Haarlem's Dagblad | 1937 | 16 augustus 1937 | pagina 8

H'

KNAI

Nederl.,

-Cricketbond

Cricket in Engeland.

ATHLETIEK

AUTOMOBILISME

LAWNTENNIS

TAFELTENNIS

Een toren wordt „vastgespijkerd".

MAANDAG 16 AUGUSTUS 1937

HAARLEM'S DAGBLAD

8

De regen spelbreker.

De eerste klasse wedstrijd HaarlemRood
en Wit moest wegens den regen worden afge
last, evenals de ontmoeting tusschen Rood en
Wit 2a en Rood en Wit 2b.

De wedstrijd C.V.H. 2Olympia voor de
derde klasse moest wegens regen bij den stand
39 voor 5 voor C.V.H, gestaakt worden

Ook de cricketwedstrijden V.V.V.—Hermes-
D.V.S. en A.C.C.Sparta konden niet gespeeld
worden.

HAARL. CRICKETBOND.

Rood en Wit 3—Haarlem 3.

Door het verliezen van den toss mochten
de Haarlemmers eerst het veld in. Door den
velen regen .was het veld zeer nat en was het
fielden niet prettig, diverse runs werden ca
deau gegeven. Rood en Wit kwam tot 93,
nadat het 2 voor 70 gestaan had, W. F. Bok
een goede 28. W. F. Kruijff 28. M. A. V. Slin-
genberg 18. Van der Lijke 2 voor 40. Hurk-
mans 4 voor 35. ,J. P. van Balen Blanken 2
voor 16. Haarlem kwam tot 88 en waren er
11 menschen geweest, dan was misschien de
wedstrijd gewonnen geworden. W. Onken-
hout 13. Van Balen Blanken 25. A. W. Rog
geband 17 n o. J. Faber 2 voor 14. J. Reus 2
voor 28. Jhr. mr. C. L. van Lennep 2 voor 19.
M. Slïngenberg 1 voor 9.

R. C. H.—Rood en Wit 5.

Rood en Wit eerst ingaande scoorde 61
runs. waarvan Sanders 31. J. 't Hart 11. Zon
neveld 4 voor 6. A. van Roon 4 voor 31.

R.C.H. passeerde dit totaal voor 6 wickets
en sloot op 76. Van Roon 12. Stolwijk 28.
Paape 21 n.o. H Kleintjens 3 voor 27. J. Be-
rendsen 1 voor 26. Sinnecker 1 voor 19.

Bloemendaa]—Rood en Wit 4.

Blocmendaal wint met innings.

Bloemendaal scoorde 96 runs, waarvan
Jac. Bossse ll. J. Beijk 25, J. Roozen 10. G.
Strik 21. L. van der Meij 10. Meeuwenoord 1
voor 33. D. de Jong 6 voor 20. H. Thon 1 voor
17. H. Everard 2 voor 17. Rood en Wit 31
punten. Poederbach 13. J. Beijk 5 voor 16.
G. Kesting 5 voor 14. Rood en Wit 2de in
nings 41. Everard 11. Van der Meij 5 voor 16.
G. Kesting 1 voor 7. J. Beijk 4 voor 11.

Haarlem 4-C. V. H. 4.

C.V.H. 1ste inn. 33. Th. van der Pas 12.
Hetem 3 voor 10. Dekker 3 voor 11. Kam-
meijer 3 voor 1. Haarlem 1ste inn. 48. Van
der Schaar 16. Elsinger 18. F. Jacobs 3 voor
30. C. Feitz 3 voor 9. Van der Pas 1 voor 6.
Van der Vlugt 2 voor 1. C. V. H. 2de inn. 73
voor 5, J. Jacobs 42. C. Feitz 16. Kammeijcr
1 voor 37. Elsinger 3 voor 28. Dekker 1 voor
6. Haarlem 2de inn. 10 voor 3. C. Feitz 2 voor
3. Van der Vlugt 1 voor 0. De wedstrijd was
ongeveer tegen 8 uur afgeloopen.

BUITEN DE COMPETITIE

NEDERLAND WINT VAN BELGIë

Uit Brussel: Het lag in de bedoeling, den
landencricketwedstrijd tusschen België en
Nederland ree'ds Zondagmorgen te doen be
ginnen. Maar het weer hield hier geen reke
ning mee. Het regende heel hard, zoodat het
er al naar uitzag, dat er van spelen wel heele-
maal niets zou komen, toen het 's middags
droog werd, zoodat er toch nog kon worden
begonnen.

