STEGEMAN'S LEVERPASTEI
Er is veel te genieten voor
den natuurliefhebber.
DINSDAG 17 AUGUSTUS 1937
HA" A RE EM'S DAGBEAD
S
VOOR DEN-
-POLITIERECHTER
Een gevaarlijk beroep.
't Wordt er bij Maatschappelijk Hulpbetoon
niet veiliger op. Dat ontevreden steuntrekkers
slaags raken met den portier van het Prove
niershuis, is aan de orde van den dag; dat de
heeren achter de loketten allerlei vriende
lijkheden in ontvangst moeten nemen, ja, dat
er dreigementen worden geuit, is ook geen
zeldzaamheid, maar dat een der ambtenaren
het mes op de borst wordt gezet met de me-
dedeeling: „Ik zal je doodsteken", dat was tot
heden niet voorgekomen en ambtenaar bij
Maatschappelijk Hulpbetoon dreigt een ge
vaarlijk beroep te worden.
De man die zich vermeten had het mes te
trekken, stond thans terecht. Hij was, zei hij
niet met moordzuchtige bedoelingen naar het
Proveniershuis gegaan en het mes, dat hij
in den zak had, had hij meegenomen om gras
te snijden, maar hij had zich verschrikkelijk
opgewonden, toen hij had vernomen, dat op
zijn steun zou worden gekort, nadat gebleken
was, dat zijn vrouw een invaliditeitsrente trok
en de eerste de beste ambtenaar, dien hij ont
moette, moest het ontgelden. Dien ambtenaar
een bejaard heer, op de binnenplaats ontwa
rende, trok hij zijn mes en stormde op hem
toe', onder het uiten van bedreigingen. De
heer week ontsteld achteruit waarbij hij strui
kelde en viel en een toegeschoten agent zag
toen, dat de steuntrekker over den ambtenaar
gebogen stond, het mes met de punt op de
borst van den gevallene gericht en de agent
hoorde roepen: „Ik zal je doodsteken!"
Dat zag er dus bedenkelijk uit, maar de
agent trok den man weg en wilde hem het mes
ontwringen, waarbij hij aan de hand gewond
werd.
De verdachte wist er niet veel meer van; hij
was zoo overspannen geweest, maar hij had
den ambtenaar niet willen steken. Integen
deel, hij had hem willen oprichten. Dat de
agent gewond was, was, volgens verdachte, bij
ongeluk gebeurd en de agent achtte dit wel
mogelijk!
De ambtenaar van M. H. was er met een
groote schrik en de agent met een kleine won
de afgekomen; nu kwam de afrekening.
De officier meende, dat het optreden van
verdachte alle perken te buiten was gegaan;
nervositeit en een overigens geen slecht gedrag
mogen iets verzachtend werken, een ernstige
straf dient gegeven en de officier eischte 4
maanden gevangenisstraf. De politierechter
deed er nog de helft af, met het oog op de ver
zachtende omstandigheden, ofschoon ook hij
het feit zeer ernstig vond.
Dief en diefjesmaat.
Drie mannen uit IJmuiden stonden terecht
voor diefstal van ijzer, twee Haarlemmers
voor het opkoopen daaryan. De laatste twee
waren schoonvader en schoonzoon en de
schoonvader deed al zijn best, den schoon
zoon er buiten te houden, bewerende, dat die
met hem was meegereden zonder te weten,
waarheen de reis ging en wat het doel was. De
schoonzoon mcvst leeren chauffeeren, maar
aan de Haringhaven in IJmuiden gekomen,
waar een vlet kwam met groote stukken ijzer,
laadde de schoonzoon het ijzer over op de
auto, waarmee hij gekomen was en gedroeg
zich heelemaal niet als iemand, die toevalli
gerwijze was meegereden, al had hij dan de
onderhandelingen over het koopen niet ge
voerd.
De schoonvader zei, dat het een doodgewone
handel was, al was het dan 's avonds om tien
uur geweest. Eigenlijk was het zijn handel
oorspronkelijk niet, maar een kennis had ge
zegd, dat die een partij oud ijzer aan de Ha
ringhaven zou koopen, doch als hij f 5 kreeg,
wilde hij het handeltje overdoen. Zoo ge
schiedde en daarom kwamen nu schoonvader
en schoonzoon als twee doodonschuldige
menschen, die er geen oogenblik aan gedacht
hadden, dat het ijzer gestolen kon zijn, aan
de Haringhaven.
