Een goede zakenvrouw
FEUILLETON
door HERMAN ANT'ONSEN.
.Mijnheer Blair", zei Meggs bescheiden.
„Waarschijnlijk zul u liefst wel een stel an
dere aandeelen in handen krijgen in de
plaats van die u verloren hebt. Enzoo
gauw mogelijk, mijnheerals ik een raad
mag geven".
„Juist", zei Jonathan. „Geef me het num
mer van Dresser eens even, Meggs
Hij belde Dresser op, een der directeuren,
die eens gezegd had, dat hij zijn aandeelen
graag kwijt wilde, als er kans toe was. „Hal
lo, mijnheer Dresser? Met Jonathan Blair.
Ik bel u even op, om u te zeggen, dat ik
graag uw aandeel zou overnemen, nu we
het toch niet eens kunnen worden over
Wat? Wat zegt u daar mijnheer Dresser?"
Er volgde een pauze, waarin er een uit
drukking op zijn gezicht kwam van iemand
die net op een schorpioen was gaan zitten.
„Hè?" vroeg hij suffig. „Hebt u ze ver
kocht? Zoudt u me willen vertellen, wie de
kooper is?Wat!"
Hij hing den hoorn op en liet zich op een
stoel vallen.
Jk zou wel eens willen weten, wat dat te
beteekenen heeft!" mompelde hij in uiterste-
verbazing.
Hij belde Meggs weer op en drentelde on
gedurig rond. toen de verbinding wat lang
uitbleef.
Meggs! Dresser heeft zyn aandeelen ver
kocht aan Valentine Ransome door bemid
deling van de Seabord Trust Company. Wie
is voor den drommel die Ransome?"
Meggs had er geen flauw benul van. Ver
bluffend! Werkelijk verbluffend!
Tk heb een gevoel, alsof ik geblinddoekt
met iemand aan het boksen ben", mompel
de Jonathan. Huister eens. Koop jij de an
dere aandeelen op. We moeten zorgen, dat
we dien Ransome de baas blijven. Zie optie
te krijgen op zooveel aandeelen, dat we in
staat zijn
Hij keerde naar de zitkamer terug in een
toestand van onrust. Een half uur later belde
Meggs hem nogmaals op en zijn stem klonk
gedrukt en angstig.
„Ik ben bang, mijnheer, datvoor zoo
ver ik te weten kan komenop het oogen-
blik het ziet er naar uit, ofHij kuchtte
een paar maal. „Mijnheer Ransome heeft
zich het grootste aantal stemmen weten te
verwerven
.Het grootste aantal stemmen in de Blair
Lijn! Meerderheid in de directievergadering!
Maar dat bestond niet! Het klonk zelfs on
rechtmatig! Nog nooit, sedert de grondves
ting der maatschappij, had iemand anders
dan een Blair het commando gevoerd. Mis
schien zou de naam zelfs worden veranderd!
Zou het de Ransome Lijn worden! Wat een
strop!
„Ongetwijfeld zult u wel graag zoo gauw
mogelijk hierheen komen, mijnheer", hoor
de hij Meggs zeggen. „Ik weet werkelijk niet.
wat ik moet beginnen".
„Ik kom dadelijk!" riep Corry. „Probeer
ondertusschen alle aandeelen machtig te
worden, die Ransome nog niet in handen
heeft!"
Grommend en vloekend ging hij zijn jas
halen. Hij liep even de zitkamer in, om zijn
gasten te vertellen, dat hij onmiddellijk naar
New-York moest.
,Er is iets voorgevallen", zei hij. .Maar ik
hoop het nog in orde te krijgen en morgen
hier terug te zijn"
Carol keek hem doordringend aan.
„Ik zal met je meerijden", zei ze hartelijk
„Ik zou geen prettig gezelschap zijn", weer
de hij haar af. „Ik zit er over te prakkizee-
ren. hoe graag ik een zekeren Ransome een
opstopper tegen aijn neus zou geven!"
VI.
