u Van Amerongen's Eenvoud •Doms. Iets fijns voor Pinksteren MENU VAN DE WEEK MODELHUIS Gr. Houtstr. 128 DONDERDAG 2 TUNI 193R HAAR L E M'S DAGBLAD If IT mijn meisjesjaren herinner ik me een jongmensch, dat in onze oogen iets geweldigs was: hij schreef ge dichten! En ze schenen goed te zijn Maar als hij zijn geliefkoosde spreekwijze over onze banale hoofden uitte met zwaar- geaffecteerde stem: Eénvoud is het kenmerk van het waère dan waren wij zoo vrij aan hem en zijn eenvoud ten zeerste t§ twijfelen: als de eenvoud er zoo aanstellerig uitzag als deze jongeman ons hem op die manier af schilderde, hoe zou de aanstellerij er dan wel moeten uitzien! Nu is het heel best mogelijk, dat dit jonge- mensch later een allereenvoudigste kerel is geworden die dus inderdaad zijn lijfspreuk trouw is gebleven, maar dat hij in zijn jonge jaren de portée er zelf nog niet heelemaal van snapte, of gebukt ging onder de zwaar te van deze stelling. Erger zou het zijn, wanneer hij nu op mid delbaren leeftijd op dezelfde geaffecteerde manier met deze spreekwijze coquetteerde, maar er verder geen enkele gedachte aan wijdde. Snobisme noemt men dat met een vreemd woord, wat zooveel beteekent als bo ven zijn geestelijken stand leven. Wat zijn er veel menschen, die meer wil len schijnen dan -zij zijn, die schermen met een geleerdheid, waarvan zij weieens in de verte gehoord hebben; die meepraten over kunst waarvan zij niets begrijpen en waar voor zij niet eens belangstelling hebben; die groote verhalen doen over hun reizen en de hotels waarin zij gelogeerd hebben; die schermen met namen waarvan zij vinden dat ze goed klinken en die veel verdragen terwille van de glorie van zoogenaamde deftige ken nissen. Wat een verademing om dan de menschen te ontmoeten die zich zelf zijn en dat ook al tijd blijven zullen: de moeder van het gezin die in eenvoudige rust slechts één doel voor oogen heeft, namelijk om haar omgeving zoo gelukkig mogelijk te maken, en daarom altijd volkomen zichzelf is. Of het jonge getrouwde vrouwtje dat met haar man zich een zelfveroverde plaats in de wereld wil verwerven, en dat het ouderlijk huis waar het royaal toeging, alleen nog ziet als een rustpunt, als een mooie herinnering, maar niet als doel van een onbevredigend leven van nietsdoen. Of het jonge meisje dat de wereld intrekt om op zichzelf te leeren staan zonder de hulp van bezorgde ouders. Voor zulke menschen die hun schouders onder de moeilijkheden van het leven zetten, is er geen plaats, geen tijd, geen gelegenheid om snobistisch te zijn. Maar voor wie ouder worden en aan wie het leven niet gebracht heeft, wat zij ervan verwachtten, daarvoor is het soms heel erg moeilijk om den eenvoud vast te houden en niet een nieuwe, opgeschroefde levensbe schouwing te zoeken. Dan wordt men bang om niet voor vol te worden aangezien, en wie eenmaal op dat hellende vlak is, gaat het leven er op instellen om anderen te impo- neeren met uiterlijke dingen. Wat een verfrissching om temidden van' zoo'n gezelschap, eenvoudige menschen aan te treffen die volkomen zichzelf zijn en die er dus ook geen behoefte aan hebben om iets te willen schijnen wat zij niet zijn. Wie dan de moeite wil hemen, om juist deze onopvallen- den wat beter te leeren kennen, zal tot de conclusie komen dat er heel wat goeds en verstandigs en evenwichtigs uit dien eenvoud voortvloeit, en dan is de eenvoud echt het kenmerk van het ware; dat is zichzelf willen zijn, of men nu het eene werk doet of het andere, of men in den eenen of in de anderen kring verkeert, of men in zijn vacantie op de fiets rondtoert, of in een „slee" van een auto, of men al of niet van kunst kan genieten, of men nu A. B. C. heet of X. IJ. Z., dat doet er allemaal niets toe, als men dit alles aan vaardt en zijn geluk zoekt in dit eigen milieu en -ook niet anders wil dan die houding te bewaren. Want eerst dan kan een zuiver ge luk voor een mensche zijn weggelegd, luk voor een mensch zijn weggelegd. E. E. J.