OM EEN KIND
De autoriteiten tijdens den rondgang over de eerste-Avicorni-tentoonstelling Prinses Hermine, gemalin van den Duitschen ex-keizer tijdens een wandeling in Doorn Amsterdam in de sneeuw. De grachten boden met haar
van pluimvee en konijnen, welke Vrijdag in de Apollo-hal te Amsterdam jn gezejschap van ex-kroonprins Wilhelm typische gevels en hooge boogbruggen een bijzondere
door minister mr. M. P. L. Steenberghe geopend werd bekoring
FEUILLETON
ROMAN VAN NORBERT GARA1.
Nadruk verboden.
16)
Gordon zit als een spin in zijn web en
luistert. De groote strijd is ontbrand. Hij blijft
er vrij van. Zijn linker oog heeft door den
sneeuwbal met den verborgen steen dusdanig
aan lichtsterkte ingeboet, dat hij voor den
militairen dienst ongeschikt wordt verklaard.
Hij weet den tijd te benutten. Goede arbeids
krachten worden zeldzaam en voor een man
als hij is er veel geld te verdienen. Hij weet
zich zelfstandig te maken door zijn chef uit
de firma te verdringen. De wereld heeft wa
pens noodig. Dag en nacht wordt er gewerkt
aan den loopenden band
Hij verneemt, dat dezeen gene zwaar ge
wond is, gedood of vermist Hem, den men-
schenhater, is het, alsof de wrekende gerech
tigheid nu zijn vijanden neerslaat. Hij staat
bij zijn machines als triumfator. De steen
worp, die hem tegen den grond sloeg heeft
hem omhoog gedragen. Hij wordt nu overal
beleefd gegroet en met respect behandeld; hij
Is een man van beteekenis geworden.
Doch eerst de na-oorlogsche jaren met hun
ongekenden opbloei verschaffen zijn specula
tief genie de juist atmosfeer. Door en over
alles heen baant hij zich zijn weg. Spoedig
troont hij noog boven allen en dan gelijkt hij
een onweerstaanbaar natuurverschijnsel dat
tyranniek met het lot der menschen om
springt.
Precies om acht uur 's morgens begint
Danny zijn werk in de fabriek. Hij begeeft zich
naar het secretariaat van den directeur-gene
raal en laat zich aandienen.
Gordon heeft echter den geheelen ochtend
belangrijke conferenties, waarbij hij niet mag
worden gestoord en Danny moet dien dag nog
twee maal om een onderhoud verzoeken, vóór
hij eindelijk 's middags om drie uur wordt
toegelaten.
In stramme, bijna militaire houding hij dan
tegenover den, door allen zoo gevreesden,
hoogsten chef.
Gordon kijkt even vluchtig van zijn werk
op.
„U wilt me voor een particuliere aange
legenheid spreken? Wat wenscht u?"
„Mr. GordonDanny tracht zich zoo
goed mogelijk te beheerschen, „mr. Gordon,
in een weekend-huisje aan de Theems, waar
van ik den eigenaar ben, zijn twee meisjes
studenten ingekwartierd, waarvan een mijn
verloofde is. De namen van die beide meisjes
zijn u bekend. Het betreft hier het tweetal, bij
wie uw dochtertje, Maud, zich op het oogen
blik bevindt
Hij zwijgt plotseling, want Gordon is van
zijn stoel opgesprongen, treedt op hem toe en
kijkt hem zoo doordringend aan, dat hij to
taal uit het veld is geslagen.
„Waarom vertelt u mij dat?"
„Omdatstottert Danny verward, „om
dat, welde zaak is deze
Hij heeft het gevoel, dat hij den verkeerden
weg heeft ingeslagen. Gordon staat daar tegen
over hem als iemand, die op zijn hoede is. Zijn
breede rug is eenigszins gebogen; loerend
kijkt hij Danny van onder zijn borstelige wenk
brauwen aan.
