SANOSTOL
ir
Het afgeloopen
Tooneelseizoen.
Om ons te laten stemmen....
OOK IN DEN ZOMER!
Het vrije
Handelsverkeer
DONDERDAG 20 MEI 1937
HAAS LEM'S DAGBLAD
UN/T EN IEIIEKE
Het leven van de Nederlandsche tooneel-
spelers van tegenwoordig is zwaar, veel zwaar
der dan vroeger. Sinds het ontstaan van de
autobus zijn zij bijna allen „reizende kome
dianten" geworden en wat dit beteekent in
ons land, waar de gezelschappen in de winter
maanden van de 7 dagen in de week meestal
5 avonden „in de provincie" moeten optreden.,
zullen weinigen zich geheel kunnen voorstel
len. Bij onze tooneelspelers heeft misschien
geen woord een zoo hatelijken klank als de
„autobus", want sinds dat vehikel zijn intrede
heeft gedaan, moeten de komedianten eiken
nacht naar hun woonplaats terug, onver
schillig, waar zij ook spelen. Het is nu eenmaal
voor de directies der gezelschappen financieel
yoordeeliger hun artisten per autobus des
nachts te doen vervoeren dan voor hen de
hosten van logies en sejours buiten hun stand
plaats te betalen. Zoo keeren de reizende ko
medianten dikwijls eerst tegen 3 uur des
nachts in hun huis terug, wanneer zij des
avonds te Groningen, Leeuwarden, Hengelo,
Den Helder of Eindhoven hebben gespeeld.
„De autobus is de vloek, maar tegelijk de
zegen voor ons, tooneelspelers!" zei mij on
langs een bekend acteur. De vloek, omdat zij
hun leven zoo veel vermoeiender en afmat
tender heeft gemaakt, maar tegelijk de zegen,
omdat zonder dat vervoermiddel velen in het
geheel niet meer zouden kunnen bestaan.
Want zonder de autobus zou het spelen in de
provincie vrijwel onmogelijk zijn en de gezel
schappen kunnen de provincie, om aan hun
kosten te komen, nu eenmaal niet missen.
Het is dan ook een teeken van dezen tijd,
dat bij het verminderen der belangstelling
voor het tooneel in de drie groote steden
Amsterdam, Den Haag en Rotterdam de
exploitatie van de provincie door de gezel
schappen veel intenser is geworden. Ik hoorde
onlangs namen van dorpen noemen, waarvan
ik het bestaan niet eens wist en die toch
tegenwoordig geregeld door beroepsgezel
schappen en waarlijk niet de slechtste
worden bespeeld.
Het is dus niet te verwonderen, dat de too
neelspelers Haarlem altijd nog tot de uitver
koren steden in ons land rekenen, niet alleen
at de speelgelegenheid in onzen Stads
schouwburg zoo veel beter is dan in kleine
plaatsen, maar ook. omdat onze stad dicht bij
Amsterdam en Den Haag is gelegen en men
dus niet midden in den nacht behoeft terug
te keeren. Dit is ook een der "redenen, waarom
alle gezelschappen steeds weer moeite doen in
Haarlem op te treden al klagen zij dan ook
bijna geregeld over de geringe recettes van de
vrije voorstellingen, dat zijn de voorstellingen,
die niet als abonnement of voor een vereeni
ging tegen een uitkoopsom worden gegeven.
De klacht over de zeer geringe belangstel
ling voor het tooneel was in de laatste jaren
- vooral in de groote steden algemeen.
