IIA ADI 1
riJ'C DA
nol AD
nAAKLI
IVI w UA
U D LAI/
De Burgemeester van
l Calais.
R' P'
De vliegfiets.
Geronselde Haarlemmer uit Spanje
teruggekeerd.
Door valsche
voorspiegelingen
misleid
r
WANDGEDIERTE
Hef belangrijkste
'55e JAARGANG No. 16628
Verschijnt dagelijks, ïïeïïalvè op Zon- en Feestdagen.
DINSDAG 7 SEPTEMBER 19371
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
Uitgave Lourens Coster Maatschappij voor
Courant-Uitgave en Algemeene Drukkerij N.V.
Hoofdredacteur: ROBERT PEEREBOOM
ABONNEMENTEN per week 0.25, per maand 1.10, per 3 maanden
ƒ3.25, franco per post 3.55, losse nrs. ƒ0.06. Geïllustreerd Zondagsblad:
per week 0.05, p. maand 0.22, p. 3 mnd. 0.65, franco p. post 0.72Vt.
BureauxGroote Houtstraat 93 DrukkerijZuider Buiten Spaame 12
Telefoon Nos.Directie 13082 Hoofdredactie 15054 Redactie 10600
Drukkerij: 10132, 12713 Administratie 10724, 14825 Postgiro 38810
Bijkantoor: Soendaplein 37, Haarlem-Noord, Telefoon 12230
ADVERTENTTëN 15 regels 1.75, elke regel meer 0.35. Reclames
ƒ0.60 per regel. Tarieven regelabonnementen op aanvraag. Vraag en
aanbod I4 regels ƒ0.60, elke regel meer 0.15. Onze Groentjes zie
hoofd rubriek.
Gratis Ongevallenverzekering voor betalende abonnés. Levenslange ongeschiktheid ƒ2000.overlijden ƒ400.verlies van hand, voet of oog 200.beide leden duim ƒ100.één lid duim ƒ50.alle leden wijsvinger ƒ60.
één of twee leden wijsvinger 25.alle leden anderen vinger ƒ15.één of twee leden anderen vinger 5.arm- of beenbreuk 30enkelbreuk ƒ15.polsbreuk ƒ15.t» a gtm a >c
Nog afzonderlijke verzekering voor aJbonnés op het Geïllus treerd Zondagsblad. Alles indien het gevolg van een ongeval en volgens gratis ten kantore van dit blad verkrijgbare voorwaarden, HEDEN 12 PAGINA
De Fransche stad Calais telt maar zeventig
duizend inwoners en kan dus niet tot de we
reldsteden gerekend worden, maar zelfs in
onzen tijd zijn grootte en aantal niet de eeni
ge waarborgen voor roem en de heele wereld
kent den naam Calais. Zelfs hebben ettelijke
millioenen het bezocht, zij het dan maar zeer
vluchtig, op hun doorreis van Londen naar
Parijs of vice versa. En talloozen zijn er be
trapt op smokkelen. Calais heeft ook het bi-
zondere voorrecht het dichtst bij Engeland te
liggen van alle continentale kuststeden, vlak
tegenover Dover. Het Kanaal is daar maar 40
K.M. breed en de Kanaalbooten volbrengen
den overtocht in een uur. Er worden natuur
lijk behalve passagiers ook heel wat goederen
ingevoerd. Dat is dus allemaal voordeelig. Maar
in het grijs verleden heeft Calais minder ple
zier aan de Engelschen beleefd want na den
slag bij Crécy veroverde Edward III de stad
(in 1347) en het duurde ruim twee eeuwen eer
Frangois de Guise (in 1558) hen er weer uit
joeg. Calais bezit een rijke historie; laat ik
hier niet gaan uitweiden over de vermaarde
episode van de Burgers van Calais en evenmin
over de Spaansche Armada, die in 1588 ter
hoogte van de stad verslagen en uiteengedre
ven werd, maar het over de tegenwoordige
burgers van Calais hebben.
Die maken het niet zoo best. De kant
industrie, die een belangrijker bron van wel
vaart voor de stad is dan het havenbedrijf en
waarvan weinige jaren geleden nog meer dan
de helft der bevolking bestond, is leelijk in
verval geraakt, hetgeen deels zijn oorzaak
schijnt te vinden in een te hooge opvoering
van het loonpeil. De werkloosheid is groot
om kort te gaan, het maatschappelijk leven
van Calais is uit zijn evenwicht geslagen. De
burgemeester heeft daarbij blijkbaar reden
tot ontevredenheid over het beleid van zijn
stedelingen. En dezer dagen is hij in een re
devoering tegen hen losgebarsten en heeft hen
toegevoegd: „Moeten wij Calais, om het te red
den, aan de Engelschen teruggeven?"
