'ti
tod daet Hik Uw vtiieu tijd V
tkaonntdok
W:
VAN EEN TRAMCONDUCTEUR:
De groote
Haarlem's Dagblad
GEOPEND
ZATERDAG 12 MAART 1938
H A A R L E M'S DAGBLAD
3
Een serie reportages over de vraag:
Eerste antwoord
„Mooie tafereelen in hout
beitelen".
v li
f E zeggen hem goedendag als we
binnen komen, we zeggen hem goe
dendag als we weggaan, we kennen
hem allemaal en toch kennen we
hem geen van allen, ra ra wie is dat?
Zoo luidt het raadsel.
En de oplossing is: de tramconducteur.
De tramconducteur is een man van de daad.
„Meneer wenscht?"
„Eén naar Amsterdam graag conducteur".
„Enkel of retour?"
„Retour
Even een kaartje afgescheurd en een gaatje
erin geknipt.
„Alstublieft".
„Dank u".
Daarmee is het afgeloopen.
En de buurman links en de buurvrouw op
de bank aan den overkant voeren eenzelfde
bondige conversatie, en we komen er alleen
mee in Amsterdam of weer terug in onze
goede oude veste Haarlem.
Dat heelemaal door die eene handeling: een
gaatje in het kaartje te ■knippen.
Eens in onze prille kinderjaren hebben wij
allemaal conducteur willen worden; wie heeft
er niet menigmaal conducteurtje gespeeld?
Het was immers altijd zoo leuk zoo'n gaatje
in het kaartje te maken
Bij het werk van een échten conducteur
komt echter heel wat meer kijken dan men
zich daarvan in zijn kinderfantasie voor
stelt
En weet u dat dezelfde handen, die wij
alleen maar gaatjes in de kaartjes zien maken
heel mooie dingen kunnen wrochten?
Wanneer conducteur Tames van de N. Z.
H. T. M. zijn dienst gedaan heeft en de tang-
om- -kaartjes-te-knippen in een stil hoekje
te "ru.ten worden gelegd, hebben de handen
nog geen rust gevonden. Integendeel. Dan
nemen hamer en beitel de plaats van den
knipper in. En Tames gaat zich aan zijn lief
hebberij wijden
In een ruwe plank van populierenhout ver
schijnen in den loop der dagen onder den
nijveren hamerslag, die den beitel in het hout
drijft, allerleifiguren, die in hun geheel
een tafereel gaan vormen.
„Doet u dat zoo maar met een gewonen
beitel?" vragen we Tames.
„Zeker, een doodgewone beitel".
„Van wie heeft u liet geleerd?"
„Van niemand, ik heb het heelemaal uit
mezelf gevonden
Aan den wand van de huiskamer van het
gezin Tames hangt een tafereel, gebeiteld
naar het schilderij van den Belg P. v. d.
Ouderaa: „Het laatste gebed eener veroor
deelde".
„Als ik ergens een mooie plaat zie, die me
trekt, ga ik 'm na/beitelen", zegt Tames. „Maar
het is niet louter nabootsen, want er komt een
boel fantasie bij kijken. Schaduw kun je im
mers niet beitelen. En toch moet het op 't
hout hetzelfde zijn als op de plaat".
De entourage van den kapstok in de gang. om
het tafereel van een zomerfeest heen, is echter
het product van Tames' eigen fantasie. Ook
de ornamenten op de kast en de theetafel
aangebracht zijn dat.
„Die kast heb ik ook zelf gemaakt".
„U heeft het heele huis toch niet in uw
vrijen tijd gebouwd?"
„Het scheelt niet veel", zegt Tames lachend.
„Die theetafel heb ik ook zelf in elkaar ge
timmerd".
„Heeft u ooit leeren timmeren?"
„Nooit, ik kreeg een vakopleiding voor schil
deren, maar het timmeren heb ik heele
maal uit mezelf geleerd".
Wij bekijken Tames' timmerwerk met eenige
bewondering, want het ziet er werkelijk voor
treffelijk uit.
Dan komt onze gastheer nog met eenige
tafereelen aandragen.
„Na de vechtpartij" heet er één, weergevend
hoe gendarmes een paar vechtersbazen komen
inrekenen.
In de voorkamer hangt „The sea maiden".
En voor zijn dochter heeft Tames een plaat
„De schrik der Woestijn" gemaakt.