Toch Is er in de tweede helft van het seizoen
- en dat is dan eigenlijk eens een lichtpuntje
- een kentering ten goede merkbaar. Het
schijnt dat de algemeen betere economische
toestand ook op het schouwburgbezoekzijn
invloed doet gelden. Menno ter Braak, de too-
neelcriticus van Het Vaderland, schreef on-
dat de schouwburg te Den Haag in de
laatste maanden veel voller was dan een tijd
geleden en ook in Amsterdam zouden series
50 en meer voorstellingen van een
zelfde stuk en door een zelfde gezelschap,
zooals in de tweede helft van dit seizoen eenige
malen zijn voorgekomen, niet mogelijk zijn
geweest, wanneer er totaal geen belangstelling
meer voor het tooneel was. Alleen Rotterdam
maakt nog steeds een zeer slecht figuur en
het schijnt, dat de stad, die eens zoo trotsch
was op haar eigen gezelschap met beroemde
spelers als Willem van Zuylen, de Haspelsen,
de Faassens, Le Gras, de Tartauds, Catharina
Beersmans en Marie van Eysden, voor het
tooneel geheel dood is.
Ook in Haarlem zijn wij gelukkig weer
in de stijgende lijn. O zeker, wij hebben nog
geen reden tot hard juichen, maar er is toch
- zooals de heer Deinum toegaf vooruit
gang merkbaar. Behalve de 12 abonnements
voorstellingen, de 5 voorstellingen voor Geloof
en Wetenschap, de 10 opvoeringen voor dén
Nieuwen Haarlemschen Kunstkring, een too-
neelvoorstelling voor Kunst aan het Volk en
twee opvoeringen van Midzomernachts-
droom en Macbeth voor de Vereeniging voor
Huisvrouwen, die allen voor stampvolle zalen
gingen, was onze schouwburg geheel uitver
kocht bij de twee voorstellingen van Elizabeth
- met Else Mauhs van Het Masker. In
totaal dus 32 avonden, dat onze schouwburg
geheel bezet was. Maar buiten die avonden was
het bezoek bij vele opvoeringen zooals van
Onschuldige Meisjes, Een Lentedag, Des Dui
vels Prentenboek en Boefje door Het Rotter-
damsch-Hofstad Tooneel. Een Vrouw in haar
Bloei door de Amsterdamsche Tooneelvereeni-
ging, Het Nest door Het Masker, Het voorste
Legioen en Prof. Dr. Hiob Pratorius door Het
Centraal Tooneel, De Sabijnsche Maagdenroof
en De Vrek door Jam Musch en Straatmuzi
kanten door het gezelschap van Bouber zeer
bevredigend. Voegen wij daarbij nog de zoo
goed als uitverkochte zaal bij de opvoering
van Hermann Thimig, dan mogen wij zeker
van grooter belangstelling voor het tooneel
spreken, hetgeen zooals de heer Deinum
mij mededeelde ook in de gunstiger exploi-
fetiecijfers van den schouwburg tot uiting
somt.
Het is ook dit jaar weer bewezen, dat de
keuze der stukken op het schouwburgbezoek
van overwegenden invloed is, meer nog mis
schien dan voorheen, omdat het publiek nu
eenmaal door de concurrentie van film en
radio niet zoo gemakkelijk meer in den
schouwburg' te krijgen is als vroeger en de
namen van beroemde acteurs en actrices op
de theaterbiljetten Else Mauhs en Jan
Musch zijn eigenlijk nog de eenige uitzon
deringen niet meer voldoende aantrekkings
kracht bezetten om een zaal te doen volloo-
pen.
Welk soort stukken het publiek van tegen
woordig verlangt? Hierop is moeilijk antwoord
be geven. Piscator heeft in zijn lezing over
bet hedendaagsch tooneel gezegd, dat het too
neel een beeld van zijn tijd moet geven en
bij pleitte dan ook voor het „politieke" tooneel.
Het afschrikwekkend voorbeeld van De Beul
in het vorige seizoen zal de tooneeldirecties ln
ons land waarschijnlijk niet aanmoedigen om
bet met de politieke tendenz welke dan ook
- nog eens te probeeren.
Wel meen ik uit den aard der stukken,
welke dit jaar het meeste succes hebben gehad
- waartoe ook behoort Mijn zoon de Minister
door het gezelschap van Saalborn de con
clusie te mogen trekken, dat de tooneelwerken,
waarin sterk spel wordt gegeven, altijd nog
net meeste kans bij het publiek hebben.
