Jeugdconcerf met de
H. O. V.
Nederlander dirigeert
te Parijs.
DONDERDAG 16 DECEMBER l'-937
HAARLEM'S DAGEEAD'
9
MUZIEK
Moussorgsky. César Franck.
Wanneer de „Vereeniging voor muzikale
ontwikkeling der schooljeugd" aan haar con
certen niet een dag te voren de bespreking
der uit te voeren werken deed voorafgaan,
dan zouden vele der jonge luisteraars een in
druk van de combinatie MoussorgskyFranck
krijgen, die verwarring stichtte. Ongetwijfeld
zal bij die bespreking zijn uiteengezet, dat de
werken voor orkest van den meest origineelen
Rus niet de erfenis waren zooals hij die na-,
liet, maar dat Rimsky Korssakow de taak van
exécuteur testamentair op zich nam en Mous-
sorgsky's werk stak in een kleed, dat voor
Westerschen smaak aangenamer was dan dat
Moussorgsky zelf had neergeschreven. De
knappe instrumentalist Rimsky vermocht geen
genoegen te nemen met wat Moussorgsky's
rudimentaire kennis der instrumentatie aan
het papier toevertrouwde. Maar veel van haar
elementaire originaliteit is op deze wijze ont
nomen aan Moussorgsky's muziek. Hij was
zich heel goed bewust dat een symphonie
schrijven niets voor hem was. De thans uit
gevoerde Fantasie voor orkest „Een nacht op
den Blocksberg" is, naast een paar miniatu
ren, het eenige wat Moussorgsky schreef voor
orkest. Een indruk van hem als componist
heeft de jeugd door deze uitvoering niet kun
nen krijgen. Zijn liederen, zijn opera's hier
heeft hij de Russische volksziel gegeven, zoo
als Dostojewsky 't deed in de litteratuur. In
elk geval, de belangstelling voor Modeste
Moussorgsky is gewekt, en al hoort men zijn
opera's hier niet veel (van de Wagnervereeni-
ging hoorde ik lang geleden „Boris Godoenof")
de liederen worden nog al eens uitgevoerd.
Ook in Cesar Franck moet men niet alleen
den modernen, bewonderenswaardig knap
pen musicus zien. Franck is als Moussorgsky
de dichter, de zanger. In zijn muziek zijn de
menschelijke hartstocht zoo goed als de'
charme van dichterschap en de sterkte van
muzikaliteit te vinden. Maar in die muziek
voelen wij boven alles den boven-intellec-
tueelen indealist, den maitre angélique. En
dit heeft Frits Schuurman zoo buitengewoon
gelukkig naar voren gebracht. Het heeriijke
middendeel klonk als een évocatie. Hier
hoorden wij Franck, den wonderbaren impro
visator aan het orgel. Maar wat wij even
eens hoorden, was de muziek die niet in de
noten staat, en die ons al wat Franck schreef,
bij een eerste aanhooren dadelijk als van zijn
geest afkomstig doet herkennen. De musici
van het orkest beleefden deze muziek ook als
een festijn voor hart en oor: zij waren de
overtuigde en volgzame dienaren der muziek
en namen gaarne de opvatting van hun lei
der aan. Heel even dreigde, in 't middendeel,
een conflict, toen de alt-hoboïst een maat
oversloeg. Schuurman beheerschte dadelijk
de situatie, zoodat men op het podium niets
zag gebeuren, dat bevreemding wekte. De
warmte van dit musiceeren, ook in de andere
deelen der symphonie, zal niemand zijn ont
gaan, en de jeugd toonde zich, behalve een
aandachtig, ook een dankbaar publiek, door
staande het orkest en zijn leider spontaan te
huldigen.
G. J. KALT.
ORGELCONCERT
IN DE RELIGIEUZE KRING TE
AERDENHOUT.
den orgelspeler, waardoor oneffenheden in
de technische uitvoering en in het samenspel
ontstonden.
De voorziter van den Relig. Kring, Dr. J. D.
Bierens de Haan, sprak aan het begin van
den avond een korte openingsrede uit, waar
in hij de organische wederwaardigheden
van den Rel. Kring memoreerde en de mede
werkers bij voorbaat dankte.
K. DE JONG.
Nico van der Linden voert drie
nieuwe werken uit
Onze Parijsche correspondent schrijft ons:
De leiding van het laatste Zondagmiddag
concert, gegeven door het Orchestre Sympho-
nique de Paris, berustte deze week in handen
van den dirigent van de Nieuwe Amsterdam-
sche Orkestvereeniging Nico van der Linden.
