FRANSCH—DUITSCHE Spaak behaalt een groote meerderheid. VRIENDSCHAPSVERKLARING ONDERTEEKEND. Beide landen erkennen eikaars grenzen. „MIJNHARD1JES' WOENSDAG 7 DECEMBER 1938 HAARLEM'S DAGBLAD 5 Overleg in kwesties van wederzijdsch belang. Dinsdagmiddag te 15.42 uur is te Parijs de Duitsch-Fransche verklaring geteekend. Na het noenmaal in hotel Matignon begaven Von Ribbentrop en Bonnet zich naar de Quai d' Orsay. De beide ministers hadden een kort gesprek in de werkkamer van Bonnet, waarna zij met Léger, Von Welczeck en Schmidt de Salon de 1' Horloge binnentraden. Von Ribben- trob nam plaats aan de tafel en teekende het eerst de Fransch-Duitsche verklaring. Bonnet volgde zijn voorbeeld. Na deze plechtigheid be> gaven beide ministers zich weer naai- Bonnet's werkkamer. De tekst der verklaring luidt als volgt: „Georges Bonnet, minister van buitenland sche zaken der Fransche republiek, en Joachim von Ribbentrop, minister van buitenlandsche zaken van het Duitsche rijk, zijn, optredende namens en in opdracht van hun regeeringen, tijdens hun samenkomst op 6 December 1938 het volgende overeengekomen: Ten eerste: de Fransche en Duitsche regeeringen deelen volkomen de over tuiging, dat vreedzame betrekkingen en goede nabuurschap tusschen Frankrijk en Duitschland een der belangrijkste elementen voor de consolidatie van den toestand in Europa en voor de hand having van den algemeenen vrede vormen. Beide regeeringen verbinden zich derhalve met al hun kracht de ont wikkeling der wederzij dsche betrek kingen in dezen zin te verzekeren. Ten tweede: De beide regeeringen constateeren, dat tusschen hun landen geen enkele territoriale kwestie be staat en erkennen de grens, zooals die thans bestaat, als definitieve grens tus schen hun landen. Ten derde: Beide regeeringen zijn vastbesloten, onverminderd hun bij zondere betrekkingen met derde mo gendheden, over alle vraagstukken, waarbij beide landen belang hebben, in contact te blijven en overleg te plegen in geval de latere ontwikkeling dezer vraagstukken wellicht tot internationale moeilijkheden zou kunnen leiden. Tot staving hiervan hebben de vertegenwoor digers van beide regeeringen deze verklaring geteekend, die onmiddellijk van kracht wordt." Parijs, 6 December 1938, George Bonnet en Joachim von Ribbentrop. De besprekingen tusschen Von Ribbentrop en Bonnet, die om kwart voor vier op het ministerie van buitenlandsche zaken een aan vang namen hebben, naar Havas meldt, geduurd tot 6 uur 25. De beide ministers begaven zich toen naai de Salon de l'Horloge, waar zij de Duitsche journalisten en de vertegenwoordigers der Fransche pers ontvingen. Bonnet las het volgende communiqué voor, dat in het Fransch en Duitsch is gepubli ceerd „Het bezoek van den rijksminister van Bui tenlandsche Zaken op 6 December aan Parijs gebracht, heeft gelegenheid gegeven tot een uitgebreide Fransch-Duitsche gedachten- wisseling. Tijdens de besprekingen, welke plaats vinden tusschen Von Ribbentrop en Bonnet, werden de voornaamste Europeesche vraagstukken en in het bijzonder die, welke direct betrekking hebben op de politieke en economische betrekkingen tusschen Frankrijk en Duitschland, besproken. Aan beide zijden werd erkend, dat de ontwikkeling der betrek kingen tusschen de beide landen op de basis der formeele erkenning hunner grenzen niet alleen hun gemeenschappelijke belangen zou dienen, doch een essentieele bijdrage zou leveren tot de handhaving van den vrede. In deze verwachting hebben de ministers van buitenlandsche zaken der beide landen de verklaring geteekend, welke onder voorbe houd der bijzondere betrekkingen der beide regeeringen met derde mogendheden, uit drukking geeft aan hun wil tot vreedzame sa menwerking met wederzijdsche waardeering. Zij beteekent derhalve een belangrijke stap op den weg van algemeene bevrediging". „Geen