w
Een warnet van spionnage aan
de Fransch—Spaansche grens.
Advertenties
Rubriek voor Vragen
WOENSDAG 9 FEBRUARI 1938
HAARLEM'S DAGBLAD
Waar ieder gecontroleerd wordt en tóch
verdacht blijft. De geheimzinnige ,,Bar
Basque" in Saint Jean de Luz.
Barcelona beter bediend
dan Franco.
Wij publiceeren hierbij een interes
sante beschouwing over het warnet
van spionnage aan de Fransch-
Spaansche grens. In verband met den
burgeroorlog zijn in dit gebied tal
rijke Spanjaarden en vreemdelingen
van allerlei nationaliteit in het ge
heim werkzaam. Onze bijzondere cor
respondent, die jarenlang in deze
streek vertoefde en met de bijzonder
heden van de toestanden aldaar uit
stekend op de hoogte is, geeft in bij
gaand artikel een levendigen kijk op
den uitzonderlijken toestand aldaar.
Een bijzondere correspondent schrijft ons
uit Saint Jean de Luz:
rIE probeert het nationalisti
sche Spanje via de grens
Hendaye-Irun te betreden
stuit op een onnoemelijk
aantal moeilijkheden. De Fransche
autoriteiten zien niet bepaald gaarne
een al te groote belangstelling voor
het „witte" Spanje en hebben daarom
de eischen voor het vervullen van ver
plichte formaliteiten dermate opgedre
ven, dat een maximum aantal visa en
stempels de paspoorten moet versieren
alvorens toestemming gegeven wordt
om de „berucht en beroemd" gewor
den internationale brug over de Bi-
dassoa te passeeren.
Een helpend handje wordt hun geboden door
de waakzame leden van de non-interventie
commissie, die ook voortdurend een oogje in
het zeil houden.
Doch, hoewel het lastig mag heeten om langs
dezen weg Frankrijk te verlaten, nog moeilij
ker wordt het aan de overzijde van de brug,
wanneer men het oorlogvoerende Spanje wil
binnenkomen.
Een moeilijke doortocht.
Allereerst worden hier bij het grenshuisje
alle papieren opnieuw aan een grondig onder
zoek onderworpen en wordt nauwkeurig de
reden nagegaan van het verzoek van den
vreemdeling of Spanjaard om den tolboom te
passeeren. Want „roode" of „half roode" Span
jaarden zijn in dit gedeelte van hun vaderland
niet gewenseht en als hun bezittingen zich
misschien door het noodlottig toeval in het
witte territorium bevonden, zijn deze waar
schijnlijk reeds lang geconfiskeerd. Ook al
tracht de „roode" zich een wit vernisje te ge
ven om naar zijn vroegere woonplaats te kun
nen terugkeeren, meestal is hij gauw ontmas
kerd, want er is altijd wel iemand, die zich
zijn politiek streven van vóór de revolutie
herinnert.
Om de binnenlanden van Spanje te bereizen
heeft men een geldig „salvo conducto" noodig.
Dit te verkrijgen is geen peuleschilletje en
zelfs wanneer men er uiteindelijk in geslaagd
is het te veroveren, heeft men bij het verla
ten van de Avenida de Francia toch het ge
voel als een boosdoener nagekeken te worden.
De foto met het groote nummer ge
speld op de linker revers, het wachten onder
geleide in een ander hokje tot de vinger
afdrukken genomen zijn, geeft het gevoel van
„tamelijk" verdacht te zijn, het invullen van
lange vragenlijsten, de geldcontróle, de strenge
visitatie waar al dadelijk door de censuur de
Fransche couranten „Paris Soil'" en „Intran-
sigeant" ingepikt worden, het staat een ieder,
die de reisbarrières geforceerd heeft, nog hel
der voor den geest als hij den weg naar San
Sebastian, na deze urenlange vertraging aan
den tolboom kan inslaan. Het is duidelijk, men
is en blijft verdacht, niettegenstaande de
mooie aanbevelingsbrieven van Franco-verte'
genwoordigers in het buitenland.
Verondersteld zou kunnen worden, dat men
ten opzichte van Duitschers en Italianen wat
schappelijker te werk gaat. Al hebben deze
eenige faciliteiten en dikwijls permanente per
missies om de grens over te gaan, toch ontko
men zelfs de Italiaansche journalisten, die zich
vrijwel dagelijks naar Frankrijk begeven om
van daaruit de berichten naar Rome te tele-
f oneer en/ niet aan deze strenge controle, voor
namelijk met het oog op den deviezensmokkel.
