Beverwijker terug uit Spanje.
BRECHCOKES
Waarom voelt
ge U niet wel
URODONAL
MAANDAG 27 DECEMBER 1937
H A A R L" E M'S D A G B E A D
8
De leden van den Alg. Ned. Bond van Handels- en Kantoorbedienden vierden liet
Kerstfeest in de romantische omgeving van het kasteel „Assumburg" te Heems
kerk. De deelnemers voor het eeuwenoude bouwwerk.
Eert avontuurlijk reisverhaal.
Federatie S. D. A. P.
miLiT-fiiRtcoLonnïs
hebben altijd voorrang, ook
al kruisen zij den voorrangs-
weg, waarop u rijdt.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP DINSDAG
28 DECEMBER 1937.
„Goeden morgen! Ik wilde dit pakje aan
mijn neef Jim op het Paascheiland zenden".
„Paascheiland?", zei de beambte, „we zullen
eens kijken".
Hij haalde een boek, maakte zijn vinger
nat en terwijl vijf diepe rimpels op zijn voor
hoofd verschenen, begon hij te bladeren.
„Ik kan niets over het Paascheiland vin
den". constateerde hij na een ernstige studie
van vijf minuten, „er is wel een schip, dat
naar het Fanning-eiland vaart, den derden
Zondag in November en een paar dagen later
gaat er een naai- de Galapagos-eilanden".
„Die komen niet in aanmerking", meende
ik te moeten zeggen.
Toen haalde de beambte e reen collega bij,
alsmede een paar boeken, een atlas en een
scheepslijst van Lloyd.
Het was warm in het postkantoor en ik
DRAISfflAvAN-VALKENBURG 'S-:
c A /i LEVERTRAAN'
-^ACHT VAN SMAAK-PRUS 70 ct. J
(Adv. Ingez. Med.)
EXAMENS.
Geslaagd zijn voor het theoretisch examen
van het Ned. Gen. v. Heilgymnastiek en Mas
sage, te 's Gravenhage: de dames E. M. Fon-
kert te Over veen, J. C. Janse te Sant
poort, mevr. J. C. Tjebbes—Haringhuizen
te Heemstede.
ZILVEREN JUBILE.
Donderdag 30 December zal de heer Th.
Wichgerink den dag herdenken, dat hij 25
jaar in betrekking is bij den Kantoorboekhan
del-Drukkerij van den heer O. Th. Dantuma,
Zijlstraat.
KORPS MOTORDIENST.
Bij den Motordienst zullen op 17 Januari
1938 voor herhalingsoefeningen onder de wa
penen komen 15 dienstplichtige onderoffi
cieren van de lichting 1927 en op 24 Januari
23 korporaals en 114 dienstplichtigen even
eens van de lichting 1927. Allen vertrekken op
2 Februari 1938 met groot verlof.
VOOR DE KLEUTERSCHOOL IN DE
BERKENSTRAAT.
Het zeer gelaagde St. Nicolaasfeest, aan de
kleintjes bereid door het onderwijzend per
soneel van de Kleuterschool aan de Berken
straat te Haarlem-Noord, heeft eenige ouders
op het idee gebracht om uit erkentelijkheid
ook eens iets te doen voor de dames van deze
school.
Daarom heeft een deputatie uit de ouders,
in staat gesteld door alle ouders gezamenlijk,
aan het personeel een aantal geschenken aan
geboden, bestaande uit, kruiwagens, schep
pen, autoped, trekwagen en een aardige wand
versiering, alles te gebruiken door de leer
lingen.
Dat deze Kerstgeschenken zeer in den
smaak vielen bij het onderwijzend personeel
en in het bijzonder bij de kleuters valt te be
grijpen.
Na een kort woord van een der ouders, werd
het speelgoed direct in gebruik genomen, tot
groot vermaak van alle aanwezigen. Met een
liedje, gezongen door alle kleuters werd dit
kleine aangename intermezzo besloten.