Over de gezelschappen en hun repertoire in
een volgend artikel.
J. B. SCHUIL.
MUZIEK
R.K. Oratorium-Vereenig
ing.
Een avond, rijk aan lyrische schoonheid
heeft de R.-K. Oratorium-Vereeniging ons
met de uitvoering van Ermanno Wolf-Fer-
rari's ,-La Vita nuova" en Claude Debussy's
„L'Enfant prodigue" geschonken. We mogen
haar daarvoor dankbaar zijn, maar we we
ten dat haar bestuur alle erkentelijkheid zal
afwentelen op de uitvoerenden, en wel !n
de eerste plaats op den dirigent Ed. van
Beinum, die heel de macht van zijn kunnen
en al de warmte van zijn kunstenaarstempe
rament in dienst der beide werken gesteld
had. In het Utrechtsch Stedelijk Orkest vond
hij een willig instrument, dat hij met door
weinigen in den lande geëvenaarde virtuosi
teit behandelde; in den concertmeester van
dat orkest een solist, die ons door zijn uiterst
delicaat, fijn afgewogen en welluidend spel
verrukte. Doch ook als koorleider heeft Van
Beinum zijn sporen reeds verdiend en het is
merkwaardig welk een rijkdom aan expres
sief vermogen hij het nog maar korten tijd
onder zijn leiding staand koor heeft bijge
bracht.
Weir'T minder belangrijk dan dat van den
leider was het aandeel der vocale solisten in
het groote succes van deze uitvoering en
van deze moeten we in de eerste plaats aan
den bariton Luc. Louman hulde brengen.
Zijn zang in ,,La Vita nuova" was een open
baring. Nimmer te voren hebben we van hem
zulk een sonoriteit en zulk een uitdrukkings
kracht gehoord. Het hoogtepunt bereikte hij
wel in het Sonnet no. X na een geleidelijke
klimming van een ietwat te zwak toonvolume
aan het begin van den avond. Luc. Louman
was ditmaal zeker niet de mindere van Louis
van Tulder. die alleen in ..L'Enfant prodi
gue" een partij had. Jo Vincent zong de
kleine ,.Beatrice"-partij in ..La Vita Nuova"
en de groote partij van ,lia" in ,,1'Enfant
prodigue"'. Het Recitatief en Air uit dit werk
hoorden we dezen winter in sublieme schoon
heid van haar op een H.O.V.-concert; nu
Woensdagavond scheen haar stem niet zóó
goed gedisponeerd als toen; haar voordracht
maakte echter ook ditmaal grooten indruk.
Nevens het koor der R.-K. Or. Ver. werkte
het uit leerlingen der R.-K. school voor M.
U. L. O. samengestelde jongenskoor in Wolf-
Ferrari's werk zeer verdienstelijk mede.
Over dit werk zelf heeft ons blad reeds
een artikel gebracht. De componist verloo
chent er zijn Italiaanschen aard niet in: vele
zoetvloeiende melodieën streelen het oor. Po-
lyphonie treft ons in den Proloog; de be
handeling herinnert hier aan het slotkoor
van het eerste deel der Matthaeus-Passion.
De overige deel en zijn overwegend
lyrisch gehouden; soms wordt die ly
riek door lichte dansrythmen. een enkele
maal door een dramatisch moment onder-
broken. Een merkwaardig gebruik heeft de
componist gemaakt van de laagste orgel
registers. Het minst geslaagd leek me zijn
verklanking der verheven majesteit in Can
zone no, VI.
Debussy's behandeling" van het orkest in
„L'Enfant prodigue" is veel meer gedifferen
tieerd. dan men in verband met den tijd van
't. ontstaan van dit werk -zou verwachten:
het dateert van 1884 Debussy was toen 22
jaar oud en verschafte hem den Prix de
Rome. Vele wendingen kondigen reeds den
renovator van later aan; andere echter, b.v.
aan het slot. zijn oerconservatief en nogal
gewoon.
