Stichting „Het Noord-Hollandsch Landschap" Hudson Merced e s Ed. Kimman Co. De Ster van Bethlehem. GROOTE LOTERIJ H.D.' M' WOENSDAG 30 MAAST 1938 HA'ARE EM'S DAGBEAD Wat er in 1937 voor natuurschoon gedaan werd. IN de vergaderzaal van de Provinciale Staten van Noord-Holland in het Gou vernementsgebouw hield het bestuur der stichting „Het Noordhollandsche Landschap" gistermiddag een vergadering. Namens het Dagelijksch Bestuur van het Noordtyollandsch Landschap heette de voor zitter de heer H. de Bordes alien welkom. Het .wal u zeker leed doen, aldus spr., dat in deze vergadering, gehouden m het Huis der Provincie, de Commissaris der Koningin, onze eere-voorzitter, niet tegenwoordig is. U weet, dat Baron Röell een viertal weken ge leden door een verkeersongeval werd getrof fen, waardoor opneming in de Maria-stich- ting te Haarlem noodzakelijk werd. Gelukkig gaat alles naar wensch en de Commissaris hoopt, zooals hij mij Zaterdag jl. mededeel de, over eenige weken het ziekenhuis te kun nen verlaten. Toen het Dagelijksch bestuur zijn werk be gon had het niet verwacht, dat dat werk al aanstonds zóó omvangrijk en zóó belangrijk zoude zijn. In het eerste jaarverslag onzer stichting, worden die werkzaamheden nader omschre ven. en het zal u dan blijken, welk antwoord ls gegeven op de vraag „welk natuur- en landschapsschoon moet er in Noordholland beschermd worden". Dat daarbij ook alle aandacht werd ge schonken aan de groote beteekenis van het behoud van bepaalde gebieden zij het somtijds van slechts kleinen omvang in het belang van de wetenschap, o.m. ter con serveering van de biologische waarde van be paalde levensgemeenschappen van plant en dier, zult u begrijpelijk achten en toejuichen. Hier is het.de plaats om ons medelid Mr. Van Tienhoven en de vereeniging, welker voorzitter hij is, dank te brengen voor dat nieuwe bewijs van doortastendheid, durf en toewijding, waardoor in het belang van land en volk. het aanvankelijk onbereikbare toch werd verkregen. Het jaar 1937 stemt ongetwijfeld tot te vredenheid, indien men zich bepaalt tot de opsomming van alle bosschen, heidevelden, wateren, plassen en vennen, welke door Rijk en gemeenten, door vereenigingen en stich tingen werden gekocht met het doel het na tuurschoon te dienen. Maar toch is dat alles samen maar een zeer klein deel van de op pervlakte van ons land. Allen, die zich met de bevordering van het behoud van het na tuur en landschapsschoon bezig houden, krij gen de een vroeg de ander laat, de overtui ging', dat elk jaar, ja elke maand, ons land aan schoonheid inboet, en dat dat wel on vermijdelijk ls, gelet op de gestadige stijging van het bevolkingscijfer. Onze groote steden nemen, na een korten tijd van stilstand, weer in omvang toe en knagen gestadig aan het maagdelijke land, hetwelk haar omringt. De gevolgen van „de trek naar bulten" beperken zich jammer ge noeg niet tot de uitbreidingen van dorpsker nen met Inachtneming van stedebouwkundig en landschapkundig weloverwogen uitbrei dingsplannen, doch komen, dikwijls zelfs, tot uiting in de volstrekte afkeurenswaardige wilde bebouwing in de duinstreken, in de plassengebieden, op heidevelden en boseh- terreinen, ten koste van de landschappelijke schoonheid van de omgeving. De lintbebouwing oefent hier haar sinister be drijf nog vrijwel ongestoord uit. De werkver schaffing heeft ook. helaas dikwijls