„Vond je het dan niet ongewoon dat het
ijzer in een vlet lag en dat de handel 's avonds
laat in donker geschiedde", vroeg de politie-
Neen, dat vond de koopman heel gewoon
en hij zou midden in' den nacht naar Bever
wijk rijden, om een fornuis te halen. Of men
speciaal in Beverwijk 's nachts fornuizen ver
koopt, zei hij niet.
Hoe de drie mannen, die voor diefstal te
recht moesten staan, het precies hebben op
geknapt is niet duidelijk geworden, want een
hunner zei, dat hij er niet bij betrokken was
geweest, maar dat een der anderen het hem
in de schoenen wou schuiven, omdat hij de
zen te voren op het gezicht had geslagen.
Deze zei echter, dat de ander het geld van
den koopman had ontvangen en de koop
man zei dat ook. De derde man wilde den
eersten er ook buitenhouden en verklaarde
als getuige en onder eede, den eersten niet
gezien te hebben. Voor zijn eigen aandeel
kwam hij uit; hij zou namelijk, de vlet naai
de plaats hebben geroeid, waar de* auto
wachtte.
Een getuige kwam verklaren, dat het ge
stolen ijzer honderden kilogrammen, afkom
stig was van oude, opgelapte trawlers in de
Haringhaven en eigendom was van de Steen-
kolenmaatschappij
De zaak van den man, die beweerde met
den heelen diefstal niets uitstaande te heb
ben en het slachtoffer van wraakzucht te
zijn, werd geschorst; de rechter-commissaris
kwam, kreeg een kans; de officier eischte 6
De confrater, die overal eerlijk voor uit
kwam, kreeg een kans; de off:icier eischte 6
weken gevangenisstraf, maar de rechter zal
een reclasseeringsrapport aanvragen.
Tegen den roeier werd ook 6 weken ge-
eischt en die kreeg er vier, afgescheiden van
de vraag, hoe het met zijn verklaring onder
eede gesteld is.
De opkooper kreeg 6 weken, terwijl er
maar 4 tegen hem geëischt waren, want die
opkooper staat niet bijzonder goed bekend
en heeft al meer vonnissen achter den rug.
Onrechtmatig steuntrekker.
Iemand liet een huis bouwen in Haar
lemmermeer en een metselaar, die werkloos
was, zou daar metselwerk verrichten. Nu was
dit, zoo verklaarden zij thans, geen geregeld
werk, nu een halve dag, dan een week, dan
een week niet, dan weer meer geregeld, dat
duurde zoo een maand of drie. Al dien tijd
bleef de metselaar steuntrekken en stempe
len. Zijn baas maakte het hem gemakkelijk,
door hem met de auto tot dicht bij het stem
pellokaal te brengen, om hem dan weer naar
het werk te vervoeren.
Als de metselaar Zaterdags zijn steun ont
ving, vertelde hij niet, dat hij had gewerkt
en zoo sneed het mes van twee kanten. Had
een mes drie kanten, dan zouden we zeggen,
dat het van drie kanten sneed, want de
baas spon er ook nog zij bij, doordat de met
IN RUGZAK, ROEF EN PICKNICKMAND STEEDS EEN BLIK
DIE MAAKT OUD BROOD NOG SMAKELIJK!
(Adv. Ingez. Med.)
selaar tegen lager loon werkte dan gebrui
kelijk is.
Wel beweerde nu de baas, dat het geen
overeenkomst was tusschen hem en den
knecht, dat deze zooveel loon zou ontvangen,
dat het met den steun het normale loon
vormde, wat de Officier veronderstelde, doch
in allen gevalle had de baas een goedkoopen
knecht.
Nu moest de metselaar terecht staan, om
dat hij onrechtmatig steun had getrokken en
de baas, omdat hij dit had begunstigd. De
knecht bekende, maar zei, dat de verleiding
hem te groot was geweest, omdat hij zoo
achterop was geraakt en hij meende, dat in
het stempelen geen kwaad stak, maar dat
hij de verdiensten had moeten opgeven. Een
verkeerde meening, die meer schijnt voor te
komen.