—P. Voor zomersche dagen hebben wij een uitgebreide collectie hoeden in lichte kleuren tegen zeer voordeelige prijzen. Bovenstaande hoed van fijn genaaid stroo, met lint en bloemgarneering kost slechts 2.50, verkrijg baar in wit, beige en alle nieuwe gele tinten. D A M E S - HOEDEN MAGAZIJNEN ANEGANG 24 - FRANKESIRAAT 3-5 (Adv. Ingez. Med.) VEGETARISCHE MENU'S. 1. Schotel van rauwe worteltjes Pommes frites Gort met rozijnen 2. Aardappelkoekjes Peulen en worteltjes Broodschotel met rabarbar 3. Gestoofde tomaten Rijst Pannekoeken 4. Magere groentesoep Schijngehakt Stoofsla Aardappelen Hangop met beschuit en suiker OOK VOOR HEEREN de Cjjwot! SOUS BRAS DE GROOT N.V., CROTE HOUTSTR. 98 HAARLEM. (Adv. Ingez. Med.) Vijf heerlijke schotels voor den Pinksterdisch! Terwijl men met Paschen en Kerstmis spe ciale gerechten heeft, die deze feestdagen op de tafel komen, heeft men met Pinksteren eigenlijk niets bizonders. Toch zullen velen graag die dagen iets extra's klaarmaken om den maaltijd wat ge zelliger te doen zijn. Heeft men geen tijd om aan het middag maal meer zorg te besteden, dan maakt men allicht ee^r koude schotel voor de koffietafel. Op onze afbeelding staan drie van deze ge rechten. De eerste (links vooraan) is een schotel van sardientjes. Natuurlijk kan men de sardientjes in het blikje laten en dit op een schaaltje opdienen, maar veel feestelijker is de volgende manier: De inhoud van l of 2 blikjes sardientjes legt men b.v. drie bij drie op een ronden scho tel, de staartjes naar het midden, zoodat er nog een kleine rondte overblijft, waar balle tjes boter, of gespoten boter, gelegd worden. De vakjes vult men nu aan met hardgekookt ei, waarvan de dooier door de zeef gewreven en het wit klein gesneden is. Verder garneert men den schotel met uitjes en augurkjes en wat frissche pieterselie. Geroosterd brood of toast uit een pakje wordt er bijgegeven. De tweede schotel, ook voor vegetariërs ge schikt is een groentesla, gegarneerd met schijfje ei en kropslag. Om een groetesla te maken kan men allerlei (rechts boven) groente gebruiken b.v. in stukjes gesneden bloemkool, schijfjes wortel, blokjes knolselde rij, doperwtjes, spercieboontjes. Het lekkerste is wel de versche groente te nemen, die de tijd van het jaar geeft. Nu dus worteltjes, bloemkool en selderijknol. Deze worden met elkaar in water met zout 5 min. gekookt, af gegoten en afgekoeld. Daarna wordt alles met een paar flinke lepels mayonnaise vermengd, op een schotel gelegd en gegarneerd met b.v. kropsla en hardgekookt ei. De laatste koude schotel (rechts onder) is een zalmsla met gevulde eieren. De in houd van een blikje zalm ligt men zonder het vocht op een ronde schotel, bedekt alles met mayonnaise en garneert met sla en gevulde eieren. Voor deze eieren roert men per ei een Yz lepel boter tot room. snijdt de eieren 1oor neemt de dooier eruit en wrijft die door een zeef. De fijngemaakte dooier wordt nu met wat peper en zout bij de boter gedaan en het mengsel wordt in de witten gespoten of er in geschept en met een warm. vochtig mesje gladgemaakt. Elk ei garneert men met een klein takje peterselie. Als men mayonnaise maakt, heeft men eiwitten over. Deze kunnen heel goed ver werkt worden in een sneeuwpudding, die ook op deze afbeelding staat, (links boven) opge daan met abrikozensaus. Het recept volgt hieronder: Benoodigd-heden voor 4 personen: 3/4 L. melk, 90 gr. maizenea, 75 gram suiker, Vz stokje vanille, 3 eiwitten. Bereiding: De melk, op een klein beetje na, met de vanille aan de kook brengen en \2 uur op