Vlotte operette.
Spionnage film.
Joe Brown in Polo Joe.
RADIO
PROGRAMMA
Litteraire
Kantteekeningen.
In Thijsse's Hof.
ZATERDAG 29 MEI 1937
HAARLEM'S DAGBLAD
iiniiiniiininiiiiiiiniiiumiiiiiuiiiiiiiiiniiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiigmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiDiiiiiiiiiHiiiii
Grace Moore
en Cary Grant.
Grace Moore, de po-pulaire zangeres treedt met
Cary Grant op in de door Robert Riskin gere
gisseerde film When you're in Love".
(Rembrandt).
„It's love again" zou een passende lijf
spreuk van Grace Moore zijn, sinds de titels
van haar films in verschillende toonaarden
de liefde blijven bezingen. Na „One night of
love" en „Love me for ever" thans de nieuw
ste uit Grace Moore's love-serie „When you're
in love", een door de Amerikaansche actrice
en haar partner Cary Grant geestig gespeel
liefdesspel. dat in charme niet voor zijn voor
gangers onderdoet.
Grace Moore's, uitzonderlijke gaven als zan
geres zijn allen, die haar eerste films gezien
hebben, bijgebleven. Zij is voor alles de fe
nomenale vertolkster van de aria en daarom
is het begrijpelijk, dat ook hier de opera
scènes een belangrijk bestanddeel van de
film vormen. Haar zuivere voordracht van
Puccini en verdi's
tp» onsterfelijkee com-
Kem brandt posities zijn ware
hoogtepunten. Doch
ook op een ander
deel van het vocale terrein blijkt Grace Moore
tot goede prestaties in staat te zijn. Voor het
eerst zien en hooren we haar als lady-croo
ner met een grappige vertolking van „Minnie
the Moocher". Het muzikale slippertje gaat
de zangeres uitstekend af en is bovendien een
aangenaam intermezzo tusschen de overige
muziek en zang.
Het publiek, dat tot de bewonderaars van
haar gouden stem behoort, blijft in deze film
niet tot de menschelijke wezens groot en
klein beperkt. Zelfs de dierenwereld weet
zij te boeien. Want eenmaal beleeft ge 't, dat
Grace midden in een bosch op verzoek van
haar geliefde een van haar lievelingsliede
ren zingt.
Ge ziet, hoe de woudbevolking behoedzaam
naderbij sluipt en geinteresseerd toehoort:
een schuchter hert, een konijnengezin met
de ooren recht naar boven, twee wijsdoende
uilen op een boomtakeen tafereel,
dat misschien in den grond der zaak wat ge
zocht is, maar in ieder geval alleraardigst
aandoet en niet van humor ontbloot is.
Het verhaal, dat den inhoud van de film
uitmaakt, is een liefdesgeschiedenis met veel
verwikkelingen, die den schoonen roman van
Jimmy en Louise wreed dreigen te verstoren.
Het komt zelfs tot een ernstige verwijdering
tusschen den kunstschilder en de zangeTes,
Maar als mèt Louise's hart ook haar car-
rère schijnt te zullen breken, duikt Jimmy
op om voor de verzoening en daarmede voor
het „happy end" te zorgen.
Grace Moore heeft in „When you're in
love" een uitstekenden partner in Cary Grant
die met het quasi-onverschillige type, dat
hij hier uitbeeldt, eeiiigszins aan Clark Ga
ble doet denken, al kan men aan zijn spel
een eigeir cachet niet ontzeggen.
In het voorprogramma nieuws uit binnen-
en buitenland en uit de koloniën.
LÜXOR THEATER.
Het Luxor Theater vertoont deze week de
geestige Amerikaansche persiflage „My man
Godfrey" waaraan wij in
Luxor
ons nummer van Vrijdag een
uitvoerige beschouwing
wijdden. Vooral William Po
well geeft in deze film uit
stekend spel te zien. Het voorprogramma be
vat buiten het gebruikelijke nieuws een aar
dig filmpje „Grootvader's klok" dat gedeel
telijk geteekend, gedeeltelijk door kinderen
gespeeld wordt.
Komische situaties.