onver mijdelijk, tot gevolg eene ontluistering van de streek, waar ze wordt ingesteld. Al worden deze opmerkingen gemaakt in verband met de bebouwing in Noordholland, dezelfde verschijnselen komen overal in ons land voor. Aan het jaarverslag dat werd uitgebracht door den secretaris mr. H. Westerman ls het volgende ontleend: Welk natuur- en landschapsschoon moet er in Noordholland worden beschermd? Ofschoon de grenzen niet altijd scherp getrokken kunnen worden, meende het Da gelijksch Bestuur de volgende driedeeling te kunnen maken: 1. de terreinen, die uit wetenschappelijk oogpunt behouden dienen te blijven. 2. de landschappen van grooteren of min der grooten omvang, die om hun schoonheid of mede terwille van hun schoonheid van groote beteekenis zijn te achten. Men denke hier niet alleen aan onze duinen, bosschen. heiden, plassen, moerassen en stranden maar ook aan de weiden en in 't algemeen aan de polders met hun fraaie vergezichten, hun telkens wisselende belichting en hun bijzon dere niimtewerking. 3. de terreinen, die wellicht noch om hun waarde voor de wetenschap, noch om hun schoonheid het behoud waard zijn maar die door hun ligging als recreatie-oord van een bevolkingscentrum beteekenis erlangen. Wat reeds beschermd is. Een aantal terreinen in onze Provincie be vinden zich reeds in veilige handen o.a.: a. de bezittingen van de Vereeniging tot behoud van Natuurmonumenten, te weten 1 de landgoederen Hilverbeek en Gooilust te zamen groot ongeveer 230 H.A.; 2het Naar- dermeer, groot ongeveer 720 H.A.; 3 de Oost einder Poel bij Aalsmeer, groot ongeveer 16 H.A.; 4 IJdoorn bij Durgerdam groot onge veer 35 H.A.: 5 het Heilooër Bosch tusschen Heiloo en Alkmaar groot ongeveer 71 H.A.; 6 diverse natuurterreinen op Texel tezamen gr. ong. 100 H.A.; 7 het eiland Griend groot ongeveer 18 H.A.; 8 De Baanakkers bij Jisp Alles tezamen 1240 H.A. b. de terreinen van de stichting „Het Gooi- sche Natuurreservaat", groot 1706 H.A. c. de terreinen van het Staatsboschbeheer, te weten de gronden, ressorteerende onder de houtvesterij „de Eilanden", groot 14.822 H.A., waarvan ruim 8200 H.A. tot natuurreservaat zijn aangewezen: de boschwachterij Schoorl groei 1.131 H.A.; de boschwachterij Petten Camp groot 1.014 H.A. Van laatstbedoelde 2145 H.A. zijn 195 H.A. als natuurreservaat aangewezen. d. het Provinciaal duinbezit. e. bosschen enz., in het bezit Noordholland sche Gemeenten, waarvan te noemen zijn: a het tot natuurreservaat aangewezen deel van het Spanderswoud en Anna's hoeve. (Eigendom van de gemeente Hilversum)b. het nabij het Spanderswoud gelegen statige buiten „Bantam". (Eigendom van de Ge meente Bussum); c. Groenendaal. (Eigen dom van de gemeente Heemstede), d. Berger bosch. (Eigendom van de gemeente Bergen). De behandelde zaken hadden op de na volgende onderwerpen betrekking. a. op afzanding van duinen; b. op voorge nomen ontginningen; c. op quaesties van be bouwing; d. op een voor een deel van onze Provincie ontworpen streekplan; e. op weg aanleg; i'. op den aanleg van een vliegveld; g. op de oprichting van een vuilverwerkings inrichting; h. op diverse bosschen en land goederen" in het algemeen; i. op de uitbrei ding van een begraafplaats. Dreigende bebouwing van het landgoed Mariënbosch in de gemeente Bloemendaal deed het Dagelijksch Bestuur daarnaar een onderzoek instellen. Aangezien bleek, dat een nieuw