Een machine-van-een-straat-lengte. 1 Kunst in Haarlem en daarbuiten. WOENSDAG 15 SEPTEMBER 1937 Fabriek er omheen gebouwd. Van sparrenhout tot papier. Nieuwe machine van Van Gelder Zonen maakt 100.000 K.G papier per dag. Warneer men een machine bestelt, lijkt het de ge wone gang van zaken, dat men .de maten ervan bepaalt naar het gebouw, dat ervoor be schikbaar is. Een afwijking van dien regel schijnt zonderling, maar blijkt dat In wezen niet te zijn, zoodra men kennis maakt met de nieuwe papiermachine, welke sinds eenigen tijd bij de firma Van ©elder Zonen te Velsen in gebruik is, een imposant stuk werk van een straat lengte, een reusachtig mechanisme, waarover heen men een gebouw heeft laten zetten. Wie een bezoek brengt aan de Pa pierfabrieken langs het Noordzeeka- naal ruikt voortdurend door: de sparren. Tusschen lawaaiige machi nes, in smalle gangetjes in het oude gebouw, in de nieuwe groote hal, boven de techniek stijgt de sparren- geur uit en men krijgt een onbe stemd gevoel van bosschen in verre landen, in Rusland, in Finland, in Canada, vanwaar het hout komt, dat als papier door de rotatiepersen wordt verslonden en als krant in de woning van onze lezers komt. Een lange weg, een weg, welke bij den bijl van den houtkapper begint en in de huiskamer eindigt. Bij heel dit langdurige proces spreekt de echniek natuurlijk een groot woord mee. Het begint bij het kapen en zagen der boo- men, bij het vervoer haar de terreinen tus schen Velserbrug en pont en zet dan eerst recht in, wanneer het gemende sparrenhout, wanneer de ronde, sparrenstam afgeslepen wordt in minuscuul kleine deeltjes en vezel tjes om dan een langdurig proces te onder gaan tot het gereed is om als houtstof tot dat interessante bouwstuk, de papiermachi ne, toe te vloeien, waar ge uit heel veel wa ter, houtstof, cellulose, chinaclay en enkele bijmengsels papier ziet ontstaan. Ge ziet het werkelijk ontstaan. Zoo lijkt het nog één snelvlietende stroom melkwater, welke ge over ko pergaas ziet vloeien en danplot selingop één plaatsbegint het zich te verdikken. De vaste deel tjes zijn elkaar dicht genoeg genaderd, hebben steun aan elkaar gevonden, nadat voldoende water er uit is ge haald, en een dun laagje papier is ontstaan, dat enkele meters verder reeds sterk genoeg is om heel even los in de lucht te zweven. Het blanco papier is er, dat wacht op de schrijvers om het tot leven te wekken, op groot en goed nieuws, om straks de brenger van goede tijding te kunnen zijn. A lvorens we Dinsdagmiddag in de gelegen- •^•heid waren kennis te maken met de mo derne machine, welke een van de modernste is op het gebied van de papierfabricage ter wereld, een stuk werk, waarop de Velsensche firma met recht trotsch kan zijn, hebben we nog een kleinen rondgang door het oude fa brieksgebouw gemaakt. Daar zijn nog ver schillende papiermachines in werking. In principe zijn zij hetzelfde gebouwd als het laatste snufje op het gebied van rotatie-pa- pier-vervaardiging. Maar hoeveel giganti- scher is dit laatste! De nieuwe machine pi*oduceert da gelijks 100.000 K.G. papier; de oude machines 20.000 K.G. De minimum snelheid van „de reus" is 270 meter papier van 5.50 meter breedte per minuut, de maximum-snelheid van de oude machines 240 meter per mi nuut bij een geringere breedte. De normale productie van de nieuwe machine is ongeveer 20 K.M. papier per uur, een oppervlakte van 110.000 M2. Het begin van de machine, waar de papierstof op het kopergaas, dat over de hier duidelijk zichtbare rollen loopt, komt. Alles is bij deze „machine-van-een-straat lengte" veel volmaakter en veel geraffineer der dan bij de oude machine. Alles, wat an dere papiermachines ter wereld hebben, bezit Van Gelder thans