LEEFLANG
Geslaagde feestelijkheden in Haarlem.
Een welgeslaagd ruiterfeest
in Haarlem-Noord.
Oranje-Cantate
„1880— 1938"
Abonnementsconcert
op de Croote Markt.
DINSDAG 6 SEPTEMBER 1938
H'A'AEEE M'S DAGBEAD
Groote pubïieke belangstelling.
Het groote Ruiterfeest dat gister
middag op het voormalig militaire
oefenterrein aan het einde van de
Marsstraat is gehouden is uitstekend
geslaagd. Weliswaar kreeg een der
amazones een trap van een paard te
gen haar knie doch dit ongeluk dat
zich afspeelde op het bij-terrein
liep gelukkig goed af en het grootste
deel van het publiek zal er wel niet
veel van bemerkt hebben. De publie
ke belangstelling viel bijzonder mee
en het Comité van Haarlem Noord
van de Ver. Koninginnedag kan dan
ook met voldoening op haar orga-
niseerend werk terugzien. Ook de
deelnemende ruitervereenigingen, de
Badhoeve ruiters uit Badhoevedorp,
de Venneperruiters uit Nieuw-Ven
nep en de Amstelruiters uit Boven
kerk, allen leden van de Ned. Federa
tie van landelijke rijvereenigingen,
komt zeker een woord van lof toe
voor de vlotte wijze waarop de ver
schillende nummers door hen werden
uitgevoerd.
Even over tweeën werd na een korte wel
komstrede van den voorzitter van het Comité
Haarlem Noord, de heer S. Glastra, met het
eerste nummer: „Ruiterhulde aan H. M. de
Koningin", begonnen. Nadat het zeer ver
dienstelijk muziekcorps „Caecilia", dat ook
verder medewerking verleende de eerste
twee coupletten van het Wilhelmus had ge
speeld werd begonnen met het caroussel
rijden. De verschillende figuren en voltes
werden uitstekend uitgevoerd wat des te meer
waardeering verdient daar deze ruiters uit
sluitend op gewone paarden rijden die voor
een bedrijf gebruikt worden, dus niet op rij
paarden.
Het tandemnummer dat hierna volgde
vereischt van den berijder veel handigheid,
de landelijke ruiters en amazones toonden
echter deze handigheid in hooge mate te be
zitten.
Een bijzonder aardig nummer was de ciga-
rettenrace. De deelnemers starten in drie
groepen en het viel waarlijk niet mee om vlug
af te stappen een cigaret op te steken en dan
weer snel terug te rijden.
Winnaars werden de heeren W. Jimmink
(Amstelruiters), van Staveren (Badhoeverui-
ters) en W. de Wildt (Venneperruiters).
Het nummer individueel springen leverde
nogal wat moeilijkheden op. Vooral de ama
zones werden bij dit nummer dikwijls uit het
veld gezonden wegens herhaalde malen wei
geren. Nu mag ook niet uit het oog worden
verloren dat de hindernissen vrij smal en
hoog waren en dat de deelnemers en deel
neemsters bijna alleen amateurs waren die
nog niet veel wedstrijdroutine hadden.
Drie ruiters hadden tenslotte een foutloos
parcours gereden. Zij moesten nu een beslis-
singsrit rijden over drie verhoogde hinder
nissen. Winnaar werd de heer Groenewoudt
(Amstelruiters) met 4 fouten terwijl de twee
de en derde prijs door de heeren Fokker
(Badhoeveruiters) en Immink (Amstelrui
ters) beiden met 6 fouten, werden gedeeld.
Na een korte pauze toonde het nummer
„Vrijheidsdressuur" nog eens ten volle de
groote bekwaamheid van deze ruiters. De
zadelrace had een bijzonder spannend ver
loop. Een der deelneemsters werd zoo door
haar opwinding meegesleept dat ze niet
meer op haar paard ging zitten, maar er
naast bleef loopen, wat nu niet bepaald de
bedoeling was.
Ook dit nummer werd tenslotte door den
heer Immink van de Amstelruiters gewonnen.
Na de zadelrace kwam een zeer mooi num
mer de „Hongaarsche Post". Paardenliefheb
bers zullen zeker wel weten wat dit is, de be
rijder staat op twee paarden terwijl hij een
ander span ment. Dit moeilijke nummer
werd keurig uitgevoerd en had dan ook veel
succes bij de toeschouwers.