Beide uitgevoerde werken verwekten groo
te geestdrift; langdurig werden vooral Lou
man en Van Beinum gehuldigd. De dirigent
ontving bovendien een prachtige mand met
bloemen.
K. DE JONG.
EXAMENS VERPLEGING VAN ZENUW
EN GEESTESZIEKEN.
Deze examens zijn voortgezet met de candi-
daten uit het Provinciaal Ziekenhuis bij Sant
poort.
Aanvullingsexamen, 26 candidaten: J. G.
Bronkhorst, J. G. P. Elzinga, J. M. Eversen;
H. S. Fikkers. H. Flameling. A. Hessel, P.
Hoexum, J. Hoogeveen, C. N. Hoorns, M. E.
Kees, J. Kermer, M. H. Kist de Ruyter. J.
Koeyers, H. Lubbe. F. Lucas. G. van der Mark,
C. d'Oliveyra, B. Piek, P. M. Riede, C. F. M.
Schoenmakers, G. Stam. C. Schouten, G. Wie-
ringa, A. Wijngaard en E. Otto.
Allen geslaagd.
2e examen: 28 candidaten; afgewezen 7.
Geslaagd: A. E. Adams, G. Aldershof, E. A.
M. v. d. Does. J. J. G. v, Elsacker, M. E. G.
Feyge, J. A. Geitenbeek, C. G. Hertel, A. M.
Kees, M. A. Kersenboom, A. Kleinman, H.
Kroon, Z. Kuiper, W. van Oosten, D. J. J. Paap,
W. Piek, E. S. J. de Ridder, T. S. Rienks, A.
Roos, G. Schuytemaker, J. J. Visser. A. van
der Zijden.
COMMISSIE \'AN TOEZICHT OP HET L.O.
Woensdagavond vergaderde in de oude
Raadszaal ter Stadhuize de Commissie van
Toezicht op het L.O., onder leiding van haren
voorzitter, den heer Th. Lancée.
De voorzitter deelde mede, dat er in het
Noorden een nieuwe gemeenteschool komt en
dat de 'school in de Wilhelminastraat gaat
naar het gebouw der Schoolvereeniging in
het Florapark. Ook komt er een nieuwe Chr.
en eer. nieuwe R.K. school. Dit zijn gunstige
verschijnselen, daar de scholenbouw in deze
gemeente eenigen tijd „bevroren" is geweest.
Het verslag werd vastgesteld.
De bestuursverkiezing leverde als resultaat
op. dat de zittende leden, de heeren Lancée,
mr. A. Beets en W. J. Speller, bij acclamatie
werden herkozen. In twee vacatures in het
bestuur werden gekozen de heeren dr. J. R. H.
de Smidt en E. H. Dik.
Bij de rondvraag vroeg een der leden of de
ontwikkelingcursussen voor de Schoolvrije
Jeugd, onder de Commissie van Toezicht op
het L.O. zijn te brengen. Deze zaak zal door
het bestuur onderzocht worden.
BOUW VAN BOERDERIJEN IN DEI
WIERINGERMEER.
WTERINGERMEER, 19 Mei. De directie
van den Wieringermeerpolder heeft vanmor
gen aanbesteed den bouw van 46 boerderijen
in den Wieringermeer in vijf groepen. Laag
ste inschrijvers waren, groep 1, 7 boerderijen
H. J. Evers, Deventer, voor f 95.000. Groep 2.
3 boerderen H. J. Evers. Deventer, voor
f 117.800. Groep 3, 11 boerderijen K. Ooms.
Bleskensgraaf voor f 171.600. Groep 4, 9 boer-,
derijen G. van Noordenne, Hoornaar, voor
f 135.000. Groep 5, 11 boerderijen J. Geuse
broek, Medemblik, voor f 174.600. Totaal 46
boerderijen voor f 694.000.
