1
MmÈ
i if i
De heer E. A. M. A. Steger tot Burgemeester
van Oirschot geïnstalleerd.
f" i te
^!yi
Piano-recital
DINSDAG 26 APRIL 1938
TI A ARE EM'S DAGBLAD
II
Wethouder H. J. Termeer
hangt hem de ambtsketen om.
Onder zeer veel belangstelling, ook uit
Heemstede, heeft hedenmiddag de installatie
van den heer E. A. M. A. Steger, commies
redacteur ter Gemeentesecretarie te Heem
stede, als burgemeester van Oirschot (N.-Br.
plaats gehad.
Vanmorgen negen uur vertrok een gezel
schap van ongeveer twintig ingezetenen van
Heemstede, onder wie de raadsleden S. Rijkes
en C. A. M. Jonckbloedt, van het Raadhuis,
om de installatie bij te wonen, en te half elf
vertrokken van de woning van den heer Ste
ger aan de Meer en Boschlaan 4 ook eenïge
particuliere auto's met de familie Steger en
vrienden, zoodat Heemstede wel goed verte
genwoordigd was.
Ongeveer twaalf uur vereenigden de twee
gezelschappen zich te s Hertogenbosch, om
gezamenlijk na den koffiemaaaltijd de reis
naar Oirschot voort te zetten.
Ontvangst te Oirschot.
Te half drie kwam de stoet aan de grens
tusschen de gemeenten Oirschot en Moerges
tel aan.
Burgemeester E. A. M. A. Steger.
Hier heerschte een prettige drukte. De heer
Steger en zijn familie werden door de leden
van de Landelijke Rijvereeniging te paard
ontvangen, waarna de familie uitgenoodigd
werd, in open landauers plaats te nemen.
Omstuwd door een groote juichende menigte
ging 't toen door de feestelijk versierde straten
in. optocht naar het kerkdorp Spoordonk (een
afzonderlijke parochie), waar de familie
Steger door den Zeereerw. Pastoor Van Gestel
op hartelijke wijze welkom werd geheeten.
De tocht werd toen voortgezet naar de kom
der gemeente. Hier werd de heer Steger ont
vangen door de feestcommissie uit de burgerij,
waarbij de voorzitter, de heer H. A. Nuyens,
een welkomstrede uitsprak en de blijdschap
der gemeentenaren vertolkte.
Inmiddels was hier een kleurige feeststoet
opgesteld. In optocht trok men onder zeer
groote belangstelling via Nieuwstraat, Markt.
Koestraat, Heuvel en weer terug door Koe
straat. Markt. Molenstraat, Rijkssluisstraat.
Gasthuisstraat, St. Odulphusstraat naar het
Bondsgebouw, waar halt gehouden werd.
Plechtige raadszitting.
Ongeveer half vier kwam dc gemeenteraad
van Oirschot in een plechtige buitengewone
raadszitting bijeen. Oorspronkelijk was het
de bedoeling, de vergadering in het oude Ge
meentehuis te houden, maar wegens de bouw
valligheid van het fraaie gebouw is daar ten
slotte van afgezien.
Tot hen, die uitgenoodigd waren, behoor
den de burgemeesters van ongeveer tien aan
grenzende gemeenten; waarbij de vorige bur
gemeester van Oirschot, de heer Janssens; de
twee pastoors, de dominé en alle raadsleden.,
Toen de heer Steger met zijn familie en de
talrijke genoodigden hun plaatsen hadden
ingenomen, opende de loco-burgemeester,
wethouder H. J. Termeer, de vergadering.
..Mijnheer de Burgemeester, gij hebt bij uw
intocht in onze gemeente het enthousiasme
gezien, waarmede de bevolking u heeft be
groet. Ik stel er prijs op U te zeggen, dat dit
volk een goed volk is.