Het springen in groepen van drie werd in
verband met de smalle hindernissen ver
anderd in het springen voor paren.
Op keurige wijze wisten mej. T. Verhagen
en de heer W. Immink van de Amstelruiters
na een foutloos parcours den eersten prijs te
behalen.
Met een poppenrace werd dit zoo geslaagde
ruiterfeest besloten.
Het feest werd o.m. bijgewoond door de
wethouders W. J. B. van Liemt en E. v. d.
Wall en echtgenooten en door den commis
saris van politie den heer E. H. Tenckinck.
Rest ons nog te vermelden dat mr. A. Slob
op voortreffelijke wijze door de microfoon de
noodige inlichtingen gaf zoodat iedereen al
les goed kon volgen en begrijpen.
Op het Stuyvesantplein.
In de Stuyvesantpleinbuurt heeft een elf
tal winkeliers de handen inééngeslagen en
kinderfeesten georganiseerd, die Maandag
middag op het Stuyvesantplein een vlot ver
loop hadden en heel wat belangstellenden op
de been hadden gebracht. Jongens en meis
jes namen er aan deel van 5 tot 14 jaar. De
animo was zeer groot: het aantal jeugdige
deelnemers en deelneemsters bedroeg ruim
300.
Allerlei spelen werden beoefend en verschil
lende wedstrijden gehouden, waarvoor de win
keliers in dit kwartier zeer fraaie prijzen be
schikbaar hadden gesteld. Het glanspunt van
den middag vormde wel het bloemencorso
van versierde fietsen en autopeds, waarvoor
heel wat animo bleek te bestaan. Het eene
kleine vervoermiddel was al aardiger versierd
dan het andere. Bloemen en linten waren er
niet aan gespaard. Wij zagen een sierlijke
bloemenzwaan, een mooie boot, een aardigen
„Pindaman". Dit was werkelijk een geslaagde
imitatie van een gróót bloemencorso!
Nadat de uitslag van dit onderdeel der wed
strijden was bekend gemaakt, maakten de
winnaars een eererondje!
En voorts werden er nog wedstrijden ge
houden in het blokjesrapen, ringsteken, ton
netje steken, hard rijden per autoped en wat
dies meer zij. Tot 7 uur duurde de pret en de
organisatoren hadden eer van hun werk.
Gedurende de feestweek zullen op bepaal
de tijden gramofoonplaten-concerten ten ge-
hoore worden gebracht; ook is er voor het pu
bliek en interessante letterwedstrijd uitge
schreven. met fraaie prijzen.
Des avonds prijkte op het Stuyvesantplein
een aardige verlichting: slingers van oranje
ballonnen en een groote oranje kroon in het
midden van het plantsoen.
Zanghulde op het Santpoorterplein.
Daar stonden ze geschaard op het Sant
poorterplein, vóór de H.B.S. op het afgezette
gedeelte, de 600 schoolkinderen. En daar
stond de dirigent, de heer R. M. van der Hart.
gereed. En daar was de heer A. G. Boes, wet
houder. vertegenwoordiger van het gemeente
bestuur en daar waren bestuursleden van de
Winkeliersvereeniging „Kleverpark" en van
de Oranjevereeniging Haarlem-Noord. En er
was veel, heel veel, publiek. Maar er was géén
muziek. Dat kwam, zooals later bleek, door
een misverstand. De Postfanfare, die den kin
derzang zou'begeleiden, was „besteld" om half
8, terwijl de kinderen om 7 uur zouden begin
nen te zingen.
Vooraf had de voorzitter van de Winke
liersvereeniging „Kleverpark", de heer N
Franken, de aanwezigen in 't bijzonder den
wethouder van onderwijs, den heer Boes, wel
kom geheeten en toen had de heer Boes die
eigenlijk na den zang het woord zou voeren
de aanwezige toehoorders en de kinderen toe
gesproken, uiting gevend aan de voldoening
van het gemeentebestuur, dat dit 40-jarig ju
bileum met zooveel vreugde overal in Haar
lem wordt gevierd. Er is. zeide spr., dan ook
zooveel aanleiding tot viering van dit feest,
want onze Koningin heeft in zeer moeilijke
tijden het land geregeerd en zij heeft daarbij
getoond een flinke en kranige en voor het
volk een liefdevolle vrouw te zijn. De kinderen
die hier nu aanwezig zijn, aldus de heer Boes,
zullen later aan hun kinderen kunnen ver
tellen, welk een goede vorstin Koningin Wil-
helmina was. Spr. eindigde met den bewoners
van het Kleverparkkwartier verder nog ge-
noegelijke dagen te wenschen.
