H
Verruiming van het inter
nationale handelsverkeer.
Van Zeeland's adviezen.
België.
THIJS IJS GAAT DOOR DIK EN DUN
DE RAMP TE VILLEJUIF.
V R TT D A G 2S J ANUAET 1938
HAARLEM'S DAGBLAD
Economische belemmerin
gen en haar remedie.
De inhoud van het rapport-Van
Zeeland, dat de vroegere Belgische
minister-president aan regeeringen
van Frankrijk en Engeland heeft
aangeboden, is thans gepubliceerd.
Van Zeeland, die in het eerste
hoofdstuk van zijn driedeelig rapport
principieel den vrijen internationa
len handel stelt boven de autarkie,
die daarin ook te kennen geeft, dat
hij naast een algemeene belangstel
ling voor pogingen, om het interna
tionaal verkeer te verruimen door
een gemeenschappelijke actie, ter
stond is gestuit op groote reserve
ten aanzien van de wijze, waarop dit
is te bereiken, bestudeert in het
tweede hoofdstuk de directe belem
meringen van den internationalen
handel en in het derde deel de alge
meene voorwaarden, welke voor het
bereiken van verbetering worden
geëischt.
Dr. Paul van Zeeland.
De „directe belemmeringen en haar re-,
medie" worden verdeeld in economische en
financieele factoren. Daaromtrent kan het
volgende worden gemeld:
De schrijver, die de mogelijkheid verwerpt
binnen afzienbaren tijd tot een algemeene
verlaging van de tarieven te komen, bepleit
afspraken om de tarieven niet te verhoo-
gen, naast regelingen om die tarieven te ver
lagen, welke liggen boven het gemiddelde
van het nationale tarief. Een en ander ware
te regelen in den vorm van tweezijdige de
claraties. In verband met de tarieven be
spreekt schrijver de méestbeguhstigingsclau-
sule en verdedigt:
1. de clausule algemeen en on
voorwaardelijk;
2 uitzondering, wanneer een land
ontoelaatbare discriminaties toepast
of zou weigeren deel te nemen aan
een algemeene poging tot .vermin
dering der handelsbelemmeringen.
3 uitzondering in een geval a.ls het
Oslo-verdrag, wanneer een speciaal
regime wordt ingesteld, niet om te
discrimineeren. doch om verminde
ring van belemmeringen in het alge
meen te bevorderen.
Het verdrag moet dan voor derden
openstaan.
Verkapte belemmeringen zooals sanitaire
rechten, die averechts worden toegepast,
dumpingbepalingen, enz. Deze dienen zoo
mogelijk bij tweezijdige regelingen te wor
den opgeruimd. Arbitrage wordt bepleit,
eveneens instelling van „gemengde commis
sies" ten einde toezicht te oefenen op de
uitvoering van verdragsbepalingen.
Dienaanpraande concludeert de schrijver,
de industrieele contingenten zoo radicaal
mogelijk af te schaffen, en de agrarische
daar, waar dit met inachtneming van den
biizonderen toestand van den landbouw mo
gelijk mkg worden geacht.
Financieele belemmeringen.
Deze kwestie moet niet worden geplaatst
aan het begin, maar aan het einde van de
internationale samenwerking, die Van Zee
land bepleit. Nu het monetaire drie-landen-
accoord bevredigend heeft gewerkt en sedert
1936 de noodige rust in de verhoudingen is
ingetreden, moet via bevestiging van dit ac-
coord een pariteit worden vastgelegd voor
zekeren tijd (ten minste 6 maanden). Deel
nemers zouden door declaraties jegens elkaar
de verhoudingen kunnen vastleggen.
Hindernissen in het
betalingsverkeer.
Schrijver ziet hier de grootste „draw-back",
Oplossing acht hij alleen mogelijk, wanneer
de oorzaak dezer regelingen zal zijn wegge
nomen. zijnde de onevenwichtige marktver
houdingen. Wegneming van deze soort be
lemmeringen is alleen te verrichten door den
staat zelf die controle, enz. instelde.
Het eerste stadium moet zijn: opheffing
van alle belemmeringen van betalingen ter
zake van goederenverkeer, wanneer met het
verleden eerst is afgerekend.
