PROEFVAART OP DE NOORDZEE.
OM EEN KIND
":-vi:-: - ,r;:"
Vele autoriteiten woonden Maandagavond de opvoering van Vondels «Gijsbrecht van Aemstel» in het kader der Vondel
herdenking in den Stadsschouwburg te Amsterdam bij. Een kijkje in de loges
Een kijkje aan boord tijdens de proefvaart van de «Inponfidente» op de Noordzee. De heer A. A. Madureir»,
handelsattaché van Brazilië stelt zich vanaf de brug in verbing met de machinekamer
rs
Normandiërs in Parijs vierden op de hun karakteristieke
ze het Kerstfeest. Jeugdige deelnemers maken na afloop
der uitdeeling van geschenken een ritje per ezel
Met een totaal van 4950 meter vestigde de Fransche piloot
Tonya in een door hem zelf geconstrueerd vliegtuig te Bordeaux
een nieuw hoogterecord voor lichte een persoons vliegtuigen
De burgeroorlog in Spanje. Een over
zicht van de veelomstreden stad Teruel,
welke thans in het middelpunt der
internationale belangstelling staat
De heer R. H. Driessen Jr., secretaris-
penningmeester van de Kon. Ver. van
Gepensionneerde Officieren van het
Ned Leger en directeur van het Ned.
Toevluchtsoord voor Noodlijdende
Dieren is op 56-jarigen leeftijd te Was
senaar overleden
Het 25-jarig dienstjubileum van den regent van Bandoeng, Wiranatakoesoemo werd te Bandoeng met grootsche plechtigheid gevierd.
Delegaties van ongeveer 200 dessa's in het regentschap en collega's uit heel Java kwamen den jubilaris huldigen
De collectie Hindoe-Javaansche bronzen van mr. J.
G. Huyser is gedurende eenige weken geëxposeerd
in de Hindoe kamer van het Volkenkundig Museum
te Amsterdam
FEUILLETON
ROMAN VAN NORBERT GAR AI.
Nadruk verboden.
89)
Haar, door een geleidelijk toenemende
slaap vermoeide en traag werkende gedachten
gelijken een net met breede mazen. De gebeur
tenissen der laatste dagen zweven in onsa
menhangende brokstukken door het nog half
wakende brein om dan geleidelijk te vervagen
en tenslotte geheel te verzinken in die hom
melenden toestand, welke den nog werkenden
geest als geluid- en lichtdempende mantel
omhult.
Kitty droomt
Wederom verlaat zij heimelijk met Maud
het weekend-huisje. Het is nacht. De hemel
is door donkere wolken bedekt.
Zij hoort stemmen. Men is haar op het
spoor. Een ontzettende angst maakt zich van
haar meester. Zij til-t Maud op en rent door
het bosch, alsof de duivel haar op de hielen
zit. Zij struikelt, valt op haar knieën, sleept
zich met inspanning van alle krachten weer
overeind en jaagt verder.
Plotseling staat er een man voor haar, zij
kan zijn gelaat in de duisternis niet onder
scheiden, maar zij weet, dat het Maud's vader
is. E:en wonderlijk gevoel zich thans veilig te
weten, doorstroomt haar. Behoedzaam neemt
hij haar het kind van den arm, woorden fluis
terend, die zij niet verstaat. Maar zijn stem
klinkt vriendelijk en goedig. Aan zijn zijde
gaat zij verder door het bosch.
Danklinken plotseling wederom stemmen
kreten, hondengeblaf. Het geheele bosch
wordt levendig. Schreeuwende mensehen Kay-
nes, Brownell, Benett, Gordon
De man zet Maud op den grond, roept Kitty'
iets toe en rent dan weg. Hij komt echter niet
ver. Er klinkt een schot, nog eenHij zakt
ineenNog volgen de schoten elkaar snel
op....
Met een schok schrikt Kitty wakker. Er
wordt aan de deur geklopt.
„Kitty, Kitty, doe toch open!"
Kitty springt uit bed en opent de deur.
„Ik dacht, dat je niet meer kwam, Nicolle.
Tot twaalf uur heb ik op je gewacht!"
„Geweldig, zooals die daar buiten op hun
hoede zijn. 't Lijkt wel oorlog! Alle drie uur
wisselen zij elkaar af. Nu is Brownell aan de
beurt. Hij patrouilleert als een schildwacht op
en af".
