Zwart met witAltijd
Een helpende hand
Voor handige vingers
Menu van de week
Het moeilijke „Neen"
Nog eens het moderne
kapsel
HOXDERDA G3 JUNI 1937
HA ARE EM'S DAGBEAD
12
Prachtig sociaal werk
door vrouwen
Kijkje in het medisch opvoedkundig
bureau van de Amsterdamsche ver-
eeniging ter bevordering van con-
sultatiebureaux voor moeilijke kin
deren.
f
We hebben allemaal weieens „de klok hoo-
ren luiden" over de bureaux voor moeilijke
kinderen, die de laatste jaren, ook in ons land,
met zooveel succes werken.
En we hebben daar, wed ik, wanneer zoo'n
geval met een onhandelbaar kind in onze om
geving voorkwam, ook weieens, zoo bij wijze
van theepraatje, vreemde en niet steeds
rechtvaardige conclusies uit getrokken.
Dan was het: „Die menschen bridgen teveel
en kunnen nu de kinderen geen baas en nu
moet het bureau 't opknappen, t Is maar
gemakkelijk tegenwoordig". Of: „niets dan in-
teressanterigheid, ik zou ze wel klein krijgen",
(de kinderen n.l.).
Nog altijd staan de beste stuurlui aan wal
en praten erover en moeten de zeelui met de
tanden op elkaar door de branding of door
moeilijke vaargeulen heen. En nog altijd
dit is een heerlijke gedachte! is er een loods
beschikbaar, wanneer de schipper tijdelijk de
navigatie niet alleen aankan of aandurft.
Dit beeld dat van den loods is zeer
goed van toepassing op het medisch opvoed
kundig bureau, dat ik. onlangs bezocht, omdat
ik zoo heel graag eens precies wilde weten, hoe
het werkt. Ik had een prettig gesprek met de
psychiater mej. P. H. C. Tibout en met de
maatschappelijk werkster mej. P. Rijksen en
kreeg wel een zeer sterken indruk van het
fijne. nuttige werk, dat hier door een groepje
vrouwen, in samenwerking met een mannelijk
psychiater, wordt verricht.
Hiervan wilde ik u iets vertellen.
Het Amsterdamsche bureau, inderdaad ge
boren uit den nood der tijden, bestaat in No
vember a.s. negen jaar, het Rotterdamssche
in zijn eersten vorm ook en het Haagsche
vijf jaar. Alle drie blijken ze in een groote
behoefte te voorzien, zoodat anderhalf jaar
geleden de bureaux te Rotterdam en Haar
lem b.v. nog aanmerkelijk moesten worden
uitgebreid en er in Utrecht en Leiden nieuwe
werden opgericht.
„Het geeft ons werkelijk een groote vol
doening", aldus mej. Tibout „te weten,
dat het werk, dat we doen, zoo dringend noo-
dig blijkt te zijn".
„Een tijdsverschijnsel, dat de ouders hun
kinderen zelf geen baas meer kunnen?"
„Ja en neen. Er zijn natuurlijk wel altijd
moeilijke en arbnormale kinderen geweest,
maar vroeger was de psychologie nog zoover
niet en bleef men er meer mee omtobben.
Eén ding is ons in den loop der jaren hoe
langer hoe duidelijker geworden: de moei
lijkheid ligt nooit bij het kind alleen. Het
gezin is een eenheid en wanneer er iets ha
pert, dan spelen de karakters van de ouders,
hun reacties op de uitingen van het kind, een
minstens even groote rol.
Daarom is een langdurig contact met de
ouders voor ons werk ook van het grootste
belang. Wij nemen en dat moet men toch
vooral goed in het oog houden! den ouders
de opvoeding niet uit handen. We zijn geen
instelling voor vaders en moeders die een las
tig kind dat lastig is door verwaarloozing
graag willen afschuiven, om zelf te kunnen
uitgaan. Ook niet voor ouders die van een
werkelijk abnormaal kind afwillen. We nemen
dan ook geen gezinsvoogdij aan.
Wat wij alleen maar wensohen is op weg
helpen, over een dood punt heen brengen, een
frisschen kijk geven op een vastgeloopen si
tuatie, en dan, zoolang het noodig is, de
ouders terzijde staan in hun taak. Want op
de ouders komt het aan! Heel dikwijls wordt
hun opvoeding van het kind. door het contact
met het bureau, aanvankelijk moeilijker,
heel vaak moeten zij den weg van het offer
opgaan".
„Ik begin nu wel eenigszins te voelen, wat
het bureau niet en wat het wèl wil zijn. Wilt
u me ook nog iets vertellen van de werk
wijze?"
