Acteur
en
Wim Paauw
Lu J
verwisselt
zijn vrijen tijd
de romantiek
voor 't zakelijke
iMat doei UutUw v tijen tijd
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
ZATERDAG 30 A P RI L 1938
HAARLEM'S DAGBLAD
De acteur als be
delaarsjongen in
de „Drie Stuivers
Opera"....
Hel 8ste antwoord op onze vraag
en als reisleider
naar den schouwburg.
Tochtgenooten zijn:
juffrouw Doeluttel, ko
lonel Pickering en de
heer Higgins. De reis
wordt georganiseerd
door het bureau „Pyg
malion", directeur Ber
nard Shaw.
WIM Paauw heeft geen lange haren.
Zelfs geen flambard of een fluwee-
len jasje en toch is ie acteur. Dat
moge nu niet zoo vreemd zijn, onze
voorouders zouden beslist het hoofd geschud
hebben over zooveel raadselachtigheid.
Stel je voor, een tooneelspeler die niet eens
met rollende r's spreekt, nee dat is vast geen
goeie, zouden ze gedacht hebben. En toch had
den ze dan ongelijk gi .ad want zonder mij
een oordeel aan te matigen over Wim Paauw's
acteurs- en regietalenten mag ik toch zeggen
datof nee laat ik niet buiten mijn boekje
gaan, tenslotte heb ik slechts de taak U in te
lichten over de wonderbaarlijke liefhebberijen
die de heer Paauw er in zijn vrijen tijd op na
houdt en niet om te schrijven over zijn andere
en voor hèm voornamere verdiensten. Dit laat
ste natuurlijk zoowel letterlijk als figuurlijk
op te vatten. Ofschoon dat letterlijkemaar
daarover dadelijk meer.
Over den vrijen tijd dus.
Mijnheer Paauw hebt u eigenlijk veel
vrijen tijd? is onze eerste plichtsgetrouwe
vraag als we tegenover den jongen acteur in
zijn "kamer zitten.
(Een tip, als u Wim Paauw's hart wilt stelen
ls er geen beter middel dan te zeggen dat zij
de kamer er zoo aardig uitziet, ge kunt
dit met des te meer overtuiging doen omdat
het inderdaad zoo is.)
Des winters niet zoo erg veel maar 's zo
mers heb ik evenals de meeste andere acteurs,
uiteraard niet zooveel te doen.
Nu wilde ik juist graag weten wat u dan
in dien vrijen tijd uitvoert.
Wel dan ben ik, schrikt u niet, reisleider.
Nu is men altijd voorbereid dat acteurs
vreemde dingen doen en zeggen er zijn er
zelfs die schrijven maar men verwacht toch
altijd iets poëtisch, iets dat met kunst en niet
met de harde zakelijkheid van het leven te
'maken heeft.
Is er een nuchterder en meer ontnuchterend
beroep denkbaar dan dat van reisleider? Steeds
weer dezelfde dingen toonen aan menschen
die er het mooie in negen van de tien gevallen
toch niet van inzien.
Of zou het soms zijn dat Wim Paauw hierin
juist een tegenwicht zoekt en vindt voor zijn
toch altijd nog min of meer romantische be
roep.
De waarheid zal ook hier wel in het midden
liggen; bij het tooneel is in dezen tijd de ro
mantiek dikwijls ver te zoeken en reizen lei
den is geen vervelend doch een prettig werk,
zegt de acteur-reisleider en tenslotte kan hij
erover oordeelen.
Maar laat hij u zelf iets over dit merkwaar
dige en den laatsten tijd meer en meer op den
voorgrond komend beroep vertellen.
Zooals reeds gezegd had ik des zomers
veel vrij, het eerste seizoen dat ik aan het
tooneel verbonden was accepteerde ik een
zomer-engagement. Ik kreeg 'n rol in „Zo
merzotheid" en maakte deel uit van het
ensemble van Julia de Gruyter. Het stuk
werd tien keer in Den Haag en drie maal in
Rotterdam opgevoerd. De gage was
ƒ7,50 reiskosten voor eigen rekening.
Een andere zomer heb ik op een fruitvei
ling gezeten in Zaltbommel. Hier moest mijn
acteursafkomst streng verborgen blijven.