Schrijver bepleit contractueele regeling
van oude buitenlandsche schulden, regeling-
van de oude clearing-achterstanden (via een
systeem van regeling van staatswege in de
valuta van het crediteurland)De courante
achterstallige schulden voor handelstrans
acties. die nu op clearing voorkomen, moeten
als nieuwe verplichtingen worden beschouwd,
die opnieuw ontstaan bij het instellen van de
betalingsvrijheid.
D? nieuwe vriie toestand te ondersteunen
door een systeem van credietverleening (ex
port-steun imooït-f'nnncierinsï- volgens het
systeem als thans door de B.I.B. toegepast
wordt. Centrale banken openen wederkeeng
rekeningen bij de B.I.B. In eikaars valuta,
bestemd voor financierins van leveranties
naar elkander Zoo wordt het valuta-risico
geëgaliseerd in de mate. als er pariteit, be-
stac' ----hen de transacties over en weer.
Zou deze methode niet worden aanvaard,
dan moet de oplossing toch worden gezocht
in de richting van een internationaal fonds,
dat verschillen overbrugt en risico's dekt.
Hoe denkt schrijver zich nu de procedure
om tot een regeling en een resultaat te ko
men?
a. op korten termijn overleg tussehen En
geland, Frankrijk, de Ver. Staten, Duitsch-
land en Italië om het eens te worden over de
grondslagen van verdere actie.
b. instelling van een bureau ad hoe, dat
van verschillende staten opmerkingen vraagt
en ontvangt en op grond daarvan een schets
maakt voor een algemeen verdrag.
c. dit verdrag zij in een diplomatieke con
ferentie tot stand te brengen.
Schrijver ziet deze toekomst hoop
vol in, omdat er reeds zeer veel ma
teriaal is verzameld zoodat. wil men
werkelijk, er iets te bereiken valt op
korten termijn.
Het verdrag is opgezet als een „al
gemeen pact van economische sa
menwerking". Het bevat twee deelen,
namelijk:
a) een negatief deel waarin de
onderteekenaars op zich nemen, een
zekere groep van economische en fi
nancieele maatregelen, welke alge
meen worden geoordeeld den inter
nationalen handel te belemmeren,
niet te zullen nemen.
b) een positief deel waarin de
staten zich verplichten, mede te zul
len werken naar hun beste krachten
en in opbouwenden geest om door
overleg oplossingen te vinden voor
de betrokken problemen.
Deze algemeene regeling zal naar behoefte
en mogeliikheid worden aangevuld door spe
ciale regelingen, hetzij van alle onderteeke
naars onderling, hetzij van groepen van sta
ten, hetzij tussehen twee staten onderling.
Dr. van Zeeland verwacht evenwel van het
bedoelde algemeene pact een sterk stimu-
leerende werking. De geste is er dan en de
weg zou openliggen voor een vervolg.
Duitsche belangstelling.
Duitsche politieke kringen verklaren, dat
het nog onmogelijk is een definitief oordeel te
vellen over het rapport van Van Zeeland.
Zij zijn nochtans van meening. dat men
hier te doen heeft met een belangwekkende
poging de moeilijkheden en tegenwoordige
problemen op te lossen.
Zij hopen, dat deze poging met succes zal
worden bekroond. Zij voegen hieraan toe,
dat Duitschland zich er niet als eerste be
hoeft over uit te spreken, daar de eerste ge
dachte in dezen is uitgegaan van Engeland.
Engeland en Frankrijk moeten derhalve
eerst de verwezenlijking toestaan der in het
rapport vervatte denkbeelden,
Duitschland zal er zijnerzijds geen hinder
palen aan in den weg leggen.
In de Vereenigde Staten.
Het rapport van Van Zeeland is in de Ver
eenigde Staten een sympathiek, doch gere
serveerd onthaal te beurt gevallen, aldus Ha-
vas, men juicht het beoogde doel gunstiger
toe dan de bepleite methoden:
Het denkbeeld van een confei'entie van vijf
met Amerikaansche deelneming schijnt te
moeten worden afgewezen, daar de Ver
eenigde Staten zich in geen enkele oecono-
mische controverse met Europeesehe landen
willen begeven. De eenige mogelijke samen7
werking moet langs diplomatieken weg wor
den gevestigd en men preciseert, dat de Ame
rikaansche samenwerking beperkt zal zijn
door
1. De bestaande wetten, zooals de Johnson-
wet, waarbij de opening van credietën aan
landen, die met hun betalingen der oorlogs
schulden in gebreke zijn gebleven of de wet,
waarbij retorsiemaatregelen worden geno
men tegen landen, die discrimineerende maat
regelen ■tegenover de Vereenigde Staten heb
ben genomen.