algeheel uitbreidingsplan in deze ge meente wordt voorbereid, heeft het echter gemeend zich vooralsnog van het doen van stappen te moeten onthouden. Het gevaar voov het landgoed Meer en Berg. Het Echobosch te Muiderberg „Meer en Berg" te Heemstede, „Vinkenduin" te Bloe mendaal en de bosschen van den Zwaluwen berg. zij hebben alle in meer of minder sterke mate de belangstelling van het Dagelijksch Bestuur gehad. Het bordje „Bouwterrein te koop", ge plaatst op het landgoed „Meer en Berg" te Heemstede bracht ook dit landgoed in de bij zondere belangstelling van het- Dagelijksch Bestuur. Van de zijde van het Gemeentebe stuur van Heemstede werden ons welwillend inlichtingen verstrekt. Helaas bleek ons. dat de toekomst van dit landgoed, dat uit een oogpunt van natuurschoon van werkelijk groote beteekenis is, geenszins verzekerd mag heeten. Door een zeer ruime verkaveling wil het Gemeentebestuur trachten een groot deel van dit landgoed te behouden. De vraagprijs, die voor dit landgoed genoemd wordt, is te hoog om aan een aankoop ook maar te kunnen denken. Gelukkig is „Vinkenduin" te Vogelenzang gemeente Bloeemndaal in veilige handen ge komen. Het vorig jaar overleed het toestuurslid Jhr. mr. J. W. G. Boreel van Hogelanden te Bloe mendaal, aan wien de Provincie Noordhol land zooveel heeft te danken. Eveneens ontviel ons op 17 December jl. door den dood de heer Dr. J. Peelen, de vu rige ijveraar voor natuurbescherming, pen ningmeester der stichting. Het saldo over 1937 bedroeg f 618 over 1938 kan gerekend worden op inkomsten ten be drage van f 485. Besloten werd de bijdrage voor contribuan ten op ten minste f 1 vast te stellen. Tot bestuursleden werden benoemd mr. W. C. van Heuven, te Hilversum, jhr. A. van Len- nep, te Amsterdam, dr. J. A. van Steyn, di recteur van het Staatsboschbeheer, te Utrecht, dr. ir. J. T. P. Bijhouwer, te IJmuiden. Hierna werd in een besloten vergadering overgegaan. 112 - - 8 Terra pi a n e 2 cyl. DKW 4 cyl. N.V.Haarl. Rijwiel Automobiel Mij. Zijlweg 35 - Haarlem - Telef. 11906 (Adv. Ingez. Med.) Huldiging van Mr. A. Bruck. Feestelijke bijeenkomst van de Anti- Revolutionnaire Kiesvereeniging". Gisteravond hield de Anti-Revolutionaire kiesvereeniging „Nederland en Oranje" in het gebouw van den Haarlemschen Kegelbond een gewestelijke bijeenkomst, waarop het 25- jarig jubileum van den voorzitter mr. A. Bruch herdacht werd. De vice-voorzitter, de heer G, Wolzak Hzn. heette de talrijke aan wezigen welkom. De bijeenkomst werd ge opend met het zingen van Psalm 121. „Mijnheer de voorzitter" zoo richtte de heer Wolzak zich tot den jubilaris „Uw 25-jarig jubileum is een gelukwensch waard niet al leen voor U, maar ook voor de Kiesvereeniging. Het is een bijzonder feit dat een kiesvereeni ging 25 jaren eenzelfde voorzitter heeft. Het spreekt van trouw en liefde. Al dien tijd hebt Gij voor de anti-revolutionaire beginselen ge waakt en de gebondenheid gediend van het staats- en politieke leven aan God's Heilig woord, ook in de gemeenteraad van Haarlem en de Provinciale Staten van Noord-Holland. Op de presentielijst van de vereeniging van Juli 1905 komt de naam van den heer Bruch reeds voor. Als jongeling van 20 jaar was hij als gast op de vergadering aanwezig. 