HET MYSTERIE
VAN SUNNY SIDE.
d6 Lj5a99erm°jen' ^'e voor Russische rekening op de werf .De Klop" te Sliedrecht gebouwd is, heeft thans ligplaats aan de
Parkkade te Rotterdam voor het inladen van kolen. Volgende week zal het gevaarte proefdraaien en vervolgens naar de plaats
van bestemming vertrekken
Het wrak van de auto, die op den onbewaakten overweg bij
Groessen (gemeente Duiven) door den trein gegrepen werd.
De beide inzittenden vonden den dood
De uit 1613 dateerende Waterpoort te Sneek vertoont
ernstige verzakking, zoodat herstel dringend noodzakelijk
is en de fundamenten moesten worden drooggelegd
Op de Amsterdamsche bloemenmarkt wordt een levendige handel gedreven in guirlandes De brug van de Reguliersgracht te Amsterdam wordt ge
en versieringen voor de aanstaande jubileumfeesten illumineerd in verband met de komende jubileumfeesten
De Amsterdamscbe tooneefkeoner en
schrijver dr. M. B. Mendes da Cosfe
is op 87-jerigeri leeftijd overleden
De stichting Noord
Nederland -Vlaan
deren organiseer
de ook dit jaar een
estafetteloop naar
Diksmuiden. De
start te Alkmaar
FEUILLETON
Naar het Amerikaansch
van
HECTOR JENNINGS.
SO)
Wij hadden als gewoonte aangenomen om
's avonds vensters en deuren extra te gren
delen. Maar zooals Jamieson had voorgesteld,
lieten wij den Oostelijken ingang zooals die
was, alleen gesloten met een Yalesleutel. Zoo
had een insluiper, mits hij een sleutel had,
alleen kans om door dien ingang binnen te
komen. Om beurten hielden de mannen de
kamer bovenaan de trap.
Nu de detective afwezig was spraken Halsey
en Alex af dat Halsey van tien tot twee zou
waken en Alex van twee tot zes. Zij waren
allebei gewapend en als extra voorzorgsmaat
regel, sliep degeen die niet op wacht was in de
kamer bovenaan d trap.
Dien Woensdagnacht merkten de wakers
noch iemand van de huisgenooten iets bij
zonders.
Arnold Armstrong en zijn vader rustten naast
elkaar op het kerkhof in Casanova en op den
heuvel bij de Afrikaansche Zionkerk had de
arme Thomas zijn laatste rustplaats gevonden.
Louise was bij haar moeder in de stad en op
een vrij kleurloos bedankbriefje na hoorden
wij niets van haar. Dokter Walker had zijn
praktijk hen-at en zoo nu en dan zagen wij
hem in vliegende vaart in zijn Buick voorbij
komen. De dader van den moord op Arnold
Armstrong was nog niet ontdekt en ik wasi
nog altijd besloten op Sunnyside te blijven
tot het raadsel opgelost was.
En toch, niettegenstaande de schijnbare
rust, werd dien Woensdagnacht een allerbru-
taalste poging gedaan om het huis binnen te
komen. Donderdagmorgen kreeg ik een bood
schap dat de wenschvrouw mij wilde spreken
en ik stond haar in mijn zitkamer te woord,
een kleine kamer tegenover mijn kleedkamer
Mary Anne was verlegen. Zij had voor de
audiëntie haar mouwen omlaag gedaan en
een wit boezelaar voor.
Wel Mary, zei ik bemoedigend, was is
er gebeurd? Kom je me misschien vertellen,
dat de zeep op is?
Neen, juffrouw. Ik wilde u vragen of de
ladder bij den waschkoker moeten blijven
staan.
Bij de wat?, gilde ig bijna en het vol
gende oogenblik had ik er spijt van, dat ik
mijn emotie zoo duidelijk had laten blijken.
Mary Anne zag haar vermoedens bewaarheid
en ze werd doodsbleek.
Er staat een ladder tegen den waschkoker
aan, juffrouw Innes, vertelde ze; ze staat
zoo stevig dat ik ze niet verwikken kan en ik
wilde niet om hulp vragen voor ik er met u
over gesproken had.
Het was nutteloos om te huichelen: Mary
Anne wist even goed als ik dat die ladder
daar niet hoorde te staan. Ik deed echter mijn
beste om de zaak een onschuldigen glimp te
geven.
Heb je den waschkelder gisteren dan niet
gesloten?
Ik heb hem goed op slot gedaan en
den sleutel aan den spijker in de keuken ge
hangen.
Dan heb je de ramen vergeten.
Ja juffrouw, zei ze eindelijk; - ik dacht
dat ik ze allemaal gesloten had. maar van
morgen stond er een open.
Een groote fout van Jamieson, om de zorg
voor deuren en ramen in het sousterrein aan
de bedienden over te laten!
Ik ging op onderzoek uit,gevolgd door Mary
Anne, De deur naar den waschkelder was ste
vig gesloten en toen ik die opende zag ik dat
het verhaal van de vrouw waar was. Een lad
der, die tegen den stal gelegen had, stond nu
overeind in den waschkoker; het boveneind
ervan kwam uit tegen den muur tusschen het
parterre en de eerste verdieping.
Ik wendde me naar Mary Anne.
Dat komt nu van je onachtzaamheid, zei
ik, als wij allemaal in onze bedden ver
moord waren, zou het jouw schuld zijn ge
weest.
De goede ziel rilde.
Spreek er absoluut met niemand over en
vraag of Alex bij me komt.