Er mag volstrekt geen Spaansch geld uit- of
ingevoerd worden en dat is na de spionnage
het ergste misdrijf, dat hier bedreven kan
worden.
Het grootste gevaar.
Maar spionnage blijft nummer één, en te
recht: het is het grootste gevaar, het levert
de duistere krachten, die een heel offensief
ten gronde kunnen doen gaan. Door het ver
raad van de juiste stellingen, de kracht van
kanonnen en munitie kan de tegenstander zijn
eigen positie versterken en dat is zeer veel
waard.
Uit voorzorgsmaatregel wordt dan ook bij
eiken nieuwen aanval de grens voor enkele
dagen, soms voor een week lang, hermetisch
ter aanprijzing van
geneesmiddelen
of geneeswijzen
worden alleen ter plaatsing aan
vaard, wanneer zij voorzien zijn
van een stempel van de Commissie
van Controle op de Aanprijzing
van Geneesmiddelen en Genees
wijzen, gevestigd te 's-Gravenhage
ANNONCES VAN GELDAANBIEDIN-
GEN worden eerst na gunstige
informatie, verkregen van een be
voegde instantie, voor plaatsing
aangenomen.
gesloten, zoodat er niemand in- of uit ge
laten wordt, tenzij de diplomaten. Toch
hebben deze strenge maatregelen niet kun
nen verhinderen, dat er nog steeds geheime
zenders verborgen blijven en er op handige
wijze individuen binnensluipen, die meer
weten en meer verklappen dan wenschelijk
is voor de regeering van Fr anco.
Het is in deze grensstreken een al
gemeen bekend en vaststaand feit,
dai 'het de regeeringszijde steeds be
ter gelukt is om te weten te komen
wat er gebeurde of voorbereid werd
in het nationalistische gebied dan
omgekeerd. De informatiedienst van
de „rooden" is beslist superieur aan
dien van de „witten", hetgeen kort
geleden met het drama van Teruel
nogmaals bewezen werd, niettegen-
de de hulp van Dultschland en
Italië.
Er bestaat eerder een nadeel voor Franco
in deze „vriendschappelijke" concurrentie
onder de spionnagediensten in zijn gebied.
Daar vindt men op de eerste plaats de
Spanaarden zelf; van nature uitermate on
geschikt voor dit beroep, omdat ze veel te
doen, al zijn het Fransche Basken. De mee
ningen zijn sterk verdeeld, maar worden luid
uitgesproken en geven dikwijls in openbare
gelegenheden aanleiding tot heftige dispu
ten
Menschelijke ellende.
Eerst kwamen hier in Frankrijk de uitge
weken witten hun heil zoeken in den zomer
van 1936,daarna waren het de vrouwen en
kinderen van de roode strijders tot tenslotte
ook ontelbaar vele gewapende manschappen
ten einde raad over zee de wijk kozen om te
probeeren via Frankrijk langs de Noordgrens
van de Pyreneeën geëvacueerd te worden
naar hun bondgenooten in Barcelona.
Welke bewoner van de Baskische kust
heeft dus deze ongelukkigen, deze voortge
jaagd en met een enkelen bundel kleeren als
eenig bezit niet gezien, de kudden wachten
de urenlang wachtende verschrikte, uit
gehongerde menschen opeengepakt aan de
stations zien zitten tot zij weggevoerd zouden
worden naar het andere Spanje, om na de
doorstane ellende opnieuw honger te gaan lij
den en de verschrikkingen van den oorlog te
ondergaan in Catalonië, dat ze niet kennen,
welks taal zij niet spreken of begrijpen?
Maar wisten ze dat? Wat wisten ze eigenlijk
van dezen heélen broedermoord, alléén dat
men hun mooie beloften had gedaan en dat
er niet anders dan ellende gekomen was? Kan
men de tragedie van deze menschen verge
ten? Is het niet begrijpelijk dat ieder die dit
schouwspel zag, den strijd van het Spaan
sche volk nauwkeurig blijft volgen?
In de „Bar Basque".
