BREEMEN
N'
De pers over de millioenennota.
Een sociale taak voor den Hertog van Windsor.
Indische filmjournaals
in Nederland.
Schrijvende gevangenen in Polen.
DREIGENDE
KOLENSCHAARSTE
10CTOBER...
VAN
DONDERDAG 23 SEPTEMBER 1937
H A A R L E M'S DAGBLAD
II
Terugkeer naar Engeland schijnt
echter nog niet mogelijk.
Onze Londensche
ons:
correspondent schrijft
f U de huwelijksreis van den hertog
en de hertogin van Windsor wer
kelijk als afgelöopen kan worden
beschouwd, hoort men hier velen
vragen, wat zij nu zullen gaan doen. De her
tog komt dichter bij huis. Het heet, dat hij
tegen het einde van de maand naar Parijs
komt. Een groot deel van de bevolking hier
zou hem graag in zijn vaderland terug zien.
De officieele houding blijft onpeilbaar. Er
heerscht alleen een zwaar vermoeden, dat
de regeering den terugkeer niet aanmoedigt.
De belangstelling in den persoon van den
hertog neemt hier intusschen eerder toe dan
af. De genegenheid voor hem blijft onder
hen, die wijlen onze dr. Kuyper de „kleine
luiden" noemde groot en ze wordt door eeni-
ge kranten, die in een toon van ontroering
en leedwezen schrijven over den „balling die
buiten zijn vaderland rondzwerft zonder een
eigen dak" aangemoedigd. Al weken lang
doen in Londen geruchten de ronde, dat het
Fort Belvedere voor den hertog en zijn vrouw
In gereedheid wordt gebracht. Men geeft
straat en nummer van het adres in Mayfair,
de deftigste buurt van het West End, waar
het „town house" van het echtpaar zal ko
men. Meer dan gerucht is dit alles niet. Men
moet aannemen, dat in de meest gezagheb
bende en meest invloedrijke kringen alsnog
de wenschelijkheid van den terugkeer van
dén Hertog wordt erkend. Het is sterk op
gevallen dat de Hertog van Kent, die op zijn
vacantiereis zoo dicht in de buurt van zijn
broer kwam, hem niet met een bezoek heeft
kunnen verblijden. Dat laat zich alleen ver
klaren door een wenk dat het beter was dit
niet te doen.
"irNMEDDELS blijft een deel van de popu
laire pers hartelijke artikelen.en berich
ten wijden aan den hertog. 'Zijn bijzondere
gaven van verstand en hart, vooral die van
het hart, worden er mee in het licht gesteld.
De kern van deze artikelen is onveranderlijk
een pleidooi voor den terugkeer van den ex-
koning, die zoo'n geliefde Prins van Wales
was. Men redeneert en het is de weerspie
geling van den gedachtegang v.an duizenden
menschen dat met het huwelijk een nieuw
hoofdstuk van het leven van den hertog en
de hertogin is ingegaan. De hertog is met
al zijn wereldschheid en zijn zin voor plezier
ernstig van inborst en daarom kan hij in.de
voortzetting van een plezierleven zeker geen
- voldoening vinden. Zoo er politieke en maat
schappelijke redenen zijn, die zijn voortge
zette afwezigheid uit zijn vaderland raad
zaam, maken, deze bladen en de menschen
voor wie ze schrijven tellen ze licht of ver
klaren ze geheel afwezig.
De weg naar Engeland is voor den hertog
open en men vraagt hem met klem den weg
te nemen. 'Opnieuw worden in deze dagen
de omstandigheden. van den troonsafstand in
de herinnering teruggeroepen. De houding
van den ex-koning wordt geprezen. Hij gaf
den troon niet prijs, omdat hij het niet met
.zijn ministers kon vinden, maar omdat hij
de lasten van het koningschap niet kon
dragen zonder den bijstand van. de vrouw,
die hfj lief had. In een «ontzenuwende crisis
van zijn leven eerbiedigde hij nochtans nauw
gezet de grondbeginselen van den regeerings-
vorm van het land. Zonder morren schikte
hij zich naar het oordeel van zijn ministers.
Men hoort, de hertog heeft goede advocaten
in zijn vaderland. Zij gaan verder en wijzen
hem reeds de functie toe, die hfj in Enge
land zal kunnen verrichten. Het idee, dat zijn
vrijwillig vertrek het land zou hebben be
roofd van de voortreffelijke diensten, die de
hertog buiten het woelig strijdperk der po
litiek aan zijn volk zou kunnen bewijzen,
Vindt hartgrondig verzet.