Het werk betaalde goed doch de werktijden:
van 's morgens acht tot den volgenden mor
gen vijf uur waren me toch wel wat al te
zwaar!
En zoo ben ik toevallig in aanraking ge
komen met een reisbureau en werd mij de
leiding toevertrouwd van een bustour naar
Venetië. Ik heb deze reis tweemaal gemaakt
en hoop ook dit jaar weer op verschillende
tochten als leider te kunnen fungeeren.
Wat vindt u nu eigenlijk de voornaam
ste taak van zoo'n reisleider?
Wel die taak is natuurlijk veelomvat
tend maar het voornaamste vind ik toch al
tijd, dat je de menschen is het begin aan
elkaar doet wennen. Het is anders wel prach
tig dat door deze reizen veel menschen die
daar anders niet toe in staat zouden zijn
thans de gelegenheid hebben op een gemak
kelijke en comfortebele manier eens kennis te
maken met andere landen en volken. De
voornaamste bezienswaardigheden worden
vertoond en het is grappig hoe de verschillen
de reisgenooten daarop reageeren.
Zoo stelde ik op den avond van mijn twee
de reis voor op de eerste had ik hiermede
veel succes gehad om te München naar
den schouwburg te gaan, het bloed kruipt
tenslotte waar het niet gaan kan, maar lk
was werkelijk stomverbaasd van een juffrouw
te hooren:
Wat hebben we d'r nou aan om naar een
schouwburg te gaan, dat kan ik in Amsterdam
iederen dag doen, ik woon er vlak naast
Ja maar wat wilt u dan?
Nou gezellig op een terras zitten!
Van een dergelijke vrouwelijke inconse
quentie sta je wel even te kijken, zegt Wim
Paauw lachend, maar ach, het gaat er ten
slotte maar om de menschen bezig te houden
en of dat nu in den schouwburg of op een
terras van een café gebeurt is per slot var
rekening om het even
Wilt u vooral in uw stuk zetten dat de ont
vangst in Oostenrijk altijd zoo charmant en
vriendelijk was, hopelijk is dit nu niet ver
anderd. want de Oostenrijksche gemoedelijk
heid deed altijd iedere reiziger bijzonder wel
dadig aan.
Ja je beleeft zoo het een en andei op die
tochten zegt de „reisleider".
Vooral de vragen die er gesteld worden zet
ten je nog wel 'ns voor moeilijke problemen.
De Dolomieten staan wat dat betreft in een
kwaden reuk. Zoo vroeg 'n juffrouw eens:
Hoe komen die bergen hier eigenlijk?
Wel dat is nogal gemakkelijk te verkla
ren, die groeien hier.
Hoeveel groeien ze dan?
Een van mijn mannelijke tochtgenooten
had de zaak onmiddellijk „door" en inter
rumpeerde: Nou een paar centimeter per
jaar, kijk daar ziet u het zaad en hij wees
haar eenige kleine bergsteentjes. En nu kunt
u het gelooven of niet, de juffrouw heeft den
chauffeur gevraagd om te stoppen en twee
steentjes vonden naast een poeierdoos, 'n
spiegeltje en wat dies meer zij een plaats in
haar taschje, om die in Amsterdam in het
tuintje te planten.
Die Dolomieten geven trouwens dikwijls
aanleiding tot vragen, zij ontlokten ften heer
de volgende vraag: Hoe komen ze toch aan
dien naam Dolomieten?
Ja, wat moet je daar nu op antwoorden, het
eenige antwoord wat me te binnen schoot was
de eenvoudige wedervraag: Hoe komt u aan
den naam Jansen?
Nou. ja, merkte de weetgierige reiziger toen
op, dat antwoord van u slaat nergens op, die
bergen zijn tenslotte genoemd naar den in
genieur die ze voor de toeristen gemaakt
heeft.
En hoe ik ook praatte, zegt Wim Paauw,
hij was niet van het idee af te brengen dat die
bergen hier alleen uit touristische overwe
gingen waren neergezet.
Tjonge dat zijn sterke verhalen zeg ik
bewonderend en 'n klein tikje argwanend, je
weet het nooit met die acteurs. Maar Wim
Paauw vertelt al weer verder.
