Herfst aan de Adriatische Zee. sr Baden in sub-tropischen zonneschijn. Culinaire geneugten in andere landen. REMBRANDT DINSDAG 23 NOVEMBER 1937 HAARDEM'S DAGBEAD 5 ABBAZIA, v'J. liet ontwaken ontwaar ik in mijn kamer een wonderbaar schijnsel. Daar- I buiten, over de onbewogen zee, en de bergen, aan wier voet de blanke hui zenreeksen en de lichten van Fiume nog vaag schemeren, gaat wijd de warme gloed van het ochtendgloren. Het zijn mengelingen van parelmoer en Napels-geel. De heel dunne maansikkel spiegelt zioh in het azuur der Adriatische Zee, óók Fiume's en Süsak's lange rijen electrische schijnsels. Plotseling dooven deze uit, varen de eerste stralen van de zon over het gebergte in het Oosten. Het is half zeven. Ik begin mij de reis hier heen per auto te herinneren, die eindelooze opeenvolgingen van landschappen door de wijngaarden en steden, tusschen gebergten, over hooge passen en de rivieren van Wes't- Europa, iii modderregen en brandende zon. De laatste étappes van Ulni naar Innsbruck, Tren- to, Treviso, naar Triest en Fiunie, soms uren lang door den nacht, waren moeilijk en zwaar. Men wordt verzadigd door duizenderlei ge waarwordingen en indrukken en reisondervhi- dingen. De slaap diaarna is diep, maar bij het ontwaken is het subtropische vizioen over dit deel der oude wereldzee toch weer vol van bekoring en verwonderlijks Van mijn balcon af zie ik, om de grijze en bruine rotsen spoelend, het kristalheldere wa ter uitnoodigen tot een bad. Vlak naast mij hangen aan een vijgeboom, nog enkele donker blauwe vruchten, en de wed twee meter lange, heel bree.de, gave bladeren van een bananen boom, stralen als met een licht groen schijnsel van binnen uit. Dieper weer staan eiken, palmen, agaven, laurieren, er bloeien nog oleanders. Toch is deze Kroatische streek, alhoewel eertijds tot het graote Romeinsche Rijk behoorend, niet typisch Italiaansc'h. Duitsch wordt er naast het Italiaansch gespro ken, heel de kust langs, tot ver voorbij Du- brovnic in Zuid-Slavië, traditie der Oosten- rij kschemonarehie, en van vroeger nog. In deze uitnoodigende badplaats Abbazia, loopt het seizoen tegen 'het einde. Veel regen, ook hier, deed de bezoekers wat vlugger ver dwijnen. Doch de laatste weken mooi weer, brachten opnieuw gasten in de hotels. Wie van gematigde moncjainiteit houdt, en van een heel ongedwongen, aangenaam openlucht leven, te water, tusschen de rotsen, of op het land, vindt hier de dingen naar zijn gading. Het zeewater is hier, begin October, nog ruim 20 graden en volop straalt de zon voor dege nen, die van zonnebaden houden. De Middel- landsche zee met haar helder water heeft een eigenaardige zilte geur een heel andere reuk dan de Noordzee die, men zou zeggen: stugger, harder riekt, niet zoo kruidig en wierig. Te Abbazia is het water nooit te warm, zelfs niet bij de felste zomerhitte. Dat komt door de tal rijke, koele stroompjes en ondergrondsche wellen die men vlak aan de kust zich in zee ziet storten. Abbazia is een zomeroord, doch des winters moet op hoog bevel ten minste één hotel, ditmaal Regina, open blijven. De reiziger,- die Frankrijk's Zuiden kent, zal zich er dikwijls over verwonderd hebben, dat sommige geboomten. vooral de coniferen, er zoo onfrisch en armetierig uitzien. Ontel bare massa's rupsen ziet men in de omgeving der kustplaatsen tusschen Marseille en Tou lon, in lange rijen achter elkander over de wegen trekken. De bevolking noemt ze: les ,iprocessiomiaires". Oorzaak van deze ieder jaar weerkeerende rupsenplaag, de rupsen ontsieren door hun knagen en hunne afschuwelijke grijze nesten de pijnboomen)moet gezocht worden in het jaren tong wegvangen, schieten, dooden van vogels. In den laatsten tijd worden de vogels in Frankrijk echter beschermd, evenals in Italië. Maar hier in Abbazia treft wel allereerst het bijzonder gezonde, overvloedige loover