Een feit is, dat millioenen menschen van
nederigen staat den hertog van Windsor met
dankbaarheid en diepe genegenheid blijven
gedenken. Zij herinneren zich zijn daad-
Werkelijke belangstelling voor het woning
vraagstuk. voor de werkloozen en de zieken.
De populariteit van den populairsten Prins
van Wales, dien Engeland ooit heeft gehad,
was grootendeels gebaseerd op het medege
voel en den geestdrift, waarmede hij be
proefde aangename levensomstandigheden
te scheppen voor honderdduizenden van
zijn landgenooten. Men herinnert zich, hoe
hij zich uitsloofde zonder zich te ontzien,
van den grauwen ochtend in de mijngebie-
dên tot den mistigen avond in de achter
buurten der groote steden, om door recht-
streeksche aanraking een zuiver beeld te
krijgen van de sociale euvelen van zijn land.
Zijn ervaring zoo leggen zij uit die den
hertog in hun midden terue willen hebben
op het gebied van maatschappelijk werk,
het woningvraagstuk, jeugdzorg, is onschat-
vrij evangelische conferentie,
te haarlem.
Van Zondag 2'6 tot en met Dinsdag 28 Sep
tember a.s. wordt te Haarlem een Vrij-Evan
gelische Conferentie gehouden tot Opwekking
en Verdieping van het Geestelijk leven, uit
gaande van de „Vereeniging tot Stichting van
een Vrije Evangelische Gemeente te Haar
lem".
De consulent ds. P. van Vliet, predikant dei-
Vrije Evangelische Gemeente IWeteringkerkl
te Amsterdam, hoopt Zondagavond om 8 uur
in de Broederkerk de conferentie te ope
nen.
Als sprekers zullen optreden Br. G. J. H.
Alink te Amsterdam. Ds. P. J. Mietes V.E. pred.
te Apeldoorn, Ds. Joh. J. van Petegem V. E.
pred. te Hilversum. Ds. i. J. Vasseur V. E. pred
te Den Haag en Ds. P. van Vliet, algemeen
leider.
Zondag, Maandag en Dinsdagavond om 8
uur wordt een samenkomst gehouden in de
Broederkerk, Parklaan 34, terwijl Maandag en
Dinsdagmiddag om 3 uur een samenkomst ge
houden wordt op Parklaan 108.
De toegang tot elk der samenkomsten is
vrij en een ieder hartelijk welkom.
WISSELKOERSEN AMSTERDAM
10.15 uur
Londen 8.96 5/8
Berlijn 72.66
Parijs 6.19
Brussel 30.48 1/2
Zwitserland 41.60
New York 1.81 3/32
baar. Zijn persoonlijkheid en zijn stuwkracht
wijzen hem aan als leider in den strijd te-
gen maatschappelijke wantoestanden.
(Th VER de rol, die men den hertog hier wil
toebedeelen heeft men hem zelf niet ge
raadpleegd. Maar zijn antecedenten zijn er
waarborg voor dat hij, indien hij het werk
zou aanvaarden, een even trouw als nuttig
onderdaan van Koning George VI zou zijn.
Maar de politieke en vooral de maatschap
pelijke bezwaren tegen zijn terugkeer be
staan alsnog, hoe zeer zijn advocaten ze ver
onachtzamen. De tijd verandert omstandig
heden. Of de tijd ze met betrekking tot den
hertog van Windsor reeds voldoende veran
derd heeft, moet aan het oordeel der regee
ring worden overgelaten. Hoe het er mee
staat zal wellicht straks blijken, wanneer de
„balling" zoo dicht bij huis is.
Werk van cultureele beteekenis.
Plannen tot reorganisatie.
Na een afwezigheid van een maand is
ciagmiddag de heer C. S. Roem, direc
teur der .Profilti-fllmmaatschappij te
's Gravenhage op Schiphol teruggekeerd van
een reis naar Nederlandsch-Indië, die hij
had ondernomen op uitnoodiging van het
Algemeen Nederlandsch-Indisch Filmsyndi
caat, A.N.I.F.