Aan het Lago di Garda drinken we altijd
thee, en voeren dan tegelijkertijd de visschen.
Aan den lunch had ik daarom verzocht om
een broodje voor de karpers te bewaren wat
een mijner tochtgenooten de opmerking ont
lokte: Ik ben mijn eigen karper.
lokte; Ik ben mijn eigen karper, ik eet mijn
broodje liever zelf op.
Weet u wat anders ook zoo vreeselijk merk
waardig is? In Holland intereseert de men
schen niets en vragen ze niemendal, maar
nauwelijks zijn ze de grens over en zien ze
een toren of ze vragen: Wat is dat voor een
toren? En als je dan maar zegt, O, dat is de
toren van een groote steenfabriek, dan is
iedereen tevreden. Overigens wel kenmerkend
voor de Hollandsche mentaliteit.
En bevalt u 't werk als reisleider?
Als ik geen tooneelspeler geworden was
dan had ik misschien wel dit beroep gekozen,
bent u nu bevredigd?
Meer dan dat haast ik mij te verzekeren
terwijl ik met 'n tikje afgunst afscheid neem.
Iedereen wil wel theedrinken aan het he
melsblauwe Lago di Garda onder de stralen
van de Italiaansche zon, maar gelukkig de va-
cantie nadert, óók voor U en mij en dan
Wim Paauw gaat er weer naar toe
B. K.
KOOPT
UW STOFZUIGER
in een SPECIAALZAAK. Keuze uit 45 ver
schillende merken.
DE STOFZUIGER CENTRALE H A G E M A N
GED. O. GRACHT 52 - HAARLEM - Tel. 12762
(Adv. Ingez. Medj
Vrije dagen voor de Werk
verschaffingen.
Door den minister van Sociale Zaken is via
de Rijksinspecties voor de Werkverschaffing
aan de gemeentebesturen o.a. het volgende
ter kennis gebracht:
As erkende vrije dagen voor personen, die
bij een werkverschaffing zijn geplaatst, gel
den de volgende feestdagen: Nieuwjaarsdag,
Goede Vrijdag in die gemeenten, waar in het
algemeen in het vrije bedrijf op Goeden
Vrijdag niet wordt gewerkt, 2e Paaschdag, 2e
Pinksterdag, Koninginnedag 31 Augustus en
de beide Kerstdagen.
Aan R.K. te werkgestelden kan bovendien
op hun verzoek worden toegestaan, op 15
Augustus (Maria Hemelvaart) en 1 Novem
ber (Alerheiligen) niet te werken; aan de
Protestantsche tewerkgestelden kan op den
biddag en dankdag vrij gegeven worden, in
dien zulks ook in het particulier bedrijf in
hun woongemeente algemeen gebruikelijk is.
Over al deze feestdagen kan een vergoeding
worden toegekend, echter alleen dan, wan
neer er sprake is van derving van werkver-
schaffingsloon.
Voor verzuim op 31 Augustus mag het ge
derfde loon worden uitbetaald, voor de be
rekening waarvan als grondslagen dienen het
basisuurloon en het aantal verzuimde uren.
Over de andere hierboven genoemde feest
dagen mag de z.g. feestdagvergoeding uitge
keerd worden, welke bedraagt: bij een basis
uurloon tot en met 23 cent f 1.25: bij een ba
sisuurloon van 24 tor en met 2!) cent f 1,50
bij een-basisuur oon van 30 tot en met 3
cent 12; bij een basisuurloon van 35 tot 39
cent f 2,25; bij een basisuurloon van 40 cent
en hooger f 2,50.
Vrouwengroep in de „Liberale
S taaispartij".
Mej. Westerman over haar ervaringen als
liberaal Kamerlid.
Onder leiding van mevr. mr. E. A. J. Schel-
temaConradi vergaderde Vrijdagmiddag in
Café-Restaurant „Lido", op het Plein, de afd.
Haarlem en omstreken van de Vrouwengroep
in de „Liberale Staatspartij".
Mej. Joh. Westerman, oud-lid der Tweede
Kamer (tot 1933), sprak over het onderwerp:
„Mijn ervaringen als Liberaal Kamerlid".