ORANJEVEREENIGING HAARLEM-NOORD.
Nieuw bestuur gekozen.
Het bestuur van de Oranjevereeniging
„Haarlem-Noord" is opnieuw samengesteld.
Tot voorzitter werd gekozen de heer S.
Glastra en tot bestuursleden de heeren H.
Schindler, C. Klaver, J. v. Abbe. B. Uitten-
bogaard, B. Wiegel en N. Molenaar.
De verdeeling der functies zal zoo spoedig
mogelijk geschieden met het oog op de ko
mende groote werkzaamheden.
Het ligt in de bedoeling, de actie intensie
ver te maken dan tot nu toe het geval was.
De vereeniging laboreerde aan een tekort
aan financiën, men denkt daarin te voorzien
door een verdeeling van het stadskwartier in
10 of 12 secties, die zeer intensief bewerkt
zullen worden: waarna het bestuur zich
voorstelt een programma uit te werken in ver
band met de a.s. blijde gebeurtenis.
HAARLEMSCHE BRIDGE CLUB.
De in de Sociëteit Vereeniging gehouden
jaarvergadering van bovengenoemde club
heeft een vlot verloop gehad. Uit het jaarver
slag blijkt, dat de vereeniging er goed voor
staat; het ledental is stijgende; het boekjaar
sluit met een voordeelig kassaldo.
De aftredende bestuursleden zijn bij accla
matie herkozen.
Hoewel de stand van de kas niet ongunstig
mag worden genoemd, meende een der leden
deze nog eens extra te moeten versterken; hij
gaf aan de vereeniging een mooi schilderstuk
cadeau; de opbrengst ad f 30 kwam geheel ten
goede van de kas.
Nadat de leden op oliebollen waren getrac-
teerd werd de oudejaarsavond besloten met
een z.g. vlaggenwedstrijd. De prijzen werden
behaald door: 1ste prijs met 4 vlaggen de heer
Postma, met 3 vlaggen 2e prijs de heer Smits,
3e prijs de heer Verbruggen en 4e prijs mevr.
Postma
scheen te zijn ingedommeld, toen ik plotse
ling een juichkreet hoorde:
Ha! Daar hebben we ft!"
„Hoera!", zei ik uit beleefdheid.
„Paascheiland", las hij mij langzaam uit
het boek voor, „via Nieuw Zeeland. Zeven
shilling en tien pence voor het eerste pond,
vier shilling en drie pence voor elk volgend
pond. Vertrekt iederen Vrijdag".
„Ja, juist, dat is het", zei ik opgejjpcht, dat
de zaak nu voor elkaar was, „wilt u het pak
ket meteen even wegen en kijken hoeveel ik
moet betalen?".
„Wacht u even", antwoordde de beambte,
„zie pagina 57". Meteen begon hij weer in het
boek te bladeren en las toen voor:
..Pakketten voor het Paascheiland, mogen
alleen worden aangenomen, wanneer de in
houd, voorzoover aanwezig, bekend is en hier
van een beëedigde notarieele verklaring
wordt bijgevoegd".
„Zit er wat in het pakket?", vroeg de be
ambte en sloeg vrij ruw op de plumpudding
voor den armen Jim.
„Een kerstpudding," zei ik.
„Zie pagina 58", ging de man onverstoor
baar verder en maakte zijn vinger weer nat.
„Kerst- of plumpuddingen voor het Paasch
eiland moeten verpakt zijn in hout, blik of wa
terdichte stoffen en moeten met een lood- of
lakzegel zijn gesloten. Is dat alles in orde?"
„Ja, natuurlijk," zei ik.
„Zie pasjna 97", en meteen maakte de be
ambte zifn anderen wijsvinger vochtig.