„Ja, wij worden bewaakt als misdadigers".
Kitty laat zich weer in bed glijden. Zij is nu
wel genoodzaakt haar vriendin, die bij haar
op den rand van het bed is gaan zitten, direct
het verhaal van haar mislukte vlucht te ver
tellen.
Maar Nicolle heeft veel belangrijker nieuws.
Er gaat bijna een half uur mee heen, voor zij
daarmee gereed is.
Alles, wat Kitty te liooren krijgt, is zoo
avontuurlijk, dat zich van den samenhang der
verschillende dingen niet,, onmiddellijk een
duidelijk beeld kan vormen. Slechts één feit
zet zich in haar bewustzijn vast. Nicolle heeft
Maud's vader gezien; ze heeft met hem ge
sproken.
En Kitty moet plotseling aan haar droom
denken. „Ik heb net zoo naar gedroomd", zegt
ze bedrukt. Zij luistert. Pan bromt zachtjes.
Er liep iemand langs de schutting. Nu is het
weer stil. In het kleine vertrek hoort men
slechts de regelmatige ademhaling van 't sla
pende kind
In den, op dit late uur reeds stillen tuin
van Hotel „Golden Sun" zitten nog twee gas
ten, twee stevige drinker, die reeds 'n aan
merkelijke hoeveelheid whiskey door hun keel
hebben laten glijden. Een van hen, Fred Bigs,
heeft reeds verdacht vochtig glinsterende
oogen. Het listige, met zomersproeten over
dekte gelaat met het blonde haar heeft een uit
drukking van intens genieten, welke niet van
deze wereld is en duidelijk illustreert, dat
Fred Bigs niet geheel nuchter meer is.
„Tjonge, tjonge", zegt hij, stil voor zich
heen grinnikend, „wie had dat gedacht? Is me
dat een vrouw! AÏs ik nog eens een proces te
voeren heb, komt er voor mij geen andere ad
vocaat in aanmerking dan zij!"
Coverley is zeer zwijgzaam geworden. Hij
houdt zich met zijn eigen gedachten bezig,
gedachten, die zich zoo rotsvast in zijn brein
hebben genesteld, dat zelfs een groote hoe
veelheid whiskey hen- niet vermag weg te
spoelen. Hij schijnt overigens niet in de beste
stemming te verkeeren. Af en toe raakt hij
een kwartier, ja soms zelfs een half uur lang
het glas voor zich niet aan, maar dan schijnt
hij zijn schade weer te willen inhalen door
drie, vier glazen achter elkaar leeg te drin
ken. Dat lijkt dan een protest, alsof hij den
een of anderen onzichtbaren toeschouwer wil
toonen, dat hij niet van plan is zich door an
deren een wil te laten opleggen.
„Als dat zaakje in orde komt", zwetst Bigs
met dubbel slaande tong', „en jij weer je eigen
baas bent, dan zullen we er eentje nemen.
Dan drinken we twee dagen en twee nachten
door. Wat zeg ik? Twee dagen? Een heele
week lang wordt er niets anders gedaan dan
gedronken".
Coverley neemt zijn glas, maai" zet het daar
na onmiddellijk weer op tafel, „Zeg jij eens,
Bigs, denk je, dat iemand zich 't drinken kan
afwennen?
Bigs staart hem met open mond aan.
„Wat vertel je me nou, Conny? Wil jij je het
drinken afwennen? Onder ons gezegd, Conny,
ik geloof, dat je niet heelemaal nuchter meer
bent".
Geheel onverwacht komt Coverley op Nicol
le te spreken. Dat is een meisje dat hem im
poneert. Verdraaid nog-an-toe, zoo'n vrouw
te hebben, was nog zoo kwaad niet. Hoe denkt
Bigs daarover? Is het maar een dronkemans
idee van hem nog eens te willen trouwen? Nu
ja, goed het groote leeftijdsverschil. Bijna
15 jaar. En dan dat drinken. Tja, dat beroerde
drinken. Verdraaid hij moest zich dat ellen
dige drinken toch kunnen afwennen.