Op prettige, vlotte en humoristische wijze
haalde spr. oude herinneringen uit haar
Tweede Kamertijd op. Zij vertelde, hoe on
gelukkig zij altijd geweest is met haar amen
dementen betreffende de wederinvoering van
het Fransch in de Lagere School. Zij en mevr.
Groenewegen waren toen de eenige vrouwen
in de Kamer: in 1922 kwamen er meer. Toen
werd er voor het eerst eens tusschen vrouwen
èn mannen in de Kamer gedebatteerd over
de huwelijkswetgeving.
Mej. Westerman heeft ook in de Kamer zich
altijd geïnteresseerd voor wijziging van de
Pensioenwet, zij vond en vindt het on
billijk. dat ongetrouwde vrouwen moeten bij
storten voor gezinspensioen, terwijl zij daar
aan geen enkel recht kunnen ontleenen.
Ook heeft zij weten te bereiken dat tot
„voorzitters" van de examen-commissies voor
de handwerken ook eens vrouwen benoemd
werden. Opvoeding tot de gezinstaak in de
hoogste klasse der Lagere School is een zaak,
die ook altijd een"pleitster heeft gevonden
in mej. Westerman, die met de resultaten
van het onderwijs niet zoo bijzonder is inge
nomen. Het is merkwaardig, zooveel taal
fouten als de jeugd tegenwoordig schrijft.
Na de pauze volgde nog een gezellig samen
zijn, waarbij gelegenheid was tot het stellen
van vragen.
STADS BIBLIOTHEEK EN LEESZAAL
PRINSENHOF.
(Openbare leeszaal en bibliotheek).
Aanwinsten.
Sociale wetenschappen.
Belasting. De personeele; stenografisch ver
slag van de behandeling van de prae-advie-
zen van Mr. J. van der Poel en Mr. Dr. E.
Tekenbroek.
Na 45 jaar; 1892—1937: gedenkschrift ter
gelegenheid van het 45-jarig bestaan der Ver-
eeniging „Het Hoogeland". Christelijke Ver
tot stichting en instandhouding van arbeids-
koloniën.
Schmid, von. Hoofdlijnen der socialogie.
Exacte Wetenschappen.
Curie, Madame Curie, haar leven en haar
werk.
Kok, Naar het absolute nulpunt.
Minnaert. De natuurkunde van 't vrije
veld; licht en kleur in het landschap.
Kunst.
Muttergottes, Die; Deutsche Bildwerke:
(von R .Graul).
Riehl. Die Kunst an der Brennerstrasse.
Steinhaüser. Rund um das Kleinbild; was
nicht in den Gebrauchsanweisungen der Zeiss
Ikon Kleinbildcamera'ssteht.
Geschiedenis.
Brugmans (red.) Geschiedenis van Neder
land 7 dln.
Pepys. In woelige dagen; 16601669.
Schlichting. Sint Thomas More.
Vrijman. Slavenhalers en slavenhandel.:
Wielen, van der. Friesland door de eeuwen
heen. Dl I.
Nederl. en in het Nederl.
vertaalde romans.
Hilst, van der. De sChoone zomer van
Boudewyn Brand.
Knelp. Hampit de jager.
Korolenko. In slecht gezelschap.
Latko. De pian aan den oever.
Traven. Mahoniehout.
BOERDERIJ AFGEBRAND.
DEN HELDER. Woensdagavond half elf
ontstond brand in een schuur grenzende
aan do boerderij van den heer P. Ligthart te
't Veld. Het vuur sloeg over op de boerderij,
welke geheel in vlammen opging. Alleen het
vee kon in veiligheid worden gebracht.
De schade wordt door verzekering gedekt.
Nico van Schagen's nieuwe winkel.
Gistermiddag heeft de heer Nico van Sclia-
gen zijn zaak. die vroeger aan de Wolstraat
gevestigd was, heropend aan de Gierstraat
no. 42. De winkel ziet er keurig uit. En giste
ren stonden er vele bloemstukken, die blijk
baar de goede wenschen vertolken, die velen
jegens den nieuwen- winkel van den heer
van Schagen koesteren.