van alle geboomten. die van de „Karst" af, het steenachtige gebergte, de Monte Maggiore en de kleinere gebergten op dit schiereiland, de rotsen tot vlak aan de zee bedekken. Boven op de Monte Maggiore bloeien Alpenbloemen, ook gentiaan, en er groeien nu nog tusschen de spleten, tot op honderden meters hoogte, aller lei bloemen waaronder: Scabiosa, het naar venkel en kerry riekende „Grieksche gras", gypsophila, verbena enz. Langs de kust, tot Pola toe, wordt ook hier hard aan de wegen gewerkt. Het 'autowegennet in Italië is in een aller voortreffelijks ten staat. Het banden verslindende steenslag ziet men alleen op de tusschenwegen, die men door een omweg wel vermijden kan. Doch zelfs de „ruwere" wegen, die als „minder goed" aange duid worden, voldoen nog heel behoorlijk in het gebruik, omdat ze tenminste zonder kuilen zijn. Te leven in dit land, heeft voor de toe risten ongetwijfeld groote voordeelen. Indruk van regelmaat en orde wordt voortdurend ge wekt. Eigenaardig 'doen de uit redevoeringen van den Duce overgenomen slagzinnen aaar. Telkens keert het woord Duce iiv groote letters op de rotsen en op huizen en muren terug. Plet valt hier op dat de mannen en vooral de vrouwen steeds bijzonder goed gekleed zijn. De dames in Holland zal het interesseeren, dat hier maar héél weinig confectie wordt verkocht. Er is uit een groot aantal stoffen keuze te doen, daarna wordt alles goed en zeer goedkoop met de hand vervaardigd. Zelfs voor hoeden kan men in allerlei kleuren vilten stoffen krijgen en er dan naar eigen fantasie vorm aan geven. fnv E portier van ons hotel is een uiterst ijve- rig man, die de gasten gaarne titels toe bedeelt, indien hij meent dat zij er voor in aanmerking komen. Zijn fantasie speelt hier bij een groote rol. Een mijner Nederlandsche vrienden hier bezit een voornaam, beginnend met een B. Dit was voor den portier aanleiding' hem nooit anders dan Baron te noemen. Een andere gast, een zakenman uit Saarbrücken, werd professor betiteld. Ik zelf ben er ook niet minder op geworden en wordt nu door hem óók met „professor" aangesproken. De Duit- sche „professor" legt zich met zijn vrouw na het déjeuner gaarne te zonnebaden op het terras. Het zonnebad lokt mij ook, doch daal de zon in Nederland zich alleen bij hooge uit zondering vertoont, verscheen ik, tamelijk rheumatisch, slechts zelden in zonnebadcos- tuum tusschen andere liefhebbers, hetzij aan Loosdrechtsche zoetwaterpias of Noordzee strand. Hier, in dit nagenoeg windlooze oord, verrukkelijk van subtropischen zonneschijn, noodigt het zonnebad, na het zeebad en het zeebad na het zonnebad. „Van het eene in het andere" dus, en dan maar telkens opnieuw. Een zekere schuchterheid belet mij echter, om mij op het terras naast de vele anderen, jong, middelbaar, oud en ouder van beiderlei kunne in de warmte neer te vleien. Mijn Duit- sche „collega" heeft mijn aarzeling bemerkt en geeft hoog op van het bovenbedoelde „wis selbad". Zal ik mijn bleeke Noordelijke lede maten tusschen deze reeds prachtig gebruin- den, mageren en dikken strekken? Wij Neder landers zijn altijd doodsbang voor een mal figuur. Daar moedigen plotseling ook anderen aan: „Kleed u toch uit!". En de vrouw van mijn „collega", die altijd vroolijk en prettig' gehumeurd is, roept: „Ja, kom vlug hier wat liggen babbelen". Het zal dus moeten gebeu ren. En eenigen tijd later „plaudern" we, over de heerlijke temperatuur van het water, over zwem- en zeilwedstrijden, over zeeëgels en Middellandsche Zeevisschen, en over een to nijn die een te ver van de kust zwemmende juffrouw leelijk toegetakeld heeft. Na het lichtbad weer een zeebad, en dan nieuwe „reacties" opwekken, wandelen naar nabije plaatsjes langs den zeeweg vlak aan het water, naar il Picolo Paradiso bij het lie felijke Laurana, luisteren naar de muziek in het parkje, of ons begeven naar Volosca, waar