„Een nieuw geval wordt hiermee ingeleid,
dat vader of moeder of beiden (eventueel bij
hun ontbreken de voogd of een andere ver
antwoordelijke persoon) het kind op het bu
reau komt aanmelden op een der spreekuren,
die daar door een der sociale werkers worden
gehouden.
Op het spreekuur worden de allereerste
oriënteerende gegevens verzameld; een af
spraak wordt gemaakt voor een langdurig on
derhoud. waarin een uitvoerige familiege
schiedenis en een dito levensbeschrijving van
het kind kunnen worden opgemaakt; 't hangt
van de omstandigheden af, of dit bij de ouders
thuis zal gebeuren of op het bureau; in ieder
geval wordt dan toch later het gezin door de
maatschappelijke werkster bezocht; teneinde
ook uit een eigen aanschouwing een indruk te
krijgen van het milieu. Bij het verzamelen der
voorgegevens wordt zooveel mogelijk getracht,
een beeld te vormen van de psychologische fac
toren, die op het bestaan van het kind hebben
ingewerkt en nog inwerken. Met goedvinden
van de ouders worden deze inlichtingen even
tueel uitgebreid met, hetzij mondelinge, hetzij
schriftelijke informaties van de school, den
huisarts en andere personen, die met het kind
te maken hebben gehad, b.v. patroon, gezins
voogd, predikant, clubleider.
En dan ziet van dit alles op de hoogte ge
bracht en ook van het lichamelijk onderzoek
door den aan het bureau verbonden kinder
arts, de psychiater het kind voor het eerst.
Na gemiddeld drie ontmoetingen, elk van een
uur, kan gewoonlijk den wel, op grond van
gesprekken en experimenteel onderzoek, na
overleg met de maatschappelijke werkster een
voorloopige conclusie worden getrokken. Er
wordt dan óf een advies aan de ouders uitge
bracht óf een behandeling wordt ingesteld".
„Dit geschiedt natuurlijk door u?"
„Door mij of door den manlijken psychiater.
Ik acht dit spelend omgaan met kinderen,
waarbij dan tevens een ongezochte gelegen
heid is tot observatie, nu niet speciaal vrou
wenwerk, doch bij kleine kinderen is mis
schien wel een vrouw de aangewezen persoon.
Om u een indrukje te geven van wat wij doen,
kan ik u het best even meenemen naar mijn
speciaal domein".
We komen nu in een ruime kamer, gedeel
telijk speelkamer. Daar staat een enorme kast
met speelgoed, waarmee de kinderen zich naar
hartelust mogen bezighouden. „En in dit spel
zit nu zoo vervolgt mej. Tibout juist heel
dikwijls de sleutel tot het probleem, dat
schuilt achter elk „moeilijk geval". In het spel
leeft het kind zich heelemaal uit. In het
vertroetelen van poppen komt de eigen hun
kering naar verzorging tot uiting, In het spe
len met boetseerklei. waarvan figuurtjes wor
den gevormd en in teekeningen worden aller
lei gevoelens uitgedrukt.
Ik heb hier eens een jongetje gehad, die
poortdurend een poppetje maakte, dat hij
Aardige versieringen
van kleurig vilt
Vilt in allerhande kleuren is tegenwoordig
te kust en te keur in de groote magazijnen
verkrijgbaar. Wat een onbegrensde mogelijk
heden voor kleedingsier!
Kijkt u eens even naar dit origineele vest
van beige wollen stof. 't Zou „al te gewoon
tjes" zijn, als het niet werd opgefleurd door
een dubbele rij „knoopen", gemaakt van vier
kantjes van rood, groen, blauw en naturelvilt.
Men neemt b.v. het buitenste (grootste)
vierkantje rood, daarna een maat kleiner
groen, wéér kleiner naturel (licht-beige) en
't allerlaatste blauw. Met enkele onzichtbare
steekjes worden de viltplakkaatjes op elk
ander bevestigd.
Er onder ziet u een bij elkaar passende
ceintuur en taschje van rood linnen of peau
de suède. De versiering bestaat eveneens uit
bonte viltknoopen.
Een gezellig werkje voor eeen vrijen avond,
want langer hoeft het niet te duren.... mits
u handige vingers heeft!
Wat zal dat vlotten!