Het kan deze week avond aan avond nog
zulk schitterend weer zijn, het zal ons niet
verwonderen, als van Frans Hals-Theater
met Joe Brown als attractie een zware con
current zal zijn van Zandvoort. Zooals Joe
ons in deze film heeft laten lachen! Er is
geschaterd en gegierd. Het is in elke film
weer opnieuw, altijd Joe's noodlot,' dat hij
de een of andere top-prestatie moet leveren
in een tak van sport of handel of wat ook.
waar ihij geen greintje van kent of verstand
van heeft. Hij staat dan eerst doodsnooden
uit. maar het slot is ook weer altijd, dat hij
door stom toeval of geluk glansrijk uit den
strijd te voorschijn komt en als overwinnaar
eindigt. De hulde neemt hij dan met gepaste
bescheidenheid in ontvangst.
In Jan Ongeluk
TI - of Polo-Joe moet
JrraöS Mals Joe de favoriete
club van het
meisje van zijn
droomen tot overwinning voeren, niettegen
staande hij nog nooit gepolo'd heeft, zelfs de
lucht van paarden niet kan verdragen, omdat
hij dan hevige niesbuien krijgt. Om aan den
wedstrijd te ontkomen nemen hij en zijn
trouwe bediende allerlei listen te baat, hij
laat zich zelfs ontvoeren, maar ook dat mid
del kan hem niet baten, omdat hij natuur
lijk juist bijtijds nog vrij komt om nog te
kunnen meespelen. Om te voorkomen dat hij
van het paard wordt geworpen, heeft de be
diende iets prachtigs bedacht, dat lijkt op
het eerste gezicht zoo iets listigs en tegelijk
maakt het zoo'n 'krankzinnigen indruk, dat
het publiek schatert van het lachen. De
vroolijkheid stijgt ten top, wanneer- juist ten
Joe E. Brown viert nieuwe lachsuccessen in
„Jan Ongeluk".
(Frans Hals).
gevolge van die list Joe's broekje scheurt. Joe
is zich van het drama dat zich aan het vol
trekken is, niets bewust, integendeel hij gaat
er hoe langer hoe meer zin in krijgen, hij
rijdt en slaat den bal. dat het een lieve lust
is. Maar Joe zou Joe niet zijn, als zelfs een
drama zich niet in zijn voordeel zou ontwik
kelen. Met al zijn zoogenaamden afkeer van
paarden, toont hij eenige enorme staaltjes
van zijn rijvaardigheid.
Een film met Joe Brown is alleen al door
Joe's naam voldoende aanbeveling.
De gekleurde twee-acter Popeye komt ook
deze week tot veler voldoening weer in het
programma voor, verder zijn er heel belang
wekkende opnemingen van de sportpresta
ties op de Winter-Olympiade 1937.
Willy Birgel en
Lida Baarova.
Spionnage in vredestijd! Een vorm van
spionnage, die uitgesproken onsympathiek is,
als elke vorm van spionnage. Doch de man
die in oorlogstijd door de linies sluipt, om in
tallooze vermommingen, zijn werk te verrich
ten, is nog omgeven door een waas van oor-
logsromantiek, die de spion in vredestijd ten
eenen male mist, en deze laatste degradeert
dan ook tot een gewoon misdadiger.
Een misdadiger, die door middel van afper
singen, vervalschingen en listen zijn slacht-
fers maakt, anderen de kastanjes uit het vuur
Cinema
Willy Birgel, die de titelrol vervult in de Ufa-
film „De Spion".
(Cinema Palace).
laat halen, en zelf achter de schermen blijft.
Geen middel is dat soort menschen te min
en een dergelijke figuur is dan ook uitermate
onsympathiek, en dus bij voorbaat bestemd
„om het loodje te leggen". Tegenover deze
menschen staat de geheime dienst, die zich
natuurlijk op haar beurt van dezelfde figu
ren en middelen bedient, doch als bestrijder
van de misdadigers, de sympathieke rol
speelt.
De vervaardigers van
„De Spion" hebben deze
factoren op de juiste
wijze tegenover elkaar
gesteld, zoodat we een
doortrapten schurk op het doek krijgen, dien
we uit den grond van ons hart gaan haten,
en een sympathieken jongen luitenant, die
bijna het slachtoffer wordt van de listen van
den spion, doch het voor dezen bederft, door
het eenige te doen wat hem redden kan: de
autoriteiten in kennis te stellen van de ge
beurtenissen. Het gevolg daarvan is een sen-
sationeele achtervolging van de spionnen, die
lont geroken hebben, doch stuk voor stuk het
leven laten of gearresteerd worden.
