Baby
Indische kinderen
naar Holland
Costuumpjes
Menu van de week
RADOX
ft
Cronjéstr. 129
Kruippakje.
DONDERDAG 9 SEPTEMBER 1937
h A x r t: e m's d a g p. i: a n
12
Kent U In di
i
Vroeger een tragische noodzake
lijkheid; thans een probleem.
Een finishing touch in het moederland
gewenscht.
Zoolang- Nederlandsch-Indië bestaat is
dit de groote tragiek geweest der in
Indië levende Europeesche ouders: het
naar Holland zenden van hun kinde
ren om der wille van de opvoeding. De laatste
.jaren is het niet alleen tragiek meer; 't is ook
een probleem geworden. Want terwijl het in
vroeger jaren voor de eenigszins goed gestitu-
eerde Europeesche gezinnen in Indië een van
zelfsprekend iets was, dat men zijn kinderen
sleights dan een goede, afgezonderde opvoeding
kon geven, als deze geheel in Nederland plaats
vond, thans is dit niet meer heelemaal het
geval.
Steeds minder staat Indië bij het moeder
land ten achter. Hygiëne en onderwijs zijn in
den loop der jaren bevorderd, de ontwikkeling
der koloniën is met reuzenschreden vooruit
gegaan. Hierdoor werd de leeftijdsgrens voor
het wegzenden der kinderen geleidelijk ver
schoven. tot eindelijk in alle ernst de vraag
wordt gesteld: is het eigenlijk nog wel noodig,
onze kinderen in den vreemde te sturen? Het
probleem want dat is en blijft het heeft
vele kanten, maar het is, ook voor buiten
staanders, en zeker voor hen, die met Indische
kinderen te maken hebben, interessant genoeg
om het eens van alle zijden te belichten.
Wanneer we om te beginnen het leven van
de jongere kinderen, van de geboorte tot pl.m.
15 jaar, in Indië en in Holland met elkaar ver
gelijken, dan staat Indië tegenwoordig in niets
ten achter. Zuigelingetjes en kleuters hebben
het in de tropen onverdeeld heerlijk: den hee-
len langen dag kan baby in zijn wieg en later
in zijn box onder een groote beschuttende
pajong of in de schaduw van een lommerrijken
boom in den tuin doorbrengen. Licht en. lucht
krijgt hij in overvloed of hij van rijke of van
arme ouders is. En de kleuter in Indië heeft
altijd zijn kleinen of grooten tuin, waar hij
heen en weer kan draven en zich ongestoord
kan wijden aan al zijn luidruchtige spelletjes.
Hij heeft zijn beesten die hij verzorgen kan
zijn kippen, hanen, duiven, konijntjes of
geitjes. Zijn leventje is even heerlijk als dat
van het buitenkind in Holland, misschien nog
heerlijker en hetzelfde geldt van het school
kind mits tenminste zijn ouders er wat opof
feringen voor over hebben om het hem gezel
lig te maken en niet zooals in Indië maar
al te vaak 't geval is tè veel tijd besteden
aan bridge- en dansavondjes.
Maar dit laatste probleem geldt evenzeer
voor ons eigen land!
In 't algemeen kan men zeggen, dat het In
dische kind op de grootere plaatsen tot zijn
15e jaar niets behoeft te missen.
Anders wordt het voor de kinderen van 16
tot 18 jaar en ouder: dan valt een vergelijking
onverdeeld ten gunste van Holland uit.
Wat die jongeren in Indië, zelfs ook op de
grootere plaatsen, missen, is: eenuitlaatklep
voor hun energie. Verschillende jeugdvereni
gingen trachten hieraan tegemoet te komen
en er is ook wel verbetering te constateeren,
maar er is geen vernieuwing, er is' gebrek aan
contact, er is geen expansie.
De kinderen, die nog na hun vijftiende jaar
in Indië .blijven, komen dus wel degelijk te
kort. En tochwanneer tegenwoordig toe
gewijde ouders, na lange weifelingen, een of
anderen vooraanstaanden paedagoog om raad
vragen, wat nu toch het beste is; een H.B.S.
in Indië of de kinderen wegzenden naar Hol
land. dan luidt meestal het antwoord: houd
ze nog enkele jaren thuis, indien uw woon
plaats een middelbare school rijk is, want er
gaat nu eenmaal niets boven het gezinscon
tact. Het spreekt dan echter vanzelf, dat dit
gezinscontact goed moet zijn, dat de ouders
zich offers zullen moeten getroosten om ook
hun oudere kinderen een degelijke opvoeding
te geven, de controle op hun doen en laten
in Indië nog moeilijker dan bij ons! te be
houden en bovenal: hun vertrouwde vrienden
te blijven, bij wie ze het allereerst aankomen
met hun moeilijkheden en verdriet.