En zoo zit men tezamen in de Bar Basque
en bespreekt de kansen, beoordeelt de krijgs
verrichtingen. Daar zitten de afgevaardigden
van Barcelona en steken de ooren op, al
houden ze de courant voor het gezicht. Daar
vindt men alle bladen uit beide vijandelijke
IN HET WOELIGE GEBIED AAN DE FRANSCH -SPAANSCHE GRENS. Over de grens ge
vluchte Spanjaarden bespreken in een cafétje op Fransch grondgebied met hun kameraden
de kansen van den burgeroorlog.
spraakzaam zijn en er steeds trotsch op
gaan in cafés of te midden van hun vele
„amigos intimos" (intieme vrienden heeft
elke Spanjaard bij tientallen) aan één het
laatste nieuws in het oor te fluisteren, een
slechte eigenschap, waardoor zij zichzelf in
dezen burgeroorlog ontzettend veel schade be
rokkend hebben. Daarentegen is de infor
matiedienst van de zijde van Valencia meer
gevormd op stille Russische wijze en op den
steun van anti-fascistische en anti-Duitsche
strijders, die geen Spanjaarden zijn.
De diensten van Franco.
Bij Franco vindt men naast eigen dien
sten, den wijdvertakten geheimen Duitschen
dienst en de goed georganiseerde Italianen,
die, niettegenstaande de ,,as" waarom tegen
woordig alles behoort te draaien, elkaar op
eigen terrein geen haarbreed toegeven en
meer naast elkaar dan mét elkaar te werk
gaan, bovendien elk vrijwel gesepareerd van
de Spanjaarden.
Zoo kan het ook gebeuren, dat
eenzelfde huis twee-, driemaal de
plaag van een registro moest onder
gaan als toevalligerwijze Duitschers
en Italianen na elkaar iets myste
rieus ontdekten en van de Span
jaarden verlangen er grondige huis
zoeking' te houden. Het kan zijn, dat
men onverwacht een ganschen dag
onder bewaking gesteld wordt en
het heele huis binnenste buiten
wordt gekeerd, zonder ooit ophelde
ring of uitleg te krijgen uit welken
hoek de wind waaide en waarvan
men eigenlijk verdacht werd.
De heeren indringers verdwijnen dan even
geheimzinnig als ze gekomen waren, op last
van hun „superieuren". Wie dat geweest zijn
blijft een mysterie
Het centrale punt.
Men zoekt en luistert in Spanje zelf, doch
het voornaamste spionnageterrein ligt daar
buiten. Het beruchtste internationale spion-
nagenest van dezen burgeroorlog is te vin
den op enkele kilometers afstand van de
grens, in het mooie Fransche badplaatsje
Saint-Jean-de-Luz, en daar, om het zoo
juist mogelijk aan te duiden, in de Bar
Basque.
Hier bevindt zich het centrale
punt van de buitenlandsche pers en
de luistervinken, belust op sensatie,
of speciaal er op afgestuurd. In Per-
pignan aan de grens bij Barcelona
is de spanning niet zoo scherp, om
dat de Fransche autoriteiten meer
met het bewind van Valencia en
Barcelona sympathiseeren. Maar in
Saint-Jean, Biarritz en Bayonne
is er in café's, in winkels, op straat
en in de autobus overal een merk
bare tegenstelling en afkeer en haat
tusschen Wit en Rood.
Men vergete niet dat ten zuiden van Bor
deaux, sedert lang het hoofdthema van het
gesprek: de Spaansche burgeroorlog is. In
verband met de sympathie van de eigen re
geering voor een bepaalde oorlogvoerende
Spaansche partij, en met het oog op de vree-
selijke ellende die allen van nabij gezien heb
ben toen zij de duizenden en duizenden vluch
telingen aan wal zagen stappen, heeft ieder er
„partij" getrokken. Deze tegenstelling in
opvattingen werd sterker merkbaar naarmate
de legers van Franco oprukten langs de
Fransche zuidgrens en in het Baskenland, im- I
mers ook hier heeft men met Basken te
gebieden en wie de situatie kent, weet al gauw
uit de berichten tusschen de regels door te
lezen, welke de vorderingen of verliezen
weest zijn, terwijl men de rest van ooggetui
gen tracht te vernemen. Er komen Engel-
schen, Italianen, Duitschers, Fransehen, Hol
landers, Amerikanen en Zwitsers, diplomaten
die hier gestrand zijn sinds zij uit San Se
bastian de vlucht moesten nemen en leden
van het Internatinaal Roode Kruis, die de
uitwisseling van gevangenen organiseeren
En vrouwen zijn er ook, Journalisten? Enke
len zitten bij de collega's, maar waarom
geeft de barman een stillen wenk aan de
Italianen? Waarom wordt de Zwitser door een
Engelschen vriend terzijde genomen en hem
iets in het oor gefluisterd? Spionnen, dus
toch! Maar voor wie? Croix de feu of Front
populaire of misschien zelfs voor de alom
tegenwoordige „Intelligence service"?