men zulke verrukkelijke, versche kreeften eten kan. Eenige dagen geleden verdrongen bezoe kers zich des avonds in alle cafés met luid sprekers, waar men naar de redevoeringen der twee Leiders luisterde. Om acht uur nuttigt men het avondmaal, daarna wordt er wat in de hal nagepraat over de dingen van den dag, maakt men nog een loopje, vóór zich ter ruste te begeven. Dezen avond, na de korte schemering, is het windstil. Beneden aan den waterkant over de baai uitziend, is daar ver weg het flikkeren der lange rijen lichten van Fiume in het wijd gestrekte even rimpelende water. Dan klimmen we naar boven naar den straatweg. Een eenzame wandelaar gaat nog voorbij, maar in den windstillen zuidelijken herfstnacht is er bijna geen geluid. Soms tik kelt er iets naar op het spiegelgladde asphalt. Van de eikeboomen vallen de eikels. Een eigenaardige, doordringende reuk, met die van nieuw ontloken rozen gemengd vaart daarheen. In het lantaarnlicht zijn de fijne, spitse bladeren en de bloemen te herkennen, de mimosa bloeit voor de tweede maal. Het is de zevende October, HENRI VAN BOOVEN. Bond van Nederlandsche Onderwijzers. Het dertigste Sint Nicolaasfeest. Van Maandag 29 November tot Woensdag 8 December geeft de Bond van Nederlandsche Onderwijzers zijn dertigste Sint Nicolaasfeest in het Gemeentelijk Concertgebouw, voor alle leerlingen van de lagere scholen te Haarlem, uitgezonderd de leerlingen van een aantal voorbereidende scholen, die hun feest op de scholen zullen vieren. Bij de lagere klassen komt St. Nicolaas en zijn knecht op bezoek, waarna een paar filmpjes vertoond zullen worden. Voor de hoogere klassen worden tooneel- stukjes opgevoerd, gecombineerd met film voorstellingen, en voor de leerlingen van de 6e en 7e klassen wordt een groot tooneelstuk opgevoerd. De toon eels tukken worden verzorgd door de Haarlemsche. Onderwijzers Tooneelvereeni- ging, onder regie van Henk Bakker. Opge voerd worden: „Roderik, de toovenaar", door Fred. Berens; „De Prins die de hik had", door J. H. Kuling en „De Wondersteen", door Jac. A. Hazelaar. NED. NATUURHIST. VEREENIGING Ochtendwandeling door het Vogelenzangsche Bosch. Op den guren en natten Zaterdag volgde een onverwacht mooie en heldere Zondag morgen en het fraaie herfstweer deed de deel nemers aan de excursie, welke onder leiding van den heer G. L. van Eyndhoven door het Vogelenzangsche bosch werd gemaakt, dub bel genieten van dit fraaie terrein, waar de herfstkleur van het afgevallen blad door de zon werd verlevendigd. Bovendien viel de oogst aan paddenstoelen nog erg mee, zooals blijkt uit het lijstje van de soorten die werden-gevonden: Pholiota squarrosa, fluweelpootje, meniezwammetje, streepsteelmycena, Mycena galopoda( helm- mycena, de oranje aderzwam (Phlebia auran- tiaca), kopergroenzwam (Stropharia aerugi nosa), de aardige kleine mosgalera (Galera hypnorum), op boomstronken de paarse knoopzwam, oranjedropzwam, grijze plaatjes- zwam, paarse korstzwam. Voorts mooie exem plaren van nevelzwam, paarse ridderzwam, aardster en tenslotte kegeloollibda, vezelkop. trechterzwam zwarte trhzwam en Flammula sapinea. De heer van Eyndhoven vestigde de aandacht op de wintervlinder, waarvan mannetje en wijfje vlogen, en op enkele gallen. De blaasvruchtendie op den grond werden gevonden, bleken te zijn de vruchten van de pimpernoot (Staphylea) Een aardige excursie, die de thuisblijvers weer eens in het ongelijk stelde. Voorstelling Haarl. Tooneelclub. Ten bate van tie kas der Commissie van Moeders en Opvoedsters. Woensdag 24 dezer geeft de Haarlemsche Tooneelclub een herhaling van het goed ge recenseerde blijspel X. IJ. Z. ten bate van de kas van de Commissie van Moeders en Op voedsters uit de Vereeniging voor Volkenbond en Vrede. Ten einde iedereen in de gelegen heid te stellen die voorstelling bij te wonen, is de prijs der plaatsen