Ziehier een in dezen nationalistischen tijd
wel bijzonder ongewone uiting van een over
heidspersoon! Zij heeft dan ook sterk de aan
dacht getrokken, ook aan de overzijde van
het Kanaal en de Engelsche pers gaat er
dankbaar op indankbaar omdat er zich
eindelijk weer eens een spoor van humor in
internationale relaties voordoet. Een der
voornaamste Engelsche dagbladen, de Man
chester Guardian, wijdt er een hoofdartikel
aan onder den titel „Olde Calais Regained?"
(„Ons Oude Calais Herwonnen?"), is wel een
beetje verbaasd over het „voorstel" van den
burgemeester, maar gaat er toch vriendelijk
en vroolijk op in. „Kijk eens", zegt het, „hij is
natuurlijk veel te slim om niet te weten dat
zijn kant-industrie weinig kans bij ons zou
maken. Want wij hebben Nottingham. Maar
deze slimmerik kent ons Engelschen en weet
dat het kleine beetje vaderlandsche geschie
denis, dat ons bijblijft, ons na aan het hart
ligt. Met andere woorden: als de stad Engelsch
was zouden er met een beetje handige orga
nisatie duizenden bezoekers van den overkant
heengelokt kunnen worden. Des burgemeesters
gedachtenoog ziet zijn haven al vol plezier-
booten en zijn stad vol menigten die elkaar
verdringen in restaurants als „De Vroolijke
Burgers", „De Echte Vroolijke Burgers", „De
Oorspronkelijke en Eenige Vroolijke Burgers".
Hij ziet rijen stalletjes langs de kaden,
waar men „Crécy cakes" verkoopt en andere
lekkernijen. Hij ziet welvaart rondomme
Maar wij vermoeden toch dat de burgervader
de uitlevering van zijn stad aan ons alleen
als een dreigement jegens zijn ingezetenen
heeft bedoeld. Want tenslotte loopt hij de kwa
de kans, dat hij in een Engelsch Calais geen
burgemeester zou mogen blijven".
Ik moet zeggen dat ik deze internationale
gedachtenwisseling met vreugde en een
soort verademing gelezen heb. Zij komt als
een weldadige afwisseling op de doodelijki
ernstige „Blut und Boden"-theorieën en de
loodzware vaderlandsch'e geschiedenis waar
aan onze Oostelijke buren zich te buiten
gaan. Zoowel de burgemeester die zijn be
volking aldus toespreekt als de eerste Bur
ger van Calais als het leidende dagblad, dat
het gemoedelijk heeft over „het beetje va-
derlandsche geschiedenis, dat ons bijblijft",
zijn daar ondenkbaar. Een rechtgeaard
Duitsch nationalist moet wel gruwen als hij
leest van zulk een dartele gedachtenwisse
ling. En toch zit er zooveel goeds in. Want
we leven zoo kort en zonder wat vreugde en
humor is dat korte leven zoo grimmig,, zoo
zorgelijk en bij tijden zelfszoo vervelend.
Heeft dr. Goebbels, minister van Propagan
da, dat wel eens overwogen?
JOEGO-SLAVISCH OUD-MINISTER
GEARRESTEERD.
BELGRADO, 6 September (Havas).
Vanmorgen zou de afgevaardigde en oud
minister van eeredienst, Wojislag Yantits,
gearresteerd zijn.
(De Italiaan Bonomi heeft een
vliegende fiets geconstrueerd,
waarmede dezer dagen tioee
vluchten zijn gedaan resp. van
342 meter op vier meter hoogte en
862 meter op 10 meter hoogte.)
Er is door velen naar gezocht,
Gedurende een heele reeks van jaren,
Is nu dan toch het ding gewrocht,
Waarop wij fietsend strakjes lucht gaan
varen?
Gaat binnenkort een huisgezin,
Zoo luchtig op een zomer-Zondagmorgen,
Het wijde reine luchtruim in,
Ver op de vlucht voor herrie, stof en zorgen?
Zal ik op duizend meter hoog
Mijn lieve oude tante straks ontmoeten.
En daarbij minzaam, oog in oog,
Mijn oom, die wat rheumatisch vliegt,
begroeten?
