Het Nichtje van buiten
In het Fransche grensplaatsje Cerbère werden door een
onbekend vliegtuig eenige bommen neergeworpen, waarbij
het station en eenige huizen werden getroffen
De baggermolen, welke bij Verschure Co's scheepswerf en machinefabriek te Amster
dam voor Russische rekening werd gebouwd, is Zaterdag met goed gevolg te water ge
laten. Het gevaarte loopt van stapel
Prinses Eugênie van Griekenland, die dezer dagen in het huwelijk zal
treden met den Poolschen Prins Dominique Radziwill, in haar bruids
toilet
K. H. Prins Bernhard bracht Zaterdag een bezoek aan de Haagsche padvinders. Voor het hoofdkwartier sloeg de Prin
voor het eerst in padvinders-tenue, het défilé gade en hield een inspectie
De voorbereidingen voor de wielerwedstrijden om de
Nationale- en wereldkampioenschappen op den weg welke
in Limburg worden gehouden, zijn in vollen gang. Een
foto van het circuit bij Valkenburg
Jef van de Vijver (voor) werd winnaar in den sprintwedstrijd tegen den Italiaan Loatti tijdens de
internationale wielerwedstrijden te Ginneken
De heer G. L. Tichelman, assistent
resident-titulair met verlof, is benoemd
tot conservator bij de afdeeling volken
kunde van het Koloniaal Instituut te
Amsterdam
De jaarlijksche
dames-rit van de
K.N.A.C. is Zater-
dagindeomgeving
van Groesbeek ge
houden. Over
variatie gedurende
het parcours had
den de deelneem
sters niette klagen
FEUILLETON
door
LADY TROUBRIDGE.
33)
„Ik vrees, dat dat inderdaad het geval is",
zei zij eenvoudig. Maar het is alles even ho
peloos, omdat hij niets om my geeft en ook
nooit iets om me gegeven heeft."
Toen Linet deze sombere woorden sprak,
keek Tanis haar aan en er verscheen een
flauwe glimlach op haar gelaat.
„Dan zijn we dus aUebei ongelukkig", zei
zij. „Een mooi span Maar jij hebt in ieder ge
val een moeder, waar je dol op bent, naar wie
je teruggaat en een schat van een huisje bui
ten op het land, terwijl ik hier al die feeste
lijkheden moet afsjouwen met een moeder,
die er steeds op uit is, mij een rijk huwelijk
to laten doen. Je behoeft niet verbaasd te
zijn, Linet, als ik op een goeden dag bij jullie
kom en aan tante Helen vraag, of zij mij on
derdak kan verleenen."
Linet kon zich dit exotische meisje niet heel
goed voorstellen in Thatched House, deel uit
makend van hun eenvoudige huishouding,
doch zij keek haar nichtje glimlachend aan.
„Dan kom ik je wel tegemoet rennen", zei
zij, op Tanis stemming ingaande.
Op baar terugweg overdacht Linet het ge
sprek en kwam tot de ontdekking, dat zij deze
nieuwe Tanis veel liever mocht dan de Ta
nis. die zij tot nu toe gekend had. zij verwon
derde zich over het eigenaardige feit, dat zij,
Linet. haar geheim, dat zij aan niemand an
ders verteld had aan Tanis had prijsgege
ven.
Zij had geen oogenblik haar hopelooze lief
de voor Torquil ontkend. Zij had vertrouwe
lijkheid met vertrouwelijkheid beantwoord.
Eigenlijk was het minstens even vreemd,
dat Tanis haar deelgenoot gemaakt had van
haar tragische liefde voor Eldred Byrne.
Toen Linet weer op Carrie's flat was aan
gekomen, keek zij terloops het avondblad in,
dat op de mat voor de deur lag en van de
voorpagina staarde haar den naam aan. die
den geheelen middag in haar gedachten
was geweest.
Het bleek, dat een oom van Eldred Byrne
plotseling gestorven was en Eldred tot uni
verseel erfgenaam benoemd had van een aan
zienlijk fortuin.