Onze landgenooten wonnen den wedstrijd
met zes wickets, maar indien de wedstrijd vol
ledig zou zijn gespeeld, zou het ongetwijfeld
een groote zege voor onze landgenooten zijn
geworden.

België ging het eerst aan bat en scoorde 128
runs. waarvan Kirsch 41 n.o. en Solbe 31 n.o.

Bij de Nederlandsche ploeg onderscheidden
zich bij het bowlen Sodderland 5—61, Terwiel
345 er. Glerum 19.

Het Nederlandsch elftal ging toen batten.
Er werden goede prestaties geleverd: Van
Manen blonk met 91 n.o. uit. maar ook de 55
n.o. van Glerum mocht er wezen. In totaal
scoorde Nederland 213 voor 4. waarna gesloten
moest worden.

Bij de Belgen bowlde alleen Mac Gregor met

372 verdienstelijk.

DE DERDE TESTMATCH ENGELAND—
NIEUW ZEELAND.

De eerste dag van de laatste testmatch En
gelandNieuw Zeeland, die Zaterdag op den
Oval begon, is verregend. De vele toeschouwers
die eerst te 12.30 uur de poorten zagen openen,
hebben slechts een half uur cricket vóór de
lunchpauze gezien.

Captain Page won ditmaal voor Nieuw-Zee-
land den toss. Het veld was doorweekt van den
regen, doch het afgedekte wicket was goed
bespeelbaar toen te één uur de lefthander
Vivian en Hadlee de innings openden op de
fastbowlers Gover en Matthews. Vivian werd
enkele malen door Gover „gebeten" doch daar
bleef het bij.

Vóór de lunchpauze scoorde Nieuw Zeeland
20 runs, waarvan Vivian 13 en Hadlee 7 not
out. Regenval maakte verder spelen onmoge
lijk.

Te Bradford (Yorkshire-Worcester). Bir
mingham (Warwick—Middlesex), Nottingham
(NottsDerby) Cheltenham (Gloucester1
Sussex) kon geen bal gebowld worden. Te
Southend scoorde Hampshire 827 tegen
Essex. Te Neath werd Surrey op een onbespeel
baar wicket voor 57 (J. C. Clay 524, E. Davies

4—12) en Glamorgan voor 81 (Gregory 5—9)
aan den kant gezet. Kent scoorde te Dover 134
(Wellard 762) tegen Somerset 1865.

NATION AI E WEDSTRIJDEN TE
DEVENTER.

Zondagmiddag is de sintelbaan in het Sport
park :e Deventer officieel in gebruik gesteld
met het houden van nationale atletiekwed
strijden. Jammer was het. dat de regen als
spelbreker optrad. Het werd tenslotte zóó erg.
dat verschillende nummers .hoofdzakelijk be
trekking hebbende op oostelijke kampioen
schappen. afgelast moesten worden.

Deze kampioenschappen zullen nu over
veertien dagen te Doetinchem worden ver
werkt.

Door de slechte weersomstandigheden wer
den geen bijzondere prestaties verricht. Zoo
slaagde Bouman (A. C. C. Amsterdam) er niet
in, het record over 880 yards te verbeteren,
hoewel hij een poging daartoe ondernam. Zijn
Lijd was 2 min. 1.1 sec. Wernink gal' op dezen
afstand goeden strijd en eindigde als tweede.
De Trekvogelman moest Bouman bij het in

gaan van de laatste bocht voorbij laten gaan.
Zaal werd derde.

De 100 meter hardloopen-invitatie leverde
een overwinning op voor den Nederlandschen
kampioen Osendarp. die zijn serie gemakke
lijk gewonnen had. Hij kon in de finale echter
op het nippertje De Haas achter zich laten,
die over den afstand slechts een tiende secon
de langer deed. Van Beveren eindigde op de
derde plaats, nadat hij zijn serie gewonnen
had vóór Baumgarten, den vierden man in de
finale, en Wunderink.

Wunderink en Busser eindigden in dit gezel
schap op de laatste plaatsen.

Een aantrekkelijke strijd leverde de 3000
meter invitatie op. Door de slechte weersom
standigheden zag Petit af van' een recordver
betering. Hij nam van het begin van den wed
strijd af de leiding om deze niet meer af te
staan; hij eindigde met een vrij groot verschil
op nummer twee. op de eerste plaats.

Kamps en De Groot hebben geruimen tijd
om de tweede plaats gestreden. De Groot wist
tenslotte nog van Kamps te winnen.