Onze landgenoot had het zich verre van ge
makkelijk gemaakt door drie geheel nieuwe
werken op zijn programma in te schrijven, die
het orkest nog nimmer onder oogen had ge
had. Men kan deze daad gerust beschouwen
als een „tour de force", daar het eens zoo be
roemde orkest zeer van haar kwaliteiten ver
loren heeft sinds het voortdurend onder gast-
dirigenten werkt. Voor den buitenlander is er
bovendien de moeilijkheid van zich geheel
verstaanbaar te maken, terwijl de Fransche
orkestleden, vrijgevochten en spotziek van
aard, maar al te graag de instructies van zoo'n
vreemden „chef d'orchestre" niet willen be
grijpen.
Dat van der Linden slag heeft met zijn men
sehen om te gaan hebben wij tijdens de repe
tities kunnen vaststellen, waar voorbeeldige
rust heerschte.
Groot was de belangstelling voor dit con
cert, daar de Salie Pleyel zeker voor twee derde
gevuld was. Ook de Nederlandsche kolonie
had zich niet onbetuigd gelaten, wat niet
steeds het geval is, daar Nederlanders in den
vreemde dikwijls bitter weinig belangstelling
toonen voor het optreden van landgenooten.
Waar er ditmaal zooveel interesse was, was
dit zeer zeker voor een groot deel toe te schrij -
ven aan een comité van aanbeveling, gevormd
door vooraanstaande leden der Nederlandsche
kolonie te Parijs en enkele landgenooten uit
het vaderland en aan het „Secrétariat Artis-
tique franco-hollandais" (stichtster mevr.
Sluyzer), die door een circulaire de Nederlan
ders had aangespoord dit concert bij te wonen.
Zooals wij reeds zeidén, bevatte het pro
gramma een drietal nieuwe werken, nl. de
eerste symphonie van Miakowsky, Sinfonietta
vair Wagenaar en de Rhapsodie Flamande van
Roussel. Miakowski, een der vooraanstaande
componistenvan de U. R. S. S., is buiten de
grenzen van zijn land weinig bekend. Dit is in
zekeren zin wederkeerig, daar ook Miakowsky
ten minste naar zijn muziek te oordeelen, ab
soluut geen contact met het buitenland schijnt
te hebben.
Wagenaar's „Sinfonietta" verwierf terecht
groot succes. De Hollandsehe muziek is echter
in den vreemde nog geheel onbekend en Wage
naar, bescheiden van aard, zal er zeker de
man niet. naar zijn om de uitvoering van zijn
muziek te pousseeren. De „Rhapsodie Fla
mande", een der minder gelukkige werken van
den Franschen meester, werd korten tijd ge
leden door Nico van der Linden in HoEand ge
ïntroduceerd. Voor ons heeft dit werk, on
danks zijn eenlgszins gebrekkigen vorm. toch
'eenige interesse, omdat er een drietal Neder
landsche volksliederen in verwerkt zijn. Ten
slotte mogen we niet vergeten melding te ma
ken van het optreden van den Hollandschen
violist Anclries Roodenburg, die- het concerto
van Mozart meesterlijk ten gehoore bracht.
J. W. KOLKMAN.
(Nadruk verboden)
Voor den inhoud dezer rubriek stelt
Redactie zich niet verantwoordelijk
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatstwordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Na sedert zijn oprichting jaren lang eerst
zich met een harmonium beholpen, vervol
gens met een kamerorgel, dat op kritieke
momenten met dienstweigering dreigde, ge
sukkeld te hebben, bezit de Religieuze Kring
te Aerdenhout thans eindelijk in zijn ge
bouw een echt orgel, dat door de bekende
Zaansehe fabriek der heeren Flentrop, die
ook het eenige weken geleden ingewijde or
gel van den Heemsteedschen Protestanten
bond bouwde, gemaakt is. Het instrument
heeft één manuaal en pedaal en bezit de vol
gende registers: 8 v. holpijp, viool en ce
lesta; 4 v. prestant; 2 2/3 v. nazard; een
drievoudige mixtuur en een 16 v. subbas. Het
is dus aanmerkelijk kleiner dan het Heem-
steedsche, dat o.a. twee manualen heeft.
Maar het Aerdenhoutsche gebouw is ook veel
kleiner dan dat te Heemstede en voor dat
gebouw is het orgel ruimschoots groot en
krachtig genoeg.
