N.v. Haarlemsohe Auto-Centrale ^KELS Overijsel is een verrassing andrea STOFFENHUIS Natuurschoon bij Castrieum speciale expositie van verzorgde gr. houtstraat 163 Abr. Meijer Lanova SENSATIE-AANBIEDING EEN COUPON GROOTE HOUTSTRAAT 11-13 ZATERDAG 26 JUNI 1937 HAARLEM'S DAGBLAD V 1? Neêrland's hoop. v verijsel de klank zegt jë niet zoo veel; Twente klink al naar meer na tuurschoon, maar bij „de Achter hoek" ga je je pas iets werkelijk moois voorstellen. Daarom is Overijsel zoo'n verrassing voor me geworden, heb ik zoo volop dat steeds wisselende landschap bewonderd. Van Zwolle uit ben ik naar het noorden gegaan, naar die wrat die op de kaart zoo grappig boven op Overijsel zit vastgekleefd. Veel verwachting had ik er niet van, al wist Ik dat Giethoorn de moeite waard heet te zijn, maar al gauw moest ik m'n oordeel herzien. Zwolle verraste me met z'n genoegelijken bouw en de vele oude monumentale gebouwen waar je. kruip door, sluip door, omheen moet cirkelen, maar toen we even later buiten Zwolle reden en Noord Overijsel voor ons lag, ging ik met een behagelijke zucht gemakke lijker zitten en voelde me op vacantie. Als een scherpe zon door grijze luchten schijnt, is er zelden een landschap dat dan leelijk lijkt, maar deze noord Overijselsche landen kregen er een heel bijzondere bekoring door. Wat een wijdte en ruimte! En hoe pittoresque liggen de dorpen daar in gestrooid! Glinsterende water- Btreepen, kleine molentjes, een enkel rood dak, het zachte groen tegen den horizon, het gras dat zich in een regenbui heeft opge- frisoh't, roodbruine koeien, wat schapen, een bruin zeil dat bijna zwart lijkt voor onze dichtgeknepen oogen och, het lijkt een ge woon Hollandsch landschap, maar wat is ons jeigen land dan wonderbaarlijk mooi! Over een gladden betonweg suizen we tus schen waterplassen, waar de wind nijdige witte kopjes op zweept, die aan de kanten vastgehouden worden door rietstoppels en waterplanten. We moeten stoppen voor een ophaalbrug. Een ophaalbrug uit den tijd van Nero of iets later! Naast de brug staat een lantaarn, een scheefgezakte korte bezemsteel met er bovenop een instrument van groen glas dat een pronkstuk in een museum zou kunnen Eijn. Door het smalle vaartje tuft stjokke tsjok, stjokke, tsjok, een boot. Boven den hoogen wallekant komt alleen maar een roestig stukje kachelpijp uit; de schipper heeft ringetjes in zijn ooren en dampt een pijpje dat onderste boven in z'n mond hangt; zelfs de keeshond met z'n gekrulden pluimstaart ontbreekt niet. Er schijnt nog een verlengstuk bij de schuit te hooren, want een eind er achteraan schuift nog een stuk pijp langs den wallekant. Laco niek glijdt het heele geval langzaam voort en lets van die rust zinkt ook in mij. Het kanaal is vrij, de brug moet zakken. Twee meisjes, zonderling gekapt, met schor ten voor en klompen aan, wandelen tegen ihet brugdek omhoog, dat nu langzaam naar omlaag komt. Als bazuinengelen zweven de meiskes meer naar beneden en dan lachen ze ons vriendelijk toe; de weg is vrij. De weilanden lijken onwezenlijk en onein dig ver van onzen hoogen weg. Flikkerlichtjes wijzen op water, veel water. fvr og maar een klein eindje en daar ligt Giethoorn. Alles lijkt meer op 't beeld dat ik me van Giethoorn had voorgesteld, dan de tamelijk breede, vrij slechte weg, waar we ons over voortbewegen. Een hotelletje een paar huizen we zijn er. Ik ben teleurgesteld en stap bijna onwillig uit den wagen; liever was ik doorgereden tusschen de eindelooze vlakten en het spiegelende water. Maar m'n spijt ver vaagt al gauw, want je hoeft maar een zij weg je in te slaan om midden in een idylle te recht te komen. Het eerste