ook, en daarbij nog heel wat technische nieuwigheden, welke de .staf der firma zelf heeft bedacht en als goed en practisch heeft ondervonden. TCp en der bijzonderheden van Van Gelder's papierproductie is, dat men de z.g. zeven of knoopenvangers los van de machine heeft geplaatst. Ter verduidelijking hiervan diene, dat in het mengsel, waaruit later het papier zal ontstaan, nog verschillende ongerechtig heden voorkomen: heel kleine stukjes hout, te groote vezeltjes enz., welke niet bij de machine mogen komen, omdat zij voor de papiervervaardiging onbruikbaar zijn. Deze worden tijdig opgevangen, opdat een goed mengsel kan ontstaan, waaruit dan de ma chine het goede papier te voorschijn zal tooveren. Een andere bijzonderheid is de welkast, welke met medewerking van het waterloop kundig laboratorium van de Technische Hoo- gesohool te Delft een geheel anderen vorm heeft gekregen dan men gewoon was. De enorme afmetingen van de ma chine blijken wel ten duidelijkste uit de volgende cijfers: de lengte is 85 meter, de breedte c.a. 7 meter. Deze groote lengte is een noodwendig ge volg van de grootere snelheid, waar mede de machine papier vervaardigt en waardoor het papier een lange- ren weg dan bij de oude machines moet afleggen om droog te worden. Hoe mooi het was en hoe lang geleden Wat wij nu gaan vertellen, zij nu eens geen koren op den molen der verdedigers van de gracht van Bakenes, noch op het gemaal der dempings-begeerigen. Laten wij stel ik U voor het water nog even rustig door ons grachtje stroomen (inderdaad, er zat bewe ging in, toen ik gisteren als een detective door de buurt slenterde, om de kerk zóó in het vizier te krijgen als Johannes Bartholo- meus van Hove haar drie kwart eeuw geleden, gezien moet hebben, vóór hij de schilderij maakte waarvan ons blad U vandaag een prentje geeft.) Laten wij vandaag" even alle HAXREEM'S DAGBEAD' Wanneer het papier nl. op het kopergaas zonder eind is ontstaan, gaat het door eenige zuigbakken en door enkele persen heen, om vervolgens in de z.g. droogpartij te komen. Deze droogpartij is de oorzaak van de enorme lengte der machine. Zij bestaat uit een groote serie door stoom verwarmde cy linders, waarlangs het nog zeer natte papier wordt geleid om geheel droog te worden. Kaarmate de snelheid van productie groo- ler wordt, moet natuurlijk ook dit aantal öroogcylinders grooter worden, omdat anders bet papier niet droog kan worden. Als dan eindelijk de lange weg is afgelegd, xls het papier goed is, door een kalander is geleid, waar het zijn gladheid verkrijgt, wordt het gewikkeld. Dit is echter slechts heel tijdelijk, want het wordt weer afgewik keld, op fouten gecontroleerd en op de bo- bineuse gebracht, waar het in banen wordt gesneden en weer opgerold naar gelang van breedte en dikte der rollen, zooals door de afnemers der fabriek wordt gewenscht. jj^eze geweldige papiermachine is niet in enkele maanden ont staan. De machinefabriek heeft er bijna twee jaar over gebouwd, maar daaraan is nog een zeer lange tijd van voorbereiding voorafgegaan. Ja renlang heeft men overwogen wat verbeterd moest worden, welke nieu wigheden konden worden aangebracht. En toen dat vast stond, konden de ingenieurs gaan ontwerpen en de teekenaars gaan teekenen. In Juni 1935 werd de opdracht tot den bouw gegeven en in Mei van dit jaar was men zoover, dat men met het proefdraaien kon beginnen. Het eigenaardige bij dit alles was, dat er bij het bestellen van de machine nog geen steen was gelegd van het gebouw, waarin zij moest worden ondergebracht. In letterlijken zin heeft men over de machine een hal, welke dat ingenieuze samenstel van persen, cylinders, kamraderen enz. moest afsluiten van de buitenlucht, gebouwd. De