Of is het soms de atmosfeer, de beklem
mende druk die hier hangt, die ieder in een
geheimzinnig waas hult en ieder op zijn qui
vive doet zijn?
Neen, hier wordt inderdaad het laat
ste nieuws uitgewisseld. Dit is het
oord waar men tips kan krijgen. En
wanneer de Franschen genoeg hebben
van het gekonkel der heeren, die daar
rond de steeds gevulde glazen whis
key de koppen bijeen steken, worden
hun verschillende hotelkamers eens
goed doorzocht, krijgen de Italianen
een waarschuwing, wordt de Zwitser
op een morgen in het politiebureau
vastgehouden of de Let bij de grens
aan een streng kruisverhoor onder
worpen.
Allen hebben zij om de beurt hun portie
extra moeilijkheden en oponthoudelijke tegen
werking gehad. De bekende Spanjaard van
den geheimen Franco-dienst kreeg op zekeren
dag de boodschap om onmiddellijk het land te
verlaten en ook de aanwezigheid en het heen
en weer getrek van den leider van den Duit
schen persdienst scheen de Franschen een
doorn in het oog te zijn, zoodat hij werd uit
gewezen. Onder elkaar, tegen elkaar in en
door elkaar loopen de geheimzinnige draden
van het wijd vertakte internationale spion-
nagenet, dat zich uitstrekt van San Sebastian
tot Bordeaux, doch waarvan de knoop ligt in
de „Bar Basque" te Saint 'Jean de Luz, eer
tijds alleen bekend als mondaine badplaats,
nu als politiek broeinest van internationaal
belang.
Overal speuren en controleeren
Franschen zoeken, Duitschers zoeken. Ita
lianen steken overal den neus in en de Engel
schen zitten niet stil. Er is aan beide zijden
van de grens geen hotel, waarmen niet ge
controleerd wordt, geen kofferslot dat daar
af doende sluit tijdens iemands afwezigheid.
Al praat men zacht, al kijkt min om zich
heen, alvorens zijn opinie te geven, het is
alles overdreven zorg. want ieder staat er
reeds lang gesignaleerd, het kleine groepje,
dat er sinds anderhalf jaar bijeenzit in ge
dwongen ballingschap, kijkt alleen nog op
wanneer er een onbekende binnen stapt. Die
nieuweling moet gekwalificeerd worden, is hij
rood of wit? Moet men oppassen of is hij
eenigszins te vertrouwen? Want al is men hier
op neutraal terrein en hangen er niet als in
San Sebastian de meest afstootelijke aanplak
biljetten tegen den muur. die ik ooit ter we
reld gezien heb: de man met de hand achter
het oor die u aankijkt en vermaant: pas op
uw woorden, elk van de buren aan de tafels
naast u kan een spion zijn! het is toch zaak
voorzichtig te zijn. Wil men zich noch in Span
je noch in Frankrijk vijanden maken,dan moet
men weten met wie zich in te laten, want de
atmosfeer rondom een oorlogsland is verpes
tend en het wantrouwen algemeen.
En de Spanjaarden zelf
En de Spanjaard, die in het algemeen reeds
een zekere antipathie tegen den vreemdelin;
heeft, voelt zich diep vernederd, doordat hij
ditmaal vreemde hulp in allen ernst heeft
moeten aanvaarden en met een nauwelijks
verkapt genoegen grijpt hij elke gelegenheid
aan om zijn vreemde helpers in een minder
gunstig daglicht te stellen of hun moeilijkhe
den te bezorgen, zelfs al zijn het de propagan
diste;! voor hun eigen zaak. Kleine onaange
naamheden en hindernissen worden opgewor
pen, het is een voorloopige zoete wraak, in af
wachting van den glorievollen dag, waarop hij
zegevierend uit den strijd komt en zijn land
zal kunnen schoon bezemen van elke vreem
de smet.