Een spannende achtervolging van een ge
stolen bommenwerper, een drijfjacht in een
moeras en een dolle ren door de machine
kamers van een pompstation vormen de cli
max van deze film, die ons enkele uren in
spanning houdt met haar ingewikkelde in
trigues.
ZONDAG 30 MEI.
HILVERSUM I 1875 M.
8.30' NCRV, 9.30—5.00 KRO, 5.05 NCRV,
7.45—11.30 KRO.
8.30 Morgenwijding. 9.30 Gramofoonmuziek.
10.25 Hoogmis. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.40
R.K. Harmonie Adolf Kolping. 1.00 Causerie
over geestelijke eerste hulp. 1.15 Vervolg con
cert. 1.40 Gramofoonmuziek. 2.00 Vragenuur.
2.30 Gramofoonmuziek. 2.40 Causerie over de
Koloniale Missie-actie. 2.50 Gramofoonmuziek.
3.00 Sportreportage. 3.20 Koor „De Zangertjes
van St. Jan" met pianobegeleiding en gramo
foonmuziek. 4.30 „Maria. Teeken van Over
winning", causerie. 4.555.00 Sportnieuws. 5.05
Gereformeerde Kerkdienst. Hierna Gerefor
meerd Evangelisatie-Zangkoor met orgelbege
leiding. 7.45 Sportnieuws. 7.50 Middenstands
praatje. 8.10 Berichten ANP. Mededeelingen.
8.20 KRO-Wereldprogramma voor Afrika. 8.40
Het KRO-orkest. 9.20 Declamatie. 9.40 KRO-
Kamerorkest olv. P. Reinards. 10.10 Sportrepor
tage. 10.30 Berichten ANP. 10.40 Epiloog. 11.00
11.30 Esperantolezing.
HILVERSUM n 301 M.
8.55 VARA, 12.00 AVRO. 5.00 VARA, 6.30
VPRO, 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuziek. 9.00 Postduivenbe-
riehten. 9.05 Tuinbouwpraatje. 9.30 Cello en
piano. 9.45 Lezing „Van Staat en maatschap
pij". 10.00 Trioconcert. 10.45 Declamatie. 11.00
VARA-orkest. 11.20 VARA-koor „Cantecleer".
11.35 Vervolg orkestconcert. 12.00 Orgelspel.
12.10 Zang en orgelspel. 1.10 Causerie „De ver
geten mailbrief". 1.30 Kovacs Lajos' orkest.
2.00 Boekbespreking. 2.30 Het Omroeporkest en
solist. I. d. pauze: Declamatie. 4.15 Het AVRO-
Dansorkest. 4.45 Sportreportage. Hierna: Sport
nieuws ANP. 5.00 Gramofoonmuziek. 5.30 Fan
tasia. 6.00 Sportpraatje. 6.15 Sportnieuws ANP.
6.20 Gramofoonmuziek. 6.30 Gesprekken met
luisteraars. 7.00 Evangelisch Luthersche Kerk
dienst. 8.00 Berichten ANP. Mededeelingen. 8.20
Omroeporkest, Kovacs Lajos' orkest, gemengd
koor en solisten. 9.15 Causerie. 9.25 Radiojour
naal. 9.40 Gramofoonmuziek. 10.05 Radio-Hoor-
krant. 11.00 Berichten ANP, Hierna tot 12.00
AVRO-Dansorkest.
DROITWICH 1500 M.
12.50 BBC-Theater-orkest en solist. 1.50 New
Georgian Trio. 2.20 Declamatie. 2.40 BBC-
Northern Ireland orkest. 3.20 Reportage. 3.40
Gramofoonmuziek. 4.20 Religieuze causerie. 4.40
Nine van der Schaaf.
De Liefde van een dwaas.
Querido-Salamander Serie.
„De uitgave van de Salamander-Serie is
een uiterst belangrijke daad" zei, kort
voor zijn dood de uitgever Willy Brusse tot
Mr. Elias, die hem voor .„Het Boek 1937" in
terviewde. Querido is het gelukt in korten
tijd een stuk Nederlandsche litteratuur te
drukken en te herdrukken, die werkelijke
litteraire waarde had, maar door de zucht
van het publiek naar altijd het nieuwste, in
het vergeetboek geraakt was, of waaraan
zelfs de tijd niet gegund was geweest tot het
publiek door te dringen,
De Salamander Serie zet op een bepaald
afgebakend terrein, dat der belangrijke bel-
letrie, het werk voort dat ook door wijlen L.