2. De beginselen van de handelspolitiek
van Huil,
3. De openbare meening der Vereenigde
Staten, welke vijandig staat tegenover iedere
economische of financieele concessie, welke
de regeering aan dictatoriaal bestuurde lan
den zou kunnen toestaan.
Men doet evénwel opmerken, dat de Ver
eenigde Staten niet zullen weigeren in samen
werking met andere landen een oplossing van
de wereldcrisis te zoeken.
Men onderschat evenwel niet de kracht der
oppositie van Duitschland en Italië tegenover
de voorstellen ran Van Zeeland, die naar de
Amerikaansche meening, hun politiek van
autarkie en koloniale expansie zouden moe
ten prijsgeven.
T umult
in
de Kamer.
Een Rexistische afgevaardigde bracht gis
teren In de Kamer den liberalen afgevaardig
de Jaspar in het geding. Deze laatste zeide in
zijn antwoord als minister nimmer den uit
voer van wapenen naar Spanje te hebben be
gunstigd.
Van de banken der Rexisten werd toen Jas
par zich naar zijn zitplaats begaf een scheid
woord geroepen, waarop een vechtpartij ont
stond tussehen Jaspar en een Rexistisch af
gevaardigde.
Het kwam tot een algeheele kloppartij.
De vergadering moest daarop worden
schorst.
Na hervatting van de zitting las de voor
zitter een verklaring voor: „Wij zijn, zeide hij,
„getuige geweest van een betreurenswaardig
schouwspel. Sedert geruimen tijd kunnen wij
zien, hoe in de- pers te kwader trouw valsche
lastercampagnes worden gevoerd. Wanneer
deze hier herhaald worden, kunnen zij aan
leiding geven tot incidenten, zooals er zich
zoojuist hebben voorgedaan. In andere krin
gen hebben zich soortgelijke incidenten afge
speeld. Twee maatregelen kunnen hieraan een
einde maken, in de eerste plaats strenge toe
passing van het reglement, in de tweede
plaats wijziging van de wet op de pers ter on
derdrukking van laster.
De voorzitter spoorde aan tot kalmte en
stelde voor, over te gaan tot de behandeling
van de begrootrng van justitie, doch de
Rexist Sindic voegde hem daarop een scheld
woord toe.
De voorzitter verzocht Sindic het woord
terug te nemen en toen deze dit weigerde werd
hij tot de orde geroepen. Toen Sindic daarop
uitriep „dat laat mij koud", stelde de voor
zitter voor, Sindic van verdere bijwoning der
vergadering uit te sluiten. Dit voorstel werd
met zitten en ópstaan aangenomen.
Sindic weigerde echter zich hierbij
neer te leggen en bleef in zijn bank
zitten. De zitting werd daarop ge
schorst, waarna de militaire comman
dant van het parlementsgebouw, ver
gezeld van twee soldaten, zich naar
Sindic begaf, die daarop zijn bank ver
liet.
Na dit incident werd de behandeling van
de begrooting van justitie voortgezet. Sindic
is uitgesloten van het bijwonen der eerstvol
gende acht Kamervergaderingen.
Aangezien de vroegere Rexistische senator
;raaf Xaverius Degrunne weigerde zich te
onderwerpen aan den maatregel van den Se
naat hem voor de bijeenkomst van Donder
dag uit te sluiten, werd besloten hem eveneens
voor acht vergaderingen te schorsen.
.verloven.
Met de 22-jarige gravin Apponyi.
In de officieele kringen in de hoofd
stad van Albanië, Tirana, bevestigt
men het in het buitenland verspreide
bericht over een op handen zijnde ver
loving van koning. Zog met gravin
Geraldine Apponyi, die zich sedert
verscheidene dagen te Tirana be
vindt. Gravin Apponyi is 22 jaar oud.
Brug over de Niagara ingestort.
Arbeiders hadden haar tijdig verlaten.