geschilpunten meer". Von Ribbentrop heeft tijdens de persont vangst de volgende verklaring afgelegd: „Met de verklaring van vandaag zijn Frankrijk en Duitschland, rekening hou dende met de solide basiswelke hen met andere staten verbindthet eens geworden om een einde te maken aan hun eeuwenoude grensconflicten en door wederzijds elkanders grondgebied te erkennen, den weg te vergemakkelijken voor wederzijdsche erkenning en waardeering van hun vitale, nationale belangen. Als rechts- gelijke partijen, verklaren de beide groote na ties zich, na de ernstige geschillen in het verleden, bereid voor de toekomst betrek kingen van goede buurschap te vestigen. Met deze verklaring van hun goe den wil geven zij uitdrukking aan de overtuiging, dat in feite tusschen hen geen enkele tegenstelling van vi tale orde bestaat, welke een ernstig conflict zou kunnen rechtvaardigen. De economische belangen der beide landen vullen elkander aan. De Duitsche kunst en het geestelijk leven van Duitschland zijn Frankrijk kostbare inspiraties verschuldigd, evenals Duitschland van zijn kant de Fran sche kunst dikwijls heeft verrijkt. Ik ben er dan ook van overtuigd, dat de FranschDuitsche verklaring van -'andaag historische vooroordeelen zal wegnemen en dat de ontspanning onzer buurbetrekkingen, welke in deze verklaring tot uitdrukking komt, niet alleen de unanieme goedkeuring der leiders, doch ook van de volken onzer staten zal vinden. De Fransche minister van buitenlandsche zaken zeide daarop tot de persvertegenwoor digers: „Ik prijs mij zeer gelukkig met de onderteekening dezer Fransch-Duit sche verklaring, welke plechtig de be staande grenzen erkent, een einde maakt aan een langdurig historisch geschil en den weg opent tot een sa menwerking. welke de overtuiging moet vergemakkelijken, dat tusschen de beide landen geen enkel geschil punt bestaat, dat de vreedzame basis hunner brengt. betrekkingen in gevaar Deze overtuiging wordt versterkt door de wederzijdsche waardeering. de beteekenis der intellectueele uitwisseling, welke steeds tus schen de beide naties heeft bestaan en door de wederzijdsche achting, welke de beide lan den elkander verschuldigd zijn. die nadat zij gedurende den wereldoorlog op heroieke wijze tegenover elkander hebben gestaan, voorne mens zijn thans te werken in een atmosfeer van wederzijdsch begrip en vrede. Overigens twijfelt Bonnet er niet aan of deze gemeen schappelijke verklaring zal een algemeene kalmeering medebrengen, een bijdrage, waar van de toekomst de beteekenis zal bekrachti gen: zij beteekent een bijzonder belangrijke fase in dit werk van verzoening en samen werking, waarvan Frankrijk vurig wenscht, dat alle volken er aan zullen deelnemen". Von Ribbentrop ontvangt den Italiaanschen ambassadeur. Tegen zeven uur kwam Von Ribbentrop en zijn gevolg in hun hotel aan de Place de la Concorde aan, waar om zeven uur de am bassadeur van Italië, Quariglia, zijn opwach ting kwam maken. De Italiaansche diplomaat werd na eenige minuten toegelaten bij den rijksminister van buitenlandsche zaken. In een onderhoud met de „Paris Soir" zeide Von Ribbentrop, dat hij sedert vele jaren overeenstemming met Frankrijk had ge- wenscht en daarnaar gestreefd heeft. De in den oorlog geboren achting van den Duitschen soldaat voor den Franschen biedt een vruchtbaren bodem voor overeenstemming. Ik ben er van overtuigd, aldus de minister, dat er geen zeer belangrijke vraagstukken tusschen Duitschland en Frankrijk bestaan, die niet door vriendschappelijke overeenkomsten ge regeld kunnen worden. Op één punt is menig Franschman wellicht van andere meening dan wij: het bolsje wisme. Dat komt misschien doordat wij een lange en droevige ervaring met dat bolsjewis me achter den rug hebben. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat de Führer en Mussolini door het verslaan van het bolsjewisme de Europeesche cultuur hebben gered, aldus Von Ribbentrop. De minister wilde geen commentaar leveren op Fransche aangelegenheden van binnen- landsch-politieken aard. Ik weet slechts een ding, zeide hij, nl. dat het Fransche volk van orde houdt en dat elke Franschman die na der kennis heeft gemaakt met het bolsjewisme daar niet van kan houden. Dit is gebleken in de gebeurtenissen van de laatste weken. Duitschland heeft zich daarover slechts ver heugd. Von Ribbentrop deelde nog mede, dat hij in 1933, toen Daladier minister-president was. met hem voor het eerst heeft gesproken over de noodzakelijkheid van een Duitsch-Fran sche overeenstemming. Hij sprak tenslotte de hoop uit, dat de verklaring een nieuw tijd perk in de betrekkingen tusschen beide lan den zal inleiden. 1 „Mijnhardtje" 5 ct. 1 2 „Mijnhardljes" 50 ct (Adv. Ingez. itied.) Betoogingen in Italië. De leuzen „Corsica" en „Tunis" klonken opnieuw. Reuter meldt uit Rome: Niettegenstaande de anti-Fransche betoogingen van de studenten geven de Italiaansche bladen den indruk, dat de spanning ten aanzien van Tunis is verminderd. Er wordt geen herziening van grondgebied meer ge- eischt, hoewel druk wordt gesproken over de Fransche „provocatie" waar mede de betoogingen in Tunis en Cor sica worden bedoeld. De Italianen voelen zich gedwongen hierop met be toogingen te antwoorden. Niet alleen te Rome, doch ook te Milaan, Genua en Turijn werden betoogingen gehouden, zonder ernstige gevolgen. Te Rome werd de toegang tot de Fransche ambassade streng bewaakt door carabinieri en militairen, waarop de betoogers zich richtten naar het partijgebouw van de fascistische partij dat in de nabijheid ligt. Hier werd „Tu nis" geroepen, tot de secretaris van de partij te Rome, Ippolito, verscheen en een toespraak hield. Hij zeide o.a. „de fascisten hebben steeds nog rekeningen te vereffenen. Italië heeft thans een leider, die weet hoe hij voor de rechten van zijn land op moet komen en eens zal recht worden gedaan aan de eischen van Italië". Naar gemeld wordt sprak de secretaris zeer heftig. De studenten schenen meer te beant woorden aan een officieel bevel, dan ernstige politieke bedoelingen te hebben. Het publiek scheen onverschillig. Verder hebben studenten betoogd voor het Fransche reisbureau, dat op verzoek van den commissaris van politie een kwartier lang moest worden gesloten. De politie heeft vol gens Havas alle in Fransch gestelden op schriften van magazijnen en hotels laten ver wijderen. De „Tribuna" verneemt uit Turijn, dat daar gisterochtend scholieren en leerkrachten in optocht door de straten zijn getrokken onder het zingen van vaderlandsche liederen. Er werd geroepen „Wij willen Tunis en Corsica" Ook werden leuzen medegevoerd van dezen inhoud: „Corsica is Italiaansch. Tunis behoort tot de gerechtvaardigde eischen van Italië in het westelijk deel der Middellandsche Zee". Talrijke burgers sloten zich volgens het blad bij den optocht aan. Te Genua hebben vijfhonderd Italiaansche studenten vandaag betoogd voor het Fran sche consulaat. De betoogers riepen ook hier .Tunis, Corsica, Nice". Zij werden door de politie verspreid. Minimum- en maximum eischen. Een verslaggever van United Press heeft een der fascistische leiders van de expansie-cam pagne gevraagd, wat men eigenlijk met deze campagne wil bereiken. Hij kreeg ten ant woord, dat men de Italiaansche territoriale eischen beschouwt als een kwestie, die alleen Frankrijk en Italië aangaat. Men verwacht, dat zoowel Duitschland als Engeland zich er 'buiten zal houden. Eenige andere hoogge plaatste fascisten verklaarden zelfs, dat er een zekere overeenkomst bestaat met de acht mi nimum-eischen van Henlein, gelijk die in April te Karlsbad geformuleerd werden. Indien wij de minimum-eischen onmiddellijk ingewilligd zien, zoo zeide men, dan zullen de Fransch-Itaiiaansche betrekkingen verbeterd worden. Gaat men er niet op in, dan zal het Italiaansche volk alleen door het inwilligen van de maximum-eischen bevredigd kunnen worden." Hoe men er in fascistische partijkringen over denkt, blijkt wel uit de volgende formuleering van de minimum- en maximum-eischen. De minimum-eischen zijn altijd volgens deze fascistische partij kringen de volgende: 1. Gelijke behandeling van Italianen en Fran schen in Tunis, ook wat de bestuursfuncties betreft. 