Het was nu op het concert van Woensdag
avond niet voor het eerst, dat het orgel in
't openbaar zijn stem deed hooren, want het
is op een paar voorafgegane Zondagen bij de
godsdienstoefeningen gebruikt. Het was wel
voor het eerst, dat het als concertinstrument
aangewend werd. Zoowel in de orgelsoli als
in de begeleidingen hebben dispositie en
toonkwaliteit aangename indrukken ge
maakt. Er is genoeg verscheidenheid van
klank mee te bereiken om de noodige af
wisseling te geven en het toonvolume was
in sommige begeleiding zelfs relatief te groot.
Als uitvoerenden op dezen avond zouden
volgens het oorspronkehjke plan optreden de
heer N. J. de Winter (orgel), mej. Regina
Tuininga (zang) en de heer Johan de Nobel
(cello). Echter was de zangeres door ziekte
verhinderd; in haar plaats werkte haar
nicht, mej. Regina Gieseke, altzangeres te
Arnhem mede.
De heer De Winter, die ook bij de gods
dienstoefeningen van den Relig. Kr. het or
gel bespeelt, is geen organist van beroep. Ik
kan me begrijpen dat zijn belangelooze mu
zikale steun steeds zeer gewaardeerd wordt,
want hij heeft ons in de Passacaglia van
Buxtebuwe en een Praeludium en Fuga van
Bach getoond een vaardigheid in het orgel
spel te bezitten, die voor een amateur zeker
groot mag heeten. De Berceuse van Vierne
registreerde hij doeltreffend. Technisch
slaagde zijn slotnummer, de vrij onbelang
rijke, Franck's Choral III zwak imiteerende
„Fantasie in toccata-stijl" van Cor Kee niet
zoo goed,
De stem der zangeres, meer een mezzo
sopraan dan een alt, klonk zeer krachtig. De
adembeheersching scheen nog onvolkomen:
schier alle lange tonen zonken weg en wer
den van elkaar gescheiden. Strengere be
handeling van metrum en rythme moge haar
aanbevolen worden: in een der nummers
Kerstnacht werd door het te kort aanhouden
der gepunte noten de maat telkens ver
stoord.
Veelszins voortreffelijk spel gaf de cellist
Johan de Nobel te hooren. Alleen in de Toc
cata van Frescobaldi-Cassadó kon het me
minder bekoren; heel fijn was het in de Pas
torale: ook de Sonate van Handel en het
werkje van Nin werden door den cellist uit
stekend gespeeld.
In de begeleiding der cello-voordrachten
openbaarde zich een tekort aan routine van
HET TOONEEL
Vereeniging „Geloof en Wetenschap"
„SCROOGE EN MARLEY"
Voor een stampvollen Stadsschouwburg, zoo
als wij dat bij „Geloof en Wetenschap" gewoon
zijn, voerde Woensdagavond „De Nederland
sche Tooneelgroep" uit Deventer, dir. J. B.
Schaly. „Scrooge en Marley" op, bewerkt naar
de beroemde Kerstvertelling van Charles
Dickens, onder de regie van Cruys Voorbergh.
Een eenigszins lastig voor het tooneel te be
werken boek, dit meesterwerkje van Dickens,
dat voor alle tijden is, omdat het pleit voor de
toepassing van algemeen-menschelijke deug
den. Alleen de geest van Marley treedt ten
tooneele (en hoe zuiver en waardig, zonder
ooit in het groteske te vervallen stelt Cruys
Voorbergh dezen geest voor: voorwaar geen
gemakkelijke opgave!) en de Kerstfeesten uit
Scrooges verleden, zijn heden en zijn toekomst
gingen in losse tafereelen, steeds in hetzelfde
ovaal ge.vat, aan ons oog voorbij.
Zoo zagen wij Scrooge als schooljongen, als
jongmensch, als jongeman; wij woonden de
Kerstvieringen bij in het gezin van Scrooge's
neef en in dat van zijn klerk, Bob Cratchit.
den vader van Tiny Tim, kortom: al die beken
de tafereelen uit Dickens's boek passeerden de
revue.
Kon Cruys Voorbergh ons boeien van het
begin tot het eind, Rob. Geraerds „pakte" ons
alleen als de harde," ongevoelige, cynische
Scrooge, „as hard as a doornail"rin de eerste
tafereelen. Dat was alles heel goed, 'n tikje
gechargeerd misschien, maar zoo wil Dickens
het, die altijd naar beide zijden, naar den
goeden zoowel als naar den kwaden kant,
overdrijft. Maar in de laatste tafereelen, waar
in Rob. Geraerds den „veranderden" Scrooge
uit te beelden had, legde hij het er voor ons
gevoel, eerst in zijn verdriet en later in zijn
Kerstblijheid, wat dik op. Wij kunnen ons
voorstellen dat deze scènes met wat meer ge
matigdheid en natuurlijkheid méér indruk
maken.
