Vü' s 9 1 m S s e II a s AKKERTJES Het Hildebrand-monument in afzienbaren ti]d gereed. DAMRUBRIEK §jf m il 11 m §§J f': ÉS HP Él j Hf 1 ÜJ g g 1 fHf ff lUP IS tg>; a §1 m JU PI VISIOEN. WOENSDAG 21 APRIL 1937 HAARLEM'S DAGBLAD 7 IIN/T IN IIÏTEKI MUZIEK Heemsteedsch Gem. Koor H. O. V. Met het concert van Dinsdagavond her dacht Heemsteedsch gein. koor het feit, dat het vijf jaren geleden werd opgericht. Al is vijf jaren niet 2500 buitengewoon lang, als het 't bestaan van een vereeniging geldt, de omstandigheden maken het toch tot een ver meldenswaardig gebeuren. Al dezen tijd heeft het koor zich onder leiding van den heer H. J. Arisz geoefend in den koorzang en naar best vermogen er toe bijgedragen, den smaak van den toehoorder te vormen tot het beluisteren van betere dingen in de muziek. Zoo stonden thans op het programma: orgelwerken van Joh. Seb. Bach en van Clérambault en zouden er ook belangrijke cello-voordrachten zijn te genieten geweest, ware 't niet dat de solist te elfder ure had moeten afzeggen, omdat hem, door andere verbintenissen, geen verlof werd verleend om dit concert op te luisteren. Het koor zelf had met een zestal werken aandeel in het programma. We noemen o.a. het mooie „De Stilte" van Hendr. Andries- sen, op tekst van Adama van Scheltema, waar het teere stemmenweefsel een streng ingehouden zangvoordracht vraagt. Aan een zoo subtiel aangevoelde compositie valt veel te studeeren en daar althans de sfeer hier van wel goed werd benaderd, zal ongetwij feld een nog grootere stembeheersohing en nog soberder registratie uiteindelijk wel tot het doel leiden. De heer Wierts met „Als de ziele luistert" (Gezelle) stelt qua koorzang minder hooge eischen, Antonio Lotti daaren tegen weer geheel andere: hier heeft alles te klinken als oude Italiaansche strijkinstru menten en is feitelijk voor de voordracht een select koor vereischt. Ook Handel stond op het programma. Maar spijtig genoeg was het een koorbewer king, en wel van het Largo uit de opera Xerxes: en daarbij op een tekst die niets, maar dan ook niets had uit te staan met den tekst „Ombra mai fusoave piü". Noch de muziek, nóch de tekst kunnen zoo doende een goede uitwerking hebben, en de „bewerker", de heer Martin Zijderlaan, uit gever, moge zijn bewerkingslust liever koelen op onderwerpen die er niet zoo heel erg op aankomen, zooals straatsteenen, schuurdeu ren e.a Wij protesteeren met nadruk tegen dit soort muziekverkrachting, waarvoor, naar mij werd meegedeeld, zelfs Mozart en Schubert niet veilig zijn gebleken. Van T. Hansen was er een eenvoudige me lodie, die een koorzetting door den heer H. J. Arisz heel wel verdroeg en ook goed werd uitgevoerd. De heer Arisz geve echter de ver zorging van het tekstboek liever niet uit handen, Geen der teksten was behoorlijk af gedrukt, daar zij waren overgeschreven uit zangpartij of partituur. Gezelle en Adama van Scheltema staan op de schrijftafel van den musicus, en in zijn bibliotheek zijn ook de teksten der Latijnsche zangen te vinden. 't Was spijtig van het goedgedrukte tekst boek, dat men vanwege de lustrumherden king toch gaarne in 't archief der vereeni ging zal bewaren. In de plaats van den cellist ([Philip Vles- sing) hoorden we den violist Jac. Stoffer, die een van Handel's vioolsonaten voordroeg. Al ziet men bij Haiu^pl, instee van het korte vibrato liever den breeden machtigen toon, de heer Stoffer vergoedde veel door een ge- kuischte en zeer muzikale voordracht, die daarenboven met de aan 't orgel voorge dragen clavecinpartij zich prachtig vereen zelvigde. Het was de