Het doel van de reis van den heer Roem
hield nauw verband met de ontwikkeling van
het A.N.I.F. dat ruim een jaar geleden is op
gericht op initiatief van een aantal groote
ondernemifigen die er een groot cultureel be
lang in zagen, de banden tusschen Indië en
het moederland te versterken door het ge
sproken woord en het levende beeld, zooals
het moderne filmjournaal dat biedt.
Het streven van het A.N.I.F. vond aller-
wege instemming en toen de eerste Indische
filmjournaals in de Nederlandsche bios
copen vertoond werden, werden ze door het
publiek en vooral door hen, die Indië uit eigen
aanschouwing kennen, met vreugde en geest
drift begroet. De Nederlandsche bioscoop
eigenaren zegden hun medewerking toe en
verklaarden zich bereid de Indische filmjour
naals in hun theaters te draaien, nog vóór
zij een meter film hadden gezien.
Allengs is de geestdrift echter bekoeld. De
Indische journaals, die dank zij het vlugge
PHILIPS
OSRAM SPLENDOR GLOEILAMPEN
koopt U hef voordeeligst bij
„ALBA"
GROOTE HOUTSTRAAT 158
(Adv. Ingez. Med.)
transport per K.LJVI. naar Nederland weinig
aan actualiteit behoefden in te boeten, bleken
zoowel wat de keuze der onderwerpen en de
filmische bewerking daarvan als wat de tech
nische kwaliteiten van beeld, toon en afwer
king betrof zooveel achter te staan bij de
journaal films, zooals die hier in Nederland
worden ingevoerd, dat de bioscoopdirecteuren
ernstige bezwaren tegen verdere vertooning
maakten. Ook het publiek bleek, toen de
eerste charme van het zien van Indisch
filmnieuws geweken was, niet blind voor het
feit, dat de Indische journals van mindere
kwaliteit waren,
Dit was aanleiding voor een aantal com
missarissen van het AN.IF, een deskundige
als de heer Roem, directeur van Profilti, welke
onderneming als vertegenwoordigster van
A.N.I.F. in Nederland optrad, te verzoeken,
in Indië de situatie te gaan opnemen en zijn
bevindingen, alsmede zijn inzicht in de moge
lijkheden voor verbetering en eventueele
richtlijnen voor reorganisatie in een rapport
vast te leggen.
Op dit rapport wilde de heer Roem niet
vooruitloopen. Toch kon hij ons wel iets van
zijn bevindingen meedeelen. Hij had de over
tuiging opgedaan, dat het technisch personeel
van A.N.IF. goed was en dat de staf, waar
over men beschikte, als meer dan voldoende
beschouwd kon worden.
Ook het materiaal en de outillage, waar
over men in Indië beschikt voldoen aan alle
eischen Men kan er het beste Amerikaan-
sche materiaal krijgen, dat hier ook gebruikt
wordt en het laboratorium, is precies zoo in
gericht als. het Profilti-laboratorium in Den
Haag, behoudens dan de verschillende voor
zieningen als koelkamers en fans, die men in
verband met het tropische klimaat noodig
heeft.
Dat ondanks dat de kwaliteit der A.N.I.F.-
films zooveel achter stond bij de andere film
journaals moet volgens den heer Roem in de
eerste plaats geweten worden aan de kinder
ziekten, die een bedrijf als dit heeft door te
maken, gebrek aan menschen, die van den
aanvang af weten hoe het materiaal in de
tropen behandeld moet worden en hoe het op
de bijzondere klimatologische omstandigheden
zal reageeren, verder gebrek aan ervaring en
routine op het gebied der filmjournalistiek
waarvoor men het oog van een cineast en het
inzicht van een journalist moet heben, en
tenslotte de organisatorische moeilijkheden.
Over verdere richtlijnen uit zijn rapport
wilde de heer Roem zich nog niet, uit laten.
Slechts kon hij ons de verzekering geven,
dat de geruchten, als zou het A.N.I.F. zijn
werkzaamheden staken, beslist onjuist zijn.
Men zal minstens tot 31 December van dit
jaar voortwerken en van de uitwerking der
reorganisatieplannen zal het dan afhangen
of dit belangrijk werk kan worden voortgezet.