Intusschen was er nog geen muziek en de
heer Van der Hart besloot, het dan maar zón
der te doen. Hij beklom den katheder, over
zag zijn schare, gaf den toon aan en daar
klonken spoedig het eerste en het tweede
couplet van het aloude Wilhelmus. Het ging
kranig en ook de rest liep, dank zij de uit
nemende leiding van den heer van der Hart,
die zich dubbel inspande nu er geen begelei
ding was, zeer bevredigend van stapel, be
houdens nu en dan een kleine inzinking, die
zelfs een leider als de heer van der Hart on
der deze omstandigheden natuurlijk niet kon
verhinderen. Achtereenvolgens zongen de
kinderen: Wilt heden nu treden. Voor Neder
land een lied, Nu is een Prinsesje en WIen
Neerlandsch bloed. De heer van der Hart ver
diende een eeresaluut, dat alles nog zóó goed
ging en dit saluut bracht hem de heer G.
Glastra, voorzitter der Oranjevereeniging
Haarlem-Noord, met woorden van dank en
een tastbaar bewijs van dankbaarheid (een
kistje sigaren). De heer Glastra vroeg een
driewerf hoera voor den heer van der Hart,
aan welk verzoek de kinderen onmiddellijk en
luide voldeden.
Toen liep het tegen half acht endaar
was de Postfanfare. 't Was niet aardig ge
weest, het kranige muziekcorps zóó weer te
laten vertrekken: bovendien waren de „Post-
musici" buiten hun schuld te laat gekomen.
De heer van der Hart stond alweer op zijn
katheder en stelde voor, dat de Postfanfare
het Wilhelmus zou spelen en dat alle aanwe
zigen het zouden meezingen, aan welke uit-
noodiging gaarne voldaan werd. Daarna werd
nog een marsch gespeeld en liet ook nog een
Padvinders-muziekclub zich hooren, zoodat
de bijeenkomst op het Santpoorterplein tot
aller tevredenheid eindigde.
Groot vreugdevuur.
Het slot van de feestelijkheden in het Kle
verpark was een groot vreugdevuur, dat werd
ontstoken op een terrein aan de van Riebeek-
laan, bij de tunnel Delftlaan.
Vooraf ging een muzikale wandeling, met
muziek van het corps „Arti et Religioni", di
recteur de heer F. A. Dekker. De wandeling
begon aan den Kinderhuissingel, te half 9.
voor het kantoor van N.V. Hoenderdos' Brand-
stoffenhandel. De volgende route werd geno
men: Kinderhuissingel, Schotersingel, Van
Ostadestraat, Kleverpark, Santpoorterstraat
en -plein, Engelszstraat, Marnixstraat, Stuy-
vesantstraat en -plein, Delftlaan.
Intusschen was te 9 uur het vreugdevuur
ontstoken en weldra laaiden de vlammen hoog
op. Dikke rookwolken, doorgloeld met gouden
vonken, werden door den wind voortgedre
ven en de duizenden menschen, die langs de
Delftlaan en van Riebeeklaan het interessan
te vernielingswerk, dat tegelijk een vreugde
uiting was, gadesloegen, waren gehuld in een
fantastisch licht. De toeschouwers waren
enthousiast en nu en dan klonk een spontaan
applaus. Jammer was het. dat het weer niet
medewerkte: het was koud en nat, maar aan
de goede stemming deed dit niet veel af.
Toen het vreugdevuur al wat begon te ta
nen arriveerde het muziekcorps op het terrein
en deed zich daar nog eenige malen hooren.
Toen ging ieder, niettegenstaande den re
gen toch voldaan, huiswaarts.
De feestelijkheden in het Kleverpark had
den een waardig slot gehad.
(Zooals bekend werd dit slot van het feest
aangeboden door de N.V. Hoenderdos' Brand-
stoffenhandel).
Het vreugdevuur voor het
Paviljoen.