jongste onzer Haarlemsche or ganisten Albert de Klerk, die thans te Heem stede, in de Ned. Herv. kerk, ons de Mank en kieurmogelijkheden van het oude orgel op delicate wijze uiteenlegde. Clérambault en Bach, tijdgenooten weliswaar, doch hoe ver scheiden van stijl, en welk een prachtig on derwerp voor-dezen als organist geboren ■musicus, om met de hem ten dienste staande middelen zóó geheel uiteenloopende onder werpen te beheerschen. En hoe prijzen wij hem, die zijn toevlucht niet nam tot een al- lesoverheerschend slotstuk waarin alle hulp troepen van het orgel worden opgeroepen, maar liever den weg volgde van een Albert Schweitzer, door ons te laten heengaan na het lieflijke „Schmücke dich, o liebe Seele", en dat andere zeer innige stuk muziek uit het derde deel van „Klavierübung"„Wir glauben all' an einen Gott, Schöpfer". G. J. KALT. HAARLEM'S KINDERKOOR, Het podium der gemeentelijke concertzaal was Dinsdagavond grootendeels ingenomen door de jeugdige scharen, die hier ter stede onder Jacob Hamel's leiding den kinderzang beoefenen, en dat ook de toehoordersruimte goed bezet was, behoeft dus geen betoog. Jacob Hamel bekleedt een vooraanstaande plaats onder de Nederlandsche kinderkoordiri genten. Zijn functie als zoodanig bij de groot ste onzer radio-omroepvereenigingen heeft zijn arbeid in breede kringen bekend gemaakt. Maar zij, die de resultaten van Jacob Hamel's werkzaamheid slechts via het radio-ontvang toestel beluisteren kennen niet de schier on navolgbare bevalligheid en minzaamheid zijner directie; zien niet de gedisciplineerdheid, waarmee zijn koor op staat en gaat zitten: factoren die hem met den grootsten onzer Nederlandsche orkestleiders doen rlvaliseeren. Aan dezen herinnert ook Hamel's scherpe dubbele aftik, die de eerst roerige rijen tot stilte en aandacht dwingt, en de gelijkenis van gebaar en geluid is zóó volkomen, dat het ons gisteravond even verwonderde, toen na den aftik niet Tchaikowsky's Vijfde Sympho- nie of Liszt's ,.Les Préludes" begon, maar in stee daarvan een eenvoudig klnderkooTliedje ingezet werd. Ik heb van deze uitvoering een klein deel van de eerste en de geheele tweede helft kun nen bijwonen. Bij de Cantate „De schoonste Feestdag" van Cath. v. Rennes trof me de goede uitvoering van enkele gedeelten, die zacht gezongen werden; in het forte daaren tegen was de koorklank meest scherp en niet vrij van ruwheid. De kleinsten zongen heel aardig het „Bloemenkoor" dier cantate. In den slotzang scheen even een onjuiste inzet voor te komen; deze leidde echter niet tot stoor nis. Na de pauze hoorde lk koorliedjes van Van Oort, Zwager, De Groot. R. Hol, Hudig, Den Hertog en De Klerk. De eigenschappen, die de zang in de Cantate getoond had, vielen ook hier waar te nemen: de enkele met halve stem gezongen gedeelten (in „Het Boerinnetje" en „Bonte koe") waren het allermeest te waardeeren. De zuiverheid was op enkele momenten na zeer voldoende; de expressie zou over 't geheel gevarieerder en levendiger, de uitspraak meer gecultiveerd kunnen worden. „Het Boerinne- Kunt U het wel uitschreeuwen van pijn bij elke beweging? Gebruik dun "AKKERTJES". Niet alleen verdrijven ze de Eijn, maar ook de oorzaak, egin vandaag nog, morgen Ked.rl.nM ïul',Ge hel telreursn »1 niet Product VÖ®1 vroeger begonnen te zijn. AKKER-CACHETS kosten slechts 52 cent per 12 stuks en zijn overal verkrijgbaar. Volgens recept van Apotheker Dumont 1 AKKER.CACHETS (Adv. Ingez. Med.) tje" oogstte 'n geweldig succes, dat tot bissee ring van de laatste twee strofen aanleiding gaf; het „Klepper lied je" van