Everlasting breit zoo meel En
ze breit zoo uit. Bij een knot-
lengte van 359 Meter is dat
dubbel voordeelig. En dan een
patroon uit „Praten en Breien",
dan lukt het heelemaal schitte
rend. Hebt U het laatste num
mer al gezien Geweldig leuke
modellen staan er weer in en de
werkbeschrijvingen zijn, als al
tijd, zóó duidelijk, dat vergissen
o n m o g e 1 ij k is. „Praten en
Breien" kunt U nu gratis krijgen
tegen inzending van 5 Everlas
ting omslagen. Zou tl niet
dadelijk Uw nummer bestellen 2
HEEZE - HOLLAND
(Adv. Ingez. Med.)
daarna met geweld in elkaar tr«pte. Later
bleek, dat hij hierin afreageerde zijn haatge
voelens tegen een jonger broertje, van wien
zijn moeder meer scheen te houden dan van
hem.
Zijn onhandelbaarheid thuis was van dit
complex de oorzaak.
Dit was een tamelijk eenvoudig geval. Eens
hadden we een vrij ingewikkelde situatie, die
toch, dank zij het onderling overleg tusschen
de ouders en ons, geheel in orde is gekomen.
Een meisje dat thuis door een stiefmoeder
heel goed verzorgd werd en ook nooit reden
tot klachten gaf, begon plotseling, eerst thuis
en later in de omgeving, te stelen. Zachtheid
noch strengheid hielpen. Tijdens onze behan
deling bleek ons, dat het kind vroeger, vóór
het hertrouwen van den vader, door haar
grootmoeder erg verwend was. Het stelen
werd door haar toegepast als compensatie
voor de meerdere luxe, die zij thuis moest
missen. Toen we eenmaal dezen sleutel ge
vonden hadden, en wij de ouders konden over
reden, het kind weer hun vertrouwen te ge
ven, werd de moeilijkheid na verloop van tijd
overwonnen".
„Vaak is echter een veel dieper gaande
psychotherapeutische behandeling noodig.
Het werk is buitengewoon interessant, maar
het is altijd overstelpend druk en dus
Ik neem haastig afscheid en de beide da
mes gaan weer aan den arbeid, waarin ik eer.
zoo belangwekkenden blik heb mogen werpen.
R, DE RUYTER—y. d. FEER
Aeu paar donkere costuumpjes met
witte garnituren: 'n prachtige aan
vulling van onze zomer-garderóbe.
Geruite jassen, sportieve blouses, gestreepte
zijden jurken, wat brengt ons niet allemaal de
rijke zomermode-1937!
We genieten volop van het winkelen dit jaar,
want alles, wat de groote magazijnen ons bie
den, is zoo verleidelijk sportief, kleurig en ele
gant.
Toch moeten we bij al die kleurenpracht
niet vergeten, dat voor 'n speciale gelegenheid,
waarbij we er keurig en vooral frisch en cor
rect wenschen uit te zien. het zwart-met-wit
nog altijd onovertroffen is! De Parisienne weet
dit: ze heeft steeds twee a drie effen zwarte
japonnetjes in haar zomercollectie
Onze teekening geeft u enkele voorbeelden
van zwart-lwit-effecten, zeer practisch in de
practijk.
Van links naar rechts ziet u: le. een japon
netje met boléro van zwarte jersey. Het fijn
linnen vest is geborduurd met Engelsch bor
duurwerk, de randen zijn gefestonneerd of
afgezet met Valencienne kant.
2e. Een aardige correcte kantoor jurk, even
eens van zwarte jersey en bestaande uit rok
en nauwsluitend lijfje, versierd met garnituur
van wit piqué. De dubbele jabot is gegarneerd
met een open zoom.
3e. (geheel rechts) een costuumpje voor
koelere dagen, bestaande uit een japon met
korte mouwen van zwarte wollen stof, waarop
een wit piqué vest wordt gedragen, dat om het
middel met twee banden sluit, en een kort
sportief jasje van dezelfde stof als de japon.
4e. (onderaan) een meer gekleed japonnetje
van zwarte toile de soie. De elegante strik is
aan alle kanten versierd met een gehaakt
randje.
Zondag:
Asperges met harde
eieren
Gewelde boter
Kalfsbiefstuk
Aardappelcroquetten
Jonge worteltjes
Aardbeien met slag
room.
Maandag;
Aspergesoep
Varkensschijf
Andijvie
Aardappelen
Karnemelkpudding
Vanillesaus
Dinsdag
Spinaziesoep
Koude varkensschijf
Kropsla met komkom
mer.
Aardappelen
Vermicellischotel
Woensdag:
Blinde vinken
Gestoofde sla
Aardappelen
Deensche vla
Donderdag:
Gestoofde kalfsnier
Tomatensaus
Kropsla
Aardappelen
Griesmeelpudding
Gestoofde abrikozen
Vrijdag
Gebakken tong
Gesmolten boter
Aardappelen
Rijstetaart
Vruchten
Zaterdag
Varkenskarbonaden
Bloemkool
Aardappelen
Chocoladevla
Vegetarische menu's
1 Gestoofde tomaten
Gekookte rijst
Kropsla
Pannekoeken.
