Buiten haar kringen
Op .Zorgvlied* te Amsterdam had Maandag
de begrafenis plaats van de stewardes mej. M.
J. v. d. Laan, een der slachtoffers van de
.Flamingo'-ramp. De plechtigheid aan de groeve
Het stoffelijk overschot van piloot Steensma, die bij de ramp der „Flamingo"
om het leven kwam, is Maandag te Wageningen ter aarde besteld
W. Roodenburg aan bat met R. A. Boddington als wicketkeeper tijdens den
cricket-wedstrijd, dien de Free Foresters te Den Haag tegen een N.C.B.-elftal
hebben gespeeld
Jaap Roest won bij de te
Norg gehouden terrein
kampioenschappen der
K.N.M.V. het kampioen
schap in de 350 c. cM.
klasse
De Schotsche padvinders op de Wereld
jamboree gaven Maandag voor talrijke
belangstellenden een demonstratie van
Schotsche dansen, waarbij natuurlijk de
doedel zak niet ontbrak
Z. K. H. Prins Chichibu, broeder van den Keizer van Japan, bracht Maandag een
bezoek aan de Wereldjamboree te Vogelenzang
De .Ronde van Beemster", georganiseerd door de wielersportvereeniging Excelsior,
is Maandag verreden. Een groep renners onderweg
Z. Exc. minister prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruine bracht Maandag een bezoek aan de Groote
Kerk te Alkmaar, in verband met de restauratie-plannen
Voor de bezichtiging der oorlogsbodems
tijdens de Engelsche marine-week te
Chatham bestond groote belangstelling.
Bezoekers aan boord van de .Marshal
Soult"
FEUILLETON
door HERMAN ANTONSEN.
11)
Hij had erkend, dat zijn liefde voor Therese
Tarpeton toch iets onmogelijk was en wilde
zich nu wel met haar tevreden stellen! Hoe
had hij zooiets gedurfd! Dacht hij soms. dat
hij zoo iets bijzonders was dat ze hem met
beide handen aan zou grijpen? Maar hoeveel
leelijke namen ze ook aan zijn gedrag gaf,
telkens weer betrapte zij zich er op. dat ze
de zaak weer van zijn kant bekeek. Hij dacht
waarschijnlijk, dat ze van hem was gaan
houden. Hij dacht, dat hij erg edelmoedig
was tegenover haarEn weer werd ze
woedend. Ze was nog te jong, om te beseffen
dat woorden slechts een uiterst onvolkomen
uitdrukking van iemands gedachten zijn. En
als die gedachten dan nog door gevoelens
vertroebeld worden, dan is het nog veel moei
lijker ze juist uit te drukken. Maar toch voel
de ze zich gekrenkt. Alleen omdat hij ver
liefd was op dat portret kon hij tegen haar
niet zeggen: ,.lk heb je lief, Terry!" En toch
had hij een te fijn karakter om gewoon met
haar te flirten. Hij meende het ernstig. Hij
zou haar tot zijn vrouw verlangen. Maar hoe
kon hij in die paar dagen zoo opeens ver
anderd zijn? Eerst eeuwige liefde voor The
rese Tarpeton zweren en dan met Terry
Converse willen trouwen?
Een glimlachje verhelder haar gelaat. Hij
hield van Terry en was over zijn verliefdheid
op Therese heen, maar meende, dat het on
mogelijk was. dat hij zijn oude ideaal in zoo
korten tijd ontrouw geworden zou zijn! Dat
was de kwestie! Dat was een troostende ge
dachte. Maarhoe kreeg ze zekerheid, dat
hij werkelijk van haar hield? Hoe wist ze, dat
hij een huwelijksaanzoek had willen doen?
Het volgend oogenblik was ze weer woe
dend op zichzelf. Ze had zich meer dan min
gedragen. Ze had in haar eigen stand moeten
blijven. Ze had zich niet onder de gewone
menschen moeten mengen. Alleen in verhaal
tjes hield iemand zich arm om tot een hu
welijk te komen, waarbij het geld geen rol
speelde. Dat ging immers toch niet in het
werkelijke leven? Ze kwam weer wat tot
kalmte. Het moest dan nu maar voorgoed uit
zijn. Ze deugde niet voor dergelijke avontu
ren. Voortaan zou ze Therese Tarpeton blij
ven en niemand anders. Niet den eenen dag
het schatrijke meisje en even later het arme
schilderesje, dat voor haar brood ploeterde.