Hudig werd uit eigen beweging herhaald, vermoedelijk omdat de uitvoerenden zelf er veel plezier in had den, zóó, dat enkele hun ongeduld om te klep peren niet steeds konden bedwingen en dan te vroeg daarmee begonnen Als solisten traden de sopraan Greta Weyn- sehenkHogenbirk en de bariton Theo Baylé op. Van de sopraan hoorde ik de solo in-de Cantate van Cath. v. Rennes en de Romance uit Mascagni's „Cavalleria Rusticana". Mevr. Weynschenk bezit een helder en krachtig ge luid; haar intonaties waren in de Romance soms wat te hoog. Verder hoorde ik haar samen met den bariton in het Duet uit Haydn's „Die Schöpfung", waarin de zanger Baylé blijk gaf over een volumineus en goed ontwikkeld geluid te beschikken. De snelle figuren waren zoomin in de sopraan- als in de baritonpartij duidelijk verstaanbaar; dit kan echter aan de acoustische omstandig heden gelegen hebben. Alle klavier begeleidingen werden door den pianist Jacques Hamel op uitnemende wijze verzorgd. De dirigent werd door de aanbieding van een fraaie bloemenmand gehuldigd. K. DE JONG. Haarlem's Muziek-lnstituuf. In het gebouw „Caecilia" in de Jansstraat werd Dinsdagavond de 25e leerlingen-uitvoe ring van Haarlem's Muziekinstituut gege ven. Het waren nog meerendeels de leerlingen der elementair- en middenklassen, die op dezen avond proeven van gevorderdheid af legden. Over het algemeen werden de ver schillende nummers met voldoende nauw keurigheid gespeeld. Zooals altijd op elk ge bied waren er enkelen, die blijk gaven van meerderen aanleg. Zoo was er een vioolleer ling van den heer Vierveyzer, wiens spel zich kenmerkte door krachtige en goede toonvor- ming en zuiverheid en waren er een paar vioolleerlingen, van den heer Jos. Wulff, die zeer verdienstelijk resp, een arrangement van een Menuet van Mozart de herhaling der onderdeelen bij de reprise is niet gebruike lijk! en twee doelen uit een Concert van Vivaldi vertolkten. De pianoleerlingen waren uit de klassen van de heeren W. Rettich, J. Bolder, N. Hoogerwerf en D. v. d. Stam; ver schillenden. van hen gaven aardige voordrach ten ten beste waarin men nu eens de nuancee ring, dan weer het pedaajgebruik bijzonder kon waardeeren. Van de vele uitgevoerde werkjes bleken die van Walter Carroll weer uit te munten door eigen cachet en gratie. Ook nieuwe richtingen waren vertegenwoordigd, bijv. door de beide stukjes van A. Casella. Ver scheidene leerlingen speelden ditmaal uit het hoofd en deden dit met goed succes. De op het programma staande cello-voordracht moest wegens onvoldoende voorbereiding vervallen. Het slotstuk van deze uitvoering werd ge vormd door de „Kinder-symphonie" van Haydn onder directie van den heer Rettich. De heer Hoogerwerf hield een'inleiding daarvoor en deelde mee dat er vijf maanden voor ge studeerd was. Zoo'n ensemblestuk dat de in- d'eeling van een echte symphonie heeft, bezit wel een groote aantrekkelijkheid voor de jeugdige execunanien. en dat kon men dan ook wel bemerken aan den ernst waarmee elk zijn of haar taak vervulde. Er waren nogal wat „blaasinstrumenten" aan toegevoegd, die Haydn niet voorgeschreven heeft, zooals een saxofoon en enkele fluiten van ondefinieer bare toonhoogte, welke laatste het effect niet bepaald verbeterden; ook had het me doelma tiger geschenen als al dat blaaswerk op den achtergrond opgesteld was, in stee van voor aan; maar er werd opgewekt gemusiceerd en dat was hoofdzaak. De heer Hoogerwerf stelde dan ook voor deze symphonie op de eerstvol gende leerlingenuitvoering in den Stads schouwburg nog eens te doen spelen, en aan gezien