Simons met zijn Wereldbiblotheek beoogd
werd, en nog wel andere uitgevers zullen in
die richting werkzaam willen zijn, als ze zien
„dat het gaat". Maar reeds nu is de staat
van dienst des Salamanders de waardeering
v/aard, omdat inderdaad een aantal boeken
die bij hun verschijning van beteekenis wa
ren nog eens in het licht gezet worden en
hun waarde bewijzen. Om een paar voor
beelden te noemen: Aug. P. van Groenin-
gen's Martha de Bruin was bij het verschij
nen indertijd een evenement voor de jonge
ren. Paap's Vincent Haman was een curio
siteitssucces. Van Genderen Stort's Hélène
Marveil is misschien nog steeds diens beste
werk. Van Moerkerken's Ondergang van een
dorp, zeker niet het minst aantrekkelijke in
het veelzijdig oeuvre van dien auteur; het
vroegere werk van Couperus en Coenen wordt
door den Salamander weer, en naar het
schijnt, met succes, in het zonnetje gezet en
daar zal de Nederlandsche lezer slechts wèl
bij kunnen varen.
Wie als buitenstaander dergelijke uitge—
versondernemingen bekijkt, houdt altijd zijn
hart vast dat het peil van den aanvang, de
élan van den aftrap, niet te houden zal blij
ken, Het schijnt altijd een kunst om een
zaak die goed loopt te durven stop zetten,
alleen om het gepresteerde op peil te hou
den. Voorloopig is de Salamander daar nog
niet aan toe.
Zoo hebben wij ons dan deze week met
een salamandertje van Nine van der Schaaf
bezig gehouden. De liefde van een dwaas
inderdaad het is een vreemde sinjeur, deze
Siebold Deel'kens, maar we hebben al zoo
vaak van de dwaasheid eener liefde gele
zen, dat de liefde van een dwaas althans
weer eens iets anders bieden kan. Vindt Nine
van der Schaaf haar Siebold werkelijk een
dwaas, of is dat woord meer vergoelijkend,
zoo met een beetje verteederden glimlach
gebruikt. Ze heeft in ieder geval wel veel
sympathie voor hem. maar het blijft toch een
rare. Als kind een door de moeder -«rwind
ventje, met een schoolmeester als vader, die
een minderwaardigheidscomplex heeft, ten
opzichte van zijn vrouw, Siebold's moeder,
omdat die voor het huwelijk van anderen
stand geweest schijnt te zijn.
Vader-onderwijzer, sociaal-christelijk voe
lend en propageerend, houdt veel van zijn
jongen, al is het dan linksch en onbehol
pen, waardoor bij het kind de moederlijke
genegenheid altijd blijft overwegen en hem
eerst later de beteekenis van vader's leven
klaar wordt. Na vader's en moeder's dood
gaat Siebold, die een buitengewoon goeden
leer-kop heeft, zijn studies met steun van
vreemden voortzetten, hij heeft een studie
vriend Jelle bij wiens moeder, die een was-
scherij beheert, hij ook eenigen tijd gaat
inwonen. Hij wordt als slot van zijn arbeid
leeraar in wis- en natuurkunde na van al
lerlei beleefd te hebben wat door Nine van
der Schaaf, met die rustige onbewogenheid,
die haar eigen is, verteld wordt. Maar de
hoofdschotel blijft toch wat van dezen
„dwaas" het liefdeleven moet voorstellen
en dat eigenlijk hierin bestaat, dat het er
niet is.
Door aanleg en omstandigheden is Siebold
een verfijnd, maar egocentrisch wezentje ge
worden, voor wien het „verliefd-worden"
in de verschillende fasen van zijn bestaan
steeds door overdenking, peinzerij en be
schouwing overschaduwd wordt. Hij bedoelt
het altijd goed en is een best mensch, maar
het is in de gewone wereld altijd moeilijk
geweest voor zoo iemand een geschikt pen
dant te vinden, en wanneer we zien hoe het
met zijn neigingen st°pd«- niets uitloopt,
dan hebben wij met den „dwaas" wel een
beetje medelijden, maar toch ook weer niet
Walter Collins' orkest. 5.20 Boekbespreking
5.40 Sopraan en piano. 6.20 Filmpraatje. 6.35
BBC-Harmonie-orkest. 7.20 De „Alphas". 7.50—
8.10 Declamatie. 8.15 Kerkdienst. 9.05 Liefda-
digheidsoproep. 9.10 Berichten. 9.25 Radiotoo-
neel. 10.25 Vioolvoordracht. 10.50 Epiloog.