Indien men in een grootere plaats met
H.B.S. of gymnasium woont, is dus meestal de
keus niet zoo moeilijk. Lastiger wordt het,
wanneer de woonplaats alleen een mulo-school
bezit.
Ongeveer 70 kleinere plaatsen In Indië tel
len een muloschool en deze onderwijsinrich
tingen waren ongeveer zestien jaar geleden de
uitkomst van honderden Europeesche gezin
nen. Het onderwijs was er zeer goed; de vak
ken waren zoo gekozen, dat vrijwel elk kind
met normale hersens, na zijn eindexamen met
slechts een enkele bijles goniometrie, zonder
uitzondering slaagde voor de 4e klas H.B.S.
Door de groote invasie van de inheemsche kin
deren op de muloscholen is het peil echter de
laatste jaren aanmerkelijk gedaald. Dit is voor
de Europeesche landen buitengewoon jammer,
want zooals de toestand nu is, staan weer vele
ouders uit de buitengewesten voor de moeilijke
keus: hun kind ergens in de kost te doen,
waar een H.B.S. is óf het naar Holland sturen.
Aan het eerste wordt tegenwoordig vaak de
voorkeur gegeven: men heeft het kind dan in
de vacanties thuis en dat is al heel wat waard!
Wat een verbetering dus reeds bij vroeger
jaren: in de gunstigste gevallen kunnen de
jongelui tot na hun eindexamen thuis blij
ven! Maar daarna is stellig een verblijf in
Holland voor verdere studie aan te bevelen
en zelfs geven vele ouders er de voorkeur aan.
de overgang tusschentijds bijv. in het 15e of
16e jaar te doen plaats hebben. Dit kan, wat
het onderwijs betreft, gemakkelijk, omdat de
H. B. Scholen en Gymnasia in Indië werkelijk
in geen enkel opzicht voor de onze onderdoen.
En het heeft groote voordeelen, dat de jon
gens en meisjes al in Holland ingeburgerd
zijn, voordat ze naar de universiteit gaan of
een andere verdere opleiding zullen volgen. De
overgang van Indië naar de studentenstad in
ons land is wel wat èrg groot.
Menschen van ervaring, die zelf een gedeelte
van hun jeugdjaren in Indië hebben doorge
bracht, zijn het er wel allemaal over eens, dat
althans een „finishing touch" in het moeder
land welhaast onmisbaar is. Ieder ouder, die
een Hollandsche opleiding voor zijn kind
boven de 16 of 17 bekostigen kan, doet ver
standig, deze te doen plaats hebben.
Een zoolang mogelijk Indische opvoeding,
of liever gezegd een opvoeding thuis met een
degelijk Hollandsch slotaccoord: ziedaar op
het oogenblik het ideaal voor kinderen van
Europeanen in Indië.
Tenslotte nog een enkel woord over de be
zwaren aan het verblijf van jongere of oudere
Indische kinderen in Holland verbonden.
Geheel zullen deze nooit kunnen worden op
geheven. Altijd zal blijven de eenzaamheid,
het wederzijdsch verlangen, de aanpassings
moeilijkheden in het Hollandsch gezin der
pleegouders.
Heerlijk is het, als men zijn kinderen ertoe
kan brengen, iedere week te schrijven en
vooral- alles te schrijven. Heerlijk en rustig
ook ais de pleegouders met wat tact en toe
wijding den overgang gemakkelijk weten te
maken. En noodzakelijk is het, dat de ouders
in Indië steeds zich inspannen om rechtvaar-
voor
den Herfst
Een paar passende
overgangsmodellen
Nog bloeien asters en dahlia's en groote
gouden zonnebloemen in den tuin, nóg' ge
nieten we van sport en wandelingen
Maar de zonneschijn wordt gaandeweg
stiller en weemoediger: de herfst kondigt
zich aan in het ritselen der dorre bladeren
op de boschpaden en in de kilte van den na
middag.
Lang kan, in ons klimaat, de najaarskoel
heid duren, vóór nog "de echte winterkou in
treedt.