bij het referendum zich niemand dei- aanwezigen er tegen verklaarde, zal aan het voornemen gevolg worden gegeven. Bij de volgende uitvoeringen zullen ook meergevorderde leerlingen benevens de dans en rhythmiscbe klassen ootreden. K. DE JONG. Apologie der Vertraging. Het is een goede gedachte van Prof. J. Bron- ner geweest, voor de vertegenwoordigers van de Haarlemsche pers een kleine uiteenzet ting te willen geven van den huidigen stand van zaken in de monument-quaestie, die zoo langzamerhand met den dood bedreigd werd, doordat ze zoo gemakkelijk in het belachelijke kon worden overgezet. Daartoe is natuurlijk licht een grond te vinden zoo men de zaak een zijdig als leek in kunst en burger van Haar lem blijft beschouwen. Dan is en blijft het inderdaad een beetje dwaas, dat een in een zékere maten van geestdrift genomen besluit bijna een kwart eeuw van noode heeft om tot uitvoering en voltooiing te geraken. Men heeft echter aan de Pyramide van Cheops nog wel iets langer gebouwd, doch daar kwamen geen commissie, geen gemeenteraad en geen sput terende burgerij aan te pas. Ook geen sterk individueel kunstenaar, die gedurende het werk zich aan zich zelf voelde ontgroeien, zich anders voelde worden en zich daaraan niet onttrekken wilde. Van dien kant heeft men, geloof ik, het Haarlemsch geval nog te weinig bezien en de zwijgzaamheid en schuwheid voor openbaarheid van wie er het naast bij betrok ken waren, van den kunstenaar in de eerste plaats, heeft dat verzuim in de hand gewerkt. Nu de heer Bronner het oogentolik gekomen achtte' ons iets van de wording en groei van zijn arbeid te vertellen en te toonen, kan men de zaak ook van zijn kant, die van den kunste naar, bekijken en even de gedachte aan den aannemer van een werk, die zijn leverings termijn overschrijdt, laten rusten. De kunstenaar Bronner heeft ons op pret- tig-eenvoudige, zeer sympathieke wijze ge sproken van de moeilijkheden, de zuiver ar tistieke moeilijkheden, die, gansch onwille keurig, de Tijd tusschen zijn werk heeft inge schoven. Hij deed dit zoo onbevangen en zon der reserves tot wie hij de bemiddelaars tus schen artist en publiek acht te zijn, dat het ons niet moeilijk valt iets te schrijven, dat men een apologie der vertraging zou kunnen noemen. Wat ons nog te aangenamer is omdat ook wij met de onafzienbaarheid der uiteinde lijke voltooiing wel eens gespot hebben. Van kunstenaars-standpunt gezien staat dit geval evenzeer op zich zelf als het dat doet voor den buitenstaander, die slechts den tijd meet tusschen plan, opdracht en levering. Doch de laatste overziet te gemakkelijk de om standigheden, waaronder de artist arbeidde en de metamorphose, die juist die tijd onder ging. Kort nadat Bronner's ontwerp was uit verkoren, volgde zijn benoeming tot hoog leeraar aan de Akademie als opvolger van zijn leermeester Bart van Hove. En omstreeks dien zelfden tijd was zich een evolutie in de kunst aan het voltrekken, een wenteling van het losse, uit zich zelf levende, impressionistische beeld naar een beeldhouwkunst die een meer gebonden, meer architecturalen zin zou heb ben, meer sierend en dienend verbonden zou zijn met een grooter geheel; kortom: een vol komen wijziging in het begrip monumentali teit had zich baan gebroken. Ook Brom\er, die o.a. met Hildo Krop en Van Rhijn tijdgenoot leerling geweest was, had zich daaraan niet onttrokken en gevoelde, nu hij ais leider der jeugd was aangesteld, te sterker de noodzaak zich in die richting te verdiepen. In al zijn ar beid voor het Hildebrand-monument komt die langzame evolutie aan