UN/T EN UITERE
ïiM'i'i
Wij hébben 793
dames geüraacjd:
Dobbelmann
lekker... man!
Het dilettantentooneel
maakt belangrijke
evolutie door.
RADIO-DISTRIBUTIE HAARLEM
MAANDAG 15 NOVEMBER 1937
HAARLEM'S DAGBLAD
9
MUZIEK
CONCERT DER H. O. V.
De solistische medewerking van den inter
nationale vermaardheid bezittenden pianist
Edwin Fischer verleende aan het buitenge
wone Zondagavondconcert van 14 November
een bijzonderen luister. Reeds voor het vorige
seizoen was die medewerking toegezegd; door
ziekte moest ze tot tweemaal toe vervallen.
Ditmaal werkten de omstandigheden gelukkig
niet tegen.
Het is vele jaren geleden sinds Edwin
Fischer zich in Haarlem deed hooren. Dat was
op een concert dei- Haarl. Bachvereeniging,
waar hij Brahms' Tweede Pianoconcert voor
droeg. Zijn romantische opvatting en voor
dracht van dat werk deed verwachten, dat hij
ook in de vertolking van Mozart's d moll-
Concert en van Beethoven's op. 73 een eigen
toon zou doen klinken, zoodat we niet voor
cliché-werk in de reproductie dezer zeer be
kende werken beducht behoefden te zijn.
De uitkomst heeft die verwachting beves
tigd. De rasmusicus en warm voelende kun
stenaar heeft beide werken naar eigen inzicht
vertolkt; Schuurman en ons orkest hebben
hem daarbij voortreffelijk ter zijde gestaan.
En zoo hoorden we in Mozart's 'Concert al
de dramatische spanningen, waaraan dit werk
zoo rijk is: het somber dreigende in het eerste
Allegro, de felle tegenstellingen van sereene
rust en opzweepende onrust in de Romance;
de heftige opvlammingen en het blijde einde
van het Rondo.
Fischer's voordracht hield het juiste midden
tusschen het al te objectieve, in haast mecha
nische perfectie zijn ideaal vindende van vele
moderne pianisten en het tot groteske uit
beelding leidende super-individueele van een
oudere generatie; zij was boeiend en beko
rend, en in pianistisch opzicht subliem. Van
de eigen cadensen die Fischer speelde, interes
seerde vooral die in de Finale door een zeer
mooi en poëtisch te pas gebrachte herinnering
aan het eerste Allegro.
Ook Fischer's vertolking van Beethoven's
Es dur-Ooncert was boeiend en spannend.
Maar het romantische drong hier het heroïeke
een beetje op -den achtergrond. Er waren
prachtige momenten in, vooral in de fluiste
rende pianissimo's en in de heerlijk gespeelde
cantilenes; de eigen toon leidde echter soms
tot willekeurigheden: tempowisselingen, ac
centen (b.v. bij het tweede optreden van het
Rondo-thema, afwijkende nuanceeringen enz.,
waardoor ik zijn opvatting hier niet geheel op
hetzelfde niveau kon achten als bij Mozart's
Concert. Metdatal pakte zij ongemeen en het
was geen wonder dat men den grooten pianist
zeer langdurig huldigde.
Het orkest had een bijzonder goeden avond.
De in grooten stijl gespeelde Iphigenie-Ouver-
ture van Glucik opende het concert; een schit
terend Meistersinger-voorspel beslpot het.
Ik kan dit verslag niet besluiten,' zonder de
ergernis te vermelden, die het tot tweemaal
toe met luid gèruisch inzakken van den klavier
stoel gedurende het spel van Fischer gewekt
heeft. Zoo goed als de vleugel dient toch de
daarbij geleverde zetel in orde te zijn, zoodat
dergelijke storende incidenten niet voor kun
nen komen. Dat ze geen funeste gevolgen had
den doet daaraan niet af.
K. DE JONG.
HET TOONEEL
Lustrum-Feest R.K. Lyceum.
BLOED EN LIEFDE.
Het tooneel was nog in donker gehuld, toen
een mannenkoor in sombere tonen achter de
coulissen zong: „Dit wordt een drama! Dit
wordt een drama!" Wij waren dus voorbereid,
dat er schrikkelijke dingen zouden gaan ge
beuren. En toen de dood of was het de dui
vel? in het halfduister verscheen en ons
waarschuwde, dat het heel griezelig zou wor
den, waarom hij vrouwen met zwakke zenu
wen nog in de gelegenheid stelde, de zaal te
verlaten, wisten wij tegelijk, dat ons in het
middeleeuwsch drama „Bloed en Liefde" vree-
selijke dingen te wachten stonden.