Veel zal daarbij ook ervan afhangen of de re
dering, het zij in Den Haag, hetzil in Bui
tenzorg, bereid is, dit werk met subsidies te
steunen. Tot noe toe heeft het particulier
initiatief alles gedragen, doch men kan hier
niet, mee blijven doorgaan als niet de over
heid toont, belangstelling te hebben voor het
streven van het A.N.I.F. en het belang ervan
in te zien. In het algemeen waren de Indische
autoriteiten zeer welwillend en verleenden zij
alle gewenschte medewerking.
De heer Roem wanhoopt niet aan de toe
komstmogelijkheden van het Indische film
journaal, zoowel in' technisch als In econo
misch opzicht. Ieder Nederlander zal de
groote cultureele beteekenis ervan inzien, en
ook de bioscoopdirecteuren in Nederland zijn
gaarne bereid het Indische journaal in hun
programma's te draaien indien dit voldoet
aan de eischen, die zij er in het belang van
de Indische journaalfilm zelf aan meenen te
moeten stellen.
Succesvol voorbeeld vond navolging.
In de gevangenissen in Polen geschieden
tegenwoordig vreemdsoortige1 dingen: de
daarin onvrijwillig opgesloten zittende be
woners zijn aan het schrijven geslagen.
Zij hebben om papier en inkt gevraagd en zij
willen gedichten en romans en novellen
schrijven, alsof hun leven ervan afhangt. Zij
hopen op deze wijze.... weer in vrijheid te
komen! Ja, daar kijkt u raar van op. Maar
u moet de heele geschiedenis en voorgeschie
denis van die schrijverij eerst eens hooren.
Ongeveer zes jaar geleden zat er in de ge-r
vangenis van Wilna een jonge zakkenroller,
die naar den naam van Urke Nachalnik luis
terde. Hij had al op heel jeugdigenu leeftijd
het ouderlijke huis verlaten en was in het
voormalige Russische keizerrijk van de eene
stad naar de andere getrokken. Hij had zich
bij een bende dieven en roovers aangesloten,
die reizende kooplieden en ter markt trekken
de boeren aanviel en plunderde. Op zekeren
dag werd Urke Nachalnik gearresteerd, hij
kwam in de gevangenis terecht en toen hij
hieruit na eenigen tijd weer te voorschijn
kwam, begon hij zijn oude leventje weer op
nieuw. Af en toe werd hij weer opnieuw in
hechtenis genomen en zoo wisselden gevange
nisstraf en wilde rooverromantiek elkaar ge
stadig af. In 1925 had men hem alweer eens
gesnapt en nu werd hij tot een gevangenis
straf van tien jaar veroordeeld.
In de gevangenis van Wilna had hij tijd te
over zijn vroegere leven na te denken en ziet:
Nachalnik kwam op het lumineuze idee zijn
mémoires eens te gaan schrijven. Dat was een
aangename tijdpasseering, die hem steeds
meer vermaak verschafte. Hij werkte nu ge
regeld aan de verhalen van zijn bandietenbe-
staan. hij vond, dat hij wel schrijverstalent
had en stuurde eens een hoofdstuk van zijn
werk aan de redactie van een tijdschrijft.
Daarin sprak hij over het bezoek, dat enkele
dames van het bestuur van een vx-ouwenorga-
nisatie aan de gevangenis gebracht hadden
teneinde de toestanden daar eens van nabij
te leeren kennen, Een van de dames was op
hem toegekomen, had eens gevoeld, of de ket
ting, waarmede hij geboeid was, sterk genoeg
was. had daaron den cipier gevraagd, of die
ketting werkelijk zoo stevig was, en op het
bevestigende antwoord op die vraag den ge
vangene een oorveeg gegeven!
Dit verhaal werd in het tijdschiift. opgeno
men, het baarde nogal veel opzien en het
deed een levendige polemiek in verschillende
dagbladen en tijdschriften ontstaan, die zich
met het vraagstuk gingen bezig houden, of de
toestanden in de gevangenissen niet veel te
wenschen over lieten. Journalisten en schrij
vers zochten Nachalnik in zijn cel op, spraken
met hem en namen zijn pennevruchten mede
teneinde die in druk te laten verschijnen. Na
chalnik werd langzamei'hand een beroem
ixian. hfj zette zijn schrijverij voort en toen
hij zijn straf uitgezeten had en de gevange
nisdeur weer voor hem geopend was, werd
hij beroepsauteur. Hij leeft thans uitsluitend
van de boeken en de artikelen, die hij schrijft.
Ziedaar het verhaal van den eei*sten schrij
ver-gevangene.