Een pluim verdient Tine Medema als Bella
Morton; vooral in het tafereel van de ver
broken verloving gaf zij treffend spel te ge
nieten. Ook Max Croiset als de jonge Scrooge,
liet hier uitmuntend vóórvoelen in welke rich
ting Scrooge zich zou ontwikkelen.
Rika Hopper voldeed natuurlijk zeer als Eli
sabeth, de huishoudster van Scrooge, die zoo
veel grauwen en snauwen van haar heer en
meester te verduren krijgt en er zich niet
zoo héél veel van aantrekt. Wim v. d. Brink
gaf een onderdanigen timiden Bob Cratchit.
De muzikale illustratie door het eigen orkest
der tooneelgroep onder leiding van Loe Cohen,
had wel in het begin maar niet daarna de
aandacht van het publiek, die zij toch wel
verdiende, n^aar dit is helaas meermalen het
lot van muzikale illustraties!
Het was een goede gedachte van het bestuur
van „Geloof en Wetenschap", in deze dagen
vóór Kerstmis den leden een opvoering van
dit Kerststuk aan te bieden: „Scrooge en
Marley" had veel succes.
Rob. Geraerds en Cruys Voorbergh kregen
kransen.
E.
Het „Witte Kruis" bij Salatiga.
Eén van de lichtpunten in donkeren crisis
nood is ongetwijfeld, dat velen, die, zij het
misschien slechts in bescheiden mate mei
aardsche goederen gezegend zijn meer be
grip hebben gekregen van den nood
diergenen, die hiervan ten eenenmale ge
speend zijn. De harten zijn ontvankelijker
geworden voor het leed yan den naaste.
Deze wetenschap geeft ons den moed een
oogenblik de aandacht te vragen voor het
heel mooie maar nog zoo weinig bekende
werk van de „Witte Kruis-kolonie", in Mei
1902 bij Salatiga gesticht. Het bestaat dus
reeds meer dan 35 jaar, dit veilig toevlucht
voor al wat in ons schoone Insulinde nood
heeft en lijdt en aan het allernoodigste ge
brek heeft. Met hun drie jonge kinderen ves-
stigden zich toen de heer en mevrouw Van
EmmerikCleverly pl.m. 70 K.M. ten Zuiden
van Tasikmalaja, om daar noodlijdende In
landers tot zich te nemen. En dit werk van
dienende liefde een ander doel kende men
niet is dermate uitgegroeid, dat thans
na 35 jaar ruim 1400 Inlanders paria's en
ellendigen in de kolonie een veilige schut-
se hebben gevonden. Men zag hen komen,
bij tientaEen eerst, bij honderden daarna,
vrouwen als geraamten, in vieze lompen, met
uitgeteerde kinderen, vermagerde uitgeputte
mannen, velen met afzichtehjke wonden,
blinden en verminkten en allen met een uit
drukking op het gelaat, die sprak van stui
tende, ja schrokkerige begeerte naar voedsel.
En stelt u daartegenover eens het beeld van
thans, dat de Witte-Kruis-film duidelijk
toont: een groote schare mannen, vrouwen
en kinderen, wel doorvoed, in frissche witte
baadjes opgewekt aan den arbeid ten bate
van het groote huisgezin. Ieder, die opne
ming verzoekt, kan tot het gezinsverband
toetreden, zoo hij of zij slechts bereid is
zich aan den regel van het huis te houden,
Geheele gezinnen worden afzonderlijk in
daartoe bestemde woningen naar uniform
model gebouwd, gehuisvest. Wat dit alles be-
teekent voor onnoemeüjk veel contractanten,
uit de buitenbezittingen teruggekeerd
daarna in wanhopigen toestand verkeerend
en voor zoo talloos veel uitgeputte zwervers
en lichamelijk ontredderden, is moeilijk te
beschrijven. Opeenvolgende Gouverneurs-
Generaal hebben van hun groote waar
deering getuigd voor dit werk, dat metter
daad gehéél en al uit particulier initiatief is
geboren en daardoor ook wordt in standge
houden. Men ontvangt nagenoeg geen sub
sidie en is op den steun van goede vrienden
aangewezen. Reeds sedert 1924, het jaar
waarin de stichter is overleden, berust de
hoofdleiding bij mevrouw Van Emmerik—
Cleverly, geassisteerd door haar zuster mej.
L. Cleverly. Zij doen dit werk, dat gedragen
wordt door hun liefde voor het Evangelie
zonder dat nochtans aan iemand iets te
dezen aanzien, ooit zou worden opgelegd
en gaan rustig voort.