Linet nam de krant mee naar boven en leg
de die peinzend op tafel. Op het oogenblik
dus, dat zij met Tanis gesproken had. was die
oom overleden en was Edred Byrne in staat
gesteld Tanis ten huwelijk te vragen.
En Linet peinsde over het vreemde in deze
wereld dat de dood van den een, het geluk
kan zijn voor een ander.
Den volgenden middag om vier uur, snelde
Linet de treden op van de stoep van het
Black Hotel en informeerde, met kloppend
hart. bij den portier, of mrs. Seton al was
aangekomen.
„Mrs. Seton is in de hal, Miss en wacht op
u". De man keek haar glimlachend aan, alsof
hij begreep hoe groot de vreugde van dit
weerzien was.
Misschien was dat ook wel zoo. Een hotel
als Black is dikwijls het tooneel van ontmoe
tingen en afscheid, sommige onverschillig,
sommige innig, andere zwijgend en vol wan
hoop. Én de portier bij de deur is getuige van-
alles. Hij wees naar de deur. die toegang gaf
tot de hal en toen Linet daarheen liep, zag zij
haar moeder's bagage al staan en dat gaf
haar een schokje van vreugde.
Mammy!"
Liriet vloog letterlijk de hal door en op de
welbekende gestalte af. die er een beetje
ueemd uitzag door een elegant reiscos-
tuumpje, dat Linet niet eerder gezien had en
die glimlachend naar haar opzag.
„Mammy". En een oogenblik later, lag Li
net in de beschermende armen van haar
moeder.
„Wat heerlijk dat je weer terug bent", zei
Linet.
Zij zaten in een hoekje van de hal en raak
ten niet uitgepraat. Toen mrs. Seton ein
delijk alles verteld had van haar bootreis en
al de prachtige plaatsen en dingen, die zij ge
zien had, begon Linet een verslag van al de
bals, die zij bezocht had. van de japonnen,
die zij gedragen had en van al de menschen
met wie ze had kennis gemaakt.
Doch over Marcus Standish en al de onplei-
zierige dingen, die er den laatsten tijd waren
voorgevallen, repte zij geen woord. Geen en
kelen keer noemde zij den naam van Torquil
Rowant. Zij vond, dat het tijd genoeg was
Mammie van al de moeilijkheden op de hoogte
te stellen als zij alleen waren.
Kort daarop zei Mrs. Seton, terwijl zij
haar taschje en eenige brieven opnam:
„Ga mee naar boven, lieverd. Ik dacht, dat
we wel op mijn kamer konden thee drinken,
dan kun je me helpen mijn koffers uitpak
ken".
De vroolijke kleine slaapkamer op de derde
verdieping, geleek veel op een zitkamer. Er
stond een leuningstoel en ook nog een sofa
en toen de thee was binnengebracht en op
een gezellig tafeltje was neergezet, verzamel
de Linet al haar moed om te beginnen.
Zij moest haar moeder onmiddellijk vertel
len, dat zij niet meer op Ladogan Terrace was
want mrs. Seton sprak er over mrs. Winsley
op te zoeken en haar te bedanken voor den
heerlijken tijd, dien Linet bij haar had
doorgebracht.
Toen zij die laatste woorden sprak, viel er
een kleine stilte, voor Linet er aarzelend uit
bracht:
„Ik moet je iets .-ertellen. Mammie. Ik ben
niet meer bij tante Beatrice. Ik ben weg-
geloopen en woon nu bij CarrieMrs.
Carstairs, waar ik u wel over geschreven
heb"
Mrs. Seton maakte een verschrikte bewe
ging en haar oogen keken haar dochtertje on
derzoekend aan, voor zij vriendelijk vroeg:
„Hoe kwam je daartoe, lieveling?"
En toen wachtte zij kalm op een antwoord
Doch Linet kende haar moeder maar al te
goed en zij zag aan de ineengeklemde han
den dat dit plotselinge nieuws haar meer van
streek bracht, dan zij wilde toonen.