De uitslagen luidden:

100 M. hardloopen heeren invitatie:

Eerste serie: 1. Osendarp (Trekvogels) 10.8
sec.; 2. „De Haas" (V. L.) 11.2 sec.; 3. Busser
(Olympia, Deventer) 11.6 sec.

Tweede serie: 1. Van Beveren (A. V. '23,
Amsterdam) 11 sec.; 2. Baumgarten (Trekvo
gels) 11.1 sec.; 3. Wunderink (Olympia, De
venter).

Finale: 1. Osendarp 10.8 sec.; 2. „De Haas"
10.9 sec.; 3. Van Beveren 11 sec.

880 Yards: 1. Bouman (A. A. C., Amsterdam)
2 min. 1.1 sec.; 2. Wernink (Trekvogels) 2 min.
2.4 sec.; 3. Zaal (A. A. V.-Alphen a .d. Rijn).

3000 meter hardloopen heeren: 1. Pet.it
(Avon) 9 min. 11.1 sec.; 2. De Groot (Trekvo
gels) 9 min. 20.2 sec.: 3. Kamps (A. V. G. 1926,
Groningen) 9 min. 29 sec.

Hoogspringen a. b. c-klasse met invitatie-
1. Spanjerdt iP. S. V.i 1.83 M.; 2. Van Driel
(Marathon, Vlissingeiu 1.83 M.; 3. Brasser lA
A. C., Amsterdam i 1.73 M.

Hink-stap-sprong a, b. c-klasse: oostelijk
kampioenschap 1. W. Peters (P. E. C., Zwolle)
13.78 M.

Houtzager te Malinö.

Reeds hebben wij melding gemaakt van het
feit. dat onze landgenoot Houtzager Vrijdag
avond tijdens wedstrijden te Malmö het Ne
derlandsch record kogelslingeren met een
worp van 49.69 meter aanzienlijk verbeterde.
Houtzager is verder nog uitgekomen op het
nummer kogelstooten en bezette hier de twee
de plaats met een worp van 13,76 meter. De
resultaten waren:

Kogelstooten: 1. Green (Zweden) 14.40 me
ter; 2. Houtzager 13,76 meter; 3. Levy (V.S.)
13.35 meter.

KogeLslingeren: 1. Malmbrand (Zweden)
51.29 meter; 2. Warngard (Zweden) 51.25 me
ter; 3. Houtzager 49.59 meter.

Om den Coppa Acerbo.

Rosemeyer wint met Auto Union.

Uit Pescara: Onder zeer groote belangstel
ling werd Zondag voor de 13e maal de auto
races om den Coppa Acerbo gehouden, die
door Bernd Rosemeyer met Auto Union op
werd gewonnen in 2 uur 55 min. 39.05 sec.
Gemiddelde uursnelheid 141.009 K.M. (nieuw
record). No. 2 was Manfred von Brauchitsch
(Mercedes Benz.) in 2 uur 57 min. 20.92 sec..

Ernstig ongeluk bij autorennen.

Uit Pescara: Tijdens autorennen om den
Acerbo-beker zijn de Italiaan Pasquino Er-
mini en de Engelschman Reginald Tongue
met elkaar in botsing gekomen. Ermini werd
met zijn wagen tusschen de toeschouwers ge
slingerd, waardoor een paniek ontstond. Vier
toeschouwers werden gedood. Ermini levens
gevaarlijk gewond.

Wimille levensgevaarlijk gewond.

Het A.NJ5. verneemt uit Parijs:

De bekende Fransche coureur Wimiile is bij
een auto-ongeluk bij Aix en Provence zeer
ernstig gewond, zoodat men voor zijn leven
vreest.

Wimille was met zijn landgenoot Rach met
zijn auto op weg van Nice naar Parijs. In
de nabijheid van Aix kwam de auto
van Wimille in botsing met een vrachtauto
Met zeer ernstige wonden werden zoowel
Wimille als Rach opgenomen en naar het
ziekenhuis overgebracht. Voor beide conreurs
vreest men, dat hun wonden zóó ernstig zijn,
dat men de hoop op behoud van hun leven
zal moeten laten varen.

Uit Parijs: De toestand van den Franschen
coureur Wimille was Zondag veel gunstiger
dan men aanvankelijk gedacht had. Ook zijn
medepassagier, de Fransche coureur Ralph, is
niet ernstig gewond Beiden werden naar het
ziekenhuis te Marseille vervoerd, doch na het
onderzoek bleek, dat hun toestand geen reden
tot ongerustheid gaf. Voorloopig zullen Wi
mille en Ralph het ziekenhuis nog niet kun
nen verlaten, doch van levensgevaar is geen
sprake.