19 Juni van clat. jaar werd hij als lid aangenomen. Reeds in 1905 nam hij deel aan het verkie- zingswerk. In Maart .1908 werd hij waarne mend secretaris van de vereeniging, kort daarna tweede secretaris. Op 26 Augustus nam de jubilaris van thans als secretaris af scheid van de vereeniging. Op 28 April 1911 promoveerde hij op het proefschrift: „Opmer kingen over het bewijs in strafzaken". Daarna keerde hij tot de Kiesvereeniging weer en 17 Februari 1913 werd hij tot voorzitter van de vereeniging gekozen. In 1913 werd hij als lid van de Haarlemsche gemeenteraad gekozen. De heer Wolzak zeide voorts, dat de heer mr. Bruch over een aan gename doch zakelijke wijze van debatteeren beschikt. Zijn woord heeft gezag, aldus spr., hij is een geharnast en eerlijk strijder. Bij alle partijen in den Raad stond hij in hoog aanzien. In October 1928 werd mr. Bruch lid van de Gedeputeerde Staten van Noord-Hol land. Het vertrek uit het gemeenteraads college van Haarlem beteekende voor onze stad een groot verlies. Wij huldigen mr. Bruch gaarne als onzen plaatselijken leider. Hij laat zich leiden door eeuwige beginselen. Hij is er niet alleen de drager van, doch heeft ze be leefd en ook verdedigd,. Gij hebt, aldus spr. tot den jubilaris, ons 25 jaren met ijver gediend. De heer Wolzak betrok ook mevrouw Bruch en de moeder van den heer Bruch in de huldiging. Ter herinnering bood hij den jubilaris een schemerlamp aan. Onder luid applaus eindi-i de spr. zijn rede. heer W. C. Bakker las gelukwenschen voor van het Centraal Comité van de Anti-Revolutio naire Kiesvereeniging, professor A. Anema, den heer Bulthuis, den heer Chr. v. d. Heuvel enz. Daarna sprak de heer D. A. J. Spek, voorzit ter van de Anti-Revolutionaire propaganda- club. Aan onze groei tot wat we thans zijn, al dus spr. heeft mr. Bruch medegewerkt. Wij danken hem voor zijn stimuleerenden invloed. Spr. bood den jubilaris een bureaulamp aan. Vervolgens zeide de heer H. R. Zijlstra, sprekend namens het Centrale Comité, dat de jubilaris op dezen avond kennis kon maken met de prettige zijde van de politiek. De heer W. F. Beeremans wenschte jubilaris namens de Statencentrale en de Ka- merkieskringcentrale geluk. Beide centrales, aldus spr. zijn door mr. Bruch opgericht. Wij hebben mogen profiteeren van zijn politiek inzicht en zijn .dankbaar voor hetgeen hij voor ons deed. De heer T. K. Roosjen uit Bloemendaal zei de dat het bekende gezegde „hij zoekt den strijd niet maar durft hem wel aan" ook op den jubilaris van toepassing is. Den heer D. v. d. Heuvel uit Aerdenhout- Bentveld had het getroffen dat mr. Bruch, hoewel tot meerderen arbeid geroepen, toch 25 Maart - 3 April '38 Apollo-Hal Amsterdam Entrée 75 ets. incl. bel. en lot 1 e prijs: overdektmahoniezeiljacht 2eprijs: vergroot B.M,-jacht 3eprijs:B.M.-jacht Verder Philips boot-radio, terten, kano, foto toestel, koffergramofoon, sportkleeding enz. Geopend van 10-17 en van 19'/j-227i loterii. floodfjokourd bij b«luit van dan Miniitnr van JuillHa d.d. 6 Januari 1938, No. 1187. omval 60.000 lolon a 15 cl». (Adv. Ingez. Med.) nooit voor den minderen arbeid bedankt had, De jubilaris, aldus spr. is een politiek ge schoold man. Hij weet van geven en nemen, Hij is de rechte man op de rechte plaats. Hij is in ons midden steeds de eenvou dige gebleven. De heer O. v. d. Wey wenschte mr. Bruch namens de kiesvereeni ging in Heemstede geluk. Mr. Bruch Ls een wijs en voorzichtig man zei spr. Hij weet alle uiteenloopende stroomingen bijeen te houden. De heer M. de Braai