HET MYSTERIE VAN SUNNY SIDE. FEU1LLET0A Naar het Amerikaansch HECTOR JENNINGS. 18) Toen ik den toestand overdacht, kwam ik tot de conclusie dat ik de eene geheimzinnig heid voor de andere verruild had. Ik wist nu waar Rosie met haar mand heengegaan was. ik wist niet door wien zij aangesproken was. Ik wist van de aanwezigheid van Louise in het huisje, maar de reden van haar plotselinge verschijning was mij duister. En al wist ik dat Arnold Armstrong voor den moord in de por tierswoning was geweest, ten opzichte van den persoon van den moordenaar was ik nog niets verder gekomen. Wie was de midder nachtelijke bezoeker, die Liddy en mij zoo aan het schrikken had gemaakt? Wie was door den waschkoker naar beneden gevallen? Was de man dien Gertrude liefhad een schurk of een slachtoffer? De tijd zou op al deze vragen een antwoord geven. Hoofdstuk xm. LOUISE. De dokter uit Englewood kwam vrij gauw en ik ging met hem naar het zieke meisje. Halsey was weggegaan om in de auto een zacht bed van dekens en kussens te spreiden en Gertrude maakte Louise's eigen kamer in jpAt huia in orde. Haar zitkamer, slaap- en kleedkamer lagen aan het eind van den Oos telijken vleugel, boven de wenteltrap, en we hadden ze nog niet open gehad sedert onze komst. Het meisje zelf was te ziek om precies te beseffen wat er eigenlijk met haar gebeurde. Toen wij haar, met hulp van den dokter, die een vriendelijk, vaderlijk man bleek te zijn, naar de villa en in haar eigen kamer naar bed gebracht hadden, viel zij in een koorts- achtigen slaap waaruit ze pas den volgenden morgen ontwaakte. Dr. Steward, zoo heette de dokter uit Englewood, bleef den heelen nacht, diende de patiënte medicijnen toe en sloeg haar voortdurend gade, nadat hij zorgvuldig vuldig onderzocht had. Hij vertelde mij, dat ze nog net op het kantje af aan een ernstige longontsteking ontkomen was. Na het ontbijt ging hij weg, na ons ver zekerd te hebben dat het ergste gevaar voorbij1 was, maar dat het meisje heel rustig gehouden moest worden. De schok van de twee sterfgevallen zal wel de ooi-zaak zijn dat de kou die ze gevat moet hebben, haar op die manier heeft aan gepakt, merkte hij op terwijl hij zijn tasch opnam, het is een treurige geschiedenis. Ik haastte mij den goeden man in te lichten. Ze weet er nog niet van, dokter, zei ik, praat er alstublieft niet met haar over. Dr. Steward zette groote oogen op van ver bazing. Ik ken de familie niet, zei hij, toen hij op het punt stond om de deur uit te gaan. De jonge Walker uit Casanova praktiseert hier. Ik meende begrepen te hebben, dat hij met deze jongedame zou gaan trouwen. Dan bent u verkeerd ingelicht, zei ik stijfjes, juffrouw Armstrong is de aan staande vrouw van mijn neef. De dokter glimlachte, terwijl hij de teugels ter hand nam. De jonge meisjes van tegenwoordig zijn nogal veranderlijk! zei hij. Iedereen hier dacht dat dat huwelijk gauw zou plaats heb ben. Nu, vanmiddag kom ik nog wel eens naar mijn patiënte kijken. Hij reed weg en ik keek hem nog even na. Hij was nog een dokter van de oude school, een van dat soort doktoren dat helaas aan het uitsterven is, die in minstens even groote mate huisvriend en raadsman in moeilijke omstandigheden zijn, als geneesheer in den engeren zin van het woord. Tegen den middag belde mevrouw Ogden Fitzhugh op. Ik kende haar maar oppervlak kig; ze zit in 't bestuur van het tehuis voor oude dames en bederft de magen van de arme schepsels dikwijls door een overvloed van versnaperingen te sturen. Zij haa voor de begrafenis van Arnold Armstrong gezorgd. Ja, zei ik, toen ik aan de telefoon kwam. U spreekt met juffrouw Innes. Juffrouw Innes, begon ze suikerzoet, ik heb juist een heel eigenaardig telegram gehad van mijn nicht, mevrouw Armstrong. Haar man is gisteren in Californië overleden, zooals u waarschijnlijk al uit de kranten weetmaar ik zal u het telegram voor lezen. Ik vermoedde wat er komen zou en had mijn besluit al genomen. Als Louise een goede reden had gehad om haar familie te ontloo- pen, een reden die haar ook weerhouden had om naar mevrouw Ogden Fitzhugh te gaan en in plaats daarvan naar Sunnyside te komen, was ik niet van plan haar te verraden. Louise moest zelf haar familie maar op de hoogte brengen. Mevrouw Fitzhugh had inmiddels het tele gram gehaald. „Paul gisteren overleden. Hartkwaal", las zij. „Telegrafeer onmiddellijk of Louise bij u is". Ziet u, juffrouw Innes, ging zij voort, Louise schijnt in haar eentje naar het Oosten gereisd te zijn en Fannie is bezorgd over haar. Ja!, was alles wat ik hierop te zeggen had. Louise is niet bij mij, ging mevr. Fitzhugh voor en geen van haar kennissen de weinige die dan nog in de stad zijn heeft haar gezien. Ik bel u op, omdat Sunnyside niet verhuurd was toen zij op reis ging en het meisje misschien naar huis is gegaan. Het spijt mij, mevrouw Fitzhugh, maar ik kan u niet van dienst zijn, zei ik, maar direct toen de woorden uit mijn mond waren, had ik er spijt van. Gesteld dat Louise