HAARL KORFBALBOND
T. H. B.

De heer C. Roose Jr., Zomerkade 137 zal zich
belasten met het wedstrijd-secretariaat. Wij
verzoeken allen, de correspondentie betreffen
de wedstrijden aan hem te willen zenden. Cor
respondentie. welke niet uitsluitend wedstrij
den betreffent gewoon aan P. Uljee, Amster
damstraat 76.

Het seizoen begint te naderen. Ook wij gaan
ons gereed maken en zullen spoedig als oefe
ning eenïge vriendschappelijke wedstrijden
aanvragen. Het eerste speelt 12 Sept. op de se-
riewedstrijden van D. D. V. te Amsterdam.

Op 5 Sept. zal op ons terrein de jaarlijksche
wedstrijd om de Honing Maizena-Beker wor
den gespeeld tusschen de twaalftallen van den
Haarl. en Noord Holl. Korfbal Bond.

D. S. V.

Secretariaat: Romolenstraat 11.

Gespeeld: D. S. V. comb.Oosterkw. 16
Meerlebosch adsp.D. S .V. adsp. 51

Meerlebosch-veter.D. S. V.-vet. niet ge
speeld wegens weersomstandigheden.

Te spelen: Meerlebosch 2D. S. V. 2 op
Woensdag 13 Augustus 7 uur. Nachtegaal
straat.

D. S. V.-ccmb. -Oosthoek, Woensdag 25
Augustus 7 uur. Ouden weg.

Vrijdag 20 Augustus 8.15 bestuursvergadering.

Oosterkwarticr.

Secretariaat: Nagtzaamplein 9.

Gesp.: D.S.V.-comb.Oosterkwartier Com.
1—7.

De wedstrijden ter opluistering van het zo
merfeest der Speeltuinvereeniging moesten
wegens het slechte weer worden afgelast.
Deze wedstrijden worden nu a.s. Zondag ge
speeld in dezelfde opstelling, daar het Cen
traal bestuur dezen dag opnieuw heeft vast
gesteld op 22 Augustus a.s.

Landenwedstrijd Zwitserland-
Nederland.

Een débaclc voor Nederland.

Uit Luzern;

Zwitserland heeft op den eersten dag van
den landenwedstrijd tegen Nederland een 52
voorsprong genomen. Op dezen eersten dag is
duidelijk gebleken, dat de Zwitsersche ploeg
veel beter voorbereid was lan die van Neder
land.

De uitslagen van den eersten dag waren:

Enkelspel

J. Spitzer (Z.) sloeg Lijsen (N.) 62 62
6—4.

R. Spitzer (Z.) sloeg Ketjen (N.) 61 57
9—7. 6—3.

Van Swol (N.) sloeg Pfaff (Z.)6—1 7—5 6—4.

Heynen <N.) sloeg Roethlisberger (Z.) 61
3_6 3—6 9—7 7—5.

Maneff (Z.) sloeg Karsten (N.) 6—2 6—2
6—2.

Elmer (Z.) sloeg Hughan (N.) 46 62 62
6—1.

Dubbelspel: Pfaff en Ruchstuhl (Z.) sloegen
Lijsen en Ketjen (N.) 6—0 2—6 6—3 4—6 64.

Maneff en Steiner (Z.)Karsten en Heynen
(N.) 52 (gest. w. regen).

Eerst Zondagmorgen 11 uur kon deze tennis-
landenwedstrijd worden voortgezet in verband
met den regen. Deze wedstrijd in een débacle
geworden voor de Nederlandsche ploeg. Na
den eersten dag leidden de Zwitsers met 52;
de eindstand werd 134 voor Zwitserland.
Geen enkelspel kon door Nederland gewonnen
worden; zelfs Hughan en Van Swol werden
op regelmatige wijze geslagen, resp. door Ma
neff enRoetlischberger. Alleen de Daviscup-
dubbel HughanVan Swol kon voor twee
punten zorgen.

De uitslagen van den tweeden dag luidden:
Enkelspel:

Pfaff (Z.) sl. Heynen (N.) 6—2 4—6 6—4.

Roetlischberger (Z.) sl. Van Swol (N.) 86
6—4.

J. Spitzer (Z.) sl. Ketjen (N.) 64 60.

R. Spitzer (z.) sl Lysen (N.) 46, 61', 61.

Maneff (Z.) sl. Hughan (N.) 64 63 46
6—0.

Ellrner (Z.) sl. Karsten (N.) 6—3 6—4 6—3.