RADIO-PARIS 1648 M.
7.10, 8.20 en 11.20 Gramofoonmuziek. 11.50
Orgelconcert. 12.40 Gramofoonmuziek. 12.55
Pascal-orleest en solist. 5.20 Conservatorium
orkest. 8.35 Zang. 8.50 Radiotooneel. 10.50 Gra
mofoonmuziek. 11.051.20 Het Bouillon-dans-
orkest.
KEULEN 456 M.
6.20 Havenconcert. 8.35 Westduitsch Kamer
orkest. 10.50 Gramofoonmuziek. 11.50 Omroep-
kleinorkest. 1.206.50 Sportreportage en ge
varieerd concert. 7.20 Gramofoonmuziek. 8.20
Omroeporkest en -koor. 10.5012.20 Ad. Lut-
ter's dansorkest en solist.
BRUSSEL 322 M.
9.25 Gramofoonmuziek. 10.20 A. Felleman's
orkest. 11.05 Gramofoonmuziek. 11.50 Oude mu
ziek. 12.25 Gramofoonmuziek. 12.50 Salonorkest.
I.35 Omroeporkest. 1.502.20 Solistenconcert.
2.50 dito. 3.20 Reportage Zangersfeest. 4.35 Gra
mofoonmuziek. 5.35 Radiotooneel. 6.35 Viool
en piano. 7.20 Salonorkest. 8.20 Omroepsym-
phonieorkest en solist. 10.30 Omroepdansorkest.
II.2012.20 Gramofoonmuziek.
BRUSSEL 484 M.
9.20 en 10.20 Gramofoonmuziek. 11.20 A. Fel
leman's orkest. 12.20 Gramofoonmuziek. 12.50
Omroeporkest. 1.30 Salonorkest. 1.502.35 en
2.50 Gramofoonmuziek. 3.20 Oratorium-Uit
zending. 5.50 en 7.35 Gramofoonmuziek. 8.20
Bonte Avond. 9.20 Komische voordracht. 9.35
Vervolg bonte avond. 10.30 Gramofoonmuziek
en Declamatie. 11.3512.20 Omroepdansorkest.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M.
8.20 Concert mmv. solisten, koor en orkest.
10.20 Berichten. 10.401.15 Ad, Lutter's dans
orkest en Gramofoonmuziek. Om 11.05 Weer
bericht.
RADIO MOORS N.V.
KRUISSTRAAT 38, TELEF.14609
OFFICIEEL PHILIPS REPARATEUR
(Adv. Ingez. Med.)
MAANDAG 31 MEI 1937.
HILVERSUM I. 1875 M.
NCRV.-Uitzending.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde mu
ziek (Gr.pl.)8.30 Gramofoonmuziek; 9.30
Gelukwenschen9.45 Gramofoonmuziek;
10.30 Morgendienst; 11.00 Christ. Lectuur;
11.30 Gramofoonmuziek; 12.00 Berichten:
12.15 Gramofoonmuziek; 1.15 Sopraan, viool
en piano; 3.00 Wenken voor de keuken; 3.30
Gramofoonmuziek; 3.45 Bijbellezing; 4.45
Amsterdamsch Salon-orkest; 6.30 Vragenuur.
7.00 Berichten: 7.15 Vragenuur; 7.45 Repor
tage; 8.00 Berichten A.N.P. Herhaling SOS-
berichten; 8.15 A. F. de Savornin Lohman-
herdenking m.m.v. sprekers. Christ. Mannen
koor „Laus Deo"; 10.00 Berichten A.N.P.;
10.05 Fluit-ensemble; 11.00 Gramofoonmuziek
Hierna: Schriftlezing.
HILVERSUM II 301 M.