Tengevolge van den zwaren ijsgang is de
brug over den Niagara-waterval gisteren in
gestort. De ingenieurs, die belast waren met
de vei;sterking van de brug over den water
val, hebben verklaard, dat de op de brug
werkende arbeiders enkele minuten voor de
instorting de brug verlaten hadden, zoodat
de vrees, dat zij meegesleurd zouden zijn, on
gegrond is. De instorting van de brug ge
schiedde in slechts twee minuten.
ONZE DACELIJKSCHE KINDERVERTELUNC
Vreeselijke verwoesting werd aangericht.
Zien jullie wel; jongens en meisjes, daar zit liickie! Hij is in gezel
schap van een van de mannen, die hem ontvoerd hebben.
Luister, Dickie, ik wil weten, waar oom Mopperniet en Sim en
Thijs zijn. Ik wil niet hebben, dat ze er achter komen, waar jij bent.
Wij kunnen je veel te goed gebruiken.
Dickie staarde den spreker angstig aan.
Maar voor wat moeten jullie me dan hebben? vroeg hij.
De man lachte even. Laat dat maar aan ons over, hè? Daar
zullen wij wel voor zorgen. Wat hoor ik toch voor gerommel boven?
De man stond op, jullie kennen hem toch zeker nog wel uit Thijs'
avontuur in het bosch-van-hou-je-maar-stil? Hij heet Neusopius,
waarschijnlijk wel, omdat hij zoo'n grooten neus heeft!
Neusopius keek in den schoorsteen, doch zag niets Rij hoorde
alleen een vogel schreeuwen. Hij keek kwaad.
Die vervelende vogels tegenwoordig ook! bromde hij. Die
maken zoo'n lawaai!
Kleeren in de boomtakken....
et in beslag- genomen oorlogs
tuig van de C. S. A. R. heeft
Woensdagmorgen, aldus
schrijft onze Parijsche cor
respondent, een tiental onschuldige
slachtoffers gemaakt; met een donde
rend geweld zijn ongeveer zesduizend
granaten de lucht ingevlogen, alles
verbrijzelend, laboratorium, autos. hoo
rnen en ook.... menschen.
Het was ongeveer met deze nuchtere termen,
dat we in den loop van den morgen door een
telefoonbericht werden opgeschrikt. Vuillejuif
is een klein voorstadje niet zoo heel ver ten
Zuid-Oosten van Parijs en dus duurde het niet
zoo heel lang. of we kwamen in dit voorname
lijk door arbeidersgezinnen bewoonde plaatsje
aan. De paniekstemming, die er de eerste
oogienblikken na de ontploffing geheerseht
had en die een bijna algemeene vlucht der be
volking ten gevolge had gehad, was weer ge
luwd, doch een geweldige emotie had zich nu
meester gemaakt van die meestal armelijke
menschen. een emotie over den gewelddadigen
dood van een groot aantal slachtoffers, emotie
ook over het verlies van met dikwijls heel
veel zorg en moeite bijeengebracht bezit.
Want reeds op een paar kilometer van de
plaats der ramp kon men de sporen ervan
ontdekken. Scherven van kapot geslagen ra
men lagen op de stoep, hier en daar wezen de
bewoners op een dak, waarvan een enkele dak
pan was afgerukt. Hoe verder we gingen, hoe
duidelijker de sporen van de ramp werden. Op
den breeden straatweg, die het eigenlijke Vil-
lejuif met een soort armoedig tuindorp ver
bindt, kwam onheilspellend luid bellend een
Roode-Kruis-auto ons tegemoet gereden. „Dat
is de derde al," vertelde een oud vrouwtje, dat
tevergeefs een zenuwachtig snikkend meisjp
trachtte te kalmeeren. „Ja, de derde," her
haalde mompelend de menigte, die zich ver
drong achter een sterke en onverbiddelijke
politie-afscheiding. „Mogen we er nog niet
door, monsieur agent?" smeekten een paar
vrouwen, bewoonsters van het tuindorp, dat
onmiddellijk na de eerste oogenblikken van
schrik door het energiek optreden van een
paar onverschrokken mannen geheel ontruimd
was. „Nog niet, moeder, nog een beetje ge
duld", troostten de agenten.
Een ravage.