Dubbelspel:

Hughan en Van Swol (N.) sloegen Roet
lischberger en J. Spitzer (Z.) 63 63.

Maneff en Steiner (Z.) sloegen Karsten en
Heynen (N.) 6—1 6—2 6—4.

Roetlischberger en J. Spitzer (Z.) sloegen
Karsten en Heynen (N.) 6—2 62 62.

Van Swol en Hughan (N.) sloegen Maneff
en Steiner (Z.) 6—8 9—7 7—5 6—1.

HAARL. TAFELTENNISBOND.

Algemeene jaarvergadering. Deze wordt
Dinsdag 24 Augustus gehouden in het ge
bouw Olympia, aan den Kïnderhuissingel te
acht uur. Iedere vereeniging is volgens arti
kel 27 H. R. verplicht minstens twee afge
vaardigden te zenden. Bij het niet nakomen
hiervan krijgt de vereeniging f 2.50 boete.

Verandering bestuur T.T.C. Victoria. Bij

het secretariaat van den H.TT.B. is bericht
binnengekomen, dat het secretariaat van ge
noemde vereeniging thans gevestigd is bij
den heer G. Roosjen. Koediefslaan 84, Heem
stede.

Verandering bestuur H.T.T.C. Shot. Het

secretariaat van deze vereeniging is thans
gevestigd bij den heer J. v. d. Rol, Arnulf-
straat 38, Haarlem.

Aanvraag tournooien. Aangevraagd is
de goedkeuring van de volgende tournooien: 3
October. Nationaal Openingstournooi van de
vereeniging Victoria.

7, November. Plaatselijk tournooi, dat voor
het eerst in Nederland bij wijze van proef ge
speeld zal worden volgens het Davis-Cup-
systeem. Georganiseerd door T. O. G.

De agenda voor de algemeene ledenverga
dering luidt als volgt:

1. Opening.

2. Notulen vorige vergadering.

3. Ingekomen stukken, prijsuitreiking, kam
pioensmedailles. ev. mededeelingen.

4. Behandeling jaarverslagen: secretaris,
penningmeester, wedstrijdleider.

5. Bestuursvoorstellen: a. Voorstel betref
fende het officieel orgaan, b. Voorstel: op de
algemeene vergadering van den N, T.T.B. te
eischen, dat minstens één bestuurslid van de
H.T.T.B. zitting neemt in het bestuur van
de N.T.T.B. ter behartiging van de belangen
van de H.T.T.B. c. voorstel: op de algem. verg.
van den N.T.T.B. voor te stellen, de afdracht
van tournooien te stellen op; IV2 pet. voor de
plaatselijke bond en 2 1/2 pet. voor de N.T.T.B.

d. eventueele nagekomen bestuursvoor
stellen.

6. Verslag kascommissie.

7. Bestuursverkiezing: voorziening in de
vacature door het op de algemeene ledenver
gadering aftreden van den heer E. J. F. van
Abbevé. niet herkiesbaar; voorziening in de
vacatures door het reglementair aftreden van
de volgende oersonen: T. Bonting, W. Caljouw.
R. Lobbes, allen herkiesbaar. Candidaten voor
de Bestuursfuncties worden voor 17 Augustus
bij het secretariaat der H. T. T. B. inge
wacht.

9. Eventueele vereenigingsvoorstellen. Deze
worden uiterlijk 17 Augustus bij het be
stuur ingewacht.

10. Bespreking a.s. seizoen.

11. Benoeming Bondsafgevaardigde voor
het seizoen 1937—1938, volgens bestuursvoor
stel.

12. Verkiezing Ballotagecommissie.

13. Verkiezing kascommissie.

14. Verhooging competitiegelden.

15. Verkiezing materiaalkeuringscomrrus^.

16. De Haarlemsche Prikkers.

17. Royementen.

18. Rondvraag.

19. Sluiting

Hef behoud van den scheeven toren van Pisa'.

Na herhaalde provisorische po
gingen om den toren van Pisa
voor in elkaar storten te behoe
den. heeft men eindelijk een
afdoende methode gevonden om
dit doel te bereiken.

et wonderlijke van de „campanile" te
Pisa, den beroemden scheven toren
is eigenlijk slechts ten deele te dan
ken aan menschelijke scheppings
kracht. Het sensationeele kenteeken, name
lijk een bedrieglijk scheeve stand, wijst te
rug naar een gril der natuur, die eens een
experiment uithaalde met dit door menschen-
handen gebouwde, mooie monument, een
experiment, dat gelukkig goed uitviel.