„Ik weet wel dat het leelijk van me was",
zei Linet zacht, „maar als je de dingen ge
hoord had, die tante Beatrice tegen me ge
zegd heeft, dan zou je begrijpen, dat ik onmo
gelijk heb kunnen blijven".
„Maar waarom was tante Beatrice zoo
boos?" vroeg mrs. Seton bezorgd. Zij had het
voorhoofd gefronst. Dat was dus de réden,
waarom het kind er, ondanks haar vroolijke
begroeting zoo anders had uitgezien, zoo droe
vig, alsof de glimlach niet echt was en waar
om er zulke kringen onder haar blauwe
oogen waren.
Maar om van haar tante weg te loopen
dat was een heel ernstige kwestie.
„Vertel me eens, schat", herhaalde zij drin
gend „wat is er gebeurd, dat je zoo bent op
getreden?"
Maar voor Linet haar kon antwoorden,
werd er aan de deur geklopt. Deze werd open
geworpen en een kleine piccolo kondigde aan:
„Een dame om u te spreken".
En werd onmiddellijk gevolgd door de
kaarsrechte, keurige figuur van tante Bea
trice in hoogst eigen persoon.
Zij trad de kamer binnen en zonder Linet,
die verbaasd was opgestaan, en trachtte haar
zenuwen weer in bedwang te houden, met een
blik te verwaardigen, omhelsde zij haar
schoonzuster en liet zich. ongevraagd, in den
gemakkelijken stoel glijden.
Tante Beatrice ging regelrecht op haar
doel af.
„Nu Helen", begon zij zoodra zij gezeten
was, „ik hoop niet, dat Linet je al te veel
onzin verteld heeft over die malligheid om
zoo maar bij me weg te loopen. Ik ben geko
men om je te vertellen, hoe de vork in den
steel zit en ik hoop dat je naar me wilt luis
teren".
Het was duidelijk dat zij zich, ondanks haar
autoritaire optreden, verre van zeker ge
voelde. Mrs. Winsley vroeg zich ongerust af.
wat Linet gezegd had en zij wilde, voor alles
de eerste zijn om allerlei dingen op te klaren,
die als Linet ze vertelde, misschien niet zoo
heel aangenaam zouden klinken.
„Linet heeft me nog niets verteld, Beatrice"
De stem van mrs. Seton klonk heel kalm,
„behalve dat zij niet meer bij jou woont. Ik
zou graag weten, hoe dat gebeurd is."
Tante Beatrice stak met trillende hand een
cigaret op. deed een of twee haaltjes voor
zij haar eigen verslag deed van Linet's vlucht.
„Marcus Standishinderdaad een aller-
charn^ntst jongmenschbegon zij met
korte zinnetjes, „gevoelde zich direct al tot
Linet aangetrokken en heeft haar ten huwe
lijk gevraagd. Het is waar dat hij geen geld
had, maar zij scheen dol op hem te zijn en
aangezien ik jouw onwereldsche ideeën kende,
heb ik hem aangemoedigd en was vc.komen-
bereid hem als mijn toekomstigen neef te be
schouwen. Doch tot mijn spijt moet ik je ver
tellen dat Linet zich onmogelijk gedragen
heeft ei zich tenslotte in een schandaal ver
wikkeld heeft, dat voor mij uiterst pijnlijk
was. Ik geef toe. dat ik haar flink onder
handen genomen heb en haar gewezen heb op
al de praatjes die er zouden ontstaan als de
geschiedenis van dien tocht uitlekte en Helen
ik heb haar inderdaad geadviseerd, dat zij
verstandig zou doen met hem te trouwen,
maar zij heeft zich tegen mij verzet en ver
koos weg te loopen op het moment, dat ik
bezig was het geval met hem te bespreken en
alles voor haar in het reine te brengen".
.(Wordt vervolgd.).