den dag. -Tusschen het eerste ontwerp voor de hoofd figuur Beets, zooais dat in 1913 met het ge heel bekroond werd en het uiteindelijk beeld zooals wij dat dan vandaag, in Fransche kalksteen gehouwen, mochten aanschouwen, liggen nog wel vijf, zes stadia van over gang; het eerste beeld is nog een geestelijk product van den tijd van Bart van Hove, het laatste is een product van dezen nu schijn baar tot rust gekomen tijd. Een gansche ont wikkelingsgeschiedenis der moderne kunstin zichten ligt tusschen deze beide uitersten en het kan nu iets duidelijker worden waarom Bronner, wiens leeraar- en leiderschap hem bovenal ter harte gaat, met de eigen productie slechts aarzelend voortschreed. Doch niet zonder van een uiteindelijk slagen zelf ver zekerd te zijn. Maar de Amsterdamsche pro fessor heeft inderdaad iets van Chronos. Hij eet zijn eigen kinderen op en vervangt ze door andere en daar hij zelf de Tijd is, hanteert hij dien naar welgevallen. Het is echter volstrekt niet uitgesloten, ja zelfs waarschijnlijk, dat wij er tenslotte wel bij varen. Men zij nu nog een weinig langer geduldigmen heeft zich daarin thans getraind en dan zal het wel meevallen, naar wat wij hebben mogen zien. In het hooge atelier staan Van der Hoogen, Suzette Noiret, de oude heer Stastok, Buikje, Grootmoeder Kegge, Teun de Jager en het Diaconiehuis mannetje met Nurks gereed op hun hooge piëdestals en wachten om in steen gehouwen te worden als aller vader Beets. Met twee, drie van hen is de kunstenaar al bezig. Bin nen afzienbaren tijd zullen ze naar Den Hout komen om als arabesken de fonteinbak te omranken, de als bouwkunstig product met ze tezamen en als eenheid beschouwd wil zijn. En eerst dan zal men met recht dat ge heel als geslaagd of niet geslaagd mogen be- oordeelen. Zoo staat de zaak thans en als Chronos nu maar geen nieuwe moorden be gaat, stat ze er, mijns inziens noch voor den kunstenaar, noch voor de Haarlemmers, slecht voor. J. H. DE BOIS. A Wat is dit 'i U had het misschien niet eens gezien De vooras van een fiets. Daar iet je nooit op. Toch is dat een van die kleinigheden, waar Uw veiligheid van af hangt U kunt er op vertrouwen bij een Germaan. 'n «ERN4AN daar liet» jje wat aam (Adv. Ingez. Med.) Damredacteur: J. W. van Dartelen Koediefslaan 42. Heemstede Alle correspondentie deze rubriek betreffende gelieve men te zenden naar bovengenoemd adres. Overname zonder bronvermelding verboden. Wij ontvingen van den heer A. Blonk Azn. te Gouda (lid der Damclub „Gouda") een drie tal bijzonder interessante en leerrijke eind spelen ter plaatsing in onze rubriek. Deze eind spelen zijn alle in de partij voorgekomen. Nr. 1. Zwart 3 schijven op: 3, 20 en 31. Wit 2 schijven op: 18 en 38 en een dam op 1. Nr. 2. Zwart een schijf op 40 en een dam op 50. Wit 3 schijven op: 7, 33 en 39 en een dam op 1. Nr. 3. Zwart 6 schijven op: 13, 16, 25, 30, 35 en 38. Wit 5 schijven op: 10. 26, 34, 39 en 44. In al deze eindspelen is Wit aan zet en wint. Wij raden onzen lezers aan te trachten, eerst zelf de leerrijke winstgangen te vinden, alvo rens de hieronder gepubliceerde oplossingen te raadplegen. OPLOSSINGEN. Nr. 1. Wit 18—13 (31—36) 13—8 (3 12) 1 15 (36—41) 15—10 enz. en wint. Nr. 2. Wit 1—6 (40—44) 7—1 (44—49) 39—34 (50 28) 6 44 enz. en wint. Nr. 3. Wit 10—4 (13—19) 10—27 (38—42) 44—40 (35 33) 26—21 (30 39) 27—38 (16 27) 38 34 en wint. Wij danken den heer Blonk voor deze leer zame partij-stukjes. Het hieronder volgend interessant eindspel kwam voor in een te Haarlem gespeelde z.g. „vrije" partij tusschen JJ. van Kesteren met Wit en A. P. van Kesteren met Zwart. PARTIJ-FRAGMENT Nr. 2415. 