Gisteravond omstreeks negen uur was er
reeds een heele menigte rondom het vreugde
vuur voor het Paviljoen geschaard. D.w.z. het
vreugdevuur was er toen eigenlijk nog niet.
Wel lagen de houtblokken en takkenbosschen
reeds opgetast, die elk oogenblik in de vlam
men van het vreugdevuur zouden kunnen
opgaan. Het heeft den laatsten tijd nogal ge
regend en ook op den avond van 't vuur zelf
liet Pluvius zich niet onbetuigd, al bedacht hij
ons gelukkig in bescheiden mate, maar 't was
toch meer dan voldoende om het hout en de
takken drijfnat te maken. Maar de padvin
ders hebben er blijkbaar slag van vuurtje te
De Af deeling „Haarlem-Oost" van de Ver-
eeniging „Koninginnedag" voerde gisteravond
een nummer van haar feestprogramma uit in
Haarlem's Centrum. Zij was daartoe wel ge
noodzaakt; immers geen andere lokaliteit dan
onze Gemeentelijke Concertzaal zou voldoende
ruimte hebben kunnen bieden. Dit is wel als
het zakelijke motief van het centripetale uit
stapje te beschouwen. Maar ook in ideëelen zin
was er niets op aan te merken, want in het
centrum klopt toch het hart onzer stad. Daar
staat de Groote Kerk met er omheen het
Stadhuis, de Gemeentelijke Concertzaal
De gemeentelijke Concertzaal dan was, on
danks de concurrentie van den gelijktijdïgen
Gala-Avond in den Stadsschouwburg. Maan
dagavond zeer vol en het groote podium was
da t op vele oogenblikken van den avond ook.
Veel moeite hadden de organisatoren zich
gegeven om de uitvoering der Oranje-Cantate
te doen slagen. Van de honderden jeugdige
uitvoerenden waren de meisjes, die verreweg
de meerderheid vormden, allen in oranje
jurkjes; de jongenspakjes vertegenwoordigden
de kleuren onzer nationale vlag: rood, wit en
blauw.
Met deze groepen zijn aardige zinnebeeldige
voorstellingen gegeven, zooals het eerbetoon
aan het Nederlandsche wapen, waarachter de
Nederlandsche Maagd stond en de dans rond
den Oranjeboom. Bovendien hebben ze veel
gezongen en tal van reidansen uitgevoerd.
Schijnwerpers verhoogden het fantastische
effect in de donker gemaakte zaal.
Tekst en muziek der Cantate waren ver
zorgd door Mevr. S. A. v. Heyningende Jong,
die ook de leiding der uitvoering had.
Daarvan hebben we nu niet alles in gelijke
mate kunnen bewonderen. „Offerden met goed
en bloed" en „een feestfestijn", om maar een
paar voorbeelden te noemen zijn geen staal-
maken, want toen de houtstapel eenimaal
aangestoken was greep het vuur snel om zich
heen. En geen moment zag het er naar uit,
dat ze de houtstapel niet aan zouden krijgen,
zooals menige pessimist veronderstelde. Ex-
waren niet alleen padvinders. Ook leden van
de Graal, de Kruisvaart, de Oranjegarde en
de Driehoeksmeisjes waren paraat. Zij stonden
binnen de omheining, die hen van het pu
bliek afscheidde. Zij zaten wat men noemt
kook gebracht. En het begon te regenen. Ge-
misschien benijd hebben. Maar toen het hout
eenmaal brandde werd het aardig warmpjes in
de buurt. En het publiek was blij dat het
buiten de omheining mocht staan.
De vlammen sloegen hoog op, en woeien uit
in vonkenregens en dikke rookpluimen. De
verlichting van het Paviljoen was even uit
gedaan, zoodat het vreugdevuur in het donker
prachtig uitkwam. De menschen vonden het
blijkbaar erg mooi. Want zij stonden er stil
verwonderd naar te kijken. En zij vergaten
dat het eigenlijk een vreugdevuur was. Nou
ontdooien Hollanders in het algemeen lang
zaam. Ook Haarlemmers. Want pas nadat het
langen tijd had gebrand en het knapjes warm
was geworden, werd er een schuchtere poging
tot zingen ingezet. .Biet Hein" klonk het.
