EEN KIND Gereed voor de straatcollecte te Amsterdam ten bate van het door Z. Exc. minister mr. Romme gepropageerde kleeding-, schoeisel- en dekkingfonds. Een kijkje op het collecte bureau aan het Westeinde in de hoofdstad Met de aankomst van de «Reiger» op Schiphol ëindigde Donderdagavond de 500ste retourvlucht uit Ned. Indiê. De heer A. Ples- man, directeur der K.L.M. was ter begroeting aanwezig en hield een korte toespraak. Geheel links ir. M H. Damme, rechts com mandant Hulsebos De vier jongste leden der bemanning van den Katwijkschen logger K.W. 57, die ten Zuiden van Egmond aan Zee strandde. V.l.r.n.Johan Geut, Maarten Ruwaard, Jacob en Maarten v. d. Bent, nadat ze door de Egmondsche redding boot aan wal waren gebracht Bij de pakketpost in het Centraal Station te Amsterdam heerscht groote drukte in verband met het St. Nicolaasfeest. Een overstelpend aantal pakjes wordt hier geëxpedieerd De captains der beide elftallen bijeen voor de toss bij den aanvang van den voetbalwedstrijd Engeland - Tsjecho Slowakije De Engelsche Prinsesjes Elizabeth en Margeret Rose verlaten de «Bath Club» te Londen, waar zij deze week een bezoek brachten, om er te zwemmen, van welke sport beide vorstenkinderen qroote liefhebsters zijn Minutieus werk bij de ver vaardiging van speelgoed voor de komende feest dagen Het wegen der ruiters die deelnamen aan de bekende cross country van Bingerden welke Donderdag bij het Rhedensche Veer werd gehouden, ge schiedde onder toezicht van kapt. W. A. van den Wall Bake FEUILLETON ROMAN VAN NORBERT GARAI. Nadruk verboden. 9) „Kinderen, beginnen jullie alsjeblieft weer niet te vechten!" lacht Nicolle. Geamuseerd kijkt ze naar Maud, die zich met beide handjes aan Kitty's rok vasthoud. „Wel, Kitty, hoe is het met je aspiraties als moeder? Nog niet genezen?" Kitty heeft een belangrijk nieuwtje. Zij heeft een brief ontvangen van den vader van de kleine Maud. Hij verzoekt haar het kind eeni- gen tijd bij zich te willen houden. „Daar heb je het al!" lacht Danny. „Ik heb jullie toch direct gezegd, dat je dan kind niet meer kwijt raakt". Kitty laat zich niet ontnemen, inwendig genietend van haar succes, de eene sensatie na de andere te serveeren. „Maud's vader heeft een cheque gestuurd ter bestrijding van de voorloopige onkosten, aan de verpleging verbonden. Ik was vanmid dag al op de bank. Op zijn laatst overmorgen kunnen we het geld afhalen „Een chèquevragen Nicolle en Danny als uit een mond. „Ja, 25 pond En om haar bewering ka-acht bij te zetten, toont zij de kwitantie voor de, bij de bank gedeponeerde chèque. Met den noodigen eer bied wordt de kwitantie bekeken Daarop staat zwart op wit te lezen, dat miss Kitty Devine een chèque. ten bedrage van 25 pond ter ver zilvering heeft achtergelaten. Danny is geen materialist, maar desondanks bekijkt'hij Maud thans met geheel andere oogen. Het was immers uitgesloten, dat zij, terwijl zij zoo slecht bij kas zijnij, ook nog den last van een kind op zich zouden kunnen nemen. Maar nu staat de zaak anders. Wat zul len zij daarbuiten noodig hebben om te leven? Met 25 ,pond kunnen de beide meisjes den geheelen zomer rondkomen. Een reuze bof is het, anders niet! De meisjes kunnen nu haar vacantie onbezorgd buiten doorbrengen! En Danny maakt een diepe 'buiging voor de kleine Maud. „Geachte mejuffrouw, u ibent een goede partij. 25 pond om mee te beginnen! Alle respect voor uw papa!" Hij tilt Maud van den grond, draait met haar in een kring rond, zet haar daarna op zijn schouder en galoppeert met haar over het trottoir: „Hopla, hopla paardje, vijf en twintig pond Nicolle laat zich met een zucht op de bank vallen. Na zoo'n opwindenden dag ook nog deze schrik dat is te veel". „Weet je wat, Nicolle", zegt Kitty gedeci deerd, „jij gaat morgen niet meer naar kan toor! Met 25 pond kunnen wij als we zuinig zijn, drie maanden rond komen! En tegen dien tijd zullen we wel weer wat anders vinden". Besluiteloos kijkt Nicolle haar vriendin aan maar slechts voor een oogenblik. Dan springt zij overeind en trekt juichend haar muts van het hoofd. „Hoera! Niet meer naar kantoor. Zalig! Onder ons gezegd, Kitty, ze zouden mij er, zonder dat, toch niet hebben willen houden. De schrijfmachine is onder mijn vingers wild geworden. De letters zijn er vandoor gegaan, zij hebben zich op en in elkaar gestort, Het was een verschikkelijk abacadabra De man naast hen op de bank leest onbe wogen zijn krant. Af en toe fronst hij wel eens het voorhoofd, alsof deze levenslustige jonge menschen hem bij zijn lectuur storen, maar voor het overige schijnt hij geen aan aandacht aan hen te schenken. Slechts een oogenblik kijkt hij geïnteres seerd van zijn krant op. alt hij Kitty, die met haar vriendin van de bank opstaat, hoort zeggen: „Ja en dan nog wat. Bijna had ik vergeten het je te vertellen. Mr. Gordon, zoo heet die goedgeefsche vader van Maud, schrijft ook nog, dat wij vanavond bezoek kunnen