dat me opvalt is kaas! Van Giethoornsche kaas heb ik nog nooit gehoord, maar er valt niet aan te twij felen. Boven uit een pakhuis worden groote kazen geslingerd, schijnbaar geheel willekeu rig, maar halverwege beneden staat een man met een wit pak aan, boven op een wankel uitziende stellage en met de grootste gemoeds rust en feillooze zekerheid vangt hij de kazen op, draait een halven slag om en keilt het pak in het water. Maar neen, de verwachte plons volgt niet. Een man, vlak op den wallekant in ook alweer een wit pak, waar hij droevig uitgegroeid is, zoodat zwarte kousebeenen een eind onder de nauwe witte pijpen uitrouwen, pakt met felle greep toe, dat het luid opklinkt en laat de kaas vallen in de handen van den laatsten schakel, die in een punter een echten pun ter heeft postgevat. Wat kan een enkel beeld ontroerend zijn en blijven hangen voor langen, langen tijd! Als ik m'n oogen sluit, zie ik die mannen en de kaas valt neer in regelmatigen cadans. Wat zal ik van Giethoorn vertellen? Ieder heeft er van gehoord en wat kan ik zeg gen, dat niet reeds honderd keeren geschreven is? Kleine paadjes, schilderachtige huisjes met ramen in de bovenverdiepingen, waarvoor m'n zakdoek een royaal gordijn zou zijn, ka naaltjes met groen water, waarin eenden kop- keltje duikelen, bruggetjes die veel lijken op troggen, planken die doorzwiepen, hooibergen, kippen, breede heggen van stekelige hulst Ook buiten Giethoorn is er nog veel natuurschoon u weet het allemaal wel. Achter m'n oog is één enkel paadje levend gebleven. Het is zoo wat een meter breed, water klokt tegen de riethelling aan, en in de dikke modderlaag kleeft een voetstap van een enkelen boer, die hier dagen geleden langs kwam. Het pad maakt een bocht. Midden in de bocht staat een boom en op dien boom nee heusch het is waar! hangt een bord „Rechts houden". Dat is Giethoorn in mijn herinnering. Lieflijk, zacht en groen, ongewoon bekoorlijk en van een betooverende naïeveteit. Maar dit is maar een stukje van Overijsel, gaat u nu eens mee van Oost naar West, door de heele provincie. Enschedé beteekent voor u industrie en Oldenzaal de grens, maar weet u dat daarachter dorpjes liggen die beroemd zouden moeten zijn om hun natuurschoon? Kent u Losser, de Lutte, Denekamp, Dinkel- oord? Komt u dan eens mee, laten we eens gaan dwalen door die heuvels, kijk, nu ligt daar opeens een korenveld tegen die helling aan, wat is het groen van dat bosch daar donker tegen! En dat stroompje, dat door die vallei springt is de Dinkel. 't Wringt zich in allerlei bochten om tusschen de heuvels door te komen. Je kunt wel zien, dat het hier zand bodem is, want het water is zoo helder! Als je op zoo'n grappig bruggetje gaat staan, kun je de vischjes duidelijk heen en weer zien schieten over den blanken grond. Je krijgt lust om er ook in te duiken en er is niemand die het je zal beletten. Geen mensch komt hier langs en straks kun je' heerlijk liggen braden op die witte strook zand, of, als dat te warm is, gaan we een paar stappen verder in de scha duw van het bosch. Wat zijn die dorpjes zielig van armoede De huisjes geven mekaar een arm om niet om te vallen. Natuurlijk zijn er betere woningen als je een beetje uit de oude kom gaat en daar kan men goed logeeren. Hotels zijn er ook, nu ja, geen kurhaus, maar wie hier gaat logeeren zoekt dat ook niet, die zoekt idylle en me dunkt dat die hier te vinden is! s het al zoo laat? Ja, dat komt er nu van, als we onzen tijd verdroomen! We zullen nu maar per trein verder gaan. Daar komt Hengelo al in zicht. Het vrien delijke plaatsje met z'n breede straten en lage huizen, vaak van onderen bruinrood en van boven