De geschiedenis van den tweeden gevangen
auteur is misschien nog romantischer. Een
zekere Piasecki had zich aan roof en mo-u-d
schuldig gemaakt en was tot levenslange ge
vangenisstraf veroordeeld. Ook hij begon op
eens schrij versdrang in zich te voelen. Hij be
schreef het leven in een gevangenis en stuur
de het manuscript naar een uitgeversmaat
schappij, waar het op de schrijftafel belandde
van een bekenden schrijver, die als lector aan
die onderneming verbonden is. Deze gaf den
uitgever den raad het werk in druk te laten
verschijnen. Het boek werd In het licht ge
geven en de critici, die niet wisten, dat de
auteur een bandiet was, die nog steeds in de
gevangenis zat, roemden het werk ten zeer
ste.
Nu deelde de uitgever den naam en de
levensomstandigheden van den schrijver
mede. Tevens stelde hij de wereld van het
feit op de hoogte, dat de auteur vermoedelijk
wel niet lang meer zou leven, daar hij aan
tuberculose leed en in de gevangenis zeer
zeker te gronde zou moeten gaan. De éénige
reddingsmogelijkheid zou zijn invrijheidsstel-
ling zijn!
Lezers, die zijn werk bewonderden, journa
listen en letterkundigen wendden zich'tot het
ministerie van justitie teneinde te trachten
gedaan te krijgen, dat Piasecki uit de gevan
genis ontslagen werd. Het departement ont
ving duizenden smeekbeden en intusschen was
er ook een nieuw, tweede boek van Piasecki
uitgekomen.
Na ongeveer een jaar verleende de presi
dent van de Poolsche republiek den tot levens
lang veroordeelden man gratie.
In heel het land wei'd dit met voldoening
vernomen. Maar den diepsten indruk maakte
dit verleenen van gratie in de gevangenissen
Dat was nog nooit gebeurd, dat iemand door
het schrijven van een boek uit de gevangenis
ontslagen werd. Avonturen hadden per slot
van rekenins- alle %°vangenen achter den rue
want daai-door waren zii in de gevangenis
terecht gekomen en schrijven zou wellicht
toch niet zoo heel moeilijk zijn. Dus jongens,
schrijven maar! Waarom zou men het niet
ook eens probeeren?
Het schrijven in de gevangissen heef ton-
rustbarend toegenomen en de arme redac
teuren van couranten en tijdschriften krij
gen voortdurend zooveel kopy uit de gevange
nissen toegestuurd, vaak met verschrikkeliii-
"eel orthografische fouten en van een stü1
^m van te walgen, dat zii zich geen raad meer
weten en dat zii schrikken van elke nieuwe
°r verdacht uitziende 7pndins. die bii hen m
de bus wordt gedaan. Zi> *ün door een ware
angstpsychose aangegrepen.
W. M. B.
Nog kunt U tegen zomer-
prijzen Uw kolen bestellen
ONHERROEPELIJKE PRIJSVERHOOCINC
HAARLEM
Schouwfjeslaan 23
HEEMSTEDE
Julianalaan 14
(Adv. Ingez. Med.)
De Nieuwe Rotfc. Courant (lib.) is
vaxx oordeel, dat de Millioenennota aan vele
verwachtingen den bodem inslaat.
„Het beeld, dat zij van den financieelen
toestand geeft, wijkt ver af van de voorstel
ling, welke velen zich daarvan hebben ge
maakt. Nog afgescheiden van de omstandig
heid. dat het budget opnieuw ontlastende
manipulaties in den vorm van het nala
ten van de stortingen in de sociale verzeke
ringsfondsen eix het spoorwegpensioenfonds,
stopzetting van reserveeringen, overbrenging
van uitgaven van den gewonen dienst naai
den kapitaaldienst tot een voorloopig aan
genomen bedrag van ongeveer f 71.5 millioen
heeft ondergaan en daarmede dus de
hand is gelicht met de voorwaarden voor
een solied beleid, is in deze begrooting nog
geen rekening gehouden met de eischen,
welke de defensie' stelt. En daarvoor zullen,
naar de nota aankondigt, „niéuwe middelen"
noodig- zijn. In plaats van bevrediging van
allerlei speciale wenschen en verlaging van
lasten, is er dus belastingverzwaring op til,
al wordt nog niet medegedeeld, waarin die
zal bestaan. Wij moeten die gevolgtrekking
wel maken uit de mededeeling, dat bedoelde
voorzieningen van zoodanigen omvang zijn,
dat. het financieel niet verantwoord is te
achten die uitgaven te doen. zonder tevens
maatregelen te beramen voor haar gedeel
telijke dekking uit nieuwe middelen".