Moge het U gegeven zijn. na eenigen tijd
U aan te passen aan onze beneden-Moerdijk-
sche idealen en gebruiken, dan voorspel ik U.
en* uw gezin een rustige en gelukkige toekomst
in ons dorp, gesteund door uw wethouders en
raad, vol toewijding gediend door uw ambte
naren en op de handen gedragen door uw ge
meen tenaren.
Ik hoop. dat uw burgemeesterschap lang
en vruchtbaar en voor de gemeente zegenrijk
moge zijn en dat het voor u zelf de voldoening
moge schenken, die wij U zoo van harte toe-
wenschen."
Onder plechtige stilte hing de heer Termeer
den nieuwen burgemeester de ambtsketen om.
Rede Burgemeester Steger
Dc nieuwe burgemeester sprak hierop een
redo uit waaraan wij liet volgende ontleenen:
..Nu ik door God's goedheid benoemd ben j
tot het hooge en door mij sinds vele jaren zoo
begeerde ambt van burgemeester, stemt het
mij tot groote vreugde en dankbaarheid, dat
ik thans voor het eerst In deze functie het
woord mag voeren.
Dat ik zulks mag doen in een gemeente
met, een oude historie, wekt mij op tot eer
biedige dankbaarheid jegens H. M. de Ko
ningin. die mij tot deze functie riep en jegens
hen. die Hare raadslieden in dezen waren.
Een hoog en gewichtig ambt, waarin ligt
opgesloten het aanvaarden van veranlwoor-
deiijkhgkl e" het nakomen van een plicht,
waarvoor een dure eed werd gezworen: „het
met al zijn vermogen zullen voorstaan en be
vorderen van de belangen der gemeente Oir
schot", een eed, door mij in handen van den
Commissaris der Koningin in deze provincie
afgelegd.
Een vurig ideaal, vele jaren door mij nage
streefd. heb ik thans bereikt; het mogen stu
ren van een volksgemeenschap, het mogen
stuwen van en waken voor haar belangen,
het mogen kennen en, voor zoover mogelijk,
lenigen van haar nooden. En dat alles te mo
gen in Brabant, waar vrome tradities voort
leven sinds vele eeuwen, waar een geest vaar
dig is van elkaar te willen begrijpen en te
waardeeren. van elkaar te willen dienen en
helpen, waar een geest vaardig is van eenheid
en 'saamhoorigheld: vruchten van de gecste-
iiike eenheid: het verklaart en .wettigt de
stelling dat het een voorrecht is fce mogen op
treden als burgemeester in dit gewest.
Indien ik vriendelijk klinkende woorden tot
U heb gesproken, tot U, Brabanders, waarvan
Anton van Duinkerken m zijn gedicht ..Volk
in de Processie" zong. dat gij zijt„nog men-
schen van vroeger, eenvoudig en goed als de
herders van Beteljem". dan kwamen deze
recht uit het hart, want zoo levendig zijn nog
mijn herinneringen uit den tijd. dat ik onder
leiding van Burgemeester Verwiel uit Oister-
wijk en den thans helaas overleden referen
daris van de Provinciale Griffie in Noord-
Brabant. den heer Smits, mijn eerste stappen
zettende op het pad der gemeente-admini
stratie, nu 15 jaar geleden kennis maakte met
Uw zeden en gewoonten.
In dien overgangstijd heb ik ook leeren
waardeeren en liefhebben wat Nederland bo
ven den Moerciijk weet te bieden, met name
in het vriendelijke Heemstede, waar in de
lente de lach klinkt van de kleurige bollen
velden en waar ook de vriendschap en het
blijde vertrouwen sterke banden weten te
slaan".
Zich tot den heer Termeer richtend, zei
spreker o.a.:
..Gij, die mij zoojuist met de teekenen mij
ner waardigheid hebt bekleed en mij den
voorzittershamer hebt overhandigd, het past
mij. U een woord van hartgrondïgen dank te
brengen voor de zeer welwillende woorden,
waarmede U de plechtigheid mijner installa
tie wel hebt willen doen vergezellen.