Tegen den metselaar werd een maand ge
vangenisstraf geëischt, doch de rechter zal
een reclasseeringsrapport aanvragen, omdat
er lichtpunten zijn en zoodoende is een voor
waardelijke straf niet uitgesloten.
Wegens een fout inds dagvaarding van
den baas werd deze dagvaarding nietig ver
klaard, zoodat de zaak tegen hem nog eens
zal moeten dienen.
Koninginneclagviering in Haarlem
Concours hippique in Den Hout.
Het succes van verleden jaar heeft het
Comité der vereeniging „Koninginnedag"
doen besluiten, wederom een Concours-Hip-
pique te houden op het veld aan de Pavil
joenslaan. Voor het concours zijn ditmaal
zwaardere eischen gesteld ëvenals voor de
demonstraties.
Twee groote tribunes, ieder plaats biedend
voor 250 personen, waartusschen een eere
tribune, zullen worden opgericht. Het geheele
terrein wordt omringd met oranje wimpels,
en daar 's avonds op hetzelfde terrein een uit
voering door het ballet van Tilly Sylon wordt
gegeven, zal het verlicht worden met een
lichtsterkte van totaal 30.000 kaars.
De leiding is in handen van den heer A. de
Munnik, wachtmeester der huzaren, uit Den
Haag. De heer Bom, arts te Purmerend zal
door de microfoon het publiek met den gang
van zaken op de hoogte stellen en tevens de
uitslagen bekend maken.
De jury zal bestaan uit de heeren Jhr.
C. P. Boogaarts, majoor der huzaren, N. Roo-
denburg, ritmeester der huzaren, J. Verhoe
ven, kapitein der infanterie, W. Slob, secr.
der Kon. Ned. Fed. Land. Ruiter Ver., H. M.
Pimentel, commandant Ber. Vendel der
Haarl. Burgerwacht en P. K. Kistemaker,
voorz. der Ruiterver. „Vooruit" Haarlemmer
meer.
Het comité doet een beroep op hen, die
belangstelling voelen voor deze edele sport,
om een prijs, beker, kunstvoorwerp, tuigage
e.a. of gelden waarvoor het comité geschikte
voorwerpen zal aankoopen, beschikbaar te
stellen.
Voor alle inlichtingen, besprekingen, rege
lingen, prijzen enz., gelieve men zich te wen
den tot het secretariaat Centrum-Comité
(Concours Hippique)F. Duyn, Jansstraat 16,
telefoon 11658, Haarlem.
Tevens zij nog vermeld, dat 's morgens om
10 uur aangetreden wordt door 7 ruiterver-
eenigingen en het bereden vendel der Haarl.
Burgerwacht.
Om half elf uur wordt op de Groote Markt
een groot défilé gehouden voor B. en W. en
genoodigden, waarna een rondgang door de
stad en Haarlem-Noord volgt.
Beslag op obligaties opgeheven.
N.V. Twijnderslaan II in het gelijk gesteld.
De Amsterdamsche rechtbank heeft uit
spraak gedaan in een ingewikkelde civiele pro
cedure. Een N.V. had beslag gelegd op obli
gaties, die zouden toebehooren aan de N.V.
„Twijnderslaan II" te Haarlem. Deze exploi
tatiemaatschappij kwam tegen dit beslag in
verzet en met succes.
De rechtbank heeft het opgeheven, daar is
komen vast te staan, dat „Twijnderslaan II"
eigenaresse is.
Het vonnis is n i e t uitvoerbaar bij voorraad
verklaard.
Gedaagde werd veroordeeld in de kosten,
begroot op f 200.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIOCENTRALE OP WOENSDAG 18
AUGUSTUS 1937.
Programma I: Hilversum II.
Prograrfima II: Hilversum I.
Programma III: 8.00 Keulen. 10.20 Pauze.
10.35 Parijs Radio. 11.35 Droitwich.. 12.20 Keu
len. 1.20 Ned. Brussel. 2.20 Droitwich. 3.05 Pa
rijs Radio. 4.20 Deutschlandsender. 4.35 Lon
don Regional. 5,20 Pauze. 5.25 Fransch Brus
sel; 6.20 London Regional. 7.40 Diversen. 7.50
Parijs Radio. 8.20 Keulen. 9.20 Fransch Brus
sel. 11.202 Berlijn.
Programma IV: 8.00 Ned, Brussel. 9.20
Pauze. 10.35 London Reginal. 3.50 Droitwich.