En wij zijn niets te kort gekomen.
Wij hebben edelvrouwen door een koning
zien schaken, wij hebben ridders de degens
zien kruisen onder het oog-van dischgenooten
cm de eer van Lourens Janszoon Coster te
verdedigen, wij hebben Jacoba van Beieren en
Amalia van Solms in bange gevangenschap
hooren zuchten en weenen, wij hebben den
hollen lach van Karei V hooi'en weerkaatsen
tegen de muren en weergalmen door de gan
gen van het kasteel te Madrid, wij hebben ge
zien, hoe de koning van Spanje onder sluip
moordenaarshanden viel en twee onschuldige
edelvrouwen het slachtoffer werden door den
dolk van een waanzinnige, en toen het doek
om kwart voor één voor het laatst zakte, lag
f.1' zooals ons was beloofd een berg van
lijken op het tooneel en moest het spel wel
eindigen, omdat na den dood van Iwan de
Verschrikkelijke er geen enkele der dramati
sche personen meer in leven was.
Bloed en Eer heette het drama en die
woorden zeiden alles, want zijwaren in de
middeleeuwen immers onverbrekelijk aan el
kaar verbonden. Ja, wel een verheven tijd
was dat! De menschen wisten nog zoo
als het programma zeide in schoonheid
te sterven, in grootschen stijl door dolk of
vergif en nooit gewoontjes, zooals heden ten
-'lage door een tram. En zij spraken in ver
heven taal, rythmisch, streng in -de maat, tot
dat zij den laatsten adem bliezen. Zij waren
allen van hoog tot laag doordrenkt van ro
mantiek.
Godfried Bomans, de schrijver van dit no
bele drama, heeft ons duidelijk doen voe
len hoe schoon het leven en de dood in de
middeleeuwen waren en hoe alledaagsch en
miezerig het bestaan van de tegenwoordige
menschen is en wij juichten aan het slot:
.Godfried! Godfried, geef ons de romantiek
toch weder!" Alleen, jonge man, maak het
minder lang, want romantiek van 8 tot kwart
voor 1, daar is het meest romantische hart
zelfs niet tegen bestand.
Maar dit is dan ook onze eenige bedenking
tegen deze alleraardigste, dikwijls zelfs gees
tige parodie op de oude verhalen der Mid
deleeuwen en de romantiek. De heer Bomans
weet, wat de parodie verlangt. Hij laat op de
meest verheven taal plotseling onverwacht
de nuchterste opmerking volgen en het is
deze tegenstelling, die steeds weer onweer
staanbaar werkt. Er komen allerkodd'igste
situaties voor in dit ridderspel, waarin Ja
coba van Beieren, Amalia van Solms, graaf
Dirk IEL, keizer Maxemiliaan, Ivan de Ver
schrikkelijke, Louise de Coligny en Karei
V, niet in het minst verbaasd „de se trouver
ensemble" naast elkander leven en sterven
en de opvoering heeft bewezen, welk een
aanwinst dit ridderspel vooral voor vereeni-
gin-gen van jonge menschen is. Alleen zou ik
den" raad willen geven minstens een kwart
te schrappen. Bomans herhaalt zich te veel
„Waarmee kunt ge Uw -
man hèt meeste genoe
gen doen
41 hebben geantwoord:
„Met een week bij
mijn moeder te gaan
logeeren."
12 hebben geantwoord:
„Met hem rustig zijn
courant te laten lezen."
740 hebben geant
woord „Met een pakje
IBIS.voor hem mee te
brengen."
(Adv. Ingez. Med.)
en dat is jammer, omdat zijn parodie overi
gens zulke goede kwaliteiten heeft.
Bij de opvoering kwam die fout van de te
weinige „Beschrankung" nog te meer naar
voren, omdat het tempo soms veel te gerekt
was, vooral bij de „stomme vertooningen1
Wat meer vaart zou de voorstelling, die
hedenavond in den Stadsschouwburg her
haald wordt, zeer ten goede komen.