„De volledige inhoud van kerstpuddingen,
bestemd voor het Paascheiland moet op for
mulier X. "12 worden aangegeven. Dan haalde
hij even diep adem en ging verder: „De vol
gende artikelen zijn voor uitvoer naar het
Paascheiland of omgekeerd verboden: zilve
ren en koperen munten, luchtdrukgeweren,
kunstmatige vetten, brandewijn, vergiften,
aniline-verfstoffen, oude kleeren, loterij
briefjes, geraniumolie, hooi, goudvisschen,
kaarsen, vruchtboomen, orgels, speelkaarten
electrische lampen en vruchten."
„Er zitten heusch geen loterijbriefjes of oude
kleeren in deze heerlijke plumpudding!"
Maar hoe staat het met de brandewijn?"
vroeg de beambte terwijl hij mij ernstig aan
keek. „In de meeste plumpuddingen zit bra.n-
dewijn."
Een voetreis vol ont
beringen.
BEVERWIJK Maandag.
Een jongeman, wonende te Beverwijk, die
op 26 Augustus zijn woonplaats verliet om in
Spanje avonturen tegemoet te gaan, is dezer
dagen na een tocht vol gevaren en ontbe
ring, in Beverwijk teruggekeerd, veel ervaring
rijker. Deze jongeman is naar Spanje vertrok
ken met de zekerheid, dat hij naar het Spaan-
sche front zou worden gezonden om aan de
zijde van de regeeringstroepen te strijden. Dat
hij het front niet heeft gezien was alleen
hieraan te danken, dat hij er den brui aan gaf
en in het verre Spanje visioenen kreeg, waarin
de aloude Wijkertoren een belangrijke rol
speelde. Het verlangen naar huis werd sterker
en sterker en tenslotte kon hij er geen weer
stand meer aan bieden.
Op 22 October vluchtte hij uit Spanje en
kwam eerst dezer dagen in Beverwijk aan. Zijn
kameraad, een jongeman uit- Heemskerk, werd
in Zuid-Frankrijk ziek van ontbering. Hij
wordt thans nog in een hospitaal verpleegd,
maar waarschijnlijk zal hij nu spoedig naar
huis kunnen terugkeer en-
Wij hebben den Beverwijkschen jongeman
blrnê
Befy. AaiUmietü
Prijs gelsjjk aan Hollandsche
Afm. 20/30 2.35 p. H.L.
Afm. 12/20 2.— p. H.L.
Voor Centrale Verwarming
Afrn. 50/80 f 22.50 per ton
Afm. 8/15 18.50 per ton
ANTHRACIETHANDEL
„de Spaamesiad"
FR. VARKENMARKT 6-10
Spaarne bij Viaduct Telefoon 14164
(Adv. Ingez. Med.)
„Maar in deze niet! Dit is een Blauwe-Kruis-
pudding" en absoluut vrij van alcohol en ver
der bestaat ze uit de gewone ingrediënten van
elke plumpudding."
Het scheen een zeer moeilijk geval te zijn,
want de twee beambten dorsten de zware ver
antwoording niet met hen beiden te dragen en
riepen er nog een paar collega's bij.
De conferentie duurde lang en er werd hef
tig gedebatteerd over het feit, dat de kerst
pudding voor den armen Jim stoffen zou kun
nen bevatten, waarvan de invoer op het
Paascheiland zou zijn verboden.
De leden konden niet tot overeenstemming
komen en ik hoorde een van hen de opmerking
maken, dat hij niet van plumpudding hield en
dat hij er het nut niet van kon inzien zoo'n
ding naar de Stille Zuidzee te sturen. Tenslotte
werd me verteld, dat het het beste zou zijn,
wanneer ik persoonlijk den directeur het gevai
uitlegde en aan dezen de beslissing overliet.
De gezaghebber was zeer pessimistisch. Hij
vreesde, dat zonder beëedigde analyse de pud
ding niet zou mogen verzonden worden. „Bo
vendien," zoo zei hij, „het is U bekend, dat de
invoer van zilveren en koperen munten op het
Paascheiland verboden is. Weet U zeker, dat
deze er niet in verborgen zijn?"