11,05 London Regional..
Programma V. 7.008.00 Eigen Gramofoon-
platenconcert. 1. Leichte Cavalerie, ouverture
Staats Opera Orkest van Berlijn; 2. Wer hat
dich du schoner Wald,,Berliner Lehrer Ver. 3.
Ouverture William Tell. Feitons Works Band;
4. Russische Potpourri; Oeral Kozakkenkoor;
5. La Princcssa Jaune, Ouverture, Berlijns
Philharm. Orkest. 6. Der Lindenbaum, Berli
ner Lehrer Sangver. 7. Alceste, ouverture,
Willem Mengelberg, 8. Cavalleria Rusticana,
Chor v. Staats Opera Berlijn.
AMSTERDAMSCHE VEEMARKT.
Amsterdam, 16 Augustus 1937.
Ter Veemarkt waren aangevoerd:
316 Vette koeien, waarvan de prijzen waren:
le kwaliteit 7482. 2e kwaliteit 6472, 3e kwa
liteit 56—62 per K.G. Slachtgewicht.
90 Melk- en kalfkoeien 180250 per stuk.
85 Vette kalveren: 2e kwaliteit 5460. 3e
kwaliteit 4652 per K.G. levendgewicht.
52 Nuchtere kalveren 8—14 per stuk.
71 Schapen 17—30 per stuk.
425 Varkens: Vieeschvarkens, wegende van
90—110 K.G. 70—71. Zware varken 69—70,
Vette varkens 6768 per K.G. Slachtgewicht.
Aangevoerd 3 wagons geslachte runderen
uit Denemarken.
Kotten is een grensdorp tusschen Winters
wijk en het Duitsche plaatsje Oeding. Het is
er rustig, als in alle grensdorpen en er is veel
natuurschoon, zoodat er overal grootere en
kleinere kampen zijn. De boeren zien de kam
peerders ook graag, want ze brengen geld in
't land en dat kan een zandboer met niet meer
dan 10 hectaren land en in de onmogelijkheid
met varkensfokkerij en kippenteelt wat bij te
verdienen, goed gebruiken.
De eerste vereeniging, die bij Kotten een
kamp organiseerde, was de Nederlandsche
Jeugdbond voor Natuurstudie, nu elf jaar ge
leden (verleden jaar werd het eerste decen
nium gevierd) en evenals tevoren had ik het
genoegen het tweede decennium te beginnen
als kampleider.
In mijn vorige artikel, over het kamp in
Petten, schreef ik al iets over de positie van de
kampleiders. Het verschil met Petten was hier
ten eerste, dat het een echt tentenkamp was
en verder dat de gemiddelde leeftijd hier iets
lager was n.l. gemiddeld 16 jaar met een mi
nimum van 12.
De jongsten hebben er zich best doorge
slagen, pasten zich goed aan, gingen zelfs op
wacht, al had dit niet mijn algeheele instem
ming, voerden nummers op tijdens den bonten
avond en leverden het bewijs, dat een jongen
of meisje van 12 of 13 jaar. dat naar een
grooter kamp wil, in den regel in staat is een
dag of tien het ongewone leven met groeiend
enthousiasme mee te maken.
Een kalkflora.
Het kamp lag beschut tusschen de dennen,
even ten Noorden van Kotten en de eerste
excursie had plaats naar het Heksenbosch.
Het merkwaardige van den bodem in dit deel
van den Achterhoek is wel, dat de kalksteen
hier slechts enkele decimeters onder de opper
vlakte ligt. Waar een vijver, een greppel of
sloot gegraven is, en ook aan de beekoevers
komt de zachte kalksteen te voorschijn en
drukt haar stempel op den plantengroei. Daar
vinden we addertongvax-en, parciassia, orchi
deeën en de zeldzame kax'wij-selie, terwijl op
de zandige plekken een schaarsche planten
groei is van dopheide, met in het gunstigste
geval de klokjesgentiaan en de ixxsectenetende
zonnedauw en vetblad.
De meeste kalkrijke plekken van het Hek
senbosch waren echter, zooals de naam aan
geeft „bosch", met een flora van heksenknxid,
een klein, wit boschplantje, dat.in onze streek
nog in het Vogelenzangsche bosch groeit, het
beukkruid of sanicula, dat in het Westen van
ons land niet voor-komt, met witte schermbloe-
men en, reeds uitgebloeid, de slanke sleutel
bloem en bosch-anemonen.