81 B m s 1 8C'; Hf m m §1 1 m §P''' lp' m m w M m m s ny pj! Stand in cijfers: Zwart 2 schijven op: 24 en 28. Wit 3 schijven op; 11, 35 en 38. Wit won in dezen stand op de volgende leer rijke wijze: 117 (2429 gedwongen) 72! (2933 gedwongen, want op 2'833 volgt 224 enz. en wint) 38 29 (28—32) 2—16 (32—37) 16—38 (37—41) 29—24 (41—47, want op 41—46 volgt 3832 enz. en wint) 3'829 (4736) 2918 (36 30) 35 24 en wint. FRANSCHE PROBLEMEN. Aan het Fransche bonds tijdschrift „Le Jeu de Dames" ontleenen wij onderstaande keur- collectie Fransche problemen. Nr. 1. Victor Salin. Aix-en-Provence. Zwart: 2, 6, 7, 12, 13, 16, 22 en 38. Wit: 21, 30, 40, 41 en 49 en dam op 5. Nr. 2. Gabriel Dentroux. Lyon,. Zwart: 7, 8, 9, 10, 13, 15. 16, 20, 26 en 28. Wit; 24, 27, 30, 31, 37, 39, 43. 46, 47 en 49. Nr. 3. Ph. Marchesseau. La Rochelle, Zwart: 3, 4, 9, 10, 11, 12. 13, 16, 19, 23, 25, 35 en 36. Wit: 21, 22 27, 28, 33, 34, 40, 41. 42, 44, 45, 47 en 50. Nr. 4. Georges Sjöberg. Lens. Zwart: 3, 6, 8, 13. 14, 17, 18, 19, 22, 24, 29 en 30 en dam op 44. Wit: 11, 26. 27, 31, 33, 37, 38, 39. 42, 45, 47, 48 en 50, Nr. 5. Jean Renucci. Paris. Zwart: 10, 13, 14, 15, 20 en 26 en dam op 22. Wit; 23, 29, 30, 31, 37, 38, 40, 42 en 47. Nr. 6. Ed. Tessandier. Nantes. Zwart: 5, 6, 8, 10, 15, 23 en 27 en 'dam op 26. Wit: 11, 17. 24, 25, 35, 38, 39, 43, 44 en 47. Voor alle vraagstukken geldt: Wit speelt en wint. VOOR ONZE PROBLEEMVRIENDEN. Wij geven hieronder ter oplossing een com positie van een beginnend problemist. Deze eerste schrede op het glibberig pad der proble matiek kunnen wij als zeer geslaagd beschou wen. Zwart wit: m 0; m m M W' w. M PROBLEEM Nr. 2416. Auteur: D. Deddens, Groningen. Eerste Publicatie. Stand in cijfers: Zwart 4 schijven op: 27, 34, 35 en 40. Wit 9 schijven op: 29, 33, 36, 38, 44, 46, 47, 48 en 49. Wit speelt en wint. Oplossingen van dit probleem worden gaarne ingewacht tot uiterlijk: Maandagavond 10 Mei a.s. bij den redacteur dezer rubriek. EEEN FRAAI STAALTJE DAMKUNST Van Ir. PAUL SONIER. De Fransche meester Ir. Paul Sonier behoort zeker tot een der meest geniale spelers der wereld. Onderstaand staaltje damkunst levert hier van het sprekend bewijs. PARTIJ-FRAGMENT Nr. 2417. Stand in cijfers: Zwart: m m m m M m M m m m 9 m 9 m, ém Wit: Wit: Zwart 12 schijven op: 4, 6, 8, 9, 12, 13, 14, 16, 17, 19, 23 en 29. Wit 12 schijven op: 27, 28, 30, 32, 35. 37, 38, 40, 42, 43, 47 en 48. Sonier speelde met Wit en won door 3833 (29 49) 30—24 (19 30) 28 10 (4 15) 35 24 (49 19) 27—22 (17 28) 32 3. Bij zonder verrassend en origineel! OPLOSSINGEN. Nr. 2403. A. Vosselman, Apeldoorn. Wit; 28—22 (18 28) 32 21 (16 27) 36—31 (27 47) 40—34 (47 40) 45 5 en wint. Nr. 2404. B. Zikken. Meppel. Wit: 35—30; 40—34 32—28; 37—32; 48—42. 4943; 42 2 en wint. Zwart: Steeds gedwongen. Deze beide problemen werden correct opge lost door; A. P. de Zwart, Henk van Alphen, A. K. van Oeffel, N. Warners en Bram Mooij (10 jaar), allen te Haarlem; F. D. Kat en A. Russ, beiden te Heemstede. Massa's onschuldigen staan er te wachen, Te wachten, waarop? Ach, dat weten zij niet Totdat plots een lied. Strijdleus en kreet der satanische machten, Klinkt tot hen op. Dan rijdt de duivel langs al die geleed'ren, Blijft even staan, Strooit het giftige zaad Van verblinding en haat Diep in hun hart, dat het niet kan verteed'ren En voert hen aan Dan gaat het voorwaarts niet brullen en tieren, Satan aan 't hoofd; En de menschen. ach ja, Zie, zij volgen hem na. Vechtend en razend gelijk wilde dieren, Van