afmetingen hiervan zijn: 122 meter lang, 20 meter breed, 18.50 meter hoog. Di- rict er aan verbonden is een zaal van 5 me ter breedte voor de electrische aandrijving, alsmede voor de plaatsing der ventilatoren argumenten der schoonheidsvrienden zoowel als der utiliteitsvoorstanders voor wat ze zijn, om plezier te hebben van dit prachtig stuk romantiek, waarvoor Haarlem dan toch in ieder geval het materiaal geleverd heeft. De schilderij zelve, in Amsterdamsch bezit, heeft voor ons Haarlemmers natuurlijk veel aantrekkelijks, doch geeft ook buitendien nog wel aanleiding tot enkele algemeener be schouwingen. Ze is een zuiver type van de romantische opvatting der schilders van het midden der negentiende eeuw, een opvatting die, zij het iets ongebondener, nog door een Jacob Maris als stedenschilder zal worden ge huldigd. Want gelijk deze zijn stadsgezichten com poneerde uit stukken van Dordt, van Am sterdam, van Delft, die hem in het geheugen waren blijven hangen, zoo zagen veel roman tici eener voorgaande generatie er geen been in hun schilderijen te arrangeeren naar eigen inzicht, en daarbij met de topographische nauwkeurigheid der afbeelding de hand te lichten. Ook zij bouwden per slot van reke- voor aan- en afvoer van lucht, een zaal waar „de hersens van de machine" zijn onderge bracht. Dwars op het hoofdgebouw heeft men een magazijn van 35 meter lengte en 20 meter breedte gebouwd voor het opslaan van het papier. Met dezen bouw is men pas begonnen toen de machinefabriek reeds een half jaar voor de firma aan het werk was. Op 15 December 1935 begon men met het grondwerk en in Juli van het volgende jaar was men zoover gevorderd, dat men met de montage van de machine kon beginnen. TO ij een tocht door de fabriek lijkt het of men merkwaardig weinig arbeiders tegen komt. Bij de groote papiermachine ziet men slechts en kele mannen. Toch heeft men op het oogenblik in de papierfabriek en de nevenbedrijven ongeveer 1200 arbei ders in dienst en als men weet, dat elke week 1.200.000 K.G. steenkool wordt gebruikt, krijgt men wel een goeden indruk van dit groote bedrijf. Dit alles dient om te zorgen, dat de lezer zijn krant thuis kan lezen, dat hij kennis kan nemen van wat er in de wereld ge beurt. Dat dit wereldgebeuren thans zoo wei nig opwekkend is, dat kolommen en kolom men moeien worden gewijd aan burgerkrijg, oorlogen en geruchten van oorlogen, is Iets, dat den journalist niet kan worden verwe ten. Hij zou gaarne het papier, door Van Gelder's fabrieken vervaardigd, met betere tijdingen vullen, waaraan hij nu dan ook eenig gevolg heeft kunnen geven, om dat hij in Velsen enkele uren, voorgelicht door ir. W. A. Staring, bedrijfsingenieur, heeft mogen meeleven in een bedrijf, dat op zijn manier den vooruitgang dus geen vernieling maar opbouw dient en weer getoond heeft, dat ook een klein land groot kan zijn. In het midden de zuigbakken en per sen, waar het pasgevormde papier doorgaat. Links het begin van de haast onafzienbare rij droogcylinders. ning hun eigen steden, zij het dan wat min der fantastisch dan een Jacob Maris zich dat mocht veroorlooven. Wanneer wij ons niet al te zeer bedriegen, door op den voorgrond den aanvang van de Bakenessergracht bij de Korte Jansstraat te zien, dan lijkt de Bakenesser Kerk in feite wel wat te dicht op dien voorgrond te leunen en blijkt het vrijwel onmogelijk vandaag-den- dag een punt op te zoeken van waar af Van Hove het geheele geval, zooals hij het con strueerde, in. werkelijkheid zóó gezien kan hebben Wat doet het er toe, als hij- per slot het ka rakteristieke van gracht en kerk van Beke- nes op zoo artistieke wijze wist samen te vat ten en iets van zoo groote bekoorlijkheid kon te voorschijn brengen? Voor