zij bezit namelijk geen rechts
persoonlijkheid en de minister zou er op aan
gedrongen hebben, dat zij zich zou dekken
door een erkende stichting, die zorg 2ou kun
nen dragen voor de eventueele terugzending
van de kinderen naar Spanje en de daaruit
voortvloeiende kosten.
Hoewel de leden vanzelfsprekend van goe
den wil zijn, moest het niet onmogelijk ge
acht worden, dat tengevolge van den verwar
den toestand in Spanje een situatie zou kun
nen ontstaan, die de commissie in moeilijkhe
den zou kunnen brengen.
De minister bracht voorts sociale bezwa
ren te berde. Reeas bij vorige gelegenheden
werd de ervaring opgedaan, dat het niet wen-
schelijk is kinderen, die opgegroeid zijn in
een land met een laag levenspeil, in een land
met een veel hoogeren levensstandaard op te
voeden. Jaren later wreken zich de gevolgen
voor de kinderen zelf en dat bezwaar is even
eens overwegend geweest.
Het Nederlandsche Roomsch-Katholieke
huisvestingscomité te 's-Hertogenbosch. dat
niet- aan de besprekingen met- den minister
heeft deelgenomen, omdat het dezelfde be
zwaren koesterde, die thans door den minister
zijn geopperd, overweegt nu het plan om de
Spaansche kinderen op andere wijze te hel
pen
George, waarvan de schilder naamloos bleef?
In de eerste plaats wel de verwantschap die
er tusschen deze schildering en die der Ita
liaansche primitieven uit de school van Sien
na te constateeren valt. Men behoeft niet zoo
heel veel fantasie te hebben om zich ons
zwarte prentje ook in kleur te denken en
zich den mat-gouden toon die in nimbus en
achtergrond aanwezig zullen zijn, voor te
stellen. Wie zich de Sienneesche schilderin
gen van Boniusegna Duccio uit kleurrepro-
ductie of misschien zelfs uit eigen aanschou
wing kan herinneren vindt gemakkelijk pun
ten van overeenkomst. Maar reeds ons prent
je geeft de nobele lijn weer, waarmee de
trekken van den heiligen Joris zijn vastge
legd. Er is in de primitieven, de onbekende
beginners der beeldende kunst van de beide
Zuid-Europeesche schiereilanden, reeds die
prachtlievende klaarheid, waaruit later de
renaissance putten zal. En tegelijk bergen ze
nog in zich de tot peinzen stemmende mid
den eeuwsche mystiek.
Het spreekt vanzelf dat niet alleen de
kunst van Catalonië door de vroege Italia
nen beïnvloed is, doch dat op de kunst van
het overige Spanje eveneens die invloed
merkbaar is. Misschien niet in zoo sterke
mate, daar de Middellandsche Zee wel een
zeer geschikte verbindingsweg voor geeste
lijke stroomingen opleverde tusschen het
volk van Barcelona en dat van Italië. En
via dit laatste land zijn natuurlijk ook de
Byzantijnsche elementen die er bij sommige
Catalaansche primitieven gevonden worden.
Gemakkelijk naar binnen gekomen. In het
overige Spanje hadden tevoren Fransche mi
niaturisten émailbewerkers en glazeniers
-ooren van hun kunst achtergelaten en
daarna komen in de vijftiende eeuw de Vla
mingen, die na Jan van Eyk's reis door Span
je het land doorkruisten, en brengen in de
Vunst- van de beide koninkrijken een nieuw
element.
Maar dat heeft dan met de Catalaansche
orimitieven niets meer uitstaande en vormt
slechts een brug naar een nieuweren tijd.
Ons plaatje van deze week wilde slechts een
blik doen werpen op ééne categorie van on-
-°rvanzbare kunstschatten waaraan het
waar getek'erde land nog ondanks alles
•'ik is. En ri'k moge blijven naar ieder be
schaafd mensch hopen zal.
J. H. DE BOIS.
LANGS DE STRAAT.
Kinderverdriet.
Als de kerkklokken van Amsterdam 12 uur
slaan, heerscht er op den Dam een enorme
drukte Vrachtwagens, taxi's en andere auto's
snorren voorbij en maken een hevig lawaai.
Overal is getoeter. En tusschen de auto's schie
ten de wielrijders, voortdurend maar bellend.
Rijen auto's staan te wachten tot de verkeers
agent het stopsein zal veranderen. Er is daar
zulk een chaos, dat men zich verwondert hoe
die weinige agenten dat verkeer in bedwang
kunnen houden. En toch kunnen ze het. Maar
neen, op één hoek is er verwarring. Bij de
straat, waaruit om dezen tijd heel veel kan-
toormenschen komen, staat geen agent.
Op zijn plaats staat een dreumes van nog
geen meter hoog. Als een echte agent houdt
hij zijn armen zijwaarts en probeert het ver
keer te regelen. Af en toe gaat hij geheel
schuil tusschen de auto's. Voorbijgangers
lachen als zij het ventje zien staan. Taxi
chauffeurs grinniken en storen zich in het ge
heel niet aan hem.
De jongen ziet. dat de menschen hem spot
tend en lachend aankijken. En ineens vallen
zijn armen slap langs zijn lichaam en hij buigt
verdrietig het hoofd.
Hoe komt dat jongetje daar? Hoe komt hij
er toe om het verkeer to willen regelen?