een zacht vuur (b.v. op asbestplaatje) laten trekken. De maizena met de achtergehouden koude melk aanmengen, bij de heete melk gieten en al roerende 3 minuten doorlaten koken. De suiker toevoegen, vanille verwijderen en het stijfgeklopte eiwit door de puddingmassa roe ren, zóó dat alles luchtig blijft. De pudding overdoen in een omgespoelden vorm, en als ze koud is keeren op een vochtlgen schotel, zoodat men de pudding, als deze niet in het midden van de schotel komt, nog verschui ven kan. De abrikozensaus er gedeeltelijk om heen schenken, de rest is een vlaschaal er bij geven. Abrikozensaus. (4 personen) Benoodigdheden: 1 ons abrikozen. V2 L. water, sago, V2 ons suiker. Bereiding: De abrikozen in lauw water was- schen, met Vz L. water een nacht laten wee ken. met het weekwater opzetten en gaar ko ken (15 minuten). Ze met het vocht door een haren zeef zeven, al het moes er doorwrijven en dit met het sap vermengen. Daarna binden met wat sago en met suiker op smaak af maken. Koud opdienen. De vijfde afbeelding is een schotel met Duit- sche biefstuk, gegarneerd met gebakken uitjes en peterselie. Hiervoor bestelt men voor 4 personen: 4 baklappen van 1 ons. Deze worden gemalen in de vleeschmolen, en daar na wordt de massa vermengd met wat peper, noot en 4 lepels melk. Met een plat mes, maakt men er nu weer 4 kleine biefstukjes van, die in 1 ons boter heel vlug gebakken worden. De jus wordt afgemaakt met wat melk en water en er gedeeltelijk om heen ge schonken. De rest gaat in de juskom. Een flinke ui wordt in lange, dunne snippers ge sneden, en deze worden in een stukje boter bruingebakken— De -gebakken ui verdeelt men om en op de biefstukjes. Zondag: Aardappelen Tomatensoep Havermoutpap. Ossenhaas Donderdag: Worteltjes en peulen Runderrollade Aardappelen Gestoofde sla Chocolade vla met Aardappelen schuimpjes Beschuit met Maandag: bessensap Koude ossenhaas Vrijdag: Bloemkool Bruine boonensoep Aardappelen Spinazie Broodpudding met Harde eieren vanillesaus. Botersaus Dinsdag: Aardappelen Varkenslappen Vruchten Spercieboontjes Zaterdag: uit de bus Haché van resten Aardappelen rollade Rijst met rabarber Rijst Woensdag: Kropsla Gehakt Vanillevla met bitter Postelein koekjes 't Kindje leert spreken Wat een verstandige moedor wèl enniet moet doen. Van zwijgertjes en brabhclaartjes. Na de speciale zorgen van den eersten tijd. als baby eigenlijk alleen nog maar ge voed en warm- en schoongehouden moet worden, komen de zorgen voor de geestelijke ontwikkeling van het kindje. Hiertoe behoort eigenlijk ook al onze leiding bij het leeren spreken. Een tamelijk moeilijk onderwerp om zoo in 't algemeen over te schrijven, want er zullen mischien in dit opzicht wel geen twee kin deren precies 't zelfde zijn. De eene moeder zegt uit den grond van haar hart: „maakt u zich daar druk om? O, mijn kinderen heb ben allemaal vanzelf leeren praten". De an dere moeder echter tobt over de spreek- moeilijkheden van haar lievelingen meer dan over iets anders. Vooral zal dit wel het geval zijn als 't kindje laat spreekt, als het bijv. met an derhalf jaar nog niet verder is dan papa en mamma. Veel moeders worden dan werkelijk doodongelukkig en gaan zich van alles in het hoofd halen, bijv. dat het kindje „dom" of „abnormaal" is. En als daar dan nog bij komen de tactlooze opmerkingen van vrien dinnen, die het toch zóó jammer vinden dat het kindje niet goed kan leeren spreken, dan is de maat heelemaal vol! Daarom .willen we vandaag eens trachten moeders, die zich ongerust maken over het late spreken van haar kindje, een hart onder den riem te steken. Laten we vooropstellen dat het laat spreken in verreweg de meeste gevallen geen blijk is van een gering ver stand. Trouwens, dit weet het ongeruste moe dertje in haar hart ook wel ,want natuurlijk heeft ze den huisdokter al meermalen hier naar gevraagd, en die heeft haar bij hoog en bij laag verzekerd, dat haar baby een gezond, volkomen normaal kind is. Zij zal ongetwijfeld tot de ontdekking komen, dat haar angst niet enkel wortelt in bezorgdheid om het kind, maar dat er toch ook wel wat moederlijke ijdelheid bijkomt, 't Is immers zoo fijn om anderen te hooren zeggen: „Dat wordt een bijdehandje!" 