Maar overigens, alle hulde voor de aller
aardigste opvoering! Het parodistische werd
ook in -het spel uitstekend volgehouden. Hoe
goed waren de twee travesti's, Jacoba van
Beieren en Amalia van Solms van J. M.
Castelein en C. Gall. Welk een schrikbarende
figuur was die reus van een Ivan de Ver
schrikkelijke van G. Kenter en hoe uitste
kend ja, hij vooral dè simpele
Boudewijn van C. van den Bergh. Philips van
Bourgondië J. C. van Loenen zei zijn
dolle tekst dikwijls op werkelijk geestige
wijze en Karei V L. Heirman lachte, dat
je er kippenvel Van kreeg.
Dat onze schouwburg het decor- voor een
middeleeuwsch spel mist, werd in dit stuk
weer eens op pijnlijke wijze bewezen. Wanneer
worden de decors van den Stadsschouwburg
eens uitgebreid?
Dat deze feestavond ter gelegenheid van het
3de lustrum van het R.K. Lyceum, die was in
geleid door een zeer hoogstaande rede van den
rector, den Eerwaarde Heer Dr. Vlaar en een
sympathiek woord van het hoofd der feest
commissie, een groot succes is geworden bij
een dergelijk aardig spel voor een zaal vol op
gewekte jeugd, behoeft nauwelijks vermeld te
worden. Een groot deel van dit succes komt
zeker toe aan den schrijver van Bloed en Eer,
den heer Godfried Bomans, den kleinzoon
van den oprichter van ons blad die ook de
regie had gevoerd.
J. B. SCHUIL.
Rede van den heer Hessel Jongsma.
Op den tooneelavond van
„Vooruitgang"
Het dilettantentooneel en in het
bijzonder het arbeiderstooneel is
bezig een belangrijke evolutie door te
maken. Het probeert niet te ziin een
goedkoope imitatie van het beroeps-
tooneel. want dit zal het nooit kun
nen vervangen.
Aldus de heer Hessel Jongsma, voorzitter
van den Bond van Arb. Tooneelvereenigingen
in 'n opmerkelijke rede over 't dilettantentoo
neel die hij Zaterdagavond uitsprak in gebouw
Caecilia, als opening van den Bonten Avond
die georganiseerd was door de Arb. Tooneel-
vereeniging „Vooruitgang".
Het dilettantentooneel wil ook niet het be-
roepstooneel in zijn toch al dikwijls kommer
vol bestaan aantasten, vervolgde de heer
Jongsma, het heeft een geheel eigen taak te
vervullen. Het amateur-tooneel heeft in de
cultuurgeschiedenis steeds een -zeer belang-
•ijke plaats ingenomen. Bijna alle groote too-
neelhervormingen zijn dcor dilettanten be
gonnen.
In de middeleeuwen en nog verder in de
geschiedenis terug, bij de Grieken, was het
tooneel zuiver amateur-tooneel. De beteeke-
nis van het leekenspel, in het bijzonder tij
dens de middeleeuwen, doch ook in lateren
tijd, heeft altijd gelegen in het brengen van
nieuwe gedachten en in het leiding geven in
den strijd. Het dilettantentooneel probeert
gestalten te geven aan beginselen die alge
meen menschelijk zijn. Het beroepstooneel.
zoo meende sprekere geeft op enkele loffe-
lijken uitzonderingen na geen afspiegeling van
de belangrijke conflicten die momenteel de
menschheid bezig houden.
De dilettanten-tooneelvereenigingen zouden
zeker meer uitgenoodigd worden om op te
treden indien zij zich niet alleen toelegden op
het spelen van drie of vieracters, die een ge-
heelen avond in beslag nemen, doch meer op
een-acters of korte stukjes.
De heer Jongsma wees er tenslotte nog op
dat de dilettanten-tooneelvereenigingen niet
mogen verwachten dat zij alleen al waardee
ring ontvangen voor een overigens zeer lof
felijke poging, om iets nieuws te brengen,
ook de prestaties moeten zoodanig zijn dat
deze waardeering ten volle verdiend is.
Nadat spr. nog de hoop had geuit dat de
aanwezigen het cultureele werk van de too-
neelvereeniging en in het bijzonder ook van
„Vooruitgang" zouden steunen, kreeg „Voor
uitgang" zelf de gelegenheid om de woorden-:
van den heer Jongsma die zonder dat men
ze in alle opzichten behoeft te onderschrij
ven, zeker een ruime belangstelling ver
dienen in daden om te zetten. Onder den
titel „Stemmen der Vrijheid" had Cor Zwart
een aantal scènes in elkaar gezet die nu niet
bepaald een grootschen indruk van het kun
nen dezer vereeniging gaven.