Algemeen programma, verzorgd
door de AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek; 10.00 Morgenwij
ding; 10.15 Gramofoonmuziek; 10.30 Het Ly-
ra-trio; 11.15 Kovacs Lajos' orkest; 12.00 Gra
mofoonmuziek; 12.30 Orgelspel; 1.00 Gra
mofoonmuziek; 1.30 Omroeporkest en so
liste. In de pauze: declamatie; 4.00 Muzikale
causerie; 5.00 Politie-Mannenkoor uit Wup-
pertal-Elberfeld; 5.30 Kovacs Lajos' orkest;
6.15 AVRO-Dansorkest; 7.00 Zepparoni-
kwartet en gramofoonmuziek; 8.00 Berichten
A.N.P. Mededeelingen; 8.15 Gramofoonmu
ziek; 8.30 Concertgebouworkest; 9,30 Vlaam-
sche dialoog; 10.00 Fransche accordeonmu-
ziek; 10.30 Sportreportages; 11.00 Berichten
A.N.P. Hierna: AVRO-Dansorkest; 11.40 Gra
mofoonmuziek.
DROITWICH 1500 M.
11.05 Orgelspel; 11.35 en 12.05 Gramofoon
muziek; 12.20 Religieuze causerie. 12.45 BBC-
Welsh orkest en soliste; 1.35 Orgelconcert;
3.20 Piano-voordracht; 4.20 Jazzmuziek (Gr.-
platen): 4.50 Viool en piano; 5.20 Up and
Down the Thames causerie; 5.35 Het Ch.
Erneseo-kwintet en solist: 6.20 Berichten;
6.40 Landbouwcauserie; 7.00 Theater-uitzen
ding; 7.20 Gevarieerd programma; 8.05 Ko
mische voordracht; 8.20 Exercise, Why and
How; 8.40 Het BBC-orkest; 9.20 Berichten:
9.40 Buïtenlandsch overzicht; 9.55 Gevarieerd
programma; 10.20 Het Reg. Paul piano-kwar
tet; 11.20 Billy Gerhardi's Band; 11.50 Dans
muziek (Gr.pl.)
RADIO PARIJS 1648 M.
7.10 en 8.20 Gramofoonmuziek; 12.20 La-
moureux-orkest en zang; 2.20 Gramofoon
muziek; 3.20 Zang; 3.35 Gramofoonmuziek;
4.20 Dito; 4.50 Piano-voordracht; 5.50 Cello
voordracht; 6.05 Zang; 6.50 Cellovoordracht;
7.05 Zang; 7.23 Gramofoonmuziek; 8.05 Zang,
8.35 Harpconcert; 8.50 ,Le (paradis de Ma-
hornet", operette; 10.50 Gramofoonmuziek.
KEULEN 456 M.
6.50 F. Hauck's orkest; 8.50 SA-orkest; 9.50
Gramofoonmuziek; 12.20 Militair concert;
1.35 Nedersaksisch Symphonie-orkest en so
list; 4.20 Omroepkleinorkest; 7.20 Gramo
foonmuziek; 8.30 Westduitsch weekoverzicht;
9.20 Omroeporkest; 10.50 Omroepkleinorkest,
piano-duo en solist.
BRUSSEL 484 M.
12.20 Gramofoonmuziek; 12.50 Kleinorkest,
1.30 Salonorkest; 1.50 Gramofoonmuziek; 5.20
Kamermuziek; 6.35 Omroeporkest; 7.35 Gra-
mofoonplaten8.20 Nationaal orkest; 10.30
Waalseh cabaret-programma.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M.
8.30 Dansmuziek; 10.20 Berichten; 10.50
Trioconcert; 11.05 Weerbericht; 11.20 Hans
Bund's orkest en solisten.
De dennen stuiven.
We hebben van Haarlem's Dagblad het
cliché geleend van het plattegrond je en nu op
goed stevig papier een „drievouw" gemaakt
met dien plattegrond en een korte beschrij
ving van den Hof. Ge koopt die drievouw
bij den tuinman voor een dubbeltje en nu
durf ik voortaan vrijmoedig naar dat stuk
verwijzen.
Er spelen weer altijd versjes door mijn
hoofd. Nu is het: „O Heer, vergeef ons het
klagen, wij krijgen warme dagen". Liderdaad,
de laatste decade van Mei 1937 zal wel lang
in de herinnering blijven. Wat een sprong.
Opeens zijn de duinroosjes in vollen bloei ge
komen en ook de gele lisschen langs de oevers
van den vijver. De handekenskruiden verhef
fen er hun stijve roode bloeiaren en het ziet
er geel van de leeuwenbekachtige bloemen
van de Groote Ratelaar, die mooie half-woe-
kerplant op het gras.
De grassen zelve vertoonen nu hun sierlij
ken bloei; het mooist is op het oogenblik het
Groote Gierstgras, dat in vak XVIII een fijn
groen waas spreidt tusschen de struiken.