2 Omelet m. asperges
Kropsla in vuurvas
ten schotel met
bruine boter
Aardappelen
Rab ar ber compote
3 Aspergesoep
Gebakken eieren
Aardappelen
Tomaten- en kropsla
Rijstcroquetten met
abrikozensaus.
4 Zuringsoep
Bloemkool m. kaas
saus
Aardappelen
Chocoladepudding
met slagroom.
Recepten
Gestoofde tomaten.
Benoodigd: 1 K.G. tomaten, 40 gr. boter,
peper, en zout.
De tomaten overgieten met kokend water,
schillen en in dikke plakken snijden. Ze be
strooien met peper en zout. De boter in de
koekepan laten smelten en de tomaten er in
leggen. Als ze zacht worden, maar nog niet
stuk gaan uit de pan nemen en in en om den
rijstrand leggen. Het vocht er inschenken.
Omelet van asperges.
Benoodigd; 4 eieren, 4 lepels melk, peper,
zout, plm. 16 asperges.
De eieren uitroeren met melk, peper en zout
en in de koekepan een omelet bakken. De as
perges klaarmaken als voor gestoofde asper
ges. Ze op de omelet leggen, zoodat de punten
aan den buitenkant liggen. De omelet in drieën
vouwen en opdoen op een verwarmde schotel,
gegarneerd met peterselie en tomaat,
Rijstcroquetten (zoete)
Benoodigd; 1 L. melk, 200 gr. rijst, zout 100
gr. suiker, 2 eieren, paneermeel, frituurvet.
Van de melk met rijst en zout dikke rijstebrij
koken. De eidooiers, de suiker en wat geraspte
citroenschil toevoegen en de massa koud laten
worden. Daarna op de gewone manier croquet-
ten vormen, deze door eiwit en paneermeel
halen en in heet frituurvet vlug bruin bakken.
Warme abrikozensaus erbij geven.
Voor deze saus pl.m. l ons abrikozen gaar
koken met L. weekwater en suiker. Ze door
een haren zeef wrijven. De saus afmaken met
suiker en binden met aangemengde sago.
Rabarber jam.
Benoodigd: 3 K.G. rabarber, 2J/2 K.G. suiker.
De rabarber zoo noodig schillen, in stukjes
snijden, wasschen en gaar koken met een klein
beetje water. De suiker toevoegen en onder
dikwijls roeren laten inkoken tot een druppel
sap op een koud bord als een bolletje blijft
staan. De jam overdoen in jampotten en deze
sluiten met schroefdeksel of perkamentpapier.
(Deze jam niet te lang bewaren).
Verwijder vlekken zorgvuldig
Wie met pek omgaat, wordt erdoor besmet,
is een oud spreekwoord. Doch dit geldt ook voor
was. Als men met was omgaat kan het licht
gebeuren dat men wasvlekken oploopt bij het
wrijven der meubels. Ondekt men zoo'n vlek
op japon of kleed, dan wrijve men deze met
een dotje watten, gedrenkt in benzine, of
perehlooraethijleen af en bedekke daarna de
plek met een laagje magnesia, wat na een
uurtje weer verwijderd kan worden. Met ben
zine betrachte men echter de grootste voor
zichtigheid en zorge dat er geen vuur of vlam
metje in de nabijheid is. i
Zoo oppervlakking beschouwd lijkt de titel
van dit artikeltje niet heelemaal juist.
Is dat nu zoo moeilijk om „neen" te zeggen?
Is het niet vaak veel moeilijker om „ja" te
zeggen?
Natuurlijk zijn er belangrijke oogenblikken in
ons leven, waarop „ja" beslissend is voor alles
wat er nog komen moet, en waarop het wel
licht ook na veel strijd eindelijk zal worden
uitgesproken.
Maar oneindig moeilijker is het, om in den
gang van 't dagelij ksch leven op honderden
kleinigheden „neen" te moeten zeggen, ter
wijl het zooveel eenvoudiger zou zijn het maar
„ja" te laten zijn.
Om te beginnen, is daar de opvoeding, de
tallooze vragen die kinderen kunnen doen,
de kleine verzoekjes die met een nonchalant
„dat is goed" op het oogenblik dat zij gedaan
worden, met evenveel gemak schijnbaar uit
de wereld geholpen zijn; het kind is tevreden
omdat het zijn zin krijgt, de moeder omdat
het kind zoet verder speelt.