De luchtfiets lijkt nu, van een grap
Toch waarlijk tot iets ernstigs te verkeeren,
De fiets komt op een „hooger trap",
Als men de luchtfiets gaat realiseeren.
Geen vrees voor modderspatten meer,
Geen zorg voor auto's die je moet ontwijken,
Geen lekke banden keer op keer,
Dit al komt bij een luchtfiets niet meer
kijken.
Een luchtfietsplaatje komt dan wel,
Dat kan men zelfs niet „luchtig" meer
vermijden,
En zeker komt het punt in 't spel.
Hoe men in lucht met achterlicht moet
rijden.
Enfin, dat zijn op het moment
Nog luchtig-nevelige toekomstzorgen,
Vóór mijn gezin de lucht door rent,
Is veel, dat in de lucht hangt, nog
verborgen.
Wij blijven op den vasten grond,
Voorloopig nog door laan en straat en
slop gaan,
Omdat per slot ter kwader stond,
Het luchtfietsplan nog wel in lucht kan
opgaan.
P. GASUS.
Ontsnappingspoging met den
dood bekocht.
Arrestant dooi' vrachtauto gegrepen.
AMERSFOORT, 7 Sept. Dezer da
gen zijn te Amersfoort drie personen
gearresteerd, die verdacht werden van
een groot aantal inbraken, den laat-
sten tijd in Amersfoort en omgeving
gepleegd. Alle drie hebben inmiddels
een volledige bekentenis afgelegd.
Vanmorgen zou een van hen, de
25-jarige H. van der B., onder poli-
tiegeleide naar het station worden
overgebracht om op transport naar
Utrecht te worden gesteld. Op een
gegeven oogenblik wist de jongeman
aan zijn bewakers te ontsnappen. In
zijn poging om te ontvluchten werd
hij door een juist passeerende vracht
auto gegrepen en op slag gedood.
Het stoffelijk overschot is naar de
algemeene begraafplaats overge
bracht.
De drama's te Reeuwijk.
Geen onderling verband.
Eenige dagen geleden deelden wij mede,
dat aan den rand van de 's-Gravenkoopsche
Plas te Reeuwijk (nabij Gouda) de 26-jarige
Mr. J. H. V. uit Boskoop in zorgwekfcenden
toestand is gevonden. Hij bleek in het wa
ter te hebben gelegen, terwijl hij aan beide
polsen ernstig verwond was.
Er werd toen verband gezocht met het
drama, enkele jaren geleden op diezelfde
plaats ontdekt. Zooals men zich herinneren
zal werd toen daar het lijk gevonden van
den 24-jarigen C. A. H. Ebbinge Wubben,
leerling van de M.T.S. te Haarlem, dat met
stukken ijzer verzwaard was.
Wij vernemen thans van den bur
gemeester van Reeuwijk, dat het on
derzoek in de zaak van den Boskoop-
schen advocaat vrijwel afgeloopen is.
Er is daarbij geen enkel spoor gevon
den, dat zou aanduiden dat er eenig
verband tusschen beide zaken kan
bestaan.
Wekenlange opsluiting in een Spaansche
gevangenis.
De gearresteerde
ronselaar ontkent
De werkloosheid te Haarlem.
Een goede week.
In de afgeloopen week steeg het aantal
werkloozen te Haarlem met 35. Maar daar
staat tegenover dat dezelfde week van 1936
een stijging liet zien van niet minder dan
173. Een gunstig verschil dus van 148.
Er zijn nu 5466 werkloozen, tegen 6343 be
gin Sept. 1936. Een lager aantal dus van
877. Wij zijn nu ook weer wat beneden het
aantal van 1935, namelijk 29.
Daan Dollé.
Reeds meer dan een jaar ivoedt de
broederkrijg in Spanje en het karak
ter van een burgeroorlog is door het
groote aantal vreemdelingen, dat aan
beide zijden meestrijdt reeds geheel
verloren gegaan. Nog steeds verrichten
de ronselaars, ook in ons land, hun
duister, ondergrondsch werk. Onopge
merkt gaan zij hun gang, bij de stem
pellokalen en op andere plaatsen,
ivaar werkloozen samenkomen. Zij be
loven de menschen, die naar werk
snakken, dat zij hier niet meer kun
nen vinden, gouden bergen, en de ar-
gélooze slachtoffers, blij eindelijk iveer
aan het werk te kunnen gaan, gaan
nietsvermoedend op deze voorspiege
lingen in, niet wetend dat het mooie
baantje dat hen beloofd wordt, omwe
ven door een romantisch ivaas van ge
heimzinnigheid en avontuur, voor hen
slechts bittere ontgoocheling, ellende
en ontbering zal brengen.