vastgesteld op slechts een gulden, inclusief belasting, door den ge- heelen schouwburg. h. o. v. Programma-wijziging. Om redenen van technische aard, wordt de eerste uitvoering van het viool-concert van Jules Dreese door Sam. Swaap, met de H. O. V. uitgesteld tot Vrijdag 7 Januari a.s. In de plaats van dit werk, zal Sam. Swaap hedenavond het viool concert in B kl. terts van SaentSaens voordragen. Feestconcert H. O. V. Wordt bijgewoond door den burgemeester. Het bestuur van de H. O. V. heeft besloten ter gelegenheid van de benoeming van dr. J. E. baron de Vos van Steeiiwijk tot burgemees ter vair Haarlem een feestconcert te geven op Vrijdag 10 December a.s. aan welk concert Henriëtte Bosmans (piano) haar welwillende medewerking zal verleenen. Bij het bestuur is bericht ingekomen dat de burgemeester en mevrouw de Vos van Steen- wijkvan Royen het concert zullen bijwonen. Collectieve veiligheid en nieuwe vormen van weerbaarheid. Besturen van Vredesbeweging confereeren. Zaterdag 20 dezer vond in het gebouw de Ruyterstraat 67 te den Haag een besturen- conferentie der Nederlandsche Vredesbewe ging plaats, waaraan afgevaardigden van een 14-tal vredesorganisaties deelnamen. Het ini tiatief voor deze bijeenkomst ging uit van de Contact-Commissie van Vredesorganisaties in Nederland. Twee problemen waren aan de orde gesteld die op het oogenblik de belangstelling hebben van de verschillende stroomingen in de vre desbeweging, nl. „Collectieve Veiligheid", In geleid door mr. H. Willemse, redactielid van het maandblad „De Volkenbond" en „Nieuwe vormen van weerbaarheid", waarover de heer J. Pront, lid van het organisatie-comité van het kunstenaars-centrum voor geestelijke weerbaarheid een referaat hield. Tusschen beide inleidingen vereenigde een broodmaal tijd in het vredeshuis de deelnemers. Mr. Willemse besprak achtereenvolgens vier middelen, die er z.i. voor het pacifisme be staan om zijn doel te bereiken, n.l.: de indivi- dueele daad van de dienstweigering, massale actie hi internationaal verband, parlemen taire actie binnen nationale grenzen (de ac tie voor nationale ontwapening) en de propa ganda voor internationale samenwerking, sa menvallende met de gedachte der collectieve veiligheid.Dedrieeerstgenoemdeweigenachtteet veiligheid. De drie eerstgenoemde wegen achtte spr. op het oogenblik versperd: de om standigheden zijn zoo geheel anders dan 10 jaar geleden. Op tal van terreinen echter bijv. bij de zg. secundaire werkzaamheden van den Vol kenbond valt internationale samenwerking te constateeren, laat men daar ook naar stre ven op politiek gebied. Volgens spr. ligt voor Nederland niet in bewapening de veiligheid, maar wel in collec tieve samenwerking. De heer Pront ging uit van de niet bemoe digende situatie waarover terecht in ons volk een gevoel van onbehagen valt waar te nemen Het is de taak voor de vredesbeweging, dit on behagen om te zetten in een positieven strijd voor den vrede en deze moet zich niet beper ken tot getuigen en belijden. Voor vele leuzen kan men een volk den oorlog laten ingaan, bemoedigend is het dat „het belang" nergens meer als leuze dienst doet. Merkwaardig is ook, dat men van bepaalde zijde het militai risme afwijst, maar het de vredesbeweging kwalijk neemt, wanneer zij zich anti-militai- ristisch noemt. Zeer belangrijk is volgens spr. de propa ganda voor de niet-militaire volksverdediging, een onderwerp dat reeds in verschillende ver- eenigingen bestudeerd wordt. Deze vorm van verdedigen kómt tegemoet aan het verlangen naar veiligheid bij de bevolking, en eischt evenzeer opleiding, organisatie en discipline als de militaire landsverdediging. Juist onze bevolking biedt door haar aard en karakter de mogelijkheden tot een dergelijk burgerlijk ver weer. De belofte-beweging, die op het oogen blik hier in navolging van het Engelsche voor beeld wordt georganiseerd, kan