Nu het hout weer iets meer waai'd is, wer
den overal boomen gerooid, dennen in hoofd
zaak. Het is te hopen, dat er geen dennen
voor in de plaats komen maar eiken, want de
moderne boschbouw leert dat de grove den
den grond slechter maakt, tenminste in
heidestreken en dat de eik met zijn diepgaande
wortels het voedsel uit de diepte haalt en niet
zijn blad den grond verbetert. Verder levert
de eik beter hout, al wordt het er niet naar
betaald.
Plantensociologie.
In het kamp werd door verschillende van de
ouderen, meest jonge biologen, een nieuwe
wetenschap beoefend, de plantensociologie.
Deze plantensociologie bestudeert het ver
schijnsel, dat bepaalde soorten veel in eikaars
gezelschap voorkomen, dat er gelijke opeenvol
ging plaats heeft in de begroeiing van bepaalde
terreinen en tenslotte een bepaalde rusttoe
stand ontstaat, waarbij de begroeiing zich
niet meer wijzigt, als het klimaat gelijk blijft.
Aan de hand van „opnamen"lijstjes van
planten van een bepaald terreintje, wordt dan
vastgesteld tot welke plantengemeenschap
zoo'n begroeiing behoort, wat niet altijd mo
gelijk is als dat door den mensch beïnvloed is.
Voor den modernen boschbouw is deze tak van
botanie van het grootste belang en in
Duitschland en Amerika oefent hij reeds in
vloed uit op de wegbeplantingen en op de land-
schaps-ai'chitectuur.
Zoo waren er in Kotten enkele jongere bio
logen, die de planten-sociologie beoefenden en
een nog jongere categorie nieuwsgierig maak
ten naar deze voor nieuwelingen wat onbegrij
pelijke hocus-pocus. Omdat echter de gege
vens voor de planten-sociologie uitsluitend in
de natuur verzameld kunnen worden, is het
voor de meer ervaren N.J.N.-ers een kolfje
naar hun hand.
In de omgeving van Winterswijk zijn oude
bosschen, z.g. boerenbosschen, die bij grootere
boerderijen hooren voor het werkhout, dat ze
opleveren.
In één van die bosschen komt de taxus- voor
en naar men aanneemt is deze hier echt wild.
Verschillende plaatsnamen als ..Eibergen"
(eibe-taxus) wijzen er op, dat de taxus hier,
evenals trouwens in het Duitsche grensgebied,
sinds onheuglijke tijden als wilde houtsoort
voorkomt.
In zoo'n bosch groeien ook springzaad,
maagdepalm, klein wintergroen, gele doo-
venetel, Lieve Vrouwe Bedstroo en anemo
nen. Veel van die soorten komen langs den
duinrand slechts sporadisch voor. Het Oosten
van den achterhoek behoort dan ook, plan-
tengeografisch gesproken, tot Midden-
Europa.
Over de grens.
Gaan we dan iets over de grens, zooals we
op een tweetal excursies gedaan hebben, dan
zien we dat het landschap iets heuvelachti
ger wordt, maar verder dezelfde velden met
Paviljoen BREDERODE.
Gezellig zitje en goede consumptie.
Billijke prijzen.
Groote gezelschappen genieten reductie
In de onmiddellijke nabijheid van
de Ruïne van Brederode
het Tinholthuis
de druivenkassen
('s Zondags geen druivenverkoop.)
(Adv. Ingez. Med.)
Landschapsschoon in het Korenburgerveen.
rogge, aardappelen, voederbieten als aan
dezen kant en dezelfde wilde planten.
In een Duitsch brongebied vonden we
goudveil, een buitengewoon mooi boschplant
je dat in 't voorjaar bloeit met geelachtige
bloemen, en de boschwederik, een fijne editie
van het bekende penningkruid. Langs de we
gen vinden we enkele soorten, die in oxxs
land pas in Limburg voorkomen, zooals het
ruige klokje en het grijskruid, een Oost- en
Midden-Europeesche plant van wegen en
spoordijken die de Nederlandsche grens
schijnt te schuwen, want bij ons komt deze
plant slechts sporadisch voor.