In een korte proloog vertelde Cor Zwart
dat „Vooruitgang" het plan had gehad om te
gaan kampeeren, dit was echter niet doorge
gaan, en nu zou het kamp dan met al zijn
lief en leed op het tooneel plaats vinden.
In dit kamp werden dan verschillende in
leidingen gehouden en dit gaf „Vooruitgang"
de gelegenheid om enkele scènes uit het leven
van Thomas Moore en Tijl Uilenspiegel op te
voeren.
Het lijkt mij echter beter om een definitief
oordeel over deze vereeniging nog wat op te
schorten, want al werd er in de scène waarin
Thomas Moore in den Tower gevangen zit en
bezoek krijgt van zijn dochter, vooral door de
dochter wel aardig geacteerd, het tooneel
was zóó primitief dat alleen een zeer groot
kunstenaar hierin nog wat sfeer had kunnen
brengen.
Stelt u een houten verhooginkje voor van
enkele vierkante meters omhangen door bij
het open- en dichtschuiven akelig knarsende
gordijnen en verlicht door enkele met draden
vastgebonden schijnwerpertjes of lampen en
ge kunt u wel indenken dat de krachten van
een dilettantentooneelvereeniging te kort
schoten om hierop nog behoorlijk tooneel te
spelen.
Het wordt voor de verschillende amateurs-
tooneelvereenigingen nu wel zeer moeilijk
om, wanneer de Stadsschouwburg of het
Concertgebouw bezet zijn, een geschikte zaal
te vinden.
Hopelijk zal „Vooruitgang" met de eerst
volgende uitvoering mij zich revancheeren.
Ik zal de eerste zijn die zich daarin zou ver
heugen.
B. K.
Cabaretavond „Nieuw Leven''.
Paul Ostra, Jopie Koopman e.a. zongen voor
een genoeglijken avond.
De Geheelonthouders tooneelvereeniging
„Nieuw Leven" had Zaterdagavond in het
Concertgebouw een Cabaret-avond georgani
seerd die druk was bezocht.
Dit behoeft niet te verwonderen want namen
als Paul Ostra, Jopie Koopman en Joop de
Leur hebben bij de Haarlememrs terecht een
zeer goede klank.
Paul Ostra was dezen avond wel bijzonder
op dreef. Zijn liedjes en vlotte conferences
hadden veel succes en dat was welverdiend
ook. Hij is een conferencier die uitstekend de
kunst verstaat om zijn publiek „mee" te krij
gen en in de juiste stemming te krijgen.
De muzikale prestaties van Joop de Leur,
zijn te bekend dan dat we hier nog lang bij
behoeven stil te staan.
Alleen Jopie Koopman kon ons Zaterdag
avond niet bijzonder bekoren, er ligt over haar
heele optreden iets gekunstelds dat haar ove
rigens niet slechte zang onnoodig verstoord,
inplaats van het te accentueeren.
Johnnie en Jones zijn een paar zangers bij
de guitaar die door hun ongedwongenheid en
aardige songs bijzonder veel succes hadden.
Eenige leden van het bekende Georgi ballet
dansten eenige nummers die op hoog artistiek
peil stonden.
Na de pauze voerden Paul Ostra, Jopie Koop
man en Johan de Heer een korte schets op
getiteld „Een roman", die door de zotte ver
wikkelingen bijzonder bij het publiek insloeg,
maar waarbij vooral Jopie Koopman en in
mindere mate ook Paul Ostra demonstreerden
dat hun grootste kracht niet in dit soort ac-
teeren ligt.
De dansmuziek bij het bal en in de pauzes
werd verzorgd door Harvey's Swing Orchestra
o.l.v. Jac. Stoffer.
Zoo is het een recht genoegelijke avond ge
worden, waaraan „Nieuw Leven" slechts aan
gename herinneringen zal behouden.
HAARLEMSCHE AMATEUR-FOTOGRAFEN
VEREENIGING.
Op den 3den avond van den •beginners
cursus, dien de H. A. F. V. dit seizoen organi
seert en welke wordt gehouden op Dinsdag
1-6 November, zal de heer J. Spaander, secre
taris der vereeniging spreken over „Het maken
van fotografische baden"; toegelicht met de
monstraties.