Het A 1 g. Handelsblad (lib.) betreurt,
dat slechts een eerste stap kan worden ge
daan in de richting van herstel der dopr de
crisis aangetaste financieele fundamenten.
Het blad constateert dan echter:
„Al mogen wij minister De Wilde dankbaar
zijn, dat hij een open oog toont te hebben
voor de financieele realiteit en de budgetaire
mógelijkheden, al kan ook hij nog niet alle
„onvolkomenheden" wegwerken. Deze be-
grooting is juist door die onvolkomenheden
minder fraai! —maar het beleid, dat er aan
ten grondslag ligt, biedt ten minste „pers
pectieven" op een betere toekomst, al zal deze
dan ook niet van de perspectiefbezuinigingen
komen
Aan lastenverlaging r— behalve dan de in
uiterst voorzichtige overweging genomen mo
gelijkheid van verlaging van enkele accijn
zen zijn wij helaas nog lang niet toe. De
hoogere defensie-uitgaven zullen veeleer
nieuwe offers vragen, die niet afgewezen
kunnen en mogen worden. Dat ondanks vele
stijgende indexcijfers, die het leven duurder
maken, thans niet gedacht kan worden aan
wenschelijke en nuttige dingen, zooals bijv.
aanpassing (omhoog!) van salarissen en
loonen, verlaagde leerlingenschalen bij het
onderwijs, uitbreiding der ouderdomsverze-
kering enz., zal voor velen een hard gelag-
zijn, te harder, omdat het in sommige krin
gen, die blijkbaar een wat simplistische op
vatting hebben van de staatsfinanciën, aan
het opwekken van verwachtingen op deze
punten niet heeft ontbroken. Dat de regee
ring hier geen onverantwoorde „populari
teit" wil zoeken, valt te loven. Blijkbaar wil
zij geen moeilijkheden uit den weg gaan. Op
zichzelf ware dit een eigenschap, die ver
trouwen zou inboezemen".
Het Volk (s.d.) is over de Millioenennota
niets te spreken. Toch heeft zij de oog-en van
het Nederlandsche volk geopend,
„Want bij alle bezorgdheid, die het wekt,
heeft het althans de verdienste, dat het Ne
derlandsche volk nu meteen weet waar het
met deze regeering aan toe is. Doch zoo
moet hierbij aanstonds worden opgemerkt
Deze klare wetenschap is tevens diep ver
ontrustend.
Voor zoover de nota een terugblik werpt op
de achter ons liggende regeei-periode, is zij
een acte van bankroet voor het, door het af
getreden kabinet, gevoerde beleid".
De Nederlander (c.-h.) constateert,
dat land in zicht is.
„De millioenennota is over het algemee"
een helder en krachtig stuk. waarvan de
lezing, ter verkrijging van een inzicht in den
financieelen toestand, zeer leerrijk is.
Een uiterst aanvechtbaar punt er in is, dat
in een bepaald verband met de invoering van
„nieuwe middelen" gedreigd woi-dt. Belasting
verzwaring is wel het laatste, dat wij op het
oogenblik moeten hebben, Dat de regeering
tot- een verlaging van de tot „ongekende
hoogte" opgevoerde heffingen (Nota van het
vorige jaar) vooralsnog niet meent te mogen
overgaan, zal teleurstelline wekken, maar
zal moeten worden gedragen. Doch van ver
dere opvoering worde dan ook afgezien. De
belastingen zijn in de crisisjaren met onge
veer f 200 millioen verhoogd Bovendien zijn
de heffingen voor het leening fonds 1914
die bestemd waren automatisch af te loopen
onder de algemeene middelen onderge
bracht, waardoor zij (ofschoon in naam nog
tijdelijk) een meer duurzaam karakter heb
ben verkregen. Toen aan het eind van 1935 de
laatste groote belastingverhooging in de Ka
mer aan de orde was, is dan ook namens
verschillende fracties verklaard, dat ditmaal
voor het laatst daaraan werd medegewerkt.