In de Duitsche stadjes Südlohn en Stadt-
lohn was juist Schuttersfeest. Ieder had zijn
beste kleeren aan, de notabelen reden op
paarden, die op andere dagen voor de ploeg
liepen en nu vrij weerbarstig waren, ze had
den hooge hoeden op, prachtige sjerpen om
in de stadskleuren en een degen op zij.
De burgers liepen stram in rijen van vier
met imitatie geweren of als die ontbraken
een stok over den schouder, ieder lachte,
't Was een onschuldig en naief spel.
Minder onschuldig was het dat de „Haupt-
wache" in Stadtlohn blijkbaar vrij bier had
en vooral de commandant daar te veel van
op had. Ik vroeg hem de wacht te mogen
fotografeeren, hij vroeg wat voor „Leute"
wij waren en had ..mit Hollander nichts zu
tun". Een ander lid van de wacht maande
ons „Heil Hitier" te zeggen inplaats van
„Auf wiedersehen" maar nam er ook genoe
gen mee, dat we hét lieten.
't Is wel interessant den toestand van de
zandboertjes te vergelijken aan weerszijden
van de grens. Wat de Duitsche boeren pro-
duceeren gaat grif van de hand, Duitsche
kunstmest is ook niet duur. maar veevoer is
vrijwel niet te betalen en de vrijheid in het
bedrijf is in Duitschland nog geringer dan
bij ons.
Alles bijeen leek mij de economische toe
stand op de Duitsche boerderijen iets beter
dan op de Hollandsche,- wat ook wel uit den
algeheelen toestand te verklaren is. De Duit
sche boeren zijn in staat, meer zorg te be
steden aan hun land: ze gebruiken beton
nen paaltjes en er liggen groote partijen
draineerbuizen klaar om van 't najaar in den
grond gebracht te worden. De industrie is
haar export echter kwijt,
We bezochten een klokkengieterij, mis
schien de oudste van Duitschland en men
liet ons zien hoe kerkklokken en geheele
carillons uit brons gegoten worden in klei-
vormen.
De klok wordt eerst op een houtei> vorm
van klei geboetseerd. De inscriptie's worden
in was er op gelegd. Daarna wordt een uit
wendige vorm gemaakt, de binnenste vorm
wordt verwijderd, de vormen worden inge
graven en op een bepaalden dag wordt brons
gesmolten en van boven in de vormen ge
goten. Ieder die in den achterhoek zijn va-
cantie doorbrengt kan ik aanraden, eens
naar het naburige stadje Gescher te gaan en
de klokkengieterij te bezoeken.
Onderweg- zijn er, zooals in Ransdorf oude
kasteelen, merkwaardige oude dorpsgezich
ten. watermolens e.d. Van S.A. ep Hitler-
Jugend zooals in de groote Duitse'# steden,
merkt men hier niets, de veelal Katholieke
bevolking staat tamelijk gereserveerd tegen
over het „Dritte Reich" en de fascistische
groet heb ik op twee tochten maar één keer
zien brengen.
Het korenburgerveen.
Aan de spoorlijn van Winterswijk naar
Zutphen ligt het Korenburgerveen, eigen
dom van „Natuurmonumenten". Onder ge
leide van den opzichter maakten we een
ochtend- en middagexcursie door dit uitge
strekte landschap.
Het is een typisch hoogveen, dat ten deele
door turfafgraving weer „nat" geworden is.
Men heeft getracht, het te ontwateren en te
ontginnen maar dit is mislukt. Natuurmonu
menten heeft geen ontginnings-illusie's. Al
leen is de jacht verpacht. De eerste pachter
werd betrapt op schieten van beschermde
vogels en was de jacht kwijt. De tegenwoor
dige jaagt bijna nooit.
De plantengroei levert alles wat in een
vergraven hoogveen te vinden is. In het cen
trum van het veen is het grondwater het
meest zuur, daar groeien boschbessen in twee
soorten en ook de zeldzame rijsbes met grijs
blad. een plant van het hooge noorden en de
Alpenweide. Verder groeit er de lavendel-
heide of andromeda, ook een ericacee die met
Paschen hoort te bloeien maar om ons een
plezier te doen. vonden we ook nu de typi
sche klokjes. Want door den velen regenval
staat het water een meter hooger dan nor
maal. Met Paschen was de andromeda een
halve meter onder water en pas nu is het
water zoover gezakt dat de plant kon
bloeien.