wit met een puntdak van stroo; een simpel provinciestadje met een ongemeene be koring. Er is een vijver, midden tusschen de huizen en stelt u voor een zwembad erin, zonder schutting! Je kunt iedereen daar zoo maar zien spartelen Als we niet in den trein zaten, zouden we kunnen fietsen van Hengelo naar Delden. Die fietspaden slingeren zoo leuk door het land schap. Voortdurend is er afwisseling, dennen bosch, akkerland, weiland, enfin, dat kunt u uit het portierraampje al zien, maar gezelli ger zou het zijn om er even midden tusschen door te gaan. Het doet zoo goed om op straat gegroet te worden met een vriendelijken knik en het taaltje is zoo aardig; net niet vreemd genoeg om onbegrijpelijk te zijn en toch be korend door den bijna buitenlandschen ca dans. Plukjes bosch staan in de weiden, die geel en rood doorspikkeld zijn door boterbloemen en zuring. Boeren loopen in hun blauwe ver schoten kielen, het gereedschap op den schou der, naar huis toe, waar de middagpot wacht. Daar schiet Borne voorbij, fabrieken, huis jes er omheen, wat meer naar buiten landwe gen met hier en daar een huis een hoeve. Dadelijk na Borne sluit het bosch zich meer aaneen tot een kleurenmengeling van eiken en beuken, het jonge kreupelhout is er bijna geel tegen en de berkestammetjes met hun taches de beauté op de teerwitte huid lij ken uitheemsch. Rogge en haver, het staat er dicht opeen en de zware hoofden deinen heen en weer op den wind, dat het een grijs-groene stuwende massa lijkt. De boomkruinen in de verte lijken op dat zilverige meer te drijven. Dan staan daar weer wilgen, beuken, eiken, in groepjes bij elkaar of in eenzame afzonde ring en zoo maar opeens ligt daar een don kere plas, waar een streepje blauw van de lucht zich in spiegelt, daar waar de zware boomen er omheen een klein plekje vrij heb ben gelaten. Waar een hoogte bijeen is gestoven, blakert het wit van zand, doorgroefd met zwarte slier ten, wortels van brem of heide, die trachten den grond vast te houden. fVTaarmate we Gelderland naderen duiken er meer naaldboomen op, donker en dreigend tusschen het zachte groen van de loof boomen; gelig liggen de pas gemaaide weiden, scherp afstekend tegen het land daarnaast, waar de zeis nog niet geweest is. Het beeld is nu omge keerd, het zijn nu de bladerkroonen die een zaam hun plaats verdedigen tegen de stugge dennen. Nu beginnen heidevelden hun zegetocht, geflankeerd door heel licht getint kreupelhout. Hier en daar probeert het bosch het ook nog eens, maar korenschoven staan onverbiddelijk in het gelid, ze geven geen kamp, Rijssen weer een haltepaal in het land schap. Koren, koren, zonder einde, krachtig en zwaar staat het op de akkers en de boeren woningen zijn er grooter en weelderiger door geworden, dan in het land dat achter ons ligt. Een heele boomgaard ligt hier al en de takken zijn sterk en berekend op zware vrachten. Er wordt gewerkt aan nieuwe we gen dwars door het land; takkebossen liggen in vierkante hoopen opgestapeld; karresporen hebben diep in den rullen grond gegroefd. Het terrein wordt geaccidenteerd, eerst vaag, maar dan steeds sterker; het doet bijna Duitsch aan, die rechthoekige velden met ver schillend gewas tegen de glooiingen gevleid. Stop! Hier is Deventer! De reis door Over ijsel is ten einde. Maar, voor u uitstapt; had ik gelijk of niet toen ik vertelde dat Overijsel een verrassing is? Veel te zwak gezegd, dat ben ik met u eens. Ideaal is het! HELEN Sedert een tiental jaren heeft het mooie Castrieum zich geschaard in de rij van de Noord-Hollandsche badplaatsen. Het plaatsje, dat zoo schilderachtig gelegen is tegen heta duin, is in deze luttele jaren geworden