DE ONDERGANG VAN DE PANAY.
OM EEN KIND
Het gouden jubileum der Ned. Heide
Maatschappij werd Woensdag te Arn
hem herdacht. Namens het personeel
werd in het gebouw der Maatschappij
een bronzen beeld onthuld
Een kijkje tijdens het diner, dat Woensdagavond ter gelegenheid van het gouden jubileum der Ned Heide Maatschappij te Arnhem
werd gehouden. Achter de tafel v.l.n.r.: mr. S. baron van Heemstra, commissaris der Koningin in Gelderland; E, v. d. Mortel:
minister mr. M. P. L. Steenberghe; dr. Lovink en oud-minister mr. J. R. H. van Schaik
De ondergang van de Amerikaansche kanonneerboot
«Panay». Overlevenden worden na het bombarde
ment aan wal gebracht
Een tentoonstelling van Hongaarsche volkskunst is te Den Haag geopend. Op deze expositie komt ook voor de wieg
en de stoel, welke door Hongaarsche boeren aan H. K. H. Prinses Juliana wordt aangeboden
v_r
Kellners draafden door de straten yan Maastricht tijdens den eersten internationalen
wedloop Yoor kellners, welke er deze week gehouden werd
De nieuwe Engelsche gecombineerde
vliegboot, welke speciaal gebouwd is
voor de lange trajecten, maakt thans
te Rochester haar laatste proefvluchten,
alvorens officieel in dienst te worden
gesteld
De balans wordt geplaatst op de pijlers van de nieuwe klap- [n hel vooruitzicht der blijde gebeurtenis worden op het
brug, welke in de Weesperstraat over de Nieuwe Heeren- Lange Voorhout te Den Haag de poffertjeskramen opgezet,
gracht te Amsterdam gebouwd wordt waar straks de Hagenaars zich aan beschuit met muisjes te
goed zullen doen
FEUILLETON
ROMAN VAN NORtsERT GAR Al.
Nadruk verboden.
36)
Dan vertelt Nicolle haar, dat zij besloten
heeft de vrouw van Coverley te worden. Ja,
nu pas weet ze, wat liefde is.
Kitty is verstandig genoeg om de nuchtere
werkelijkheid niet uit 't oog te verliezen. Onzin
ook maar een oogenblik te denken, dat Danny,
omdat hij Nicolle niet kan krijgen, zich met
haar, „de hummel", tevreden zal stellen
„Hoor eens", zegt zij kalm. „Ik zal Danny
zeggen, dat hij je onmiddellijk naar een krank
zinnigengesticht laat brengen, 'k Geloof wer
kelijk, dat je niet heelemaal lekker bent.
Hoe haal je het in je hoofd een man te
trouwen, van wien je niets anders weet dan
dat hij aan den drank verslaafd is?"
„O, dat drinken zal ik hem wel afleeren.
Daar kun je staat op maken
„Zou je denken?" Kitty haalt de schouders
op. „Nou, dan is er niet veel aan te doen
Dienzelfden avond doet Kitty een zwakke
poging Danny klare wijn te schenken. Maar
reeds haar eerste, schuchtere toespeling, dat
Nicolle niet zooveel van hem houdt, als hij
denkt, heeft een averechtsche uitwerking.
Danny barst in een schaterlacht uit. Hem kan
Kitty' niet voor den gek houden; daarvoor
jnoet zij een dwerg uitzoeken 1
Den volgenden dag krijgen Kitty en Nicolle
bericht, dat Coverley om zes uur 's middags
in vrijheid zal worden gesteld. Precies op tijd
ontmoeten zij elkaar voor het huis van be
waring. Fred Bigs komt haar tegemoet. Hij
schijnt min of meer bedrukt te zijn, mompelt
een paar onverstaanbare woorden en wenkt
dan een vrouw, die op den hoek van de straat
wacht, naderbij te komen.
„Dit is mijn trouwe gade. Minna heet ze",
stelt hij voor.
Minna schijnt zich voor deze bijzondere
gelegenheid op haaT Zondags te hebben uit
gedost. Zij draagt een lichte zomerjapon, die
tot taak heeft haar ietwat corpulente figuur
slank te doen schijnen. Haar hoed, in de klem-
van vergeetmenietjes-blauw, staat eenigszins
uitdagend, geheel naar de laatste mode, scheef
op het overvloedige, donkerbruine haar. In
haar arm houdt ze een groote, rechthoekige
doos.
„Het is me bijzonder aangenaam met de
dames kennis te maken", zegt Minna, in zeer
gebroken Engelsch. Dan wendt ze zich tot
Maud en plotseling in haar vertrouwd Weensch
dialect vervallend, zegt ze enthousiast: „Jessas,
ist das Maderl liab! Na, du süsses Zucker-
goscherl, gib der Tant' des Patschhanderl"
„ik heb mijn Minna uit Weenen meege
bracht", voelt Bi-gs zich verplicht toe te lich
ten. „Tja, 't is me een malheur geweest, dat
ik destijds naar dat zangersfeest in Weenen
ben gegaan. Dat moet net mij overkomen!
M'n hemel, wat is dat een lief meisje!