Terecht was deze maatregel geno
men, het was er gevaarlijk enaf
zichtelijk! Talrijke der toch al wankele
huisjes waren door de kracht der ont
ploffing zoo beschadigd, dat de muren
ontzet waren en bij het minste konden
instorten. Sommige daken waren in-
geslagen en hingen schuin over de
buitenmuren. Geen ruit was er natuur
lijk heel gebleven en overal waren de
straatjes en slopjes bezaaid met
scherven.
En tussehen die huisjes en schuurtjes, in al
die tuintjes, hier en daar op de daken zag je
brandweerlieden en mobiele garden zoeken en
speuren. Naar wat? „Naar overblijfselen", was
het korte antwoord: overblijfselen van de ont
plofte granaten, maar. ook en vooral
overblijfselen van.,-., menschen! Want let
terlijk kapot, geslagen zijn die arme kerels ge
worden, die daar dien morgen werkten in het
laboratorium. Zoolang wij door het tuindorp
liepen, begrepen wij het nog niet zoo goed en
pas toen we een paar honderd meter verder
de plaats der ramp bereikt hadden, begrepen
we ai het verschrikkelijke, dat hier gebeurd
was. Dat laboratorium behoort aan de Parij
sche politieprefectuui en staat op het midden
van een met een steenen muur omgeven en
met hooge boomen begroeid terrein. Drie of
vier kleine gebouwtjes waren het, waarin al
de sinds de laatste weken gevonden granaten
van de geheime C. S. A, R.-organisatie een
zesduizend in getal tot nader onderzoek
waren opgeborgen. Dat onderzoek had plaats
gehad en dien morgen zouden ze door mili
tairen in vrachtwagens worden geladen en
naar het artilleriepark te Versailles worden
vervoerd. Wat er toen precies gebeurd is? Nie
mand, die het weet, niemand, die hèt kan na
vertellen! Dood, verscheurd, versplinterd! De
eenige der op het laboratorium werkzame per
sonen, die aan de ramp ontkomen is, een in
genieur, had zich net even naar buiten be
geven en gedekt door een cementen muur, die
gelukkig aan den geweldigen luchtdruk weer
stand bood, ontkwam hij aan het verschrik
kelijk lot zijner kameraden, doch gezien had
hij niets, zoodat wel voor altijd de oorzaak
dezer ontploffing verborgen zal blijven. Waar
schijnlijk heeft een der soldaten een kist met
granaten laten vallen, waarop met korte tus-
schenruimten de heele Voorraad in de lucht
vloog. „Het was alsof een geweldige witte bol
hoog in de lucht opsteeg", vertelde onzen ge
tuige, die niet ver daarvandaan op het kerk
hof werkte. „Na den eersten knal volgde een
tweede, daarna nog enkele, die veel zwakker
waren," getuigt een tweede.
Ontploffing van geweldige kracht.
Geweldig moet de kracht van de
ontploffing geweest zijn. En al zijn de
getuigen weinig in aantal, al weten
ze weinig te vertellen, het schouwspel,
dat we hier te zien krijgen, is helaas,
welsprekend genoeg. In de laan, die
van het portiers!»isje naar de ge
bouwen van het laboratorium leidt,
is het pad bezaaid met glasscherven,
met kalk, met brokstukken steen, met
flarden kleeren' ook. Een verschifcke-
lijke modder, een afzichtelijke brei
is het, waarin men haast den voet
haast niet durft zetten uit vrees een
menschelijfc overblijfsel te vertrap
pen. In de naakte takken der boomen
hangen allerlei voorwerpen, een kepi,
een broekspijp, stukken kleeren, waar
van men niet onderscheiden kan, wat
het eigenlijk geweest is.
Ook hier zoeken brandweerlieden en sol
daten het heele terrein af en al die lugubere
overblijfselen worden men zou haast zeg
gen bijeengeplukt. Vóór onze komst heeft
men in de takken der boomen en verspreid
over het terrein reeds talrijke uiteengerukte
lichaamsdeelen gevonden en nu nog vinden
de zoekers elk oogenblik menschelijke over
blijfselen. Enkele lichamen zijn ook terugge
vonden. doch zoo onherkenbaar zijn ze ver
minkt, dat slechts met behulp van in de
zakken gevonden papieren hun identiteit vast
gesteld kon worden.