Een mensch kan prettig wakker worden..,,
onder vogelgekweel, zonneschijn en in een
frisch koeltje, dat de gordijnen doet wappe
ren. Maar het kan ook gebeuren met een
vaag gevoel, dat er iets onaangenaams op
til is; en zoo ontwaakte Jonathan Blair den
tweeden morgen na zijn terugkomst in de
stad. En opeens schoot hem te binnen, wat
er aan de hand was: vandaag zou hij een
conferentie hebben met Valentine Ransome.
Mijnheer Chauncey van de Seaboard Trust
Company had hem daarover gistermiddag
opgebeld.
Hij was niet in staat geweest naar Port
o'Call terug te keeren. Hij had de zaak niet
in orde kunnen krijgen. Valentine Ransome
had zich geen enkel aandeel laten ontgaan.
Valentine Ransome had meerderheid van
stemmen.
De geween president van de Blair Lijn
liet zijn ontbijt vrijwel onaangeroerd en
rookte drie sigaretten, terwijl hij van zijn
kamers naar zijn kantoor ging. Hij was nog
nimmer zoo vroeg op het kantoor versche
nen.
Overal hing een eigenaardige sfeer. De kier
ken in de verkoopafdeeling voor passagebil
jetten stonden in groepjes met elkaar te
mompelen. De portier groette onzeker. De
liftjongen liet de lift een halven voet bene
den den vloer der gang stoppen en zei zelfs
niet: „Past u op met uitstappen!" Corry be
merkte het niet eens. Meggs was bezig zijn
kleine stapeltje post op den lessenaar te or
denen toen hij binnenkwam.
.Mijnheer Ransome is binnenkort te ver
wachten mijnheer" zei hij.
„Stuur hem maar dadelijk hier binnen"
beval Corry. Als hij een lijfwacht bij zich
mocht hebben, laat die ook maar binnen.
Als hij is, zooals ik hem me voorstel, dan
kon hij die wel eens noodig hebben".
„Ja, mijnheer", zei Meggs. „Mooi weer van
daag, mijnheer".
„Dat is een kwestie van waardeering
Meggs," zei Jonathan.
Meggs ging aan zijn lessenaar bij de deur
zitten. Hij zat er nog niet lang, toen hij de
liftdeur hoorde openschuiven. Meggs haalde
diep adem en zuchtte verlicht. Er kwam al
leen een meisje uit de lift.
„Goedenmorgen", zei ze vriendelijk tegen
hem glimlachend. „Is mijnheer Blair bin
nenmijnheer Jonathan Corinthius
Blair?"
„Zou ik", vroeg Meggs zakelijk, „misschien
mogen weten, voor welke zaak u mijnheer
Blair wenscht te spreken?"
„Neen", zei het meisje. „Ik denk van niet".
.Het spijt me, maar mijnheer Blair is druk
bezig", zei Meggs. „Als u misschien uw
kaartje wilt achterlaten, dan is het moge
lijk.
„Mijn naam", zei het meisje, hem kortweg
ln de rede vallend, „is Valentine Ransome
En ik zou mijnheer Blair heel graag spreken",
verzekerde ze hem ernstig. ..Zoudt u daar
voor kunnen zorgen?"
Meggs struikelde bijna over zijn eigen bee-
nen. Hij zag er uit, alsof hij weggeblazen
kon worden door het minste zuchtje. Maar
het gelukte hem toch de deur van Jona
than's kantoor open te doen en een enkel
woordje ter waarschuwing te fluisteren.
„Missmiss»Valentïne Ransome., mijn
heer!" zei hij flauwtjes.
Valentino liep het kantoor binnen met
haar lange, vlugge passen en een lange jonge
man keerde zich bij het raam om.
„Goedenmorgen mijnheer Blair", zei ze.
Er gebeurde iets geweldigs in de hersenen
van Jonathan. Hij staarde haai' verbluft aan.
maakte een vage handbeweging door de
lucht en zei verbaasd:
„Valentine Ransome?Maarmaar
u benteen meisje!"
.Dat weet ik", beaamde Valentine.