De rijwielen, haarden, stofzuigers etc. vin
den alle de ju-^té plaats en kunnen door de
■liëntêle overzien worde: u"teren met het
oog op de bepaling van een keuze natuurlijk
belangrijk is. De etalage ziet er eveneens
zeer aantrekkelijk uit.
N.V. „De Hollandsche Voorschot
bank" te Haarlem.
Het verslag over 1937.
Aan het jaarverslag over het veerstigste
boekjaar ontleenen wij:
Daartoe genoodzaakt door het verloop van
de renterekening, welke over het boekjaar 1936
een nadeelig saldo opleverde en dit ook over
1937 dreigde te doen. zag de N.V. zich gedwon
gen aan schuldbriefhouders een verlaging van
de rente op de schuldbrieven en aan aandeel
houders een bijstorting op hun aandeelen te
vragen, teneinde de verzwakking van de po
sitie der Bank te stuiten. Ingevolge besluit
van de vergadering van schuldbriefhouders
van 25 Maart 1937, gehomologeerd door de Ar-
rondissements-Rechtbank te Haarlem den 9
April 1937, en door de goedkeuring van de
algemeene vergadering van aandeelhouders
van 16 April 1937 van kracht geworden, werd
een renteverlaging op de schuldbrieven ver
kregen van respectievelijk 6 pet., 5 pet. en 4IA
pet. op 4 pet.. *4 pet. en 3% pet.. De uitloting
van alle soorten schuldbrieven werd daarbij
tegelijkertijd bepaald op 2% pet. van het bij
het einde van het voorafgaande boekjaar uit
staande bedrag. Krachtens art. 6 der statu
ten werd een bijstorting van 20 pet. van aan
deelhouders op hun niet-volgestorte aandeelen
gevorderd. Behoudens enkele uitzonderingen
hebben alle aandeelhouders, voor zpover zij
niet reeds volgestort hadden, aan hun ver
plichting tot bijstorting voldaan.
De lage rentestand heeft het geheele jaar
door de verwerving van aantrekkelijke voor-
schotposten verre van gemakkelijk gemaakt.
Niettemin slaagde de N.V. er in de beschik
bare middelen rendabel te beleggen, zij het
dan tegen verlaagden interest.
De bedrijfsresultaten, in het afgeloopen jaar
verkregen, waren in zooverre bevredigend, dat
op een gering bedrag na (f 175.21) voor
het eerst sedert 1931 de vaste bedrijfslasten
door de bedrijf sip komsten gedekt werden. Of
daarom gezegd kan worden, dat de Bank thans
voorgoed den weg heeft betreden, die tot over
winning van haar moeilijkheden zal leiden,
zal moeten worden afgewacht aangezien nog
eenige dubieuse voorschotposten. waaronder
belangrijke, moeten worden afgewikkeld.
Na de afschrijvingen tot een bedrag van
f 39.247.06 zal, met inbegrip van het saldo-
verlies van de vorige jaren, de balans sluiten
met een verlies van f 52.113.03%. (Over 1937
was het verlies f 16.783).
Op 1 Januari 1937 was uitgezet in voorschot
ten f 745.753.97%. Gedurende 1937 werd ver
leend f 82.024.98. totaal f 827.778.95%. Gedu
rende 1937 werd afgelost f 105.214.10. Op voor
schotten wordt afgeschreven f 33.282.01, to
taal f 138.496.11. Zoodat aan het einde van
het boekjaar een bedrag van f 689.282.84% in
voorschotten was uitgezet.
VRIJWILLIGE BIJDRAGEN VOOR
DEFENSIEVERSTERKING.
100 P. T., Ansterdam; 500 B., Almelo;
100 W. B. v. S., Eindhoven; 100 J. W., Am
sterdam; 100 W. P. K„ Amsterdam: 500
J. O., Hengelo; f 50 Ned. Hand. Mij., Den
Haag namens N.N.