Het is werkelijk moeilijk zich voor te stellen,
dat al deze tafereelen met een gewonen beitlel
in het hout gesneden zijn. Tames laat ons de
plank zien waarin hij straks weer nieuwe
platen gaat maken: een gewoon grof stuk
hout. en erg hard. ..Daar komen dus straks
die fijne figuurtjes in te staan?"
„Jawel"
..Hoe lang doet u dat werk nu al?"
„Nou sedert ik getrouwd ben, langer dan
vijf en twintig jaren".
„OCH, DAT DOE IK MAAR
UIT LIEFHEBBERIJ".
Wie heeft dit zinnetje niet reeds dikwijls
gehoord? En toch, hoe onjuist! Waarom
eigenlijk die geringschatting voor de
diJigen, die wij het liefst doen?
Iemand, die in zijn vrijen tijd prestaties
levert uit- louterliefhebberij, liefhebbert
slechts.
Vele menschen stellen deze prestaties
verre ten achter bij het werk, dat men
in het dagelijksche leven nu eenmaal
verrichten m oet.
Alweeronjuist!
Men moet deze twee groothedenwerk
als noodzakelijke arbeid en werk als ont
spanning, niet vergelijken. Zij vullen
elkaar aan en geven tezamen inhoud aan
het leven van den mensch.
Liefhebberij mag en moet daarom niet
geringschattend worden beschouwd.
Er zijn vele liefhebberijen, die dubbel en
dioars waard zijn om er even bij stil te
staan omdat ze toonen van hoeveel be-
teekenis deze vorm van ontspanning na
den arbeid in het menschenleven is.
Daarom stellen wij nu de vraag Wat
doet U in Uw vrijen tijd?" Het is één
vraag, maar er zullen vele verschillende
antivoorden op gegeven kunnen worden.
En wij zullen die antwoorden vinden.
Twee onzer redacteuren zullen op speur
tocht gaan en zij zullen hun bevindingen
in een serie reportages neerleggen.
„Wat doet U in Uw vrijen tijd?" is de
vraag
Het eerste antiooord ivordt hierbij in
woord en beeld, afgedrukt
„En geeft het nog steeds bevrediging?"
„Zeker, maar weet u wat ik wel wou, dat
er huisvlijttentoonstellingen werden gehou
den. Dan kreeg je tenminste eens nieuwe
dingen te zien. En dan zou je je eigen werk
methoden kunnen toetsen aan andere toe
passingen. Als je ziet wat anderen in hun
vrijen tijd doen, schieten je zelf nieuwe din
gen te binnen, denk ik zoo".
„Weet u wat de voldoening is, welke u door
dit werk smaakt?"
„Zeker weet ik dat. Het is het bevredigende
gevoel dat de dingen goed komen. Eerst ben
je altijd wanhopig. Je denkt dat er niets van
de figuren, en vooral van die kleine, terecht
komt. Eerst snij ik natuurlijk de figuren uit,
haal het hout weg, dat er tusschen zit, en be
gin dan aan het bij ronden. En als het zoover
komt, ziet u, dan krijg je plotseling het ge
voel dat het goed komt. Het gaat! Dat geeft
voldoening".
„En hoe lang doet u over een tafereel?"
„Over „Het laatste gebed eener veroordeelde
heb ik negen weken gedaan".
„En binnenkort weer aan een nieuw be
ginnen?"
„Het hout staat al klaar zooals u ziet".
Het wordt weer tijd voor Tames. Zijn
dienst is nog niet ten einde. De uniformpet,
die een poos op den rand vair den schoor
steen heeft gelegen, wordt weer opgezet.
Even later knippen dezelfde handen, die
zulke mooie fijne tafereelen in het hout kun
nen beitelen, weer de tramkaartjes.
Dezelfde handen vereenigen het nut en
de schoonheid.
v. H.
Rapporl in de zaak-Vrijman.
Advies ontslag in „eervol" te veranderen.
Verschenen is het rapport van de commis
sie voor de verzoekschriften uit de Eerste Ka
mer over de adressen van den heer J. A. W,
Vrijman, oud-rijksbouwmeester te 's-Gra-
venhage en van de Alg. RK. Ambtenaren Ver-
eeniging (A.R.K.A.) in verband met de be
kende ontslagkwestie-Vrijman.
De commissie spreekt in meerderheid als
haar gevoelen uit, dat, waar nu door de re
geering naar een wijze van eerherstel is ge
zocht, de weg daartoe alleen door het alsnog
toekennen van eervol ontslag is te vinden,
weshalve zij vrijheid vindt daartoe te advi-
seeren.