En met die gedachte viel ze eindelijk in slaap.
Maar toen ze 's morgens wakker werd,
voelde ze zich nog ontstemd. Ze wilde niet
denken aan verzachtende omstandigheden
tegenover Jack Redding. Hij had haar alleen
als troostprijs gewild. Ze wilde hem nooit
weer terugzien. En hij zou na een paar da
gen wel bemerken, dat niet alleen zijn eer
sten prijs, maar zelfs zijn troostprijs hem
ontgaan was.
Ze reed naar Southamtpon terug, verkleed
de zich en ging op het terras zitten. Na een
poosje hoorde ze voetstappen naderen en op-
kijkendzag ze Curt Suthers aankomen. Hij
kwam naast haar zitten.
„Dan zie je haar en dan zie je haar niet!"
zei hij lachend.
„Je meent?"
„Je doet me denken aan een erwt onder
een notendop, een spelletje, dat ik wel eens
heb zien spelen. Ik denk. dat je hier bent
en dan zit je net ergens anders".
„Nu ben ik dan toch hier".
„Maar morgen?" vroeg hij. „Zonder eenige
waarschuwing rijd je naar de stad; en als ik
je dan in de stad ga zoeken, dan hoor ik, dat
je hier bent!"
„Het is wel lastig, hè?" vroeg ze lachend,
„Zou er heuseh niets aan te doen zijn?"
„Zou het?"
Ze-spitste de lippen. Ze begreep maar al te
goeddoe Curt dat zou opvatten. En dat deed
hij ook. Hij gaf haar een kus. En het leek
haar, dat die liefkozing al haar moeilijkhe
den op slag deed verdwijnen. Ze moest toch
wel van Curt houden; ze hield beslist van
Curt. Ze gaf zich over aan zijn omhelzing.
„TerryTerry", fluisterde hij. „Wil je....
wil je heusch mijn vrouw worden?"
.Natuurlijk", zei ze rustig.
Hoehad ze er ooit aan kunnen twijfelen.
Was Curt niet de man, die voor haar be
stemd was? Nu pas begreep ze. waarom ze in
den laatsten tijd zoo rusteloos was geweest,
waarom ze op zulke dolzinnige avonturen
was uitgegaan. Ze hield van Curt, en was zich
dat nog niet bewust geweest. Ze had zichzelf
niet begrepen. Curt was altijd om haar heen
geweest; altijd had hij op haar gewacht, of
ze hem wilde hebben. Maar omdat ze zoo aan
hem gewend was. had ze het niet zoo door
voeld. Maar nu wist ze, dat ze Curt lief had.
Zachtjes maakte ze zich uit zijn armen los.
„Toe. Curt, liefsteiemand mocht ons
eens zien
„Ik hoon het!" riep hij verrukt uit. „Terry.
de tijd, dat ik heb moeten wachten, heeft zoo
verschrikkelijk lang geduurd. Gaan we gauw
trouwen?"
„Ja, gauw", beloofde ze hem.
„En zullen we onze verloving nu dadelijk
publiek maken?"
„Ja. nu meteen!"
„MaarTerry; jij hebt veel meer geld
dan ik".
Inwendig kromp ze ineen Ze dacht aan de
woorden van tante Martha.
„Nouwat zou dat?"
„Ik heb nu zoowat twintigduizend per
jaar. Later krijg ik drie of viermaal zoo
veel".
„Het lijkt me toch wel genoeg", zei ze
lachend.
„Jij hebt heel veel meer", zei hij. „Ik wou.
dat je niet zooveel had. Terry!"
„Zal ik het weggeven?" plaagde ze.
„Dat doet men nu eenmaal niet. Het zou
het eenvoudigste en verstandigste zijn...,
maar H mensch is nu eenmaal zoo niet.