De gunning is aangehouden.
Was heel
wat voorbereiding noodig.
De pakken met stembiljetten voor den Kieskring Haarlem.
VLIEGVELD VAN LAKEHURST. Een mistroostig beeld
de „Hindenburg", kort nadat het luchtschip van geringe
hoogte was neergestort.
Een verkiezing vereischt enorm veel voor
bereiding en organisatie. Als Z.M. de Kiezer
26 Mei op het stembureau komt, moet alles
in orde zijn, het heele ingewikkelde rader
werk van de machine die den Volkswil moet
laten spreken, dient dan feilloos te draaien.
Maar voor het zoover is. hebben de ambte
naren van den dienst der Verkiezingen, onder
leiding van den heer W. Fehres, referendaris,
chef van het Bevolkingsbureau en den Bur
gerlijken Stand heel wat werk verzet. En
nog wel onder hoogen druk, want de tijd van
voorbereiding was ditmaal zeer kort geno
men.
De candidaten waren reeds lang bekend,
maar de oproepingskaarten die aan de
kiezers gezonden moeten worden, konden pas
na 10 Mei (de dag der nummering van de
lijsten) gedrukt worden. De drukpersen zijn
bijna warm geloopen om die opdracht in
enkele dagen te verwerken. Alle 77.685
kiezers in de gemeente Haarlem moeten zoo'n
kaart hebben. Daartoe was het noodig ook
elk biljet van een adres te voorzien. Nu zijn
voor die adresseering wel doorslagen van de
Kiezerslijst gebruikt die op de biljetten wer
den geplakt), maar dat knippen en plakken
was op zich zelf niet het meeste werk. Dat
zat in het rekening houden met de vele adres
veranderingen die nog binnengekomen zijn
na het afsluiten van de Kiezerslijst. April is
de verhuismaand bij uitnemendheid, er zijn
toen vele dagen voorgekomen dat 100 adres
veranderingen op het Bevolkingsbureau in
kwamen. Meestal wil dat zeggen minstens
200 veranderingen in de adressen voor de op
roepingskaarten, want in elk gezin zijn
meestal meer dan twee kiezers (essen).
Avond aan avond is er door de ambtenaren
overgewerkt, zelfs moest den aZterdagmiddag
en -avond opgeofferd worden. Maar daarna
had men ook de voldoening 77-685 juist ge
adresseerde oproepingsbiljetten aan de Post
te kunnen toevertrouwen.
500 K.G., want elk der 77685 oproe
pingskaarten weegt ongeveer 6 !4
gram.
De brievenbestellers zullen als dit artikel
onder de oogen der lezers komt. ook al hun
plicht gedaan hebben. De Kieswet schrijft
voor dat de kiezer drie dagen voor den ver
kiezingsdag zijn oproepingskaart moet hebben
ontvangen. De Haarlemsche ambtenaren heb
ben er voor gezorgd, dat hij nog enkele dagen
extra den tijd heeft om die kaart te bestu-
deeren en zijn keus uit de 24 lijsten met 281
candidaten te doen.
Het verkiezingsbureau te Haarlem moet ook
zorgen dat alle stembureaux in den Kieskring
de levertraan met frisschen sinaasappelsmaak
Vei-krijgb. in Apoth. en Drog. a. 1.40 p. flacon
(Adv. Ingez. Med.)
Er is een sterke aandrang, welke door voor
aanstaande figuren in ons land wordt uit
geoefend, om een lans te breken voor vrij
heid in het handelsverkeer. Er zijn er ook,
zeker niet minder-bekwamen, die twijfelen
aan een terugkeer van vrijen handel, zooals
wij die in de periode vóór 1929 hebben ge
kend. Wie gelij-k heeft, wij weten het niet.