sloot de rij van sprekers met een gelukwensch op rijm. Daarna werd voorlezing gedaan van een felicitatietelegram van den heer van Liemt. Nadat de pauze verstreken was werd teza men gezongen. De vertooning van eenige flitsen uit de car rière van den jubilaris, in zeer geslaagden carricatuurvorm op het doek geprojecteerd verwekte onder de aanwezigen zeer veel vreugde. Het optreden van den heer Sj. Buwalda oogstte zeer veel succes. Aan het eind van den avond sprak de ju bilaris zijn dankwoord uit. Het practische leven, aldus de jubilaris, van de Kiesvereeniging heb ik steeds op prijs ge steld omdat ik daardoor op de hoogte bleef van alles wat er in de partij gebeurde. Vroe ger moesten er nieuwe verordeningen worden gemaakt en dan waren de vergaderingen van de Kiesvereeniging van groote waarde. Mr Bruch hoopte nog lang het contact met de Kiesvereeniging te mogen blijven bewaren, De feestelijke bijeenkomst werd met het zin gen van een Psalm en gebed besloten. NATIONAAL VERBOND VAN GEMEENTE AMBTENAREN. K. L. M.-lezing. Voor de leden van de afdeeling Haarlem van het Nationaal Verbond van Gemeente- Ambtenaren zal op Donderdagavond 31 dezer door de K. L. M. een lezing worden gegeven o.ver de ontwikkeling vande burgerlucht vaart. Behalve een causerie door één der employé's van de K. L. M.. vermeldt het programma de vertooning van een aantal lantaarnplaatjes, een film, getiteld „Opleiding tot verkeers vlieger", benevens een tweetal geluidfilms betreffende het luchtvaartbedrijf. De lezing wordt gegevent in de groote zaal van hotel „De Leeuwerik". Campanula Isophylla Alba. Het is alweer op verzoek van mijn tante Clara, dat ik u vandaag iets vertel over wat misschien wel onze allermooiste kamerplant is. Nu ze weer uit gaat loopen en de behande ling begint, die haar in den nazomer tot haar bloemrijkdom zal brengen, is het dienstig om eens even de aandacht op deze Campanula isophylla alba te vestigen. Ze is inheemsch in Italië en groeit daar tusschen rotsbrokken, in of buiten de zon, dat is gelijk. Intusschen is deze plant ook in ons land goed buiten te hou den, alleenniet in den winter. Of mis schien, in onze huidige wintex-s ook wel! 't Zou te probeeren zijn: de gewone moederplant, eigenlijk ook een kamerplant, houdt het bui ten 's winters immers ook uit, tenminste bij het soort winters dat we tegenwoordig hebben. Ook hier in Holland bloeit deze witte Ster even goed voor een zonnig venster als voor een dat op het noorden ligt. In een luchtige en lichte kamer gedijt ze prachtig en bloeit ze weken en weken lang door met een ovei-vloed van groote witte sterbloemen. Den blauwen stam-vorm ziet men hier nog weinig, wel af en toe de hangende Campanula Mayi, die behaard blad heeft en paarsblauwe sterbloemen. De plant is wat ijler dan de witte, maar bloeit ook uitstekend. Deze blauwe C. Mayi wordt in Mid- den-Duitschland gewoon in bakken voor het raam (aan den buitenkant) gehouden, zooals wij het met geraniums doen. Mooi is ook de blauwe, hangende Campanula fragilis, die echter de naam zegt het al teerder is dan de witte en ook kleiner bloemen heeft. De gewone witte Ster van Bethlehem heet echter niet voor niets tevens „floribunda", dat is de rijkbloeiende, en in gewonen, voedzamen grond met wat scherp zand vermengd en in een niet te warme kamer in 't volle licht zal de plant het jaren lang uitstekend doen; al leen mekten