Sedert kort is een film van de kolonie ver
vaardigd, die er een. uitnemenden indruk van
geeft. Tenslotte zij nog vermeld, dat be
halve landbouw en veeteelt ook de nijverheid
wordt beoefend, immers is de grondregel van
het groote gezin deze, dat wie niet werkt, ook
niet zal eten. Erf is een school, een zieken
huis en 'n kerk en er is sedert kort een „fi
liaal" gesticht. genaamd „Kaleksanan"
(toegestaan, verhoord) waaruit voldoende
blijkt, dat de toevloed van nooddruftigen nog
steeds aanhoudt. De woonhuisjes der kolo
nisten dragen den naam van „Grija Radja
Iboe", d. w. z. Koningin Moederhuisjes; dit
in verband met een gift, die de grijze vorstin
daartoe destijds bestemde.
Penningmeester van het hier te lande be
staande comité is de heer D. Kling te Heem
stede. Gironummer 96024.
IJMUIDEN
Uitvoering Tooiieelclub Clir. Jonge
Mannen Vereen.
De inzameling voor de Stille
Armen.
Geachte redactie,
Den laatsten tijd lezen wij herhaaldelijk ar
tikelen in uw blad over de „Stille Armen".
Hoe kan dat, hoe is dat mogelijk in een be
schaafd land? In een land dat prat gaat op
zijn ontwikkeling en verstand. In een rijk
land, dat beschikt over een uitgebreiden kring-
machtige financiers, knappe economen en nij
vere producenten,
In een land waar veel productie stil gelegd
is of wordt beperkt.
Weten onze economen dan geen middel te
vinden om alle noodige producten te doen
vervaardigen voor die stüle armen, liefst ook
voor de niet stiEen?
In de artikelen wordt geld gevraagd voor
de stille armen. Blijkbaar mangelt het dus
aEeen aan geld. Want men bepleit geen af
staan van brandstoffen, voedsel, Meeding,
enz., wegens schaarschte daarvan, ter uitdee-
ling onder die armen. Dat aEes is er blijk
baar genoeg, mits er maar geld ontvangen
wordt, om die kleeding, enz. daarmee door de
stille armen te laten koopen.
Het schijnt een geldvraagstuk te zijn, geen
schaarschtevraagstuk. Ligt het dan niet op
den weg van ons, als we een verstandig volk
willen zijn, dat geldvraagstuk op te lossen?
Goederen zijn er immers genoeg? Geld is
toch slechts ruilmiddel!
Waarom kan dat ruümiddel niet gecreëerd
worden en gedistribueerd onder de stille ar
men, zonder het bij anderen, die het hunne
zelf hard noodig hebben, eerst te vragen?
Hebben wij, volk.van Nederland geen ver
stand genoeg om ons vrij te maken uit de
domme, belachelijke, beschamende situatie,
dat we met zijn allen gebrek lijden, terwijl
we de productie beperken?
Wat zouden „wilde" natuurvolken ons
terecht kunnen bespotten als zij kennis kre
gen van ons „domme intellect", dat ontbeert
temidden van overvloed, enkel omdat het
geen „geld" heeft.
Geïd, dat slechts tegenpost op productie'
crediet is en in overeenstemming daarmee
gecreëerd kan worden. Wat nu in veel te ge
ringe mate geschiedt om de producten door
allen, ook de stille armen te laten koopen.
Door dit tekort aan geld bij de consumen
ten zijn we nu gedoemd onbeholpen geldin-
zamelorganisaties te scheppen voor talrijke
hoogst nuttige doeleinden.
Geachte redactie, dat kan anders.
Wie mede trachten wil aan dezen onwaardi-
gen toestand een eind te maken, verzoeke in
lichtingen bij
H. C. MAGEL,
lordensstraat 24, Haarlem.
Haarlem, 13 December. 1937.
Drastisch besluit van trawler-
reeders van Hull en Grimsby.
In 1938 zal l/5 van de booten
der verre visscherij worden
opgelegd.
Een besluit van groote beteekenis
voor de Humberhavens is genomen
door de trawlerreeders van Huil en
Grimsby. Zij hebben nl. besloten, van
1 Januari 1938 tot 1 Januari 1939
1/5 deel van de trawlers, die deel uit
maken van de vloot der verre vis
scherij stil te leggen. Hetgeen betee-
kent dat in Huil, dat over 240 van deze
trawlers en in Grimsby, dat over 170
van deze trawlers beschikt, resp. 40 a
50 en 30 a 40 trawlers gedurende een
geheel jaar aan het productie-appa
raat zullen worden onttrokken.