Op deze gewetensvraag kon ik geen defini
tief antwoord geven en stotterde:
„Datdat weet ik niet, maar ik zal de
pudding mee naar huis nemen en ze opeten en
wanneer er niets in zit, zal ik Jim een andere
zenden.
„Prachtig!" zei de directeur, „maar denkt U
er dan aan. dat er een beëedigde analyse wordt
bijgevoegd."
Jim heeft zijn kerstpudding gekregen. De
club had het eenmaal besloten, en moeilijk
heden zijn er juist om te worden overwonnen.
Het werd een zeer bijzondere pudding, klaar- I
gemaakt onder toezicht van een beëedigd ex
pert. Ze bevatte geen enkele grondstof, waar
van de invoer op het Paascheiland was ver
boden.
De kosten bedroegen in totaal drie pond en
tien shilling, een bedrag, dat we echter gaarne
voor den eenzamen Jim over hadden. Daarom
vonden we het ook een groote ondankbaarheid,
toen hij ons een paar maanden later schreef,
dat hij de verrassing wel aardig vond, doch
dat we hem dat flauwe goedje mac.r liever niet
meer moesten sturen,
r A. F.
een bezoek gebracht en hem gevraagd ons iets
van zijn avontuur te vertellen.
Bij den bemiddelaar.
Op den voorgrond wilde hij stellen, dat hij
geen communist was en dan ook niet naar
Spanje wilde gaan uit overtuiging. Het is weer
het oude liedje, ook deze sterke jonge kerel was
werkloos.
Met twee kameraden, een Beverwijker en de
zooeven genoemde jongeman uit Heemskerk,
zocht hij verbinding met een persoon die voor
de uitzending naar Spanje tusschenkomst ver
leende. Bij den bemiddelaar werd er met na
druk op gewezen, dat zij, eenmaal in Spanje,
bij de regeeringstroepen zouden worden inge
lijfd en naar het front zouden worden ge
zonden.
Het drietal wist dus, wat het te wachten
stond. Desondanks besloten zij door te zetten.
Reisgeld tot Parijs werd hun verstrekt en op
26 Augustus was het uur van vertrek aange
broken. Maar nog voor de Parijsche trein ver
trok had een van de Beverwijkers spijt van
zijn voornemens gekregen. Hij verdween met
het hem verstrekte reisgeld en zag nooit het
land van de sinaasappelen en citroenen.
Bij de opleiding.
Per trein werden de toekomstige regeerings-
soldaten over Barcelona naar Valencia ver
voerd en vandaar naar Albaceta, waar zij ge
dwongen werden een uniform aan te trekken.
Toen vertrokken zij naar de opleiding in
Madrugeuras.
De Beverwijker en zijn vriend begonnen nu
meer en meer te beseffen, dat zij weldra naar
het front zouden vertrekken en de lust oen
terug te gaan werd steeds sterker. Dit gevoel
werd in niet geringe mate aangewakkerd,
doordat zij de gevolgen van de oorlogsver
schrikking voor hun OQgen zagen. Want in het
kamp liepen ook jonge kerels rond, die af
schuwelijk verminkt warenEn altijd was
er maar het eten, dat slecht was en onvol
doende.
De jongens trokken de stoute schoenen aan
en zij vroegen den commandant of zij terug
mochten. Daar kwam natuurlijk niets van in.
Ze waren nu eenmaal gekomen 0111 te veoh-
ten. Twee dagen bedenktijd was het resultaat
van het onderhoud en in die twee dagen zagen
de Hollanders kans om er vandoor te gaan.
Zij waren evenwel in uniform, zoodat zij ieder
oogenblik gevaar liepen te worden ingerekend.