Maar even kort als Piet Hein's naam was de
adem van zangers. Want meer liederen kwa
men erniet. De padvinders sloegen wel op
hun trommen en zij bliezen zoo nu en dan op
hun trompetten. Maar het publiek bepaalde
zich tot een stil verwonderd kijken naar het
vlammenspel, dat door nieuwen aanvoer van
houtblokken en takkenbossen aangewakkerd
werd. Het weer hield zich erg welwillend, maar
tenslotte werd het door de vlammen van de
kook gebracht. En het begon te rekenen. Ge
lukkig pas nadat de clou voorbij was.
1 A
Een overzicht tijdens het ruiterfeest (lat gistermiddag in Haarlem-Noord
is gehouden.
tjes van goed taalgebruik. Met de muziek was
het evenzoo gesteld. Voor zooverre de auteur
gebruik gemaakt had van bestaande volks-
en koraalmelodieën en die vormden het
meerendeel was de zaak in orde. Maar de
eerste drie nummers die vermoedelijk van haar
eigen hand waren konden in compositorisch
opzicht moeilijk door den beugel. Die toonden
allerlei harmonische en melodische ongerijmd
heden. Het beste klonken m i. de aan Evan
gelische gezangen ontleende nummers. De op
stelling der groepen nam te veel tijd in be
slag, en het was jammer, dat die zichtbaar
moest geschieden, evenals alle andere voorbe
reidingen. het plaatsen der requisieten enz.,
waardoor het verrassende grootendeels ver
loren ging. Ook waren er. vooral in het begin,
te veel pauzen waarin het podium leeg bleef.
Nu moeten we erkennen dat de begeleider de
heer Andries de Braai al die pauzen met piano
spel aangevuld heeft. Zijn fantasie en uithou
dingsvermogen schenen onuitputtelijk, even
als die van de radioreporters, die 's namiddags
van den intocht in Amsterdam bericht had
den gegeven. Aanvankelijk deed hij nogal wat
harmonische vrijheden hooren. maar toen hij
eenmaal ingespeeld was liepen zijn harmo
nieën beter in 't gareel. Zoo leverde hij in 't
begin van t 4de deel een aardige fantasie over
een artistieke gavotte.
Vermelding verdient nog de heraut, die met
klaroengeschal de geboorte eener Prinses aan
kondigde. waarbij het merkwaardige was. dat
eens de trompet-signalen nog een poosje door
gingen, nadat de heraut zijn instrument van
den mond genomen had. Bij Münchhausen is
zoo iets ook eens een keer voorgekomen met
de bevroren hoorn van den postiljon.
Het slot der Cantate, het Wilhelmus, werd
natuurlijk door alle aanwezigen meegezongen
Daarna las de voorzitter van Haarlem-Oost
een schrijven van den part. secr. der Koningin
voor, waarin deze mededeelde dat H.M. het
haar aangeboden exemplaar onder dankbetui
ging had aanvaard. Dit exemplaar was door
den heer H. Blansert gecalligi-afeerd.
Het publiek toonde door herhaaldelijk ap
plaus zijn groote ingenomenheid met de uit
voering en juichte ook de huldiging der leid
ster, die gepaard ging met de aanbieding van
een bloemen- en een fruitmand, hartelijk toe.
De uitvoering der Cantate had veel tijd ge
vergd, zoodat het tweede deel van het pro
gramma pas laat aan de beurt kwam. Toen
trad Andries de Braai als zanger op, en hij
zong met veel gloed en overtuiging eenige lie
deren van Nederlandsche componisten, bege
leid door mej. Betty Da velaar. Maar nu was
ook de jeugd in de zaal en op het balcon, en
deze gedroeg zich nu minder gedisciplineerd
dan toen ze op het podium was en maakte
zooveel leven, dat men de zangvoordrachten bij
wijlen moeilijk volgen kon. Bij de orgelsolo van
mej. Davelaar was het geroezemoes nog erger.
Toch konden we wel hooren. dat mej. Dave
laar- reeds in 't bezit vaai een respectabele or
geltechniek is. Haar voordracht der Variaties
op een oud Ned. lied van Jacob Bijster be
wees dit.
De daarop volgende nummers van het pro
gramma heeft men met het oog op het ge
vorderde uur laten vervallen. Dit was wel
jammer, want we hadden graag het groote
Es dur-Praeludium van Bach door haar hoo
ren vertolken. Een ander maal dan maar. zul
len we hopen, en dan zonder jeugdig publiek!