Heerlijk schoon, zacht en kalmeerend kan
de herfst zijn. Nu willen we ook graag als
de zomerjurken ons te frisch geworden zijn,
ons weer kleeden in een passend costuumpje
en liefst een. dat met de weemoedige, toch
pittige schoonheid van onze omgeving har
monisch samenstemt.
Een aardige keus vindt u in de modellen
op onze teekening; een symphonie in grijs
en fleschgroen en zwart. Vooral wanneer u
blond bent. zal deze combinatie u uitstekend
staan! In den linker bovenhoek een japon
netje van fijne wollen stof (groenl met een
kort zwart jasje, dat met de japonstof ge
voerd is en tevens een kraagje en manchet
jes in die stof vertoont. Links onder ziet u
de origineele jurk. De reversbloem is zwart
met groen.
Een zeer nieuw aspect geeft de rechte
mantel in het midden, gedragen op een
plooirok van dezelfde stof (grijs) en een
blouse van fijne wollen stof (groen). Derge
lijke manteltjes zullen in den komenden
herfst bijzonder veel worden gedragen, ook
het plooien-arrangement van den rok
weer zeer nieuw.
Tot slot (rechts onder) een pittig, groen,
getailleerd „jagersjasje" zonder revers doch
met origineele ingezette mouwstukken. Dit
model zal zeer flatteus staan, gedragen op
een grijs rokje bij een blouse van zwart
satijn of crêpe.
Apropos: groen zal dezen winter een der
twee voornaamste modekleuren zijn. De
andere tint die veel zal worden gedragen is
een licht roodekoolrood, dat Parijs gedoopt
heeft met den welluidenden naam „cassis"
ZondagWarme brood-
Vermicellisoep pudding met
Omelet met vanillesaus.
champignons Donderdag:
Biefstuk Varkens-
Aardappelen carbonaden
Worteltjes Slaboonen
Diplomaatpudding Aardappelen
Maandag: Vanillevla met
Kalfsrollade biscuits en jam.
Snijboonen Vriidae-
Aardappelen vrijaag.
Gevulde
beschuitbollen.
Dinsdag
Kerrysoep
Koude kalfsrollade
Andijvie
Aardappelen
Beschuit met Zaterdag:
bessensap. Gehakt
Woensdag: Aardappelen
Gebakken lever Appelmoes
Tornatensla Rijst met boter
Aardappelen en suiker.
VEGETARISCHE MENU'S.
1. Tomaten 3. Macaroni met
gevuld met ei kaas en tomaten
Slaboonen Andijvie au jus
Aardappelen Aardappelen
Weener punten Citroenvla
2. Rijstrand met 4. Aardappelsoep
ragoüt van met groente
champignons Worteltjes
Tomatensla fSSSST
Broodschotel met Rijst met
appelmoes appelen
Magere
tomatensoep
Gebakken bot
Aardappelen
Botersaus
Kropsla
Tapioeaschotel
dig te zijn: nimmer domweg partij trekken
vóór het kind tegen de omgeving, maar steeds
trachten te verzoenen, te bemiddelen.
In vroeger jaren waren de misbruiken ten
opzichte van Indische pleegkinderen aan de
orde van den dag. Herhaaldelijk kwam het
voor, dat Hollandsche menschen, die uitslui
tend om financieele redenen Indische kinde
ren in huis namen deze schromelijk tekort
deden uit winstbejag. Gelukkig is ook hieraan
thans paal en perk gesteld door de oprichting
van vereenigingen als „Oost en West" en „To-
kuni". Het laatste beteekent: toezicht op kin-
deren uit Ned. Indië. De vereeniging kan het
contact, vormen tusschen kostkind en pleeg-
ouders en in veel moeilijke aangelegenheden
met raad en daad bijstaan en ook advies geven
|bij het zoeken van een kosthuis.
VETWORMPJES?
Meng slechts geregeld wat Radox door Uw wasch
water en binnen korten tijd zijn ze verdwenen.
Bij apothekers en erkende drogisten a f 0.90
per pak en f 0.15 per klein pakje
(Adv. Ingez. Med.)
Moeder.
Nu streelen zacht je Moederhanden,
Zoo jong nog en zoo smal en teer.
Het rozig lijfje van ons kindje
En leg je 't heel voorzichtig neer.
Je geest bouwt nu de schoonste toekomst
Voor 't vredig sluimerende wicht.
Je wilt het alle leed besparen.
Terwijl je oogen droomend staren
Op Toekomst's ver verschiet gericht.