(Nadruk verboden)
Maatschappelijk Hulpbetoon.
Eigen hulp is de beste hulp.
HAARLEM Woensdag.
Wij hebben een klacht ontvangen van
iemand, die van oordeel is. dat zijn verzoek
om hulp van de zijde van Maatschappelijk
Hulpbetoon niet spoedig genoeg'werd ingewil
ligd. Het gaat hier over de vraag om een uitzet
voor een eerste baby. Vijf maanden ongeveer
vóór het tijdstip, waarop de bevalling werd te
gemoet gezien, werden aan Maatschappelijk
Hulpbetoon de noodige kleertjes gevraagd. Aan
het verzoek werd voorloopig geen gevolg gege
ven en toen het kindje twee maanden voor
den verwachten datum ter wereld kwam. had
het gezin niets om de jonggeborene te kleeden,
ten gevolge waarvan het voor verwarming
voor de kachel werd gelegd, zoo schrijft de
klager. Het kind is na eenige uren overleden,
hetgeen de hulpvrager niet aan het gebrek
aan kleeding toeschrijft, maar toch heeft hij
een ernstige grief tegen Maatschappelijk Hulp
betoon, dat zoolang met de verstrekking van
het benoodigde is gewacht.
Wij hebben ons te dezer zake om inlichtin
gen gewend tot den Directeur van Maatschap
pelijk Hulpbetoon, die, wat zijn dienst betreft,
het waarschijnlijk vond, dat de feiten zich
overeenkomstig de omschrijving van den kla
ger hadden voorgedaan. Hij betreurde het
zeer. dat de jonggeborene niet onmiddellijk
van het noodige kon worden voorzien, maar
voegde daar onmiddellijk aan toe, dat dit toch
niet uitsluitend aan zijn Dienst mag worden
geweten. Integendeel!
De klager schrijft, dat het de eerste baby is.
Welnu, een aantal maanden voor de geboorte
was het te voorzien, dat de baby behoefte zou
hebben aah kleeding en nu kan van elke moe
der toch worden verwacht, dat zij het zich als
een eer zal aanrekenen om, in het bijzonder
voor haar eerste baby. de kleertjes zooveel
mogelijk zelf bij elkaar te brengen, zoo moge
lijk deze zelf te maken. Dit is ook de algemeene
ervaring bij Maatschappelijk Hulpbetoon: een
ervaring, die pleit voor de a.s. jonge moeders
en die zooveel mogelijk moet worden in de
hand gewerkt.
Het zou z.i. al slecht gezien zijn en aan be
trokkenen zou er moreel een slechte dienst
mee gedaan worden, als zonder mee r de
noodige kleertjes voor a.s. babies werden ver
strekt. Het aantal malen waarin zulks door
Maatschappelijk Hulpbetoon wel geschiedt be
wijst, dat als hiervoor aanleiding bestaat, de
noodige medewerking wordt verleend, maar het
kwam hem ongelooflijk voor, dat men een pas
geborene voor verwarming bij de kachel zou
leggen, daar er toch ongetwijfeld nog wel
kleeren van de moeder of de vader aanwezig
waren om het kindje mede te dekken.
Dit zou trouwens maar voor heel korten tijd
behoeven te geschieden, want als, door welke
omstandigheid dan ook, voor een baby niet de
noodige kleeding en dekking aanwezig is, wor
den deze op verzoek aan den Dienst onmid
dellijk uit voorraad verstrekt.
De directeur van Maatschappelijk Hulpbe
toon wijst dus met verontwaardiging af de
veronderstelling zelfs, dat zijn Dienst de oor
zaak zou zijn van de afwezigheid van de noo
dige kleeding onmiddellijk na de geboorte en
niet minder de suggestie als zou door gebrek
aan activiteit zijnerzijds een menschenleven
verloren zijn gegaan.
Ieder, die weet hoe gering de kosten zijn
van de allernoodzakelijkste kleeding voor een
baby en ieder die eenig begrip heeft van de
groote liefde waarmede schier elke a.s. moeder
voor haar eersteling de kleertjes bij elkaar
brengt, zal het naar zijn meening met hem
eens moeten zijn, dat hier geen klacht past
tegenover Maatschappelijk Hulpbetoon, dat.
waar noodig, de behulpzame hand biedt, maar
dat deze klacht volledig terugslaat op den
klager en op zijn vrouw, die niet tijdig heb
ben gedaan, wat hun dure plicht was. n.l. zoo
veel mogelijk te zorgen voor hun eigen kind
en dit niet over te laten aan vreemden, d.w.z.
aan de gemeenschap.