Wat het toekennen van schadevergoeding
betreft, is de commissie weder eenstemmig
van meening, dat dit punt, door het tusschen
den heer Vrijman en den minister van finan
ciën getroffen accoord, gesanctionneerd door
de wet van 15 April 1931, finaal is afgedaan.
Nieuw schoolgebouw Instituut
„Oranje Nassau".
De officiëele ingebruikneming.
Donderdag j.l. had de officieele ingebruik
neming plaats van het nieuwe schoolgebouw
aan de Krocht 1.
De gymnastiekzaal waarin meer dan 200
personen hadden plaatsgenomen, was feeste
lijk versierd.
Ds. Foeken opende als voorzitter der School
vereniging de vergadering en heette de aan
wezige autoriteiten, de afgevaardigden van
andere schoolbesturen en inzonderheid de
ouders hartelijk welkom. Hij wierp een terug
blik m het leven der school. Door het parti
culier initiatief van den heer Van Leijden
was het Instituut „Oranje-Nassau" indertijd
opgericht in perceel Nassauplein 2. Dat po
gen is rijk gezegend, gezien heet feit,
dat deze school thans tot twee scholen
is uitgegroeid en wel een lagere school
met ruün 200 leerlingen en een U.L.O. school
met bijna 300 leerlingen. De laatste staat
thans onder leiding van een zelfstandig be
stuur en is vrucht van de samenwerking met
de schoolvereeniging „Groen van Prinsterer".
Hij bracht dank aan het gemeentebestuur van
Haarlem, in het bijzonder aan den wethou
der, den heer Boes en zijn rechterhand, den
heer Pijzelman, chef der afdeeling Onderwijs,
voor 'de loyale en prettige medewerking, die
door hen voor de totstandkoming van deze
mooie school was verleend. Ook dankte hij
den inspecteur van het Lager Onderwijs, den
directeur van Openbare Werken en zijn
ambtenaren, als ook den aannemer, voor de
wijze waarop allen hadden medegewerkt om
tot dit mooie succes te komen.
In het bijzonder richtte spr. een woord van
dank tot den secretaris en den penningmees
ter van het bestuur, die in samenwerking met
het hoofd der school zeer veel arbeid voor dit
schoolgebouw belangeloos hebben verricht. Hij
hoopte, dat het medeleven, dat de oudeivs
steeds en ook op dezen avond weder betoon
den, niet zal verflauwen en dat het personeel
in deze ruime fraaie school steeds meer vruch
ten van zijn gewaardeerde lessen moge zien
tot heil der kinderen en tot blijdschap der
ouders.
Hierna sprak het hoofd der school, mede
namens het personeel, nog een woord van
dank tot bestuur en ouders.
Wethouder Boes feleciteerde het school
bestuur met dit mooie gebouw en sprak den
wensch uit, dat ook in het algemeen belang
dit gebouw met zijn mooie lokalen er toe mag
medewerken, het goedbekend staand onder
wijs van deze school te handhaven en zoo
mogelijk te verhoogen.
Verschillende afgevaardigden feliciteerden
namens hun schoolbesturen het Instituut
„Oranje Nassau" met het mooie stuk werk,
dat hier tot stand is gebracht.
Nadat de voorzitter nog een woord van dank
tot de sprekers had gericht werden ver-
verschingen aangeboden en de school be
zichtigd. Alle 'aanwezigen waren vol lof over
de nieuwe behuizing,
DOODELIJKE AANRIJDING.
Vrijdagavond om half zeven is in de Ka
pelstraat te Heeze (N.B.). de 54-jarige heer
J. Verschalen voor zijn woning aangereden
door een met boomstammen geladen vracht
auto. Hij werd op slag gedood. Den bestuur
der treft waarschijnlijk geen schuld. De heer
V. was ongehuwd.
s
bezorgt U veel werk en
last.
Laat ze U ook een voor
deeltje brengen.
Ruim op, wat gij missen
kunt, door middel van
een Groentje in
13 regels 30 cent,
elke regel meer 10 cent.
Dit werk maakt conducteur Tames in zijn vrijen tijd,
Onvoorzichtig fietser bij aan
rijding gedood.
Vrijdagmiddag te ongeveer half drie is in
de Weimarstraat te 's Gravenhage, ter hoogte
van de zweminrichting „De Regentes", een
wielrijder door een auto aangereden en ge
dood.