Ontvangen werd tot en met deze opgave
112.955.38V2-
VLOT JAPONNETJE VOOR SLANKE
FIGUREN
Voor dit vlotte japonnetje kan men gebloemd
katoen, bedrukte zijde of ander bewerkt ma
teriaal kiezen. Het model is zeer eenvoudig;
de garneering bestaat uit stiksels en een rond
wit kraagje. Dit kraagje is omgefestonneerd
met een ander kleurtje: de knoopen zijn in
dezelfde tint gehouden Alleen geschikt voor
slanke figuren.
Benoodigd materiaal: 4 meter van 90 cen
timeter beedte. Het patroon ls te verkrijgen in
maat 40: bovenwijdte: 86 centimeter; heup
wijdte: 98 centimeter en taillewijdte: 70 centi
meter.
Door het al of niet aanknippen van naden
kan men het patroontje passend maken voor
het eigen figuur.
Prijs van het patroon 26 ets. Het Ls van
Maandag af gedurende een week verkrijgbaar
bij de bureaux van dit blad, Gr. Houtstraat 93
en Soendapleln 37.
De acslhetische groei van Haarlem
Lezing door mevrouw J. M. SterckProot.
In een der zalen van rest. Brinkmann hield
mevrouw J. M. Sterck—Proot gisteravond een
lezing over de aestetlsche groei van Haarlem
voor de leden van de vereeniging „Haer-
lem".
De avond werd geopend door den voor
zitter den heer J. L. Tadema. Zelfs vele stad-
genooten weten weinig van het vele schoone
dat Haarlem biedt, daarom is het wel eens
nuttig hier de aandacht op te vestigen, al
dus ving mevrouw SterckProot haar lezing
aan.
Spr. liet aan de hand van de prachtige col
lectie lichtbeelden een schat van oude Haar-
lemsche gebouwen zien en vertelde daarbij op
onderhoudende wijze welke gebouwen wel en
welkethans niet meer bestaan.
De Bakenesser- en de St. Janskerk beide uit
de 13de eeuw zijn de oudste Haarlemsche
kerkgebouwen. Het Begijnhof met de kapel
en de eerste Haarlemsche kerktoren die in
1262 werd gesticht is de eerste daad van de
Haarlemsche vrouwen in de Middeleeuwen.
Ook de verschillende kloosters, zooals dat van
de Carmeileten, tusschen de Spekstraat, de
Anegang en de Warmoesstraat en dat van de
Dominicanen met de fraaie poorten aan de
Koning en dc Zijlstraat, werden uitvoerig
besproken.
De tegenwoordige raadszaal was vroeger de
Kapittelzaal van de Dominicanen.
Ook de Bank van Leening was vroeger een
oud klooster, namelijk van de Lazaristen. In
1317 is dit klooster gebouwd; Karei V heeft er
in 1515 nog gelogeerd. In de Kleine Hout
straat, dicht bij de oude Gracht was voorts
nog een klooster van de Lazaristen.
De St. Bavo-kerk het grootste Haarlemsche
gebouw uit de middeleeuwen is eerst in 1300
een klein tufsteenkerkje geweest. Wat we nu
van buiten kunnen zien is allemaal in de 15e
eeuw gebouwd. Spr. vestigde nog eens de aan
dacht op een fraai poortje aan het Klok
huisplein, hier vindt men een fraaie com
binatie van bak- en bergsteen..
Na den toren van de Groote Kerk die door de
Zandvoorters „Jan met de hooge schouders"
werd genoemd, te hebben vermeld, besprak
mevrouw Sterck ook nog den Bakenessertoren.
Alle menschen woonden in de 14de en 15de
eeuw in houten huizen, behalve eenige rijken
die steenen huizen bezaten. Mevrouw Sterck-
Proot liet eenige fraaie lichtbeelden van deze
eerste steenen huizen zien. In de 15de eeuw
waren tenslotte 18 kloosters in Haarlem.
Een van de kloosters, dat het langst intact
gebleven is, is het Zijlklooster, dat pas in de
19de eeuw is verdwenen.
Na het beleg werd ln Haarlem druk ge
bouwd o.a. werd getracht het oude Domini
caner klooster ln te richten tot verblijf voor
den Prins die hier een bezoek zou brengen.
Het Prinsenhof is toen ook veranderd, de in
gang van de tegenwoordige leeszaal is nu. be
houdens een kleine wijziging, nog zooals in
dien tijd.
