HR. MS. «TROMP» IN HET DOK. vf - X Het groote Avontuur ff. FEUILLETON Roman uit de Tropen door FRANS DEMERS. 27) Toen hij zich omkeerde, stond Lebon in de deuropening. Zoekt gij iemand?, vroeg hij. De journalist keek hem doordringend aan en antwoordde: Ja, Ada Iljen. Die moet ge in het rijk der dooden gaan zoeken. Kletspraat. Geen pietspraat. Geloof me. mijn warade, er bestaat geen enkele redenom u iets te verbloemen. Hoe bedoelt ge dat? Het plantertje draalde even met zijn ant woord en zei dan glimlachend: Zoo onschadelijk zijt gij geworden. Dat begrijpt gij natuurlijk niet heelemaal, maar het zal u spoedig duidelijk worden. Hij sloeg den journalist op den schouder. Herinnert gij u nog den gezelligen avond, die wij samen in het woestijnhotel te Reggan doorbrachten? Ik heb u toen beloofd het eerste bezoek dat ge mij in Kongo zoudt bren gen, feestelijk te vieren. Welnu ik houd mijn woord. Al geschiedt het niet onder de gebruike lijke omstandigheden, toch wil ik 't graag aan vaarden, deed Riefenberg hoffelijk. Even later zaten de twee mannen tegen over elkaar in den salon. Op een tafel stonden verscheidene likeurflesschen. Whisky, vroeg Lebon op dubbelzinnigen toon, terwijl hij met één oog pinkte. Riefenberg boog: Gaarne, als ik mezelf mag bedienen. Beiden lachten. Een oogenblik was het stil. Lebon stak een groote sigaar op. Ja grinnikte Riefenberg, en hebt u me iets te vertellen? Het plantertje snoof met kennersmanieren den geur van zijn sigaar op. Zijn oogen waren half geloken. Weet ge wel, dat gij uw leven aan mij hebt te danken? Het verwondert mij dat te vernemen, te meer daar ik enkele dagen geleden den in druk had, dat gij het precies op mijn leven had' gemunt. Dat klopt, Riefenberg, maar gij hebt meesterlijk gespeeld toen en met een hoffe lijkheid, waarvoor ik mijn hoed afneem. Gij hebt er trouwens mijn hart door gewonnen. Ja, het was natuurlijk een vergissing met mij zoo voorzichtig te werk te gaan bij de op stijging te Fort Archambault. Het zou even gemakkelijk zijn geweest mij een duwtje te geven op honderd meter hoogte. Kijk, Riefen berg, dat zal ik nooit vergeten. Uw menschlievendheid is u duur te staan gekomen. Gij hebt er niet aan gedacht dat men met geld alles bekomtonder meer te Fort Archambault pen vliegtuig om naar Evenaarsstad te reizen en te Evenaarsstad een snelle boot om nog drie dagen voor u Wahenia te bereiken. Zoo, mompelde Riefenberg, nu begrijp ik het. Begrijpt gè nu, vervolgde Lebon, waarom gij zoo fataal in de val moest loopen. En de eene dienst is de andere waard: uw dood vonnis was geteekend en ik heb bij den mees ter aangedrongen uw leven te sparen. Die gunst werd mij toegestaan, zooals gij hebt 'kunnen ondervinden sedert Het is de tweede maal, dat ik hoor ge wag maken van den „meester", onderbrak de journalist het betoog van het plantertje. Mis schien mag ik nu ook wel weten; wien gij bedoelt. Hij haalde den sigarettenkoker te voorschijn en wees naar den gegriften naam van Reading. Lebon was opgestaan. Hij keek op zijn horloge. Wij hebben nog een half uurtje tijd voor het eten, zei hij. Ik zal u een en ander laten zien. Volg mij. Heb ik het bij het goede eind, drong Riefenberg aan. Het plantertje lachte. Ze liepen langs een schaduwrijke laan' tot bij het afdak, dat de journalist bij zijn aankomst had opgemerkt. Inlanders waren er nu bezig een ebbenhouten boom aan stukken te zagen. In een andere af- defiling werden de houtblokken verwerkt tot zij het uitzicht kregen van olifantjes. Vervol gens werd Riefenberg naar een werkkamer gebracht, waar een blanke groote holten boorde in het harde hout. Waartoe dient dat onzinnig werk?, vroeg Riefenberg. Lebon duwde een deur open en daar zag de journalist op een werkbank 'n zeer groote hoeveelheid goudschilfers schitteren. Een blanke was bezig de goudstof in de talrijke geboorde holten van een ebbenhouten olifant te proppen. Een andere blanke vulde die hol ten aan met een stopverfachtige stof en streek daarna de geheele oppervlakte met een zwart, glimmend product in, waardoor de ran den onzichtbaar werden. Is dat niet prachtig gedaan?, vroeg het plantertje, terwijl hij een glimmenden olifant aan den journalist overhandigde. Ik kan u verzekeren dat deze diertjes gewild zijn in Amerika. Zij zijn een specialiteit van de Ava- koebi-hoeve. Riefenberg had stilzwijgend dit bedrijf be keken. Het was hem vreemd te moede en uit het feit, dat Lebon hem zoo roekeloos met het geheim van deze nederzetting liet kennis maken, leidde hij af, dat zijn" toestand er allesbehalve rooskleurig moest uitzien. De twee mannen gebruikten samen het avond maal en hoe het plantertje ook scherste, het