„Bent u die Valentine Ransome", vervolg
de hij met krachtiger stem, „die de aandee
len....?"
„Van deze maatschappij opgekocht heeft?
Ja. Dwaas, vindt u niet?'
Ze keek om zich heen naar de eiken lam-
brizeering, dea schouw en het portret van
Abias Blair.
.Aardige oude heer", mompelde ze.
Jonathan wist niet wat te zeggen. Er deug
de iets niet. En ze had iets bekends over zich,
iets dat uit de diepste lagen van zijn geheu
gen omhoog worstelde. Misschien was het
haar stem.
„Heb ik u ooit eerder ontmoet?" vroeg hij.
..Bent u ooit in Texas geweest?" vroeg Va
lentine op haar beurt.
Zijn gedachten werkten vliegensvlug. Dat
rossige haar, die felle oogen
„Grootc goedheid!" riep hij uit. „Maar dat
kan toch niet?"
„Mijn grootvader heeft me een beetje geld
nagelaten", verklaarde ze en haar lippen
krulden heel eventjes.
-Het koeiendrijfstertje! Het meisje, dat
van een „bronco" getuimeld was. Wat was
het toch raar in de wereld, dat zoo iehs kon
gebeuren en dat hij door zoo iemand ver
slagen kon worden!
„Wilt u niet gaan zitten?" vroe<» hij ik
begrijp nog niet goed
Ze ging zitten, trok een witten hand
schoen uit en keek hem vergenoegd aan.
„Het is doodeenvoudig", zei ze. „Met deze
Lyn is wel wat te bereiken en ik hoop van
die proefneming heel wat plezier te hebben.
Op het oogenblik is het een ontzaglijke rom
mel, maar dat doet er niet toe".
.Miss Ransome". zei Jonathan Blair, .als
u met alle geweld iets wilde koopen waarom
heb u dan niet de Cincinnati Red aandee
len opgekocht?"
Hij stak zijn handen in den zak en liep
met gebogen hoofd en als in gedachten ach
ter zijn lessenaar vandaan. Valentine zei
mets.
(Wordt vervolgd)
Lloyd George bij aankomst aan hotel
Matignon te Parijs voor zijn bezoek
aan den Franschen premier Leon Blum
In de legerplaats bij Oldebroek worden
gedurende veertien dagen oefeningen
in oorlogsverband gehouden door per
soneel der lichting 1934, dat voor her
halingsoefeningen onder de wapenen
is bij het 1ste en 5de regiment veld
artillerie. Geschut op weg naar het
.gevechtstexcejo
Generaal Nicollet, die aan de Fransch-Spaansche grens het commando voert over
de bewaking in de streek van Perpignan, kwam dezer dagen te Cerbere den
toestand inspecteeren
Het 25-jarig bestaan van de Armenwet is Maandag te Den Haag herdacht. Z. Exc. minister H. van
Boeyen tijdens zijn rede. Naast den minister de heeren J. R. Snoeck Henkemans, voorzitter der Alg.
Armencommissie en mr. dr. W. G. A. van Sonsbeeck, commissaris der Koningin in Limburg
De stratenmakers hebben
bezit genomen van het ge
dempte gedeelte van het
Rokin te Amsterdam en
zijn met man en macht
bezig, om de bestrating zoo
spoedig mogelijk gereed
te hebben
De Roode Kruis-vlag is geheschen, terwijl de reddingbrigades in Barcelona haar
droeven arbeid verrichten temidden der verwoestingen, door de bombardementen
aangericht
Ter herdenking van den sterfdag van wijlen
H. M. de Koningin-Moeder is Maandag door
de vereeniging „De Princevlag" een krans
gelegd bij haar monument in het Rosarium te
Den Haag
Een bakkerij en smederij te Haaren bij Oisterwijk werden Maandag door feilen brand ver
woest. Twee paarden kwamen in de vlammen om. Daar de dorpsbrandweer niets tegen het
vuur vermocht, werd de hulp van de Bossche brandweer ingeroepen