Terry. ik weet niet, wat jij van je man ver
wacht. Maar ik had liever, dat jouw man een
baan had en dat hij werkte, om zijn inko
men op gelijk peil met het jouwe te brengen.
Hoe denk je daarover?"
„Net zooals jij er over denkt. Curt".
„Kim Bannerman heeft in de crisis een
zwaren slag gehad met zijn makelaarskan
toor. Ik zou voor een paar honderdduizend
aandeelen kunnen nemen. Ik houd van de
beurs. Ik zou er succes kunnen hebben. Zal
ik dat doen?"
„Dat is wel een goed idee, zou ik denken,
Curt. Maarmaar je wilt nu toch nog
niet aan het werk gaan, wel?"
„Neen", zei hij hoofdschuddend. „Ik zou
tegen het najaar willen trouwen, dan een
huwelijksreis maken en daarnazou ik
graag een gezeten getrouwd man zijn met
een behoorlijk beroep. Ik kan Bannerman
bovendien eenige klanten aanbrengen
een heel goeden zelfs".
„Wie dan wel?" vroeg ze zonder eenige be
doeling.
„Wist ik niets van af, dat jullie zoo goed
bekend waren met elkaar".
„Dat zijn we ook niet. Maar ik bracht hem
met mijn auto een dag of wat geleden uit de
golfclub naar huisof eigenlijk naar het
station. Hij moest iemand afhalen en hij had
een mankement aan zijn wagen. Hij scheen
erg dankbaarwant anders zegt bijna
niemand ooit een woord tegen dien ouden
mopperaar. Hij vroeg me, wat ik uitvoerde.
Ik zei. dat ik er over dacht effectenmake
laar te worden. Toen zei hij, dat ik in dat
geval eens bij hem moest komen".
„Ik zou wel eens willen weten, wien hij
daar moest afhalen".
„Ik weet het ook niet. Een of anderen jon
gen kerelhij zag er aardig uit".
„Vond je?" Ze voelde zich opgewonden.
Dus Curt had Jack gezien. Het moest Jack
geweest zijn. Ze vroeg als terloops, op welken
dag het geweest was, en dat kwam precies
uit. En Ourt vond hem er aardig uitzien. Dat
zou Suthers nooit zeggen van iemand, dien
hij niet tot zijn stand rekende. Na die be
merking van Curt vond ze haar eigen ge
drag niet meer zoo laag bij den grondsch. Als
Redding er ooit in slaagde, rijk te worden,
dan zou hij gemakkelijk toegang krijgen tot
de kringen, waartoe Curt behoorde. Het zou
grappig zijn, als ze hem nog eens aan een
diner ontmoette.
„Vind je het program goed?" wekte Suthers
haar uit haar 'droomerij.
„Interessant zelfs", gaf ze ten antwoord.
Ze spraken af, hun verloving nog een paar
dagen stil te houden, maar de scherpe blik
van Alice Dayton doorzag hen al spoedig en
voordat de vormelijke aankondigingen door
tante Martha verzonden waren, wisten de
meesten hunner vrienden al, dat Curt's aan
zoek succes had gehad.
Terry vond het verrukkelijk, verloofd meis
je te zijn. Vooreerst, omdat haar ter eere par
tijtjes werden gegeven. Vervolgens omdat er
al dadelijk huwelijksgeschenken kwamen. De
ring, door Curt meegebracht, was overwel
digend schitterend. Ze voelde zich gelukkig
in zijn bijzijn.
Ze vond het zoo prettig, verloofd te zijn,
zei ze tegen Curt, dat ze den trouwdag graag
tot einde November wilde uitstellen. Zoo
prettig, dat ze nauwelijks meer aan Jack
Redding dacht.
Therese Tarpeton was voor hem een
droombeeld geweest; nu was hij het voor
haar.
Maar op den morgen, dat de bladen in
New-York haar verloving aankondigden,
vroeg ze zich toch wel af. hoe hij het zou
opnemen. Want hij zou het natuurlijk zien
en lezen, omdat hij alles, wat Therese Tar
peton betrof, naging.
(Wordt vervolgd).