Maar dat gemak is schijnbaar, omdat het
kind, dat al'les toegegeven krijgt, steeds veel
eischender zal worden en met zijn verwende
karaktertje als een kleine huistyran het ge
zin zal regeeren op den duur.
Hoe vaak gebeurt het niet, dat het kind
een kleinigheidje vraagt, die dadelijk wordt
toegegeven: het kind is immers nog maar zoo
klein, en het verzoekje is zoo weinig belang
rijk en er komt direct zoo'n protest wan
neer het niet wordt goedgevonden.
En zoo gaat het van het kleine kind over
op het groote, en bij al dat toegeven wordt
de situatie er allerminst beter op.
Maar ook volwassenen onderling moeten
zich vaak geweld aandoen om „neen" te
kunnen zeggen, omdat het 't beste is, ter
wijl „ja" zooveel gemakkelijker zou zijn.
Stel u voor, er is een drukke tijd achter den
rug: een van de kinderen heeft eindexamen
gedaan, de andere moesten behoorlijk over
gaan. Dus heeft het gezin heel wat te ver
duren gehad, er zijn eindeloos veel proe
ven overhoord, opgewonden en verontwaar
digde buien zijn tot kalmte gebracht, wan
hopige situaties van „ik-kom-er-nooit" zijn
bezworen en nu is alles gelukkig achter den
rug. Daar kondigt zich een veeleischende
vriendin aan, die schrijft dat ze zeker wel
mag komen logeeren, of een famielielid
schrijft, dat zijn vrouw ziek is, je wil zeker
wel komen helpen. Hoe vreeselijk moeilijk is
het dan „neen" te zeggen en hoeveel eenvou
diger zou het zijn om er dadelijk bevesti
gend op in te gaan. Nu is de vriendin boos dat
ze „niet eens een paar daagjes mag komen"
en het familielid vindt dat hij reden heeft om
zich over zijn familie bitter te beklagen. Maar
noch die een, noch de ander bedenkt, hoe
druk de vrouw des huizes het gehad heeft en
hoe groot de teleurstelling zal zijn voor haar
man en kinderen, wanneer zij nu niet onder
elkaar eens van de vacantie kunnen genie
ten.
Moeilijk is het ook om een ondergeschikte,
die met een redelijk verzoek komt, echter op
een slecht passend oogenblik, dit te weigeren.
Of wanneer men gevraagd wordt, om een of
andere instelling met werk te helpen, dat
geen uitstel kan lijden, te moeten zeggen: ik
doe het niet, want ik heb er geen tijd voor.
Iedereen meent altijd van iedereen dat hij of
zij dat juist best kan doen, en daarom is de
verontwaardiging groot wanneer men er niet
op in gaat.
Er zijn menschen die altijd voor anderen
klaar staan, die nooit en te nimmer „neen"
zeggen, wanneer er een beroep op hen wordt
gedaan. Maar dat het gezin aan deze al te
goedigen tekort komt, daarvan bemerkt de
buitenwereld niets, daar gaan alleen de ge
zinsleden onder gebukt.
Nu komt het ook wel voor, dat menscheiï
voor alles en iedereen buiten het gezin klaar
staan, maar voor de huisgenooten niets over
hebben. Dat zijn zij, die geen „neen" kunnen
zeggen uit ijdelheid, die het dus ook wè,t graag
willen weten dat zij nooit iets weigeren. Maar
dat zijn ook niet degenen die gebukt gaan, on
der een teveel aan toegevendheid, maar die
uitsluitend uit zelfzuchtige overwegingen han
delen.
Maar voor hen die graag hun medemen-
schen een genoegen willen doen, die medelij
den hebben met ieder die in moeilijkheden
verkeert, daarvoor is „neen"-zeggen 'n uiterst
pijnlijke overwinning van hun verstand over
hun al te goede hart. En toch kan dat soms
een noodzakelijk besluit zijn.
E. E. J.—P.
De moderne krullenkapsels zijn buiten
gewoon flatteus, frisch en jeugdig, maar....
wel wat ingewikkeld. De kapper moet dit
seizoen heel wat moeite aan onze hoofdjes
spendeeren, doch het resultaat is dan ook
charmant.
Interessant van de nieuwe haarmode is het
verschijnsel, dat ze voor iedere vrouw ver
schillend is, m.a.w. we moeten maar net zoo
lang zoeken, tot we ons e ig e n kapsel ge
vonden hebben.
Eén vaste regel is er wel: de ooren moeten
zichtbaar zijn en het haar mag onder geen
beding meer in den nek hangen, zooals het
vorige jaar.
Alles aan de nieuwe haarmode is verzorgd
en keurig!