Uw beroep, in de laatste vergadering van
den Raad op mij gedaan en de verwachting,
daarbij uitgesproken, dat de aangename
samenwerking bestendigd zal, voor zoover
betreft mijn aandeel daarin, niet vruchteloos
zijn. Ik zal er ernstig naar streven die
samenwerking te bestendigen en, voor zoover
zuiks mogelijk is, nog hechter te maken.
Daarbij heb ik echter de medewerking
noodig van U allen, leden van den Raad. wien
ik mijn vertrouwen geef en van wie ik ver
wacht. dat gij mij het Uwe zult geven. Dan
zullen wij samen sterk zijn en samen bouwen
aan de toekomst van Oirschot.
De onmisbare hulp moge ik daarbij tevens
inroepen van den secretaris dezer gemeente,
den heer Drs. Van Heivoort, van wien ik reeds
thans zooveel steun en genegenheid mocht
ondervinden.
Dan rust op mij nog een bijzonder aange
name plicht om een woord van erkentelijk
heid en dank te spreken aan het adres van
mijn hooggeachten ambtsvoorganger, Burge
meester Janssens, die wel zoo vriendelijk wil
de zijn met mevrouw Janssens hier aanwezig'
te zijn.
Leden van den Raad der gemeente Oirschot,
ik ga thans metterdaad mijn ambt aan
vaarden.
God zegene Oirschot en geve mij de kracht
en de volharding, haar belangen niet Uw hulp
en bijstand naar best vermogen te dienen,
yolgaarne aanvaard ik thans het ambt van
burgemeester dezer gemeente."
Hierna sprak de gemeentesecretaris drs. M.
A. M. van Heivoort den nieuwen burgemees
ter toe en zeide o.ni., dat de ambtenaren hem
met vertrouwen tegemoet traden en de ver
zekering van onvoorwaardelijke toewijding
en plichtbetrachting gaven.
Burgemeester Steger spreekt
dc burgerij toe.
Na afloop van de raadszitting gingen de
burgemeester en de genoodigden naar het
Gemeentehuis, dat eveneens smaakvol ver
sierd was.
Van de pui af sprak de heer Steger de bur
gerij toe. Hij zeide o.a.:
Burgerij van Oirschot en gij allen die hier
verzameld staat op Uw wonderschoone markt,
uw nieuwe Burgemeester brengt U zijn eersten
groet.
Gij hebt mij binnen Uw veste ingehaald,
zooals alleen gij, Brabanders, dat kunt, met
een blijheid en een zwier, die mij bewogen
maken en oprecht verheugen.
Ik zie daarin een uiting van aanhankelijk
heid; niet, aan mijn persoon, immers U kent
mij niet, doch een uiting van respect aan het
Gezag, dat mij tot dezen gewichtigen post
riep, gewichtig, omdat Uw belangen aan mij
werden toevertrouwd.
Diep bewust ben ik mij van de verantwoor
delijkheid. die daardoor op mij is komen te
drukken; een druk echter die verlicht wordt,
omdat ik weet dat gij. burgers van Oirschot.
wilt medewerken met hen die het goed met
U meenen en onder hen wil ik graag gerekend
worden. Die druk wordt ook verlicht, omdat ik
weet dat de zegen des Hemels, die ik over de
uitoefening van mijn ambt heb afgesmeekt,
met mij zal zijn.
Zoo sta ik dan hier voor u met den emsti-
jen wil een goed Burgervader voor u te zijn.
Ik wil mijn geheele persoon en mijn beste
krachten aan uw belangen wijden. Slagen zal
ik. indien gij met mij medewerkt.
Ik geef u mijn vertrouwen; geeft y,ij mij het
uwe en laat ons dan samen sterk zijn in dat
wederkeerige vertrouwen, dat het hechtste
fundament is voor vruchtdragende samen
werking.
Burgerij van Oirschot. ik heb mij thans aan
U voorgesteld. De eerste kennismaking met U
heeft mijn stoutste verwachtingen overtrof
fen. Mede namens mijn echtgenoote breng ik
U mijn diepsten dank voor Uw ontvangst.