PROPAGANDA-AVOND V.D.J.O.
Woensdagavond hield de Vrijz. Dem. Jon
geren Organisatie een propaganda-filmavond
in het Ver. Geb. der Vrijz. Hervormden. De
secretaris dezer organisatie, de heer J. C.
Deering uit Utrecht leidde den spreker van
dezen avond, Mr. B. J. Stomps, in en heette
de opgekomenen welkom. De heer Deering
hoopte dat men zooals in den laatsten tijd in
vele plaatsen van ons land het geval is, ook in
Velsen definitief tot oprichting van een af-
deeling zou besluiten.
Mr. Stomps begon daarna zijn rede over de
beteekenis der democratie in onzen tijd. Hij
achtte het een voorrecht tot jongeren te mo
gen spreken. Spr. gelooft in de toekomst van
den mensch. Na een strijd van zeer langen
tijd zal de menschheid op hooger peil komen
te staan, aldus de heer Stomps. De democratie
is het middel om dit doel te bereiken. In onzen
tijd ziet men alles in puin storten wat moei
zaam is opgebouwd. We zien de inzinking van
den Volkenbond, waarvan de oprichting een
mijlpaal was in de geschiedenis der mensch
heid. De Volkenbond is gebaseerd op de rechts
overtuiging der aangesloten staten, en men
moet, met erkenning der aanklevende fouten,
toch de idee van den Volkenbond beschermen.
Om de groote waarde der democratie te doen
inzien herinnert spr. dan aan zijn eigen op
treden naar aanleiding van het beruchte
Rijksdagbrandproces, waarbij de Nederlander
v. d. Lubbe werd ter dood veroordeeld zonder
dat er eigenlijk iets aangaande zijn schuld
was bewezen. In dezen tijd van beroering viel
ook het geval Tomiet; deze generaal werd ten
gevolge van een misschien ietwat te felle ver
dediging van de rechten van een boer door de
rechterlijke macht krankzinnig verklaard en
in een gesticht opgesloten. Dank zij de vrijheid
die men in een democratisch land heeft, kon
de geneesheer-directeur der inrichting den
generaal na luttele dagen ontslaan, hoewel hij
hiermede de autoriteiten een slag in 't gelaat
gaf. Zou men zooiets ook kunnen doen in een
dictatoriaal land? Spr. meent van neen. Daar
is immers de staat heilig. In een democratisch
land krijgt het recht gelding.
Zoo iemand het oneens is met een overheids
besluit staan voor hem de kranten open. Spr.
maakt dan gewag van de diverse vrijheden
die de democratie met zich brengt, zooals de
drukpers- en godsdienstvrijheid, recht v. ver
gadering enz.
De superioriteit der democratie acht spre
ker wel geteekend door het steeds weèr voorko
mende verschijnsel, dat men in dictatoriaal ge
regeerde landen de democratie tracht na te
doen. Zoo het besluit van den Grooten Fas-
öistischen Raad, Italië uit den Volkenbond te
laten treden, de comedie van Mussolini. Een
ander voorbeeld van dit democratisch gordijn
tje was de volksstemming in Rusland. Spr.
laakt dan de machtswillekeur in de dictatuur-
landen.
De wil der dictatuurlanden om democratisch
te lijken spruit voort uit het feit dat de de
mocratie in elk mensch leeft. In ieder leeft de
overtuiging, wortelt het gevoel dat de demo
cratische staatsvorm de juiste is.
Mr. Stomps wijdt dan verder uit over den
Volkenbond en noemt een boek van
Hugo de Groot, waarin deze rechtskundige
tot de belangrijke uitspraak komt dat een
staat misdadiger kan zijn en dus gestraft moet
kunnen worden. Dit is de grondgedachte van
den Volkenbond. Dat hij in onzen tijd faalt is
een gevolg van de groote fout die de mensch
heid maakte door van een jong instituut te
verlangen dat het in een paar jaren zou op
bouwen wat 19 eeuwen is verwaarloosd. Aan
de jongeren de taak de idee van den Volken
bond uit te dragen en de overtuiging te bren
gen dat recht gaat boven macht.
De heer Deering dankte daarna den spreker
en wekte de aanwezigen op, den boer op te
gaan om de beginselen der V.D.J.O. uiteen te
zetten. Hij wees er uitdrukkelijk op dat deze
organisatie geen voorportaal is van den Vrijz.
Dem. Bond. Hierna was er gelegenheid tot
gedachtenwisseling. De beloofde propaganda
film kon niet doorgaan wegens het ontbreken
van een operateur.
BLAD VAN SCHROEF VERLOREN.