En aan de dennen schieten nu snel de wel
bekende ..kaarsjes" omhoog, het nieuwe lot.
Eeuwen lang heeft men zich bezig gehouden
met duinbebossching en daarbij een groote
plaats ingeruimd aan het naaldhout. Tegen
woordig weten we, dat klimaat en bodem van
ons land meer gericht zijn op loofhout dan
op naaldhout, maar dat neemt niet weg, dat
de dennencultuur nog altijd een groote aan
trekkelijkheid heeft en dat komt in ons Ken-
nemerduin ook wel zeer bijzonder tot uiting.
Wij hebben ons daarom verplicht geacht,
om in den Hof ook naaldhout aan te brengen
en dat vindt ge dan dicht bij den ingang in
vak X en langs den vijver zelve, benevens nog
in vak XV op het „heuveltje".
De sparren in het grasveld tegenover bank
7 kunt ge aan hun algemeen uiterlijk gemak
kelijk genoeg herkennen. Zij hebben voor de
duinbebossching zelve niet zoo heel veel te be-
teekenen.
Van de dennen hebben wij drie soorten: de
ouderwetsche Grove Den, de Zwarte Den en
de Bergden. Deze Bergden blijft bij ons altijd
laag, wat goed te pas komt op plaatsen, waar
men een vrij uitzicht wil houden. Ook kun
nen we aan die lage dingen nu gemakkelijk
den bloei zien: de dichte massa's van de
stuifmeelbloemen, aan 't begin van de jonge
twijgen en de aardige ronde gesteelde vrucht
katjes aan het eind van de jonge twijgen. De
vruchtkatjes zijn rood tot donkerpurper, heel
mooi. Aan de Grove Dennen en de Zwarte
Dennen ziet ge dat ook.
De Zwarte Den heeft lange, donkergroene,
glanzende naalden, die van den Groven Den
zijn korter, een beetje gedraaid en blauwig
grijsgroen. Met wat geduld en eventjes goed
uitkijken hebt ge dat onderscheid gauw ge
noeg te pakken.
De ervaring heeft geleerd, dat de Grove
Den niet goed bestand is tegen den zeewind,
de Zwarte Den wèl. Volledigheidshalve moet
ik u nog vertellen dat wij van dien Zwarten
Den twee vormen hebben: den Oostenrijker en
den Corsikaan. In den Hof heb ik nog maar
alleen Oostenrijkers, maar ik laat .ook Corsi-
kanen komen.
Het zal er op uitdraaien, dat een groot deel
van onze duinen beboscht raakt met'Zwarte
Dennen. Nu, het worden mettertijd heel
mooie boomen. Ik heb ze wel bewonderd in
het Wiener Wald en gezien, dat ze op leeftijd
den fraaien „paraplu-vorm" kunnen aanne
men, die ook eigen is aan de beroemde pijn-
boomen aan de Middellandsche Zee.
Onder de Oostenrijkers van het heuveltje in
vak XV vindt ge eenige planten, beschermd
onder kippengaas. Eén daarvan is het Lin-
naeusklokje, dat tot mijn groote vreugde dit
jaar flink in bloei komt. Het is de beroemde
Linnaea borealis, welbekend bij hen die Scan
dinavië bereisd hebben of de hooge Alpen. Het
Arve-Bosch langs den Noordoever van het
meer van St. Moritz is er vol van.
Wat doet nu dat Linnaeusklokje in mijn
hof? Wel, de wereld is nog jong en er gebeu
ren nog allerlei leuke dingen van planten en
dieren, die hun gebied willen uitbreiden. En
zoo is dat Linnaeusklokje dan via Jutland,
Sleeswijk, Oldenburg te volgen tot bij ons in
Drente en Friesland en vandaag of morgen
verwacht ik het ook in de duinbosschen, even
goed als de Dennenorchis, die zich er reeds
lang geleden heeft gevestigd. Die Dennen
orchis vindt ge naast het Linnaeusklokje on
der hetzelfde kippengaas.
Wanneer ge deze Linnaea zoo wondermooi
ziet bloeien, dan voelt ge den wensch om die
plant in uw tuin te hebben. Wel, dat gaat
gemakkelijk genoeg en onze kweekers kunnen
ze u leveren. Een vochtige, beschaduwde
standplaats is wel te vinden of te verschaf
fen. Zoek de plant ook eens op in Zwitserland
of in Scandinavië. Ze bloeit daar nog in Juli.