De avond wordt gehouden in het clubgebouw
der H. A. F. V., Gedempte Oude Gracht 104.
JUBILEUM „DE RUISCHVOORN".
Zaterdagavond had de prijsuitreiking plaats
van het op Zondag 7 November 1.1. gehouden
concours, ter gelegenheid van het 1214-jarig
bestaan van het vischcollege „De Ruischvoorn".
De voorzitter, de heer F, A. A. Moseman, open
de het feest met een hartelijk woord van wel
kom. Hij dankte de schenkers van de prijzen.
Hierna verkreeg de voorzitter van den Vrij-
staanden Hengelaars Bond voor Haarlem en
Omstreken, de heer IJ. Doves, het woord. Deze
overhandigde namens mevr. Moseman en kin
deren een blijvend geschenk voor de vereeni
ging met een fraaie bloemenmand. Toen had
de uitreiking der prijzen plaats.
De heer IJ. Doves feliciteerde de Vereeniging
namens de deelnemende colleges en overhan
digde den voorzitter een fraaien zilveren beker
als herinnering aan dit jubileum.
Na dit officieele gedeelte werd het feest
met zang en dans voortgezet.
Nog zij gemeld, dat de voorzitter nog eenige
bloemstukken in ontvangst had te nemen o.a.
een fraaie bloemenmand van het college „Het
Westerkwartier".
Een échte ZAALBERG deken kost f lO-
(Adv. Ingez. Med.)
Belangrijk bericht voor onze abonnés
De installatie van den nieuw-benoemden Burgemeester,
Baron de Vos van Steenwijk, welke Dinsdag 16 dezer, om
2 uur ten Gemeentehuize plaats heeft, zai over de 5de lijn
worden uitgezonden.
(Adv. Ingez. Med.)
Heldere kijkjes in het donkere
werelddeel.
PROGRAMMA VAN DR HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP DINSDAG
16 NOVEMBER 1937.
Programma I Hilversum I
Programma II Hilversum n.
Programma III 8.Keulen, 10.35 Parijs
Radio, 11.20 Keulen. 12.20 Ned. Brussel. 2.20
Diversen. 3.05 Parijs Radio. 3.20 Keulen. 4.20
Londen Regional. 4.50 Keulen. 5.20 Ned. Brus
sel. 6.50 Keulen, 8 20 Berlijn.8.50 Diversen.
Progr. IV. 8.Ned. Brussel. 9.20 Diversen
10,35 London Regional. 1.10 Droitwich, 2.20
London Regiona1. 4.20 Droitwich. 7.50 London
Regional. 8.20 Praag. 9.20 Droitwich. 9.40
Weenen, 10. Droitwich.
Progr. V. 8.007.00 Diversen. 7.— Eigen
ramoRvmolatenconcert: Opera opvoeringen.
1. De Troubadour, Staats Opera-orkest, met
solisten en koor van Berlijn.
2. Ouverture Die Zauberbarfe. Staats Opera-
rkest van Berlijn.
3. Die Meistersinger von Numberg, Bexdiner
Philhar moniker..
:.00—12.000 Diversen.
Causerie door dr. W. G. N. van der Sleen.
Zuid-Afrika! Het land vaxx belofte? Men zou
het haast wel zeggen, als men hoort, hoeveel
Nederlanders er tegenwoordig naar dat ge
deelte vaxx het „Zwarte Werelddeel" trekken.
Afrika in het algemeen heeft voor zeer veel
menschen altijd een zeer groote aantrekkings.
kracht gehad. De onbekende gebieden, het
leven der inboorlingen, de films als Trader
Hom, Congorilla en Babooxxa, geschriften van
Stanley en Livingstone, al deze dingen heb
ben meegewerkt om de fantasie vaxx de „lee-
kexx" op te wekken. Men ging praten over mo
gelijke expedities naar dat wondexTijke we
relddeel, men sprak over de vreemde toe
standen in de Sahara, kox-tom, er is een tijd
geweest dat Afrika het- middelpunt van het
gesprek was.