Toen Alex het hoorde was hij buiten zich
zelf van ergernis en toch meende ik in zijn
woede iets van voldoening te bespeuren. Nu
achteraf beschouwd, is mij dit, evenals zooveel
dingen, die mij toen duister waren, duidelijk.
Tot laat in den avond werkten Halsey en
Alex in den waschkoker en ze kregen de lad
der die ais vastgemetseld stond, er eindelijk
uit. De opeenvolgende dramatische gebeur
tenissen maakten mij hoe langer hoe zenuw
achtiger. Liddy had haar vertoon van moed
laten varen en sliep in mijn kleedkamer op den
divan met een mes uit de keuken onder haar
hoofdkussen.
Hoofdstuk XXIII.
„DE STALLEN STAAN EN BRAND!"
Tegen negen uur dien avond kwam Liddy de
woonkamer binnen en deelde mee, dat een van
de dienstboden twee mannen om den hoek
van den stal had zien verdwijnen.
Dat kunnen Warner en Alex toch wel
geweest zijn?, zei Gertrude geprikkeld.
Warner is in de keuken, juffrouw, zei
Liddy snibbig, en vol waardigheid wandelde ze
de kamer uit.
Toen ze weg was dacht ik over haar mede-
deeling na en ik werd hoe langer hoe onge
ruster. Halsey was in zijn eentje een beetje j
aan het biljarten en iK riep hem.
Halsey, vroeg ik toen hij binnenkwam,
is er in Casanova ook een politie-agent?
Een dorpsveldwachter, was het laconieke
antwoord, een oorlogsinvalide met één arm;
waarom?
Omdat ik vanavond niet op mijn gemak
ben.
En ik vertelde hem wat Liddy was komen
zeggen. Weet je niet iemand die vannacht
bij het huis de wacht kan houden.
We zouden Sam uit de club kunnen ha
len,, zei hij peinzend. Hij is een flinke neger
en als hij zijn mond dichthoudt en zijn boord
en overhemd bedekt, kan je hem op geen
meter afstand zien in het donker.
Halsey overlegde met Alex en het resultaat
was dat Sam er 1 uur later was. Zijn instruc
ties waren eenvoudig. Er was den laatsten tijd
herhaaldelijk geprobeerd in te breken; het
was de bedoeling niet de ongewenschte gasten
weg te jagen maar om verdachte personen
gevangen te nemen. Als Sam iets zag moest
hij aan den Oostenlijken ingang kloppen waar
Alex en Halsey om beurten de wacht hielden.
Met een aangenaam gevoel van gerustheid
ging ik dien avond naar bed. De deur tus
schen Gertrude's kamer en de mijne stond
open en daar de deuren die op de gang uit
kwamen gesloten waren, waren wij veilig ge
noeg.
Halsey had wacht van tien tot twee. Hij
hield van zijn gemak en zat in een zwaren
eiken stoel weggedoken. We gingen nogal
vroeg naar boven en door de open deur voer
den Gertrude en ik een drukke conversatie.
Liddy borstelde mijn haar en Gertrude hielp
zichzelf.
Weet u dat mevrouw Armstrong en Louise
in het dorp zijn? vroeg mijn nichtje.
Neen antwoordde ik verschrikt: hoe
weet je dat?
Ik ontmoette vandaag de oudste dochter
van dokter Steward en die vertelde mij dat
ze na de begrafenis niet waren weggegaan.
Zij hebben het kleine gele huis naast dokter
Walker voor de zomermaanden gehuurd; daar
zijn ze nu.
Die hoedendoos! zei ik. Dat is niets
voor Fanny Armstrong.
Toch is het zoo. Ellen Steward zegt dat
mevrouw Armstrong vreeselijk verouderd Is en
er uitziet alsof ze met een been in het graf
staat.
Ik bleef tot middernacht liggen nadenken
over wat ik zooeven gehoord had. Toen ging
zooals gewoonlijk het electrische licht uit en
we waren in volslagen donker gehuld.
Na een paar minuten waren mijn oogen al
weer aan de duisternis gewend. Toen zag ik
een flauw rood schijnsel in de ramen weer
kaatsen. Liddy zag het ook en ik hoorde dat ze
opsprong. Op dat oogenblik galmde Sam's
zware stem ergens van beneden;
Brand! schreeuwde hij. De stallen
staan in brand!
Ik wipte uit mijn bed en kon hem in den
gloed op en neer zien dansen in de oprijlaan
en een oogenblik later kwam Halsey bij hem.
Alex was eveneens wakker geworden en rende
de trap af en vijf minuten nadat de brand
ontdekt was zaten al drie meiden op hun kof
fers in de oprijlaan hoewel het vuur meer dan
honderd meter van het huis verwijderd was.
Gertrude verliest zelden haar tegenwoordig
heid van geest en ze rende naar de telefoon.
Maar tegen dat de vrijwillige brandweer uit
Casanova den heuvel kwam oozwoegen was de
stal een laaiende gloed terwijl de Studebaker
veilig zij het met geblakerde verf in de oprij
laan stond. Er ontplofte een bus benzine juist
toen de brandweer haar taak wilde beginnen
en de zenuwen van de dappere vrijwilligers
frilden als de binten en spanten van het bran
dende gebouw. De stal die op een heuvel stond,
leek een geweldiee toorts en lokte alle men-
schen uit den omfrek naar de nlaats des on-
hells. Het «rerucht ging dat Sunnyside in
brand stond!
Wordt vervolgd).