De zonnedauw, de insectenetende plant,
was In twee soorten aanwezig, en de moeras-
hertshooi wedijverde met het blaasjeskruid,
ook al zoo'n dierenvanger in 't water.
Meer naar de kanten van het veen is
het water minder zuur. Daar groeiden wede
rik, koninginnekruid en andere moerasplan-
ten, zooals wij ze ook kennen. Intusschen be
gint het Korenburgerveen, evenals het Naar-
dermeer al aardig vol te groeien met hout;
berken in hoofdzaak.
De plantensociologen mompelden dat het
een „berkexxbroek" was, wat ze zagen aan
een grassoort: het pijpestrootje en de gagel,
en na jaren zou het wel een berken-eiken-
bosch woi'den, het eindstadium van alle
zure, zandige gronden in ons land
Vlammen laaiden op.
Op den laatsten avond was het kampvuur.
De boer, Roerdinkholder, stookte, buren en
pensiongasten waren ook in den kring ge
komen.
In tegenstelling met den bonten avond,
toen een vroolijk programma opgevoerd
werd, had dit kampvuur eexx meer ernstig
karakter. Want ieder voelde, dat dit het slot
was van een tiendaagsch kameraadschappe
lijk samenzijn.
De jongste deelnemer stak het vuur aan,
meters hoog vlogen de vonken van het
brandbare dennenhout. En terwijl zang, met
fluit- en snaarbegeleiding over het stoppel-
land klonk, knetterden de vlammen en gooide
Roerdinkholder zware eikenstobben op het
dennenhout.
Aan het slot van den avond wees de kamp
leider er op dat we als stadsmenschen in
de gelegenheid waren geweest te zien hoe
lang en hoe inspannend er door de boeren in
de rogge gewerkt werd, hoe wij stedelingen in
alle opzichten profiteeren van de schoonheid
en activiteit van het platteland, zooals de
plattelanders weer profiteeren van de koop
kracht en het industrieel kunnen van de
steden.
Den volgenden dag zwermden de kam
peerders weer over het heele land uit, nog
vol van kampstemming. Zoo organiseert de N.
J. N. ieder jaar zeven kampen, die gemiddeld
een kleine honderd kampeerders bevatten.
Een 700-tal jonge natuui'liefhebbers on
dervinden jaarlijks den goeden opvoedenden
invloed van het „derde milieu", zooals men
de jeugdbeweging noemt, van de zelfdisci
pline, die de aidxeidsindeeling van een kamp
van ieder verlangt, van het sportieve en
kameraadschappelijke leven van een jeugd
kamp.
C. SIPKES.
Oraiijevereenigiiig Haarlem-Noord
Massa-zanguitvoering op het E. D. O.-terrein.
Zangers, die aan deze uitvoering op 30
Augustus willen medewerken, kunnen zich
hiervoor nog opgeven op de a.s. repetitie .van
Woensdag 18 Augustus in het gebouw St.
Bavo.
Uitgevoerd wordt o.a. het bekende nummer
„Hollands Glorie" van Richard Hol, voor
mannenkoor met orkestbegeleiding.
De vlammen laaien op. Frisch klinken de jonge stemmen door de stilte van den avond.
De Haarlcmsche Scheepvaart.
Weer een zeeschip met kolen.
In navolging van het experiment van en
kele weken geleden, toen een Haarlemsche
handelaar in brandstoffen voor de eerste
maal een zeeschip met anthraciet van Enge
land naar Haarlem liet komen en dat met een
hap- of grijpkraan liet lossen, arriveerde
Maandagmiddag de „Insulinde", eveneens met
brandstoffen geladeh, in het Noorder Buiten
Spaarne. Het schip nam ligplaats aan het ter
rein van de Haarlemsche Machinefabriek v.h.
Gebr. Figeé. Er werd direct met het lossen
begonnen; een groote kraan, uit Amsterdam,
voor het lossen van dat schip hierheen ge
bracht, bracht de lading over op een aantal
dekschuiten. Het werk' verliep heel vlug,
want reeds tegen den avond was de „Insu-
Unde" leeg.
Er was op den Spaarndamschen weg nog ai
belangstelling voor het „zeeschip", dat naar
de Haarlemsche haven gekomen was.