Ik sta er bij; ben diep bewogen,
't Tafreeltje is zoo teer, zoo rein
Een heilig vuur straalt uit je oogen,
Als éven wijkt het droomgordijn.
Het kindje, ja. 't is van ons beiden,
Het is het jouwe èn 't is mijn.
Doch wat je droom daar onderscheidde,
Kan slechts van jou, als Moeder zijn.
AGEE.
Gebaande wegen.
RECEPTEN
Omelet met champignons.
Benoodigd: 3 eieren, 3 lepels melk, zout,
peper, boter, 250 gr. champignons, 2y2 dL.
bouillon, 30 gr. boter, bloem, citroensap y2d!L
room, 1 eidooier,, witte Bordeauxwijn.
De eieren uitroeren met melk, zout en
peper en met de boter in de koekepan 1
of 2 omeleten bakken. De champignons
schoonmaken, harde en aangestoken deelen
verwijderen en ze halveeren. Ze heel goed
wasschen en in pl.m. 10 gr. boter gaarsmo-
ren. Van boter, bloem en bouillon een tame-
Ijk diklrn saus maken. Deze op smaak af
maken met peper, zout. citroensap, room en
wijn, en de champignons er doorroeren. Het
mengsel over de omeletten verdeelen, deze
in drieën vouwen en opdienen op een schotel
versierd met peterselie.
Zoetzuur van kwetsen.
Benoodigd: 1 pond kwetsen. 1 flesch azijn
1 pond suiker, 5 gr. pijpkaneel, 5 gr. kruid
nagelen.
De vruchten wasschen en inprikken om
te voorkomen dat het vel barst bij het koken
Van de azijn met suiker en kruiden een
dunne stroop koken. De kwetsen er bij doen
en pl.m. 5 minuten zachtjes mee laten
koken. Ze uit de stroop scheppen, overdoen
in een schoone pot, de stroop nog even in
laten koken en er op schenken, Is na eenige
dagen de stroop dun geworden door het
vocht dat uit de vruchten getrokken is. dan
deze weer afgieten en weer inkoken. De
potten* sluiten met perkamentpapier.
Weener punten.
Benoodigd: 200 ar. bloem. 200 gr basterd
suiker. 150 gr boter. 1 klein ei,, zout.
De boter in de bloem klein snijden zout
suiker en y2 geklopt ei. toevoegen en door
kneden tot men een soepele bal heeft. Deze
uitrollen tot een rechthoekige lap van 3/4
cM. dikte. Op een beboterd bakblik leggen,
bestrijken met de rest van het ei en in een
•M-ii warmen oven in nl rn an minuten aa?'
m licht bruin bakken blik uit. de over
nemen en de koek in schuine punten snij
den.
E vaeantie is voorbij: een nieuw
werkseizoen staat voor de deur en
is alweer begonnen vóór we 't we
ten. O, de frissche vreugde van den
allereersten morgen, dat de kinderen opge
wekt, met zonverbrande gezichten, keurig
netjes en meestal veel te vroeg, naar school
stappen! Er is geen moeder of zij geniet van
de pittige sfeer van dit begin, waarvan het
gloednieuwe, glanzend-ongerepte door de
kinderoogen heen zijn licht in haar hart doet
vallensoms getemperd door een tikje
weemoed om 't afscheid van een ooilamme
tje, dat vandaag voor 't eerst den moeilijken
stap moet wagen. Doch ook zelfs deze wee
moed is een onderdeel van het nieuwe en
frissche, een deeltje van ,,'s werelds beloop"
en dus niet al te smartelijk.
En het leven gaat zijn gang
Na September komt, ook alweer vóór we 't
weten. October met zijn dieperen weemoed,
November met zijn mist en regen
En dan komt in het leven van iedere huis
vrouw ook onherroepelijk weer die eerste dag,
dat de huiskamer triest en glansloos schijnt,
het werk hopeloos vervelend en afgezaagd, de
kinderenniet zeurig en lastig schijnen,
maar 't ook inderdaad zijn. Dat de scherpe
kantjes van ons karakter en dat van onzen
echtvriend tegen elkaar botsen, dat de ge
dienstige haar irriteertalent in volle glorie
ontplooit, kortomdat alles eenvoudig
weg „naar" is!
Ja, er zijn wel een stuk of wat meer intel-
lectueele, meer psychologisch getinte woor
den voor dezen zieletoestand, waarmee we
allemaal stuk voor stuk te worstelen krijgen,
maar er is geen enkele uitdrukking zóó tref
fend juist als deze: alles is naar!