we haar dan wel af en toe ver- sche aarde geven en tegen en tijdens den bloei natuurlijk (maar dat zal zelfs tante Clara wel weten) geregeld kunstmest. Zaad geeft deze witte Ster niet, we moeten haar vermenigvuldigen door stekken; de blauwe Mayi en fragilis geven beide wél zaad. U zult zelf wel gemerkt hebben dat de plant heel wat water aan kan als het tegen den bloei loopt en gedurende het bloeien heele- maal. Zoodra nu de laatste bloemen zijn ver dwenen snijden we de lange ranken goed in en minderen het water-geven, want nu wordt het rusttijd. In een koele of zelfs koude, maar in elk geval vorstvrije kamer zal de plant den winter goed doorkomen en nu in Maart loopt ze weer flink uit. Nu wordt het weer de tijd van water-geven, kalmpjes-aan voorloopig nog. Denkt u er eens aan, dat u niet te veel rondsjouwt met uw potten, dat is nu met de schoonmaak natuurlijk een groote verleiding maar de planten en ook de C. isophylla vinden het niet prettig. U moet er wat zorg voor heb ben. Nu geregeld water en een ongestoord, vooral licht plekje, later kunstmest, iedere veertien dagen en tijdens den bloei iedere week, en dan alle uitgebloeide bloemen direct verwijderen, zoo krijgt u van uw Ster van Bethlehem de volle maat. Probeert u het dan ook eens met de beide blauwe, die kleiner in omvang zijn dan de witte en ook niet zóó uit bundig veel bloemen dragen, maar er toch wezen mogen, al was het alleen maar om de mooie kleur. L. S. permunt Het vermoeiende tempo van de moderne tijd vereist een; middel, dat U telkens even over het dode punt heen helpt. Dit middel is een natuurmiddel. Het is: dé natuurzuivere KING PEPERMUNT FIRMA TQNNEMA Cl6. FABRIKANTEN VAN KING PEPERMUNT SNEEK Elke dag KING Elke dag FIT (Adv. Ingez. Med.) Kom terug! door J. P. BAL Jé ET een zucht legde Frans van Maren zijn pen neer en las toen het laat ste gedeelte van zijn brief nog eens over: en je zou ervan versteld staan, als je zag, hoe in één week tijds alles verwaarloosd is. Werkelijk, Annie, ik begrijp nóg niet, hoe je het hebt kunnen dóen, en mij hier voor den boel alleen hebt laten zitten. Toettie, de poes waar je zoo op gesteld bent, loopt in het huis rond als een schim. Ze zóékt je. Het arme dier is op het oogenblik vel over been, en eet vrijwel niets. Als ze me aankijkt zie ik in haar oogen maar één vraag: Waar is Annie, m'n goeie vrouwtje gebleven? Heusch, Annie, bedenk je niet langer, en kom bij me terug. Ik hou het zoo niet langer uit zonder jou! Wees nu niet hardvochtig, maar kom!" Toen Annie die brief las, kwam er een fijn glimlachje om haar mond, en ze knikte te vreden. Haha, meneer Frans van Maren moest het maar eens vóélen wat het was, te leven zonder zijn Annie, Altijd maar mopperen, steeds maar opmerkingen op dit en op dat. „Vleeseh is weer niet gaar!" „De pap is aan gebrand", „Had je daar nu niet een beetje meer zout in kunnen doen?" Nu zag hij eens, wat het was zonder haar! Alleen bij de pas sage over de poes had ze niet geglimlacht. Toen was er een floers voor haar oogen geko men en even had ze met haar zakdoek haar neus moeten doppen. Tja, dat arme, lieve beest. Maar ze moest hard blijven, het was ee>- smerige speculatie van hem op haar vrouw- li jk gevoel! Een week later kreeg ze een expresse-brie Het was een lammerkreet er is op het oogenblik in het heele huis geen pan meer schoon. Ben je heusch zoo hardvochtig, Annie, dat