tot een vooral door natuurliefheb bers gezocht ontspanningsoord. En met na tuurschoon is Castrieum rijk gezegend. Ken- nemerland was eertijds een gewest, rijk bezet met bosschen, die zich langs de geheele duin streek van Alkmaar tot beneden Haarlem uitstrekten. Castrieum mag zich verheugen in een bezit van een belangrijk deel van wat van al die schoonheid nog is overgebleven. Dank zij de goede zorgen van de provincie Noord-Holland is dit kostelijk erfgoed in on geschonden staat voor het nageslacht be waard gebleven. Zoo kan Castrieum bogen op de onmiddellijke nabijheid van het fraaie landgoed, dat de provincie reeds in 1903 van de Vorstin van Wied heeft aangekocht. Dit prachtige landgoed, dat ongeveer 1000 H.A. groot is, heeft de provincie als natuurreser vaat aangewezen, waardoor het in de eerste plaats beschermd werd tegen de zich ook in deze omgeving zoo sterk uitbreidende bebou wing. Hier kan de natuurliefhebber urenlang ronddolen, want gelukkig heeft het provin ciaal bestuur het reservaat niet afgesloten. Tegen geringe vergoeding kan de wandelaar zich bij den rentmeester van een toegangs- karft voorzien en dan gaat een schoone wereld voor hem open. Hij dwaalt door bosch en duinen en hij komt van de eene verras sing in de andere, wanneer hij, ver van het gewoel van het leven, telkens opnieuw ge boeid wordt door de schoone panorama's die zich voor zijn oogen ontrollen. De eerste toegangsweg tot het bosch ligt even voorbij de provinciale kweekerij, gelegen aan den schilderaehtigen Zeeweg, die door een romantische omgeving naar het Noordzee strand voert. Deze boschweg voert naar het wondermooie duinmeer, een watervlak, dat in de duinen werd uitgegraven. Een eiland is in het meer uitgespaard en zijn oevers zijn beboscht en de flora heeft zich onmid dellijk op deze plek gevestigd. De botaniseerende natuurvriend kan hier niet alleen de goede bekenden vinden, maar ook planten, die in de waterarme duinstreek langzamerhand tot de zeldzaamheden zijn gaan behooren. Zoo is dit landgoed, evenals het daarnaast gelegen Geversduin een bron van voortdu rend genot voor den vacantieganger, die voor alles rust verlangd. Hij zal hier een prach tig recreatieoord vinden. Zij, die van het buitenleven houden en daarin eenigen tijd ongestoord willen genieten, wijzen wij op de schitterende kampeergelegenheid in het Pro vinciaal Landgoed, rechts van den Zeeweg te Bakkum. Dit kamp is gelegen temidden van een schilderachtige natuur. Het kampeeren kost hier f 1.75 per week per persoon of f 0.25 per dag. De kampeerders moeten echter een bedrag van f 10 als waar borgsom storten. Dit bedrag wordt hun bij het verlaten van het kamp terugbetaald, wanneer er althans geen aanleiding is, om daarvan everutueele schadevergoedingen af te trekken. De kampeerders kunnen hier volop genie ten van de prachtige natuur en van de strand genoegens, die Castrieum den vacantiegangers ook in ruime mate kan bieden. In onze Showroom aan het PLEIN 24 te HAARLEM hebben wij voor de mooie zomerdagen een Caikiotets Cabriolet met dickeyseat Club Cabriolet met 4 zit plaatsen onder de kap Sedan transformable met 4 zitplaatsen en 4 por tieren. Keuze uit verschillende aantrekke lijke kleuren. - Keuze uit twee ver schillende 8 cylinder motoren. Official Ford Dealr HAARLEM. Dir. ALEX. PH. VAN STRIE de toonaangevende zaak voor het goed gebruiksvoorwerp, telefoon 12393, haarlem Croote Houtstraat 16 de sportieve Lingerie. Inderdaad iets nieuws voor iedere vrouw. Slim-Hemd f 1.40 Slim-Directoir f 1.40 VOOR EEN JAPON BIJ AANKOOP VAN In het sprookjesland Giethoorn,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1937 | | pagina 23