Aan het slot van het onderhoud zei de
Directeur nogmaals uitdrukkelijk, dat in alle
gevallen, waarin de behoefte inderdaad aan
wezig is. door bemiddeling van zijn Dienst
het noodige wordt verstrekt, maar dat bij alle
overheidshulp en dit „in het moreele belang
van de hulpbehoevenden zelf" als eisch dient
te worden gesteld, dat de menschen zooveel
doenlijk eerst zelf zorgen.
PRAKTIJKEXAMENS.
Geslaagd zijn voor het door Ned. Handels
Inst. te Amsterdam gehouden praktijkexa
men Engelschmej. L, Grevengoed en de
heer J. Tervooren, beiden opgeleid door het
Instituut voor Talen en Handelsonderwijs,
alhier.
VEREENIGING VAN JONG-HERVORMDEN.
Bovengenoemde vereeniging heeft den
heer A. Heikamp, Ambtenaar van de „Iiooge
Veluwe", bereid gevonden op Vrijdag" 11
Februari, -bij een serie mooie lantaarnplaat
jes. iets te vertellen over Het Nationale Park
,De Hooge Veluwe",
De bijeenkomst vindt plaats in het wijk-
gebouw Ged. Oude Gracht 104.
Concert H. O. V.
Solist Theo van der Pas,
Het concert van de H.O.V. op Vrijdag a.s.
brengt Marinus Adam aan den dirigenten
lessenaar, die een programma geeft, klassiek
en verscheiden. Hij begint met het bewerkte
„Concerto grosso" in D groot van Haendel.
waarin de vioolsoli door Hans Bijvanck en
Gerard Mulder en de cello-solo door Louis
van Maanen vertolkt worden. De bekende
klavier-solist Theo van der Pas komt zijn ga
ven toonen in het A dur concert van Mozart
en ten besluite volgt de le Symphonie (om
met Hans von Biilow te spreken „de 10e
Symphonie van Beethoven"), Deze is in lang
niet door de H.O.V. uitgevoerd en zal zeker
met veel belangstelling worden aangehoord.
Waarborg de rust van Uw levens
avond door een polis van levens
verzekering van de Utrecht".
(Adv. Ingez. Med.)
DUIDELIJK GESTELDE VRAGEN
van alle Abonnés van dit blad worden door
een specialeji Redacteur en zijn talrijke
medewerkers zoo mogelijk en ten spoedigste
beantwoord.
De vragen moeten worden geadresseerd aan
het bureau van dit blad, met duidelijke ver
melding van naam en woonplaats. Vragen
waaraan naam en adres ontbreken, ivorden
terzijde gelegd.
De namen der vragers blijven redactie-
geheim.
De antwoorden worden GEHEEL KOSTE
LOOS thuis bezorgd.
Alleen die vragen, welker beantwoording voor
vele anderen behalve den vrager, van nut
kan zijn, worden tevens in ons blad ge
plaatst.
BELASTING ZAKEN
VRAAG: Met goedvinden van den huiseigenaar
heb ik een schuur op het erf van mijn huurhuis
geplaatst. Moet ik daarvoor grondbelasting be
talen?
ANTWOORD: Neen.
RECHTSZAKEN
VRAAGIk heb een meisje van 91 uur. Nu
is zij een week ziek geweest. Ben ik nu ver
plicht, die week ook een rentezegel te plakken?
ANTWOORD: Ja, u moet zoo lang plakken als
u verplicht bent loon uit te keeren.
VRAAG: 1. Is de werkgever wettelijk verplicht
de drie wachtdagen van een werknemer voor
hij recht heeft op ziekengeld, door te betalen?
2. Zoo ja, hoe moet de werknemer handelen als
de werkgever weigert?
ANTWOORD: 1. Ja.
2. Zich wenden tot het Bureau van Arbeids
recht, Jansweg 34, Dinsdagavond te 7.30 uur.
VRAAG: 1. Mijn meisje is 5 weken bij mij in
dienst voor dag en nacht. Ik hen 3 dagen af
wezig geweest en Het haar voor de keus, die
3 dagen in mijn huis te blijven of vacantie te
nemen. Zij koos het laatste en eischt nu 3
costgeld van mij. Ts dat juist?