Deze dank gaat zeker in de eerste plaats
uit naar het feestcomité, dat onder leiding
van zij ft eminenten voorzitter voor de voorbe
reiding van dezen dag heeft gezorgd. Harte
lijk dank aan alle verenigingen. die met
vlaggen, vanen, trommels en trompetten hun
hulde hebben uitgezwaaid. Dank ook aan de
lieve jeugd van Oirschot voor haar zang.
Burgerij van Oirschot, ik vertrouw dat deze
feestdag verder in ongestoorde vreugde zal
verloopen: blij en waardig.
Leve het Vaderland.... Leve Oirschot!"
Zanghultle door de schoolkinderen.
Zeer groot was ook de belangstelling voor
de zanghulde, die de feestelijk getooide
schoolkinderen aan den nieuwen burgervader
brachten.
De feestcommissie en de genoodigden ter
raadszitting stonden vlak voor het gemeente
huis opgesteld. Na elk nummer weerklonk
natuurlijk een dankbaar applaus.
Verdere feestelijkheden.
Na afloop van de receptie, waarbij een
aantal inwoners burgemeester Steger en zijn
echtgenoote de hand kwam drukken
heerschte er nog lang een groote levendigheid
in de straten, die wegens het groote aantal
vlaggen een feestelijk aanzien hadden,
's Avonds half negen zou door 't 's Hertogen-
bossche Muziekkorps onder leiding van den
directeur, den heer M. Ogier Jr.. op de Markt
een feestconcert gegeven worden, zoodat het
wel laat geworden zal zijn. eer de ingezetenen
zich ter ruste zullen hebben begeven.
We wenschen den heer Steger'en zijn fami
lie een gelukkig verblijf in Oirschot toe.
Tuinbouwbedrijfsraden vragen
invoering der loonbijslagregeling.
De bedrijfsraden voor het tuinbouwbedrijf
ln Noord -en Zuid-Holland kwamen dezer
dagen in vergadering bijeen.
Besloten werd het volgende telegram aan
den minister van sociale zaken te zen
den;
Bedrijfsraden tuinbouwbedrijf in Zuid
en Noord-Holland dringen beleefd aan op
uw spoedige beslissing inzake gevraagde
loonb ij slagregeling tuinbouwbedrij f
NEDERLANDSCHE BOND TOT IIET
REDDEN VAN DRENKELINGEN.
Maandagavond had in de gehoorzaal van
het St. Elisabethsgasthuis een voordracht
plaats over het onderwerp: „Wat gebeurt er
en hoe moet men handelen, als een auto te
water rijdt?" De avond was georganiseerd
door de Afdeeling Haarlem van den Nationa-
len Bond van Verplegenden. De Directrice,
Zuster Rebel, leidde den spreker, den heer A.
J. Meijerink. met eenige vriendelijke woorden
in. De heer Meijerink gaf tijdens zijn causerie,
die met volle aandacht werd gevolgd, vele nut
tige wenken, terwijl tal van lichtbeelden het
gesprokene verduidelijkten. De spreker ein
digde met het weergeven van een interview
met een automobilist, die met zijn wagen in
een kanaal reed. De mededeelingen klopten
precies met wat.de spreker had betoogd. Met
een hartelijk dankwoord van de Directrice
eindigde deze voor de zusters zeer leerzame
avond.
n «iflwfc BI
•••••- v
7.
Het uit 1450 dateerende Gemeentehuis te
Oirschot.
Dc heer E. A M. A. Steger, uit Heemstede. vertrok hedenmorgen van zijn \v
aan de Meer en Boschlaan met zijn familie en vrienden naar Oirschot, waai
vanmiddag als burgemeester geïnstalleerd werd
r hij
MUZIEK
Heemsteedsche Kunstkring.
van Henriëtte Bosmans.
Een zeer veelzijdig en veeleischend program
ma had Henriëtte Bosmans voor haar recital
van 25 April gekozen. Het eerste deel bevatte
werken van Mozart, Schumann en Chopin,
het tweede deel was aan G. H. G. von Brucken
Fock en Debussy gewijd.