de eigenlijke topograp'hie zijn teekeningen meestal van meer belang dan schilderijen; de schilderij echter geeft vaker kern en wezen eener stad in voller veelzijdigheid, ze vat meer samen en geeft de sfeer, zoodat wij in dit werk van Van Hove bijvoorbeeld iets dergelijks onder gaan, als bij het lezen van Van Schendel's Haarlemschen roman. Kranige schilders waren er onder die ro mantici. Van Hove dateerde dit schilderij 1863. Daar hij in 1790 geboren was hebben wij hier het werk van een 73-jarige vóór ons, en daar ziet het heusch niet naar uit. Maar hij was een krachtig heer en zou zelfs, al schilde rend, negentig worden. Toen wij indertijd over Waldorp's schilderij in Teyler schreven, hebben wij B. J. van Hove al ontmoet. Zij beiden waren, evenals Schelf hout, leerlingen van den Haagschen decora teur Breckenheimer en B; J. werd later weer de meester van Bosboom, Jan Hendrik Weis senbach, en zijn zoon Huib van Hove ün van dezen Huib leert weer wat later Jacob Maris het vak, zoodat deze, als romantisch steden bouwer, zoo een beetje de artisteke klein zoon van B. J. yan Hove is. Ook toen wezen wij reeds op het aardige van zoo'n draad, die door de kunstproductie loopt. Uit ons schil derij van vandaag kan men zien dat de eer bied, diede latere Hagenaars voor de kunst van den ouden B. J. van Hove koesterden, niet zoo ongemotiveerd was. Trouwens, ook tijdens zijn leven ontbrak het onzen schilder noch aan gunsten noch aan eerbewijs. De Koninklijke familie kocht zijn schilderijen en gaf hem opdrachten. Ko ningin Anna Paulowna vereerde hem met een kostbaren ring; de Prins en Prinses van van Oranje schonken hem een geëmailleerde snuifdoos en toen hij zeventig jaar was, ont ving hij op zijn feest in den Koninklijken Schouwburg een zilveren beker. En bij die zelfde gelegenheid drukte, volgens een ver slag in het Handelsblad van 30 October 1860. mejuffrouw Offermans, die-later als zangeres beroemd zou zijn, hem „een lauwerkrans op de zilveren kruin". Laten wij, in verband met het voorgaande, maar aannemen dat onze voorganger-ver slaggever zich verschreven heeft en dat niet de kruin maar de lauwerkrans van zilver was. Dan had hij zoo langzamerhand tenminste een collectie bij elkaar om er een postduiven vereniging jaloersch van te maken. In onzen tijd zou hij eenige meters lint in diverse kleu ren verworven hebben. Waarmede maar ge zegd wil zijn, dat Bartholemeus Johannes van Hove een groot man in zijn tijd geweest is, voor het geval dat dit onzen lezers uit bij gaand prentje nog niet mocht gebleken zijn. J. H. DE BOIS. 3 Chauffeur stapt na ougeluk uit en rijdt tocli weer door. Zijn naam is evenwel bekend. Op den Losserschestraatweg, tus schen Oldenzaal en Losser, stond Dinsdagmiddag voorbij de houtzagerij een tractor met aanhangwagen, welke geladen was met zakken suiker. De chauffeur stond op den wagen om het dekzeil over de zakken te leggen. Van uit de richting Losser naderde terzelfder tijd een vrachtauto, bela den met dennen. De dennen staken aan beiden zijden buiten den wagen, bij het passeeren werd de op den vrachtwagen staande chauffeur van de auto geworpen, waardoor hij te recht kwam tusschen den tractor en den aanhangwagen. De bestuurder van de met dennen beladen auto stapte uit den wagen, doch nadat hij zich van de situatie overtuigd had, verdween hij weer snel in den wagen en reed door. Het slachtoffer werd naar het R.K. ziekenhuis te Oldenzaal vervoerd, waar hy in den loop van den middag is overleden. Later is gebleken, dat de auto die het ongeluk heeft veroorzaakt, toebe hoort aan de firma Weijtenkamp te Zaandam, bestuurd door den chauf feur B. uit Westzaan. Dienstweigeraars zullen geen militair werk hoeven te verrichten Zij zullen