De fietser, de circa 55-jarige H. A. B.,
woonachtig in de Cederstraat, reed van het
Regentesseplein de Weimarstraat in en hield
daarbij de linkerzijde van den rijweg. Hij
moest even inhouden voor een stilstaande
auto en toen hij daarop plotseling achter de
zen wagen vandaan kwam, werd hij door een
van de tegenovergestelde richting komende
personenauto, bestuurd door C. H. B.. ge
grepen. De man maakte een smak tegen een
portierkruk en kreeg dusdanige verwondin
gen, vooral aan het hoofd, dat hij ter plaatse
overleed.
K. N. I. L. M. maakte een goed jaar
Vooruitgang op elk gebied.
Aan het jaarverslag over 1937 van de Ko
ninklijke Nederlandsch-Inüische Luchtvaart
Maatschappij ontleenen wij het volgende:
Van de verbeterde economische omstandig
heden die het jaar 1937 te zien gaf, profiteer
de het luchtvervoer in gunstige mate. Van
Januari tot September bleef de tendentie
stijgende, zoodat in Augustus recordcijfers
werden behaald, daarna werd het vervoer on
gunstig beïnvloed door de minder goede
economische aspecten op de wereldmarkt, de
politieke spanningen in Europa en het Chi-
neesch-Japansch conflict.
Het passagiersvervoer op de regelmatige
lijnen steeg t.o.v. 1936 met bijna 30 pc.t., dat
op extra en rondvluchten met 125 pet. Ook
het vracht- en postvervoer nam in gunstige
mate toe.
Het jaar 1937 gaf belangrijke uitbreiding in
het K. N. I. L. M.-luchtnet te zien.
De onderhandelingen met de betreffende
buitenlandsche regeermgen inzake lijnen van
Nederlandsch-Indië naar Australië, Indo
china en de Philippijnen werden voortgezet.
De eerstgenoemde verkeeren in een vergevor
derd stadium, zoodat verwacht kan worden,
dat de Java—Australië Lijn in den loop van
1938 kan worden geopend.
In 1937 werden door den fototechnischen
dienst ruim 4y2 millioen H.A. met succes ge
karteerd.
Er kwam geen verandering in de lucht
vloot.
Met het oog op de uitbreidingen in de
naaste toekomst werden in Amerika besteld
vijf Lockheed super electra vliegtuigen, welke
in de eerste helft van 1938 zullen worden af
geleverd.
Deze vliegtuigen hebben een kruissnelheid
van ongeveer 330 K.M.
Gedurende 1937 werd wederom een dienst-
regelmaat van practisch 100 pet. gehand
haafd.
Het totaal bedrag geproduceerde ton/KM.
op de geregelde lijnen bedroeg 1.675.862. De
totale afstand door de K. N. I. L. M. vliegtui
gen in 1937 afgelegd, inclusief karteerings-
vluchten bedroeg rond 1.537.000 K.M.
De boycot-actie van het beleggers-
front.
Onze financieele medewerker schrijft ons:
De aankondiging" van de zijde van het be
leggersfront, dat het voornemens is een boy
cot-actie te gaan voeren tegen die publieke
organen, welke voor de tweede maal binnen
één jaar mochten zijn overgegaan tot de con
versie van dezelfde leening, is ongetwijfeld
een nieuwe interessante ontwikkeling in de
organisatie van den strijd der beleggings
fondsen tegen het rentedalingsproces.
De „afslachting" van de grootendeels klei
ne beleggers, die tot dusver volkomen weer
loos stonden tegenover Provinciale- en Ge
meentelijke debiteuren (op hun beurt gesti
muleerd door de rente-drukkende politiek
der regeering) is niet slechts moreel een wei
nig verheffend beeld, doch leidt ook tot zeer
ernstige consequenties, betrekking hebbende
op levensstandaard en rentabiliteit.
Dit neemt echter niet weg, dat wij de si
tuatie niet met een bevooroordeelden blik
mogen beschouwen.
Het beleggersfront ageert volgens zijn zeg
gen uitsluitend tegen excessen. De vraag rijst
echter: „Wanneer is een conversie een
exces?"
Vele der jongste conversies die reeds lang
niet meer in overeenstemming zijn met de
voor het beleggersfront gestelde normen zijn
niettemin niet meer als excessen te beschou
wen, in verband met het nog voortdurend
ruimer worden der geldmarkt.