gelukte hem niet den journalist aan het pra ten te krijgen. Na het avondmaal begaven zij zich naar den salon. Mag ik u een vraag stellen, Lebon?, vroeg Riefenberg. Zooveel ge maar wilt, klonk het ant woord. Waai' is Ada Iljen? Ik heb het u al gezegd: dood. Het was even stil in de kamer. En waarom heeft Reading zijn vrouw van kant gemaakt? Lebon wachtte een tijdje alvorens te ant woorden. Toen richtte hij zich op, haalde een landkaart van Kongo uit een lade en vouwde die voor Riefenberg open. Ei- is niemand die meer van zijn vrouw hield dan Reading. Luister nu eens goed: U zit hier gevangen voor de rest van uw leven Bekijk eens even deze landkaart. Zij bogen zich over de kaart van Kongo en Lebon wees naar de Oostelijke provincie, naar Wahenia, Loepoeta en de Avakoebi-hoeve. Het gedeelte dat zich rechts van Avakoebi uit strekte was een witte vlak met alleen het begin van een stroom aangeduid. Wij bevinden ons hier in een gebied, ging de planter voort, dat nog nooit door blanken werd betreden. Niet ver van de Avakoebi- hoeve wordt de stroom onderbroken door ge weldige watervallen. Verder is de beschaving- niet doorgedrongen, 't Zal in niemands hoofd opkomen 200 K.M. stroomafwaarts onze ne derzetting te gaan zoeken. Om aan de andere zijde het door blanken bezette gebied te be reiken, moet een afstand van ten minste 400 KM. worden afgelegd en de stroom is in die richting een aaneenschakeling vau watervallen. Daarom zijn er voor u geen geheimen meer Riefenberg. Gij zijt zoo goed als vrij. Gij moogt zoo ge wilt, dadelijk vertrekken met een prauw van onze inlanders. Tegen stroom op bereikt ge nooit uw bestemming en in de andere richting wacht u eveneens de dood. Ik kan u alleen maar den raad geven in uw lot te berusten. Het was waanzin u te willen meten met iemand als Reading. U kunt me natuurlijk trachten wijs te maken wat ge maar wilt, zei Riefenberg, die over de landkaart zat gebogen. Ik zie niet in waarom ik u iets zou wijs maken, weerlegde Lebon. U hebt uw leven aan mij te danken en als ik u morgen laat vermoorden, zal niemand mij daarover om uit leg vragen. Verder staat het u natuurlijk vrij Ada Iljen te volgen. Het huis, waarin gij u thans bevindt, was eenmaal het hare en alles is hier op verzoek van Reading, gebleven zoo als toen zij nog leefde. Reading heeft in zijn leven maar één dwaasheid begaan, namelijk verliefd te geraken op die tooneelspeelster. De mester bracht haar mee naar Wahenia en daar is zij er achter gekomen dat haar echt genoot nog wat anders deed dan zaken drijven op groote schaal. Die domme gans beging de roekeloosheid dadelijk naar Europa te schrij ven, iets dat wij gelukkig wisten te achter halen. Toen bleef er maar één oplossing; haar te verbannen. Zij werd hier natuurlijk 'met de meeste vorkomendheid behandeld en Reading kwam haar geregeld bezoeken. Na enkele maanden vonden wij op een mor gen deze woning leeg. Ada Iljen was spoorloos verdwenen met haar boy. Stroomafwaarts, bij den eersten grooten waterval, vonden wij haar zonnehelm en een gekantelde prauw dobberde op het water. En werd haar lijk gevonden?, vroeg Rie fenberg. Natuurlijk niet, beneden die watervallen ziet de stroom zwart van de krokodillen. Ziezoo, besloot de planter zijn verhaal, nu weet ge meteen wta er met Ada Iljen is ge-* beurd en zijn alle geheimen opgehelderd. (Wordt vervolgd). Mr. Ms. flottieljeleider «Tromp» "m het Julianadok te Amsterdam, waar o.a. de schroeven gemonteerd zullen worden. Het schip zal 28 Februari a.s. zijn technischen proeftocht naar Den Helder maken In verband met het steeds intenser wordende verkeer in de Amsterdamsche binnenstad is thans op het kritieke kruispunt Paleisstraat N. Z. Voorburgwal een verkeerspost geplaatst. Blijkens bovenstaande foto geen overbodige maatregel Te Heiligerlee worden thans de klokken voor het nieuwe stadhuis van Leiden en voor de carillons te Bergen op Zoom an Hoorn gegoten. Het gieten van een der kleine klokken Het s.s. «Pluto» van de K.N.S.M. dat in de Oostzee in aanvaring kwam met het Grieksche s.s. «Katharina Peppa». Langedijk in actie tegen Waztdr^i in bet nummer 10.000 meter bij de wereldkampioenschappen op de schaats te Davos Alvorens tot den bouw van het carillon voor den stadhuistoren in Leiden over te gaan, maakte de fa. Addicks Zn. te Amsterdam bovenstaand houten model van een deel van den toren met de daarin opgehangen klokken g S-N "X Christ! Cranz tijdens haar prestaties bij de ski-wedstrijden op den Feldberg, waarbij zij een drietal overwinningen boekte Het Russische luchtschip SSR. W 6., dat ver ongelukt is

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1938 | | pagina 9