In 1824 is de Groote Houtpoort, dat een
Renaissance bouwwerk was, en in 1866 de
Kleine Houtpoort bezweken.
Lieven de Key de stadsbouwmeester (1571-
1621) heeft ons een Hollandsch-Vlaamsche
Renaissance-stljl geschonken.
Van zijn bouwwerken noemen we de St.-
Jorisdoelen of „Het Provenierswerk" en de
„Waag" waaraan hij eveneens meegewerkt
heeft, de Oude Doelen en vele andere huizen
die hij in Haarlem heeft gebouwd en waar
door hij onze stad een apart cachet heeft ge
geven.
Zijn pronkstuk is echter de Haarlemsche
„Vleeschhal" een prachtig gebouw in Hol
landsch-Vlaamsche Renaissance stijl opge
trokken. De Key heeft echter geen school ge
maakt, mooi kan men dit zien aan den voor
gevel van het Stadhuis dat gedeeltelijk het
onderstuk door hem is gebouwd en dat
door anderen afgebouwd is geworden.
Na de Key zien we in Haarlem verschil
lende uitingen van het klassiclsme opgang
maken.
Verschillende hofjes kregen klassieke porta
len en poortjes.
Van verschillende hofjes o.a. dat van Geurtje
de Waal en het oude Brouwershofje werden
lichtbeelden vertoond.
Een van de mooiste klassikale poorten van
Haarlem is die van de Tuchthuisschool, deze
ls herbouwd op een binnenplaats van het
Frans Halsmuseum.
Mevrouw Sterck-Proot besprak vervolgens
het gebouw op den hoek van de Smedestraat
en de Gr. Markt dat thans in het bezit is van
de vereeniging „Haerlem".
Ook de „Nieuwe Kerk" werd door spr. uit
voerig met lichtbeelden toegelicht.
Met een beschouwing over eenige gebouwen
:n de 18de enl9de eew —desloop- en pleister
eeuwen besloot mevr. Sterck-Proot haar
interessante lezing.
Het jubileum der Gemeentelijke
Waterleiding.
Een oorkonde in onze Tijdingzaal.
Ter gelegenheid van het 40-jarig Jubileum
der Gemeentelijke Waterleiding werd ons voor
onze Tijdingzaal ter bezichtiging afgestaan
een oorkonde, die als volgt luidt:
„Op heden den 29 April 1898 is door Jhr. Mr.
J. W. G. Boreel van Hogelanden, burgemeester
van Haarlem, namens het Dagelijksch Be
stuur, bestaande mede uit de wethouders Mr.
A. C. Waller, M. O. de Kanter, Joh. de Breuk
en Mr. Th. de Haan Hugenholtz en den Secre
taris Mr. C. M. Rasch, in tegenwoordigheid
van de raadsleden en verschillende belang
stellenden, benevens den directeur L, W. Ha-
velaar, de Gemeentelijke Waterleiding ge
opend verklaard.
Nadat in Februari 1889'aan J. Schotel, in
genieur te Rotterdam. Jacq Leyh, gemeente
architect en J. G. MichieLse, hoofdopzichter,
was opgedragen een ontwerp op te maken,
werd 15 Mei 1890 door eerstgenoemde een
ontwerp ingediend met bescheiden voor ont
eigeningswet.
Den 29 Juni 1892 werd het eerste wetsont
werp door de Regeering bij de Tweede Kamer
ingediend en eerst 2 Februari 1894 werd de wet
tot onteigening in het Staatsblad opgenomen.
In Mei 1896 werd met Vrouwe Johanna Jacobi
Borski. weduwe David van der Vliet, een over
eenkomst gesloten, waardoor tot den aanleg
kon worden overgegaan.
In Maart 1897 werd met de werkzaamheden
aangevangen en reeds in Maart 1398 werd het
hoogreservoir met duinwater gevuld. De wer
ken zijn ontworpen en uitgevoerd door J.
Schotel, Ingenieur te Rotterdam: het hoofd
toezicht was opgedragen aan D. Bakkes".
Tot zoover de inhoud van deze oorkonde
die geteekend is door het college van B. en W.,
leden van den raad en genoodlgden.