Andere conversies daarentegen, die worden
uitgegeven op sterken aandrang der emittee-
rende banken (voor wie de conversie-activi
teit een extra voordeel is en die zelf graag
op de 2h' procent kortloopende leeningen in
schrijven) moeten wel als uitwassen worden
gekenmerkt.
Discriminatie tusschen uitwas en normali
teit is moeilijk te maken en wat heden een
exces lijkt is morgen wellicht weer normaal.
Daarenboven gelooven wij, dat het beleg
gersfront. door te hard van stapel te loopen,
zich zelf schaadt. In de korte periode van
zijn bestaan heeft het. ondanks zijn grootsch
opgezette actie, feitelijk nog zeer weinig be
reikt. Ook de gisteren uitgegeven drie leenin
gen der Provincie Noord-Holland zijn in alle
opzichten geslaagd. Dit is naar onze meening
ook niet te verwonderen; voor groote beleg
gingsondernemingen vooral zijn zulke ont
zaglijke consequenties verbonden aan het
strikt doorvoeren der actie, dat zij zich wel
tweemaal zullen bedenken, alvorens zij wei
geren op een bepaalde leening in te teeke
nen. Daarnaast hooren wij ook van gevallen
waarin-deze ondernemingen zich wel is waar
van inschrijving onthouden, doch enkele
uren na de inschrijving een voor haar gere
serveerd gedeelte „over de toonbank" toebe
deeld krijgen.
Ik vrees derhalve dat het beleggersfront,
ook met de heden aangekondigde boycot
actie, waaraan bovendien, naar ons werd me
degedeeld. de Rijksfondsen niet zullen deel
nemen. wederom te ver zal grijpen en het
eigenlijk doel zal voorbijschieten.
Het komt mij helaas voor dat het front
hier een noodsprong doet waarvan het succes
op zijn minst genomen, problematisch is.
Hel conflict te Losser.
Directie aanvaardt ook het voorstel van den
rijksbemiddelaar.
Thans heeft ook de directie van de firma
L. van Heek en Zn. ie Losser het voorstel van
den rijksbemiddelaar aanvaard.
Derhalve kan verwacht worden, dat de
staking spoedig tot het verleden zal behooren.
ZANDVOORT
Café vanaf heden dagelijks
WINDBESCHUTTE TERRASSEN
Nog enkele Familiecabines
f 30,per jaar te huur
(Adv. Ingez. Med.)
OPMERKINGEN VAN LEZERS.
HET ONGELUK OP DEN SCIIOTERWEG.
Naar aanleiding van het doodelijk ongeluk,
dat Woensdagmorgen op den Schoterweg bij
de Kleverlaan heeft plaats gehad en dat"aan
den 26-jarigen wielrijder J. Oskam het leven
kostte, hebben we twee opmerkingen van
lezers ontvangen. De heer A. J. M. Barendsen
schrijft o.a.:
„Evenals de voetganger, is de wielrijder nog
immer vogelvrij op den weg. De voetganger
weet, dat hij geheel onbeschermd is; de wiel
rijder heet ingevolge het Motor- en Rijwiel-
reglement beschermd te zijn, maar de prac-
tijk is, dat hij op de slechtste weggedeelten
moet rijden; dat de verkeersteekens die hij
geeft, door autobestuurders in negen van de
tien gevallen worden genegeerd. Indien men
als wielrijder naar links moet en tijdig daar
toe een teeken geeft, kant men er in de
meeste gevallen van op aan, dat achterop
rijdende auto's zullen passeeren, alsof er in
het geheel geen teeken gegeven was. Eerst
wanneer de aanrijding is geschied en het
dringt tot de chauffeurs door, dat het hun
schuld is, worden ze zeer ontdaan.
Wanneer zullen de autoriteiten dezen lie
den eens gaan leeren, dat ze ook tegenover
wielrijders de gebruikelijke verkeersregels
moeten in aoht nemen?"
En de heer F. Paulen merkt o.a. op:
„Het autoverkeer op den Rijksstraatweg
maakt in den laatsten tijd veel slachtoffers,
onder wie ook ik behoor. Door het parkeeren
van auto's op de rijwielpaden worden de wiel
rijders genoodzaakt van den rijweg gebruik te
maken. Vooral op de spits-uren is dit levens
gevaarlijk. Overtreding van de maximum
snelheid is moeilijk te constateeren, omdat de
chauffeurs vaart minderen als de motorbri
gade van de politie in de buurt komt. Het is
gewenscht te bepalen, dat in de bebouwde
kom het inhalen verboden wordt. Dan kun
nen de voorzichtige autobestuurders de roeke-
loozen opvoeden. Ook is het noodig. dat het
wachthuis van de tram op het Soendaplein
verwijderd wordt; anders moet het pl.m vijf
meter naar het Zuiden verplaatst of geheel
van glas gemaakt worden. Daarmee zal het
verkeer van Noord naar de Floresstraat ge
baat worden, want dan kan men 's avonds
beter de laag geplaatste lichten van auto's
zien. En de wielrijders kunnen dan ook hun
aandacht op het verkeer van links vestigen".