Van Mozarts Sonate in C gr. tK. V. 330 zegt
Abert in zijn groote Mozartbiografie dat ze
met uitzondering van het innige en in het
„Minore" zelfs diep-hartstochtelijke midden
deel niet buiten het kader van smaakvolle
huismuziek valt en wel voor een „Scolaar" ge
schreven is. Het zij zoo. maar in elk geval is
dat middendeel, het Andante cantabile, bij al
zijn eenvoud een juweeltje van melodische
lijn en ontroerende schoonheid, waarmee de
voordracht der pianiste geheel in overeenstem
ming was. Ook de speelschheid der beide om
lijstende deelen kwam goed tot haar recht, al
werd de monodische stijl oorzaak van een zich
concentreeren op de taak der rechterhand,
zoodat de dynamische gaafheid daarvan groo-
ter was dan die van sommige begeleidingsfi
guren.
Schumann's „Papillons" worden door velen
der huidige generatie niet meer interessant
gevonden. Men moet ze echter in het licht van
hun tijd zien. Welk een verschil tusschen dit
in 1329 en 1331 geschreven op. 2 en de onmid
dellijk voorafgegane „Abegg-Variaties" op. 1
die in hun oppervlakkig-brillanten stijl eenigs-
zins op Weber en Hummel schijnen voort te
bouwen] In de „Papillons" kan men de aan
kondiging der .Davidsbiindlertanze" en „Car-
navalscènen" zien. De meeste nummers zijn
niet meer dan kleine schetsen, „pensées fugi
tives", ten deele niet zeer belangrijk: enkele
nummers toonen wat meer uitgewerkte vor
men. Florestan en Eusebius kijken er al dui
delijk om den hoek. Wat vertolking betreft
muntten de nrs. 4, 7, 9 en 10 uit. De 26 maten
door durende orgelpunt D van no. 12 is eigen
lijk niet naar den eisch uitvoerbaar; de oplos
sing die Henriëtte Bosmans aan deze pianiste
puzzle gaf leek me ook niet de meest ge-
wenschte. Een vleugel met 3 pedalen zou hier
nog de beste hulp kunnen verschaffen.
Dc Chopin-vertolkingen (de Nocturne op. 48
no. 1, de Mazurka op. 24 no. 2, de voor de Me
thode de Moscheles ct Fétis gecomponeerde
f min. Etude en de 3de Ballade) gaven menig
brülant moment te hooren. maar waren ove
rigens niet de meestgeslaagde van dezen
avond.
Haar grootste interpretatiekunst toonde
Henriëtte Bosmans wel na de pauze. Van het
Spaanse he muzikale idioom hebben we door
de werken van Granados, Albeniz, en Da Fal-
la een ander denkbeeld gekregen dan v. Bruc
ken Fock's „Spaansche Dansen" op. 13 geven,
al zijn het aardige klavierstukken. Veel meer
eigens legde de begaafde componist in zijn 24
Preludes op. 15. De afmetingen van sommige
daarvan schijnen wel eens wat te uitgebreid,
maar zij geven blijk van een rijke romantische
fantasie en van een groot en veelzijdig pianis
tisch voorstellingsvermogen. Henr. Bosman;
had uit op. 15 de Préludes in As en in f kl. t.
gekozen en heeft deze op imponeerende wijze
verklankt.
En superieur pianistisch kunnen en artis
tiek inzicht demonstreerde zij in zes werken
van Debussy. Buitengewoon fijn en suggestief
speelde zij vooral de Préludes „Les sons èt les
parfums" uit het Ier Livre en „G'énéral Lavi-
ne" uit het Urne Livre, en voorts ,La Soirée
dans Grenade" uit de „Estampes". Haar vir
tuositeit en kracht blonken in het Prélude uit
„Pour le piano", in „Feux d'artifice (uit Livre
H des préludes) en in ,,1'Isle joyeuse" uit.