„Ik dacht, mr. Gordonik ben bang. dat
een en ander niet geheel van gevaar ontbloot
Is. Van de rivier af is het nameliik a lee) ge
makkelijk. Ik ben goed van den toestand
ter plaatsf- op de hoogte moei u weten
het ware misschien gewenscht dat ik van
mijn kant il het mogelijke deed jm de kleine
Maud te beschermen en daaron. mr.
Gordon, dacht ikals ik nu eens verlof
had, dan zou ik...." 1
„Aha! Je meent dus snel even de gelegen
heid te baat te moefcen nemen, nietwaar jong-
mensch? Bah, jullie zijn toch allemaal het
zelfde. Ais ze wat ruiken, dan komen ze er op
af als de raven!"
Zijn stem slaat over van woede en klinkt
thans bijna krijsehend.
„Nee, brave vriend, dan heb je je deerlijk
in mij vergist. Ik ben niet bang! Voor nie
mand. Versta je dat goed? Voor niemand! En
het is uitstekend, dat je mij er op attent
maakt, dat mijn kind daar niet volkomen vei
lig is. En wat jouzelf betreft, vriendvriend
WardJ Ik ben van meening, dat je beter
deed je met je werk te bemoeien en niet met
dingen, die je niet aangaan!"
Danny voelt den grond onder zijn voeten
wegzinken. Is hij daar even in een impasse
geraakt! Wat moet hij nu doen? Tenslotte
zijn er maar twee mogelijkheden: óf hij ver
dwijnt met den meesten spoed na een kort
excuus te hebben gestameld in dat geval
kan hij er op rekenen, dat hij het bij Gordon
voor altijd verbruid heeft! óf hij tracht
door kalm en gedecideerd op te treden in Gor
don de overtuiging te wekken, dat hij geen
vrees kent, zelfs niet voor den baas.
„Ik geloof niet", zegt hij, al zijn moed bij-
eeneenrapend, „dat het juist zou zijn als u
het kind weer bij u nam, mr. Gordon. In dat
geval toch zou niet alleen het leven van de
kleine Maud, maar ook het uwe in gevaar
zijn".
Dat slaat in. Gordon krimpt ineen. Een
oogenblik glijdt er iets als schrik over zijn
gelaat. Dan wendt hij zich echter snel af en
gaat naar zijn schrijfbureau, waar hij be
dachtzaam in zijn stoel plaats neemt.
En Danny voelt plotseling een heerlijk kal
meerend zelfvertrouwen in zich ontwakei Nu
/asthourien. denki hij. Praten, praten. De oaas
Ls bang Zonder verlol en zonder salarisver-
hooging krijgt hij mij niet weg.
En plotseling is hij de onbevangenheid in
persoon.
„Ik kan u wel zeggen, mr. Gordon, dat u zich
op die beide meisjes volkomen kunt verlaten.
Zoover ik heb kunnen constateeren., is Maud
daar al heelemaal ingeburgerd. Zij is vol
komen gezond en uiterst opgewekt. Haast niet
meer te herkennen. Misschien kunt u eens een
oogenblikje van uw kostbaren tijd afnemen om
u zelf op de hoogte te stellen, 't Is buitenge
woon mooi daar buiten aan de Theems. U zult
er geen spijt van hebben!"
Gordon staart met een leegen, nietszeggen-
den blik voor zich uit; hij schijnt niet goed
te weten, wat hij hierop moet antwoorden.
Op dat oogenblik ratelt de telefoon. Gordon
neemt de hoorn vair de haak.
„Ja? Met Gordon.... Aha, inspecteur..,.
Wat zegt u? Dood gevonden? Ach kom
De vermoedelijke moordenaar?Natuurlijk,
dat stelt me volkomen gerust, volkomen
Pardon?.Het kind.Ja, dat kan ik op
het oogeniblik bezwaarlijk beoordeelen. Blijft u
op 't bureau.Goed, dan zal ik u over een
paar minuten opbellen. In ieder geval dank
ik u voorloopig, inspecteur!"
Hij legt den hoorn neer. Plotseling schijnt
hij geheel veranderd.