JAC. P. THIJSSE.
DOODELIJKE VAL UIT EEN DAKGOOT.
Vrijdagmiddag tegen vijf uur was de 17-ja-
rige dienstbode T. Reygersberg uit de Groene-
laan te Schiedam in 'n woning aan de Essen-
burgsingel te Rotterdam, waar zij in betrek
king was, bezig met het schoonmaken van
de dakgoot.
Het meisje heeft daarbij het evenwicht
verloren en is van 15 meter hoogte naar be
neden geslagen. Zij kwam met het hoofd op
de straat terecht en was op slag dood. Het
stoffelijk overschot is naar het ziekenhuis
aan den Coolsingel vervoerd.
zóó, dat we er een traan om storten zullen.
Immers. Siebold zal altijd zich bij het geval
neerleggen eri in zich zelf terugkruipen ^zon
der van zijn hartzeer eenig duurzaam kwaad
te ondervinden Zijn eerste genegenheid geldt
Else Frank, een buurmeisje uit het dorp; die
hij later als mede-studente in Amsterdam
ontmoet. Elsa voelt veel sympathie voor
Siebold, maar ze trouwt met een ander, en
Siebold blijft haar leven met groote symna-
thie, maar op behoorlijken afstand, volgen.
Zijn tweede groote genegenheid is Ali Hou-
werink, een ander buurmeisje uit het duin
dorp, dat hij later terug ziet en dat ook voor
hem een stille neiging in zich omdragt.
Maar als zijn vriend Jelle ook eens buiten
komt logeer en, betoont die een eenigszins
grootere activiteit en verlooft zich spoedig
met Ali, Ook daarover weet Siebold zich, na
eenige egocentrische overpeinzing, heen te
zetten, „als hij Jelle dan terugzag was hij ge
wapend, onaangedaan en daarom een loyaal
vriend". Een andere neiging van meer voor-
bijgaanden aard cultiveert Siebold voor Anna,
een der waschmeisjos op de fabriek van Jel-
le's moeder, maar daarbij wordt zijn be
schouwende geest minder betrokken. Erger
staat het in zijn gevoel voor Jelle's moeder
zelf, voor vrouw Marg, zooals die in het boek
genoemd wordt en die voor Siebold een ge
negenheid gevoelt zooals zij die voor haar
eigen kinderen met zich omdraagt. Mis
schien ook nog wel iets meer en anders. Sie
bold ondergaat dat alles en reageert er op
door Jelle's moeder rweduwe intusschen ge
worden) ten huwelijk te vragen. Gelukkig is
een wetenschappelijke reis naar Midden-
Azië een prachtig motief voor Vrouw Marg
en Siebold om dat aanzoek nog eens rustig
onder de oogen te zienals" Siebold van
die expeditie terugkomt zal vrouw Marg. nog
wel weer een jaartje ouder geworden zijn,
maar,hij vroeg niet meer haar jawoord.
doch rekende zich verloofd met haar en
daar hij een dwaas was. meende hij wel te
kunnen komen tot die zonderlinge wijsheid
die het tellen der jaren verzuimt, ofschoon
hij wel wist. dat het merk daarvan zich vas
ter op vrouw Marg. zou drukken gedurende
die maandenlange sprookjes-verre reis, die
het lot, wreed en verrukkelijk, voor hem' be
stemd had".
En dan heeft Nine van der Schaaf waar
schijnlijk genoeg van de experimenten met
dezen „rare" en sluit haar roman.
Het is werk van een goede schriftuur, kun
dig en knap, maar het is een beetje egaal
van kleur. Er is bij alle variatie van omstan
digheden, toch weinig wit en zwart in de
voorstelling. De schrijfster, evenals Siebold,
experimenteert voortdurend met gevoel, ge
voelens en gevoeligheden. Het is heel inte
ressant; alleen zoo nu en dan kan den lezer
de lust bekruipen uit te roepen: „toe, vent,
doe nu ereis wat!" Siebold is een fijn her
senspinsel van de schrijfster, maar soms
lijkt hij meer schim dan mensch. Maar toch
zit, in wat de schrijfster gaf, voortdurend iets
dat bezig houdt en laat men Siebold niet los,
vóór men alles wat van hem verteld wordt
heeft nagefanlaseerd. Maar een „rare" is
het.
J. H. DE BOISt