De van de visscherij teruggekeerde motor
trawler Claesje Ro 46 heeft een blad van
de schroef verloren. De trawler gaat naar
Amsterdam om te dokken.
MARKTBERICHT
Tong per kg. f 1.50
Middel schol per 40 kg. f 19
Klemschol per 40 kg. f 1218
Schar per 4o kg. f 6—7
Bot per 40 kg. r 917
Schelvisch per 40 kg. f 920
Versche haring per 40 leg. f 11.40
Kabeljauw per stuk f 2.503.80
Gullen per 40 kg. f 11.6013
MARKTBERICHT.
(Versche Visch).
IJmuiden 15/12 1937 (A.N.P.)
Tarbot f 1.26f 1.20 per kilo.
Tong f 1.55—f 1.16 per kilo.
Heilbot f 1.00f 0.70 per kilo.
Groote schol f 24f 23 per 50 kilo.
Middel schol f 24f 23 per 50 kilo.
Zetschol f 40f 33 per 50 kilo
Kleine schol f 31f 15 per 50 kEo.
Bot f 24—f 13 per 50 kEo.
Schar f 15f 5 per 50 kilo.
Tongschar f 50.50f 20 per 50 kilo.
Poontjes f 6.30f 1.90 per 50 kilo.
Groote schelvisch f 29f 24 per 50 kilo.
Middel schelvisch f 24f 21 per 50 lcüo.
Kleinmiddel schelvisch f 24f 15 p. 50 kilo
Kleine schelvisch f 18f 6 per 50 kilo.
Groote gul f 12.50f 9 per 50 kilo.
Kleine gul f 11f 5.50 per 50 kilo.
v Wij ting f 5.20f 4 per 50 kilo
Makreel f 14f 12.50 per 50 kilo.
Versche haring f 3.65f 0.75 per 50 kilo.
Middel heek f 48.60—f 43.50 per 125 kilo,
Kleinmiddel heek f 17.50—f 16 per 50 küo.
Kleine heek f 14f 8.50 per 50 kilo
Kabeljauw f 66'f 27 per 125 kilo.
Vleet f 3.25—f 1.45 per stuk.
Leng f 3.33f 0.75 per stuk.
1 Koolvisch f 0.88f 0.16 per stuk.
Rog t 28.50—1 21.50 per kooj),
Dramatisch tooneelspel „Wij Zoeken
Zoeken".
De enkele jaren bestaande tooneelafdeeling
der Chr. Jongemannenvereeniging „'t Mosterd
zaadje" mag zich in een groote belangstelling
verheugen, zoo zelfs, dat zij van een uit te voe
ren werk twee voorstellingen geven moet en
hedenavond dus een herhaling zal geven van
het Woensdag voor een volle zaal ten tooneele
gebrachte „Wij zoeken - zoeken", dramatisch
drie-bedrijvig tooneelspel van A. Boere, regie
de heer W. J. Mulder.
Er zat tempo in het spel. van het decor had
men eveneens werk gemaakt en het kapwerk
deed daar niet voor onder.
Onder de leiding van den heer Mulder is on
getwijfeld hard gestudeerd en wanneer diens
aanwijzingen opgevolgd worden zal de Chr.
Jongemannen Vereeniging ,,'t Mosterdzaadje'
van haar jongen tooneelspruit nog veel ple
zier beleven. En haar publiek nog menigen
goeden avond schenken, als ze deze lijn van
werken-met-moraal blijft volgen.
Een openingswoord sprak de voorzitter der
tooneelclub, de heer C. de Koning, die ook in
;ebed voorgegaan was.
De heer Leo P. Tismeer, eere-voorzitter der
C. J. M. V. heeft het slotwoord gesproken en
den avond met dankzegging beëindigd.
W.
BESOMMINGEN.
Trawlers:
Petten IJM. 49. 75 manden f 1120.
En Avant IJM. 8, 495 manden f 3080..
I. S. Groen IJM. 130, 320 manden f 2260.
Amsterdam IJM. 58, 415 manden f 3170.
Caroline IJM. 26 400 manden f 2500.
Raaf IJM. 432. 70 manden f 1900.
Julie Streiff IJM. 159. 75 manden f 2120.
R.O. 46. 140 manden f 1270.
Logger: KW 59 f 2480.
Loggers met versche haring: SCH 133 f 800.
SCH 84 f 130, SCH 6 f 460. SCH 39 f 460, SCH 73
f 430, SCH 25 f 310, SCH 210 f 170, SCH 66
f 100, SCH 81 f 120. KW 65 f 450, KW 158 f 600,
KW 144 f 110.