2. Een Italiaansch aandeel in de con trole op het Suezkanaal, en wel meer dan de Franschen en evenveel als de Engelschen. 3 Dzjiboeti moet een vrijhaven worden. 4. De Italianen moeten een overwegende controle op den spoorweg DzjiboetiAddis Abeba heb ben. 5. Een grenswijziging «in Zuid-Libye en wel zoo. dat de Tibesti-pas geopend wordt voor de Italiaansche karavanen, die handel drijven tusschen Libye en het Ghad-meer. 6. Erken ning van de oorlogvoerende rechten van Franco. Van Corsica en Nice wordt hier geen mel ding gemaakt, terwijl de fascistische leiders tevens ontkennen, dat de Italianen de Fran sche provincie Savoye willen opeischen. De maximum-eischen zijn als volgt; 1. De annexatie van Nice. 2. De annexatie van Cor sica. 3. De annexatie van Tunis, waar de Ita lianen volgens deze lezing in de meerderheid zijn. 4. Afstand van Dzjiboeti. 5. Afstand van den spoorweg DzjiboetiAddis Abeba. 6. Een overheerschende Italiaansche controle op het Suezkanaal. 7. De erkenning door Frankrijk, dat Franco den Spaanschen burgeroorlog moet winnen. De onderteekening van de Fransch Duitsche verklaring door minister Bonnet (rechts) en den Duitschen minister van Buitenlandsche Zaken Von Ribbentrop (links) Onverwachte gebeurtenis in de Belgische Kamer Achttien socialisten stemden vóór de motie van vertrouwen. DE verwachting, dat de Belgische minister-president, Spaak, tij dens de Kamerzitting van Dins dag genoodzaakt zou worden af te treden is niet bewaarheid. De premier heeft zelfs een fraaie overwinning behaald, daar de door Van Cauwe- Iaert,, Carton de Wiart en Poncelet ingediende motie met aanzienlijke meerderheid van stemmen aangeno men werd. Deze motie werd aange nomen met de stemmen der katho lieken, liberalen en rexïsten vóór. Volgens de officieele telling was de verdee ling der stemmen in de Kamer over de motie van vertrouwen in de regeering als volgt: Vóór de motie 110 stemmen, waarvan 18 so cialisten, tegen de motie 49, waarvan 38 socia listen. onthoudingen 21, waarvan 5 socialisten en 15 Vlaamsch-Nationalisten. Negen socialis ten hebben niet aan de stemming deelge nomen. De socialistische fractie in de Kamer telt 70 leden, tezamen met de katholieken en libera len vormen zij de meerderheid. Na de stemming verklaarde minister-presi dent Spaak, dat hij na zal denken over de houding, welke hij in verband met de houding van de Kamer aan moet nemen. Aan de door Spaak afgelegde verklaring, die aan de stemming voorafging, is het vol gende ontleend: „De regeering welke ik voorzit, is langs grondwettelijken weg op 15 Mei gevormd. Ge hebt de methode goedgekeurd welke ik gevolgd heb om uit een spoor te geraken, waarin de parlementaire democratie dreigde te verstik ken. Indien de regeering valt, moet elkeen weten waarom en moet elkeen de op hem rus tende verantwoording aanvaarden. De regee ring moet ten val komen voor het parlement en nergens anders" (.applaus). Vervolgens bracht Spaak hulde aan zijn medewerkers en betrok daarin ook Albert H. Janssen. „Indien de socialistische afgevaardigden hun vertrou wen aan de regeering onthouden zullen mijn socialistische vrienden en ik daaruit de noo- dige parlementaire conclusies trekken". Spaak vervolgde: „Ik daag om het even welke regeering uit een politiek van vrijhandel te voeren. De vraagstukken, welke zich