sterk in verstuiving verkeerende duingroepen vastleggen. Op schriftelijike vragen van den heer AI<« barda in verband met het voornemen der re- geering dienstweigeraarsonder te brengen in een kamp op het eiland Rozenburg en be treffende den aard van den door hen aldaar te verrichten arbeid heeft de minister van Defensie geantwoord: Het ligt in het voornemen de dienstweigeraars, wier gewetensbe zwaren overeenkomstig de wet van 13 Juli 1923, zijn erkend, te werk te stellen in een speciaal voor hen in te richten werkkamp op het eiland Rozenburg. Hun arbeid aldaar zal bestaan in 't vastleggen van sterk: in verstuiving verkeerende duingroepen in bebossching, in verbetering van den zomerpolder, enz. werk van mi litairen aard zal, gelijk wel vanzelf spreekt, van hen niet worden gevor derd. Het noodige toezicht in het kamp zal niet door militairen wor den uitgeoefend. De directie van het kamp zal berusten bij den rentmees ter der domeinen te Klundert. Krachtens artikel 3 van het Kon. besluit van 3 Mei 1924, houdende maatregelen ter uitvoering van de wet van 13 Juli 1923, be treffende dienstweigering, geschiedt de na dere regeling van de in die wet bedoelde te werkstelling door den minister van Defensie. De noodige wettelijke grondslag voor de hier boven geschetste tewerkstelling, waarom trent voor zooveel noodlg overleg wordt ge pleegd met den minister van Financiën, on der wien het werkkamp zal ressorteeren, is derhalve aanwezig en eenige wijziging of aanvulling van de dienstweigeringswet is niet noodig. De voor de tewerkstelling noodige credie- ten zullen, zooaLs steeds, in de ontwerp- rijksbegrooting worden aangevraagd. Mr. J. A. N. Patijn benoemd tot minister van Buitenlandsclie Zaken De regeeringspersdienst deelt mede: Tot minister van Buitenlandsche Zaken is met ingang van 1 October a.s. benoemd mr. J. A. N. Patijn, bui tengewoon gezant en gevolmachtigd minister te Brussel. Hiermede wordt dus het bericht dat wij gisteren omtrent deze benoeming publiceer den, bevestigd. Auto slaat plotseling links af. Twee zwaar- en twee lichtgewonden het gevolg. Dinsdagmiddag reed een Friesche perso nen-auto, bestuurd door den 29-jarigen J. Kampenaar, van Groningen naar Twijzeler- heide. Even buiten de stad, op den Friesehen straatweg ter hoogte van de melkfabriek Om melanden, wilde de chauffeur een voor hem rijdende vrachtauto passeeren, doch deze laat ste die bestuurd werd door den 28-jarigen expediteur J. Kazemier uit Aduard, sloeg plotseling linksaf in de richting van Leeg- kerk. Daardoor kwam de personenauto in de knel en botste eerst tegen de vrachtauto en vervolgens tegen een boom. In de auto zaten zes personen. Van hen werd de 56-jarige mevr. Gr. van der Veen uit Dantumawoude ern stig aan het hoofd gewond, terwijl zij boven dien een hersenschudding kreeg. De 52-jarige mevrouw Tj van der Kooi uit Zwaagwestein- de brak het linkersleutelbeen en liep eveneens een ernstige hoofdwonde op. De 54-jarige mevr. G. A. de Vries, eveneens uit Zwaag- westeinde, en haar 15-jarig dochtertje Cor nelia kwamen er met niet ernstige hoofdwon den af, de vijfde inzittende van deze auto en de beide chauffeurs bleven ongedeerd. De twee zwaargewonden zijn, na ter plaatse te zijn verbonden, naar het academisch zieken huis te Groningen overgebracht. De perso nenauto werd zoo goed als vernield. Ook mond- en klauwzeer ir Groningen. Ook in de provincie Groningen is thans, nadat de ziekte gedurende eenige jaren niet was voorgekomen, een geval van mond- en klauwzeer geconstateerd, en wel bij den vee houder H. Grimmius te Winssum. Maatregelen zijn genomen om uitbreiding van de gevreesde ziekte te voorkomen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1937 | | pagina 5