erger werd? Waarom moest ik vqorzienigheid spelen in deze zaak, die mij geen steek aanging? De bezorgde moeder had immers absoluut het recht te weten dat haar dochter is goede han den was. Dus viel ik mevrouw Fitzhugh, die met een grooten woordenrijkdom haar ver ontschuldigingen maakte, omdat zij mij lastig gevallen had, in de rede. Mevrouw Fitzhugh, zei ik, ik wilde u eerst in den waan laten dat ik niets van Louise wist, maar ik ben van gedachten ver anderd. Louise is hier, bij mij. Ze is ziek en mag niet vervoerd worden. Er mag ook nie mand bij haar toegelaten worden, ze moet absolute rust hebben. Misschien wilt u haar moeder wel laten weten dat ze bij mij is en dat ze niet bezorgd hoeft te zijn. Neen, ik weet niet waarom ze hierheen kwam. Maar mijn lieve juffrouw Innes!, begon mevrouw Fitzhugh, maar ik viel haar on barmhartig in de rede. Ik zal u laten weten wanneer ze u ont vangen mag. Neen, gevaar is er niet bij, maar zooals ik zei: zij moet absolute rust hebben. Toen ik den hoorn opgehangen had, bleef ik over het probleem zitten nadenken. Ik kon de gedachte niet van mij afzetten dat die dokter Walker er iets mee te maken had; misschien had hij het haar wel lastig ge maakt, maar Louise leek me toch geen meisje om in dergelijke omstandigheden op de vlucht te gaan. Ik ging me daarop bezighouden met de cou ranten die nog vol stonden over de malver saties aan de Handelsbank. De accountants die door de Justitie waren aangewezen, waren nog met hun onderzoek bezig; John Bailey was op borgstelling vrijgelaten. Het lijk van Paul Armstrong zou Zondag aankomen en begraven worden uit het huis dat de familie in de stad bewoonde. Er gingen geruchten,) dat de overledene niet veel nagelaten had, maar het belangrijkste van alles wat ik ge lezen had, vond ik de volgende mededeeling aan het slot van een van de berichten. „Mr. Walker P. Broadhurst, directeur van de Scheepvaartbank, heeft medegedeeld dat hij twee honderd Amerikaansche spoorweg obligaties onder zijn berusting heeft, die bij zijn bank gedeponeerd zijn als onderpand voor een leening van honderd zestig duizend dollar, die door de bank verstrekt is aan mr. Paul Armstrong, kort voor zijn Californische reis. De obligaties blijken te behooren tot de vermiste effecten uit de kluis van de Han delsbank". Dit bericht wekte ernstige verdenking tegen den overleden hoofddirecteur van de Handels bank, maar was naar mijn meening nog heele- maal geen bewijs voor de onschuld van den onderdirecteur. De tuinman, waarvoor Halsey gezorgd had, kwam 's middags tegen één uur; hij was van het station naar Sunnyside komen loopen, zooals hij vertelde. Hij maakte een goeden in druk en zijn getuigschriften waren uitstekend hij was bij de familie Brays in betrekking tot ze naar Europa gingen en hij zag er jong en flink uit. Hij vroeg om een tuinjongen als hulp en ik was blij dat alles zoo vlot ging en dat hij een prettig type was. Hij was een jongeman met een aangenaam, beschaafd gezicht, donker haar en blauwe oogen; hij heette Alexander Graham. Ik wijd een beetje uit over Alex omdat, zoo- als ik al gezegd heb, hij een belangrijke rol zou spelen in het drama van Sunnyside. Dien middag had ik gelegenheid een eigen- aardigen kijk te krijgen op het karakter van den overleden bankier. Ik had mijn eerste ge sprek met Louise. Ze liet mij roepen en tegen mijn zin ging ik naar haar toe. Er waren zoo veel dingen waarover met haar niet gespro ken mocht worden, dat ik tegen het onder houd opzag. Het ging echter beter dan ik ver wacht had omdat zij niets vroeg. Wordt vexvolgd.), Het nieuwe raadhuis van Alphen aan den Rijn, dat gebouwd wordt volgens ontwerp van den Haarlemschen architect J. C. Blaauw, nadert zijn voltooiing en zal de volgende maand in gebruik worden genomen Op kasteel Doorwerth is Vrijdag ter gelegenheid van het 1ste lustrum der stichting Nederlandsch Legermuseum een speciale tentoonstelling geopend. Generaal b.d. Snijders (geheel links) tijdens zijn rede Nederlandsch vlagvertoon in het buitenland. Het opleidingsschip «Prinses Juliana tijdens het kort bezoek, dat gebracht werd aan de haven van Antwerpen Engeland perfectionneert zijn verdediging. Een snapshot tijdens de nachtelijke artillerie oefeningen te Acton Het tweede gedeelte der zeilwedstrijden van de Holland-week is Vrijdag op de Loosdrechtsche plassen ingezet. Een snapshot op den eersten dag Het stoffelijk overschot van wijlen pastoor L. H. Perquin O.P., voorzitter van den K.R.O., opgebaard in de kapel van het St. Franciscusgasthuis te Rotterdam Een deel van de Nederlandsche zwemploeg voor de Europeesche kampioenschappen te Londen vertrok Vrijdag van het Centraal Station te Amsterdam. Het afscheid Van de nieuwe hefbrug over de Gouwe te Alphen aan den Rijn, in den ver keersweg Leiden - Utrecht is het mid dengedeelte gemonteerd, zoodat over eenige weken de brug voor het ver keer kan worden opengesteld

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1938 | | pagina 12