De langdurige bijval noopte de begaafde
pianiste tot een toegift, een fantasie over
walsmelodieën van Joh. Strauss, die echter
met Debussy in artistieke waarde niet kon
wedijveren.
K. DE JONG.
HET TOONEEL
Aerdenhout's Tooneel-Ensemble.
DE RECHTE LIJN.
Aerdenhout's Tooneel-Ensemble heeft gis
teravond in onzen Stadsschouwburg ten bate
van het „Steuncomité Bloemendaal" een op
voering gegeven van Fabricius' bekende too-
neelspel ..De Rechte Lijn". Voor het goede doel
hadden wij gaarne de zaal al was zij aar
dig bezet nog voller gezien, maar wellicht
zal de voorstelling toch nog een batig saldo,
dat aan het Bloemendaalsche Steuncomité
kan worden afgedragen, hebben opgebracht.
In artistiek opzicht was dit optreden van de
Aerdenhouters te Haarlem een succes. Wij za
gen dit ensemble indertijd in zijn eigen
milieu en mochten gisteren tot ons genoegen
constateeren. dat het spelpeil van deze dilet
tanten in die jaren flink is vooruit gegaan.
Er wordt door deze dames en heeren uit Aer-
denhout onder leiding van den heer J. van
Dongen blijkbaar ernstig gewerkt. De rollen
werden over het algemeen uitstekend gekend,
zoodat het tempo weinig te wenschen over
liet. men speelde met volle toewijding en ook
individueel hebben de spelers, nu zij voor het
eerst op een groot t-ooneel stonden, zeer veel
verdienstelijks laten zien.
Fabricius plaatst het publiek in De Rechte
Lijn niet voor moeilijke problemen en zijn
stuk stelt dan ook geen al te hooge eischen
aan de spelers. Al de figuren in dit tooneel-
spel zijn ten voeten uit door den schrijver
jeteekend en wanneer de acteurs over eenig
talent tot uitbeelding beschikken, kunnen zij
al spoedig een dragelijke voorstelling er van
je ven. Dit talent bleken de meeste spelers
uit Aerdenhout in voldoende mate te bezitten,
zoodat zij alle recht aan Fabricius' stuk heb
ben gedaan.
De heer J. van Holland, die Wilko de Hond
speelde, is een zeer serieus dilettant, en hij
heeft zich ten volle aan deze dankbare speel-
rol gegeven. Zijn Wilko de Hond was een
kerel, een man van sterke wilskracht,
iemand met een harden kop. maar ook met
een gevoelig, warm hart. Tooh zou de figuur
er bij gewonnen hebben, wanneer hij min dei-
hoekig. meer soepel gespeeld ware geworden.
Vooral de zoo belanrijke scènes met Hardius
zouden er beter door tot hun recht zijn ge
komen. Het is hier een kwestie van nuance.
Zooals Wilko de Hond nu gespeeld werd, was
het moeilijk te aanvaarden, dat Hardius met
hem in zee zou zijn gegaan. Zijn houding
moet star, vast en onwrikbaar, maar niet
vijandig en onbeschoft zijn en dat werd zij
nu en dan, zooals de heer Van Holland hem
speelde. Heel goed daarentegen was hij in zijn
scène met Djieuwke en Dolly en uitstekend
zelfs in zijn sterk en toch ingetogen spel
tegenover Volders. Toen ging er werkelijk
kracht van hem uit.
De Hond stond tegenover een zeer goeden
Hardius. D.-ze bankdirecteur was precies, wat
hij wezen moest, i'orsch, zelfbewust en be
schaafd en de heer Esselaar gaf dan ook van
allen de beste en meest complete uitbeel
ding. Zij dictie was voortreffelijk. Jammer,
dat zijn Indisch pak niet beter zat en hij
daardoor uiterlijk niet den gedistingeerden
indruk maakte, dien wij van een man van zijn
positie mochten verwachten.
Van de dames was Dolly het beste. Mevr.