Bigs is stil geworden. Mechanisch brengt hij
het glas naar den mond, maar hij nipt er
slechts aan, alsof het drinken hem niet meer
voldoet. Hij slikt, open zijn mond, wil wat
zeggen, maar brengt geen woord over de lip
pen. De omvangrijke adamsappel boven zijn te
nauwe boord gaat heftig op en neer, zóó opge
wonden is Fred Bigs. Eindelijk wischt hij zich
met den rug van zijn hand over den mond en
zegt, terwijl hij verwijtend het hoofd schudt,
dat hij er zich niet mee zou kunnen vereeni
gen, als dien door en door geschikten jongen,
dien Danny Ward, zijn meisje voor den neus
werd weggepikt. Dat zou niet gentlemanlike
zijn van Conny. Nee, dat mocht Conny hem
niet aandoen
„Ik weet, dat de vrouwen veel voor je over
hebben, Conny. In Calais heb ik me daar zelf
van kunnen overtuigen. Als je wilt, krijg je er
aan eiken vinger tien
Zijn stem klinkt nu bijna smeekend.
„Nee Conny, je moet me beloven, dat je dat
meisje met rust zult laten. Dat moet je me
beloven, Conny!"
Den volgenden ochtend, precies om negen
uur is Danny voor de poort der Estna-
fabrieken. 1-Iij wordt verwelkomd door Fred
Bigs, die meedeelt een leverancier te verwach
ten. Geheel juist schijnt deze bewering echter
niet te zijn, want om leveranties in ontvangst
te nemen, had Bigs zich toch zeker niet in
feestkleedij behoeven te steken. Hij draagt een
donkerblauw pak, waarvan de keurig geperste
broekspijper) de kromme lijn van zijn O-bee-
nen echter niet vermogen te retoucheeren.
Een f,'aaie das van dikke, grijsblauwe zijde
prijk der zijn adamsappel. Een grijz* vilt-
hoed 'rt hij uitdagend schuin on zijn .ïoofd
geplan*-
Waarschuwend loeit de claxon van een
groote Cadillac. Danny schuift haastig zijn
motor van den ingang weg. De wagen van
mr. Gordon, den directeur-generaal rijdt het
fabrieksterrein op. Bigs groet onderdanig, ter
wijl Danny nijdig wegkijkt.
„Een patente kerel, die baas van ons...."
Bigs neemt onverschillig een stuk kauwgum
uit zijn zak en ontdoet dit omstandig van
het bontgekleurde papier. „Het zou jammer
zijn, als hij wegging".
Hij stopt het stuk kauwgum in den mond,
spuwt het echter direct weer uit en vraagt
geïnteresseerd de straat afturend of een van
de beide knappe jongemeisjes, die daar juist
den hoek omkomen, misschien de toekomstige
mevrouw Ward is?
„Hallo, het Adviesbureau voor Vrouwen'"
roept Danny, verbaasd naar Kitty starend,
die met Nicolle naderbij komt, wat is dat
dan? Volledig uitgerukt? Wat is er aan de
hand?"
Bigs heeft zijn hoed van het hoofd gerukt-
en staart Nicolle eerbiedig aan. „Pardon
stottert hij. „Ik ben Fred Bigs". Hij schudt
Nicolle stevig de hand en wendt zich daarna
met een, van vreugde stralend gezicht tot Kitty.
„Wie u bent, weet ik wel. U bent natuurlijk de
kleme pleegmoeder
„Waar hebben jullie de baby gelaten, meis
jes?" informeert Danny.
Nicolle vertelt,e dat zij Maud aan Kaynes'
zorgen heeft toevertrouwd, omdat vandaag
alle hens aan dek moeten zijn. Overigens is er
geen tijd om onnoodige vragen te stellen.
Danny moet zich nu direct met zijn teekenin-
gen bij Gordon laten aandienen en zich on
der geen voorwaarde laten afwijzen. Het komt
er slechts op aan den directeur het groote be
lang van de uitvinding onder het oog brengen
en daarbij te laten doorschemeren, dat hij
wanneer zij het niet onmiddellijk eens kun
nen worden, zich tot een concurrent zal wen
den. Hij moet onvoorwaardelijk een voorschot
van tienduizend pond verlangen en een be
hoorlijk aandeel in de winst.
(Wordt vervolgd)