K. DE JONG.
GOFDEN PROFESSIE-FEEST
Op 8 September a.s., feestdag van O.L. Vrouw
Geboorte, zal in het Ziekenhuis „St. Joannes
de Deo" te Haarlem de eerw. broeder Barna
bas (in de wereld Wilhelmus F. Manders) het
gouden feest zijner inkleeding in de Congre
gatie van de Broeders van Barmhartigheid
vieren.
Voor de zeer velen, die hem kennen, is
deze Broeder steeds een toonbeeld van een
voud en plichtsbetrachting geweest: een stille
werker in den dienst van de naastenliefde,
die nooit tegen moeilijkheden en offers opziet,
waar het het welzijn der zieken betreft.
Broeder Barnabas telt nu 72 jaren, maar
nog altijd is hij in het Ziekenhuis met onver
flauwde toewijding werkzaam De verpleging
van patiënten in en buiten het Ziekenhuis,
de nachtdienst, het laboratorium, de polikli
niek en de mechano-therapeutische afdeehng
welke twee laatste ook nu nog zijn arbeids
veld uitmaken zijn de functies geweest,
waaraan Br. Barnabas, tot groote tevreden
heid van geneesheeren en oversten, gedurende
50 jaren zijn beste krachten heeft gewijd.
Donderdag 8 September a.s. zal er in de
Kapel van „St. Joannes de Deo" te Haarlem
te 9 uur een plechtige H Mis van dankzegging
met Te Deum worden opgedragen.
De receptie zal dien dag uitsluitend gehou
den worden va néén uur tot half drie.
PRACTISCH CHRISTENDOM
Het bestuur der Gemeenschap van Prac
tise!) Christendom heeft ook dit seizoen we
derom besloten, de samenkomsten te beleg
gen eiken Donderdagavond in het Gebouw
„Ons Huis", Voldersgracht 15.
Ook aan de jongeren wordt verzocht, deze
samenkomsten bij te wonen.
De eerste samenkomst is waarschijnlijk Don
derdag 22 Sept.
Voor de jongeren zal een korte inleiding
worden gehouden door den heer Joh. Minder-
man De evangelist Kuiper uit Bilthoven zal
dien avond leiden
GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN.
Inlichtingen aan het Bureau van Politie,
Smedestraat. uitsluitend tusschen 11 en 13
uur. Zeeuwsch broche: v. d. Knaap. Zijlweg
159 rood. Broche: Schouten, Westerstraat 75
Chabeau (wit): Hovenkamp, Jan Haring
straat 3. IJshockey-stick: Boesveld. Jansweg
20 Hondenhalsband met riem: Politiebureau
Smedestraat. Gouden damesarmbandhorloge:
v. d. Hoek. Camphuysstraat 8. Grijze overjas,
v. Gennip, Dahliastraat 22. Kat (wit), Jany,
Caninefatenstraat 2. zakmes. Blomjans, Doel-
straat 37. Oorbel, de Vries. Burgwal 97. Don
kerblauwe parapluie, v. Andel, Laurierstraat
55. Portemonnaie met inhoud: Oosterling,
Saenredamstraat 29 rd. Rijwielplaatje: Poli
tiebureau Smedestraat. Zwart kinderschoen
tje Remer. Bastiaanstraat 20. Schep: Citeur,
Klarenbeekstraat 42 zwart Sleutel: Pen. Ka-
rolingenstraat 64. Bruin lederen damestasch,
Galema. Rijksstraatweg 475. Damestasch met
inhoud Boogaard. Scheepmakersdijk 27. Zwart
damestaschje Politiebureau Smedestraat. Vul
penhouder: Bak, Stalp. v. d. Wielenstraat 7.
LANCE VEERSTRAAT
ILLUMINEERT HEDENAVOND
(Adv. Inges. Med.t
Over gezelligheid, en van een
Stadhuis dat slapen wil
Zoo'n concert op de Groote Markt heeft
toch iets gemoedelijks.
Het had net zoo goed een abonnementscon
cert kunnen zijn gisteravond, want we zijn nu
zoo'n beetje geabonneerd op die concerten
op de Groote Markt.