JansenFenverda speelde de rol met begrip
en al zou alles wat sappiger en ordinairder
hebben gekund, het was als geheel toch een
zeer lofwaardige creatie. Djieuwke stel ik mij
innerlijk krachtiger en sterker voor dan mej.
Van Maren haar gaf. Zij mag nooit een
„doetje" worden.
Integendeel is zij een frissche wilskrach
tige vrouw, die in haar groote liefde voor
Wilko nooit week en slap wordt. Mary was
wel een aardige bakvisch en zij zou nog meer
hebben voldaan, als mejuffrouw Scholte in
haar bewegingen vooral als zij liep nog
wat losser ware geweest.
Kraneck kreeg in zijn ploertigheid het volle
pond van den heer Hengeveld. die hem ook
verder zeer goed typeerde. De heer J. van
Dongen maakte van Van Buuren een zielige
figuur en gaf een voorbeeld hoe ook een
kleine rol door gevoelig fijn spel geheel tot
haar recht kan komen. Alleen zou ik hem
aan het slot liever in zijn stoel hebben laten
terugzinken dan tegen den schouder van De
Hond, wat wel een heel erg weeken indruk
maakte.
De heer Kalkman gaf als Koert Falck zijn
beste spel in I. toen deze fuselier ..aange
schoten" was. Dat was heel goed. In n was
hij minder gelukkig, althans in zijn uitbeel
ding van smart. Dat was nog al onbeholpen.
Louis Volders eischt markanter spel dan
de heer Jansen vermocht te geven. Deze rol
bleef nu vrij kleurloos. Men had in
zijn scène met Dolly blijkbaar nog al veel ge
schrapt. De heer Dalman maakte van den
zendeling een wel wat erg stijf man. Ook zijn
grime vond ik niet zeer gelukkig. Zendelingen
in Indië zien er heusch niet zoo zoetig en
uitgestreken uit.
Het Aerdenhout's.Tooneel Ensemble mocht
met zijn opvoering van De Rechte Lijn in
Haarlem een flink succes boeken. Fabricius'
stuk deed het weer als altijd en dat was on
getwijfeld voor een groot, deel ook aan de
verdienstelijke opvoering te danken.
J. B. SCHUIL.
Vriendschap zij ons Doel.
Viering van hef 15-jarig bestaan.
Een feestelijke stemming heerschte Maan
dagavond in de groote zaal van het gebouw
St. Bavo; wie die zaal binnentrad werd met
een met een bioem getooid en het tooneel was
aan de voorzijde versierd.
Waarom dit alles?
„Vriendschap zij ons Doel de Haarlemsche
Tooneelvereeniging, vierde haar 15-jarig be
staan: daarom prijkten op het programma de
jaartallen 1923 en 1938. en daarom bevatte dat
zelfde programma de aankondiging van een
huldiging, na de voorstelling, waarover straks.
Eerst was er nog een stuk.
Een vroolijk spel was natu urlijk voor deze
gelegenheid uitgekozen: „Een Wespennest",
spel van vacantiegeneug'ten in 3 bedrijven door
H. Bakker en P. W. van der Heiden. Een stuk,
waaraan wij, om het onwaarschijnlijke van de
intrigue, niet onze volledige bewondering
kunnen schenken (de naam H. Bakker is aan
geslaagder geestesproducten verbonden), maar
in ieder geval een stuk dat meer gang en
vlotheid vraagt en losheid dan menig dilettant
vermag te geven, meer dan ook de meeste
speelsters en spelers van dezen avond gaven.
Maar er was. onder den spelleider, den heer
Theo Dammiaans, met ernst gestreefd naar het
zoo goed mogelijke en zoo was men ge
komen tot een opvoering, die er zeer zeker zijn
kon en waarmede met eere het 15-jarig be
staan van „V.Z.O.D." werd gevierd.