Niemand heeft de middelen dit handelsver
keer bij voorbaat te richten. Van allerhande
omstandigheden zal het afhangen, hoe ten
slotte het resultaat zal zijn. Ieder land zal
hebben te overwegen, welke middelen zijner
zijds toegepast moeten worden om het han
delsverkeer te stiimuleeren. Ook Nederland
zal dat hebben te doen en moet daarbij over
wegen, dat het als grondstoffen-arm land,
zijn bestaansbasis vindt in de bodembedrijven,
de verwerking van ingevoerde grondstoffen
en halffabrikaten, in den tusschenhandel, in
financiering en in vervoer. Wij verleenen
diensten, die belooning vragen. Van de
hoogte dezer belooning zal een belangrijk ge
deelte van het wel en wee van ons volk af
hangen. Wij moeten in staat zijn tegen het
buitenland te concurreeren. Het bedrijfs
leven grootendeels in een keurslijf ge
drongen door allerhande handelsbelemme-
rende bepalingen is genoodzaakt geworden
de eigen Nederlandsche markt als pièce de
resistance te gaan beschouwen. Autarkische
tendenzen, met alle gevaren daaraan verbon
den. teisterden het begrip: vrij handelsver
keer. Sedert verleden jaar is er internationaal
beschouwd, gelukkig wel iets veranderd. De
Vereenigde Staten van Amerika zijn daarin
voorgegaan, getuige het afgesloten handels-»
verdrag met Nederland. Maar ook Engeland
en Frankrijk schijnen in die richting iets te
■willen doen. Zekerheid bestaat daaromtrent
natuurlijk niet. Maar wel staat vast, dat de
Ottawa-overeenkomst in breede kringen
weinig voldoening schenkt. Terwijl de Fran-
sehe Minister Daladier kortgeleden het pro
tectionisme weinig vleiend heeft toegespro
ken. De meest afdoende bestrijding der
autarkie is gelegen in de propaganda en de
doorvoering van een vrijer ruilverkeer Niet
alleen een verruiming voor het vervoer van
goederen maar ook een opheffing van de vele
monetaire belemmerende bepalingen. Helaas
is bij de verwezenlijking dezer doeleinden
aan Nederland slechts een beperkte taak toe
to kennen. Wij zijn grootendeels afhankelijk
van het inzicht der „grote" mogendheden.
Overwegend is daarbij het inzicht van Enge
land.
Is het feitelijk niet lachwekkend, dat men
voortdurend nog weer pogingen ziet onder
nemen, waarbij ernstige mannen aan de con
ferentietafel gaan zitten en met elkander
overleggen of en zoo ja, op welke wijze
men de suiker-consumeerende wereld onder
de suiker-produceerende landen zal verdee-
len? Is de theerestrictie ten slotte in haar uit
werking niet tegengevallen, o.m. omdat niet
alle productielanden wenschten deel te ne
men? Al deze plannen kunnen voor een oogen-
blik een zekere verlichting brengen, zij lossen
de aan de orde zijnde problemen niet op. Deze
kunnen nooit uit de wereld geholpen worden
langs kunstmatige-, langs papleren wegen. De
eenige zekerheid, die deze schema's ons con
sumenten bezorgt, is dat wij duurder gaan
leven dan noodzakelijk is.