bij deze lang zame beïnvloeding van de publieke opinie, die uit moet groeien tot een belangrijke volks beweging, een goed uitgangspunt zijn. Volgens spr. zou deze verdediging, evenals dat met de huidige, militairistische voorbereiding het ge- zal is, door de overheid moeten worden geor ganiseerd en dient de propaganda ervoor erop gericht te zijn de volkswil in die. richting te sturen. Duitschland heeft zich de laatste jaren zeer sterk op de walvïschvangst toe gelegd. Hierboven een flottielje jagers, dat bij een „moederschip" hoort. Vergelijking met Holland, valt voor ons land gunstig uit, zegt mevr. van Ammers-Kuller. Alleen di- e eene warme maal liijd Mevroi evronw Jo van ArnmersKüiler is niet alleen een bekend schrijfster, is ook een spreekster van wie een groote roep uitgaat. De tuin- zaal van 't Concertgebouw was gistermiddag tenminster zoo vol, dat er in allerijl nog stoelen bijgesleept moesten worden. U hebt natuurlijk al uit den tijd en de plaats waar de lezing gehouden werd, afgeleid dat mevr. Van Ammers—Kiiller voor de afd. Haarlem van de Ned. Ver. van Huisvrouwen sprak. Nu was het onderwerp: Huisvrouwentaak. gastvrijheid en kookkunst in vele landen van Europa en in Amerika wel een specifiek huis- vrouwelijk onderwerp. De spreekster die wegens een keelaandoe- nin. om haar eigen woorden te gebruiken, met de resten van een stem sprak, ving haar rede aan met een variatie op het Duitsch spreekwoord: „Der Mensch ist. was er iszt" wat spr. zou willen veranderen in: „De mensch is, hoe hij eet en op welke wijze hij het eten aan zijn gasten voorzet. Spreekster was langen tijd overtuigd ge weest, dat men alleen in Holland zakelijk goed eet, doch later was zij hierop toch eenigszins teruggekomen. De gastvrijheid in Holland, is echter in vergelijking met andere landen, zeer groot. De eenige opmerking dien men als vreem deling over de Hollandsc.he tafel zou kunnen maken, zijn dat de Hollanders zoo verschrik kelijk veel op één bord eten groenten, aard appelen. vleesch en jus en ten tweede dat het eten niet altijd even correct wordt opge diend. In Engeland is de manier van eten en de gastvrijheid totaal anders. Hier begint het diner om 8 a 9 uur en is men ook bij een eenvoudig „etentje" verplicht in avond- kleeding te verschijnen. Op de tafels liggen geen tafellakens, doch verschillende kleine kanten kleedjes: over het algemeen wordt de tafel in Engeland met veel raffinement gedekt. De spijzen zijn echter vaak smakeloos toe bereid, de groenten waterig en de aardappe len glazig. De maaltijden duren meestal kort en na afloop blijven de heeren aan tafel- zitten om onder het genot van een glas port de laatste politieke gebeurtenissen aan een beschouwing te onderwerpen. Bekend zijn vooral de apple-pies (een soort apoel gebak) en de plumpudding. De Engelsche warme lunch, het ontbijt en de „tea" zijn eveneens welbekend. In Duitschland gebruikt men den be langrijksten maaltijd midden op den dag, het eten is daar over 't algemeen zeer zwaar. Te prijzen zijn vooral het uitstekende wild. de goede wijn en de fantasie waarmede men verschillende wijze de aardappelen weet klaar te maken. Het opdienen geschiedt een voudig, doch netjes. De bier met warme worstjes na het thea ter genieten terecht een goede reputatie. Ten slotte moet nog de „kaffee" vermeld worden waarbij allerlei eigen gebakken taarten ter tafel komen. F r a n k r ij k is van oudsher het land van de lekkere keuken, al eten de Franschen zélf meestal zeer eenvoudig. Ieder Fransch restaurant heeft echter zijn „secret de cuisine" (keukengeheim) en elke maaltijd wordt daar met bijzondere zorg bereid. De Franschen hebben meestal slechte tafelma nieren. In de restaurants eet men bijna uit sluitend „a la carte". In de zuidelijke landen Spanje en Italië is men minder gastvrij dan in de noordelijke. De lunch is in Italië de