Ook in Haarlem verrichten deze duistere ele
menten hun onguur werk en tal van jongens
hebben in de laatste maanden op geheimzin
nige wijze het ouderlijk huis verlaten, waarna
later bleek, dat zij in Spanje vochten of in een
der gevangenissen waren opgesloten. Natuur
lijk is de politie op haar hoede, maar de ge
heimzinnige wijze, waarop zoowel de ronse
laars als de slachtoffers te werk gaan, maakt
het uiterst moeilijk, vat op deze elementen te
krijgen.
Eind Juli waren de 19-jarige Daan Dolle en
de 21-jarige Joop Ruygrok op spoorlooze wijze
uit Haarlem verdwenen. Toen de jongens
's avonds niet thuis kwamen, werden de ouders
ongerust. Zij gingen op onderzoek uit en wel
dra kregen zij zekerheid dat de jongens naar
Spanje waren vertrokken. Een zwager van
Dollé heeft zich toen onmiddellijk met opzet
laten ronselen, om te trachten de jongens nog
in te halen, doch in Parijs kreeg men wan
trouwen tegen hem, en hoewel hij zekerheid
kreeg, dat Daan en zijn vriend enkele uren
tevoren daar geweest waren, werd hij op een
dwaalspoor gebracht. Hij zwierf nog enkele
dagen in Parijs rond, doch toen hij inzag, dat
de jongens toch niet meer te bereiken waren,
keerde hij naar Holland terug, er weinig voor
voelend, ook naar Spanje te gaan.
De jongens waren inmiddels in
Spanje aangekomen, waar al spoedig
bleek, dat er van de voorgespiegelde
mooie betrekkingen niets zou komen.
Zij werden integendeel naar het front
gestuurd. Bij een poging om naar Hol
land terug te keeren werden zij ge
arresteerd en in Barcelona gevangen
gezet. Eerst toen zij contact kregen
met den Nederlandschen consul,
kwam er licht voor hen en gistermid
dag is Daan Dollé in Haarlem terug
gekeerd, terwijl Ruygrok waarschijn
lijk in den loop van de volgende week
weer het vaderland zal terugzien.
Daan Dollé vertelt.
Wij hebben Daan opgezocht in zijn ouder
lijke woning, waar hij, nog onder den indruk
van de doorgestane angst en ontberingen, ons
in eenvoudige bewoordingen zijn verhaal deed.
Het was omstreeks eind Juli, zoo vertelde Daan
ons, dat ik eens in een burgeu in de Lange
Lakenstraat kwam, waar allerlei platen hin
gen over Spanje. Toen ik hier het woord
Spanje noemde, werd mij onmiddellijk een
goede betrekking daar aangeboden, door een
zekeren van S, Ik heb dien van S. toen nog een
paar maal ontmoet. Dat ging altijd heel ge
heimzinnig, op hoeken van straten. Hij heeft
toen gezegd, dat ik voor een bewijs van Ne
derlanderschap moest zorgen en toen hij
hoorde, dat ik minderjarig was, zei hij..Dan
vraag je het maar aan op naam van je broer".
Ik heb dat toen gedaan, en daarna hebben we
afgesproken dat Joop en ik Zaterdag 26 Juni
op het Bolwerk zouden komen. Daar troffen
we van S. aan, waar we mee naar Amsterdam
gingen. We moesten daar nog een poosje
wachten, terwijl van S. de stad in ging. Na een
klein uur kwam hij terug. We kregen toen
dertig gulden, voor de reis naar Parijs en wat
overbleef mochten we zelf houden.
We zijn toen naar Parijs vertrokken en
hebben daar, een taxi genomen, van S, had
ons dat allemaal precies verteld, die ons een
klein restaurant in de Rue de Couronne
bracht. Daar moesten we vragen naar een
zekeren Hans, een Duitscher, die ons uit
stekend eten liet geven en driehonderd
francs gaf. Tot zoover ging alles goed en
we hadden heelemaal geen achterdocht. We
zijn daarna over Lyon naar het Zuiden ge
gaan in auto's. Op ongeveer twintig kilome
ter van de grens werden we ingekwartierd op
den zolder van een boerderij.
In den nacht over de grens.