thans voordoen, zijn volkomen nieuw. De politiek van „Laisser faire et laisser passer" is een onmogelijke poli tiek. Zij is onmogelijk in een democratisch regime. Er zijn hervormingen in de structuur noodig om te redden en te behouden hetgeen voor ons regiem noodig is. Daar ik misschien voor den laatsten keer gelegenheid heb van deze tri bune te spreken (geroep: neen, neen) moet ik zeggen, dat het ministerieele leven steeds moeilijker wordt. Het lot, dat den ministers deelachtig wordt, die aftreden en die het beste van hetgeen in hen is ten dienste van het land hebben gesteld, maakt, dat de meest be kwame mannen weigeren de lotsbestemming van het land te leiden. Men kan niet te groote opofferingen opleggen. Wanneer men een economische politiek van langen duur wenscht is ministerieele stabiliteit noodig. Men kan niet iedere zes maanden de regeeringen heen zenden. Men moet oppassen. De regeering moet krachtige pogingen doen om de verzoening der verschillende standpun ten te bewerken. De nationale eenheid, welke in den boezem der regeering bestaat, heeft ongelukkigerwijs, niet de noodige verlenging gevonden in den parlementairen ring. Mijne Negus verliest een proces. Eisch tegen de Cables en Wireless ontzegd. LONDEN, 7 December. Het maan denlange prcces tusschen Haile Se lassie en de Cables and Wireless, dat in totaal vijf maal voor het gerecht gebracht werd, is thans ten nadeele van den Negus geëindigd, doordat het Hof van Appèl heeft besloten, dat tengevolge van de Britsche erkenning van de verovering van Ethiopië door Italië, de koning van Italië thans het recht heeft „door opvolging" op de openbare eigendommen van Abes- synié en dat de ex-keizer thans niet langer meer recht op den titel van keizer van dat land heeft". De Negus had van de Cables and Wireless 10.613 pond sterling geëischt als vergoeding voor den radiodienst tusschen Addis Abeba en Londen. Rechter Bennett besliste, dat de rechtbank geen jurisdictie daarover had. Het Hof van Appèl echter verklaarde, dat er geen regel in de wet was, die Haile Selassie het i-echt oritzegde recht te zoeken bij de Britschp gerechtshoven en de zaak werd naar rech ter Bennett teruggezonden, die daarna ten gunste van den Negus besliste. Daarop ging de Cables and Wireless in hooger beroep. Het besluit van Engeland om de verovering van Ethiopië door Italië te rekennen werd -geno men, terwijl dit proces hangende was. Van daag heeft het Hof van Appèl beslist, dat het recht om deze som te innen thans bij den koning van Italië berust, daar deze in De cember 1936 keizer van Ethiopië is geworden, hetgeen de facto is erkend (United Press) „Condor" wordt wellicht naar Duitschland verscheept. Defect aan de olieleiding geconstateerd. Inzake het ongeluk met het Duitsche vlieg tuig „Condor", verneemt Domei uit Manilla dat het wellicht mogelijk zal blijken de ma chine te verplaatsen en naar Duitschland te verschepen. Uit het onderzoek zal de juiste oorzaak van het ongeluk moeten blijken. Vast staat even wel, dat er een defect was aan de olieleiding De bemanning is ongedeerd en naar Manilla gebracht. heeren, riep Spaak uit: Wat gaat gij doen? Tegenover de vraagstukken en de moeilijk heden welke zich voordoen, blijf ik er bij te gelooven. dat het omverwerpen der regeering geen redelijke zaak is. Er moeten drie vraagstukken worden op gelost: de werkloosheid, het economische vraagstuk en de passieve en actieve verdedi ging der natie. Indien gij de regeering omver werpt, zal het land dat niet gelooven. Ik vraag u u te groepeeren om de nationale een heid. Indien ik vandaag mocht vallen, zou een levenstaak mij mislukken. Kort na de Mr. Paul Spaak. Anschluss hebt gij mij allen toegejuicht. Is het nu werkelijk noodig, dat het gevaar voor de deur staat, opdat gij mij begrijpt? (Ap plaus). Ik verraad niet de partij en ik verraad niet de democratie, aldus besloot Spaak. De redevoering van den eersten minister werd langdurig toegejuicht. De vergadering werd hierna voor den tijd van een uur geschorst om de fracties gelegen heid te geven zich onderling te beraden. PROGRAMMA DONDERDAG 8 DECEMBER. HILVERSUM I, 1875 en 451.5 M. 8.00—9.15 KRO. 10.00 NCRV. 11.00 KRO. 2.00—12.00 NCRV. 8.oo9.15 Gramofoonmuziek (ca. 8.15 Be richten). 