HANDELS- EN KANTOORBEDIENDEN.
De afdeeling Haarlem van den Nat. Bond
van Handels- en Kantoorbedienden „Mer-
curius" houdt Woensdagavond 16 Maart in
hotel „De Leeuwerik" haar jaarvergadering.
Aan het jaarverslag over 1937 ontleenen we
het volgende: Het aantal der dor werkloos
heid getrofen leden is niet onaanzienlijk
terug geloopen. Het aantal leden bedroeg 293
op 31 December 1937; dit beteekent een winst
van 21. Herinnerd wordt aan de jubilea, aan
de geslaagde excursies en lezingen.
Vrijz.-Democratische Bond.
De beteekenis van het Plan van den Arbeid.
Vrijdagavond organiseerde de afdeeling
Haarlem van den Viijz.-Democratischen Bond
een tweeden discussie-avond, waar ditmaal het
onderwerp: „Welke beteekenis heeft bet Plan
van de Arbeid thans nog voor ons?" bespro
ken werd.
Inleider was de heer W. F. Happé.
Spr. noemde ais de groote beteekenis van
het plan, dat hier vorm gegeven werd aan
gedachten, die over de geheele wereld, in al
lerlei kringen, zijn opgekomen, vooral onder
den invloed van de wereldcrisis. Daarom heb
ben de denkbeelden, die in het Plan van den
Arbeid werden neergelegd, een blijvende be
teekenis.
Van bijzonder belang is de bereidheid tot
samenwerking en tot het aanvaarden van
regeeringsverantwoordelijkheid bij de Soc.-
Democraten.
De in het Plan van den Arbeid gepropa
geerde crisis-politiek is gebaseerd op de koop
kracht-politiek. Deze wordt ons aangekondigd
als positieve crisisbestrijding, in tegenstelling
tot de „aanpassings-politiek". die als nega
tieve crisisbestrijding wordt beschouwd.
De gemaakte tegenstelling van positief en
negatief kan zij niet aanvaarden. De koop
kracht-verhooging, die volgens de Sociaal-
Democraten tengevolge van ae uitvoering van
openbare werken op groote schaal zou wor
den bereikt, wordt sterk overschat. Naar spre
kers meening ligt de waarheid in het mid
den.
O/er de wenschelijkheid van een tempering
van de welvaartsschommelingen, die het, ge
volg zijn van de afwisseling van hausse en
depressie in het economisch leven bestaat
nauwelijks meeningsverschil. Dat mecnings-
verschil komt pas naar voren bij de te volgen
methode en de toe te passen middelen.
De Sociaal-Democraten willen de overheid
een overwegenden invloed toekennen in het
bedrijfsleven. Zij willen de uitbreiding van het
productie-apparaat beheerschen, evenals de
ordening van het bestaande. Wij. Vrijzinnig-
Democraten, aldus spreker, leggen het accent
anders, wij rneenen, dat de taak van de
overheid Is: het sanctionneeren en bevorderen
van wat in het bedrijfsleven zelf groeit.
Na een bespreking van de verschillende on-
derdeelen van dit gedeelte van het Plan, ein
digde de inleider met een overzicht van de
Vrijz.-Dem. programpunten op dit terrein.
Op de inleiding volgde een levendige ge-
dachtenwisseling, waarbij tal van punten nog
nader belicht werden. Mr. M. Slingenberg gaf
daarbij nog een toelichting, waarin hij de
onjuistheid aantoonde van de opvatting, dat
de crisisbestrijding van de vorige regeering
negatief zou zijn geweest.
Aan het einde van deze geslaagde bijeen
komst kon de voorzitter, de heer A. Jongbloed,
constateeren, dat weer gebleken was. dat de
meeningsverschillen meer gradueel dan prin
cipieel waren, terwijl hij zich verheugde over
de groote belangstelling voor de vraagstukken,
die verband houden met de bestrijding van de
werkloosheid.