belang rijkste maaltijd. Het vleesch is er vrij slecht, de visch veel beter. De macaroni en spa ghetti worden in groote hoeveelheden ge geten. De groenten zijn in Italië nogal dik wijls droog en de vruchten onrijp. Een voor de meeste West-Europeeërs zeer nare ge woonte is het overvloedige gebruik van knof look. Wijn is er evenals ijs in groote ver scheidenheid te verkrijgen. Spanje is (spreekster sprak over een be zoek vóór de jongste onlusten) een land waar men haast geen restaurants aantreft. Dit komt doordat de Spanjaarden zelden of nooit met hun vrouwen uitgaan. Rijst op al lerlei manieren toebereid is het voornaam ste volksvoedsel. Het eten is er zeer poover en overvloedige maaltijden kent men er bij na niet. In O o's t e n r ij k maakt men kennis met de beroemde Weensche keuken die echter wel wat tegenvalt. Bekend is het „backhuhn" (gebraden kip met een korstje) en de slag room. In Oostenrijk vindt men verder vele koffiehuizen. Hongarije is het land van de paprika. Bijna alle gerechten worden daarmede toe bereid. De spijzen zijn voor onzen smaak meestal te zoet. Bieten beschouwt men daar als bijzonder gezond en men eet ze dan ook in tal van va riaties. Het tafeldekken is verre van verfijnd en 't tafelzilver lijkt meestal op tin, zoo slecht wordt het onderhouden. In Polen wordt de fijnere keuken geheel beheersc'ht door de Russische. Het eten in Finland is eenvoudig maar goed. In Noorwegen, maar vooral in Z w e d e 11 is het veel luxueuzer. Het „Smörrebröd" en de vischgerechten zijn zeer bekend. In het Ooste lijk gedeelte van Noord-Amerika mun ten de gerechten uit door smakeloosheid. Het aroma ontbreekt hier geheel en al. In Z u i d- Amerika is de keuken, voornamelijk onder Spaanschen Italiaamschen invloed veelzïjdiger. De gewoonten bij het „tafelen" zijn veler lei. In Duitschland is het 't bekende „Ma hl- zeit", in andere landen heerschen weer andere gewoonten. Zoo vertelde spreekster dat men elkaar in Denemarken na afloop van den maaltijd zoende, in Zweden zegt men „taok för maten' (bedankt voor den maaltijd). In Holland worden de toasten bij het eten veel te lang gerekt. WAAROM? Opmerkelijk is het dat men in Hol land slechts één warme maaltijd per dag neemt. Het koffiedrinken ge- «hchiedt bij ons als regel zonder warme spijzen. Overigens is Nederland het eenige land waar deze gewoonte be staat. Wat spreekster de Hollamdsche huisvrouwen verder zou willen verwijten is de sobere wijze waarop het eten wordt klaargemaakt en bet gebrek aan fantasie. In Engeland had spreekster geleerd een apart slabord neer te zetten, in Duitschland om meer variatie in de aardappelgerechten te VERWACHT A.S. VRIJDAG HEINZ RüHMANN in de alles overtreffende LACH-SCHLAGER „MODEL-ECHTGENOOT" waarvan de „T e 1 e g r a a f" o.a. schrijft ik herinner me niet ooit zoo gelachen te hebben. „Handelsblad":het zou me niet verwonderen als de bezoekers thuis komen met stijve kaken en een verrekten lachspier 1 Daarbij op ons tooneel „SZILAGGYI'S 20 ZIGEUNERKNAPEN", (Adv. Ingez. Med.) brengen en iii Frankrijk om de spijzen wat aardiger te garneeren. Tenslotte gaf mevrouw van AmmersKüiler nog eenige raadgevingen waarmede men reke ning dient te houden bij het ontvangen van bui ten landsche gasten. Over het algemeen zijn deze niet erg gesteld op kip (dat krijgen ze thuis ook wel) en ook niet op versche haring. Een gewoon sappig stuk rundvleesch met versche groenten of hutspot zal zeer zeker in den smaak vallen. Het Hollandsche voedsel maakt tamelijk dik, maar en dat Ls karakteristiek, het is degelijk. De presidente mevr. J. L. VisserBrutel de la Rivière bedankte de spreekster voor haar interessante causerie en sloot vervolgens de bijeenkomst. Geneeskundige en Gezondheids dienst. Algemeene gezondheidstoestand in 1Ö36 vrijwel gelijk aan die van voorgaande jaren. Aan het verslag omtrent den Gem. Genees