Er werd ons verteld dat we in den nacht
de grens over zouden gaan. Het was maar
een uurtje loopen werd er gezegd. We zijn
toen in het donker over de Pyreneeën
trokken, maar in plaats van een uur was
het wel veertien uur loopen. Al dien tijd kre
gen we niets te eten en zoodra we over de
grens waren werd de behandeling door onze
begeleiders ook veel minder vriendelijk. We
kwamen aan een gehucht van ongeveer 10
of 12 huizen. Daar werden we op auto's ge
laden en nadat we nog een uur of drie ge
reden hadden, kwamen we aan een kazerne.
We begrepen toen al lang, dat er van de
baan niets meer zou komen, maar aan ont
vluchten viel niet meer te denken. Daarom
zijn we maar zoo gewillig mogelijik meege
gaan, in de hoop, dat er nog een kansje zou
komen.
In die kazerne werden onze kleeren en
onze papieren afgepakt. We kregen toen
eerst soldatenpakjes aan en geweren in de
hand, waarna we gefilmd werden. Latei-
moesten we die pakjes weer uittrekken. Toen
kregen we een soldatenbroek en gewone klee
ren Zoodra we weer wat geld hadden, heb
ben we echter zelf burgerkleeren gekocht,
omdat we niet in een soldatenpak je wilden
loopen.
(Vervolg op pag. 2.)
De kansen der werklooze
Haarlemsche onderwijzers.
Wanneer komen zij aan de beurt?
Het is bekend, dat er zeer vele werklooze
onderwijzers (en onderwijzeressen) zijn. Ook
te Haarlem. De kans een aanstelling te krij
gen was voor de jonge menschen in het bij
zonder gering. Dit bleek duidelijk uit de om
standigheid dat velen zich aanmeldden voor
het baantje van kweekeling-met-akte, dat
hier een bezoldiging geeft van f 600 per jaar.
Zij moesten gewoon zelfstandig werken zoo-
als elke anderen onderwijzer, alleen kregen
zij veel minder salaris. De overheid, tot be
zuiniging gedwongen, profiteerde dus op deze
wijze van den noodtoestand der onderwijzers.
Velen aanvaardden zoo'n halfbetaalde func
tie in de hoop daardoor zijn kansen op een
gewone benoeming te vergrooten door in het
vak werkzaam te zijn.
Nu weet men uit de mededeelingen in ons
vorig nummer, dat de regeering aan Haarlem
bij het overleg dat er gevoerd wordt over
mogelijke bezuinigingen te Haarlem, in ver
band met het feit, dat Haarlem een extra
subsidie uit het Werkloosheidssubsidiefonds
heeft aangevraagd in overweging gegeven
heeft de kweekelingen-met-akte te ontslaan
omdat die niet tot de verplichte uitgaven voor
het onderwijs behooren.
De positie der kweekeling-met-acte is dus
te Haarlem ernstig bedreigd. Een derde deel
van de 18 aangestelden heeft reeds 't ontslag
aangezegd gekregen. Of Haarlem de overige
12, die enen in Haarlem absoluut meent niet
te kunnen missen zonder de belangen van
het onderwijs ernstig te schaden, op den duur
zal kunnen houden, is de vraag, Zal men Den
Haag kunnen overtuigen, of zal binnenkort
de wenk uit Den Haag gevolgd worden door
een aanschrijving die nagekomen moet wor
den om de extra-subsidie niet in gevaar te
brengen?
Velen zullen zich ongetwijfeld verwonderen
over het standpunt dat Den Haag in deze
heeft aangenomen, waardoor deze „werkver
schaffing" voor werklooze onderwijzers in het
gedrang komt.
De kansen voor de werklooze Haarlemsche
onderwijzers om binnenkort een aanstelling
Het woord is aan
Goethe:
Wie niet een loopje met
zichzélf kan nemen is niet
van het beste slag.
te krijgen wordt er weer door verkleind, want
als de gemeenten die in zeker opzicht finan
cieel afhankelijk zijn van de regeering omdat
zij extra steun hebben aangevraagd, zich in
de toekomst absoluut zouden moeten beper
ken tot het aantal onderwijzers waarvoor het
rijk het salaris betaalt, dan wordt het aan-
tffll arbeidskrachten in de school opnieuw
geringer.