De regeering trachtte destijds de pil te ver
gulden door de nieuwvoorgestelde belastingen
als bestemmingsheffingen in te dienen. Doch
dit verguldsel viel niet in den smaak en werd
er door de Kamer afgenomen, ook waar de
voorstellen zelve nog werden aanvaard. Ook
thans woi-de niet onder het mom vaix bestem
mingsheffingen degenerale druk opge-
voerd".
DeMaasbode (r.k.) schrijft over de mil
lioenen nota:
„Zij is werkelijk de weergave, van de secure
zekérheid, waarmee de gemiddelde Nederlan
der, om het huishoudelijk uit te drukken, „met
de centen omgaat". Laat ieder van ons, met
elke teleurstelling, die een Millioenennota
telkens velen treft, althans beginnen met deze
misschien zuchtende erkenning: de burge-
manszekerheid, waarmee zonder zweem van
fantasie de Nederlandsche schatkist wordt
1»? waakt, is een soliditeit, die schier weerga
loos heeten mag in een wereld, waar wissels
ruiterij wordt vertoond op een wijze, die ons,
lieden van de lage landen, zoo nu en dan, zoo
al niet eerbiedig, dan toch vol verbazing met
open mond doet staan".
De „Rotterdammer" (a.-r.) stelt zich
de vraag of minister de Wilde niet wat al te
voorzichtig is:
„Geen belastingverlaging, zelfs niet van de
omzetbelasting; het Is jammer, maar 't is te
dragen; doch de stijgende nood in vele
gezinnen mag en moet bezien worden in het
licht van de verbeterde begrootingsposltie,
waarop de minister zelf wijst; ten eerste: men
behoeft niet meer te strijden tegen dalende
inkomsten eenerzijds en stijgende uitgaven
anderzijds en ten tweede: van de dekkings
middelen, welke thans worden aangewezen,
mag verwacht worden, dat deze inderdaad
goed werk zullen doen.
Wij roemen het zéér voorzichtige financieele
beleid der regeering: maar we mogen de licht
zijden niet uit het oog verliezen; dat zou on
dankbaar zijn".
NIEUWE UITGAVEN
Paps fotografeert zsjn kleuters,
door A. Carré. Uitgave: N.V.
v.h. Van Staal Co., Rot
terdam.
Met plezier hebben wij dit aardige en goed
verzorgde boek gelezen. Het is een korte
doch volledige cursus in kinderfotografie.
Zonder in doceerenden toon te vervallen weet
de schrijver allerlei practische aanwijzingen
te geven en waarschuwingen te plaatsen. Zoo
wordt de kinderfoto van begin tot eind op
gebouwd en de mislukkingen worden met
oorzaak en al genoemd.
De kinderfotografie is onder de amateurs
zeker een van de meest beoefende en wij
kunnen gerust zeggen, dat op een boek als
dat van Carré reeds lang werd gewacht, Men
kan het veilig zetten naast het book je van
Van Dalsum: „Met lens en vulpen in den
dierentuin". Beide boeken hebben gemeen
dat zij vóór amateurs dóór een amateur ge
schreven zijn.
De drukker heeft eer van zijn werk, tekst
en foto's zijn keurig vei-zorgd.
Zij nog vermeld, dat de schrijver op blad
zijde 7 reeds lichtmetingen laat doen veel
verder een lichtmeter laat aanschaffen een
anachronisme alzoo. Verder moet bij her
druk op bladzijde 65 niet verzuimd worden
een beurs te laten lijden inplaats van leiden.
Overigens hulde!
lBÜ Uitg- Mij. C. A. J. van Dishoeck
te Bussum verschenen: Macht. Recht en
Cultuur door Ir. b. Wigersma en Billijkheid
van autoritair gezag en volkssouvereiniteifc
door J, Hessing,
De routekaarten van de K.NA.C. mogen
zich terecht in een groote populariteit bij" de
automobilisten verheugen. Naast de bestaan
de kaarten van Duitsehland, België en Italië
is thans ook de routekaart van Frankrijk
verschenen. De nieuw verschenen kaart die
uit twee deelen, nl. een Noordelijk en een
Zuidelijk deel bestaat is zeer overzichtelijk
De kaarten zijn bijzonder practisch en daar
bij toch zeer eenvoudig uitgevoerd. Aan le
den van de K.N.A.C. worden zij gratis ver
strekt.