Met den bouw van den toren werd in het
jaar 1173 een aanvang gemaakt dooi- Maëstro
Gerardo; pas in 1350 kwam de toren gereed
onder leiding van Thoma Pisano. Bijna 180
jaar dus was er aan dit heerlijke bouwwerk
gewerkt, voordat het zich 55 meter boven
den grond in acht, met wonderlijk-mooie zui
len versierde, verdiepingen verhief. Het lang
zaam omhoog-groeiende gebouw zag de bloe
dige jaren van die eindelooze Italiaansche
stads- en burgeroorlogen, die hun stempel
op de Renaissance hebben gedrukt, zonder
het sterke, godsdienstig geloof van de men
schen van dien tijd te kunnen verzwakken en
hun kerkelijke bouwwerken te kunnen ver
woesten. Toen de toren gereed was, gold hij
voor het schoonste bouwwerk van geheel
Italië, dat toch zeker riet arm aan architec
tonische kunst was. Gedurende vele genera
ties is de scheeve toren van Pisa het doel van
onoverzienbare pelgrimscharen geweest.

Honderd jaar nadat de toren gereed was
gekomen, speelde de natuur haar spel met
het architectonische kunstwerk, dat na dien
tijd nog veel beroemder werd dan voorheen,
en van dien tijd af bekend staat als de
..scheeve toren" van Pisa. De zandige bodem,
waarop de toren gebouwd was, verzakte op
een dag zoo erg, dat het heele gebouw naar
het zuiden neeg en zijn top een afwijking van
niet minder dan 4.27 meter vertoonde.

Het werd als een wonder beschouwd, dat
de toren bij de verzakking niet in elkaar was
gestort, en van dien dag af was de stad Pisa,
zonder dat de inwoners er een vinger voor
hadden uitgestoken, een „wereldwonder" rij
ker geworden. De scheeve toren staat aan
het Domplein te Pisa, een zeer beroemde
plaats, aangezien er behalve den toren nog
drie andere bezienswaardige gebouwen aan
dit plein staan, namelijk: het van wit mar
mer opgetrokken doopsgebouw (Baptisterium
genaamd) op den koepel waarvan een bron
zen standbeeld van Johannes den Dooper ge
plaatst is; als tweede bewondert men de Dom
zelf, een mooie basiliek, en ten derde ziet men
er het schoone kerkhof (Campo Santo) met
vele praalgraven en gedenksteenen, die een
toonbeeld van bouwkunst zijn. De scheeve
toren is dus niet het eenige kunstwerk, dat
Pisa rijk is en toch zou dit kleine Italiaan
sche plaatsje nooit zoo beroemd en bekend
geworden zijn over de geheele wereld, wan
neer het zijn bijzondere toren niet had.

Het is duidelijk, dat men onmiddellijk na
de verzakking het plan overwoog om den
schijnbaar verloren toren te rechter tijd af
te breken, om de catastrophe van een ineen
storting te vermijden. Maar spoedig vertoon
de zich een nieuw wonder: het bleek, dat de
scheeve toren net zoo vast stond als het lood
rechte bouwwerk na zijn gereedkoming.

Daarbij kwam nog een andere sensationeele
bijzonderheid: de wereldberoemde professor in
mathematica en physica aan de universiteit te
Pisa. Galileo Galilei, verklaarde in een goed
gefundeerd rapport, dat er niet het geringste
gevaar bestond voor de „standvastigheid" van
den toren. Galilei had baanbrekende, weten
schappelijke onderzoekingen gedaan naar
aanleiding van het scheef staan van den toren
en was op grond van zijn wiskundige en na
tuurkundige berekeningen tot de conclusie ge
komen, dat de toren, niettegenstaande zijn
scheeven stand, niets van zijn standvastigheid
had ingeboet.

In de eeuwen, die gepasseerd zijn, is geble
ken, dat Galileo Galilei tot heden ten dage ge
lijk zou hebben gehad, wanneer niet het fun
dament van den toren langzamerhand aan
ouderdomsziekte was gaan lijden. Telkens
weer dook het gevaar op, dat de toren, niet
wegens zijn scheef staan, maar tengevolge van
het verzakken van zijn fundamenten, in el
kaar zou kunnen storten. Men vermeed het
gevaar herhaalde malen met provisorische
voorzorgmaatregelen, die echter reeds na
korten tijd nutteloos bleken te zijn. In het vo
rig jaar. 1936. toen het instortingsgevaar
weer acuut werd. riep men eindelijk een com
missie bijeen, samengesteld uit de meest voor
aanstaande vaklieden van Europa, om een
plan tot definitief behoud van den toren uit
te werken. Ruim zeven maanden duurde het,
voordat een staf van wereldberoemde technici
een volmaakt schema hadden gereed gemaakt
om den toren tegen instorten te behoeden.