verwachten van een rechercheur, die ons een ander zal verklaren. Eigenaardig, wat? Of dat misschien verband houdt met den moord?" De man kijkt het tweetal langen tijd na. Zijn gelaat vertoont plotseling een ver moeiden, radeloozenn, bijna wanhopigen trek. Met een mechanische handbeweging tast hij in zijn achterzak. Als een talisman omklemmen zijn beenige vingers den kolf vair een browning. Zij gaan met hun vieren door het stille bosch. De maan staat als een groote, koperkleurige schijf hoog aan den hemel en werpt een mat licht door de kruinen der boomen. Het ruikt hier naar paddestoelen en voch tig mos. De schemering hult de boomen in een grijij zen nevel, waartegen, zooals bij een Röntgen foto, de stammen en takken donker afsteken. De drie jonge menschen zetten er stevig de pas in. Maud zit op Danny's schouders. Teneinde het kind, dat reeds slaperig begint te worden, wakker te houden, zingen ze drie stemmig een kinderliedje in marschtempo „Er was eres een negertje Kitty bereikt met haar stem een eerbied' waardige hoogte, terwijl Nicolle's alt daaren tegen elke riskante klimpartij vermijdt. Dan ny daalt met zijn bariton af tot een peillooze diepte. De uitgelaten stemming, waarin het drietal plotseling verkeert, is werkelijk opvallend. Zij hebben nieuwen levensmoed gekregen Het gaat hun als de reus in het sprookje, die weer nieuwe kracht kreeg, zoodra hij de aarde betrad. Ja. hier buiten, dat is hun aarde! Hier vallen alle zorgen van hen weg. Zij behoeven zich het hoofd niet te, pijnigen met de crisis, de werkloosheid en alle andere pro blemen van een uit haar evenwicht geraakte maatschappij. En het gemoed vindt nieuwe troost hij de gedachte, dat Roosevelt en hoe al die anderen nog meer mogen heeten, die met hun x-edevoermgen het geduld van de mensch- heid op zoo'n zwaren proef plegen te stellen, eens vergeten zullen zijn, tot schimmen ver gaan. Maar de maan zal met zijn zilveren glans blijven schijnen, zooals nu, de wind zal de droomende rivier met zijn adem blijven be roeren en de boomen zullen eeuwig in het grijze waas van den schemer gehuld zijn En jonge menschen zullen altijd zingend, welgemoed en zorgeloos door het bosch trek kenzooals nu! „Vijfduizend pond, dames Danny's bereidwilligheid om zijn weekend huisje aan de beide studenten af te staan, brengt mee, dat hij zich zelf een slaapplaats in het bootenhuis bereidt. Het feit, dat hij, hoe wel tot aan den kin in een slaapzak stekend ook zijn gezicht nog met een soort muskieten gaas moet bedekken om tegen de venijnige aanvallen van alle mogelijke insecteen gevrij waard te zijn, doet aan zijn gezonde slaap geen afbreuk. Dei-halve worden thaixs matrassen, kussens en wat hij meer voor zijn legerstede noodig mocht hebben, naar het bootenhuis gedragen en bij het schijnsel van een zaklantaarn wordt een en ander voor den nacht gereed gemaakt. De kleine Maud krijgt een slaapplaats in een ligstoel naast Kitty's bed en daarmede is dan het logies-vraagstuk tot aller tevreden heid opgelost. Danny, Nicolle en Kitty zitten op de kleine, overdekte veranda bij een petroleumlamp. Langzamerhand heeft zich van de di'ie jonge menschen een nex-veusiteit meester gemaakt, die hun goede stemming dreigt te zullen ver dringen. De brief is daarvan de oorzaak. Mr. Gordon heeft daarin immers voor dezen avond het bezoek van een rechercheur aangekondigd. Merkwaardig, waarom komt die man niet overdag? Een bezoek zóó laat op den avond toch op zijn minst zeer ongewoon. En overi gens, wie zal zeggen wanneer die man komt! Moeten zij misschien den geheelen nacht hier blijven zitten en wachten? Zij praten, wachten en ergeren zich Zij leggen een zeldzame onverschilligheid aan den dag tegenover den maan, die met zijn zilver licht in den waterspiegel van de Theems toovert. Zij hooren niet den roep van den nachtuil, die klagend door het vei-laten bosch klinkt en de, met korte tusschenpoozen val- lendes terren doen vanavond geen enkele ge heime wensch bij hen opkomen. In deze, op zichzelf reeds zeer geprikkelde stemming komt Danny plotseling met een mededeelingen, welke voor Kitty's slechte bui een welkome gelegenheid voor een davex-ende explosie biedt. „Overmorgen breng ik Poulsen mee. Hij is toch in alle opzichten een nette vent. Je zult zien, dat die het nog eens ver brengt. En als ik jou was, Kitty, zou ik eens wat aardiger tegen dien jonge zijn". Dit is een onderwex-p, waarover reeds meer malen op vrij heftige wijze van gedachten is gewisseld. Eerzijds kan van Fred Poulsen, een collega van Danny, slechts gezegd worden, dat hij een geschikte jongen is, anderzijds echter. Hij is klein! Slechts een paar centimeter gi-ooter dan Kitty. En dat maakt hem in haar oogen onuitstaanbaar. Reeds meer dan eens heeft zij er met den noodigen nadruk op ge wezen, dat zij er niet aan denkt een liliputter- gezin te stichten. 'gd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1937 | | pagina 9