kundigen- en Gezondheidsdienst te Haarlem over 1936 ontleenen wij het volgende. De algemeene gezondheidstoestand bleef vrijwel gelijk aan die van voorgaande jaren, hoewel enkele kleine verschuivingen hebben plaats gehad. Zoo steeg het geboortecijfer van 16.65 tot 16.77 per ïOOO inwoners, het sterfte cijfer steeg van 8.37 tot 8.79 en het overschot (geboorte boven sterfte) daalde van 8.25 tot 7.99. Het aantal verplicht aangegeven gevallen van besmettelijke ziekten liep terug van 170 in 193*5 tot 138 in 1936. Van de 110 aangegeven gevallen van rood vonk zijn 87 gevallen thuis verpleegd en 23 opgenomen in het ziekenhuis. De 6 patiënten, die in 1936 diphterie hebben gehad, waren niet geïmmuniseerd. In 1936 zijn 2394 kinderen volledig geïmmu niseerd, 98 kinderen hebben twee maal een in spuiting gehad en 155 kinderen één maal. Van de gelegenheid tot kostelooze vaccina tie tegen pokken werd door (65) 19 personen gebruik gemaakt. Geheel of gedeeltelijk voor rekening van de gemeente werden in de ziekenhuizen opgeno men: 5173 patiënten (v. j. 4383). Er kwamen 85 (68) aanvragen in om de be valling in een ziekenhuis af te wachten, Het overzicht van ontvangsten en uitgaven, betreffende verplegingen in de ziekenhuizen, sanatoria, inrichtingen enz. vermeldt aan uit gaven f 620,107.02 en aan ontvangsten f265.341.67. Bovendien werd door de gemeente uit de premies der verzekering tegen de kos ten der bijdrage bij eventueele ziekenhuisver- pleging nog een bedrag van f 3069.40 betaald aan de vereenigingen voor uitzending van zwakke kinderen naar buiten. Het totaal aantal volwassenen dat recht had op gratis geneeskundige hulp, bedroeg 3640 met 3261 kinderen. (Totaal aantal personen dus 6901). Tandheelkundige hulp werd verleend aan 1021 (980) patiënten in 2255 (2095 consulten. Gecontroleerd werden 5621 (3746) aanvragen voor versterkende middelen. Er werden 1204 stempellverklaringen afgegeven. De stadsapotheek leverde ten behoeve van de stadspatienten 41728 (41790) recepten. In gemeentedienst waren in 193'6: 2053 (2063) personen. Het aantal ziektemeldingen bedroeg 1653 (1685), het aantal ziektedagen 22451 (24870). Het aantal vervoeren bedroeg in 1'936 van en naar de ziekenhuizen 2518 (1884) waarvan in Haarlem 2473 (1845) en naai' andere ge meenten 45 (39). De centrale post voor eerste hulp bij onge lukken werd in 1936: 977 (998) maal opgebeld. De ongevallendienst verleende 1741 (1900) maal hulp. Het aantal onder controle staande leerlin gen (geneeskundig schooltoezicht bedroeg in 1936: 18084. Het aantal bezette plaatsen in het Tehuis voor Ouden van Dagen daalde aan het eind van het jaar tot 66. (Op 1 Januari 1936 was het 76). In 1936 werden in het Haarlemsche Kinder tehuis totaal 138 kinderen verpleegd. HET NOORDER SPORTPARK. I-Iet aan F. G. L. Botti in eigendom toebe- hoorend perceel grond met opstallen, aan het Schotervoetpad no. 1, ligt midden in het reeds gedeeltelijk aangelegd Noorder Sportpark. Na langdurige onderhandelingen heeft deze eigenaar zich bereid verklaard zijn perceel in ruil af te staan tegen een aan de gemeente in eigendom toebehoorend gedeelte grond aan de Ambachtstraat, ter grootte van pl.m. 183 M2„ met bijbetaling door de gemeente van een be drag van f 5500.—, onder voorwaarde, dat hij nadat de akte van ruiling zal zijn verleden nog gedurende 6 maanden (vermoedelijke bouwtijd van zijn nieuwe woning) gratis zijn tegenwoordige woning zal mogen blijven be wonen. Aangezien het in den aanhef genoemd per ceel zeer geschikt is te gebruiken als tuin manswoning voor den dienst van den Hout. de plantsoenen en de begraafplaatsen, en mits- die in de naaste toekomst van belang kan zijn voor een goede bewaking van dc plant soenen daar ter plaatse, komt de hiervoor- omschreven transactie B. en W. aannemelijk: voor.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1937 | | pagina 9