rede beroofd 't Is als een hel. waar de arme verloor'nen, Temidden van vuur En van kruitdamp en bloed, Met wanhopigen moed, Krimpend van pijn, nochtans vloeken en toornen, Van uur tot uur Dan lacht de duivel en wrijft in de handen; „Zoo gaat het goedl Zie, de aarde is mijn! En de menschen, zij zijn Mij onderworpen als slaven in banden, Als bank voor mijn voet!" Zoo snoeft de Satanopeens wordt het stille;' Helder en klaar, Maar toch lieflijk en zacht, Klinkt een stem door den nacht: „Menschen! Ontwaakt! Doet gij aldus Gods Wille, Doodend elkaar?" Allen staan stil gansch verschrikt en verslagen, Staren zij rond: Voor 't verbaasde gezicht- Rijst een wonderbaar licht: ViREDE daalt neer, als van eng'len gedragen, Stralend en blond. Dan blijft zij staan en raakt even hen allen. Liefdevol aan En de krachtige hand, Die het wapen omspant, Zakt naar omlaag en de moordtuigen vallen Als dorre blaan Eind'lijk verlost uit den poel van ellende. Slaken z' een zucht: „God wat heb ik gedaan!" En zij zien elkaar aan. 't Was of elk nu pas zijn broeder herkende, Nu Satan vlucht. Ja, hij sluipt heen, tandenknarsend van woede. Laf en bevreesd Maar de Vrede richt 't oog Innig dankend omhoog: Zij heeft het Kwade verwonnen door 't Goede: Triomf van den Geest! A. M. S. Werkloosheid te Haarlem. Een gunstige week. In de afgeloopen week daalde het aantal werkloozen te Haarlem met 198. Dezelfde week in 1936 gaf een vermeerdering van 16. zoodat dit een gunstig verschil is van 214. Er zijn nu nog 5708 werkloozen tegen 6298 op denzelfden datum van 1936. Het gunstige verschil tusschen 1936 en 1937 is dus gestegen tot 590. HAARLEMSCHE AMATEUR-FOTOGRAFEN- VEREENIGIN G. Op Donderdag 22 April a.s. zal voor de Haarlemsche Amateur-Fotografen Vereeniging de heer H. Meyboom te Haarlem een lezing met projectie houden over het onderwerp „Moeilijkheden in verband met de beoefening der kleinbeeldfotografie". Gezin de belang stelling welke overal voor de kleinbeeldfoto grafie bestaat, behoeft het geen betoog, dat deze lezing voor alle beoefenaren te Haarlem en Omgeving van het grootste belang is. Ieder belangstellende is welkom. Bovendien zullen aan de wanden worden tentoongesteld een collectie foto's van den Amsterdamschen kunstfotograaf M. C. Mey boom, opgenomen met Natriumlicht. De lezing en expositie wordt gehouden in het clublokaal der „Haarlemsche" Gedempte Oude Gracht FEESTAVOND. Op Donderdag 22 April organiseert de Ev. Luth. Jongeliedenkring een feestavond in het Gem. Concertgebouw. Medewerking wordt ver leend door een orkestje onder leiding van Rie van Eden. WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN. Pandpoort, Koningstraat. Schoonmaak, schoonmaak, allerwegen, Denk toch aan Weldadighed, Wat gij opruimt n deez' dagen, Aanvaarden wij in dankbaarheid. Postgiro 212793. Telefoon 11855. 474e STAATSLOTERIJ (Niet officieel) 3de Klasse, 3e Lijst Trekking van Woensdag 21 April 193" Hooge Prijzen f 200.— 6810 f 100.— 8125 Prijzen van f 45 56 145 383 426 532 632 767 863 905 1064 1189 1350 1370 1541 1659 1872 2082 2227 2454 2675 2891 29D1 3257 3300 3402 3985 4163 4722 4970 525" 5927 5737 5815 6059 6126 6225 6654 6702 6953 7356 7445 7605 7743 7923 8332 8656 9077 10C37 '0040 10491 10683 10693 10714 l!-T-4 11048 11200 1636 11933 11942 12035 12172 1222! 12317 12408 2497 12532 13012 13384 13516 13531 13773 13952 '215 14281 15421 15486 16330 16465 16810 i6357 3955 17138 17244 17293 17477 17495 17811 17881 7892 17947 18205 18374 18566 19459 20114 20202

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1937 | | pagina 11