Dit gebeurde dan ook inderdaad. Zij werden
gearresteerd en onmiddellijk overgebracht
naar een strafkamp in Albaceta. Zij moesten
hier werken en in ruil daarvoor kregen zij
weinig en slecht eten. Cognac was er echter
des te meer. Het kampleven zou eentonig ge
weest zijn, wanneer onderlinge vechtpartijen
niet wat leven in de brouwerij gebracht zou
den hebben. Daarbij ging men niet zachtzinnig
te werk. Soms vielen er zelfs dooden.
Hier waren veel frontsoldaten, die niet meer
terug wilden. De Beverwijker en zijn lotgenoot
ontwierpen een plan om weg te komen, waar
aan zij een begin van uitvoering gaven door te
vragen.naar het front te worden gezonden.
Een inspecteur, toevallig een landgenoot,
stond hun in ruil voor dit goede voornemen 4
dagen rust en tevens wat meer vrijheid van
beweging toe. Deze laatste gunst was de be
langrijkste. want wederom zagen beiden kans
om te ontsnappen.
Toen begon een zwerftocht door de bergen
naar Valencia. Nog steeds droegen zij het uni
form en wanneer zij opnieuw ingerekend zou
den worden, had dat onherroepelijk den kogel
beteekend. Vier dagen en vier nachten vol
angst en spanning duurde deze tocht. Over
dag hielden zij zich schuil in de bosschen. Bij
gebrek aan levensmiddelen voedden zij zich
meteikels, die zij in de bosschen verza
melden. Eerst in de omgeving van Valencia
konden zij zich te goed doen aan sinaas
appels. Van Valencia wist het tweetal naar
Barcelona te komen, waar zij tot hun groote
geruststelling van kleeding konden verwisse
len. Ook werd hun hier een pas verstrekt,
waarop zij naar Marseille konden vertrekken.
Zwervend naar het Noorden.
Het tweetal heeft toen een 550 K.M. lange
voetreis gemaakt. Op dezen tocht vroegen zij
hier en daar wat eten. Het ontbrak hun na
tuurlijk aan iedere verzorging. Ongeschoren,
met lange haren en een vrij havelooze plunje
zagen zij er als vagebonden uit en het ver
wonderde hun zelf zeker het minst toen zij
in Nevers werden gearresteerd. Op dezen tocht
hebben de jongemannen vreeselijke ontberin
gen geleden. Wegens landlooperij werden zij
tot 20 dagen gevangenisstraf veroordeeld. De
Heemskerker werd ziek van de doorstane el
lende en emoties. Hij werd naar het hospitaal
overgebracht. Zij toestand was zelfs zoo ern
stig, dat hij 11 dagen tusschen leven en dood
heeft gezweefd.
Toen de Beverwijker zijn straf had uitge
zeten hielp de commissaris van de stad hem
aan een baantje bij een timmerman. Deze pa
troon, die wel begreep, dat zijn knecht niet zou
rusten alvorens hij naar Holland zou kunnen
vertrekken, gaf hem geld om tot Parijs te
komen. De man voorzag hem ook van kleeren.
En zoo verscheen hij dan in het hospitaal om
afscheid te nemen van zijn lotgenoot.
Zoo kwam hij nog juist voor het Kerstfeest
weer in Beverwijk terug, waar een gelukkige
moeder hem verwelkomde.
Kerstrede Koos Vorrink.
Voor de leden van de Federatie Haarlem der
S. D. A. P. sprak op Tweeden Kerstdag in de
geheel gevulde groote Gemeentelijke Concert
zaal de partij-voorzitter, de heer Koos Vorrink,
de gebruikelijke Kerstrede uit.
De heer Vorrink besprak de taak der socia
listische arbeiders in deze moeilijke dagen.