't is onplezierig altijd op de vragen van „praat uw kind al?" te moeten antwoorden „nog niet zoo heel veel". En de moeders die in zoo'n geval rustig glimlachend zeggen ,,'t kan in z'n leven nog zooveel afbabbelen!' zijn werkelijk dun gezaaid! Toch moet de moeder, wier kindje laat spreekt, zichzelf ernstig dwingen, tot die verstandige móeders te gaan behooren. Tot troost moet ze zich verder voorhouden, dat deze ellende absoluut tijdelijk is. Na een jaar of anderhalf staan de zaken heel anders En wie bekommert zich als het kleintje eenmaal schoolkind geworden is, nog om het feit of 't een half jaartje vroeger of later correct heeft leeren spreken? Bij het leiding geven moet- u twee grond regels in het oog houden: wees niet ner veus en haast nooit. In dit opzicht heeft een moeder met een groot gezin het ge makkelijker dan een jonge moeder die al haar zorgen aan haar eerste kindje wijdt. De eerste kan eenvoudig niet urenlang „oefe nen" en wordt dus ook niet zoo gauw zenuw achtig. Als haar wijze lessen geen resultaat hebben breekt zij ze noodgedwongen af en gaat over tot de orde van den dag om het dan een volgende keer nog eens weer te probeeren. En dat is het juist wat de moeder van één kind ook zou moeten doen. Ze moet nooit vergeten, dat de eigenlijke spraakleerares van onze kinderen de natuur is. of. orn het eenigszins anders uit te druk ken, de omgeving en de tijd. Natuurlijk neemt de moeder Sn deze omgeving de al lereerste plaats in. maar ze moet deze na tuurlijk innemen: m.a.w. niet op een onna tuurlijke. kunstmatige manier. Er zijn kinderen die „zoomaar" leeren spreken, maar met de meeste bemoeien we ons toch wel een beetje. Nu. als u er zich mee bemoeit, laat dan uw eerste stelregel zijn: geen schoolsc'nheid. Niet de woorden die u op de juiste manier voorspreekt, drie op viermaal laten herhalen. Dat is totaal verkeerd omdat het ver uitgaat boven de capaciteiten van het kindje. Het leeren spreken moet, net als het leeren loopen. een prettige sensatie blijven. Ieder gezond kind heeft van nature een onbedwingbaar plezier in het gebruiken van zijn ledematen. En daar het spreken in de eerste plaats be weging. spieroefening is, vindt het in de meeste gevallen hét praten nét zoo fijn als het loopen en springen. Denkt u maar eens. hoe grappig die kleintjes de paar woordjes, zinnetjes of vers ies die ze geleerd hebben, in 't oneindige her halen! De spreeklust komt heusch vanzelf, maar 't kind laat zich niet dwingen. Het oefent zich in 't praten, wanneer het er zin In '"'eeft en het zegt alleen waar het zin in heeft. Al het andere, opgedrongene, wijst het instinctief af. En wil men nu tóch forceeren, dan bereikt men alleen, dat de aandacht luist op de fouten valt en dat het kind op den duur het praten enheelemaal gaat beschouwen als iets naars en lastigs enheelemaal zwijgt! Wat u dan eigenlijk kunt doen om uw laat sprekende kindje te helpen? In de eer ste plaats: geduld, geduld, geduld, oefenen! Bedenken dat er vast en zeker eens een dag komt, dat het den „smaak" van 't praten misschien opeens! te pakken krijgt. En verder: zelf correct en zorgvuldig spre ken. Nooit voor de grap de kinderlijke fout jes, die zoo snoezig klinken, napraten. Nooit de fouten ongeduldig verbeteren of het kind erom bestraffen! Geen herhalingsoefeningen Een verbetering