je me zoo verder laat sukkelen? Laat ik je eerlijk bekennen, dat ik een daghitje geprobeerd heb, maar het stomme kind heb ik na twee dagen de deur uit moeten werken. Ze was onbruikbaar. En nu zit ik met de handen in het haar. Kom te rug! Als je het reisgeld niet hebt, telegrafeer dan, dan stuur ik je een telegrafische post- Ik reken er op, beste meid, dat je onmiddel lijk komt. Toettie houdt het zeker niet langer dan drie dagen meer uit. Bovendien, het lijkt me toch ook onverantwoordelijk van je, dat je je arme moeder zoo lang tot last bent. Ze ker, met een stijve kop naar je moeder terug gaan, dat is allemaalprachtig, maar heb je er wel aan gedacht, hoe armoedig het mensch- je het heeft, hoe je haar tot last bent? Kan je het met je geweten overeenbrengen, de laatste ste centen van het oude mensch op te maken? Kom terug! Vergeet de booze woorden, ver geet, wat ik wellicht misdeed, maar laat me niet langer alleen!" Peinzend zat ze wel een half uur lang met den brief in haar handen. Er was een neiging in haar om toe te geven. Die arme Toettie! En wat hij van haar moeder schreef was ook waar. O, hij wist wel de zwakke punten te be lichten! Maar tenslotte zou het voor haar op deze manier maar een halve overwinning zijn. Als ze terugging, gedreven door haar gene-r genheid voor die lieve Toettie. of gedrongen door de armoede van haar moeder, dan zou ze het altijd blijven, voelen als een gedeeltelijke nederlaag. Nee, nee, meneertje, Annie bleef standvastig! Den volgenden dag kwam er een telegram: „Kom terug! Toettie stervend! Toestand uihopig!" Maar nog vond Annie de tijd niet gekomen ze kon koppig zijn. Te lang immers had ze illes opgekropt, te lang Frans' standjes ver dragen, stil. zonder al te veel te morren. In de eenzaamheid had ze vaak stille tranen ge huild, met Toettie op haar schoot, zijn vachtje aaiend. Tot het haar te veel werd, ze Frans van Maren's onredelijke verwijten niet langer verdragen wilde en ze hals over kop naar haar moeder ging. Nee, smeeken moest hij haar om terug te komen, niet dat gebiedende: „Kom terug!" 's Avonds was er een dringende telefonische oproep uit Amsterdam. Annie glunderde. Nu zou het komen. Nu zou ze hem aan de telefoon laten smeeken! Met energieke stappen liep ze naar het postkantoor, zich verheugend op haar definitieve overwinning. Eindelijk zou ze Frans van Maren dan geheel en al klein krijgen. Bij de eerste klanken van zijn stem hoorde ze al, hoe opgewonden hij was, en welk een moeite hij had zijn ongeduld te bedwingen: „Ben jij daar, Annie? Heb je mijn brieven, mijn telegram niet ontvangen? Ja? Maar waai'om kom. je dan niet terug! Wat moet ik dan nog méér doen? Moet ik je smeeken om terug te komen? Goed, dan smeek ik het je. Maar op noijn leeftijd is het een kwelling. Ik wén immers niet aan een daghitje, of aan een andere huishoudster. Het eten is het ergste. Ik heb het zelf klaargemaakt, het was afschu welijk, ik heb het laten komen uit een hotel, dat kostte kapitalen en was nog ellendig, ik heb het geprobeerd in een cafetaria.brrr! Het daghitje heeft me bijna vergiftigd. de bbel verslonsde intusschen maar. Annie kom alsjeblieft terug, Zoo'n meid-huis houd s t e r als j ij is er geen tweede. Ik zal nooit meer mopperen, nooit meer klagen. En ik geef je een rijksdaalder opslag! Kom je vanavond nog? De laatste trein naar Amster dam gaat om 9.53. Kom je?" Even was er een pijnlijke, spannende stilte. Annie moest er eerst zeker van zijn, dat ze haar stem goed in bedwang had, dat hij niets zou merken van de vreugde, die haar door trilde. Dan zei ze: „Goed meneer, als U er dan zoo op staat, dan zal ik maar terugkomen. Maar meneer /indt dan zAker ook wel goed, dat ik één maal in de veertien dagen een vrijen Zondag heb, in plaats van éénmaal in de drie weken? Best, dan kom ik! Dag meneer!" 