Er lieerscht.e aldus spr„ tegenwoordig al
gemeen het gevoel: Waar sturen wij in deze
wereld op af? Er is zooveel huichelarij in die
wereld! Deze tijd heeft ons gedwongen tot
diepgaande bezinning. Maar reden tot pessi
misme, tot dadenloosheid is er niet. Het is een
felbewogen tijd, groot door de worsteling der
ideeën, die hem kenmerken. Krachten van on
dergang en vernietiging staan tegenover die
van opgang en vernieuwing. Het gaat er om:
aan welke zijde zullen de socialistische arbei
ders staan?
Vrede en welvaart moeten worden veroverd
en dit zal moeilijker zijn, dan de sociaal-de
mocratie oorspronkelijk in haar optimisme
heeft gedacht.
Onze minister van buitenlandsche zaken
heeft het nog onlangs gezegd, dat het er in
Genève om gaat, den vrede te organiseeren en
niet alleen om het betuigen van liefde voor den
vrede.
En zoo moet ook de welvaart worden geor
ganiseerd en de practische moeilijkheden,
daarbij te overwinnen zullen groot zijn. Zal het
gelukken, de welvaart te organiseeren? De
Volkenbond heeft zich op economisch gebied
te zwak getoond. De autarchie kan niets an
ders zijn dan een opgedrongen noodmaatregel,
De tijd voor 't vrije spel der maatschappelijke
krachten behoort tot het verleden. (Applaus).
Noodig is een krachtig ingrijpen van den Staat
in het zoogenaamde vrije bedrijfsleven. De
aarde is onuitputtelijk aan rijkdom, die over
vloedig kan voorzien in de behoeften der ge-
heele menschheid. Voor armoede in deze we
reld bestaat geen redelijke grond. De fout zit
in het stelsel.
Groote veranderingen zijn bezig, zich te vol
trekken in de structuur van het kapitalistisch
stelsel, Dat hebben de grooten der sociaal-de
mocratie altijd verstaan. Ordening is noodig
in het groote maatschappelijke leven. Deze ge
dachte wint eiken dag nieuwe aanhang. Het
principe is eigenlijk al aanvaard, het gaat er
alleen nog maar om: hoe moet het febeuren?
Wij zullen den weg moeten vinden naar inter
nationale volkshuishouding. Met trots mag ge
wezen worden op wat de sociaal-democratie
in de Scandinavische landen heeft bereikt. Het
constructieve willen der menschheid worstelt
met hetgeen haar belaagt.
Het stelsel Colijn-Oud trachtte verbetering
te brengen door aanpassing en bezuiniging.
Hiertegenover stelde de S. D. A. P. het Plan van
den Ai-beid, Het was een teleurstelling dat ook
de Katholieken dit niet gesteund hebben, al is
er dan in de Katholieke rijen een groote oppo
sitie tegen „liberalisme achter een christelijk
masker". Toch zijn de Katholieken nog bui
gend doorgegaan onder elk juk, dat Colijn hun
glimlachend heeft voorgehouden. Het is de
vloek der R,K. Staatspartij, dat zij zoo twee
slachtig van samenstelling is. De S. D. A. P.
had het perspectief van een Roomsch-roode
regeering, in naam van het half millioen werk-
loozen dat in Nederland rondliep.
Bij de jongste verkiezingen heeft het ex
tremisme de nederlaag geleden en niet de de
mocratische idee.
Maar het resultaat van die verkiezingen is
ook geweest: een coalitieregeering met een
politiek van: hier de Christenen en daar de
heidenen. Tegen deze scheiding wenscht spr.
ten sterkste te protesteeren. Daarmede is het
Nederlandsche volk een zwaar lot opgelegd.
Spr. critiseerde daarna fel wat in de eerste
plaats blijk zal geven van het Christelijk ka
rakter van deze regeering, zooals die onder
werpen in de Troonrede zijn genoemd. Alles
zal gedaan worden voor de bewapening, niets
voor het onderwijs en voor de werkloozen. Dat
is het „positief Clmstendom", dat ook eischt,
dat de werkende vrouw uit het maatschappe
lijk leven zal verdwijnen.