mag u één keer voorspre ken. maar niet door het kind laten herhalen. Eens komt het er wel op de goede manier uit! Onder de laat sprekende kinderen kunnen we twee soorten onderscheiden n.l. zij, die brabbelen en zij. die zwijgen. Er zijn kinderen, die de wanhoop van hun omgeving uitmaken omdat ze hun mondje den heelen dag geen oogenblik stilhouden, 't Lijkt voor de omstanders volkomen war taal: alleen de moeder kan er iets uit wijs worden. En bij andere kinderen kost het de grootste moeite, hen één enkel zinnetje te ontlok ken. Bij beide soorten helpt slechts dit eene: het voorbeeld. Met het stille kind moet veel meer worden gepraat dan met "t brabbelaar- tje. Zelf spreken, moeder! Niet tot spreken dwingen. Tenslotte gaat het wel meepraaten. Bij het overmatig drukke brabbelaartje moet u echter steeds aanmanen tot rust. Niet boos worden, maar heel kalm zeggen: ,/k Begrijp er niet van hoor!" of ..Dat moet je nogeens vertellen. Je hebt 't zoo vlug gezegd dat alle woorden al weg waren toen moeder ze met de ooren wou pakken". Natuurlijk valt het brabbelaartje steeds weer in zijn snelpraterij terug. Maar geduld overwint alles. Ook hier. Bezoekt vóór de Pin ksteren L. VAN BRINK 0 Speciaal in Japonnen, Blouses Rokken, Pullovers (Adv. Ingez. Med.) Jumper van handgesponnen wol De charme van deze jumper is de wol. Dit is handgesponnen wol, die we tegenwoordig in enkele kunstzaken in naturel en prachtige kleuren kunnen krijgen. De draad is grof en zeer ongelijk, zoodat we bij gewoon recht breien toch aardige effecten krijgen. De jum per op de foto is van naturel. Er is 250 gr. wol gebruikt en pennen no. 4'A. Maat 42. Voorpand. Voor het voorpand worden 68 st. opgezet en we breien een pen recht, een pen aver. Om de 8 pennen minderen we voor en achter een st. af tot 60 st. Na 32 toeren zijn we dan aan de taille. Nu meerderen we voor en achter om de 10 pennen een st. bij tot 70 st. en na 82 toeren zijn we dus aan het armsgat. Voor het armsgat kanten we aan weerskanten 9 st. af. (3—3—2—11, waar na we nog 30 toeren doorbreien tot den hals. We verdeelen nu het werk in tweeën en elke 26 st. wordt van het midden afgerond voor den hals: we kanten eerst 3 st. af. daarna achtereenvolgens 332l st. De overge bleven 14 st. van den schouder breien we nog 4 keer op en kanten dan af. De andere kant van het voorpand is spiegelbeeldig. Rug. Voor den rug zetten we 64 st. op en minderen om de 10 toeren af tot 60 st. Dan breien we door tot we 32 toeren hebben en meerderen dan om de 10 toeren tot 68 ste ken. We breien weer door tot 82 toeren en kanten voor het armsgat aan weerskanten 8 st. af. (3221). Nu breien we door tot den hals. dit is 10 toeren hooger dan bij het voorpand. We kanten in het midden 24 st. af en de overgebleven 14 st. voor den schouder breien we tweemaal, waarna we afkanten. Mouw. Voor de mouw zetten we. aan den kop te beginnen. 36 st. op. Om de 4 pen nen meerderen we nu voor en achter een steek bij tot 48 st. waarna we er in een keer voor en achter 6 st. bij opzetten. Mei de ver kregen 60 st. breien we door, maar minderen om de 4 pennen voor en achter een st. tot 40 st. Nu breien we nog een boordje van 6 pennen twee recht, twee aver. Kraag. Voor de kraag nemen we bij de halsronding in het geheel 62 st. op te begin nen in het midden van den voorkant. We be ginnen met twee recht en eindigen daar ook mee We zetten de steken natuurlijk op twee pennen anders kunnen we niet breien. De kraag is 14 toeren lang en wordt zeer los af- "ekant. Opmaak. De Jumper wordt als altijd on der een natte doek gestreken. De onderkant wordt omgezoomd de mouw er met veel ruimte op den kop. Het kraagje wordt om gelegd en plat gestreken. 6P.-TH.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1938 | | pagina 11