'Nadruk verb. Auteursrecht voorbehouden) Tot Nederlaiiclsclic Onderwijzers- corps. Cijfers over slijtage. Het vraagstuk van de behoefte aan onder wijzers heeft gedurende de laatste jaren in het centrum der belangstelling gestaan. Bij het onderzoeken van de problemen, welke zich bij de bestudeering van dit onderwerp voordeden bleek telkens behoefte te bestaan aan een nauwkeurige, van jaar tot jaar bijgehouden, statistiek aangaande het aantal functies, dat jaarlij,ks voor nieuwe onderwijzers vrijkomt. Technisch wordt dit aangeduid als „slijtage" van het corps. Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft enkele jaren geleden stappen ondernomen om te geraken tot een voorziening ten aanzien van dit punt. Het heeft zich daartoe in ver binding gesteld met het Departement van On derwijs, Kunsten en Wetenschappen. Er kon van het openbaar en het bijzonder 1. o. en u. 1. o„ een statistiek worden samengesteld, waaruit blijkt, hoeveel onderwijzers jaarlijks uit vasten dienst worden ontslagen en in vas ten dienst worden aangesteld. De eerste sta tistiek is nu verschenen. Daarin zijn samen gevat de uitkomsten der bewerkingen en de daaruit afgeleide gegevens over het kalender jaar 1936. Het ligt in de bedoeling de waarne mingen voort te zetten en de uitkomsten tel- kenjare te publiceeren. Bij het onderwijs waren werkzaam 34.154 onderwijzers (essen). In den loop van dat jaar kregen 1534 pensioen. De cijfers betreffende de pensionneering zijn ditmaal bijzonder hoog. Dit is te verklaren uit het feit, dat de onderwijzers sedert 1 Maart 1936, behoudens uitzondering, reeds op 60-ja- rigen leeftijd gepensionrteerd worden. Blij kens een naar dit onderdeel ingesteld onder zoek kan de extra-slijtage in 1936 wegens voorloopige pensionneering op pl.m. 480 ge steld worden. 4.5 pet. van de onderwijzers (essen) kregen dus pensioen. Verder overleden 89 onderwij zersfessen). 361 onderwijzeressen sloten een huwelijk en kregen daardoor ontslag, 85 leer krachten aanvaardden een betrekking buiten het onderwijs, 984 kregen ontslag wegens op heffing van hun betrekking en 2049 werden ontslagen om anderen rede. Het totaal aantal vermindei'de dus met 4332. Er werden in 1936 aangesteld 3205 nieuwe leerkrachten. NED. NATUURHISTORISCHE VEREENIGING. Zondag 3 April brengen de leden van de afdeeling Haarlem van de Ned. Natuurhisto rische vereeniging een bezoek aan het mu seum van oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. Zondag 10 April wordt onder leiding van de heeren G. Gerbranda en G. A. van Schaik een wandeling door het Vogelenzang- sche bosch gemaakt. KINDERVOEDING. Door „Kindervoeding" werden in de week van 21 Maart tot 26 Maart, 1938 verstrekt: 6364 porties warm eten. NI, in lokaal: Eem- straat 1157; Overtonstraat 14-64; Zoetestraat 1218: Kamperstraat 835; Byzantiumstraat 714; Buitengew. Onderw. 678; Voorm. Spaara dam 198.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1938 | | pagina 10