Nou," m'n lekker suikerdotje, geef je tante
eens een handje!"
Als vrijgezel ging ik er heen en rondom ge
trouwd kwam ik terug. Enfin, het zingen heb
ik me sindsdien voor goed afgewend!"
Minna schijnt dergelijke aardigheden van
haar man te kennen en te waardeeren. Ze
lacht er althans zelf het smakelijkst om,
waarbij ze intusschen de kartonnen doos
opent.
„Na, Mauserl, da schau, her! Wie g' fallt
dir's denn, das Pupperl? Da, nimm's nur! 'S
g' hört dir!"**)
„Mensch, Minna", bromt Bigs, „van dat
Weensche geklets verstaat het kind immers
grijs reistoiletje gestoken, min of meer dédain
glimlachende poppen vrouwtje in den arm.
„Zoo, nu ben je ook een moeder. Neem je
kindje nu maar op en ga wat met haar wan
delen!"
Juichend neemt Maud de pop in ontvangst.
Nicolle informeert intusschen naar Coverley.
Waar blijft hij? Hij zou toch om zes uur in
vrijheid worden gesteld?
Dan trekt Bigs zijn gezicht in een bedenke
lijke plooi en terwijl hij een steelschen blik op
Maud werpt, zegt hij fluisterend: „Ja. weet
u, dat zit zoooTja, hm, ze hebben hem
om vijf uur eigenlijk al vrij gelaten en toen.
tja, toen zat er niet veel anders op dan dat
we zoolang naar een café gingen om te wach
ten tot het zes uur werd. Wat zal ik u zeg
genu weet hoe dat gaat. Een geluksdag
als deze moest toch worden gevierdHoe
zal ik u dat uitleggen. Welnu, Conny.
„Nou, liefje, kijk eens! Wat zeg je wel
van die mooie pop? Hier, neem haar maar. Jij
mag haar hebben!"
„Is hij beschonken vraagt Kitty, on
middellijk lont ruikend.
„Nou, beschonkendat is te veel ge
zegdeen beetje onder den invloed, zou u
het beter kunnen noemen".
„Breng ons direct bij hem! beveelt Nicolle
kort en bondig.
„Tja, maar dames, dat gaat toch niet. Hij
zou zich heusch geneeren. En het kind is' er
toch ook bij!"
Kitty geeft op een toon, welke geen verdere
tegenspraak duldt, als haar meening te ken
nen, dat Bigs" vrouw wel zoo vriendelijk zal
willen zijn met Maud aan den overkant in een
lunchroom te wachten. Zij moeten Coverley
onmiddellijk spreken.
Gelukkig wordt Maud dusdanig door haar
pop in beslag genomen, dat zij geen enkel
woord van protest laat hooren, als de nieuwe
tante haar meetroont.
Met een waar zondaarsgezicht steekt Bigs
naast de beide meisjes den rijweg over.
Zij slaan een zijstraat in tot Bigs
voor een kleine bar blijft staan. „Hier binnen
is-ie!"
Daar binnen is hij. In die armzalige, derde
rangs kroeg. Twee aan lager wal geraakt su
jetten, die hij, Joost mag weten waar, heeft
opgescharreld, houden hem gezelschap. Hij
laat het eene rondje na het andere aanrukken.
Zijn keurige, vilten hoed, vol met deuken,
hangt hem achter op het hoof,. Zijn das is
los gegaan en bengelt in twee gekreukte einden
onder aan zijn boord.
Hij hoort de deur open gaan, keert zich op
zijn kruk om en staart Nicolle en Kitty Bigs
is buiten gebleven wezenloos aan. Zwaar
leunt hij met zijn arm op het buffet.
„Mi-. Coverley....", roept Nicolle. „Mr. Co
verley! Hoort u me niet?"
Coverley knippert met de oogen, alsof hij
haar nu pas herkent. Hij lacht eenigszins
schaapachtig en treedt wankelend op haar
toe. Plotseling slaat hij met een dronkemans-
gebaar zijn armen om haar heen; zijn gelaat
is dicht bij het hare. Walging en afschuw ma
ken zich van haar meester. Die man dacht ze
lief te hebben? Zoo'n zwakkeling? Zoo'n ge
degenereerd type?
Zij rukt zich los en rent als een opgejaagd
dier de bar uit. Bigt ontvangt haar, met een
huilerige stem klagend over Conny, die zicch
zoo vergeten kon. Zonder een woord te spreken
snelt ze hem voorbij. Nog steeds schijnt haar
keel van walging dicht gesnoerd.
Kitty echter is niet van plan zonder strijd
het veld te ruimen.
„U hebt me beloofd een week lang niet te
zullen drinken. Uw eerewoord hebt u me ge
geven!" snauwt ze Coverley toe.
„Een week mompelt hij, de deur, waar
door Nicolle verdwenen is, geen moment uit
het oog verliezend. „Een week.
„Nou, kijk me die dwerg eens aan!" spot
een van de beide vagebonden, wien de
scène bij de deur niei ontgaan is. „Die schijnt
■vier herrie te wil1"- maken....".
Wordt vervolgd;