Gezorgd moet thans worden dat de overwin
ning der democratie worde bevestigd. Het ge
zwel moet worden uitgesneden, dat de demo
cratie met vergiftiging bedreigt: de werkloos
heid. Het volk mag niet belast blijven met een
kommervol bestaan, als gevolg van de slechte
politiek der regeering. De welvaart moet ge
organiseerd worden
In verband met de steeds voortgaande be
wapening stelde spr. de vraag: is de Volken
bond voldoende gesteund? Van communisti
sche zijde is hij eerst verdacht gemaakt, nu
hoort men van die zijde jubelzangen. Moge het
niiet te laat zijn! De Volkenbond vertegen
woordigt een nieuwe methode, die recht en
gerechtigheid wil doen triomfeeren. Hij heeft
teleurgesteld, vele malen en tóch hebben 50
staten in dien Bond in 1935 het woord uitge
sproken: daar is de misdadiger. Dat was in de
geschiedenis nog nooit gebeurd. Het schijnt,
dat Nederland nu, blijkens de jongste uitingen
van onzen minister van buit. zaken, begint te
aarzelen ten aanzien van de vraag: in welke
richting moet de wereld zich ontwikkelen? Drie
staten zijn uit den Volkenbond geloopen en wij
moeten probeeren ze terug te krijgen, aldus
spr. Want de vrede moet georganiseerd wor
den en dat kan niet zonder hen. Intusschen
moet hierbij de prineipieele grondslag van den
Bond behouden blijven.
De ontwapeningspropaganda der soc. de
mocratie is mislukt en dat was ten slotte de
schuld van Versailles. Het is de liefde voor de
grondwettelijke vrijheden van dit land, die
ons, zoo zeide spr., bereid maakte te zeggen:
ja. wanneer de tijd dit van ons verlangt, zullen
wij den zwaren weg van het geweld gaan,
maar niet juichend, maar niet trotsch op on
zen uniform, doch als verbetenen, die geen an
deren plicht zien op dit oogenblik.
En boven alles moet de gedachte blijven: de
Volkenbond moet niet verzwakt, maar moet
versterkt worden.
Met een geestdriftige peroratie eindigde de
heer Vorrink zijn rede.
De bijeenkomst, die met een kort woord dooi
de voorzitter der Federatie, den heer S. P.
Doek, was geopend werd opgeluisterd door de
clamatie van Rolien Numan en van zang van
de Zangvereeniging „De Stem des Volks".
Progr. I. Hilversum I.
Progr. II Hilversum n.
Progr. III 8.— Keulen. 10.20 Diversen, 10.35
Parijs Radio, 12.05 Diversen, 12.20 Parijs
Radio. 1.20 Diversen. 3.05 Parijs Radio. 3.20
Keulen. 4.20 Parijs Radio. 4.50 London Regio
nal. 5.20 Ned. Brussel. 6.50 Boedapest. 7.20
Pauze. 7.25 Beromünster, 8.05 Praag, 9.20 Lon
don Regional. 10.20 Fransch Brussel, 11.15
Danmark's Radio.
Progr. IV. 8.Ned. Brussel. 9.20 Diversen.
10.35 London Regional, 1.40 Droitwich, 3.20
London Regional. 4.20 Droitwich, 6.40 Lon
don Regional. 7.20 Droitwich, 7.50 London
Regional, 9.20 Droitwich.
Progr. V. 8.007.00 Diversen.
7.00 Eigen gramofoonplatenconcert: Film
muziek en zang.
1. Zum Gliick sein, Orkest- van Rick Korn.
2. One night of love, Grace Moore.
3. Yes sir!. Zarah Leander.
4. Ho-ho, Paul Robinson.
5. Ich will mich nicht verlieben,
Erh. Brauschke.