Dat interesseert den betrokken producent
slechts matig, hij stelt belang in den beteren
prijs, die hij voor zijn product kan gaan be
dingen. In feite koopen wij toch daar. waar
wij de beste kwaliteit tegen den laagsten
prijs kunnen bemachtigen, tenzij men ons
belet ons daarvan in het bezit te stellen. De
nog steeds overweldigende werkloosheid,
economisch en moreel te verwerpen, lost
men zeker niet op door een zekere zelfge
noegzaamheid der verschillende staten. Door
een stelsel, dat alleen gebaseerd is op het
eigen-ik. Op de gedachte, dat men anderen
niet noodig heeft, dat men het alleen wel af
kan. Zonder meer vergeet men, dat de ge
compliceerdheid van het economisch leven,
het verschil in geaardheid der staten van
zelf medebrengt, dat men meer of minder óp
elkander is aangewezen. Hoe merkwaardig is
het dan ook, dat juist nu bij den aanvang
van een zekere kentering in ons land
krachtiger geluiden weerklinken om te ko
men tot een vrijer ruilverkeer. Onze Minis
ter-President, Dr. H. Colijn, getuigde daar
van nog eens weer in zijn veelbesproken
redevoering voor de Kamer van Koophandel
en Fabrieken te Rotterdam. Ook Dr. F. Fen-
tener van Vlissingen, de voorzitter der In
ternationale Kamer van Koophandel, laat
nergens na een lans te breken voor vrijer
ruilverkeer. Vooral voor ons land heeft de
stem dezer beide prominente figuren groote
beteekenis. Want er kan niet genoeg op ge
wezen worden, dat in het bijzonder voor Ne
derland de bereiking van dit vrijer verkeer
van niet te onderschatten beteekenis is.
Onze ligging, de aard van ons volk, onze bo
demgesteldheid en nog vele andere factoren
zijn geëigend voor een breede internationale
uitwisseling van goederen. Noodgedwongen
zijn wij verzeild geraakt in een hokjesver-
deelerij en een met elkander-verdeelen van
de dikwijls magere buit. Daarbij is maar al
te dikwijls vergeten, dat het papier geduldig
is, dat allerhande schema's dikwijls niet
meer hebben, dan theoretische waarde en dat
dat alles tenslotte gemaakt is door doodge
wone menschen met menschelijke eigen
schappen. Dat beteekent dan in dit verband,
dat de comparanten zeker niet zullen stil zit
ten om na te gaan hoe of de nadeelige ge
volgen van hun eigen maaksel tot een mi
nimum beperkt kunnen worden. Dat is zoo
en zoo zal het altiïd blijven.
Met overgroote belangstelling dient ons
land de propaganda voor het vrijer verkeer
niet alleen te steunen, doch waar het pas
geeft zelf te onderschrijven. Vandaar dat een
actie van vooraanstaande Nederlanders op
dat gebied de grootste waardeering ten deel
moet vallen.
MOLLERUS.
Haarlem die zich uitstrekt van Beverwijk,
tot het Gooi, Bennebroek en Zandvoort, teza
men 27 gemeenten hun stembiljetten
krijgen. Dat dit een groote hoeveelheid papier
is, toont- opze foto. die gemaakt is in het kan
toor (de hal van het vroegeu- Postkantoor in
de Zijlstraat) toen daar alle pakken ter ver
zending gereed lagen. Deze expeditie is op
zichzelf reeds een secuur werk. want geen
stembiljet mag in verkeerde handen komen!
Veel administratie vereischt ook het stem
men in een andere gemeente.
900 Haarlemsche kiezers zullen op
26 Mei hun stem in een andere ge
meente uitbrengen, terwijl geregeld
moest worden dat 1100 a 1200 kiezers
van elders dien dag te Haarlem
kunnen stemmen.
Voor elk geval moet een verklaring in duplo
worden opgemaakt, terwijl de voorzitters
van de stembureaux een opgave moeten heb
ben van eiken kiezer die daar niet mag stem
men omdat hij stemming elders heeft aange
vraagd.
Er moet voor 26 Mei nog veel meer georga
niseerd worden, er moet voor gezorgd worden
dat de 77 stembureaux die Haarlem heeft,
den geheelen dag door drie leden van het
stembureau bezet zijn, de ontwerp-processen-
verbaal moeten klaar liggen, de „turfstaten"
moeten gemaakt zijn, enzoovoort. Onder dat
enzoovoort behoort dan ook de organisatie om
den uitslag der verkiezingen in de stad Haar
lem en den Kieskring Haarlem accuraat vast
te stellen. Op den avond van 26 Mei wordt
de uitslag van de stad Haarlem verwerkt, op
27 Mei komen alle gegevens van de andere
gemeenten in den Kieskring'. Dan hebben wel
is waar de couranten reeds lang den voorloo-
pigen uitslag (die in de practijk niet noe
menswaard afwijkt van den officieelen) be
kend gemaakt, maar het is de taak van het
hoofdstembureau en de ambtenaren er voor te
zorgen, dat alles met de meest mogelijke accu
ratesse wordt verwerkt. Het kan soms op één
stem aankomen!