De methode, welke ditmaal werd gevolgd, is
net zoo solidie als eenvoudig. Men vervaardig
de 350, vele meters lange, cementen naalden,
waarmede het fundament van den toren in
den waren zin van het woord aan den grond
werd genageld. De cementen palen steken
zeer diep in den grond en vormen aan den
rand van het fundament een krans, die niet
alleen de onderste lagen van het bouwwerk
bevestigt, doch de geheele toren aan zijn
standplaats vastbindt. Daarmede is ook bij
een verder meegeven van het fundament een
vasten bodem geschapen, tegelijkertijd echter
wordt elke latere, eventueel nog verdergaande
overhelling van den toren door den trek van
de palen tegengehouden. Het bouwwerk kan
nu alleen nog instorten, wanneer het bij een
verdere overhelling boven het aardoppervlak
als het ware in stukken wordt gescheurd, het
geen echter met het oog op het buitengewoon
stevige bouwmateriaal en de massieve bouw
wijze van den toren, zeer onwaarschijnlijk is.

Naar alle waarschijnlijkheid is de scheeve
toren van Pisa nu voor altijd bewaard geble
ven voor de menscheid, wanneer tenminste
niet op zekeren dag de natuur wederom met
haar reuzenvuist ingrijpt en den menschen
bewijst, hoe nietig zelfs hun stoutmoedigste
ondernemingen voor haar oergeweld zijn.

Het Kippenhok.

Toen Charles voor het eerst zichtbaar noti
tie van haar was gaan nemen, had het Ellie
eerder verwonderd dan plezier gedaan. Ze
logeerden toen beiden in een buiten hotelletje
en probeerden zich daar, evenals de andere
gasten, een prettige vacantie te bezorgen.
Ellie was met haar ouders, Charles alleen. Hij
wist het al gauw zoo in te lichten, dat hij mee
ging wandelen en fietsen, hij wist Ellie's vader
voor zich te winnen met zijn zakelijke gesprek
ken. „Een aardige jonge man", zei de oude
heer, „degelijk en verstandig". Ellie had min
der op met die zakelijkheid. Ze vond Charles
weinig interessant, zoo nuchter en practisch.
Ellie, jong en verwachtend, verlangde warm
te en hartelijkheid. Haar verlangen ging niet
uit naar iemand als Charles, ze was hem ver
geten als hij uit haar gezichtskring verdwenen
was. Hij maakte geen kans.

Tot ze hem op een morgen bezig zag een
kippenhok te bouwen. De kleine jongen van
den hotelhouder hielp hem daarbij, het werd
zeker een hok voor hem, een nieuw hok nu er
pas kuikentjes waren. Charles was verdiept
in zijn werk, hij praatte nu en dan zachtjes
met den jongen, glimlachte om zijn enthou
siasme. Ellie zag ook zijn glimlach, toen hij
een kuikentje in zijn hand hield, een klein,
geel propje. Ze voelde haar hart warm wor
den, de teerheid en toewijding in dezen zake
lijke man ontroerde haar, het was of ze hem
nu wezenlijk ontdekte. En toen hij haar een
paar dagen daarna vroeg zijn vrouw te wor
den. had ze geen neen gezegd. Haar houding
in die laatste dagen had hem moed gegeven
tot die vraag.

Nu waren ze al zes jaar getrouwd. Ellie hield
van Charles, om dat wezenlijke, dat ze eens
ontdekt had bij het kippenhok, dat er was
maar dat hij zoo zelden toonde. Hij was een
uitstekend zakenman, financieele had ze het
best getroffen. Hij had ook wel zijn politieke
en sociale interesse, zijn principes en mee
ningen. Maar het was alles zoo cerebraal,
daarin ontdekte ze zijn wezen niet. Daar
speurde ze naar in zijn spelen met de kinde
ren, in zijn luisteren naar muziek. Ze meen
de het dan ook soms te zien al dacht ze in
sombere oogenblikken dat 't maar verbeelding
was geweest. Over zijn zorg en belangstelling
had ze niet te klagen, hij hield ongetwijfeld
heel veel van haar en de kinderen. maar zij
vroeg zich soms af of hij wel behoefte had aan
haar liefde. Een zoo zelfverzekerd man, was
daar in zijn hart werkelijk een teer plekje,
dat om liefde riep? Om dat teere plekje, om
hem liefde te geven was ze met hem getrouwd.
Een vergissing? Kon hij gemakkelijk buiten
die liefde leven? Eens had ze gedacht dat hij
goed wou zijn voor een kleinen jongen en
wat hulpelooze dieren uit een zuiver verlangen
de behoefte van zijn hart te bevredigen. Daar
op had haar hart geantwoord, had ze samen
met hem het leven willen deelen, hem geven
waar zijn hart om vroeg. Maar nu timmerde
hij geen kippenhokken meer. hij hielp de
kinderen wel bij hun spelletjes en knutsel
werkjes, maar hij deed het kennelijk om de
kinderen, om leiding te geven en te onderwij
zen. Ook haar stond hij bij waar het noodig
was, zorgde voor cadeaux en verrassingen op
bepaalde dagen, maar ze merkte nooit dat dit
hem een behoefte was dat het hem gelukkiger
maakte zon te mogen geven. Hij leefde zijn
eigen leven en bepaalde daarin zijn daden en
vriendelijkheden. Na de zes jaar van hun hu- 1