10.00 Gramofoonmuziek. 10.15 Mor gendienst. 10.45 Gramofoonmuziek. 11.30 Godsdienstige causerie. 12.00 Berichten. 12.15 KRO-orkest^ 1.001.20 Gramofoonmuziek) 2.00—2.55 Handwerkuurtje. 3.00 Hobo, piano en gramofoonmuziek. 3.40 Gramofoonmuziek. 3.45 Bijbellezing. 4.45 Gramofoonmuziek. 5.00 Handenarbeid voor de jeugd. 5.30 All Round Sextet en gramofoonmuziek. (ca. 6.30 Berich ten. 6.4=5 CNV-kwartiertje7.00 Berichten. 7.15 Boekbesprekmg. 7.45 Gramofoonmuziek. 8.00 Berichten ANP, herhaling SOS. Berichten. 8.15 Orgelconcert. 9.00 De geboorte van Johannes den Dooper. causerie. 9.30 Vocale duetten piano en gramofoonmuziek. 10.00 Berichten ANP., actueele uitzending. 10.30—Gramofoon muziek. ca. 11.50—12.00 Schriftlezing. HILVERSUM II, 301.5 M. AVRO-uitzending. 8.00 Gramofoonmuziek (ca. 9.15 Berichten) 10.00 Morgenwijding. 10.15 Gewijde muziek (gr. pl.) 10.30 Voor de vrouw. 10.35 Omroeporkest en solist. In de pauze: Declamatie, ca. 12.15 Berichten) 12.30 Avro-Amusementsorkest. 1.15 Ensemble Jetty Cantor 2.00 Causerie: Wat een vrouw bereiken kan. 2.30 Vervolg concert. 3.00 Cursussen voor de vrouw. 3.45 Gramofoon muziek. 4.00 Ziekenhalfuur. 4.30 Planovoor dracht. 5.00 Avro-Week-Kaleidoscoop. 5.20 Ge- lukwenschen. 5.30 Avro-Aeolian-orkest. 6.25 Berichten. 6.30 Sportpraatje. 7.00 Voor de kinderen. 7.05 AVRO-dansorkest en soliste. 7.30 Engelsche les. 8.00 Berichten ANP. Radio journaal, mededeelingen. 8.25 Concertgebouw orkest en instrumentaal trio (ca. 9.25 Radio- tooneel). 10.30 Disco-nieuws. 11.00 Berichten ANP. Hierna: orgel, fluit en cello 10 4012.00 Dansmuziek (gr. pl.). DROITWICH 1500 M. 11.4011.45 en 12.05 Gramofoonmuziek. 3.15 Declamatie. 3.35 Stedelijk orkest van Bourne mouth en solist. 5.05 Voor de Vrouw. 5.20 BBC orkest en solist. 6.20 Berichten. 6.40 Voor de boeren. 7.00 Fluit en cembalo. 7.20 Geraldo en zijn Concert-orkest, een sectie van het BBC- Mannenkoor en anderen. 8.20 Orgelspel. 8.50 Economische dialoog. 9.20 Berichten. 9.45 Liefdadigheidsoproep. 10.00 Cellovoordracht. 10.20 Korte Kerkdienst. 10 40 BBC-Harmonic- orkest en solist. 11.35 Bert Firman en zijn orkest. 11.4512.20 Dansmuziek (gr. pl.) RADIO-PARIS 1648 M. 9.05, 10.00, 10.25 en 11.20 Gramofoonmuziek. 3.30 Pianovoordracht. 3.50 en 4.35 Gramofoon muziek. 4.50 Vioolvoordracht. 5.25 Kamermu ziek. 7.25 Cantrelle-orkest. 835 Pianovoor- voordracht. 8.50—12,05 Uitzending uit het Théatre Natinonal de l'Opéra-Comique. KEULEN 456 M. 5.50 Gramofoonmuziek. 6.30 Omroepklein- orkest en solisten. 9 20—9.50 Volksliederencon- cert. 11.20 Omroeporkest en solist. 1.30 Populair concert. 3.20 Omroeporkest en solisten. 5.40 Pianovoordracht. 6.30 Verzoekconcert. 7.30 Bernard Etté met zijn orkest. 8.20 Radictoo- neel met muziek. 9.35 Gramofoonmuziek. 9.50 Militair orkest. Stuttgarter Vo!ksmus:k en solisten. 11.202.20 Amusement orkest, Leo Eysoldt met zijn orkest en solisten (opn. BRUSSEL 322 M. 12.20 Gramofoonmuziek. 12.50 en 1.30 Om- roepsalonorkest. 1.50—2.20, 5.20 en 6.50 Gra- mufoonmuziek. 7.23 Omroepsalonorkest. 3.20 Uit Antwerpen: Omroeporkest, solisten cn Ma rimba-kwartet. 10.30—11.20 Gramofoonmu ziek. BRUSSEL 484 M. 12.20 Gramofoonmuziek. 12.50 en 1.30 Om- roepkleinorkest. 1.50—2.20 en 5.20 Gramofoon muziek. 6.35 Omroepkleinorkest. 7.35 en 8.20 Gramofoonmuziek. 9.20 Omroepsymphonie-or- kest en solist. 10.3011.20 Gramofoonmuziek.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1938 | | pagina 7