Een ouwelijke rimpel groeft zich tusschen
de oogen, een vloedgolf van opstandige ge
dachten overweldigt de hersens. We kennen
ze allemaal uit ons hoofd; sparen we elkan
der dus de opsomming! Die eerste grauwe
dag in een werkseizoen in een kritieke dag
voor de huisvrouw; als we eerlijk zijn, dan
weten we dit allen bij ervaring. Want nu
kunnen we twee dingen doen; er uit loopen
ófblijven doorworstelen.
De gelegenheden om afleiding te zoeken
zijn in onzen tijd voor de huisvrouw legio.
Bridge-middagen. huishoudelijke demonstra
ties, bioscoop, thee-uurtjes bij vriendinnen,
sport, lezingen, concerten. Ik wil er geen
kwaad van spreken, want soms kan aflei
ding als ze bijzaak blijft inderdaad ver-
frisschend werken. Maarmeestal juist
niet in die dagen, dat we in de nederlaag
zijn en niet meer in staat om onze taak als
huisvrouw anders, hooger te zien dan als een
sleurgang. In die momenten is 't gevaarlijk
om „emit te loopen". 't Is een capitulatie,
een opzij gaan voor de moeilijkheid en maar
al te vaak lijkt na het uitgangetje, dat al
leen wat afleiding, geen diepere voldoening
bracht, de dagelijksche taak nog troosteloo-
zer.
En dan is de kans, dat de kwaal chronisch
wordt, op zoo'n moment vlak bij.
Er ligt voor de moderne huisvrouw een zeer
gemakkelijke weg opende weg van het com
promis; net zooveel energie aan de huishou
ding, aan de zorg voor man en kinderen te
besteden als strikt noodzakelijk is opdat alles
marcheert.
En verderhet „eigèn" leven leiden
met sport, ontspanning, ontwikkeling.
Een gebaande weg, die duizenden vrouwen
vóór ons gegaan zijn en die nog in sommige
kringen hoogelijk wordt geprezen. En toch
voor wie een klein beetje dieper zien kan,
liggen de onbevredigdheid, de teleurstelling,
de matheid, de nervositeit op de gezichten
van de compromisvrouwen te lezen.
Ze zijn niet gelukkig. Ten behoeve van
zakelijkheid en intellect kwijnt haar ge
moedsleven. Ze kennen niet den diepen vre
de van den mensch 't zij man of vrouw
die zijn roeping vervult. Een compromis
blijft een compromis, al is het ook beplakt
met duizend gewichtige etiketten.
Geen vrouw kan haar hart tweemaal
ven.
En nu is de vraag: waar ligt ons hart? Ligt
het in wat we zien als ons „eigen leven", in
onze ontwikkeling tot een zelfstandige per
soonlijkheid, in ons maatschappelijk werk. in
ons streven buitenshuis? Dan voert ons com
promis onherroepelijk tot vervlakking van
huwelijks- en gezinsleven.
Of ligt ons hart toch tenslotte enkel en
alleen thuis? Is onze roeping als vrouw en
moeder ons het allerhoogste? Dan zullen we
den weg van het compromis van den beginne
af zien als een doodloonenden weg, dien we
vooral op ie weemoedige, moeilijke dagen
zorgvuldig moeten mijden, omdat het betre
den ervan ons leeger en zwakker achterlaat.
Dan worstelen we door, met de tanden op
elkaar. Dan negeeren we eenvoudig al die
afbrekende gevoelens en gedachten.
Dan doen we nog zorgvuldiger dan anders
al dat kleine werk, dat bij onze groote taak
te pas komt. En toen tegen één. dat we aan
den avond van zoo'n doorworstelden dag
een stukje zielevrede hebben veroverd. Dat
we in de rust na den arbeid het doel weer
duidelijk voor oogen zien.
Met alle krachten die in ons zijn, ons huis
te maken tot een waar hehuius. ons zelf op
te voeden tot een volwaardige vrouw en
moeder, harmonisch passend in onzen ont
zaglijk ernstigen tijd en alle prachtige mo
derne dingen: sport, efficiencv. lectuur, ont
wikkeling hieraan ondergeschikt,
Dat is de andere weg: een moeilijke.
De weg van nnstandïg'">eid tot aanvaar
ding.
Van verscheurdheid der ziel tot bewust
zijn van heilige roeping. RHEMONDA.