welijk kwam Ellie tot de overtuiging, dat hij
haar niet noodig had, dat de naar liefde-
verlangende, innerlijk-bewogen Charles alleen
in haar verbeelding bestond. Maar kón dat?
Was er een mensch die niet zoo'n kern, zoo'n
wezen had? En van wien hield ze dan? Van
dien verbeeldings-Charles?

Ze voelde zich eenzaam en verloor haar op
gewektheid. Charles informeerde al eens of
haar wat scheelde. Maar hoe kon ze het hem
zeggen, het zou als een verwijt klinken en er
viel niets te verwijten. Nu ze bleek en luste
loos was werd hij zorgzamer dan ooit; het

deed even weldadig aan, maar tochhij

gaf altijd en vroeg nooit. Och, destijds had
hij ook gegeven, misschien ook welbewust al
leen maar den jongen een plezier gedaan en
niet gehandeld uit drang naar meeleven en
gemeenschap. Ellie zag zich een levenstaak
ontgaan, de taak haar man tot sterkte en
steun te zijn. Dat maakte haar verdrietig en
ontnam haar moed en vreugde.

Tot de huisdokter, een vriend van jaren,
haar stukje voor stukje haar leed ontlokte.
Ook het kippenhok en de kuikentjes ontbra
ken niet. Toen praatte de huisdokter met
Charles.

Ellie begreep aan zijn houding, dat hij wist.
Hij was onrustig en schichtig. Hij zocht haar
en scheen tegelijk bang voor een intiem
gesprek. Hij gedroeg zich zoo, dat Ellie ten
slotte behoefte kreeg hem te troosten. Hij
wist nu eens niet precies wat hij doen moest,
't was zoo'n ongewone opgave voor dezen man
zijn teederheid te toonen. Hij wist er zicht
baar geen raad mee.

Toen op een middag aan tafel, het was mooi
zomerweer en de kinderen hunkerden al weer
naar buiten zei hij, met zijn blik afgewend
naar den tuin: „Wat zouden jullie er van den
ken, jongens, als we eens een kippenhok
gingen bouwen?"

„We hebben immers geen kippen", zei Betty,
even praktisch als haar vader.

„Maar die krijgen we dan natuurlijk", juich
te Jantje. „Moeder, fijn kippen! En mag ik
ze dan voeren?"

Maar moeder antwoordde niet, wat Jantje
in zijn blijdschap niet eens merkte. Moeder
staarde strak op haar bord, met moeite de
tranen binnen haar oogen houden. Hij had
niets anders kunnen bedenken dan dat ééne
waar de dokter hem over gesproken had
weer een kippenhok. Alsof in zoo'n hok het
heil besloten lag!

De kinderen renden naar buiten, de plaats
waar het hok zou komen moest bepaald. Toen
keek Ellie met haar betraande oogen in de
oogen van haar man. Die vroegen wat ang
stig of het nu zoo goed was. Hij schrok wel
even van de tranen, maar haar glimlach maak
te alles goed. Hij knikte haar verheugd toe,
die kippenhokken deden het toch maar.

Ellie keek toe bij het bouwen van dit tweede
kippenhok, geamuseerd en ontroerd. 7.oo goed
als hij het meende, die onhandige jongen
haar man, die zoo kinderlijk zijn goeden wil
betoonde. Die toch zoo heel graag goed voor
haar wou zijn en haar genegenheid behouden
wilde.

BEP OTTEN

SMAAKT
ALS

CHAMPY

(Adv. Inge*. Med.)