Ach, als u wist. dat hij dagen, ja al weken
op den hoek van het trottoir had gestaan, al
maar kijkend naar die agenten, die groote ke
rels, die met één handbeweging tientallen en
tientallen voertuigen konden doen stilstaan,
zoudt u begrijpen, wat er in dat hoofdje om
ging. In den jongen ontstond het heftige ver
langen ook eens. al was het maar één keer.
zoo machtig te zijn.
Och. het kereltje had ndg geen besef, wat
er in de wereld te zien was. Hij leefde in zijn
eigen kleine wereldje, vol met verlangens eens
te zijn zooals de groote menschen zijn. En in
eens zag hij zijn kans. De agent stond niet
op zijn gewone plaats. Nu kon hij zijn plaats
innemen. Nu zouden al die auto's hem te ge
hoorzamen hebben. En parmantig had hij den
post van den agent ingenomen, trotsch op
zich zelf. Maar hoe had hij de werkelijkheid
uit het oog verloren. Niemand zou immers ge
hoor geven aan de bevelende armbewegingen
van een kiemen jongen. Geen auto stopte dan
ook voor hem.
Toen begreep het jongetje, dat gedacht had
de beheerscher van het verkeer te zijn, hoe
nietig het was en hoeveel jaren het nog zou
moeten duren, eer het werkelijk tot zoo iets
in staat zou zijn.
Zijn armen vielen slap langs zijn lichaam en
een traan rolde langs zijn wang. Dan werd hij
op den schouder geklopt en een agent, geroerd
door zooveel smart en misschien het groote
kinderverdriet begrijpend, nam hem zacht bij
den arm en bracht hem veilig door den
stroom van auto's.
Hard liep het ventje weg. om zoo gauw mo
gelijk weg te komen van de plaats, waar het
een zoo groote teleurstelling had ondervon
den.
Voorbijganger, begrijpt ge nu hoe wreed ge
geweest zijt, toen ge dat jongetje spottend uit
lachte? Begrijpt gij nu. hoe een pijn ge dat
kinderzieltje hebt gedaan?
En dag in, dag uit gaat de stroom van ver
keer heen en terug, terug en heen, in goede
banen geleid door een enkelen agent.
N. DE L.
De Spaansche vluchtelingen te
Eindhoven.
De ontvangst van de Spaansche vluchtelin
gen die om twaalf uur Roosendaal verlie
ten te Eindhoven, waai' de autobussen
Dinsdag te kwart voor twee aankwamen was
hartelijk. Acht-en-dertig vrijgezellen werden
ondergebracht in het R.K. Gezellenhuis aan
de Dom Boscostraat Verder werd het aantal
Spanjaarden verdeeld over Kaatsheuvel 9,
Tilburg 2, Aalst 8. Bergeijk 7 en nog tien in
andere gebouwen van Eindhoven.
Het eenige gezin, dat meekwam, is te Geldrop
ondergebracht
NEGENDE NEDERLANDSCHE ESPERANTO-
CONGRES TE DEN HELDER.
Het Esperanto-congres. dat gedurende de
Paaschdagen werd gehouden, is in alle op
zichten geslaagd. De ruim twee honderd deel
nemers. waaronder tachtig buitenlanders,
werden ten stadhuize ontvangen en door den
burgemeester begroet. In de plaats van den
aftredenden penningmeester, den heer ir. J.
Mension, werd mejuffrouw A. Ploeg, te Am
sterdam, gekozen, terwijl het vroeger uitge
treden H. B. lid, de heer J. Duinker, te den
Burg, zich opnieuw als lid liet inschrijven.
Het congres werd besloten met een excur
sie naar Texel, waar namens het congres
bloemen werden gelegd aan den voet van het
Esperanto-monument, dat in 1935 in den
Burg werd onthuld.
Engelsche scholieren te
Amsterdam.
Bezoek in het kader van internationale
jeugduitwisseling.
Meer en meer vindt ingang het uitwisselen
van de jeugd van verschillende landen, ten
einde het jonge geslacht o.m. gelegenheid te
geven den blik te verruimen en kennis te kun
nen maken met de schatten van historie en
cultuur.
In het kader van dit streven, dat mede uit
gaat van de niet lang geleden opgerichte
vereeniging „Vacanties voor Internationale
Vriendschap", waarvan het hoofdbureau te
Londen is gevestigd, zijn Maandagavond ruim
driehonderd Engelsche jongens en meisjes in
de hoofdstad aangekomen, waar een aantal
bij families in de stad en de overigen in het
gemeentelijke jeugdhotel aan den Kloveniers
burgwal zijn ondergebracht. De kinderen, die
tot Zaterdag in ons land zullen blijven, staan
onder leiding van den heer Niemann, een te
Londen wonende Nederlander, die een en ander
heeft georganiseerd. Eiken dag te half tien
's morgens is het aantreden voor het paleis op
den Dam, waarna bezoeken volgen aan ver
schillende bezienswaardigheden. Zoo stonden
Dinsdag bezoeken op het programma aan de
diamantslijperij van de firma Asscher en het
Rijksmuseum, zoomede, voor den middag, een
tocht door het havengebied.
Heden gaan de jongelui naar den Haag,
Donderdag naar Marken en Volendam en Vrij
dag naar Haarlem en Alkmaar, waarna Vrij
dagavond in het A. M. V. J -gebouw te Am
sterdam een afscheidsavond wordt gehouden,
waar een gemeentelijke autoriteit het woord
zal voeren.
De terugreis naai' Engeland zal Zaterdag ge
schieden.