Ned. Bank heeft bijna een
milliard goud.
De goudvoorraad der Nederlandsche Bank
blijft toenemen en bedraagt volgens den jong-
sten per 18 dezer opgemaakten bankstaat
thans f 991.461.743.— tegen f 941.472.811.— een
week geleden. Deze aanwas zal wel op rekening
moeten worden gesteld van den goudverkoop
door het Egalisatiefonds. Aan bankbiljetten is
een bedrag van f 811.756.000.in omloop.
NEDERLANDSCHE ORGANISTEN-
VEREENIGING.
Te Amersfoort is gisteren de 48e jaarlijkschc
algemeene vergadering der Nederlandsche
Organisten-vereeniging gehouden, onder lei
ding van den heer Willem Petri uit Utrecht.
Tot voorzitter is herbenoemd de heer Petri,
terwijl als nieuwe bestuursleden werden geko
zen de heeren G. Stam te Leeuwarden. B. den
Houter en Joh. de Zwaan te 's Gravenhage. De
verkiezing van de twee laatstgenoemden had
tot doel het bestuur uit te breiden van 7 tot 9
leden, noodig geoordeeld vanwege een alge-
heele reorganisatie, waartoe besloten werd.
NED. DANSTECHNISCH VERBOND.
Hier ter stede is opgericht het N.D.V.,
(Nederlandsch Danstechnisch Verbond). Het
bestuur bestaat uit de heeren: H. Kwekke-
boom, te Haarlem (president); J. J. Con-
standse, Den Haag (vice-pres.)C. J. de Jong,
Amsterdam (secretaris); G. van Koningsveld,
Amsterdam (penningm.)J. Koehof, Amster
dam (2e penningm.)W. R. van Wijk, Leiden
(alg. functionaris).
Het verbond stelt zich ten doel, de dans
technische kennis van de aangesloten leeraren
op een zoo hoog mogelijk peil te brengen of
te handhaven. Het lidmaatschap is uitsluitend
opengesteld voor dansleeraren, die geen
nevenberoep uitoefenen en tenminste 3 jaar
gevestigd zijn.
Het secretariaat is gevestigd te Amsterdam,
2e Helmerstraat 21.
HEFFING EN INVOERPRIJSVERSCHIL
MAISVEEKOEKEN.
Naar wij van bevoegde zijde vernemen is
met ingang van 16 Mei 1937 het product mais-
veekoeken volledig opgenomen in de voor de
overige veekoeken geldende regeling.
Dit heeft ten gevolge, dat voor het bereiden
van maisveekoeken van bovengenoemde da
tum af een heffing verschuldigd is van f 0.50
per 100 K.G.
Voorts heeft dit ten gevolge, dat het invoer-
prijsverschil van maisveekoeken niet meer
bestaat uit een vast bedrag van f 1.— per 100
K.G. doch uit een bedrag, hetwelk is samen
gesteld uit twee gedeelten, n.l. een vast ge
deelte van f0.50.
Per 100 K.G. verhoogd met een variabel ge
deelte, hetwelk wekelijks wordt vastgesteld op
voordracht van de veekoekencommissie der
Nederlandsche meelcentrale.
Onder maisveekoeken wordt verstaan „alle
door of bij bewerking of verwerking van mais
verkregen producten (niet inbegrip van bij
producten en afvallen), welke voor veevoeder
doeleinden kunnen dienen", zoodat hieronder
ook begrepen zijn Glutenfeed en dergelijke
producten.