2. Zij brak in dien korten tijd dat ze bij mij
s een wekker en een citroenpers. Als ze nu weer
wat breekt, kjm ik dat dan na voorafgaan
de waarschuwing van haar loon afhouden?
ANTWOORD: 1. Ja.
2. Ja, tenminste als het ^an haar schuld te
wijten is, doch slechts telkens tot een maximum
van 2/5 van haar loon.
VRAAG: Ben ik verplicht, den steun voor mijn
vader het vorig jaar ontvangen, terug te betalen
Ik ben niet meer (huis en mijn vader is voor de
tweede maal gehuwd. Zoo ja, kunnen B. en W.
dan bepalen, hoeveel dit bedrag per week is?
Volgens welke wet is dit zoo?
ANTWOORD.' 1. Ja, tenminste als gij daartoe
in staat zijt.
2. Zij kunnen het voorstellen en als gij er niet
ede accoord gaat. beslist de rechter.
2. Volgens de Armenwet.
RECEPTEN.
VRAAG: Hoe kan men een kaal geworden bruin
lederen jekker zijn oorspronkelijke kleur terug
geven?
ANTWOORD: Plet beste is dat u de jekker Iaat
erven.
VRAAG: Hoe krijg ik hars uit een ratiné kin
dermantel? En hoe een deuk uit een celluloid
pop?
ANTWOORD: 1. De vlek eerst tusschen de
nagels der duimen zgn. „breken". Daarna betten
met perchlooraethyleen en daarmede ook af-
Tijven.
2. Wanneer de pop niet lekt, onderdompelen In
kokend water. De deuk verdwijnt dan vanzelf.
VRAAG: 1. Hoe maakt men alcoholvrije vruch
tenbowl
2. Hoe bereidt men kerry-soep?
ANTWOORD: Vruchtenbowl (zonder alcohol).
Benoodigd: 12 citroeneh, 500 gr. suiker, 2% liter
Etter, 3 groot blik ananas.
Kook het uitgeperste citroensap op. vermeng
het met de suiker, laat het daarmee even door
koken en verwijder zorgvuldig het schuim. Voeg
er dan het water bij, breng de vloeistof opnieuw
aan de koken en schuim ze nog eens af.
Snijd de ananas in kleine blokjes, voeg
ananasvocht bij de overige vloeistof en giet die
in kokend op de stukjes. Laat vöór het gebruik
m bowl volkomen koud worden (liefst op ijs).
Vervang desvorkiezend de ananas gedeeltelijk
door andere vruchten of neem (om den bowl veel
goedkooper te maken) een paar plakken kool
raap of het gele hart van winterwortelen, in
kleine blokjes gesneden, beide halfgaar gekookt,
afgegoten en daarna even opgekookt met de
rloeistof (citroensap, water, suiker en een stukje
lie). Laat het mengsel na het opkoken 24
uur staan, schep er de stukjes uit, breng het sap
nog even aan de kook en giet het dan kokend
ver de stukjes.
Kerriesoep). Benoodigd: 250 gr. rundersoep-
leesch. 1 liter water, 5 gr. zout, 1 uitje, 1 thee
lepel kerrie, 40 gr. boter, 40 gr. bloem.
Trek van het vleesch met het water en het zout
p de gewone wijze bouillon. Verwarm roerend*
de gesnipperde ui met de kerrie, de boter en de
loem, maar zorg. cat de kleur lichtgeel blijft,
iet hierbij langzamerhand den gezeefden houll-
>n, laat de soep 10 minuten doorkoken en giet
door een zeef itt de soepterrien. Geef bij deze
>eji desverklezend kleine dobbelsteentjes brood,
io lichtbruin en knappend zijn gebakken in een
koekepan met wat boter of wat veel vlugger
en zuiniger gaat in een diep ijzeren potje met
ampend heet vet of slaolie.
VRAAG: Hóe reinig ik een verzilverd tinnen
Dorwerp, waar het weer in zit?
ANTWOORD: Met heete zeepsop en met heet
-ater goed afspoelen. Of achter ook het weer
daarmee zal verdwijnen is niet zeker.
DIVERSEN.
VRAAG: Is een schoonzoon verplicht zijn
schoonvader (als deze werkloos is) te steunen?.
ANTWOORD: Ja, als hij er toe in staat la.