,,'t Is allemaal buitengewoon interessant,
wat je me daar vertelt, jong mensch", zegt hij
met een schamper lachje, „maar intusschen
blijken je onthullingen reeds door bepaalde
gebeurtenissen achterhaald te zijn".
Hij is nu weer een al aandacht voor de,
op zijn schrijftafel liggende stukken.
,.'t Spijt me, mijn tijd is beperkt. Je verzoek
om verlof zal ik met je afdeelingschef be
spreken".
Den verbluften Danny blijft niets anders
over dan zich schielijk terug te trekken.
Met een blik. waarin niets dan haat ligt op
gesloten, kijkt Gordon hem na en als de deur
achter hem in het slot is gevallen neemt hij
de hoorn van de huistelefoon.
..Mr. Reeves.. Hallo Reeves. In de lijst
van de employé's -Tie vooj mtslag in aanmer
king komen moei onmid llijk een verande
ring worden aangebracht. Constructiebureau
Poulsen blijft. Ward wordt ontslagen. En dan
nog watkomt u direct even hier. Ik heb
een zeer belangrijke mededeeling!"
Reeds sinds vele jaren is Reeves, de chef
van de afdeeling „Personeel" der Estna-
fabrieken, Gordon's vertrouweling.
Een eerste „Streber", hard en meedoogen-
loos' is hij, evenals zijn chef. Zijn beperkte
capaciteit weet hij te verbergen achter een
buitengewonen ijver. Gedurende den langen
tijd, waarin hij met Gordon samenwerkt, is
hij diens tweede ik geworden, zoozeer heeft
hij- zich diens gedachtengang en principes
eigen weten te maken.
Een oogenblik later staat Reeves,devoot als
een lakei, tegenover Gordon. Hij wacht ge
duldig tot deze begint te spreken.
„De man, die het kind bij die twee studenten
bracht, is gevonden. Dood. De politie heeft
voortreffelijk gewerkt. Zij heeft dien kerel in
het nauw gedreven, dat hij uit zijn schuil
plaats niet meer te voorschijn durfde komen".
Over zijn gelaat glijdt een trek van boos
aardig leedvermaak; de scherpe plooien om
zijn mond worden nog dieper.
„Dat was te verwachten", knikte Reeves.
„De strijd was ongelijk. Een tegen zoovelen".
„En het zal Coverley niet anders vergaan",
vliegt Gordon op. „Maar hij is slim. Die laat
zich niet zien. We zullen hem de duimschroe
ven moeten aanzetten
Zij hebben beiden het geraffineerd ontwor
pen plan, dat de 75.0000 pond, die nu nog als
uiterst dubieuze vordering op Coverley in de
boeken staan aangeteekend, moet inbrengen,
zóó vaak doordacht en besproken, dat alle te
nemen maatregelen, volkomen voor de hand
liggen.
„Met dien afgezant van Coverley zijn we
dus klaar. Nu zullen we Coverley zelf uit zijn
schuilplaats moefcen zien te lokken. Zoolang
het kind bij die meisjes is, zullen we hem
echter niet te zien krijgen. Waarschijnlijk zal
hij wei door den een of ander van den stand
van zaken op de hoogte worden gehouden, zoo
goed gewerkt. Zij heeft dien kerel zoo in
bewaakt wordt
(Wordt vervolgd).
Speciaal hetOosten
des lands isvaneen
dikke sneeuwvacht
voorzien en vele
plekjes kr ijgen door
hun witte kleed
extra schoonheid
Voor de eenden in het park is sneeuw en ijs geen pretje.
Des te dankbaarder zijn zij voor een toegeworpen brood
korst
Op Huize Doorn wordt een tamiliebespreking gehouden, waartoe verschillende leden der familie van den Duitschen ex keizer
zijn overgekomen. Prinses Hermine verlaat met ex-kroonprins Wilhelm Huize Doorn
Mr. E. J. Thomassen a Tuessink van
der Hoop van Slochteren, burgemeester
van Slochteren, groot kenner der ge
schiedenis van ons vorstenhuis, die den
leiddraad samenstelt van de te ver
vaardigen Oranje-film