6. Vergiss deine Sehnsucht, Pola Negri.
7. At the godfish ball, Miss Joy.
8. Lovely Lady, Bing Crosby.
9. Das ganze Leben is ein Roman, Dans
muziek.
10. Climbing up, Paul Robinson.
11. The right somebody to love, Miss Joy.
12. Sehnsucht, Zarah Leander.
13. Ohne Liebe, Dansmuziek.
14. Wenn die Sonne, Pola Negri.
15. The touch of your lips, Bing Crosby.
16. Ciribiribin. Grace Moore.
8.0012.00 Diversen.
STADS BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL
PRINSENHOF.
(Openbare leeszaal en bibliotheek).
Nieuwe aanwinsten.
Wijsbegeerte, zede- en zielkunde.
Freud. Vorlesungen z-ur Einführimg in die
Psychoanalyse..
Ter gedachtenis van Just Havelaar, (samen
gesteld door A. Havelaar-Sybolts e.a.)
Geneeskunde, gezondheidszorg, sport.
Gorter, Kindergeneeskunde 2 dln.
Kookboek voor kampeerders, trekkers en
alle touristen die hun eigen potje wenschen
te koken.
Steenhuis. Veiligheid in ziekeninrichtingen.
Taalkunde
Faddegon, Studies on Panini's grammar.
Samenvatting van de onderwerpen behan
deld in het maandblad „Onze Taal" jrg. IV
1932—1936.
Aardrijks-, land- en volkenkunde.
Gybland Oosterhoff, van. Indrukken van een
reis naar Zuid-Afrika.
Lamster, Bali.
Limburg, wat er gedaan wordt en wat er
gedaan kan worden.
Mossel. Als daglooner in het Heilige Land.
Suriname; het land der bekoring, maar
toch het land der beproeving
Vries, De. The importance of Java seen
from the air.
Nederl. en i. li. Nederl. vert. romans.
Jongh, de. De Zondagen.
Lederer. De brief ip den nacht.
Nieboer. De geur van de kamperfoelie.
Pleysier. De kostelooze school.
Raalte, van. Romantiek uit het kinderleven.
Ravestein.. Poverella.
Sjolochow. De stille Don.
Smeding. Als de bes in een hofje.
Waarom verliest ge Uw goed humeur
en voelt ge U steeds zoo slap. Omdat
Uw organisme een reinigingskuur
noodig heeft, die de achtergebleven
gifstoffen, die de goede functionne-
ering belemmeren, verwijdert.
Deze inwendige douche wordt keurig
verricht door Urodonal, dot, door tot
in de kleinste cellen door te dringen,
olie schadelijke bestanddeel en ver
jaagt en in 't bijzonder het urinezuur,
dat zooveel schade doet.
Het beste anfi-rheumatieum
(Aav. ingez. Med.)
De Plumpudding.
Ja, natuurlijk, die beste Jim moet met
Kerstmis een plumpudding hebben!
Dat was het eenparig oordeel van
de bridge-club, waarvan Jim tot vóór
een half jaar ook deel had uitgemaakt. Nu
zat hij ver weg op het Paascheiland, ergens
in de Stille Zuidzee. Over een paar weken
was het al weer Kerst-mis wat gaat de tijd
toch snel en de dierbaarste herinnering
op dien dag aan het vaderland, zou ongetwij
feld een plumpudding zijn.
Kerstmis moet op het Paascheiland ver
schrikkelijk wezen, bijna net even erg als
Pasehen op het Kerstmiseiland. Geen kerst
boom, geen feestelijk versierde tafel, geen
vrienden, geen sneeuw. Alleen maar schild
padden.
Mij, als familielid van den levend begravene,
viel de taak ten deel voor de pudding en der-
zelver verzending te zorgen. Ik kocht een
pracht-exemplaar, liet het nauwkeurig vol
gens de voorschriften inpakken en toog met
mijn kerstgave naar het postkantoor.
Het was er gelukkig niet druk. Ik tikte aan
het loket.