Aangevoerd 15 December 3298 kisten versche
haring.
Aangevoerd 16 December door de Julie
Streiff IJM. 159 1 steur van 34 K.G. a 94 cent
per K.G.
VERWACHTE VISCHAANVOER.
Thuisstoomende voor de Vrijdagmarkt:
Alma IJM 44 vangst: 110 manden gul en
kabeljauw. 15 manden platvisch, 10 man
den wijting, totaal 135 manden en 360 stuks
stijve kabeljauw.
DE TUNNELBOUW.
In verband met den voorgenomen tunnel
bouw onder het Noordzeekanaal ten bate
van het snelverkeer zijn dezer dagen opnieuw
metingen en schattingen verricht. Daarbij
bleek, dat de ingang van den tunnel in het
verlengde der Bongaertstraat in oostelijke
richting komt. Aan de zuidzijde van het Post
kantoor krijgt men den verbindingsweg van
den Wijkerstraatweg naar den tunnelmond.
Een en'ander was door vlaggen en piketpa
len overzichtelijk gemaakt om autoriteiten
en deskundigen een duidelijk overzicht te ge
ven in den komenden toestand Want de
kleine paaltjes staan al een paar jaar op
hun plaats. Ook op de houtloods der firma
Van Kralingen aan het Noordzeekanaal,
waardoor heen de as van den tunnel loopt,
stond reeds lang een soort van baken. Dit-
maa lwoei er evenwel een roode vlag van die
plaats. Een en ander gaf den aanwezigen
een duidelijk beeld van wat ons hier de toe
komst brengen zal.
Het tijdstip, waarop met den tunnelbouw
een begin wordt gemaakt, nadert blijkbaar.
SANTPOORT
DE IIEER NIJSSEN BENOEMD TOT
VOORZITTER DER PROV. COMMISSIE.
In de in Alkmaar gehouden vergadering van
de Prov. Commissie voor de veilingen in Noord
Holland werd tot -oorzitter gekozen, in de
vacature, ontstaan door het overlijden van
den heer Slot, de heer J. P. Nijssen, alhier.
De verkiezing geschiedde met algemeene stem
men.
BEVERWIJK
Vergadering van Bloembollen
cultuur.
De voorzitter afgetreden.
Gisteravond heeft de af deeling Beverwijk
van de Nederlandsche Vereeniging van. Bloem
bollencultuur een ledenvergadering in Hotel
Ter Burg gehouden, welke zeer druk bezocht
was.
Na een welkomstwoord van den voorzitter,
den heer D. Koster, las de heer Jac. Meyer de
notulen van de vorige vergadering, welke on
veranderd werden goedgekeurd.
Hierna werd de beschrijvingsbrief van de
Algemeene Vergadering, die in Haarlem wordt
gehouden, behandeld. De plaatselijke af dee
ling heeft voor de vacatures in het hoofdbe
stuur na stemming de heeren De Ruiter, T. I-I.
Hoog en K. de Jong als candidaten gesteld.
Ook het voorstel van de afdeeling Bennebroek
van het hoofdbestuur om leden, die daadwer
kelijk de belangen van Bloembollencultuur
schaden, te royeeren of niet als lid aan te
nemen, zal door de afdeeling Beverwijk ge
steund worden. Het voorstel van de afdeeling
VogelenzangBennebroek om te reorganisee-
ren en groepsvorming te maken, waardoor de
kweekers voortaan in groepen onderscheiden
zullen worden, lokte vele besprekingen uit.
Tenslotte werd het voorstel In stemming ge
bracht. Het voorstel werd met 24 tegen 25
stemmen afgestemd.
De heer Seignette was van meening, dat de
afdeeling Beverwijk hierdoor de belangen van
de kweekers niet meer behartigde. Daarom be
dankte de firma voor het lidmaatschap. Ook
de firma Van Bragt was van meening. dat door
de afstemming van het amendement, de be
langen werden verwaarloosd en trad daarom
eveneens uit de plaatselijke afdeeling van
Bloembollencultuur.
De voorzitter, de heer D. Koster, kon zich
evenmin vereenigen met 't besluit en deelde
mede, dat hij voor zijn functie als voorzitter
en voor het lidmaatschap bedankte. De voor
zitter heeft echter de vergadering nog tot het
einde geleid.
De andere voorstellen gingen zonder op- of
aanmerking onder den hamer door.
Als afgevaardigden naar de Algemeene Ver
gadering werden gekozen de heeren J. Kim
man en Jac. Meyer, terwijl als plaatsvervan
gers werden benoemd de heeren P. van Noort
en Sluiter.