„ALS RHEUMATI EK. BESTRIJDER
RAAD IK EEN IEOE R_ AAN*
(ZO SPREEKT PROFESSOR. WECrSPIT)
.ORAAO WOLbEM frOJPO VAN
Keus uit 1001 tinten
(Adv. Ingez. Med.)
Dit pakje is gebreid van licht blauwe koord-
wol op pennen no. 2M>-
Benoodigdheden: 100 gr. lichtblauwe wol.
2 pennen 2)4
6 paarlemoer knoopjes.
1 strengetje witte wol
voor een koordje.
Het patroon breien we als Wlgt:
le toer: 1 pen recht.
2e toer: 1 pen averecht.
3e toer: 1 pen 2 r. 2 a.
4e toer: 1 pen averecht.
5e toer: 1 pen recht.
6e toer 1 pen r. 2 a.
7e toer: 1 pen recht.
8e toer: 1 pen averecht.
9e toer: 1 pen averecht.
10e toer: - pen averecht.
11e toer: 1 pen recht.-
12e toer: 1 pen 2 r. 2 a.
13e toer 1 pen recht.
14e toer: l pen averecht.
15e toer: 1 pen 2 r. 2 a.
16e toer: 1 pen averecht.
17e toer: 1 pen recht.
18e toer: 1 pen recht.
Dan herhalen van len toer af.
We beginnen van onderen te breien en
zetten op 24 st. Na 4 pennen recht maken
we op gelijken afstand 3 knoopsgaatjes elk
van 2 st. breedte.
Hebben we 6 pennen gebreid, dan breien
we het patroon en meerderen aan 't begin
van elke pen 4 st. tot we 84 st. oo de pen
hebben.
Vervolgens minderen we om de 10 toeren
1 keer aan 't begin en aan 't eind van de
pen tot we 68 st. op de pen hebben. Is het
pakje 100 toeren lang, dan breien we 10
toeren 2 r. 2 a. met na 5 toeren een toer
gaatjes voor het koordje, (l r. l overhaling,
omslaan la).
Na deze 10 toeren 2 r. 2 a. breien we weer
30 toeren in patroon kanten 8 st. af voor
het armsgat (1 maal 4 en 2 maal 2) en
splitsen het werk in tweeën voor het splitje.
Is het een jongenspakje dan moet het be
leg links over rechts slaan; de linker helft
wordt dan 29 st. de helft plus 3.
We breien het belegje van ribbels, dus aan
den belegkant telkens 6 st. recht. Na 6 pen
nen het eerste knoopsgat van 2 st. breedte.
Na 12 pennen het volgende en na weer 12
pennen het derde knoopsgat.
Twee pennen boven het 3e knoopsgat wordt
de hals afgekant, eerst 8 st. daarna nog
2 maal 2 st. Is het armsgat 50 toeren hoog.
dan worden de steken voor den schouder op
een draadje gezet.
De rechterhelft is het spiegelbeeld van de
linkerhelft, alleen wordt bij het split 6 st.
opgezet voor den onderkant van het beleg.
Deze worden even vastgehecht.
De achterkant van het pakje is gelijk aan
den voorkant, natuurlijk zonder knoopsga
ten van onderen. Na afkanten van de arms
gaten breien we door tot het armsgat 40
toeren hoog is: dan wordt voor den hals in
't midden 10 st.. en later aan eiken kant nog
2 maal 2 st. afgekant.
I het armsgat 50 toeren hoog. dan wor
den de schoudertjes van voor- en achterpand
aan elkaar gebreid.
Kraag. Voorliet platte kraagje zetten
we op 90 st. Na 4 pennen recht breien we het
patroon: de eerste 3 en laatste 3 st. worden
steeds recht gebreid. Na 20 toeren moeten we
strak afkanten.
Mouw: Voor het mouwtje zetten we oo 20
st. en breien in patroon, telkens aan eiken
kant van de pen 1 st. meerderend, tot 40 st.
Dan zetten we er aan eiken kant 8 st. bij op
en breien nog 4 pennen. Hierna minderen
we elke pen aan 't eind. tot we nog 32 st.
overhebben: de laatste 8 pennen worden
recht, gebreid: afkan ten.
Opmaak. Vóór dat we het kraagje op
het uakje naaien wordt het eerst rond ge
streken onder een vochtige doek. Ts het
pakje verder in elkaar genaaid dan worden
de nijpjes nog even omgehaakt voor stevig
heid.
Alles wordt nu onder een vochtige doek
gestreden de knnonie= worden aangn"->aid
en van de witte wol wordt een koordje ge
draaid.
Sp. Th.