1-Iet hoofdgebouw van het laboratorium
heeft betrekkelijk weinig geledende granaten
immers waren in kisten verpakt en op het
pleintje ervoor opgestapeld en vrij goed heb
ben de steenen muren weerstand geboden aan
den luchtdruk Natuurlijk zijn alle ruiten
verbrijzeld, bloei er van de instrumenten niets
meer over, is het dak beschadigd en vertoonen
de muren hier en daar spleten, doch het is
betrekkelijk weinig vergeleken bij de andere
gebouwen, die van lichtere bouwstof waren op
getrokken. Sommige muren zijn hier compleet
verdwenen en geen spoor is ervan terug te
vinden. De daken zijn de lucht ingeslingerd
en de brokstukken ervan op honderden
meters teruggevonden.
De twee zware vrachtauto's, waarop de
granaten geladen moesten worden, zijn ge
deeltelijk versplinterd enkele tientallen meters
op zij gesmeten en op de plaats, waar enkele
oogenblikken te voren de chauffeurs nog ge
zeten was, vond men niets terug' dan een sleu
telbos.
Het is een helle-visioen op dat kleine stukje
terrein tussehen die hooge boomen, die ar
melijke huisjes. Het is ons niet mogelijk er
lang te blijven, het is te verschrikkelijk en
terwijl de autoriteiten hun onderzoek voort
zetten en de brandweerlieden en de mobiele
garden ernstig, met strakke gezichten zoeken,
steeds maar zoeken, keeren we terug. De be
volking is nu toegelaten in de straten, waar
geen gevaar meer dreigt, maar in de huizen
kunnen ze het niet uithouden en ze drommen
samen voor den ingang van het noodlottig
terrein. Hier en daar ziet men ex-, die een
verband dragen om het hoofd, of om den arm
of om de hand. Want ook hier zijn gewon
den gevallen, getroffen door springende rui
ten of neerstortend puin. We loopen terug' naar
Villejuif. En weer klingelt achter ons luguber
het gebel van een ambulance-auto. Alweer
een! Hoeveel zullen er nog volgen?
J. W. KOLKMAN.
(Nadruk verboden).
„Der Stuermer" is weer
verschenen.
Wijziging in tie hoofdredactie?
Het voorloopige verbod, dat het anti
semitische orgaan van Julius Strei-
cher „Der Stuermer" heeft getroffen,
is opgeheven.
Gezaghebbende kringen verklaren,
dat „Der Stuermer" onder een nieu
wen hoofdredacteur weer zal uitko
men. De intrekking van het verbod
blijkt ook uit het feit, dat Donderdag-
het speciale nummer van „Der Stuer
mer", waarin de doodstraf wordt ge-
eischt voor „rassenschenders" ten
verkoop werd aangeboden. De verkoop
van dit nummer wordt aangeprezen
met geweldige aanplakbiljetten.
jjAPM
PROGRAMMA
ZATERDAG 29 JANUARI 1938.
HILVERSUM I, 1875 M. en 415,5 M.
VARA-Uitzending. 10.00—10.20 v.m. en 7.30
—8.00 VPRO.
8.00 Gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding.
10.20 Uitzending voor Arbeiders in de Conti
nubedrijven. 12.00—1.45 Gramofoonmuziek.
2.00 Filmpraatje. 2.15 Zang. 2.45 Amateurs
uitzending. 3.20 Gramofoonmuziek. 3.30
VARA-Orkest, m.m.v. solist. 4.30 Toespraak
voor Geheelonthouders. 4.50 Gramofoonplaten.
5.15 „De Krekeltjes". 5.40 Boekbespreking.
6.00 Orgelspel. 6.20 Friesche uitzending. 7.00
„Filmland". 7.30 Bijbelvertellingen. 8.00 Her
haling SOS-Berichten. 8.03 Berichten A.N.P.,
VARA-Varia. 8.15 Zang, orgel en gramofoon
muziek. 9.15 „En nu.... Oké". 10.35 „Hoe wij
gaan bouwen", vraaggesprek. 10.45 Souvenir-
orkest, m.m.v. solisten. 11.20 Berichten. 11.25
—12.00 Zang en orgel.
HILVERSUM n, 301,5 M.
KRO-Uitzending.