Het komt voor dat je naast denzelfden buur
man als vorigen keer komt te staan, en dat
je langs een meisje met aardige krullen voor
bij moet, of dat je iemand aan den anderen
kant vriendelijk toe moet knikken voordat je
op je eigen plaats belandt Net als op abonne
mentsconcerten.
Je begint je thuis te voelen en je gaat je
aan een bepaald plaatsje hechten. Je ontmoet
in de pauzes allemaal kennissen, als je in de
corridors even wat gaat loopen. Net als op een
abonnementsconcert.
De Groote Markt heeft zijn eigen publiek
gekregen. En het zal jammer zijn als die serie
concerten van de jubileum week straks voorbij
is. Want het was zoo gezellig. Eigenlijk veel
leuker als op zoo'n echt abonnementsconcert.
Hier kon je tenminste je pet ophouden en je
pijp aan. En je kon zoo heerlijk erover discus-
siecren of je nou een bepaalde passage uit een
stuk mooi vond of niet. en over hoe of de klei
nen het thuis maakten, en hoe of de zaken
gingen.
En zoo'n toetertje van een auto er tusschen-
door, och het klonk lang niet altijd valsch, en
het gaf wat afleiding, je hoefde je niet zoo
ernstig te concentreeren, zooals op een heusch
concert. En wanneer er plotseling een tram
vlak voor je neus voorbij schoof, ach geen
nood. de bel deed het soms wat aardig in het
totale klankbeeld.
Gisteravond speelden er twee orkesten. Dat
krijg je ook lang niet altijd op een abonne
mentsconcert! Eerst de „Harmonie Crescen
do" onder leiding van den heer H. W. Hof
meester. En daarna de Postfanfare met Ph.
Vlessing als dirigent.
Het was heel mooi.
Na achten plofte de groote gasvlam van de
fakkel aan.
„Net de geyser thuis" zei een mevrouw.
Zóó was de stemming op het concert. Huise
lijk. Gezellig.
De politieagent fungeerde als een soort
zaalwachter. En hij leidde de menschen naar
hun plaatsen. Het stadhuis op den achter
grond leek een decor, onwezenlijk verlicht,
een decor voor het stuk. waar letterlijk muziek
in zat. Als een silhouet teekende de muziek
tent zich af.
Met een beetje fantasie kon je zien hoe of
de vensters van het stadhuis soms neigden
dicht te vallen als moede oogen Geen wonder,
een week lang door dat licht uit je slaap te
worden gehouden is ook zoo prettig niet. En
door dat lawaai van die muziek. En dan nog
wel uit den eersten slaap. Gebouwen hebben
immers ook rust noodig. Ze leven ook. dat
weet U toch nog wel uit de sprookjes? Nou,
Haarlem's stadhuis zal straks misschien wat
blij zijn als dat licht uit is en blijft. Dan kan
het tenminste op tijd weer indommelen.
Tot welke gedachten je al niet kwam op die
Groote Markt. Met al die kleine menschen.
Rondom geschaard in dikke rijen. Dichtbij op
de stalles en parket. Achteraan galerij. En
boven loge en balcon. Met dit verschil met een
echt abonnementsconcert dat je frissche lucht
kon happen. Den blooten hemel boven je
hoofd voelde. En zoo nu en dan wat regen
druppels afschudde. En dat niemand zat en
iedereen stond. Ja dat was eigenlijk het groote
verschil. Concerten, waar je bij zit kosten
geld. Concerten waar je bij staat zijn gratis.
En daarom zijn er bij die heusche concerten
vaak zoo weinig menschen. En bij die van de
Groote Markt concerten zooveel.
Of zou het 'm die hoed en die pet zijn,
die je op mag houden. En die pijp en die sigaar,
die aan mogen blijven. En dat praatje met je
buurman, dat niemand vervaarlijk op doet
stuiven. En dat meisje aan den overkant, dat
daar gisteren ook stond en dat je toe mag
knikken.
Ach. als je al die dingen op een echt abon
nementsconcert ook eens mochtMisschien
kwamen er dan meer menschen. Maar dat zal
wel nooit gebeuren.
Want echte abonnementsconcerten zijn
deftig.
En concerten op de Groote Markt gezellig.
Jammer dat de Jubileumcyclus straks voorbij
is. Maar misschien is het wel goed voor het
Stadhuis.
Dan kan dat tenminste weer op tijd slapen
gaan
Y. H.