Nu ls dat wat verflauwd, maar de laatste
twee, drie jaar gaat de aandaoht zich weer
vestigen op dat donkere werelddeel! Maar nu
zijn het niet de oerwouden, die de menschen
aaxxtrekken, nu is het Zuid-Afrika, dat de
belangstelling heeft. Jonge mannen met een
flinke dosis moed en een sterken wil gingen
scheep om hun geluk daar te beproeven. En
velen kwamen niet bedrogen uit. Anderen
welmaar slechts zij, die geslaagd waren
werden onthouden en als voorbeeld gesteld.
Het Nat. Verbond van Gemeente-Amb
tenaren, afdeeling Haai-lem, noodigde Dr,
v. d. Sleen uit, den ledexx van hun verbond
eens iets van Afrika te vertellen. Dr. v. d.
Sleen stemde toe en zoo zag men Zatexxiag-
avoixd tegen een uur of acht de tuinzaal van
het Gemeentelijk Concertgebouw volstroo-
men met belangstellenden.
Dr. v.- d. Sleen hield een korte inleiding,
doch daar hij zijn films, die hij in den afge-
loopen zomer toen hij in Zuid-Afrika was,
zelf vervaardigd had, wilde afdraaien en ook
zijn lantaarnplaatjes wilde toonen, bepaalde
hij zich tot een korte beschouwing over den
Boerenoorlog.
„Doch men moet niet denken", zei Dr. v.
d. Sleen, dat het Hollandsche element uit
Zuid-Afrika verdwenen is. Dat komt zeer
goed tot uiting in de vlag. Hier toonde hij de
tegenwoordige vlag van Zuid-Afrika, die een
nadere beschouwing alleszins waard is. De
g zelf bestaat uit het oranje-blanje-bleu,
doch in het wit zijn drie andere, veel klei
nere vlaggetjes gemaakt. Links zit de Uxiion-
Jack, vlag van Engeland. In het midden
die van den Oranje-Vrijstaat en rechts ziet
men zoowaar: rood-wit-blauw en een groene
streep langs den stok.
De lantaarnplaatjes gaven ons een duide
lijk beeld van Kaapstad. Ook Kaap de Goede
Hoop was op deze plaatjes vereeuwigd.
„Merkwaardig", zeide dr. -v. d. Sleen. „Aan
dezen kant van de kaap ziet u den Indischen
Oceaan, aan den anderen kant den Atlanti-
schen Oceaan. Hier is dus het punt, waar
twee wereldzeeën elkaar ontmoeten."
Verder gaat het, meer de binnenlandexx in.
Groote, massieve rotsen, dreigen den wan
delaar te verpletterexx. Doch de wagens, waar
mede Dr. v. d. Sleen en vijf anderen den
tocht maken gaan verder. En het fototoestel
toont ons den merkwaardigsten plantengroei,
diexi wij ooit gezien hebben.
Ook de films, die vertoond worden geven
ons een duidelijken blik op Zuid-Afrika.
Zelfs is Dr. v. d. Sleen in de gelegenheid ge
weest een huisje te fotografeerexx, waarin twee
Haarlemsche M.T.S.'ers met hun zuster leven;
zij hebben daar een prachtig bestaan gevon
den.
En als Dr. v. d. Sleen dan uitgesproken is
en de films en laxxtaarnplaatjes vertoond,
verlaten wij het Donkere Werelddeel en
wij zijn Dr. v. d. Sleen dankbaar, dat hij ons
zulke „heldere kijkjes" heeft laten nemen in
Zuid-Afrika het land der toekomst.
DRAÏSi
C
-"ZACHT VAN SMAAK -PP'
(Adv Ingez Med.)
Werkloosheid neemt toe.
De directeur van den Rijksdienst der Werk
loosheidsverzekering en Arbeidsbemiddeling
deelt mede, dat in'de week 25 t. m. 30 October
1937 bij gesubsidieerde vereenigingen met
werkloozenkas waren aangesloten 469.000 per
sonen (landarbeiders met 73.700 leden zijn
hierin niet begrepen).
Van deze 469.000 verzekerden was in de ge
noemde week de geheele week werkloos 23.1
pCt. (in de vorige verslagweek, 4 t. m. 9 Oc
tober 1937, was het percentage 22.6)
Het wex'klooshexdspercentage voor hen, die
de geheele week werkloos waren, was in de
tweede verslagweek .*an de maand October in
de laatste jaren ah volgt: 1934 25.3- 1935 28.6;
1936 28.7; 1937 23 1.
Bij de organen der openbare arbeidsbemid
deling stonden op 30 October 1937 in totaal
355.418 werkzoekenden ingeschreven, oxxder
wie 334.800 mannen.
