HET MYSTERIE
VAN SUNNY SIDE.
In de Groote zaal van het Concertgebouw te Amsterdam repeteerde het koor, dat f-l. M. de
Koningin bij Haar bezoek aan de hoofdstad in het Stadion zai toezingen, Vrijdagavond onder leiding
van den heer Theo v. d. Bijl
Op Ypenburg wordt ter gelegenheid van het regeeringsjubileum van H. M. de Koningin een drie-
daagsch vliegfeest gehouden. Een overzicht op het vliegveld
Amsterdam steekt zich in feesttooi voor de komst van
H. M. de Koningin. Het nieuwe balcon van het Koninklijk
Paleis wordt versierd
Het schoolschip .Koningin Wilhelmina" van het Onderwijsfonds voor de Scheepvaart is
Vrijdag officieel in dienst gesteld door minister prof. dr. J. R. Slotemaker de Bruine
Under de gebruikelijke publieke belangstelling wordt op den Dam te
Amsterdam met koortsachtige haast gewerkt aan de voltooiing der
siering voor de komende jubileumweek
Jeugdige autogrammenjagers bestormen de Italiaansche weg
renners te Valkenburg aan den vooravond der wereld
kampioenschappen
Kapt. H. v. d. Sluijs is benoemd tot
kapitein van Speciale Diensten bij den
Staf van het regiment genietroepen en
belast met het commando over de
Regimentskaderschool te Utrecht
De illuminatie,
welke over de
Keizersgracht te
Amsterdam is aan
gebracht, biedteen
sprookjesachtigen
aanblik
FEUILLETON
Naar het Amerikaansch
van
HECTOR JENNINGS.
42)
Ik kreeg den indruk dat Anne niet be
paald vijandschap tegen hem gekoesterd had.
Zij vertelde hem van den jongen en dreigde,
alles bekend te maken als hij niet voor het
kind zorgde. Dat deed hij toen een poos, maar
spoedig had hij geen geld meer daarvoor
over.
Hoe dieper Arnold zonk, hoe pijnlijker zijn
situatie werd. Toen hij met zijn familie had
gebroken, werd het nog erger. Anne haalde
het kind uit het pension weg en bracht het
naar een boerderij in de buurt van Casanova
aan den weg naar Claysburg. Zoo nu en dan
ging ze daarheen om den jongen op te zoeken
en daar had hij bronchitis gekregen. De men-
schen, waar hij in de kost was. waren Duit-
schers en hij noemde de vrouw van den boer
Grossmutter. Lucien was een knappe jongen
geworden en Anne leefde alleen maar voor dat
kind.
De Armstrongs gingen op reis naar Cali-
fornië en Arnold vroeg geld van Anne. Hij
was woedend dat het kind verdwenen was en
Anne was bang, dat hij haar iets zou doen.
Daarop verliet zij de villa, waar zij als huis
houdster was achtergebleven en ging in de
portierswoning huizen. Toen ik Sunnyside ge
huurd had, hoopte zij geen last meer van Ar
nold te hebben. Ze had bij mij gesolliciteerd
als huishoudster; ze durfde nu weer in de villa
te wonen.
Dat was Zaterdag geweest. Dien nacht was
Louise onverwacht komen opdagen; Thomas
had juffrouw Watson gehaald en ging toen
Arnold Armstrong roepen die op de Green
wood Club was. De oude butler wist niets van
de vijandige houding van die twee. Anne
hield wel van Louise; het meisje deed haar
denken aan Lucy. Ze wist niet wat Louise
plotseling op Sunnyside kwam doen, maar
miss Armstrong was vreeselijk opgewonden
geweest. Juffrouw Watson was er in geslaagd
zich voor Arnold te verbergen, maar ze hoor
de, dat hij driftig was misschien ook dron
ken en vreeselijk tegen zijn stiefzuster te
keer ging. Hij verliet de tuinmanswoning en
ging naar het huis dat was ongeveer half
drie werd door den oostelijken vleugel bin
nengelaten en ging spoedig weer weg. Er was
iets aan den hand, maar ze wist niet wat en
even daarna zag ze meneer Innes weggaan in
de richting van de stallen. Ze kon dat allemaal
zoo precies vertellen, omdat ze de oprijlaan
ingevlucht was, toen Arnold zoo aan het
razen en tieren was geweest.
Juffrouw Watson was nog even naar de
tuinmanswoning gegaan, maar toen ze zag
dat Louise gekalmeerd was, ging ze naar huis.
Thomas had een sleutel van den oostelijken
ingang en gaf haar dien.
Dat was even voor drieën geweest.
Bij het grasveld ontmoette zij Arnold die in
de villa, naar binnen wilde. Hij had een golf-
stok in de hand. dien hij hier of daar vandaan
had gehaald of gevonden en op haar weigering
om hem binnen te laten, sloeg hij haar er mee.
Haar eene hand was flink bezeerd en later was
er bloedvergiftiging bijgekomen. Zij holde weg,
dol van woede en angst, en glipte bet huis
binnen terwijl Gertrude en een heer, dien ze
niet kende, op het bordes voor de voordeur
stonden te praten. In het donker hadden zij
haar blijkbaar nie gezien.
Zij was naar boven gerend, niet meer we
tend wat ze deed. Vaag had ze het geluid van
een auto gehoord; dat wist ze zich te herinne
ren. De deur van Gertrude's kamer stond
open en een revolver Halsey's revolver
lag op het bed. Ze greep het wapen, keerde
zich om en holde de wenteltrap af. Ze begreep
dat Arnold net als straks probeeren zou toe
gang te krijgen. Ze had het bij het rechte
eind gehad; ze hoorde hem aan het slot mor
relen. Ze sloop zacht naar beneden, maar hij
was binnen voor zij de trap heelemaal op was.