De voorzitter en zijn echtgenoote de heer en
mevrouw Van den Eykhof, mogen dan, zooals
de heer van den Eykhof later zeide, van oor
deel zijn. dat zij nu, na 15 jaar, een mijlpaal
in hun dilcbtantenloopbaan hebben bereikt
en het spelen van grootere rollen aan jongere
krachten moeten overlaten, zij brachten het
er Maandagavond nog maar best af en zij
deden door hun goed spel. menigen schater
lach in de zaal opklinken. Er was trouwens --
en niet alleen als de heer en mevrouw van den
Eykhof op het tooneel waren dikwijls zoo'n
uitbundige vroolijkheid in de zaal. dat de spe
lers soms niet te verstaan waren. Zij zouden
in deze omstandigheden toch niet te verstaan
zijn geweest, ook al hadden zij duidelijker ge
sproken. hetgeen voor velen van hen „geen
luxe" zou geweest iijn. Het zoo noodige ,.de
zaal in spreken" kan over 't algemeen nog
beter worden verzorgd.
De hoofdpersonen den heer en mevrouw
van den Eykhof als Amsterdamsche „grossier
in aardappelen" en zijn vrouw prezen wij
reeds hadden zich blijkbaar goed voorbe
reid en kweten zich van hun taak naar hun
beste kunnen: Fred Verduin en Louki, zijn
vrouw, de eigenaars van „Het Zaluwennest
waren bevredigend; hetzelfde kon gezegd
worden van het „andere paar": Hans Vrijhof
en Trude van Heel. al was deze laatste ons
wat te bescheiden voor een schrijfster van
naam. die al derde drukken heeft beleefd.
Petronella Koeman, de dochter van den gros
sier. had zeer goede oogenblikken als het
meisje dat zoo graag aan den man wilde (al
liet ook bij haai- de goede dictie wel te wen
schen over) en haar zuster en broer, Ali en
Flip, waren brutale rakkers naar den aard.
Op deze goede voorstelling dan volgde nog
een huldiging en toen die afgeloopen was
stond het geheele podium vol bloemen.
Ei- had zich een feestcommissie gevormd en
de voorzitter van die commissie dankte den
heer en mevr. van den Eykhof voor het vele
dat zij voor V.Z.O.D. gedaan hebben en sprak
den wensch uit dat. al gingen zij zich dan nu
wat terugtrekken van de planken die de we
reld verbeelden, zij nog menige rol bij V.Z.O.D.
zouden vervullen. Spreker bood bun een fraaie
lamp aan en de dames-uitvoerenden van dezen
avond kregen bloemen. Daarna wensch te de
voorzitter der feestcommissie het bestuur ge
luk met het 15-jarig bestaan der vereemguig
overhandigde den voorzitter een enveloppe
met inhoud.
De heer v. d. Eijkhof dankte. Hij zeide toe,
dat hij en zijn echtgenoote nog wel rollen
zullen blijven vervullen en deed een beroep
op de jongeren, om den bloei van V.Z.O.D. te
helpen bevorderen.
Hierna voerden nog tal van vertegenwoor
digers van zusterverenigingen het woord en
het „regende" bloemenmanden en enveloppen
met inhoud. Er werd gesproken namens het
Arbeidssecretariaat; de onderafd. „de Lïester"
van de Overijselsche Ontspanningsvereniging,
het Haarlemsche Tooneel Ensemble, de Too-
neelvereen. Herman Heyermans. Nieuw Leven.
Voorts sprak nog de heer Theo Dammiaans
(de spelleider) en ook de souffleur, de heer
Hartman, kwam uit zijn hokje en verviel van
een zwijgende in een sprekende rol. Op hun
beurt hadden de heeren Dammiaans en Hart
man woorden van dank en waardeering van
den voorzitter in ontvangst te nemen.
Hierna volgde nog een bal met muziek van
The Rhythm Boys. die ook de pauzes hadden
opgevrolijkt. De feestelijke stemming waarin
de aanwezigen verkeerden waarborgde een uit
nemend slagen ook van het slot van den avond,
Freddy Loving, de Tapdance Rhythm King,
zou nog een tapdance-demonstratie geven.
E.