8.009.15 en 10.00 Gramofoonmuziek. 11.30
Godsdienstig halfuur. 12.00 Berichten. 12.15
KRO-Orkest. 1.00 Gramofoonmuziek. 1.20 De
KRO-Melodisten, m.m.v. solist. 2.00 Voor de
jeugd. 2.30 Gramofoonmuziek. 3.00 Kinder
uurtje. 4.00 KRO-orkest. 4.45 Gramofoonmu
ziek. 5.00 De KRO-Boys, m.m.v. solist. 5.30
Gramofoonmuziek. 5.45 De KRO-Nachtegaal-
tjes. 6.15 Gramofoonmuziek. 6.20 Journa
listiek weekoverzicht. 6.45 Gramofoonmuziek.
7.00 Berichten. 7.15 Economische causerie.
7.35 Actueele aetherflitsen. 8.00 Berichten A.
N. P. Mededeeiingen. 8.15 Overpeinzing met
muzikale omlijsting. 8.35 KRO-orkest. 9.15
Revue-programma. 10.15 Gramofoonmuziek.
10.30 Berichten A.N.P. 10.40 Filmpraatje. 10.55
12.00 Gramofoonmuziek.
DROITWICH, 1500 M.
11.20 Gramofoonmuziek. 12.05 BBC-Schotsch
orkest, m.m.v. soliste. 12.50 Gramofoonmu
ziek. 1.20 New Coventry Hippodrome Orkest.
2.20 Gramofoonmuziek. 3.15 Orgelspel. 3.50
Fr. Biffo's Koperkwintet. 4.20 Viool en piano.
5.00 Declamatie. 5.20 Jack Payne en zijn
Band. 6.20 Berichten. 6.50 Sportpraatje. 7.05
BBC-Theater-orkest. 7.50 Radiojournaal. 8.20
Variété. 9.20 Berichten. 9.40 Nieuws uit Ame
rika. 9.55 BBC-orkest m.m.v. solist. 11.05 Pae-
dagogische voordracht. 11.20 Billy Merrin's
Band. 11.50 Orgelspel. 12.1012.20 Berichten.
RADIO PARIJS, 1648 M.
7.50 en 8.55 Gramofoonmuziek. 9.50 Conser
vatorium-orkest, 11.50 Gramofoonmuziek.
12.20 Pianovoordracht. 12.35 Giardino-orkest
en zang. 3.20, 4,05 en 8.35 Zang. 8.50 Radio-
tooneel. 9.30 Variété-programma. 10.25 Sym-
phonieconcert, m.m.v. soliste. 10.50 Gramo
foonmuziek. 11.201.20 J. Bouillon's dans-
orkest.
KEULEN, 456 M.
5.50 Oswald Heyden's orkest. 7.50 Blaas-
orkest. 8.50 Pianovoordracht. 11.20 Omroep-
Amusementsorkest. 1.35 Gramofoonmuziek. 3.20
Erich Börschel's orkest en solisten. 5.30 Om
roeporkest en -Amusementsorkest. 11.2012.20
Hans Bund en Arthur Rink met hun orkesten.
BRUSSEL, 322 M.
12.20 Gramofoonmuziek. 12,50 Omroep-
salonorkest. 1.50 Gramofoonmuziek. 2.20 Ra-
diotooneel. 3.20 Omroepkleinorkest en decla
matie. 4.50 Pianovoordracht. 5.05 Zang. 5.35
5.50 Gramofoonmuziek. 6.35 Vlaamsch kwar
tet en gramofoonmuziek. 8.20 Cabaret. 9.20
Gramofoonmuziek. 9.40 Fragm. „Les contes
d'Hoffmann" opera. Hierna gramofoonmu
ziek, 11.20—12.20 Dansmuziek.
BRUSSEL, 484 M.
12.20 Gramofoonmuziek. 12.50 Omroep
orkest. 1.502.20 Gramofoonmuziek. 3.20 Ra-
diotooneel. 4.20 Omroeporkest. 5.35 Paul God
win's orkest. 6.45 Gramofoonmuziek. 7.00 „La
Malmédienne". 8.20 Gramofoonplaten. 8.35—
12.20 „Hérocüade", opera.
DEUTSCIILANDSENDER, 1571 M.
7.20 Omroeporkest. 8.20 Berichten. 9.50
Kwartetconcert. 10.05 Weerbericht. 10.20—
11.20 Hans Bund en Arthur Rink met hun
orkesten.