Het was donker, maar ze kon het witte over
hemd zien van zijn avondkleeding. Van de
vierde trede schoot ze op hem. Terwijl hij
viel, hoorde ze iemand in de biljartkamer
gillen en weghollen. Toen de bewoners van de
villa gealarmeerd waren had ze geen tijd
meer gehad om naar boven te gaan (de wen
teltrap had geen doorgang naar de slaapver
dieping) en had zich in den westelijken
vleugel verborgen tot iedereen beneden was.
Toen was ze naar boven geglipt, had de revol
ver uit een raam gegooid en was tijdig ge
noeg beneden om de heeren van de Green
wood Club binnen te laten.
Misschien had Thomas iets van de waarheid
vermoed, maar hij had er zelfs geen toespeling
op gemaakt. Toen zij merkte, dat haar hand
erger werd, gaf zij den ouden man het adres
van de dame in Richfield waar zij Lucien, na
diens vertrek uit het kinderziekenhuis in pen
sion had gedaan en ongeveer honderd pond.
Het geld diende voor Lucien's onderhoud. Zij
smeekte mij, nu ze wist dat ze sterven zou.
te probeeren bij de Armstrongs belangstelling
voor het kind te wekken.
Toen ze gemerkt had dat ze er slechter aan
toe was, had zij aan mevrouw Armstrong ge
schreven; ze had haar niets anders meege
deeld dan dat Arnold's kind in Richfield was
en haar verzocht het te gaan halen; de jon
gen was een Armstrong en had recht op zijn
vaders naam en erfdeel. Haar papieren waren
in haar koffer op Sunnyside; er waren brieven
van Arnold bij die als bewijs konden dienen
Zij ging heen. Zij was het geweest, die de
wenteltrap afgeslopen was, getrokken als door
een magneet, dien avond dat Jamieson daar
iemand gehoord had. Toen ze merkte dat ze
vervolgd werd, was ze als een dolle de eerste
de beste deur binnengevlucht. Het was de
deur van den waschkoker geweest, ze was naar
beneden gevallen en de mand met waschgoed
die er onder stond had haar leven gered. Ik
kon wel huilen van opluchting, dat het ten
slotte Gertrude toch niet was geweest!
Haar bekentenis, hoe somber die ook was,
scheen de stervende vrouw toch verlichting
te geven. Zij wist niet dat Thomas dood- was
en ik vertelde het haar niet. Ik beloofde haar
een oog te houden op den kleinen Lucien en
bleef bij haar zitten tot ze het bewustzijn
verloor.
Ze stief dienzelfden nacht.
Hoofdstuk XXXm.
ONDERAAN DE TRAP.
Toen ik in het bekende huurrijtuigje van
het station in Casanova naar huis reed, zag
ik Burens, een van Jamieson's twee assisten
ten, hi de omgeving van het huis van dokter
Walker heen en weer loopen. Jamieson scheen
zich dus te prepareeren op den grooten veld
slag!
Op de villa was alles rustig. Er was een tele
gram van Gertrude dat Halsey in staat was
om thuis te komen en dat ze die avond zou
den arriveeren. Verder was er niets nieuws.
Pamieson, die er nog niet in geslaagd was, de
geheime kamer te ondekken, was naar het
dorp gegaan.
Later hoorde ik dat hij dokter Walker een
bezoek had gebracht, onder voorwendsel van
plotseling last van zijn ingewanden te heb
ben gekregen en dat hij, toen hij van den
dokterafscheid nam, terloops had geïnfor
meerd naar de avondtreinen naar de stad. Hij
had dokter Walker zitten vertellen, dat hij
een hoop tijd verspild had aan de geheimen
op Sunnyside en dat het meest inbeelding
van mij was!
Maar hij had bij den dokter toch den indruk
gevestigd dat het huis dag en nacht be
waakt werd. Bezorg een huis een dergelijke
reputatie, was Jamieson's redeneering, en je
hebt heelemaal geen bewaking noodig!
En inderdaad wandelde laat in den middag
de detective vergezeld van zijn beide assisten
ten, nogal ostentatief door de hoofdstraat van
Casanova naar het station, waar zij in een
trein naar de stad stapten.
Maar aan het eerste tusschenstation stapte
ze weer uit en liepen in de invallende duisternis
terug naar Casanova, zonder dat iemand
iets van deze manoeuvre wist. Ik evenmin: ik
had op het oogenblik andere dingen die me
interesseerden!
Liddy bracht mij een kop thee, terwijl ik
een beetje uitrustte van mijn reis naar de
stad. De gedrukte stemming, waarin ik was
geraakt door mijn bezoek aan het ziekenhuis,
verdween bij het vooruitzicht, dat ik Halsey
dien avond zou terugzien. Tegen vijf uur liet
Liddy me alleen, om nog een dutje te doen
voor het diner, nadat ze zich overtuigd had,
dat ik een grijs-zijden huisjapon en mijn
pantoffels had aangetrokken. Ik wachtte tot
ik haar de trap had hooren afgaan en zoo
dra ze veilig en wel beneden was, aanvaardde
ik den tocht naar de kofferkamer. Alles was
nog zooals ik het achtergelaten had en ik
hervatte direct mijn pogingen om den toe
gang tot de geheime kamer te vinden. De
gaten aan allebei de kanten lieten, zooals ik
gezegd heb, niets anders zien dan een ledige
ruimte van misschien drie voet en daarachter
den steenen muur. Er was niets te zien dat op
een ingang wees: geen klink, geen scharnier
die me een aanwijzing zou kunnen geven.
(Wordt vervolgd)