Wij hebben eens geïnformeerd hoe de
kansen voor de werklooze Haarlemsche onder
wijzers staan. In de afgeloopen jaren moest
de gemeente als er een vacature was, daarvoor
een onderwijzer op wachtgeld kiezen. De ge
meente kreeg een lange lijst wachtgelders uit
het geheele land, zoodat als er geen geschikte
Haarlemsche wachtgelder beschikbaar was
een collega van buiten aan bod kwam. Nu is
sinds 1 Juli in zoover de toestand veranderd,
dat de gemeente geen wachtgelders meer van
elders behoeft te benoemen. Gelukkig is er
nu ook bijna er staan er nog slechts twee
op een einde gekomen aan de lijst van de
Haarlemsche wachtgelders. De afwerking van
de Haarlemsche lijst van wachtgelders is nog
gauwer verloopen dan men aanvankelijk had
verwacht. De plaatsing van de wachtgelders
is bevorderd door pensionneering, afkeuring,
sterfgevallen, enzoovoort.
Als dus die twee wachtgelders een plaats
bekomen hebben kunnen in komende vaca
tures niet-wachtgelders benoemd worden.
Maar zijn wij wel ingelicht dan moet het in
de bedoeling van het gemeentebestuur lig
gen om bij eventueele vacatures eerst een
kans te geven aan onderwijzers en onderwij
zeressen die hier in den loop der crisisjaren
ontslagen werden en gedupeerd worden om
dat zij gedwongen waren elders soms op
een onbegeerde plaats een benoeming te
aanvaarden. Natuurlijk zal niet elke ont
slagen onderwijskracht uit Haarlem, die el
ders werk gevonden heeft, weer voor een
benoeming' te Haarlem in aanmerking willen
komen, maar het wordt billijk geacht de ge
dupeerden een kans te geven
Eerst als ook die lijst van gedupeerden af
gewerkt is kunnen de werklooze onderwijzers
en onderwijzeressen aan de beurt komen, Niet
onmogelijk is dat dan ook nog voorkeur ge
geven zal worden aan de aangestelde of ont
slagen kweekelingen met akte.
Voor het bijzonder onderwijs is ook van
belang hoe het met de kweekelingen-met-
akte bij het openbaar onderwijs te Haarlem
afloopt, want de subsidie van het bijzonder
hangt immers gedeeltelijk af van de kosten
van het openbaar onderwijs.
De moord op den garagehouder
Hes.
De afschuwelijke moord op den garagehou
der Hes, die enkele maanden geleden alge
meene verontwaardiging wekte, is nog steeds
niet opgelost. Aanvankelijk leek het, alsof men
het goede spoor gevonden had. doch weldra
liep dit spoor dood. De Haagsche politie, die
deze zaak in handen heeft, zet het onderzoek
evenwel onvermoeid voort. Voortdurend zijn
enkele rechercheurs bezig de aanwijzingen, die
nog steeds binnenkomen, te onderzoeken.
Berichten, als zou er weldra licht in deze
zaak komen, zijn evenwel, naar wij van de
zijde der Haagsche politie vernemen, absoluut
onjuist. Er zijn thans geen bizondere aanwij
zingen. die tot een .spoedig einde zouden kun
nen leiden, al geeft de recherche den moed
niet op, de(n) dader(s) op te sporen,
Wij garandeeren absolute verdelging van
en VLOOIEN
onder geheimhouding en schriftelijke garantie
ZUIVERINGSONDERN. „RADICAAL",
Gen. Cronjéstraat 135 Telefoon 11657
(Adv. Ingez. Med.)
pag.
Een interview met een uit Spanje terug
gekomen geronselden Haarlemmer. 1 en 2
Maandagmiddag is een smalspoortrein in
't Julianakanaal gestort. 3
De tuinbouw krijgt f 1.300.000 steun. 3
De heer Graadt van Roggen, secr.-gen.
van de Jaarbeurs acht een getemperd
optimisme gewettigd. 3
Er wordt een Indische conversieleening
van 3 pet. verwacht. 3
Voor het bouwbedrijf is een bedrijfsraad
ingesteld. 3
China doet een beroep op den Volkenbond. 4
Engeland en Frankrijk zullen een krach
tige houding aannemen op de Middel-
landSche Zeeconferentie. 4
Russisch protest te Rome afgewezen. 4
Het spoorwegongeluk bij Neuss heeft zes
tien dooden geëischt. 4
ARTIKELEN, ENZ.
R. P.: De burgemeester van Calais. 1
TijdgenootenMussolini 3
Van onzen Scandinavischen correspon
dent: Helsingfors in regen en zon. 4
II. D. Vertelling: Opoffering. 5
Over de Wereld-Jamboree 1937 is een
prettig film uitgebracht. 5
J. B. Schuil over; „Bitte einsteigen" 11
De Burgerlijke Stand van Haarlem is op
genomen op 10