Van deze werkzoekenden waren er 338.561
werkloos, onder wie 322.647 mannen.
Haarl. Amateur-Fotografen
Vereeniging.
Tentoonstelling in onze Tijdingzaal.
De Haax-lemsche Amateur-Fotografen Ver
eeniging zal Woensdagavond 17 November a.s.
8.30 uur in de Tijding-zaal van Haarlem's
Dagblad een propaganda Foto-tentonostelling
van het werk der leden openen.
Het werk. ofschoon meerendeels ixizendin-
gen van juniores, is van een zoodanig gehalte,
dat het een bezoek ten volle waard is.
Ieder amatexxr-fotograaf, die iets voor de
fotografie voelt raden wij aan deze tentoon
stelling te bezoeken.
VERGADERING VAN DE SOC.-DEM.
VROUWENCLUB.
Ter gelegenheid vaxx den Vrouwendag houdt
de Soc.-dem. Vrouwenclub Dinsdagavond 16
November een vergadering in het Concert
gebouw, Spreker is de heer J. E. Stokvis uit
Den Haag, medewerking wordt verleend door
„De Stem des Volks" en door mevr. T. Kex-k-
hoff-Pett, declamatrice.
WISSELKOERSEN
Amsterdam 10.15 uur.
Londen 9.01
Berlijn 72,90
Parijs 6.12 1/4
Brussel 30.70
Zwitserland 41.68
New-York 1.80 25/32
NED, HERV. RADIO OMROEP.
Men verzoekt ons te melden, dat de voor
25 November aangekondigde vergadering van
de Ned. Herv. Radio Omroep voorloopig niet
doorgaat.
P. H. Tennis, f
In den ouderdom van 82 jaar is Zoxxdag
overleden de heer P. H. Teunis, penningmees
ter der afd. Haarlem en omstreken van de
Kon. Ned. Mij. voor Tuinbouw en Plantkunde.
De heer Teunis was een geboren Haarlem
mer. Hij zag 22 Janxiarï 1855 op de toenmalige
buitexiplaats „Bellevue" aan den KL Houtweg,
waar zijn vader tuinbaas was, het levenslicht.
Als kind reeds voelde hij zich tot het tuiniers
vak aangetrokken. Toen hij daxi ook de school
verliet, ging hij eerst een poosje bij zijn vader
in de leer. Daarna werkte hij ongeveer an
derhalf jaar bij de bloemistfixma Zocher en
Co. te Amsterdam. Hij kwam toen weer bij
zijn vader in Haax-lem terug en'heeft sinds
dien oxxze stad niet meer verlaten. Jarenlang
heeft de heer Teunis het bekende tuinders-
bedrijf aan dexx Kanrpersingel geleid exr tot
bloei gebracht. Zeventien jaar geleden trok
hij zich terug.
Ixr tuinbouwkringen was de heer Teunis een
bekende en zeer geziene persoonlijkheid. Hij
was nu al 54 jaar lid vaxx Tuinbouw en Plant-
kurxde, afd. Haarlem en omstreken en al 42
jaar penningmeester. Vele jaren was hij ook
plaatselijk bestuurslid van de Ongevallencom
missie der Tuinbouw-Onderlinge te 's-Gra-
venhage.
Toen hij als zoodanig in 1909 zijn 25-jarig
ubileum vierde, ontving hij een fraaie oor-
conde en legpenning met de volgende in
scriptie: „Voor toegewijde medewox-king ge
durende 25 jaar". Ook ontving hij bij die ge
legenheid het mooi geïllxistreerde Gedenkboek
van de organisatie.
Met den heer Van Nederhasselt en eenige
daxnes heeft hij hier zestien jaar geleden
de Floraliavereeniging opgericht.
Verder was hij van de oprichting af be
stuurslid van de Tuinbouw Ondexdinge.
De heer Teunis heeft ook vele malen be
langeloos versieringen op liefdadige bijeen
komsten aangebracht. Talrijke vereenigingen
klopten daarvoor nimmer tevergeefs bij hem
aan.
Toen hij twee jaar geleden 80 jaar werd,
bleek hem ondubbelzinnig, hoe algemeen hij
gewaardeerd werd.
De teraardebestehing is bepaald op Donder
dag 18 November a.s. te 12 uur op de Alg. Be
graafplaats (ingang Kleverlaan).
